장음표시 사용
391쪽
DE APPELLATIO Ni Bus, RECUSATIONI aus, ET . 37l
possit, ae debeat ex eap. Ut debitus , 59. h. t. patet, iunet. yDM. D. Alioq. Et consequenter appellatio etiam parit esse tum devolutivum , et in illis saepe easibus, ubi suspensivus essectus locum non habet, ut ex dietis patet. Immo non tantum Pausa principalis per appellationem devolvitur ad ludi rem ad
quem, sed eunm eius aecessoria, sive quae illam consequuntur, cap. Di&etis , 55. h. t. ob musae Scilleet connexionem.
S. V. De attentatis , appellatione pendente, eorumque revocatione. Quod pendente appellatione nihil sit innovandum , supra dictum, ita ut tales innovationes attentatorum nomine veniant, quae revocanda th hoc S. dicuntur , et hine si appellatum in easibus licitis suit a sententia definitiva , debet iudex appellationis ante omnia revocare non tantum, quae post Rppel- Iationem innovata suerunt, sed ea etiam omnia, quae medio tempore inter sententiam latam, et appellationem interpositam innovata suerunt, modo debito tempore appellatum postmodum fuerit quia haec talia in casu appellationis a iudice a quo laeta, censentur lacta a ludice incompetente, stlossa in e. Venientes, i s. v. Possessionem ipsam, de iureiurand.ὶ nisi easus esset, in quo non admittitur appellatio de iure, aut probari non posset, desinitive pronuntiatum fuisse, suisse appellatum, et aliquid fuisse innovatum. Si tamen ab interlocutoria tantum appellatum sit, non potest post eam appellationis, nisi prius constiterit, causam nppellandi, et legitimam , everam eSse , nisi canonice a iudico ad quem inhibitum fuerit Iudici a quo, ne procedat ulterius c. Non solum, S. Illa vero, h. t. in s. quia in appellatione ab inter- Ioeularia non suspenditur iurisdietio iudicis a quo, nisi causa rationabilis stinpellandi allegata, et probata fuerit, et ste appellatio iustificata, quod in appellatione a definitiva locum non habet. S. VI. Alia guaedam observanda cirea revocationem attentatorum post appellationem proponuntur. Primo habet loeum hoc remedium revorandi attentata non tantum innppellatione Iudietati s sive a ludiee a quo, sive a partibus innovatum aliquid fuerit j si causa nppellationis iusta , ne probabilis suerat, et parte eitata eausa revoeandi attentata cognita suerit, quia non tantum appellatione pendente nihil innovandum, sed in genere etiam lite pendente e. i. et 2. Ut lite pendente etc. et hine eum nppellatio extraludi et alis sit saltem provoratio ad eausam e . cum sit, G. S. Si vero h. t. etiam litis pendentiam inducit, si tamen talia attentata post appellationem extraludicialem facta sint in gravamen , seu impedimentum appellationis e. Cum nobis, 19. de eleel. sie collatio benestellpost legitimam appellatione laeta ab eo, a quo appellatum est, est ipso iure nulla, et revoeari dubet tanquam facta post, et contra appellationem c. D lecti, i. h. t. Secundo fleuti licile appellatur contra iudicem ante litem contestatam innovantem aliquid, vel si sine lusta causa diem ab ipso ex consensu partium ad litigandum assignatum praeveniat, ita etiam quae post appellationem attentata sunt, revocari debent o. Signiseante, 69. h. t. Non censetur tamen pars litigans, quae eerto est in poMessione rei litigiosae , innovare
392쪽
aliquid, si re tali, dum appellatio, et lis pendet, utatur, neque usus taIIs
inter attentata numerandus est.
