Synopsis pirhingiana seu ss. canonum doctrina ex fusioribus quinque libris Henrici Pirhing ... in compendium redacta

발행: 1849년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

quamvis nee vicarius generalis sine spretati mandato conserre hene ei a possit, nec capitulum cathedrale, vacante sede; instituere tamen tam ille sine speciali mandato, quam hoc, vaeante sede, praesentatos a patronis potest, eum institutio non sit donatio gratuita, circa quam praeludietum steri possit episeopo , sed necessario expedienda Sit, c. His quae, ii . et c. cum olim, l4. De maiorit. et Obed. et c. Elsi, i. h. t. in s. De lure speciali , sive ex privilegio, praescriptione, vel consuetudine potest ius instituendi inferioribus etiam episcopo praelatis competere, e. S per eo, ι 5. De of deleg. c. Auditis, 15. et cap. Cum olim, 18. De praeseripi. quod merito de praelatis regularibus, quibus plenissimo iure subieciso sunt aliquae eeclesiae , dici potest, cum isti habeant in intihus reelesiis iurisdictionem quast episcopalem. S. II. De instituondis in ecclesiis, vel beneseiis erelasiasticis. Instituendi in beneficiis ecclesiasticis debent primo esse clerici , cum laicis non conveniant beneficia ecclesiastica , e. In ecclesia, 2. h. t. Seeundo non debent institui in ecelestis, et benesteus unius originis , seu nationis tantum , sed viri literati, et idonei, undecunque originem ducant, c. Meorem, 5. h. t. nisi beneficium landatum primitus sit, pro certae tantum nationis, certae familiae, etc. hominibus; neque tamen etiam prohibetur consuetudo , qua indigenae extraneis praeseruntur, quia facilius illi ad perpetuo residendum inducuntur. Neque tertio repelli debet a patrono ad ecclesiam vacantem parochialem praesentatus , qui in minoribus quidem est, sacris tamen ordinibus nondum initiatus est, modo alias Sit idoneus, aetatem requisitam habeat, et intra annum ad Saeerdotium promoveri possit, c. Licet, 14. De eieci. in s. cap. Praeterea, 5. De aetate, et qualitat. etc. c. Si is, 2. h. t. in st. Quarto tot sunt instituendi in Melesiis collegium , aut eapitulum habentibus, quot commode, et absque penuria ex redditibus ali possunt, e. Non amplius, i. et c. Auctoritate , 4. h. t. Trident. sess. 25. capit. 3. De regular. Quod si tamen in prima landatione certus numerus determinatus sit, augeri ille non debet, ob modicum tantum reddituum augmentum , minui tamen ille potest, si notabiliter, et in perpetuum decrescant redditus , quamvis auctoritate papae, aut iuramento numerus determinatus sirmatus Sit, eum talis conssrmatio, aut iuramentum intelligi debeat, si res in eodem statu permaneant. Quinto tamen nemo seipsum in beneficio instituere potest, neque Bb alio accipere , qui a se auctoritatem habeat, uti probatur ex c. Cum ad nostram, 7. h. t. eo quod, ut dicit pontifex, inter dantem , et accipientem debeat esse personarum distinetio.

TITULUS VIII.

DE CONCESSIONE PRAEBENDAE , ET ECCLESIAE NON VACANTIS.

S. I. Utrum benescium non vaeans possit eonferri , vel promitti 'Beneficium non vacans non tantum eonferri non potest sita ut collatio talis sit ipso iure irrita, et qui seienter permisit tu tali, non vaeante benesteio, se institui, poannm exeommunieationis incurrat eop. l. h. t. et non

442쪽

LIBER III. TITULUS VIII.

