Synopsis pirhingiana seu ss. canonum doctrina ex fusioribus quinque libris Henrici Pirhing ... in compendium redacta

발행: 1849년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

debent distributiones hae quotidianae iuxta novum deeretum Tridentini quod

tamen non ubique receptum videtur si vel nullae sint in Melesia aliquaeathedrali, aut collegiata ,. vel ita tenues, ut facile negligantur , ex quibus-eunque proventibus, et olivontibus, tam dignitatum, quam canonicatuum, personatuum , Pt ossietorum lita ut tertia pars talium fructuum separetur, et in distributiones quotidianas convertatur j si residentiam talia beneficia requirant , et In illis reclesiis existant, de quarum dἰstributionibus agitur.

S. II. Quibus distributiones quotidiantie dari debeant, et eae quibus

causis etiam absentes illas percipere possint 'Quod do iure communi illius tantum ecclesiae canonicis , ac benefici tis hae quotidianae distributiones dari debeant, qui in loco talis eceles ac non tantum morantur, sed divinis etiam statis horis intersunt ossiciis, propter quae dantur distributiones, nisi a praesentia in divinis ossiciis necessitas illos eorporalis , iusta , et rationabilis, vel infirmitas , vel Getesiae illius evidens utilitas excuset, ein e v. unico h. t. in s. patet; et quamvis huius capituli constitutio approbetur etiam a 'si identino , et in usum revoeari iubeatur sera. 24. c. 12. De reformal. non ObStantibus quibuscunque consuetudinibus, et statutis; quia tamen proxis multarum ecclesiarum cathedralium plane est contruria , poteSt merito dubitari, utrum eonstitutio haee in isto rigore recepta Sit, ut consuetudines, et statuta aliter ei rea distributiones has disponentia uti, et ei rea portiones lanerales, quae in anniversariis defunctorum, septimo, et trigesimo, et ipso etiam depositionis die dantur, et distributionibus quotidianis a iure aequiparantur , valida non sint; et hine tuta conseientia etiam hae distributiones retineri possunt, si ex consuetustine alicuius ecclesiae absentibus etiam dentur. S. III. Aliae quaedam quaestiones circa distributiones quotidianus

proponuntur, et resolvuntur.

Pleraeque huius S. quaestiones a consuetudine magis in ecclesia qualibet recepta, quam ex iure decidi debent, quae proinde consuetudo attendi semper debet, et observari; iudependenter tamen ab hac. Quaeritur primo, pro quibus horis assignari debeant hae distributiones Rev. nihil quidem specifice de hae quaestione decidere iura, eonformius tamen illi videtur, si glossam attendas, ut pro singulis horis, et missa conveniunt i eae assignentur, inter praesentes , aequaliter , quantum conditio personarum putitur, dividendae. Glossa in clement. 2. v. Certis horis, de aetate, et qualitate, ele. gloss. in cit. c. uni. v. ordinationem h. t. in s. et . Quaeritur secundo, uirum ad lucrandus has distributiones non sola praesentia canonicorum v. gr. in divinis illis ossietis requiratur, sed ut ipsi- met etiam in choro cantent, et psallant ete. Resp. requiri hoc quidem Spectato iure communi, et Tridentino Saltem ut integras distributiones luerentur j quia dantur distributiones non ratione solius praesentiae, Sed ob laborent, et ossicium Psallendi, aut quod in choro exercent, aliud tamen videtur consuetudo in pluribus e lesiis induxisse. iuuaeritur tertio, an duplices di Stributiones recipere possit, qui in ea-

