장음표시 사용
421쪽
plures parochiae committantur, quibus per se vel per inpellanum v. g. provideat , quam ut inldonei assumantur. S. II. In licitum sit beneficia conferre dignis, et idoneis, praetermissis dignioribus, vel dignissimis pEpiscopatus , et alia beneneia curata , quae ecclesiasticam iurisdietionem sori externi, vel non modici momenti administrationem annexam habent, non licet conferre minus digno, praetermisso notabiliter dignore, et aptiore, prout decidit Tridentin. sess. 24. cap. l. et i 8. De reformat. ita ut graviter videatur peccare, qui c0ntra agit: ageret enim talis in relatis magni momenti eontra fidelitatem, qua ex ossicio, ob bonum Ecelesiae . de dignissimo pro videre obligatur : et quam is illicitum etiam sit simplicta , et non curata Mnesteia minus dignis conferre, praetermissis dignioribus, praesertim fit passim, et frequenter Id fiat, vix videtur tamen talis graviter peccare, secluso speetali statuto, et si vere dignus ille Sit, qui promovetur, cum ex tali collatione nemini grave damnum inseratur: quin etiam valde probabile est, quod non sit seaeteris paribusὶ gravis obligatio ad beneficia curata inferiora, parochialia v. gr. promovendi digniores , aut dignissimos, sed nihil pereaturum eonserentem , neque Bd ullum reStitutionem reclesiae faciendam obligandum , si vere dignum nil tale beneficium promovet, quamvis digniorem praetermiserit inisi specialis obligatio, aut tacitum Saltem pactum in easu collationis in concursu laetendae, ad digniorem praeserendum eum obliget cum Gn. traria sententia , neque Semper utilior Sit egetesiae, neque expediendis collationibus prosit, cum serupulosi collatores multum de digniore essent inquisituri : certe si patronus dignum pramentet, quamvis digniorem praetermittat, debet is ab episeopo institui. Censetur autem in hac materia dignior, non qni absolute doetior , Sanctior, aut maiore virtute praeditus est, sed qui ad omelum , cui praeliciendus est, est aptior propter poteutiam , nobilitatem , agendi industriam et . S. III. Ouaenam qualitates , seu conditiones in particulari requirantur in iis, quibus benescia ecclesiastica conferuntur pMulta de huius S. materia dicta suerunt in l. l. decretal. tit. 14. Deaeliae, et qualitate, et ordine praesciendorum, quae videri possunt. S. IV. De aliis duabus conditionibus, an eae necessario requirantur,
vel requiri possint ad obtinenda beneseia pDubitatur primo an praebentia illius, cui consertur beneficium, sit mu-ditio necessaria ad obtinendum beneficium, eiusque possessionem 7 Resp. negative , quia absenti etiam elerico conserri potest beneficium , etiam per intermediam personam , si haec habeat speciale mandatum ad acceptandum et in eo investiri, ut ex dictis patet, et ex e . Accedem , 24. h. t. Et quamvis tutius sit, cleri eum esse eum, qui in tali eauba beneficii loco alterius, acceptandi, procurator constituitur , absolute tamen necessarium hoe non est: eum etiam laicus procurator esse possit, et ius Spirituale beneficii in principalem transmittere, veluti qui nudum ministerium in hoc negotio exercet. 26
422쪽
Dublintur secundo , an per statutum, vel eonsuetudinem induet possit, ut soli nobiles , et illustres, exclusis ignobilibus, eaetero quin idontis, admittantur ad dignitates, et canonicatus in Melesiis cathedralibus 7 Resp. r probari hane consuetudinem in c. Venerabilis, 37. h. t. ita ut nee per ullam quamvis diuturnam consuetudinem hare praxis Induci possit, multo minus per statutum, eum, ut dicit pontifex, reclesiae argentinensi in Germania rescribens, quae eontra nliquem a papa promotum in emovicum excepit, quod pro ecclesia illa nobilitatus sumetenter non sit, et eminentem Seientiam non habeat; non generis, sed virtutum nobilitas gratum faciat Deo , et idoneum ministrum, et eminentis scientiae homines viae ad culmina dignitatum praesertim inter magnae nobilitatis homines, reperiant . Interim tamen negari non miret, in multis ecclesiis , praesertim nostrae Germaniae hano consuetudinem tolerari ob graves sellicet eausas , ipso etiam pontifice, si benefleta in suis v. g. mensibus vacantia tu tali ecclesia conserat, ad consuetudinem talem attendente, et exceptionem contrariam non reprobante, eo quod fortassis