422 possit postmodum hoe benesteium, ubi vaeaverit, obtinere arstum. e. s I. De eo, qui durit in matri. etc. sed nec promitti potest, ut constat ex e . Nulla,2. et eae c. Ea tenore, 31. h. t. cum etiam legibus civilibus pactum de Iutura Sueeregione, vivente eo, cui succedendum promittitur , prohibitum sit, tanquam oceasionem praebens captandae mortis alterius. Et hine non obstante tali non vacantis beneficii promissione, potest beneficium lese alterieuieumque conserri, ut constat ex e. Relatum, 3. h. t. iuneta glossa in casu, eum enim promissio talis ab initio sit irrita, per vaeationem beneficit non sit valida luata reg. 29. b. de rest. turis. Neque potest episeopus alicul eoncedere saeuitatem conserendi hoe determinate benenelum , cum vaea erit c. Constitutus , . h t. ne per fraudem tali saeuitate Bd necem alterius alter abutetur. Et quamvis de iure antiquo prohibitum non fuerit, promittere alteri Mnestelum nondum vacans, eum conferri poterit, aut Messio se obtulerit,e. Accedens, 14. h. t. cum aliud sit promittere benesiclum me collaturum, eum potero ; et aliud promittere me collaturum , cum vacaverit i haec enim promissio occasionem captandae mortis ingerit, non autem illa novo tamen iure, omnis promissio benefleti nondum vaeantis, quacumque elausula adie-eta, prohibita est, et invalida, c. Detestanda, 2. h. t. in s. ita ut ob eas. dem rationes, nee patronus promittere possit spromissione obligante, et es- seaci ὶ praesentaturum se ad benefletum, quod hie, et nunc nondum vacat, si vacaverit; et quamvis possit generalem procuratorem suorum negotiorum, etiam in ordine ad praesentationes , patronus constituere, praesertim si ea antiqua , B enuae V. gr. urgeat, specialem tamen commissionem nulli dare potest, ut ad tale beneficium, hie et nunc nondum vaeans , praesentet all- quem, ubi illud vaeaverit e. Cum dilecta, I s. h. t. eum in hoc casu rationes allatae urgeant, non autem in illo.

S. II. Ouinam sint generales modi, quibus beneficia vacant, et qualis vacatio requiratur, ut impetrari, aut confreri aliis possint 'Tripliet modo , in genere loquendo, benessela vaeare dicuntur ; vel enim vaeant de laeto tantum, vel de iure tantum , vel de laeto simul, et de iure.

De saelo tantum haeare censetur benesselum, quando quis possessionem beneficii amittit, non autem titulum , ut si vi deiectus sit de possessione beneficii , aut iniusto metu gravi eoaetus sult benescio renuntiare, eis. De iure tantum vacare censetur, cum quis titulum beneficii amisit lex iuris scilicet dispositione privatus possessionem tamen adhue retinet. De lure autem , et de facto simul vacare censetur, quando nec titulus , nec possessio beneficii apud aliquem est, qunt iter per mortem beneflciati vacare beneficia censentur. Η ultimo modo, si vaeent, de iure scilicet, et de facto, beneseia, impetrari, et conferri ea posse, non est dubium, cum verissime Faeent, prout etiam colligitur a contrario sensu ex c. 2. h. t. si de laeto tantum vacent, et non de iure , nee conferri possunt aliis , nee impetrari, eum nondum vere acent, prout etiam colligitur ex c. 2, 3, 4. De his quae vi, etc. si vero

de iure tantum vacent, et non de facto, cum alius adhuc in illius i saltem colorata possessione sit, possunt quidem impetrari, et eonferri, Si in rescripto impetrationis fiat mentio, possideri beneseium Impetratum adhue ah

443쪽

altero, saltem colorata possessione j cap. Cum nostris, ε. h. t. quia taliter vacantia beneficia, sicuti vere non vaeant, ita ut rescriptum de beneficio tali eonserendo, si in eo nulla flat possessionis coloratae, quam alter adhue habet, mentio, subreptilium habeatur. S. III. Quibus modis in specie vacent benescia 'Primo vaeant per mortem naturalem benesciati, c. Susceptum, ε. De rescript. ινι 6. mors enim omnia Solvit, nisi ab habente potestatem omnino fuerit suppressum tale beneficium, vel aecessorio unitum alteri, aut ad mensam praelati, aut capituli pertineat, aut situm sit beneficium tale , canonicatus v. gr. in ecclesia non numerata; quibus in casibus, cum extinctum omnino sit tale benelleium, vel rector illius principalis sit praelatus, aut opitulum, non censetur vacare per mortem deservientis illi, sicuti in ecclesia tali non numerata non vaeat ea ni eatus per mortem ennoniel, eum p nes episcopum , vel capitulum sit, utrum velint novum canonicum assumere. Meundo vacant beneflcia ex dispositione iuris, per professionem Milicet in religione approbata, tacite, vel expresse laetam; per matrimonium valide contractum; per beneflcii incompatibilis pacificam, et utilem assecutionem ς per non susceptum sacerdotium, intra annum accepti beneficii par chlalis, requirentis eum ordinem; per non petitam suo tempore confirmationem, aut consecrationem, et pluribus aliis modis , de quibus hine inde in iure

