장음표시 사용
91쪽
8o De Eloquentia Patrum LIBER X.
non attenditis 3 dicitis: Semper dicuntur eadem:& undique sunt haec verba socordiae, & praeteX-tus. At non perpetuo procedent; sed tempus erit. quando temere, & frustra lamentabimur; Quod absit. Idem San us homilia eadem. Scriptura divina aedificat & lecta; sed multo plus prodest, si de literis vertatur in vocem ; ut qui per epistolam docuerat, praesens instruat au dientes. Magnam liquide in vim habet vOX viva, vox de auctoris tui voce ressinans, quae ea pronuntiatione prolatur. ac di itinguitur, qua in hominis sui corde generata est Epistola non potest vocem objurgantis eXprimere, non valet irascentis res anare clamorem, & dolorem pectoris apicibus explicare. S. HIERONYMUS in caput 4.
Epistolae ad Galalas. Qiti etiam Distola IO3. nunc . 3. ad Paulinum , post initium, rejiciens scilicet Plinium jnniorem Libro L. epis. 3. Habet, inquit, nescio quid latentis energiae viva vOX. & ln aures discipuli de auctoris ore transfusa fortius sonat. Docente te in Ecclesia non clamor populi, sed emitus sulcitetur. Lacrimae auditorum laudes tuaent. Idem epis. a. nune 32 . ad Nepotianum.
Videte Paulum qui solae cis mos facit in Io- quendo , & totum orbem subegit. Idem in psa
Et quomodo solerent monachi contionibus interesse.
Post horam nonam in commune concurritur: psalmi resonant, scripturae recitantur eX more, & completis orationibus , cunctisque residentibus medius quem patrem vocant, incipit disputare. Quo 1 quente tantum silentium fit, ut nemo aliuna respi- . Cere, nemo audeat eXcreare. Dicentis laus in fletu est audientium. Tacitae volvuntur per Ora lacrimae,& ne in singultus quidem erumpit dolor. Idem vis. 22. ad Eustochium versus fnem.
92쪽
Titulus x. De Contionibus. Caput I. 8 Illicit etiam imago primorum chrisianorim adeoncionem ventitantium, quam AusUsT1Nus Libro II. de Civitate cap. 28. hisce verbis veluti coloribus expressi: Confluunt ad Ecclesiain casta celedritate. hone- sta utriusque sexus discretione, ubi audiant quam bene hic ad tempus Vivere debeant, ut post hanc vitam beate , semperque ViVere mo
Cum non satagerem discere quae dicebat, sed
tantum quemadmodum dicebat audire. . . . Venie
bant in animum meum sinaui cum verbis quae diligebam, res etiam quas negligebam. Neque enim ea dirimere poteram. Et dum cor aperirem ad excipiendum quam diserte diceret; pariter intrabat& quam vere diceret. Idem Libro V. Confessio
Verbum quod foris sonat signum est verbi quod intus lucet. Idem Libro XV. de Trinitata
Qui vis audiri prior te audi, & dic illud: . Audiam qidd loquatur in me Dominus m. Qualis ergo ego qui non audio quod in me loquitur:& volo ut alii audiant quod per me loquitur 3 Idem Marratione in xsalmum q9. propius Mnem.
Facile est imo & utile ut taceatur aliquid verum propter incapaces; maxime si timendum inde. ne pejores faciamus eos qui non intelligunt, dum volumus eos qui intelligunt facere doctiores. Idem Libro de dono perseverantioe cap. I 6. Consulendum est dicturo, ut non verbis tantum , sed reapse persuadeat. auditoribus. Omnis enim oratio opere destituta non tantum inane quid& evanidum est, sed etiam opprobrium affert, potissimum dicenti, a quo profertur. Quantum enim expeditiore uti sermone student, tanto minus etiam illis creditur; sed & risus argumentum esse existimant. Quare magis agendum quam dicen-
93쪽
sa De Eloqueretia Patrum LIBER X.
dum. Si autem nolint agere, ne dicant quidem. S. Is IDORUS PELUsaoTA Libro V. epistola 263. Singula scripturae verba si libris singulis mam darentur, nec sic mysteria quae in ipsis sunt audiemtibus perlucerent. Quid faciet subitus & brevis sermo qui priusquam illustret oculos jam refugit, nec dat lucem videntibus sed pavorem S. CHRY-soLosus initio sermonis M. Non in verborum splendore, sed in opere ac virtute totam praedicandi fiduciam ponat ecclesi nes: non vocibus delectetur populi acclamantis sibi sed fletibus, nec plausum studeat expectare sed gemitum. JuLIANus ΡΟΜΟΕuius Lubro I. desita contemplatim cay. 23.