consuetudo talis a prima suntatione viguerit, si non ipsi etiam fundationi talis conditio Inserta suit; vel quod putent pontissem, ad studia Iiterarum , et clericis convenientes mores inducendos multum, pro honore ecclesiae, meliorem nobilium Indolem excitari , si in eathedralium ecclesiarum dignitates, aut canonieatus solis illis aditus pateant. S. V. An, et quando beneseia saecularia conferri possint regularibus, et regularia saecularibus pEx dictis iam patet, quod saecularia beneneia ordinarie saecularibus clericis , regularia Vero regularibus conferri debeant, neque enim eonvenit, ut ait pontifex in Clement. I. de eleel. homines disparis professionis, vel habitus simul in eisdem ecclesiis sociari, posse tamen non tantum per plenitudinem potestatis suae pontissem saecularia eonferre regularibus , et de saetosaepe episcopatus conferri regularibus, et saecularibus, sed fieri etiam posse, ut quae ex instituto suo regularia suerunt, per continuam, et pacificam 40. annorum ab uno, vel pluribus saecularibus, beneficii talis habitam possessi nem tanquam rectoribus in eo institutis, ut praeseriptionis saecularimntur, ex e. Cum de benescio, 5. h. t. colligitur, si eo animo, ne intentione collatum fuerit tale beneseium , ut possideatur a suo saeculari beneneiato , ut seculare : probabile tamen etiam est, quod si de anteriore statu beneficii nihil certi sciatur, utrum regulare scilicet ex sua institutione fuerit, quia nonnunquam per regulares, nonnunquam per saeculares administratum fuit, ultimus beneficii status attendi debeat, ad discerumdum saeculare num sit, an regulare, et iuxta hune conferri debeat.
Dp pluralitate heneliciorum eoinpalihilium , et in impatibilium ,
S. I. An licitum sit plura benescia simul obtinere, et retinere, ae qualia pCertum est, alia beneficia esse eompatibilia , quae simul retineri pos-
Sunt , alia etae inrem patibilia, non quidem , quasi talium benesiciorum Dissiligod by Gorale
423쪽
DE PALEBENDIS . ET DIGNITATIBUS.
retentio esset intrinsece mala, quod dici non potest; cum in oertis quibusdam circumstantiis, et legitima dispensatione supposita, talis retentio licita nonnunquam esse possit, sed quod vel ex iure naturali, et divino, vel ex iure communi ecclesiastim, vel ex consuetudiue, statuto, landatione ete. eonu nuam residentiam personalem requirant, qualiter ineompatibilia Mnestela sunt duo episcopatus , duae abbatiae, duae parochiae, et similia curata heneficia,
duae diguitates sive personatus, duo canonicatus rmidentiam personalem , eteontinuam requirentes, beneficia uniformia sub eodem tecto, sive in eadem ecclesia, quae Scilicet erecta Sunt in eadem ecclesia , ad eundem sinem, et idem prorsus onus, ne osscium eodem tempore explendum etc. Quaenam autem
in specie incompatibilia non eompatibilia sint, ut simul retineri vel possint, vel non possint, quamvis hae in re multum possint eo uetudo; de iure tamen si decisio petatur :Primo ex e. Ad haec, 13. h. t. habetur, quod nullus clericus possit Simul habere duas dignitates, vel personatus , sive in eadem, sive in diversis ocelestis, tum quod , ut ait pontifex, hoc omni rationi contrarium sit, tum quod quaelibet dignitas, aut personatus requirat continuam, et personalem residentiam. Et hinc , qui duas tales dignitates sine dispensatione pontineta
obtinet, una retenta, alteram de iure antiquo dimittere compellendus est , iuxta c. Praeterea, 14. h. t. de iure novo et hodierno c. De multa, 28. h. t. prior de iure vacat, obtenta altera. Meundo habetur ex est. c. De multa, quod retineri simul non possint duae ecclesiae parochiales , duae vicariae perpetuae, et similia duo henesteia eurata, quae PerSonalem continuam residentiam requirunt, sob huius scilicet residentiae ineompatibilitatem ὶ nisi unum beneficium in titulum, alterum in commendam tantum temporalem conferretur, vel accessorie unita inset altera ecclesia curata dignitati, personatui, canonicatui, era. per Se in titulum eonferri solitis; quibus in casibus nulla inter tallter unita, aut temporaliter commendata Mneseia, incompatibilitas reperitur, cum ille, qui taliter commendatam , nut necessorie suo titulo unitam parochiam obtinet, non teneatur in peelesia sibi commendata, nut