Tertio vacant benestela per depositionem , seu privationem ipso iure, vel per sententiam ludi eis lactam, ob crimen admissum , eui a iure depositi nis , aut privationis poena decreta est: qualia crimina sunt homleidium , periurium , saerilegium, Sodomia, adulterium , etc. quos inter modos ea etiam est distinctio, ut si ipso iure privetur quis beneflcio, a tempore commissi eriminis vacet illud , et privatus sit illis fructibus, quamvis sententia deel aratoria criminis postea primum seratur, ita ut ad restitutionem fruetuum, si quos post admissum erimen perceperit, obligatus sit: si vero per Sententiam iudieis beneficio privandus sit, non vacet illud a tempore commis steriminis , sed a tempore latae contra eum privationis sententiae, et fructus ante sententiam latam pereeptos non teneatur restituere; neque vacet per mortem illius, qui delietum admiserat, eum iam ante vacaverit ex causa delicti, si ipso iure ob tale delictum benefleto privatus sit; vacet autem per mortem illius, qui deliquerat, si per sententiam beneficio suo privari debeat delinquens, sententia tamen contra eum lata nondum fuerit, etc. Quarto, vaeant beneficia per liberam resignationem eorum legitimo superiore, uti patet ex tit. 9. lib. 1. Decretal. et per translationem praelati ad aliam Melesiam , uti patet ex tit. 7. eiusdem libri. S. IV. Intra quod tempus eonferri debeant benescia vacantia pIntra sex menses conferri debent ab eo, ad quem spectat provisio cap. Nulla, st. S. Cum autem l . t. ut no diuturna beneficii vaeatio damnosa sit, et nociva coelesiae. Et ideo etiam exelpluntur maiores praelaturae, ex quarum vaeatione viduata dicitur ecclesia, et maius periculum imminere potest,

444쪽

424 LIBER III. TITULUS VIII. DE Co XCES. H I. B.

quorum provisio ultra tres menses disserri non potest, ut in I. meretal. lib. Iam dictum. Neque tamen hoe a iure praefixum tempus conserendi Mnesseii, currit etiam impedito aut ignoranti vacationem , et consequenter non a tempore vacationis , sed a tempore, quo notitiam habuit collator, computandum est, c. Ouia diversitatem, S. h. t. et si iuris, aut laeti impedimentum intervenerit , quominus benescium vacans conferre potuerit, non imputabitur illi non laeta collatio ad negligentiam , quae per devolutionem eorrigi d beat , ut ex eit. c. habetur. S. V. Ad gum devolvatur tua conferendi benescia vaeantia propter negligentiam, seu moram culpabilem ordinarii collatoris 'Responsio ad huius S. quaestionem Satis patet ex illis, quae lib. I. Dere tal. tu. I 0. De supplenda negligentia praelatorum S. I. et r. diximus , quae videri possunt; quia tamen illa intelligi non debent de episeopatibus propter negligentiam , suo tempore non collatis , videnda etiam erunt, quid concordata Germaniae velint, circa commissas tales negligentias in eleetionibus episeoporum, vel archiepiscoporum in nostra Germania. De quibus supra intit. 5. huius libri seel. s. S. 5. Illud tamen etiam notandum, quod in illis Melesiis eathedralibus, et collegiatis, ubi non est numerus e Onieatuum , aut praebendarum determinatus, sed omnes redditus ad communem capituli mensam pertinent, sieuti per mortem canonici illius ecelesiae non dieitur proprie , ut supra dictum, vacare eanonicatus, ita nee loeum habet devolutio ad superiorem, propter negligentiam inserioris in conserendo , c. Ex parte, Is h. t. quia ubi non est vacatio, ibi devolutio locum non habet, eum in beneficio vacante conserendo, nulla n, luseriore in tali rasu comittatur negligentia. S. VI. De variis gratiis expeetativis, sine mandatis de providendo

beneseia vaeatura. Gratiae expectat tuae in materia beneflciorum prohibitae sunt, et sublatae, non tantum per concit. Tridentin. Sess. 24. cap. 19. De reformat. Sed etiam per concordata nostrae Germaniae. Et quamvis non omnino potestas summo pontifici adempta sit gratiarum harum expectativarum concedendarum , quia tamen rarissimi usus Sunt, sine serupulo omnis haec materia

omitu potest. Legat, qui seire eam vult , metorem Methodi De S. vel eap. Proporuit, h. t. et quae habentur de h. t. in s. et in clement. unica

eodem, ete.