412쪽

dem Melesta v. gr. duo benestela habet, quibus distributio ues dantur, arehl- dis onatum V. gr. simul, et canonicatum. Resp. amrmative, modo exercitium unius non repugnet cum altero, cum enim duplici munere iungatur talis, et intersit divinis ometis, propter quae distributiones dantur, ut archidiaconus v. gr. et canonieus, duplices distributiones recipere potest, prouteolligitur etiam eae e. Cum olim, 12. De sent. et re iudi . Quaeritur quarto, utrum aliis praesentibus acerescant illis distributiones , quas alii ob absentiam amittunt. Repp. amrmative cum gloss. in clement. 2. v. Pars dimidia, de aetate, et qualitate, etc. et glossa in Cl ment. 2. N. Suspensus, de vita, et honest. elericor. si tamen de distributionibus communibus sermo sit; quae enim distributiones ex specialibus quarundam dignitatum , aut omelorum fructibus detractae fuerunt, saliriuae eccliniae, vel alii pio Ioeo applieandae erunt, iuxta Trident. sera. 22. e. 1. De reformat. Quaeritur quinto, utrum absentes distributiones has retinere possint quas ob absentiam non luerantur, si alii praesentes has eis remittant, et donent. Rem. negative, non tantum ob est. e. unicum, A. t. in s. sed ob Trident. maxime, quod sera. 24. c. 12. De reform. expresse statuit, distributiones a talibus non recipiendas, quavis collusione, aut remissione exclusa: nisi vellent praesentes, distributiones tales, quas iam aereperunt, et acquisiverunt, redonare quasi illis , qui absuerunt, cum in tali casu nulla collusio , aut remisSio interveniat.

TITULUS V.

DE I BAEBENDIS , ET DION IT ATI E S.

De beneficiis. seu praebendis tu eommuni, et de nec maria

uxlentatione vitae clericorum.

I. Ouid sit praebenda, seu benescium erelesiasti m 'Praebenda spiritualis, in genere loquendo, est ius quoddam percipiendi redditus, seu proventus ecclesiasticos, ratione eano nitie, aut alterius spiritualis o Dii; et hine duplieiter accipi potest; speeisllae, et stricte pro Praehenda canonicatui annexa, prout accipitur in c. cum M. f. de constit. vel generice, et late pro omni benefleto ecclesiasti eo, saltem inferiore , prout aecipitur c. pen. de V. S. quae est etiam aereptio huius rubricae, de praebenda ; ergo hoc modo accepta , sive de beneficio reclesiastim quaeritur in

hoe S. quid sit 3 et

Resp. Benesteium ecclesiasti eum esse ius perpetuum, percipiendi redditus eae bonis ecelesiasticis, propter aliquod servitium spirituale, auctoritate Gelasiae constitistum. Τria enim in benesidio ecclesiasti eo distinguenda sunt; primo ipsum omelum, seu obligatio ad praestandam spiritualem sunctionem aliquam , ad horas v. gr. canoni eas dicendas, ad administranda sacramenta , ad concionandum etc. et hoc non tam beneficium, quam landamentum beneseii est; et hine dieitur dari beneficium propter omelum. Secundolus pereipiendi redditus ex bonis Melesiasticis propter ossicium spirituale,

413쪽

in quo proprie eonsistit beneflcii ratio, non quidem quasi ius illud ad temporaIes redditus in se, et formaliter quid Spirituale sit, sed quia spirituale