accessorie unita residere, sed in suo prin-eipali titulo , et in ea su talis unionis dici non possit, duo eurata beneficia quis possidere, cum titulus ecclesiae accessorie unitae dicatur extinctus; et canoni us V. V., qui mee orie unitam suo canonicatui ecelesiam obtinet, simplex beneficium dicatur Obtinere, cum ecclesia taliter accessorie unita illius benessellnaturam , et qualitates sortiatur, quas habet prinei pale benesolum, cui adiressorio ecclesia talis unita est, prout colligitur etiam ex e. Super eo, 6. h. t. in 6. Tertio hahetur ex eodem c. m multa, S. me idem, quod non possit quis simul Ohtinere, et retinere duo henestela uniformia, quamvis simplicia sint, sub eodem tecto, Sive in eadem erelesia , non quidem ob impossibilem resideritiam , quae in tol l ensu locum non habet, sed quod per talem plurium in unum confusionem cultus divinus minuatur; et hine nee lure adicessionis permittitur talis retentio , si alterum scilicet uni sorme in ecclesia beneficium necessorie priori uniretur, quod fieri non potest, uti colligitur ex Clement. Si tu aeta, s. h. t. Quarto ex diversis iuris antiqui lex tibus habetur, et ex iure novo οὐ
424쪽
dentini sess. 24. e. 17. De refor. Ordinarie eleri eum non posse retinere plum beneficia, qualiaeunque illa sint, etiamst personaliter eontinnam residentiam non requirant, quando unum illorum beneficiorum ad congruam, et honestam sustentationem clerici sufficit, tum quod pluralitas talis ex radice ambitionis , et avaritiae procedat, ac pluribus dissolutionibus oceastonem prae-heat, tum quod unus Sibi, non Secundum Deum, vindicet, quae pluribus Herteis pauperibus sufficerent, et tribui deberent. Et hinc putant aliqui, non tantum per nullam consuetudinem induet posse , sed nec per dispensationem pontisseis fieri posse, nisi lusta et rationabilis causa ad dispensandum adsit, ut uni eidemque, qui sustentationem Sumeientem pro qualitate personae, et eireumstantias plures attendendo ex uno beneficio habet, alterum etiam eoncedi possit, cum consuetudo talis sit contra ius naturale, et dispens tio talis, dissipatio votius dicenda sit, quam dispensatio, ut ait s. Bernamus.
Quinto denique insertur ex his, plura benestela licite aliquem obtinere
et retinere posse, si ratione residentiae necessariae non sunt incompatibilia, nee sunt uniformia sub eodem tecto , nee unum eorum ad congruam , et eompetentem sustentationem clerici sussciat; eum enim ex uno horum trium
eapitum henessela in inpatibilia reddantur, ut ex dietis patet, consequenter, si nullum horum capitum interveniat, compatibilia etiam plura beneficia erunt. Et hi ne sit, quod in nostris partibus , ubi residentia continua per annum , aut personalis, non requiritur, duobus et pluribus etiam canoulcatibus laui quis possit in diversis ecclesiis, si omnibus salis sacere possit. S. II. An, et qua ratione per consuetudinem induci possit, ut quis simul plura beneflcia obtineat, et retineat in earim, vel diversis ecclesiis. Nulla consuetudine, etiam immemoriali, introduci potest, ut praebendatus canonicus simul duas dignitates, vel personatus, vel duo omela, vel duos simpliere canonieatus , aut unam dignitatem , et Ometum simul, in eadem ecclesia obtineat, absque dispensatione pontificis c. I. De consuet. in 6. non tantum quia ex radice ambitionis consuetudo haec pr ederet, prout iam metum, et ad imminutionem eultus divini, sed quia corruptela potius tuam glossam in c. Literas, De concess. praebend. censenda est; l potest tamen consuetudine Introduci, ut in eadem reclesia unus idemque Panonicatum praehendatum obtineat, et simul dignitatem , vel personatum, vel omelum etc., prout ex cit. c. I. De connet. in 6. Eolligunt Auctores, et constat ex e. Eam te, T. de rescript.ὶ neque Valet consuetudo , ut simul quis obtineat plura 'eurata in diversis etiam ecclesiis beneneia , nisi per consuetudinem saltem tm- inemorialem , aut privilegium pontincis , nulla esset in una earum ecclesiarum
personalis residentiae obligatio, sed per vicarium perpetuum illi deserviri posset; neque enim in hoc casu ex ineompatibili residendi obligatione , si per vicarium possit sussicienter Gelesiae illi provideri, contra consuetudinem talem probari posset aliquid.