TITULUS IX.

RE SEDE VACANTE ALIQUID IN NOVETUR.

S. I. An, et qua ratione nihil sit innovandum, sede raeante ZRomine sedis in hoc titui. intelligitur , sedis episeopalis , aut alia prael tura , in euius praeiudicium innovare aliquid, vae te sede tali, prohibitum est in h. t. quamvis enim iurisdietio, et administratio rerum episcopalium

445쪽

TITULUS IX. NE SEDE VACANTE ALIQUID INNO mu R. 42S

nd capitulum, vacante sede, transeat, ut ex lib. 1. Decretal. tit. al. Domator. et Obed. patet; ea tamen in re prohibetur, per quae status erelesiarum mutarentur, nut bona praelaturae, et ecclesiarum, per alienatio. nem v. gr. bonorum immobilium, aut mobilium pretiosorum, quae servando servari possunt, minuerentur, etc. nisi hoc fleret cum licentia summi pontisseis, aut eum lieentia episcopi, Vacante praelatura inferiore, episcopo subiecta,eirea bona talis ecclesiae inferioris. Mutari autem status ecelesiae, quod prohibitum est in hoc titulo, vacante Bede, eenseretur, Si unio v. gr. ecclesiae aliculus alteri unitae dissolveretur , e. Novit, i. h. t. et quamvis, Vacaute sede, possit fieri unio e elestarum , non potest tamen seri dissolutio unionis prius saetae, eum per illum casum nulli Melesiae stat praeiudicium nilquod, sicuti sit per dissolutionem unionis, ecclesiae Illi, cui altera ad meliorem rectoris, vel episeopi sustentationem, unita suit, eo quod scilleet dissoluta unione ad eam paupertatem metesia relaberetur, cui facta fuit ad hane sublevandam unio, in qua prius fuerat. Insuper etiam ad eavendam omnem innovationis speciem, vaeante sede, prohibitam, non vult pontifex in c. Consiitutis, a. h. t. ut iudicium aliquod de bonis , aut iuribus ecclesiae, vaeante lede, inchoetur , aut inchoatum continuetur, sive agendo, sive defendendo I extra casum magnae necessitatis , et nisi defensor reclesiae sit constitutus si enim iudicium contra minores indefensos non teneat, multo minus tenebit hoc contra ecclesiam , Si suo pastore , et defensore destituta sit. S. II. An, sede vaeante, capitulum possit conferre beneseia pQuod non possit, sede vaeante, capitulum conferre ea beneficia , qua liberae sunt collationis , aut iure devolutionis ab esseopo conserenda essent, possit autem praesentatos instituere, et electos confirmare, si institutio, aut confirmatio iure proprio ad episeopum pertinet, ex tit. 33. De maior . , et Obed. lib. i. Decret. seel. 2. S. 3. iam patet, uti etiam eae cap. Illa, a. h. t. quod si tamen collatio benefletorum simul ad episcopum , et capitulum communiter pertineat, potest capitulum, vacante sede, aut Suspenso epiκογa beneficiorum collatione, ea conferre, et vicissim episcopus, etiam solus, potest ea conferre, si a collatione honesciorum suspensum sit capitulum, quia quoad illa , quae episeopo, et capitulo communiter sunt laetenda, uno illorum naturaliter, aut civiliter mortuo, totum ius remanet in altero, eo quod unum eorpus constituant, c. Si ad episeopum, h. t. in s. neque tamen hoc Intelligi debet do eo etiam easu , quo episeopus eonferre debet benesteia, eum consillo, aut consensu sul capituli; in hoc enim casu, mortuo, aut Suspenso, a benesteiorum collatione episeopo, nihil potest ei rea beneficia conserenda capitulum , quod nullum lus ad conserenda benestela habet, sed consensus illius tantum requiritur ut eonditio, iuxta est. e. S. Cum vero h. t. in o.

446쪽

TITULUS X.