S. VII. Qua ratione attentata, seu innovata post appellationem eaetraiudicialem sint rm an et de privilegiis , quae competunt remedio revocandi attentata pQui appellavit extra iudicium ex verisimilibus, et probabilibus ea is,
ne in possessione sua molestetur, aut turbetur, potest postea spoliatus non tantum, ut in pristinum statum restituatur , agere , Sed per viam etiam ab tentati non tantum eontra spoliantem , sed quemvis alium , sive malae, Si Vebonae fidei possessorem ngere potest, ut fructus etiam pereepti post luterpositam nppellationem eidem restituantur, e. Bonae, St. h. t. qui enim rem spoliatam detinet, in praeludicium spoliati nppellantis detinet, et consequenter non tantum ratione huius, sed etiam ratione fructuum eonveniri potest per viam attentati. Et hine apparet, quod remedium revoeandi attentata,
pendente appellatione, longe uberius, et pinguius sit, quam interdictum underi, seu reeuperandae posse ionis , cum illi plura privilegia competant, quae bule non conreduntur : primo enim per viam attentati agi potest eontra bonae etiam sidet possessorem, Si post appellationem res, ratione eulus appellatum fuerat, in eum delata fuit, ut ex modo dietis patet. Secundo non debet se vari ordo ludiciarius, si remedium revocandi attentata intentatur , sed sufficit implorato iudicis osscio de plano , et sum mnrie procedere. Tertio competit etiam hoe attentati remedium pro rebus mobilibus. Quarto non potest opponi agenti per viam attentatorum notorius desectus proprietatis , aut exoeptio alterius spoliationis , vel excommunieationis, s saltem in appellatione iudiciali, quae se potius habet , ut desensio lieita etiam excommunicatis , quam ut aetio illis prohibita . Quinto non requiritur allegare, et probare titulum, si per viam attentati revocandi in causa beneficiali agatur ete. quae tamen, vel requiruntur, Vel saltem non requiruntur in interdicto unde vi. S. VIII. Ouis iudeae cognoscere possit de revocatione attentatorum
3t appellationem pCognoscere, num attentata post appellationem sint revocanda, ad ludicem nppellationis pertinet, qui enim de principali cognoscit, de appellatione selliret, cognoscit etiam de necessoriis, seu eonnexis , uti est attentatorum revoeatio , c. Sollicitudinem , 54. h. t.
De re alione, aut rex o 'alione, renuntiatione, ei defensione appellationis.
S. I. An, et quomodo per revocationem iudicis, et per renuntiationem cesset, et tollatur appellatio pSi iudex sive ordinarius ille sIt, sive delegatus qui partem litigantem gravavit, et a quo ratione huius gravaminis appellatum fuit, postea ab hulu modi gravamine desistat, illudque revocet, cessat appeIIatis, e. cum restante, 60. A. t. quia cessante causa innali scilicet et prineipali, et quidem adaequata , non
393쪽
DE APPELLATIONIBUS, RECUSATIONIBUS, ETC. 37s
nutem tantum impulsival, gravamine scilieet, cessat etiam essectus, appellatio Milicet, prout supra etiam insinuatum, et de interi utoria intelligendum, quam revorara potest iudex a quo, intra decennium ad petitionem partis adversae, vel ex omelo etiam postea , I cum respectu ludicis non transeat in rem ludieatam etiam invius partibus , et pendente appellatione. Cessat etiam , et tollitur appellatio per renuntiationem, sive haec expresin Sit, Sive tacita, expresso Milicet desistendo ab appellatione , quod potest sacere, qui appellavit, si res adhuc sit integra , tacite vero aetum contrarium appellatione exercendo intra dehi tum tempus non petendo apostolos, aut non introducendo appellationem etc. quibus in easibus sumptus, si quos secit, ratione appellationis talis adversarius , restituere debet, qui appellavit, et ab appellatione tam oessat. S. II. Ouomodo procedendum sit, si appellatis sit doseris p et an prose tio appellationis desertae impediat, ne sententia transeat in rem iustieatam 'In causis quibusdam , electionum v. gr. aut aliis beneficialibus, in quibus superior non tantum partis , sed ex onteio proredere potest, potest iudex appellationis proprio motu , et ex onicio procedere , de meritis causae , nutlmpedimentis Oppositis cognoscere eis. super quibus appellatum scit, etiamsi appellans appellationem deseruerit, neque enim talis desertio ossicio ludleis praeiudieat, cum Mut diversi modi proredendi, per viam Milonis ad instantiam partis , et ex ossicio iudicis, ita ut quamvis unus tollatur , non tollatur tamen alter modus, prout sumitur ex c. comtitutus, 45. h. t. Neque prosecutio appellationis impedit, quominus sententia , a qua stinpellatum fuit, transeat in rem iudieatam, ac si ab ea appellatum non sui
set , si prius deserta suit talis appellatio , luata clem. Si appellatio, s. h. t. Sleuit enim per lapsum temporis ad appellandum constituit, si Intra illud
tempus non appelletur , ratineatur prior sententia , et in rem ludieatam transit ita manet illi sententiae suum robur, etiamsi intra tempus debitum ab ea appellatum fuerit, si tamen postea deserta suit appellatio, quamvis iterum suae desertionis poenitens eam prosequatur , ae si ab ea appelletum non sui set , et consequenter transit in rem iudicatam , ita ut sententia a ludice ad quem lata , contra priorem sententiam a iudice a guo latam, nulla sit, velut Iata a non legitimo iudice, et contra rem linteatam.