425쪽
DE PRAEBENDIs , ET DIGNITATIBUS.
405 S. III. In si is, qui iam obtinet benescium residentiam postulans, electus fuerit a eanonicis, vel aliis elericis ad aliud benescium, quod similiter residentium requirit, posset utrumque simul relinere 'Respondetur negative, ut eonstat ex D. Cum non ignores, lF. h. t. et ex allatis tam rationibus, ita ut, si illi, qui ad nilum e relesiam elegerunt talem, ignorarunt, quod beneflcium iam aliud habeat, possint resilire ab eleetione, nisi eleetus prius beneficium dimittere, vel resignare , vel in eo non residendi dispensationem Impetrare velit, eum non possit in duabus re-elesiis talibus intitulatus inse. S. IV. De incompatibilitate beneflciorum, et vacatione unius
Ex dietis iam patet, in inpatibilia illa beneficia esse, quae simul retineri non possunt, ita ut unum vel ipso iure exeludat alterum, et obtentoseeundo Vacet primum , quae primi generis incompatibilia communiter dicuntur , vel Saltem per Superiorem privari quis possit priore, oblento altero, quae secundi generis , et secundum quid ineompatibilia dicuntur ; quia tamen d varia iura , quae variis modis circa hanc indompatibilitatem plurium he-
nesciorum , et vacationem alterius, obtento altero, loquuntur, varia etiam tempora distinguenda sunt, Semper magis , et magis hanc incompatibilitatem, et vaeationem restringentia, Satis fuse vero res ista ab auctore uethod. hoe S. examinatur, ideo videre eum poteris i. c. si ad scientiam tuam necessaria
tibi sit : potissima hodie est rapituli De multa , 28. h. t. Observatio , ubi quidem de curatis beneflciis leuram animarum in foro interno actu habentibus J dignitatibus, et aliis quibusdam , vacatio prioris ipso iure post obtentum Secundum statuitur, Τrident. tamen sess. 7. e. 4. De reform. ad stlia
quaecunque beneficia incompatibilia hane c. De multa, decisionem, et vacationem extendit; observetur proinde Τridentinum , et tanta beneflciorum confusio , reclesiarum destruetio, nnimarum negligentia est. non erit, vel certe in usum deducatur iatrapang. Ioan. XXII. Gectabilis, h. t. ubi ipso iure etiam privatur secundo Mnestelo , qui cum primo illud retinere eontendit.
S. V. Quaenam requiruntur , ut primum beneseium vacet per adoptionem Secundi incomputibilis 'Primo requiritur, ut secundum henes telum non tantum collatum sit, et acceptatum , sed etiam pacisseam illius possessionem sit adeptus Mnesselatus, vel per eum steterit, quominus eam adipisceretur; ne in easu scilicet unius litigiosi, vel nondum possessi, utroque, sine sua singulari eulpa , carere de-heat. Censetur autem paeisseam secundi aequisiti possessionem habere , si non sumit intra annum, ut volunt aliqui, vel ut alii volunt, intra duos menses, a tempore aequisitae possessionis numerandos , in ea turbatus , aut lis illide possessione mota.
Secundo requiritur, ut non tantum tituli, et exercitii, aut omeli pael-neam possessionem habeat, sed etiam bonorum , et fructuum illius benesseii, sive maioris saltem portionis fruetuum, prout deciditur in e. Si tibi, 26. h. t.