DE Iis, QUAE FlUIT A PRAELATIS, EI NE CONSENSU CAPITULI.

S. I. Ad quos actus episcopi, aut alteriua praelati, requiratur consensus

capituli, et qualis pPrimo requiritur consensus rapituli legitime congregati, aut conventus , praeter eonsensum episcopi, aut praelati, ad alienationem res eccIesiasticae immobilis quae loeo moveri non potest, uti Sunt agri, praedia, etc. laut rei mobilis pretiosae , quae serVando SerVari poteSt, c. Irrita , I. h. t. et cari. Sine eaeceptione 52. causa l2. quarat. 2. I ad eavendum melius grave praeiudicium erelesiael ita ut alienatio talium rerum nihil requistis eapitulo, aut hoe eontradicente facta, nulla sit, et a sueeessore teneri non debeat, nisi postea consensum suum praestando eapitulum, lactam alienationem approbet, eap. cum nos, a. h. t. iuncta Plava v. Ratam , quo in easu rati habitio subsequens retrotrahitur ad tempus praecedentis alienationis , modo per hane utilitas ecclesiae procuretur. Sumeit tamen etiam in casu rei e lesi sileae ad breve tantum tempus insta decennium V. gr. elocatae , consensus praesumptus, qui habetur ex Seientia, et patientia capituli, non contradirentis , cum poSSet. Meundo si ius praesentandi ad benefletum, simul ad praelatum , et e pitulum pertinet, non potest praelatus Pramentare Sine consensu sui capituli, vel maioris, et sanioris partis, c. Ea noscitur, s. h. t. nisi aliud lubeat aut privilegium , aut consuetudo, quae o ervari debent. Tertio non potest episeopus Sine consensu Sul capituli concedere, seu unire in perpetuum ecclesias ecclesiis , etiamSi habeat lus patronatus in re- clesiis concessis, sive unitiS, c. Tuae nuster, 8. h. t. eum enim talis coniseresto speciem alienationis habeat, prohibitum autem sit episcopis alienare res Gelesiae fimmobiles , aut mobiles preti as, quae servando servari possunt sine consensu sui capituli, consequenter ecelestas tallter unire non poterit : immo nec fruetus ecclesiarum par blatium poterit unire in perpetuum monasterio V. gr. aut alteri ecclesiae, Sine eonMnSu capituli, aut papae auctoritate, quamvis patronus illius ecclesiae in hane unionem consentiret, eap. Pastoralis, s. h. t. ob allatam scilicet rationem, quamvis ad alienationem talem insta decennium, de lure antiquo , sussiciat consensus taeitus , prout ex dietis iam patet. S. II. Proponitur, et Melaratur unus mos speetalia, in quo alienatio rei Melesiastieae seri potest a praelato absque eonaensu eapituli. Quamvis hie casus ad tit. 13. De rebus eceleriae non alienand. infra peditineret , uti multa alia, quae in hoc titulo aguntur, quia tamen in c. Cum apostolica sedes, T. h. t. rasus hic specialis refertur, breviter eum indieare placuit, pluribus legendum apud auctorem Methodi. Est autem casus iste, quod sei licet si Ialeus decimas a praelato recte. siastieo nnte Lateranense in laudum acceperat, et nolit eas suae ecclesiae, aqua in laudum eas recognoseit, restituere, velit au em alteri ecclesiae , Vel