De reeusationibus, et relationibus.
S. I. Ouid sit recusatio, et quomodo cum appellatione conveniat,
vel ab illa differat ZBecusatio est iudicis, et iurisdietionis ipsius , proposita causa suspicionis Melinatio , eo quod iudex v. gr. ex causa verosimili suspeetus sit, ut sellicet maiore sinceritate lites procedant, ean. Ouod suspecli, I S. causa a. quae4t. 5. c. Causam , II. et e. Suspicionis, as. De o fleto detest. Convenit in aliquihus eum appellatione, In multis tamen etiam dissert. Conveniunt Inter se
primo , quod sieuti per appellationem reeeditur ab audientia iudieis, eiusque Disilired by Corale
394쪽
Iurisdielio suspenditur, ita etiam fiat per reeusationem, qua pendente non potest aetum aliquem iudicialem iudex recusatus exercere. Secundo aequiparantur , quoad modum proponendi, ut sieut sine lusta , et rationabili causa expressa non admittitur appellatio ab interloeutoria , ita nee recusatio ludi eis Tertio in eo etiam conveniunt, quod sicuti regulares possunt appellare a correctione Superioris , sl modus in ea ex edatur, ita possit etiam superior retusari , si valde suspectus esset, et ob passionem excessurus putaretur in eorrigendo, dummodo manifesta sit causa suspieionis. Dissert autem appellatio a recusatione. Primo quod recusari possit iudex , euam si non gravet, eum tamen appellari non possit a iudice, nisi gravet. Seeundo quod recusari aliquis non possit iudicem, in quem consensit, cum tamen ab hoc appellare possit. Tertio quod a vleario generali, aut omelati non possit appellari ad episeopum , p Sit tamen coram hoe viearlus v. gr. recusari. Quarto quod in eadem causa non liceat neri tertia appellatio, possit autem post Seeundam oppellationem iudex recusari ete.