est in suo iundamento, et radiealiter, ex quo oritur lus hoc, inseparabiliter illi ometo spirituali annexum. Tertio sunt ipsi fructus, qui ex bonis ecet si asticis proveniunt, in se tantum temporales, et qui instar aliarum rerum temporalium distrahi possunt. Dicitur autem etiam benesicium esse, ius perpetuum , quod non tantum ad tempus, sed tu titulum perpetuum datur benesselato, apud eum manens, quamdiu vivit, nisi propter delictum illo privetur, aut per renuntiationem Spontaneam eo se abdicet; et quamvis hareaetualis perpetuitas de natura beneflcii fortasse non sit, eum non tantum pontifex conserere possit benestela ad tempus tantum , Sed de facto, regularia praesertim benestela, talia plerumque Sint, ut regulares beneficiati a suis praelaus amoveri ab his possint, ratione personae, Bdaequale praelatorum suorum obedientiae subiectae, et consequenter ad benesteii rationem sumeiat , perpetuum illud esse in Se , si Ve aptum ex natura Sua, ut in perpetuum titulum conseratur, et mortuo beneficiato non exspiret, sed vacet, adsuctemorem legitima auctoritate transferendum; negari tamen non potest, quod hare talia ad tempus concessa tantum beneficia nomine striete dieti neficii non veniant, nee in regulis cancellariae sub nomine beneneti comprehendantur , ut docet Bernardi. DIM. in practica canoni. criminal. e. 18. n. l. et alli communiter. Et hinc proprie benenelum non dicuntur eommenda temporalis , et capellania non milativa, ne pensio Gelesiastica ete. quia autem ad potestatem solius praelati ecclesiastici spectat, omela spiritualia ine lesia instituere, eisque Proventus ecclesiasticos annectere, ideo dieitur beneficium auctoritate ecclesiae institui debere. S. II. De divisione, seu distinctione benesciorum. Varias, et plures divisiones beneficiorum reserunt Auctores; potissimas resero , primo quo dividuntur beneficia in saecularia, quae clericis saecularibus, nullam religionis regulam professis, conferri solent, et debent, ID lia in dubio omnia benestela censenturi; et regularia, quae regularibus, Ordinem religiosum professis, eonferri debent, ita ut ordinarie neque hare illis, neque illa his renserantur. Suhdividi possunt utraque in duplicia, et simplieia. Duplicia dieuntur, quae aliquam eminentiam , iurisdictionem , aut administrationem adiunctam habent; et horum alia sunt maiora , qualia sunt patus , eardinatatus , patriar halus , arehiepiscopatus , episeopatus , quae maiora benestela in materia poenali, nomine beneficii absolute prolati ordinarie non veniunt, et culmina benestelorum, sive dignitatem dicuntur ; alia vero sunt media, qualia sunt reliquae dignitates praeter sublimes illas enumeratas , personatus, et omela. Est autem dignitas proprie loquendo, praeeml-nentia adiunctam habens administrationem, et lurisdictionem , qualem lin-hent abbates, et alii praelati, tam regulares, quam saeculares, arehidiaconus, learius generalis, episeopi eis. Personatus est honor, et praeeminentia in ecclesia sine iurisdictione, qualem habent in quibusdam e lesiis eathedrall-hus Germaniae praepositi. Omelum denique est quaedam administratio rerumeeclesiasticarum sine praeeminentia, et iurisdietione ete. quale eemetur Min

414쪽

294 List En III. TITULUS V.

here primicerius , Pustos, sacrista , sive thessurarius, Ple. Alia deniquo duplicia dieuntur, et sunt infima, qualia sunt beneneia proprie, et striete dietarumta , qune curam animarum hahent annexam, uti sunt parochialla benescia , vicariae Pirpetuae etc. simplicin Vero dicuntur, qu ne honesidia quidem sunt, nihil tamen harum annexum habent, ut Sunt canonicatus tam cath dralium, quam collegiatarum reclesiarum squae etiam maiora simplicia diei possunt , heneficia assisiorum , qui quidem non sunt canonici, portionestamen eanonicales integras, vel dimidiam in pecclesiis enthedralibus habent; eapellaniae, quae in perpetuum nuctoritate episcopi Ponseruntur. Secunda benefletorum divisio est si nomen beneficii latius sumitur. Jqua dividuntur in manualia, et non manualia. Manualla sant, quae in titulum quidem conseruntur, non tamen irrevoeabiliter, sed ad nutum revocabilia sunt, qualia sunt pleraque heneneia regularia , quae neo eurata sunt eum ad nutum Superioris revorari possint, et laenesciato auferri, prout auferri putest prioratus claustralis , Ometum procuratoris, custodist et aliqua etiam beneficia saecularia, quae vel ex landatione sua, Vel ex privilegio pontificio, Vel ex praescriptione legitima , etc. auferri possunt nd nutum conserentis , ete . non nisi ualia sunt, quae proprie dicuntur henelleia , et iuxta dieta conseruntur in perpetuum , dum vivit heneliciatus, ita ut a tali benenelo amoveri non possit, nisi in poenam delicti, cui a iure privatio

beneneti imposita est; de quihus supra allata definitio intelligi debet; qualia sunt per se pleraque beneseia saecularia , et in dubio talia esse prae

sumuntur.