447쪽

monasterio eas donare , donatio talis, si stat eum consensu diomesani, non requisito consensu capituli, subsistat, cum talis donatio in hoe easu , non tam sit alienatio, quam renovatio rei ecclesiasticae a manu latea, ad reelestam , saltem universalem , ut ait pontifex , et de re Melesiastita non tam laieus disponat, quod fieri non mirat, quam episeopus. S. III. Quinam actus seri debeant cum consilio rapituli pPrimo non potest episeopus , vel alius similis praelatu3, personas Melo. si asileas instituere, aut destituere sine consilio capituli, c. Novit, 4. h. t. eum indecens sit, ut caput sua membra negligat in rebus , quae bonum totius conrernunt j nisi consuetudo legitime praeseripta aliud permittat, aut agat in his , potestate, et iure ad se devoluto, propter negligentiam ins riorum , quo in casu non tenetur Petere sui rapituli consilium. Secundo non potest episeopus , vel alius similis praelatus suae ecclesiae negotia, sine eonsilio sui eapituli, expedire, prout statuitur Iob rationem scilieet allatam in c. Ouanto, 6. h. t. nisi recepta eonsuetudo disponat aliter , aut negotia exigua, et minoris momenti sint: neque tamen in illis ea-sibus , ubi consilium sui capituli adhibere debet, tenetur etiam illud sequis nisi eonsillum idem dieat, quod eonsensus , aut eonseusus expresse requiratur j quia per solam consilii exquisitionem, iuri taliter praeeipienti satis sit, et utilitas consilii haberi potest, etiamsi episcopus illud non sequatur. Tertio debent etiam Invitari s neque enim cogi possunt in eapitula eeelesiarum eathedralium , ad concilia provinetalia; et si compareant per se, vel per suos proeuratores , etiam ad tractatus udmitti, maxime in illis negotiis, quae ad ipsa eapitula pertinent lut quod omnes, et singulos tangit, ab omnibus etiam approbetur) voeem tamen deeisivam non habent e. Etiamsi membra, 10. h. t. eum solis episcopis conveniat, deeidere , quae in eapitulo provinciali statuenda videbuntur.

TITULUS XI.

DE HIs, QUAE FIUNT A MAIORE PARTE CLPITULI.

S. I. An, et qua ratione gesta a maiore parte rapituli valeant 'Ad actus a capitulo gerendos non requiritur, ut totum rapitulum , sive collegium, eonsensum praestet, sed sumcere ortinarie , ut pars maior congregatorum , voem decisivam habentium , eonsentiat i quod enim a maiore parte capituli decretum est, hoe a rapitulo deeretum fuisse eensetur. L. quod maior, is . H. ad municip. modo duae partes eorum, qui adesse debent, volunt, et possunt, sint congregataeὶ ex e. Cum in cunetis, i. h. t. colligitur , et quamvis ex hoe capitulo etiam colligatur, quod non tantum malor pars eapituli suffieiat, sed debeat etiam esse sanior ab auctoritate, dignitate etc. ordinarie tamen praesumitur, saniorem partem esse, ubi maior pars eapituli est; possunt tamen alii pauciores, et minor pars Se opponere, ex rationabili causa, nd impediendum capitulare deeretum , si videat maiorem partem irrationabiliter , et in damnum ecclesiae proeedere.

448쪽

428 Linga III. TITULUS EI. DE IIS, QUAE FIUNT A MAIORE Gc.

S. II. An maior pars eapituli possit aliquid decernere, cum praeiudicio minoris partis, de bonis , aut iuribus spectantibus ad singulos de colluto' Respondetur affirmative , quod nempe possit maior , et sanior pars eapituli , una cum episeopo, Seu praelato, quam is minor pars contradicat, oh necessitatem, seu utilitatem ecclesiae disponere, ne decernere, non solum de bonis , ac iuribus ad singulos de collegio Spectantibus , eum diminutione luris singulorum, si singuli iure illo gaudeant, ut membra illius collegit , et hinc pontifex in c. Ea parte, d. h. t. dicit, quod possit episcopus cum malore parte capituli, etiam contradicente minore , cum diminutione reddituum ecclesiasticorum , ad Singulos illius collegii spectantium , portionem deputare ad fabricam ecclesiae, Si necessitas hoc exigat, vel utilitas ecclesiae. Neque tamen extendi hare ponti scis eonstitutio debet ad quodvis opus pium, et extraneum, quasi vero episeopus eum malore parte capituli statuere aliquid posset, in praeiudicium, et diminutionem reddituum ad singulos , qua tales, iure collegii spectantium, in subsidium cuiusvis operis pii, extranei; sicuti enim in illo casu, Suae e lesiae, cuius spuetibus gaudent , Omnes succurrere tenentur , etiam eum aliqua suorum reddituum , quos ah melesia pereipiunt, diminutione, ita in hoe easu , ad extraneam talem pietatem e currere non tenentur, Sed iuxta reg. 2s. in s. quod omnes tangit, ab omnitas approbandum est. S. III. An possit ferri interdictum locale ab episco' , sine comensu sui eapituli; et an ad negotia a capitulo tractanda debeant voeari ean nisi absentes' De iure quidem serri interdictum Iorale non posse ab episcopo, sine consensu sui capituli, eae c. Omesivit, 2. h. t. probatur, et tradit etiam glossa hie in notatis , splurium scilicet iudicium audiendo ad censurae talis serendae, quae innocentes nonnunquam involvit, cautelam nisi consuetudo legitima contra hune capituli consensum requirendum tam praeseripserit, prout sactum plures putnnt. Neque etiam spectato iure eommuni , ordinarie , et generatim necessarium esse, ut ad tractatus quoslibet, aut alios Similes collegii netus , vocentur , aut expectentur abSentes , ea stlassa communiter recepta in c. I. n. Ipsomum. De testibus in s. habetur. Nisi aut electio praelati fieri de-heat , aut negotium valde arduum Sit, vel magni momenti; aut agendum aliquid sit, quod in singulare praeiudicium absentium tendat, vel in praeiudicium singulorum, propria illorum bona concernens; aut talium ad eortos actus etiam vocandorum Sit consuetudo.