i. II. Ovando, et quomodo seri possit recusatio iudicis , et quis sit illius e retus pProponi debet recusatio iudicis intra 20. dies post libellum ante conis- stationem litis; quia recusatio haec ad dilatorias exceptiones pertinet, ante litis contestationem proponendas, ne agendo , nut respondendo Gram illo videatur eum ut ludicem approbare. Sicuti nutem 20. dies de utroque iure conceduntur parti ad deliberandum , uirum litigare velit, ita hi etiam sub- servient ad reeusandum ludicem , nisi notorium sit eum carere iuri latione; vel iudieiuna subeat de ex inmunicatione v. g. aetoris, eum Protestatione, ut sal, a sibi maneat recusationis ex Peptio, vel post litem primum conte- Statam suspectus iudex nat, aut inuolescat ete. Posito tamen, quod contra iudicem recusans exceptionem recusationis opponat, et causam suspieionis allegaverit, quae nec manifeste Divola, nee notoria sit, regi possunt partes litigantes , ut In arbitros ultra unam diam tam a dioeeest non distantes j compromittant, qui de causa suspieionis eo-gnoscant ; quae si probata non fuerit lut vult ius eanonicum intra terminum praefixum , poterit iudex non obstante frivola recusatione, in eausa pro edere , si ii enim ratio naturalis dietat, quod suspecti iudices ad causam decidendam admitti non debeant, sed vel alii a se delegando , si ordinarii sint, committant, vel ad delegantem , aut superiorem remittant, ita nee debet illis p rtis recusatio ohesse, si nulla sit recusandi causa, c. Secundo requiris , 41. S. tertio poatulat h. t. iuncta stiora. v. Allegare, et cap. Cum speciale, si 1. eodem. Essectus autem recusationis est, quod suspendat iudicis recusati iurisdietionem, ita ut pendenis cognitiono de iustitia recusationis , in eausa procedere non possit, non quidem quasi ipso iure, quae post recusationem gesta sunt, nulla sint nisi notoria sit recusationis causa, aut Br-hitri Iam electi essent , qui de iustitia r usationis cognoscant, quia ut Steres iam non est integra, et tam est iurisdietio translata in arbitrosὶ sed quod interponi possit appellatio, si post recusationem iudieare velit recusatus c. Super quaestionum, 27. de O M. detest . quia ut sie gravare Incipit.
395쪽
9. IlI. Quid sit relatis, quomodo , et quando seri debeat, et quis sit illius ebeotus pBelatio est consultatio iudieis do iure dubitantis in causa ad prineipem missa; eo ipso enim, quod in casu nonnunquam nullum lus expressum videatur, ut certe dubium illud Sit, et divereas patiatur interpretum opiniones, merito nonnunquam ad principem fieri videtur relatio, ut ab eo intelligatur, quid in iudieando fieri velit; et quamvis ex allata definitione videatur inferri posse, relationem non esse , nisi causa tota ad principem remissa sit, ita ut huius iam sit, sententiam serre , in usu tamen hodierno non esse, in negotiis privatorum , strictam adeo relationem, latentur plerique. Quod si tamen ad principem reserendam causam, vel articulum causae putet ludex , debet relationem , vel eopiam illius prius partibus exhibere, ut fides consultationi tali, aut relationi adhibeatur; cap. Intimasti, 68. h. t. et partibus, si vera nou sit in omnibus relatio, detur occasio eani corrigendi, vel appellandi. Debet autem seri relatio , si facienda videatur, non post sed ante sententiam definitivam , exeeptis enubis criminalibus, in quibus prius sertur sententiu ; ut demum princeps iudieet, an eam sequi oportent, prout ex elvllibus textibus probatur. Esseetus denique relationis est, quod per eam suspendatur iusisdictio iudicis inferioris, quae statim quiescit, et suspenditur, postquam causam reserendam deere it, ita ut ea pendente nihil innovari, aut attentari debeat,
nec de causas meritis inquiri, donec Superior consultus, nut eius Suecessor responsum dederit, et Irrita sutura sint, quae post eam decretam innovata, seu attentata suerint, si tamen partes in eam consenserint, ex quarum etiam consensu causam massumere poteSt, si nondum Pa relata principi fuerit, arg. c. Bonae, 4. de postul. praelat.
Peregrinantium nomine in hoc titulo intelliguntur illi , qui Romam proseiseuntur ad limina Apostolorum visitanda; vel ex alia causa necessaria , et probabili ad sedem apostolicam ; et quamvis rubrica tantum de olerieis loquatur, latentur tamen Auetores etiam de Iaicis taliter Romam prosleisdemtibus , seu peregrinantibus intelligenda esse , quae hie statuuntur. Statuitur Butem in eap. unico h. t. ut qui proficiscuntur ad sedem apostolicam, ipsi cum suis rebus sint sub eiusdem sedis protectione constituti, et quod si quid durante itinere illis ablatum sit, restituendum illis sit, quia contra per grinantes ad sedem apostoli eam nihil est innovandum, et talis peregrinatio ad sedem apostolleam habet vim appellationis j sive deinde ipso facto extra iudieium illis auferantur aliqua, sive in iudicio per sententiam iudieis, euius processus i o iure nullus est, nisi necedens ad papam ei latione fuerit praeventus , antequam iter institueret, iuxta e. Penuit. De soro eo etente.