Tertia divisio est, quod sint alia heneseia collativa , quae libera sellicet voluntate eorum , ad quos collatio pertinet, conseruntur; pro quomodo etiam praesumitur, si de qualitate beneficii, num collativum , aut putronatum v. gr. sit, dubitatur alia sint electiva, quae per eleetionem, necedente legitima confirmatione , conseruntur; alia Sint patronata , sive mixta, in quibus ad praesentationem patroni a legitimo praelato , cui praesentatio facienda est, praesentituis institui debet; alia sint patrimonialia, quae certae patriae, certi loci, certae familiae hominibus conferri debent. S. III. De sustentatione necessuria assignanda elericis, et in primis, an, et qualis titulus sustentationis requiratur ad inscipiendus ordines 'Non licere clericum saecularem ad sacros Ordines promovere, Rut ordinare Sine congruo suae Sustentationis titulo , ahsque speciali privilegio eae pluribus huius tituli capitulis, eι ea tit. 11. l. deerotal. De temporibus Ordin. etc. S. 8. patet, lex quo S. etiam habetur, quinam tituli sumetant, ad quos ordinari quis possiti ut ne scilicet in dedecus ordinis cleriealis,

mendieare sordide cogatur clericus sine titulo ordinatus. Et hinc etiam epi- Seopus , ne successor illius ad alimenta praestanda tali clerico , quem sine titulo congruae sustentationis ordinavit in saeris obligatur, donec Ritum sustentationis titulum habeat, c. Episcopus, 4. h. t. et Tridentis. Sen. 2 l. De reformat. Si tamen talem nemine praesentante ordinavit e. cum secundum , io . h. t. t quod si enim ab alio hie praesentatus suisset, ab hoc donecessariis illi alimentis p videri deberet, prout etiam glossa in cit. c. Cum

415쪽

DR PRAEBE DIS , ET DIGNITATIBUS. 295seeundum, colligit v. Mecessores , et non decepit ordinantem, dieendo se habere titulum, aut privilegium , eum tamen tale non haberet, hoc enim in easu non tenetur ordinans ad illius sustentationem, sed manet ille ab ex cutione suscepti ordinis suspensus , et si exerceat, si irregularis iuxta antiquos canones , ita ut haec poena in tali easu per Trident. sublata non sit. S. IV. n ea nonicis debeatur praebenda, seu bene ium, tanquam construa sustentatio 'Respondetur, POSM quidem aliquem in eanonicum recipi, absque eo, ut praebendam statim habeat, sive ius aetuale ad fructus benesteli perei-plendos ; debere tamen ei praebendam eononiealem de iure tribui quamprimum potest c. Relatum, s. h. t. et c. Dileetus, 19. eodem squia non est conveniens , ut ait pontifex, eum , qui in canonicum receptus est, praehenda earere, ex cuius scilicet redditibus nititur, ita ut si praebenda eanonicalis vacaverit, possit eam , implorato iudicis ossicio petere, ut sihi cons ratur, nisi in canoni eum mere Supernumerarium, in eeelesta desinitum numerum canonicorum habente , receptus esset quo in casu , sicuti non habet ius integrum mnoniae, sed praeparatorium tantum , et gratiam extraordinariam ad plenum ius ennoniae obtinendum, si numerus determinatus per mortem unius imminuatur, sic nee praebenda ipsi, qua tali deberetur vel eerte in eanonicum quidem absolute reeeptus esset, ultra numerum tamen praebendatorum, leum plures in tali ecclesia sint canoniel, quam praebendae, et praehenda vacans non conseratur ultimo in canonicum recepto, sed ei, qui antiquior inter non praebendatos canoni eus est in vel in canonieum quidemnbsolute receptus, ea tamen non praestet, quae ad aequirendam, et obtinendam praebendam praestari debent. S. V. Qualis sustentatio necessaria assiqnari deb at paroehis, aliisque benesciatis euratis p Resp. debere rectoribus ecclesiarum , sive par his, eam ex redditibus oeclesiae assignnrt portionem, unde honestam , Pt deeentem vitae Sustent tionem habeant, c. Extirpandae , 80. h. t. nomine eongruae sustentationis, ea etiani intelligenda, quae ad illius familiam convenientem personae, et statui, ne dignitati, etc. alendam sunt necessaria, etc. quod ipsum etiam in cit. e. S. Qui vero Statuitur de vicario perpetuo in ecclesiis , quae dignitatibus , canoni atibus, monasteriis, ete. unitae sunt, ita ut non possint redditus eapellarum incorporatarum dividi, aut imminui, qui vieariis talibus ex antiquo ad necessariam sustentationem assignati suerunt c. Avaritiae, l0. h. t. a monasteriis, vel coelestis, quibus unitae sunt, Sino consensu episeopi ; vel propria auctoritate agentis, si tales ecclesiae, aut monasteria subiecta episcopo Sint; vel agentis auetoritate npostolica , si exempta sint, iuxta clement. unicam, S. Eadem quoque, de suppl. negis. pra lator. et debeant, qui praesentant tales In reelegiis sibi unitis instituendos episcopo, ab hoc non institui in talibus beneflciis , nisi tanta eis assignata suerit ex ecclesiae proventibus portio, ut iura episeopalia solvere possint, hospitalitatem serga pauperes Praesertim j exerestre, et congruam SuStenta-