TITULUS XII.

S. I. Quomodo beneficia sine diminutione sint conferenda pQuod non possit collator lieneficii, ius commune attendendo , redditus beneficii, aut partem Porum Sibi retinere, neque de his retinendis cum eo, Dissiliam by. a. do le

449쪽

TITULLs XII. UT ECCLESIAST. BENEFICIA SINE DIMIN. CONFER. 42s

eui conseri benesteium , sine simoniae vitio pacisci, tum ex huius tit. brim , et unico illius capit. patet, tum ex ipsa Simoniae natura , quae tum committitur, cum pro spirituali luti est collatio beneflciij temporale quid quales sunt redditusὶ in pactum dedueitur, beneficii autem vacantis redditus, vel partem illorum potest eum consensu capituli pro sua auctoritatu episcopus, ob iustam , et ne Ssariam causam, nd dissolvenda v. gr. Ppiscopatus debita, pro saliriea ecclesiae cathedralis , etc. ad tempus reservare , modo non reservet haec taliu direete in utilitatem suae , aut capituli mei Sae , ne videatur in proprio facto auctoritatem praestare, quod ad cavendas multas fraudes prohibitum est: quod si tamen consuetudo alicubi vigeat, ut ex primi anni fructibus beneflciorum, in dioecesi existentium, ad augend0Sepiseopl redditus , reservetur aliquid, observandum hoc est, eum nullibi clara huius rei prohibitio sit, neque ulla simoniae sit species, et multam etiam probabilitatem ex annatis pontifici solvendis trahere possit. S. II. De pensionibus, per quas diminuuntur redditus benesciorum. Pensio aliud non est, quam ius percipiendi fructus certos, ex alieno beneflcio , auctoritate Iegitima, ad tempus, iusta de causa concessum. Ex qua deseriptione satis patet, quod pensio proprie loquendo beneficium ecele-

Siasticum non sit, cum hoc perpetuum sit, et conseratur in titulum, etc. pensio vero ad certum tantum tempus, iid vitam v. gr. pensionarii durat, et per eius mortem ordinarie non vacat, sed omnino extinguitur, neque in titulum consertur, uti patet eae c. Quamvis, 4. Dc praebemul. in s. et ea Trident. seM. 21. cap. 2. De reform. ubi conreditur, ad titulum posse aliquem ordinari, non autem ad pensionem, ergo ex mente Tridentin . pensio non est titulus, nee in titulum consertur. Duplex est autem pensio , latea Seu temporalis , quae consertur lateo ob ministerium aliquod temporale, uti cantori, aeditui, etc. vel ob aliam temporalem eausam , in gratitudinem v. gr. praestiti ecclesiae officii, defensionis, patrocinii etc. clericalis, quae solis clerieis competere potest; et si datur, aut conceditur ob ministerium me Spirituale, coadiutori v. gr. paroelii, aut alterius ruetoris spiritualis , mn- et Onatori, etc. vocatur simpliciter spiritualis: mixta vero vocatur, si clerico quidem, qua tali, conceditur , non tamen ob spirituale ministerium , sed ob aliam cauSam , paupertatis v. gr. senii, in necessariam SuStentatiouem , etc. ita tamen, ut saepius nnnexam habeat obligationem certarum precum, vel ossicii B. Virginis , etc. De hac clericali potissimum mixta pensione aliqua dubitantur.