396쪽
S. I. Ouid, et quotvleae sit consmatis.
Confirmatio, prout hoc titulo de Oa sermo est, communiter ste desio tur , quod iuris prius habiti, seu quaesiti, sit per legitimum superiorem saetaeorroboratio. Potest autem dupliei modo fieri oetus alicuius eonfirmatio. Primo tBnquam necessaria per se ad complendum actum prius inchoatum, et non perseetum quoad substantiam suam, qualis est conssrmatio eleeti ad praela turnm V. gr. quae si valida sit eleelio, valida etiam ipsa erit, et electo tribuat lus persectum; nulla tamen erit, si nulla sit electio. Secundo fieri potest confirmatio , non tanquam per se nn substantiam notus necessaria, Sed ut ei maius robur , firmitas , et auctoritas tribuatur, quae fieri debet perlegitimum superiorem quae enim a paribus in iurisdictione fiunt, non tam confirmationes , quBm Bpprobationes dici debent, eum par in parem non habeat imperium , et quae ex voluntate talis superioris actum de se invalidum, validum faciunt, innovationes rectius dicuntur, quam conssrmationes j et duplex esse dicitur. Prima dicitur simplex confirmatio, et in forma Pommuni ordinaria sueta, quando scilicet prineeps v. gr. non plene, sed consuSe lantum de negotio instruetus, actum v. gr. ah inferiore gestum confirmat in eo statu , in quo ante suit: altera si eum perlaeta tulis negotii, et omnium circumstantiarum cognitione, quam saepius etiam indieat clausula, eae certa scientia. Disserunt autem inter se hae duae confirmationum species, quod illa , quae fit in forma communi, nullum novum ius tribuat, aut Valorem actui cui ne edit, sed relinquit invalidum, si invalidus per se est: altera vero species, quae sit in forma speetali, et eum plena causae cognitione, novum ius tribuit actui, et hune , si invalidus ex se est, desectum supplendo, validum facit, si tamen a confirmante desectus illo suppleri possit, uti habetur in c. l. De tranaact. iunc. gloss. sn. S. II. Eae quibus siqnis evnosci possit, quod cons alio nil iust dispositionis, res aetus furta sit in forma communi, rei speciali pomnis confirmatio censetur facta in sorma communi , et ordinaria, nisi aliquod signum apponatur , ex quo constet eam in forma speetali laetam , eum Specialia non praesum nutur, Sed exprimantur. Sunt autem signa, quae probant in forma speciali laetam confirmationem, VnriR. Primo, si in reseripto constrinationis totus tenor dispositionis, vel actus, qui confirmatur , speei nee inseritur; in tali enim casu constat ex certa scientia operatum suisse principem v. gr. et susscientem rei, quam constrmat, notuetiam habuisse, ne voluisse omnem desectum, si quis fortasse tu dispositione illa reperiri posset, supplere, prout colligitur etiam ex e. Venerabilis, S. h. t. Secundo quando expresse adiecta est clausula, eae certa scientia; irmis enim in taIi eam , liret tenor dispositionis in reseripto confirmationis expressuS non sit, supponitur sufficiens rei nolitia penes prineipem v. gr. fuisse j vel alia aequipollens, eae plenitudine potestatis v. s. aut non obstante qua uin
397쪽