416쪽

tionem habeant e. De monachis, 12. h. t. ita tamen, ut sua Semper utilitas etiam maneat unioni de talis ecclesiae proventibus , prout natura unionis exigit, et constitutio Pii V. statuit.

De modis acquirendi beneficia ecclesiastica, et modo observando in eorum collatione.

S. I. Quot, et quibus modis aequirantur benescia, tum in genere, tum in specie pBenessela vel luste, et legitime aequiruntur , vel iniuste, et illegitime: iuste, et legitime acquiruntur per canoni am institutionem tuam Reg. I. in s. intelligendo institutionis nomine, quamlibet legitimam provisionem, et

nomine canonicae institutionis, modum providendi a Ss. canonibus approbatum. Iniuste vero, illegitime, et non canonice acquiruntur beneficia, qu8e obtinentur, iure consanguineitalis verb. gr. praetendendo sueressionem quasi haereditariam, aut ex testamento debitam, aut alio modo a lure reprobato, qui modi plurimi sunt, eum Bmor reddituum Melesiasticorum varios eorum aequirendorum modos excogitet; approhati tamen a lure modi beneficia aequirendi sunt electio, postulatio, praesentatio, institutio, collatio, etc. de prioribus modis alibi, de collatione in hoe titulo. S. II. An, et quale ius per collationem alicui factam acquirantur in benescio, sive post, sive etiam ante acceptationem illius pCollatio proprie loquendo est concessio libera , seu assignatio bene ii vacantis, ab habente potestatem faeta, quae si absenti, et ignoranti sat,

ius quidem in beneficio, ante huius aeceptationem non tribuit, collator tamen alteri illud conserre valide non potest, nisi tu prius acceptare meuSaveris, ut dicitur in c. Si tibi, 17. h. t. in s. aut tempus ad acceptandum tibi notificatum, et praefixum Iam transierit, absque tua aereptatione. Et hine per solam collationem alicui laetam , ante aeceptationem quidem , aequiritur ius ad rem , post nereptationem tamen aequiritur ius in re, sive quasi dominium in benestelo, etiam ante possessionis opprehensionem, ut illud ven- dieare sita possit a possessore, aut detentore, et pro luribus illius agere, si tamen ad eum , qui eontulit bene telum , polestas etiam dandi investituram , Sive Corporalem poMessionem pertineat. Et quamvis collatio henelieii nonnunquam in iure dicatur donatio, quae nullum ius tribuit ante acceptationem , neque tamen in omnibus habet se, ut donatio, cum ex parte mu- serentis collatio beneficiorum vacantium, non ex mera liberalitate procedat,

sienti proprie dicta donatio, sed ex obligatione omitii, ratione cuius debethenestelis vacantibus provideri. S. III. Id quid teneatur, qui scienter contulit praebendam alicui ignoranti, quam conferre non poterat 'Si seiat poliator, conserre se tale benestelum non posse, conserat tamenni leui, ignoranti laune defeetum, et bonam fidem habenti, tune hoc evicto

417쪽

DE PRAEBENDIS , ET DIGNITATI BL S. 397

tenetur, eum primum potest allud illud benestelum vacans, aut proxime

Maturum, cum Vacaverit, conserre, c. Inter caetrea, II. h. t. ne videatur in fraudem , et ad deludendum alterum agere tantum voluisse episcopum ;vel certe statuente hoe iure in odium episeopi dolose agentis, in hac eollationis materia. Unde si episcopus conserens , vel alius collator non selvit, quod beneficium tale conferre non possit, ad nihil tenetur conserens bona fide beneficium , quod conserre non potest; cum omnis fraudis suspieio Iutali easu absit. S. IV. Quomodo benescia conferri debeant, et an etiam possint sub eonditione, vel modo' Beneneia ecelesiastica primo debent conferri gratis, nullo interveniente praetio, praemio, aut mercede est. ad cavendam simoniam. Seeundo debet libere fieri, non per metum inlustum, aut vim etc. tanquam liberalis quaedam donatio. Tertio non debet esse sub , aut obreptitie collatio fuisse obtenta , cum talis sub , aut obrepito tollat liberum consensum conserentis.

