장음표시 사용
451쪽
BT ECCLESIAST. BENEFICIA SINE DIMIN. CONPER. 43l
Quinto dubitatur, quando fieri possIt designavo, seu reservatio pensionis 3 Resp. neri posse tam antequam collatum est beneficium, quam pos
quam collatum est, frequentius tamen fieri solet, cum consertur beneficium, quo in casu tamen bene attendendum est, ut caveatur periculum simoniae. Sexto dubitatur, an obligatus sit pensionarius , ad solvendum onera annexa benestelo Resp. per se, et spectato lure communi, pro rata tameupentionis , obligatum etiam esse pensionarium ecclesiasti eum, ad onera talia serenda, qui enim sentit ex benelleio commodum, debet etiam onus ei annexum perferre, restul. 77. in s.
Septimo dubitatur, an obligatio Solvendi pensionem transeat, vivente pensionario , ad successorem In beneficio 7 Resp. transire, si beneficio imposita sit pensio, cum onus reale sit; et hinc etiam non tantum vacante beneficio, ex redditibus benesteti, ab administratore beneficii, solvenda est pensio, sed extantes etiam pensiones, si ab haerede beneficiarii defuncti , qui in privatos usus consumpsit has pensiones, quas solvere debuisset, obtineri nihil possit, eo quod nihil ex fructibus ad ipsum pervenerit, vel ob paupertatem nihil solvere possit, a successore in benesicio petu possunt, eum res , sive beneflcium ipsum sit obligatum. Oetavo dubitatur, quibus modis extinguantur penSiones. Resp. variis modis , primo obitu pensionarii, cum communiter hare servitus benesteio Imposita sit, ad pensionarii vitam. Secundo per matrimonium de praesenti eonistractum , si pensio sit ecclesiastica, vel per promotionem ad episcopatum , professionem religiosam, per MSumptam militiam, cum pensio talis aequbparetur beneficiis. Tertio si pensionarius in perpetuum pensionem remiserit, potest enim hie eommodo pro se introducis cedere. Quarto si obtineat iure benestelum , in quo suit illi pensio reservata , eum ut sie , non iam ex alieno benesscio fruetus perelpiantur, in quo natura pensionis sita est.
De rerum e lesiasticariam alienatione, et rebus, quae alienari possunt.
S. I. Ouaenam alienatio rerum ecclesiasticarum iure eanonico sit prohibita, et quae hie intellistantur nomine ecclesiae. Dupliei quidem modo alienationis nomen aecipi potest, stricte scilicet, prout transfertur dominium directum rei, quae alienatur, qualis alienatio st, cum res venditur , donatur, permutatur, ete. et Iate, prout dicit transi tionem dominii, sive directi tantum sive utilis, Sive iuris alicuius in rem , ita ut dominium v. gr. directum penes alienantem maneat, utile tamen, aut simile ius in re, tu alterum transferatur, prout fit in rebus in laudum, in emphylausim , in pignus, etc. datis, vel lus in re ad longum tempus eloeatis. In hac ergo materia prohibitae rerum ecclesiasticarum alienationis, cum prohibitio haec ut saxorabilis e lesiae, nomen alienationis latissime accipitur , ita ut prohibita sit quaevis alienatio, qua dominium aliquod sive di-Diuitiaco by Corale
452쪽
rectum, sive utile, aut lus in re, res e lesiasticae in alium transferatur, sive laleum sive eleri eum, uti colligitur ex e. Rulli, 5. h. t. ita ut, non tantum donari, vendi, permutari , in laudum, aut emphyleusim concedi, non possit res ecclesiastica inisi in ensibus a iuro permissis, et adhibitis solemnitatibus, de quibus insta in sed nee servitus in re reclesiasti ea constitui possit, nec specialis hypotheca . . . Quamvis enim non prohibeatur praelatus e etesiae generalem hypothe- eam in rebus ecclesiae eonstituere , et ad firmandum contractum bona illius Obligare, sub hypotheca generali, aliis G allenandum solemnitatibus, et superioris consensu non requisitis , nullam tamen rem ecclesiae specialem
alienari prohibitam in sub hypotheca , vel in pignus obligare potest, cum res talis specialiter hypotheeata, probabili periculo alienationis exponatur, non
tamen , si in genere tantum bona eretesiae hypothecentur. Quin etiam per hane prohibitam alienationem, prohibetur etiam praelatis ecclesiae translatio honorum, aut reddituum unius ecclesiae particularis , in aliam ecclesiam, ita ut pro suo arbitratu, talem translationem sacere non possint, c. i. h. t. et quamvis episcopis talis translatio, ensu quo aliqua ecclesia redditibus abundet, et altera egeat, ex tali iusta eausa conceMR Sit, argum. c. a. De rein elestia aedis et iuxta glossam in cit. e. l. h. t. v. Ad aliam; debet tamen illam sacere cum consensu sui capituli argum. c. Tua , 8. de his, quae sunt a praelat. et eleri eorum utriusque ecclesiae, ae patroni, si patronata sit Melesta, de cuius bonis transferendis agitur: sieuti enim omnes ecclesiae paditieulares , quasi membra sunt unius Gelesiae universalis, membrum autem unum, alterum in neeessitate luvare debet, modo nulla sat confusio, aut praeiudieium , quae sutiletenter caventur, dum matura deliberatio, et auctoritas intervenit, eonsequenter fieri poterit talis