DE CO FIRMATIONE UTILI, VEL INGTILI. 377vue leste , aut consuetudine in contrarium etc. aut ex allis verbis reseripueonfirmatoriis talis certa scientia colligatur , quibus in casibus censetur princeps desectum, Si quem fortassis patitur dispositio, supplere; nisi desectus talis non esset iuris positivi, qui a eonfirmante suppleri potest; aut si ex illis aliquis , quem princeps non Solet supplere , aut supplere non potest sine praeiudleio alterius, quo in casu praeiudicii etiam mentio fieri deberet, nouobstare scilicet hoc , si validum actum reddere deberet confirmatio. III. Ouando em firmatio sit utilis, seu valida, vel inutilis, sire iuratida pConfirmatio super re litigiosa, de qua lis iam est mota in iudicio, non impedit iudicem inferiorem, quo minus causam cognoscere, et decidere possit, si in rescripto conssrmatorio nulla litis motae saeta est mentio: lmpeditur tamen ludex a cognitione , et decisione causae talis, si in rescripto confirmatorio lilis motae facta est mentio; sieuti impeditur etiam, si prius ante litem motam , dum pael nee rem possidebat, confirmationem impetravit , quamvis nulla litis, quae tum nondum erat, facta sit mentio, eum in his casibus reseriptum eonfirmatorium leaeteris paribusὶ validum , et utile sit, non autem in primo ensu, ubi reseriptum nullam de lite iam mota mentionem laetens subreptilium esse ex dietis iam patet, et consequenter lavalidum etiam, et inutile. Non possunt quidem contra confirmationes, quae a sede apostollea ex certa scientia emanarunt , iudicare, et cognoscere ludices inferiores, nisi speciale mandatum a papa aecipiant, aut manifestum sit, quod tales literae conrmatoriae sint subreptiliae ; possunt tamen contra eonfirmationes in sormaeommuni saetas, de re in iudicium adducta saltem per accidens cognoscere, et ludieare, cum per tales confirmationes non stat nova concessio, sed sun- dentur in valore rei eonfirmatae: unde si rem confirmatam taliter validam non esse censeat iudex , iudieat etiam eonfirmationem illam invalidam, et inutilem esse, quia accessorium sequitur naturam principalis, iuxta reg. 42. in s. Nihil valent, et inutiles sunt literae, quae Ialam sententiam confirmant, si post interpositam a parte contraria appellationem impetratae sunt ab appellato , nulla saeta mentione appellatrinis post sententiam interpositae: v Ieut tamen , et utiles sunt, donee de iniquitate sententiae plentus fuerit cogultum , si impetratae sint post appellationem quidem a parte contraria interpositam , ita tamen, ut huius appellationis mentionem secerint, quamvis in posteroribus sortasse literis ab appellante impetratis elausula generalis , non obstantibus prioribus literis, si veritati, aut iustitiae praeiudicent, adiecta fuerit, nisi in posterioribus his literis spretatis mentio sat de literis confirmatoriis prius impetratis: quo in casu priores eonfirmatoriae omnino non alent e. Bonae, a. h. t. tum quod litarae confirmatoriae in primo casu linpetratae sint subreptiliae, eum nulla de appellatione interposita mentionem laetant; tum quod per clausulam tantum generalem non revocentur priores iterae in larma communi concessae, et confirmantes sententiam, Sicuti iust