426쪽
eulus nullos sere fruetus aecipit, et eonsequenter huius imperfecta possessio non Indueit odiosam vaeationem prioris beneficit, nisi per eum steterit, quo in minus fructuum etiam possessionem habeat. Tertio requiritur ad indurendam prioris vacationem per aequisitionem secundi, ut utrumque fuerit collatum in perpetuum, sive in titulum, sive in commendam , ut indicat Trident. Sess. I. c. 4. De reforan. et hine per a eeptationem vicariatus episcopalis , non vaeat dignitas V. g. quam prius p sederat vicarius talis , cum vieariatus iste non conseratur in perpetuum, Sed ad nutum sit amovit,ilis vi artus talis. Quarto, si ille, qui alterum beneficium euratum v. gr. obtinuit, expensas fecit in primo ex bonis suIs patrimonialibus, emi non potest, ut primum IIliud dimittat, nisi prius restituantur illi expensae, argum . can. 2.12. q. a. Dist ex coniecturis appareat, quod eas secerit in favorem ecclesiae, absque animo repetendi. S. VI. Quaenam praeterea beneficia varent per a semion 1n a ferius 8Dubitatur primo , utrum per promotionem ali iuR ad episcopatum amittantur , et vacent beneficia promoti Rev. ipso iure vaeare omnia promoti beneficia letiam simplicia, et pensiones etc., ni Si papa ob paupertatem V. g. episcopatus, vel ob aliam rationabilem causam , ad haec retinenda cum illo dispensaverit j postquam electionem de se laetam, et sui confirmationem a reptavit, paeineam bonorum ecclesiasti eorum possession aequisivit, ae eonsecutus suit , vel saltem tempus ad consecrationem necipiendam a iure Pra scriptum sua negligentia elabi permisit, non areepta come ratione, arg. c. Cum in cunctis, T. S. Cum vero, de eleel. iuncta glossa v. Tempore, et v. Adgum spectat. Sicuti enim absque his non censetur plenam , et persectam
episcopatus possessionem habere, ita si negligens fuit, sua illi ne oligentia nihil prodesse debet. Dubitatur secundo, utrum prius euratum benesseium ipso iure amittat, qui alterum honeseium curatum per vim iniuste, aut si ius ad illud habeat, propria tamen auctoritate oecupat 7 Resp. ad primum ensum affirmative, neque enim decet, melioris conditionis esse eum, qui deliquit, Occupando alterum beneficium , ut ait pontifex in c. Eum qui, r8. h. t. in s. quam sit ille, qui admittendo alterum bonesteium euratum nihil delinquit. Ad secundum easum Resp. ex eodem c. perdere illum omne lus, si quod habet, vel in talibus Mnessetis , vel nd ea , ut . in eo puniatur, in quo delinquit per sui
Dubitatur tertio, an ipso iure vacet beneficium simplex personalem residentiam requirens per adeptionem alterius similis beneficii, etiam personalem residentiam requirentis 3 Resp. probabilius videri, quod non ipso iure vacet prius, eum mim luxta lura antiqua, tu tali casu non vaearet ipso iure beneficium prius, sed penes beneneiatum esset, alterutrum, quod vellet , dimittere, cum utrique deserviro non posset, hoc autem ius antiquum Pernullum ius recentius quoad simplicia talia honesteia , quae non sunt dignitateS , aut personatus, eorrectum suerit, consequenter manet illud in suo vl-
427쪽
DE PRAEBENDIS , ET DIGNITATIBUS. 407gore, iuxta communissimam luris regulam , ab antiquo iure recedendum non esse, nisi in quantum illud a Iure rerentiore correctum est.
Dubitatur quarto an qui tertium vel quartum benestelum ineompatibile obtinet, ipso iure amittat duo, vel tria priora. Resp. pari modo de his pluribus loqui nos debere , quo de duobus tantum incompatibilibus iura statuunt. Videatur Clement. Si plures, 3. h. t. S. VII. De pluralitate , et incompatibilitate benesciorum regularium.