translatio taliter ab una e clesia in aliam. Sicuti autem alienationis nomen in hae ecclesiae favorabili materia latissime accipitur, ita etiam nomen ecclesiae extenditur ad omnem Iocum pium , auctoritate episcopi constitutum , ita ut res eius alienari non possint, Sine causis a iure approbatis, et requisita luris solemnitate, prout etiam a pari probatur ex restitutione in integrum ecclesiis concessa, et ad omnem locum pium , auctoritate episcopi erectum, extensa: argu . c. Requisisti, 15. S. Secus autem , de testam. S. II. Quaeriam res ecclesias eae alienari non possunt, nisi ea causis iure permissis, et serrata iuria forma, et solemnitate pPrimo alienari prohibentur res ecelesiae immobiles, quae Solo adhaerent, uti sunt agri, praedia, landi, etc. cap. Nulli, 5. h. t. quin etiam ar-l Fores multum frugiferae , et praedio V. gr. utiles suceidi prohibentur, si ex eorum caesione notabiliter deterius redderetur praedium , ete. Secundo prohibentur alienari .res mobiles , quae hine inde transferuntur, et pretiosae sunt, ae servando servari possunt, uti sunt vasa aurea, argentea, gemmae, et Vestes pretiosae etc. Extrumst. unica inter communes, h. t. vel ex quibus magna ecclesiae utilitas, et fruetus diuturnus percipi potest, uti sunt grex DVlum , caprorum , iumenta ad colendum landum deputata, etc. quamvis
453쪽
DE BEBUA ECCLESIAE ALIENANDIs, v EL NON. 43a
enim concessum ut Singulas oves V. gr. tu particulari alienare, praesertim, si superstuae videantur, aut minus frugiferae, etc. totum tamen gregem simul alienare conoessum non est, uti nec alla, quae triennio durant, et suum singulis annis fructum serunt. Tertio prohibentur alienari iura, ne census, seu redditus annui, si ex re immobili proveniant, eum haec talia immob ilibus annumerentur. Clement. primo, do V. S. pecunia ex re immobili vendita comparata . aut ad rem immobilem comparandam destinata, quia subrogatur in loeum rei venditae, aut comparandae, et hane repraesentat. Quarto prohibentur alienari iura , ac nomina debitorum, aetiones, et instrumenta debitorum , quamvis enim haec talia, cum incorporalia sint, nec mobilium, nee immobilium nomine proprie veniant, revocari tamen debent, ad alterutram speciem in hae prohibitae alienationIs materia , ut mobilium nomine veniant, si sint ad res mobiles, immobilium vero, si sint ad res immobiles. S. III. Otiae res reclesiae alienari possunt licite, et sine iuris solemnitate, et quibus ensibus prohibitae sunt alienationes rerum ecclesiasticarum, etiam seruata forma, ac solemnitate iuris p Primo res mobiles ecclesiae, quae Servando servari non possunt iuusunt, quae usu absumuntur, Vel stiteruntur, quae longius servatae faella negliguntur, aut inveterascunt, quae ad quotidianos usus destinatae sunt, ete.)libere, et sine luris solemnitate alias requisita, alienari possunt, tum quod servatae nihil sint utiles reclesiae, tum quod talium alienatio libera, nul- tibi prohibeatur; et hinc potest episcopus pecuniam ex rebus ecclesiae tallinter divenditis nequisitam , ad coemenda aurea , et argentea , aliaque pretiosa, etiam immobilia, ete. impendere , non ut suae menine, aut ecclesiae ineor-porentur , sed ut bene de ecclesiae meritis donentur, etc. quia Subrogatum sapit naturam illius, cui subrogatur. Secundo, potest alienare praelatus ecclesiae etiam res illius immobiles , exiguas, et quae eccleSine minus Sunt utiles, pro utilioribus comparandis , cum consilio Saltem, et consensu sui capituli e. Ut supra , 8. S. PM- sessiones , h. t. et sine illius consilio, res evidenter inutiles, vel etiam no- eivas ecclesiae; uti et landum sterilem, quem donavit colono, ut sertilem redderet, sortilem iam redditum , in emphylausim illi relinquere potest, aut haeredibus illius, cuius opera, et labore fertilis laetus est, in signum se, lieet gratitudinis, e. Ad aures, T. h. t. et quamvis mancipia melesiae interres mobiles ecclesiae pretiosas censeantur , et ideo alienari non possint, nIsi sint servi fugitivi, conceditur tamen etiam episeopo, vel praelato ob aliatam rationem, Si sua industria, aut liberalitate reclesiae aliquid contulit, aut aequisivit, ut manumittere ea possit, lux la rei collatae, vel aequisitae modum , c. Conaen , 3. h. t. Sunt tamen etiam plures casus, in quibus nullo modo res Melesiasticae alienari possunt, nec adhibitis quidem solemnitatibus; quae scilicet res immobiles ad ecclesiam pervenerint ex imperatoris donatione , vel landatione, sine consensu Milicet ipsius imperatoris; quae sub ea conditione, ut non alienentur, eccleSiae donata sunt; si ecclesiae v. gr. per talem translationem, in usum profanum verterentur; si episcopus sibi res ecclesiae emere vellet, 28
454쪽
ita ut iam propria bona episcopi larent, eis. videatur stlossa in authent. Metus porrectum, D. Et hoc perpetuo, c. de 33. Moles. quae glossa canoni taest, in ean. Ea enim S. Hoc tum, Calma 10. g. 2.