Confirmatio , quam pro sua persona obtinet a papa religiosus pro
398쪽
378 LIBER II. T TLLus xxx. DE CONFIRM. UTI L. VEL IN UT L.
prioratu, vel alia temporali administratione confirmanda, est irrita, et nulla, si rellcimum se tacuit cap. Id nostram, b. et c. Porrecta, si . h. ι. ne praetendere possint contra suos regulares superiores exemptionem ntiquam, et quod ab his amoveri non possint: si tamen religiosum se e P expressit, et papa hoc in suo reseripto asserat, quod religioso liuie ex corta scientia administrationem talom ad dies vitae confirmet, valida, et utilis est confirmatio i sive motu proprio conressa suerit, sive ad instantiam religiosi suerit impetrata j ita ut amoveri ab hae administratione ab inferiore suo praelato non possit I nisi a papa specialem licentiam , aut mandatum habent, vel nisi crimen commiserit hic confirmatus, quod de iure communi depositionem meretur cum per talem confirmationem speetalem quoad hane administrationem regularis talis subiiciatur summo pontinet, quamvis quoad alia suo praelato
Neque valet etiam, aut utilis est confirmatio in forma communi eonoessa, qua confirmatur laudum contra formam iuris , vel compromissi per arbitros laetum, et communi consensu utriusque partis receptum, cap. Mami-Nata , 7. h. t. neque enim tale laudum contra sormam luris , aut compromissi
latum validum est, aut a partibus valorem accipere potest inlsi ut in vim paeli valeat J ergo si in forma communi a papa tantum confirmatum sit, nulla , et inutilis erit talis confirmatio. Denique nunquam utilis est confirmatio in forma communi laeta, si iuri alterius praeiudicet, c. Suia nobis h. t. quamvis enim papa per plenitudinem potestatis ius uni quaesitum, in materia heneficiali praesertim, et ecclesiarum, auferre possit, et alteri dare, per confirmationem tamen in forma communi concessum hoc non facit, prout passim iura, et regulau caneellariae docent.
S. IV. An innovatio privilegiorum habeat vim cons alionis , ita ut novum ius tribuat pPossunt quidem privilegia , sicuti alia etiam instrumenta , ne propter
vetustatem omnino pereant, et eorrumpantur renovari, haec tamen innovatio
ordinarie nisi stat ex perta selentia, et in forma speciali, nullum novum lus tribuit, sed antiquum si quod competebat, conservat, et eonsequenter innovatio talis maius robur non habet quam confirmatio in forma communi eonerem, eap. parte, la. de privilest. cap. Cum dilecta, 4. h. t. Cum talis innovatio tantum stat, ut Deilior, et diuturnior sit eius probatio , et quasi conservetur privilegium cuius mellis esset consumpto instrumento iam vetusto perditio. Potest tamen etiam illo, culus interest privilegium non Innovari , eontradicendo impedire illius renovationem, ne novis litibus detur
399쪽
Nomine elericorum absolute prolato non Intelliguntur quidem in materia odiosa episcopi, aliique in dignitate ecclesiastica constituti, aut eanonici cathedralium eretestarum , vel regulares ; quia tamen huius tituli materia etiam,ot potissimum his In dignitate ecclesiasti ea constitutis , uti et regularibus convenit, ideo etiam rubriea hare ad eos extendenda est, si tamen, quod de vita, ne honestate elericorum Statuitur, non videatur potius materia sa- vorabilis, quam odiosa. S. I. Oualis vitae probitas, et conservatio requiratur in clericis pstatuit concilium generale Lateranense , sub Innocentio III. celebratum , prout refertur in o. Ut clericorum, la. h. t. ut omnes clerici, praesertim in meris ordinibus Gnstituti in latina reclesia continenter, et easte vivant, iuxta delicti gravitatem puniendi, si contra hane constitutionem deliquerint i neque monasteria monialium sine manifesta , et rationabili causa frequentare praesumant, prout prohibetur e. Monasteria, 8. h. t. ad omnem scilicet intemperantis animi suspieionem praecavendam , sanctitati clericorum