Quarto debet seri Isaltem ut licite fiat in collatio beneficii palam coram aliis,

et non clandestine, et seereto, cum tales actus clandestini sint suspecti de periculo fraudis, aut simoniae ete. Quinto benencium, quod consertur, debet esse vacans, ne sint contra c. l. De concess. praebend. Sexto debet conserri sine diminutione, ut vult eap. v. Cum ut braescia sine diminut. ete.

Septimo debet eonferri in perpetuum, luxta definitionem beneficii proprie di-eti. Octavo non debet eonferri alternative, sive disiunctive, confero hoc, rei illud benescium; eo fero huic, vel illi benescium, ne collatio benestellincerta , et dubia videatur. Nono non debet unum, idemque Mnesteium simul , et eoniunetim duobus conferri, cum hoc sit contra c. Tuae , 20. h. t. Decimo quamvis seriptura ad validam collationem necessaria non sit, nisi fortasse in benesieiis a sacra sede, vel eius legato obtentis , plurImum tamen conducit seriptura ad probationem factae collationis, si in iudicio de ea dubium oriatur. Undecimo sub conditione proprie dicta , quae suspendit aetum in laturum, nulla est collatio, quia collationes tales inter eos actus Iegl- timos numerantur , qui secundum luris dispositionem , nee conditionem , nee diem recipiunt j et quamvis eollatio sub muditione extrinseca de praesenti, nut praeterito sueta, non suspendat actum, quia tamen adiunetam incertitudinem habet, ideo relicitur argum. cap. I. De eieci. in s. iuncta gloss. v. Incerta, nisi eonditio talis de lure ipsi collationi inesset, quae etiamst exprimatur, non facit collationem invalidam , sicuti nee modus , qui de lure

inest collationi; hine valida est collatio, quae sit his verbis; eo ero tibi hoe beneseium, si iam vaeat; eonfero tibi hoc bene tum par hiate, ita

tumen, ut obligatus sis intra annum sacerdotium suscipore ete. cum enim

tam illa conditio, quam hic modus ipsi collationi de iure Insit, nihil vitiabit collationem, etiamsi exprimatur, cum tales collationes absolutae sint, conditionem, et modum, qui de iure inest, continentes; aliter tamen de summo Pontilice, conserente beneneia loquendum est, qui ratione supremcte Sucte, et absolutae potestatis, neque ab his condi nibus dependet, et conserre potest beneficia, tam absolute, quam conditionale etc.

418쪽

LIBER III. TITULUs V.

S. V. An mssit benescio norum onus imponi in collatione eiusdem 'Spirituale onus, ex causa rationabili, potest imponere episeopus eum eonsensu sui cupituli benefleto, dum vneat si in ut quieunque beneficium obtinebit, ad Onus hoc teneatur, e. Signiscatum, li. h. t. nil doeendum fia- eram scripturam V. gr. nn catechigandum, ad tertia saera dicenda eis. cum sit honestum onus, quod legitima auetoritate impositum , detractare non P test heneflciatusὶ non tamen potest novum hoc onus imponere personRe hen siciati, per modum pacti, conditionis, modi et e. cum heneficia conserenda sint pure, et absolute, nisi consuetudo, aut statutum talis ecclesiae certis quibusdam pactibus v. gr. personam etiam obligare permittat. Potest tamen in casu, quo duo eleeti fuerunt ad eandem dignitatem v. gr. qui ad conmmiam , et pacem tenendam in eundem iudicem compromiserunt, ut litem componeret, compromissarius talis uni ad iudieare beneficium, cum hoc tamen onere beneficiati, ut ex proventibus illius beneficii, certam pensionem, annumerandam alteri parti solunt, imponendo hoe onus non honesteio, ita ut ad sueeessorem in beneficio transeat, sed personae beneficiati, ita ut morte henelleiati extinguatur, ut ne videatur et rea beneficium aliqua diminutio fuisse laeta. S. VI. In ad eollationem benesciarismum, quomum provisio cui capitulum vectat, vocandi sint etiam capitulares absentes p eandi quidem sunt, si commode fieri potest, eo quod non sint multum remoti, ne commode aecedere possint, nisi consuetudo aliud habeat, stu. e. cum in ecclesiis, 33. h. t. in si . cum ius conserendi spectet ad collegium , et consequenter singuli de collegio ius habeant; quod si tamen collatio talis non sit libera collegio, sed necessaria , ad mandatum Superioris V. gr. facienda, non est nee se, ut vocentur absentes, cum necessario

parendum sit illi mandato, quod a maiore parte congregati capituli fieri potest.