Oratorem te puta, si tibi ante omnes quod oportet persuaseris. S. MARTINUS BRACARENSIs in Sententiis de moribus. Quod discipulo Paulus ait: Principe hine ει doce cum omni imperis : non dominationem potentiae, sed auctoritatem suadet vitae. Cum imperio quippe docetur, quod prius agitur quam dicatur. S. GREGORius M. Libro XXIII. moralium cap. 13.
O quam dura mihi sunt ista quae loquor i quia
memetipsum loquendo serio, cujus neque lingua ut dignum est praedicationem tenet, neque in quam tum tenere suffcit, vita sequitur linguam. Idem Libro L. in Ezechielem, homilia a I. post initium. In eos , qui malunt domi legere. quam in templo audire, aeronimodatissime. S. BERNAuDus : Fides exauditu. Dignum quippe fuerat per superiores oculorum fenestras veritatem intrare in animam; sed hoc nobis O animal servatur in posterum, Cum videbimus faciem; nunc autem unde irrepsit mo bus, inde remedium intret. & per eadem sequaturi vestigia vita mortem, tenebras luX, venenum se pentis. antidotum Veritatis. . . . Auris, Prima
mortis janua, prima aperiatur & vitae. Auditus,
94쪽
- .... De Concionibus. Capua II. gaqui tulit, reparet visum. Sermone 28. in Cantica
Et iterum: Acceptior sermo vivus, quam scruptus, & essicacior lingua quam litera; oculi quippe loquentis fidem faciunt dictis : nec ita potest affectum eXprimere digitus, quomodo vultus. Idem sola 66. ad Gufridum Abbatem S. Theodoriri.
RiogNEs Homilia I 3. in Exodum de reverentia
aliis locis. Ut enim Erasmus, de vitis, scriniisque uri nusquam magis objurgationem eXpromit, quam Cum rari ad concionem venirent, vel oscitantes ellent in audiendo. Et rectistime eXistimavit pratacipuum pietatis sive profectum sive desectum hac ipsa praecipue eX causa provenire. Lege etiam Homiliam Πυ 9. In Leviticum. S. BAs Ita us M. Homiliis duabus in pistimum 28. . G
S. GREGORIus ΝΑΖΙANZENUs Gratione L. contra lenocinium in concionando. Oratione I 5. de mora
aut materiam nimis sublimem. S. CHRYsosΤorius in Libris de Sacerdotio fere omnia est compleXus, quaecunque spectant ad os
Adde quae habet mmilia non esse ad gratiam
tura. contra Anomaos de argumenton inris amplo. '
Homilia in illud mami M. Adstitit
95쪽
Homilia is p almum 49. ad verium canes
milia 4. in illud Esaio: Vidi Domi
num, in causantes aestum solis, quod ' non accederent ad concinnem. Minitia in illitae: si elui ierit inimicus tuus ; Tomo III. novo, ubi idem explodit. Homilia in terrae motum H Letzsrum 6. Homilia II. in Genesin: Homilia . a. in Ioannem: Bomilia 27. in L ad Corinthios m. affundit solatium cum mindicus est fructus & infrequens auditor. Homilia s. in matthaeum hortatur, ut s cum auditor expendat, quae audierit.
Quod ipsum etiam pulchrius facit m- milia 3. de incomprehensibili Dei natura
contra momoros. Homilia 17. in Muiatharum, contra ignavos auditores.
Homilia 3o. in Acta varia habet, eaque pulcherrima in hoc nostrum argumentum.