Primo quidem, quis possit pensionem imponere benestelo Τ Besp. ivit statem hane absolute quidem competere summo pontifici , cui plenissima de beneficiis disponendi potestas competit, ita tamen, ut non possit sine iustaeausa, licite saltem , pensionem talem imponem , ne dissipare potius videatur bona spiritualia, quam administrare. Et quamvis valde probabiliter multi doceant, posse etiam episcopum, in causis quibusdam specialibus, ex iusta, et necessaria causa, vel ob evidentem utilitatem ecclesiae pensionem impo- uere , non quidem in perpetuum , nec eum saeuitate transferendi ad alterum,

sed ad vitam benefletarii gravati, eum quo extinguatur, prout probari pu-Disiligoo by Cooste

450쪽

430 MBER III. TITULus XII.

tant ex c. Nisi, 21 . de praebend. et supra etiam concessum , ita tamen , ut in tali casu non tam henelleio , quam benenelais pensio imposita cen-Seatur ; non tamen tam lacile conceditur, quod ad vitam pensionarii imponi possit ab episcopo pensio , quae moriente priore beneficiato transeat ad successorem in heneficio, et usque ad mortem pensionarii duret; quia tamen etiam huic sententiae favere videntur iura aliquae. De e tem , 5. de tran-δacι. iuncta gloss. sinat. e. 3. De collusi. uetest. et usus etiam ae praxis probabilitatem huius sententiae ostendere videtur, ideo improbabilis esse diei non debet, non quidem praecise in lavorem Blterius pensionem talem imponendo , ad eavenda multa incommoda, nee conserendo beneficium cum pacto Solvendae pensionis, quod si moniam saperet, sed ob ecclesiae utilitatem,

aut necessitatem.

Secundo dubitatur, quinam pensiones obtinore possint. Resp. tempora-Ies etiam a laico obtineri posse, non tamen ecclesiasticas i sive pure mel siasticae illae sint, sive mixtae j quae solis clericis, saltem prima tonsura initiatis conferri possunt, ita ut si pensio sexaginta ducatorum auri de ea- mera Summam excedat, habitum etiam , et tonsuram clericalem deserre debeat pensionarius , et iure novo concilii Trident. non possit hare eretesiastica pensio conserti alicui ante 14. aetatis annum , cum iuxta stylum curiae etiam , qui non est capax beneseii, neque capax sit pensionis Getesiasticae. Tertio dubitatur, in quibus beneficiis pensiones constitui possint, et in qua quantitate. Resp. primo de iure quidem communi omnibus benessetis etiam curatis imponi potest a summo pontissee saltem in pensio , concilium tamen Tridentinum voluit sera. 24. c. II. De reformat. ut ecclesiis cathedralibus nulla imponatur pensio, nisi summam mille ducatorum exredant redditus; et ecclesiis parochialibus etiam nulla imponatur, nisi rentum ducatorum summam exredant redditus, ne ultra aequum sciliret onerenturheneficiati; et hinc etiam canon lentibus non potest imponi pensio, nisi 24. ducatorum summam excedant, quam summam eum luxta camerae apostolleae eomputum non ex edant nostrae Germaniae eanonicatus, ut supra lam n

latum , ideo nulla illis imponitur pensio. Besp. secundo moderatam debere esse pensionem , quae imponitur habenti beneficium, ne congrua sustentatio, et quae ad hane spectant misericordiae iura, ete. subtrahatur beneficiato. Neque tamen censetur illa imponi super redditibus incertis, stolae, ut Vineant , aut distributionibus quotidianis, nisi vel stat horum etiam reddituum mendo, vel aliud ex sublecta materia, nut stylo curiae colligatur. Quarto dubitatur, an consesus beneficiati, aut patroni requiratur , Si patronato Mnestelo pensio imponntur Besp. primo requiri consensum beneficiarii, ita ut sine eo nulla sit constitutio pensionis iuxta rest. 43. cance lar. apost. qua manus quasi ligare sibi voluit pontifex, ut non possit, vaeante etiam benestelo, imponere pensionem , nisi defensor aliquis in beneflcio constitutus sit, qui Ioeo benesidiarii consentiat. Resp. Secundo patroni oem Sensum non necessario requiri, si patronato beneficio imponatur pensio de iure communi saltem tum quod nullo iure consensus hie necessario probetur quamvis de honestato possit requirit tum quod nullum praeiudicium patrono fiat, per impositam patronato beneficio penSionem.

SEARCH

MENU NAVIGATION