Respondetur prohiberi in e. Cum singula , 32. h. t. in s. ad cavendam Milicet dissolutionis , et evagationis materiam , ne uni eidemque regulari plures prioratus, aut ecclesiae curam animarum habentes , quamvis per vicarios
administrare liceat, absque pontificia dispensatione , conserantur ; vel si h hent talem dignitatem , aut ecclesiam talem , alia similis conseratur , ipso iure vacet prima, et statim dimitti debeat a tali religioso, nisi inteligibilis iemel velit, ex quo ipso capit. etiam patet S. prohibemus, quod nee in diversis monasteriis duo beneseia regularia in titulum obtinere possit monachus , aut professus esse in duobus monasteriis, et si e lus beneneii , aut collegii habere ete . ne per diversas obedientias distrahatur; et quod earnale matrimonium non patitur , ut duas quis uxores simul habeat, nec in spirituali matrimonio religi ae professionis conceditur, ut qui per suam possessionem uni monasterio se totum tradidit, aIteri etiam monasterio per religiosam pro- sessionem se tradat: si autem duplex hoc spirituale matrimonium in duobus monasteriis subSistere non potest, non potest etiam subsistere in hoc, et illo monasterio benescium obtinere, quod tantum professis cuiuseumque monasterit eompetit.
S. VIII. Ouis possit dispensare in pluralitate bene torum, et quae sint
iustae causae in ea dispensandi ZΑd beneficia plura simul fructuose habenda, si illa sint de iure communi ineompatibilia, nemo dispensare potest, nIsi solus papa, ob iustam causam : huius enim solius est in iure communi ob potestatis plenitudinem dispensare, praesertim in materia beneficiorum ecclesiastieorum , quorum plenam ac liberam dispensationem habet; debet tamen iustam causam dispensandi habere, tum ut ne dissipare potius , quam dispensare videatur, ut dictum, in materia bonis moribus periculosa , et ahuti potius in damnum coelesiae suae potestatis plenitudine, quam uti in illius bonum; tum quod iuri naturali videatur contradicere pluralitas beneficiorum, Sine iusta musa , uni conressa. Et quamvis olim de iure communi etiam episeopi dispensare potuerint, ut quis simul in diversis erelesiis obtineret duos eanonicatus , vel alia duo henencia simplicia , vel in eadem etiam ecclesia duo henencia dissormia, ca- non leatum v. gr. et capellaniarn ; hodie tamen post Tridentinum dispensare neque in his potest multo minus, ut plura possit quis accipere vel retinere jsi enim primum sit insufficiens ad debitam sustentationem, potest ait 'rum admittere, et retinere , si et ipsum Meundum se insuffieiens sit, sine ulla dispensatione beneficiatus; si vero primum suffieiens sit, alterum admittere , et retinere non potest, iuxta Tridentini sanctionem , in qua episeopu' dispensare Pi0iliges by Corale
428쪽
408 non potest; iuxta culus Tridentini mentem, ut declaravit sacra Congreg. nulli sine pontineis dispensatione plura quam duo conserri possunt. Iustae Butem eausae , propter quas ad plura beneficia incompatibilia de se retinenda a pontifice dispensari potest, tres communiter numerantur, ne cessitas scilicet ecclesiae , i Si desint v. g. in aliquo loco, ubi haeretiel se intrudere Volunt, ministri necessarii, et idonei j, magna ecclesiae utilitas si magis unus talis prolaturus iudicetur eccleNiis , Ob auctoritatem, potentiam , nobilitatem, d trinam, et alias eluscemodi dotes etc., quam plures alii in et
denique meritorum praerogaliva , ob quam uni optime v. gr. de ecclesia merito , plura nonnunquam beneficia conseruntur , ut eonstat etiam ex e. saepius citat. De multa.
S. IX. Ouomodo intelisi deb at, et explicari stispensatio saeta
super pluralitate benescionum. Primo , dispensatio ali I saeta , ut possit duo beneficia, curam animarum habentia, canonice ipsi collata reeipere, et simul retinere, de duobus primis benestelis euratis, quae proxime post dictam dispensationem ipsi collata suerant, intelligi debet, ita ut si unum ex obtentis postmodum dimiserit, vi illius dispensationis, aliud recipere non possit, iuxta c. Non potest, 21. h. t. in s. cum per prima duo obtenta gratia dispensationis impleta iam suerit. Secundo , si dispensatum cum aliquo sit ad duo beneficia retinenda , quae ratione residentiae personalis, et perpetuae, alias incompatibilia sunt, hoe ipso censetur eum tali in residentia dispensatum, ut sumetat in uno eo. rum , quod plaeuerit, si tamen aequalis dignitatis sint j residere, constituto In altero, in quo non residet, vi Pario; 'quamvis enim strictae interpret tionis sint dispensationes, ad necessario tamen connexa se extendere debent, ne videantur inutiles esSe , tuaela ylon. in e. Ouia in tantum, s. v. Plures h. t. Tertio , si ad duo curata beneseia dispensatum suit, eum addita elausula , dummodo per vicarium deserviat in altero , in quo non residet benesciatus, valet talis dispenSatio , quamvis addita clausula non observetur , cum addita haec clausula non videatur, tanquam conditio substantialis, sed tantum per modum iidmonitionis, aut modi, quo non ObservAto, puniri possit beneseiatus. Quarto , si cum aliquo ad benefletum aliquod dispensetur, cum clausula, non obstante quod iam Hiud antea b ne tum habeat, non ideo dispensatum cum tali est, ad plura benencia simul retinenda, cum clausula adiecta hoc tantum operetur, ut impetratio beneficii secundi subreptilia censeri non debeat , uti patet ex eit. e. Non potest, S. Cum vero h. t. in s. in dubio enim gratia principis ita intelligi debet, ut odiosam contra ius dispensationem non indueat, si possit in alium sensum explicari.