Homilia 3. in II. ad Thessalonicenses. ut ne Verba concionatolis auditum V niant, sed Dei. Homilia 6. in I. ad Timotheum, iterum com tra ignavos auditores. lAtque ita passim certe solo Tomo V. Ducaei quem nunc maxime cum III. novo contulimus, llaci non multi tantum, verum etiam insignes h bentur. Plurima etiam ex hoc primo concion tore Libro, meo primo variis in capitibus m mini adduxisse. Quibus junge, quae noster Theophilus Raynaudus de heteroclita prordicatione, auditi neque verbi Dei ex eodem accumulat. S. AUGM
96쪽
Titulus x. De Contionibus. Co ut LI. 8sS. AUGUsTINus Libro IV. de doctria christiana, ubi totus est in inmrmando christiano oratore.
Libro de utilitate jejunii sub finem, ne fors
timeat orator displicere. Libro de catechizandis rudibus, praecipue
de industriis dicentium ad plebem. Tructatu 3. in 'solam S. omnis de
fructu uni Deo adscribendo uremem I 3, Sermone I 37. alias 40. de verbis Domini.
sub medium, de objicientibus exempla
S. IsiDORus ΡΕLusIOTA Libro IV. sola aos. U Libro V. eqsola 2Ol. de modico fructu. JuLiANUs POMOSRIUS in Libris de vita eontemplativa sparsim. lS. GREGORIUS M. in curo astorali: mm ιia II. citata in Ezechiel : Homilia Is in Evaneelia. S. BERNARDus Sermone F. de diver', de verbis Habacue Prophetaer Super custodiam meam stabor quod aliter reyrobis, aliter electis sumat verbum Dei: Sermone a . de iisdem diversis, de multiplici utilitate verbi Dei: Denique parte priori Sermonis L. in S pluoge ma. S. BRRNARDINus SENEN&Is Tomo V. Sermone s. de admiranda uirtute, F escaria uerbi Dei. Alia ingenti numero dedimus Libro primo Aequarto, dabimusque Titulis: Sacerdos. Episcopus m. Addi possunt quae scribunt varii Patres in culit s. S. Lucet, eum de parabola seminantis.
97쪽
: De Consuetudine, seu malo habitu aquisito. CAPUT I.
Ad essicienda quae dissicillima nobis, &, ut quam
maXime rem amplificem, prope impossibilia videntur, magni est momenti Voluntas cum eXercitatione conjuncta. An homo, cum voluerit, hancsbi poterit usu & studio parare facultatem, ut Perfunem ab altera ad alteram theatri partem sublime poriectum incedat gravibus etiam oneribus on stus r. & vincere suam praVitatem, quantalibet antea fuerit, & virtutem in vivendo consectari cum volet non valebit Vide an non illi potius qui animal rationis particeps creavit, quam animali ipsi injurium esset, hominem ita conditum fuisse, ut tam dissicilia, nec ea quidem utilia perficere posset; nihil posset vero ad tuam ipsius felicitatem l. ORIGENES Lbro 3. contra Celsum, prope snem. Quot jurandi consuetudine abripiebantur. &id vitii emendare vix posse censebant' attamen per Dei gratiam, ubi parva a vobis adhibita est cura, majorem partem ejus pravitatis abluistis. Qiiamobrem vos adhortor, ut reliquias quoque deponatis, aliisque magistros vos exhibeatis. Iis vero qui nondum id assecuti sunt, sed longum nobis tempus praetexunt quo antea soliti erant juramenta uiurpare, dicuntque impossibile esse intra breve tempus id avellere quod per multos annos radices egit, responderim ego: ubi quid recte em-ciendum eit quod a Deo praecipitur. ibi non opus esse ves temporis vel dierum numero aut spatiis
98쪽