Quibus ius et potestas conserendi benesicia ecclesiastica pompetat 'S. I. Quam potestatem habeat summus poni eae in conferendis bene iis, et quibus modis ea conferre possit 'Quod summus pontifex omnia beneficia ocelesiastiea, sive electiva illa

Sint, Sive collativa, sive libera, Sive non libera, sive vacent, sive non Vaeent; in perpetuum, vel ad tempus, conditionate, Vel hbsolute eis. in toto mundo conserre possit, patet eae e. Licet, 2. h. t. in G. cum enim h neficiorum provisio ad ecelesiae praelatos per se pertineat, summus ponti- sex autem sit supremus praelatus, et omnium ordinariorum ordinarius, ne generalis omnium ecclesiarum episeopus, quibus providere debet in rebus, Spiritualem curam , et dispositiovem consternentibus, ideo de omnibus he-nessetis disponere potest, conserendo ea pro suo arbitratu et quamvis ob bonam ecclesiae gubernationem , et propter privilegia Variis conressa , ae ncordata cum variis nationibus inita, hae sua absoluta poteState non utatur , Sua Sponte episcuporum , et inferiorum saepius praelatorum arbitrio col-

419쪽

lationem henelleiorum, vel ad malara beneficia Plectionem, capitulis concedens , absolute tamen haec potestas illi negari non potest, ita ut non tantum iure concursus concurrendo scilicet cum inferioribus ordinariis in collatione beneficii, neque iure devolutionis tantum, easu quo negligentes in iis conserendis fuerunt ordinarii, sed etiam iure praeventionis tonserre, Vel saltem mandare possit, ut certe petaonae de benelicio proxime vaeatum quod putaverit acceptandum , provideatur ete. iuxta cap. Di Hum, 14. h. t. in s. neque enim, ut nit in relato capit. Pontifex, per hoc, quod alii potestatem concesserit conferendi beneficii, seimum eadem patestat , eaecellentiore modo in se residente, privavit; quae ratio loeum habet tam pro iure praeventionis , quam pro lure eoneu reus, et probat etiam in casu , quo euinordinario in eonserendo beneficio concurrit pontifex, neque possit de prioritate collationis ab alterutro prius factae aliquid eolligi, aut ex possessione pro uno contra alterum decidi aliquid, praeserendus sit ille, cui a pontineo stollatum suit beneficium, ut qui a digniore benesseium obtinuit: quin immo in asseeutione praehendae, praesertur talis, auctoritate apostolica in canonicum V. gr. promotus, aliis, qui ab inferioribus etiam legatis promoti suerunt, quamvis tempore prius promoti suerint, eum in tali easu praerogativa tituli, quem a digniore talis aecepit, praeseratur prioritati temporis: tuam e. Hi cmi,.12. h. t. in o. et axioma illud, quod iure potior sit, qui prior tempore est, locum quidem habeat, ubi par est causa, seu nequale utriusque in beneficium v. gr. ius , non vero in illo casu, ubi causa dispar, aut lus est tantum ad henelleium, aut praebendam. S. II. An et quat in potestatem habeant eυnsor di bonoseis opiscopi, aliique inferiores collatores 'Episcopis de iure communi competit petestas eonserendi dignitates , ca- non leatus, par hiales ecclesias , aliaque beneneia suae dioecesis inisi per privilegia specialia , statuta, et eonsuetudines receptas, aut per ius patronatus etc. aliter provisum sit , saltem eum consilio sui capituli, si reclesiae cathedralis maiora benestela conserenda sint; sicuti enim cura ecclesiarum, et reclesiastieorum benesteiorum episcopo demandata est, tanquam suae di cesis pastori ordinario, ita ut fundatam in iure intentionem haheat, super collatione beneficiorum suae dioecesis , et qui alius sibi hane potestatem arrogat , probare eam debeat, ita interest capituli, quales concanonicos, et fratres habeat, ut merito huius Saltem consilium , si non consensus, quod multi putant, requiratur. Satis tamen de his videtur providisse consuetudo, uti et eirea eanonicatus, et praebendas Melesiarum collegiatarum, quarum collatio de iure eominu ui ad immediatum illius Melesiae praelatum , et collegiatae ecclesiae eripitulum spectat. Servanda tamen Sunt etiam in his , con-Εuetudo recepta, aut speetalia statuta.