De unione , et divisione, seu Metione beneficiorum pectesiasticorum.
S. I. Quid, et quotupleae sit unio benesciorum , et quot modis seri possit 'Unio est duorum vel plurium benesciorum , aut eoelesiarum ab episcopo , vel alio legitimo superiore faeta anneaeis. Duplex autem illa res
429쪽
DR PRAEBENDIS , ET DIGNITATIBUs. 4ns
potest. Primo ut sit unio perpetua, si in perpetuum scilieet, sive ut perpetuo duret, auctoritate legitimi praelati linee connexto stat, in bonum potissimum e lesiarum. Secundo ut sit temporalis, si stat Miliret ad certum tantum tempus in gratiam potissimum benesset uti , ad cuius fortassis vitae tempus durabit. Utraque unio tribus modis fieri potest. Primo, ut duo beneficia ,
vel plura , in unum quasi corpus distinctum coalescant, ut si ex duabus re- clesiis parochialibus, quitrum tenues valde sunt redditus, una si ecclesia paroehialis tertia , ab utraque priore distincta , quae tamen utriusque eeelesiae iura et privilegia , vel saltem favorabiliora , si sint contraria , retinet. Ille tamen modus unionis non est in frequenti usu. Secundo fieri potest unio, si unaeeelesta , aut beneficium, alteri tanquam superiori, et Velut necessorium prin- etpali annectatur , ita ut beneflicium inserius, et necessorie unitum , quasi extinguatur , et omnes qualitates, ne privilegia prineipalis assumat, cui perulearium deserviatur, ita ut non Vaeet Per So, principali V. g. rectore mortuo, vel amoto, neque per Se Permutari, aut resignari possit i quod enim extinetum est, quoad nomen , et titulum , illi nihil relatorum convenire potest j sed laeta collatione principalis, etiam hoe necessorte unitum collatum habeatur. Tertio neri potest unio, si duo benestela, vel duae reclesiae eatlie-drales, duae ecclesine par hinles et . , neque principaliter uniantur, ita ut ambae propriam naturam, quali intes, et privilegia retinenni, et neutra alteri
subiiciatur, sed utraque Suum titulum. Suos redditus etc., retineat, sub eodem tamen reetore, prout habetur in c. Ne sede racante ete.