Tlautus XI. De Consuetudine. Caput L. 87 annorum , sed timore solo & religione; & omnium compotes essiciemur, idque intra exiguum tempus. Verum ne eXistimetis me id temere diiscere , hominem ad jurandum promptissimum, &quem vos arbitramini multo plura iuramenta prO- ferre quam verba, eum mihi date ad decem dies, ct nisi intra paucos istos dies consuetudinem jurandi abstulero, extremo supplicio nie condemnate. S. CHRYSOST-us homilia 2o. ad populum de ut a te, re ira. Non valida est haec consuetudinis excusatio. Cur non praetendit fur consuetudinem, & a supplicio liberatur 3 cur non idem facit homicida,& adulter 8 Idem ibidem. Sed gravis res' eit consuetudo, & dissicile abstraheris Τ . Ergo quia tanta est consuetudinis tyrannis, eam in aliam transfer consuetudinem. Et
quomodo, inquies, fieri potest y Quod saepe dixi' hoc & nunc dico: Sint emendatores dictorum multi: sint inquisitores, & correctores. Non pu dor est ab aliis corrigi; imo pudor est repellere corrigentes, & in propriae salutis damnum hoc facere. Et tu quidem si vestem induas inversam, Permittis te a puero admoneri, nec te pudet ab alio erudiri r & servum fers te circa vestem O nantem, & calceantem; eum autem qui animam tuam Ornat non sustines 3 Et quantae hoc non insipientiae fueriti Sit & servus doctor. sit puer lus, sit uxor, sit amicus, cognatus, Vicinus. Sicut enim sera quae undique pellitur non potest effugere; sic is qui tot habet custodes, tot correcto res qui undique feriant, non potest sibi cavere. Et pruno quidem die aegre feret, atque in secundo,& tertio; at deinceps res erit facilior. & post
quartum non idem erit negotium. Periculum facite, siquidem non credatis. Curam habete, ob secro; non est leve peccatum, neque leviS CG
99쪽
88 De Eloquentia Patrum LIBER X. rectio sed utrinque magnum seu bonum,seu malum. Utinam bonum fiati idem Homilia IO. in acta. in moraIl. Factis in consuetudinem versis etiam verecundiam perdiderunt. S. AuGUsTINus Enarratione in psaia
Fit justo Dei judicio, ut qui cupiditati resistere
noluimus ingressurae, jam resistere nequeamus ingressae. JULIANus ΡOMOERIus Libro H. de vita conten Ictiva cap. I 2.
Educatio & disciplina mores faciunt, & id unu quisque sapit quod didicit. Itaque bona consuetudo excutere debet, quod mala instruxit. S. MARTI NUS BRACARENSIS in Sententiis de Moribus. Nihil tam fixum animo, quod neglectu & tem-Pore non obsolescat. Vulneri vetusto & neglecto callus ' obducitur , & eo insanabile, quo insensi-hile fit. S. Bernardus Libro I. de eonsideratione
Solutus est qui antea tenebatur, aut non Va- . Iens, aut non volens benefacere; aut utroque fortius vinculo alligatus, nec volens scilicet nec valens. Idem Sermone III. in Ramis Palmarum.
C RiogNEs eodem Libro 3. contra Celsum, consuetudinem etsi maxime roboratam deponi adhuc posse. S. CYPRIANus Episola a. ad Donatum, de d posita seliciter consuetudine mala. S. EPHRIEΜ de passionibus animi, Tomo L. no graeco latino pag. ΙΑ . - S. GREGORIUS NYssENus Oratione 4. de Or tione Dominica, ubi illud docet; qui cavere sibi
100쪽
Titulas M. De Consuetudine. Cap. II. 89 valit a consuetudine, voluptati primos aditus
S. ΔΜΗRos I Us in psalmum I. versu I. fusus. S. CHRYSOsToΜUs Homitiis S. 6. 7. I . I9. UaO. ad populum. mmiliis II. 9 68. in natianeum.' Homiliis 8. IO. II. re 4 I. in Acta ; quorum ultima speciatim, obstandum initiis. Romilia io. in ad Romanos. Homitiis 7. 9 II. in L ad Corinthios. Uetilis duobus de illicita eohabitationa
Oericorum o mulierum. , ' Libro 3. contra oppugnatores vita monastere, late tam ante, Isto' medium. AUcTOR Epistolae ad Demetriadem apud Histronymum in Appendice. Agit autem praeelare de consuetudine virtutis, a Contrario. S. AususT1Nus Libro VIII. Confessionum, cap. S. Tractatu 49. in . Dannem. Libro L. de Sermone Domini in monte ca