Extenditur autem merito hoc, quod de episcopo dictum est, ad alios etiam praelatos, qui similem episcopali iurisdictionem obtinent, et pleno iure exempti lunt ab episeopo, etiam quoad populum, quod sei licet etiam Iiis independenter ab ordinariis locorum, conserendi heneficia, in sua qui idioeresi, ius competat, ob rationem similem cum illa, quae pro episcopis

420쪽

400 pugnat: et hinc cardineses in ecclesiis suorum titulorum ius habent conserendi benelleia.

S. III. Quinam praeterea benescia eo ferre possint, vel non possint 'Resp. primo qui est in possessione luris conserendi Mnestela, liel te, et valide ea conferre potest, licet penes eum non sit proprietas, modo sit bonae fidei possessor cum collatio sit quasi fruetus luris conserendi , fructus autem ad bonae fidei possessorem pertineant lta ut removeri non possit ille, eui a bonae fidei possessore collatum est benestelum, quamvis postea constet, ad alium proprietatem pertinere. Resp. secundo pro hilius esse, quod possit etiam sequester rei litigiosae, cui annexa potestas eonserendi Mnestela, lite pendente, conferre Mneseia , quorum ius penes ipsum a ludire sequestratum est, modo elericus sit : ad rectam enim administrationem , quam fiequester talis nomIne ludicis, seu suis perioris et rea rem sequestratam habet, tam quoad temporalia, quam quoad spiritualia , requiritur, ut iura lilius exequatur , inter quae est etiam ius conferendi Mnesset a. Resp. tertiis , Ialeum non posse conserre heneseia de iure communi, non tantum in perpetuum , sed neque ad tempus, eum potestas conserendi hendi fila sit potestas spiritualis, euius Ialeus per se incapax est, ita ut nec consuetudine, nee praeseriptione Immemoriali acquirere eam possit, cum non possit eam quasi possidere , c. Causam, 7. de praescript . et qui ab ipsis he-nessela accipiant, sint exeommunicati, can. Si quis, 16. causa I 6. stuarat. 7. et eollatio irrita, c. Ouod autem , 5. De iure patronat. Putant quidem aliqui, ex speetali privilegio pontificis concessam eam fuisse aliquibus imperatoribus v. gr. regibus ele. fortassis tamen rectius eam dixeris praesentationem , sive ius praesentandi, quod admitti debeat a superiore instituente.

De iis, quibus beneficia eonferri possunt, vel dehent.

S. I. An et qua ratione benescia ecclesinatica non nisi diynis, et idoneis sint conferenda, et de poenis illa conferentium indionis pIndignos ad beneseia Melesiastica eos iudicat pontifex in e. Grave, 29. h. t. qi Os nee morum honestas, nee literarum Selentia squae tamen luxta varia henessela, varia est j eommendat. Et his non vult in cit. cap. conferri benestela, sub poena suspensionis , lncurrenda ab inferiore praelato, si post unam, aut alteram eorrectionem se non emendaverit, vel sub poena luxta arbitrium pontisteis dictanda, sl ipse metropolitanus in hoc delinquat, prout confirmavit etiam Trindentinum sess. 7. e. 3. De reformat. possunt quidem , si neemsitas urpeat, et idonei reperiri non possint ad honesicia curata, inl-doneis etiam , et qui requisitam scientiam non habent, Mnestela talia eonferri, nisi tanta alicuius esset inscitia , aut morum perversitas , ut sine gravi scandalo assumi non possit, debet tamen talis, quantum commode potest, dignum se, et idoneum reddere, si promotus sit, alias ad fructus restituendos obligatus manebit: quin immo e sultius est, ut in penuria idoneorum, uni

SEARCH

MENU NAVIGATION