S. II. Ouis putestatem habeat uniendi beneseia; et ob quas causaseu seri possit, ac debeat 'Potestas uniendi beneneia tam maiora quam minora, et reclesias quascunque , in primis ad papam spectat, cui plena beneficiorum disposillo convenit. Seeundo potest unire episeopus ex lusia causa ecclesias, et benestela suae dioecesis se. Sicut , 8. de eae M. praelat.ὶ modo sit unio talis perpetuasnam ad tempus tantum episcopus unire non potest beneficia, cum hae uniones non tam sint uniones , quam iuris relaxationesi et non sint exempta beneneia, vel collationi pontis letae specialiter, et perpetuo reservata, uti sunt dignitates maiores in ecclesiis cathedralibus ete. Τertio potest unire beneficia capitulum cathedrale, vaeante Sede , quae alioquin episcopus unire poterat s dummodo per eam unionem iuri episeopali nihil derogetur j eum ad copitulum , vaeante sede, devoluntur iurisdietio dioecesis. Quarto potest etiam legatus a latere unire beneficia suae pro inelae, quae episcopus pol ret, etiam sine consensu huius, eum quo in potestate convenit. Quinto vicarius generalis, et alit praelati episcopo Inferiores, de iure communi , etiamsi ius conserendi beneficia haheant, unire inmen ea non possunt cum plus Sit, uni re quam conferre tantum beneficiaὶ nisi speetale ad hoc habeant privilegium , uut specialem commissionem, aut praelati tales potestatem habeant quasi episcopalem , in ecclesias plene sibi subiectas. Causae autem , ob quas seri possunt, et interdum debent tales uniones, sunt potissimum duae; ex idens necessitas scilicet, vel utililas ecclesiae, uti habetur in c. Exposuisti, 33. h. t. Necessitas urgere censetur ad uniones su-
430쪽
4 lociendas, si ob tenuitatem praebendarum, nut reddituum vix reperiantur , qui velint ecclesias , vel benestela , aut eanonicatus aeceptare, ita ut ecclesia debito suo servitio, et necessariis ministris destituatur. Utilitas urgere censetur , ut magis utiles et idonei heneficiati V. g. habeantur, et cultus divinus splendeseat magis et illustretur. S. III. Quae forma et solemnitates, sive quae conditiones requirantur iure communi ad unionem benociorum instituendam, et quo pacto iure novo eo illi Tridentini bene ia uniri possint pDe lure antiquo communi ad unionem laetendam requiritur primo pausae eo tuo, sive ut de iustitia causae, propter quam unio fit, inquiratur et iudicetur. Secundo requiritur, ut v entur illi, in quorum praeiudicium edidere potest unio , ad hanc sellicet appmbandam, vel ut audiantur saltem , si quid opponere velint. Tertio requiritur ad unionem ab episcopo faciendam consensus eapituli l cum non tantum inter maiores causas sit unio , sed speciem etiam alienationis habeat j ad quem , si causa sit evidens , consentire tamen nolit, a papa cogi potest. Quarto requiritur consensus illius , ad quem administratio , aut collatio beneficii uniendi pertinet. Quinto requiritur consensus patroni l saltem subsequens j, si beneficium uniendum sit Mimnatum, ad cavendum Milleet horum et talium praeiudiciumὶ benesciati tamen ,
qui heneficium uniendum possidet, consensus non requiritur, cum esseetum unio non sortiatur, nisi post mortem benefletati, aut aliam de iure licitam amotionem. Et sexto denique si a papa petatur unio, expliearl debet, iuxta regulas cancellariae annuus valor beneficii uniendi iuxta communem aestimationem , ut melius de eausa faciendae unionis iudieari possit. De iure novo vero Τridentini sera. 7. e. 6. De re Dr. mneeditur primo licentia ordinariis , tanquam Sed is apostolicae delegatis, ut uniones perpetuas post quadraginta annos , a die promulgati concilii, computandos, saetas examinare possit ad declarandum eas irritas esse, quae sub , aut obreptitie obtentae fuerunt. Secundo statuitur hae sera. c. 7. De refor. ut beneficia curata unita monasteriis , beneficiis, aut aliis ecclesiis, piisve locis etc. , Singulis annis ab ordinariis locorum visitentur , et iuxta huius arbitrium Grinportio vidario in tali eurata eeelmia constituto assignetur. Tertio statuitur in sera. 14. e. s. De re Dr. ut ne uniantur unius dioecesis henestela eum he-nessetis alterius dioeeesis, ad multas scili et confusiones evitandas. Quarto conceditur in sess. 2 l. e. 5. De reform. episeopis licentia, in causis a iure permissis, unionem heneficiorum etiam curatorum , etiam specialiter resedivatorum , aut aliter Bssectorum etc., sacere, etiam ut sedis apostolicae delegatis, et in sera. 23. c. 18. De reform. conceditur, quod possint collegiis, seu seminariis applieare , et incorporare benestela simplicia , etiam antequam vadent, modo hoe fiat sine cultus divini , et illa honestela obtinentium praeiudicio: et quamvis sess. 24. cap. 13. De re Dr. iuncta declaratione v. Dummodo curata non sint, prohibeat, ne ecclesiae parochiales monasteriis, dignitatibus , praehendis ecclesiae euthedralis, aut collegiatae, vel aliis benestetis simplicibus ete. , uniantur, factas tamen antea uniones non infirmat, sed
praecipit tantum, ut ab ordinariis revideantur. Quinto denique prohibet in