Secundo in eodem Concit. prout refertur in cap. I crapula, 14. h. t. etiam statuitur, ut omnes elerici a crapula, et ebrietate diligenter abstineant , neque allos ad hibendum incitent, aut se mutuo ad aequales haustus provorent, sub poena suspensionis ab Omelo, et beneficio. Tertio vult pontifex ab omni avaritia eos esse quam maxime alienos ;et hinc in c. Cum ab omni, 10. h. t. non vult, ut iudices, deIegati a papa, salarium aeeipiant a partibus pro labore ludicandi l eum ex suis benefletis hi tales sumetentes sustentationi redditus habeantὶ praeter esculenta qua dam , et poeulenta, liberaliter oblata, et modi ea , quae inter paveos dies absumi possint, e. Staturum, ii. S. Insuper, de rescriptis in si . et nisi , necessitare cogente, extra domicilium suum ad causam sibi commissam e gnoseendam exire debeant, quo in casu expensas itineris, moderatas tamen petere possunt a partibus cum eorum benestela non conserantur talibus eum annexa iurisdietiono ordinaria ad taliter luditandum j vel si congruam sustentationem non habeant ex allis redditibus ecclesiasticis , quia c. cum ab omni de ludieibus delogatis, qui sufficiens sustentationi beneficium habent, loquitur. Neque tamen haee eonstitutio de iudieibus tantum a papa delegatis intelligi debet, sed etiam de ordinariis , tam ecclesiasticis, quam saecularibus, quibus ex benesieio suo , vel ex publieo, sumetens salarium numeratur, eum
400쪽
380 sententiae venales utroque iure prolithitae sint; quin etiam ludiera ab insorioribus ordinariis, episeopis V. g. deluxati, Spectato iure communi , a partibus pro serenda sententia nullum Sularium, munus , Sportulas, aut Xenia, eis. accipere possunt, eum ab ordinario delegante, cuius est ratione ollieit eausas expedire , victu alia, et expenSae his delegatis solvendae sint. Consulenda tamen in his, et observanda reeepta consuetudo , iuxta quam moderatum quida partibus nonnunquam exigitur, quae Saepissime landatur in desectu sum- cientis salarii aliunde assignati. Quarto , plura alia ad mores, et honestatem vitae clericalis conducentia in variis huius tituli capitulis Statuta sunt, quae utiliter legi possunt , et utilius obServantur. S. II. De habitu, et vestitu clericorum. Quod elerici in saeris ordinibus constituti, et beneficiati, etiamsi minoribus tantum initiati Sint, praeter coronam, sive tonsuram congruam in eapite, vestem ordini clericali con Venientem deserre debeant, ob status decentiam, ex e. clerici, li. h. t. ex clement. 2. eodem, et Trident. gess. 14. c. G. de reformat. patet; ex quibus iuribus etiam patet, non tantum varia genera veStimentorum , rubra V. g., Viridia, Striata, auro multo illusa , Intertexta , aut ornata , etc. prohibita illis rase, nisi specialia privilegia, qualia cardinales habent, aliud permittant, aut necessitas exigat, sub poena suspensionis a pereepti Oue fructuum ecclesiasticorum , aut inhabilitatis ad re- clesiasticum beneficium , aut amissionis privilegii fori etc., sed annulorum etiam gestationem nisi ex ossicio dignitatis ecclesiastieae hoc illis competat, et armorum delationem, nisi ex iusta causa pro sui defensione , in itinero talia I ieita faciat saecularibus clericis recepta consuetudo , quae multa doiure prohibita, hodie licita facit.
S. III. De negotiis, et Mercitiis, quae elericis sunt prohibita. Prohibetur quidem clericis in genere, ut ne omela, commercia, et n. gotia saecularia, maxime luhonmis exerceant, in specie tamen in cap. Clerici, 15. h. t. prohibetur illis, ne mimis, et histrionibus intendant, ne tabernas publicas adeant, nisi ob necessitatem in itinere constituti; ne aleis ludant, vel eiusmodi ludis intersint, nul magis fortuna, quam arte , et industria ludentium reguntur; ita ut gravem poenam ineurrant de iure, si in magna quantitate, aut cum publico seandalo ludos tales frequentent, et in c. Cum decore, 14. h. t. prohibetur illis, ne in templis exhibeant ludos theatrales minus honestos , et Scurriles, nulla consuetudine suffragante ; praesertim etiam,
si personae religiosae, ludibrii causa, sub ficto schemate introducantur spia tamen spectacula in templis exhibere, ad praesepium , aut sepulchrum Chri-8ti ete. non prohibetur , et in o. Eae litoris, Isi. h. t. negotiationes si exer- ant illis illieitas, et prohibitas , de quibus infra , praetermissis divinis omiis , ae ter moniti ab episeopo suo non desistant, amittunt privilegium Herieale, quoad bona patrimonialia, et saeuitates tales illis competentes , ita ut non minus quam laici ad omnia onera, et tributa ex hisee facultatibus suis obligentur, quia talia agendo reddunt se indignos privilegio cleri-