I e causis , et larina , seu soletiuitiat requisita ad rorum ecclesiasticarum alienationem
S. I. Ob quas eausas ulienari licite possint res ecclesiasticae etiam mobiles pretissae 'Ad licitam alienationem rei heclesiasticae, quae alias alienari prohibetur, duo requiruntur, lustae eausne sellicet, et certae solemnitates. Ad causas quod attinet, communiter enumerantur quatuor, necessitas Scilicet evidens, ut si ad dehita pectosiae dissolvenda alienatio neeessaria foret: evidens utilitas ecclesiae , ad evidenter meliora , et utiliora ecclesiae comparanda :pietas in redemptionem captivorum , ad sublevandam gravem pauperum necessitatem e et incommoditas denique, ut si plus damni ex tali re retenta, quam utilitatis Melesiae timeri deberet; reduci quidem hare postrema ad seeundam causam posset, placuit tamen eam distinetam ponere, ut eum aliis loquamur, can. Terrula3, 5 a. cau. 12. g. 2. S. II. Quae forma servanda sit, sive quae iuris solemnitatos requirantur, ad rei reelesiasticae alienationem pPrimo requiritur ad licitam talium , et perpetuam alienni lonem , sl clesia illa ea pitulum habet, tractatus procedens cum capitulo collegialiter congregato, ut deliberetur, num iusta causa nitenationis laetendae adsit. ean. Sine exceptione , 52. caraa, 12. q. a. et c. Dudum, l. h. t. in s. Secundo requiritur consensus capituli, aut maloris finitem partis, luxta est. Canis. Sine exceptione, et quidem illius capituli, de cuius quoad res suas ecclesiasti eas , alienatione agitur si tamen capitulum haheat, quod si enim nullum capitulum, aut nullos heneficiatos ecelesia illa habeat, solius rect ris alienantis, et Ppiscopi nuetoritatem praestantis, consensus suffieiti ita ut sine legitimo consensu lacta alienatio non teneat, quamvis per constitutionem inicorum npprobetur, e. Cum Iasicis ult. h. t. Tertio requiritur, de iure communi subscriptio capituli, Seu conventus , can. cit. Sino eaeceptione, saltem in illis casibus, ubi plenum dominium transfertur: hodie tamen luxta receptam consuetudinem sufficit subseriptio notarii, qui in instrumenici alienationis testetur de consensu capituli, vel ut desectum subseriptionis , si nec notarius fuerit adhibitus, sigillo capituli instrumentum alienationis ro-horetur; et constet, vel probatum sit, tractatum capituli, et consensum intervenisse, iuxta regulam communem , quae vult solemnitates extrinsecas requisitas non ex nuda narratione haberi, sed ex ea probata, aut manifesto, laeto ut ne oecasio praebeatur , eludendo tales leges , nisi diuturno tempore,
quod iudieis urbitrio definiendum relinquitur , iuxta rei alienatae qualitatem, instrumentum tale impugnatum non fuerit, ut pro valore alienationis , et requisitis solemnitatibus sit praesumptio, quae in rebus antiquis multam auet
455쪽
DE REBLI ECCLESIAE ALIENANDIS, VEL Nox. 435ritatem habet. Quarto denique requiritur , ut interveniat auctoritas , Sive eon. sensus legitimi superioris, ut paulo post videbitur. S. II l. In alienatio rei ecclesias irae prohibitae alienari, si faeta sit sine legitima causa, et forma, Seu solem=uitate requisita, sit valida, etiamsi non sit lieita ZAlienatio rei eeelesiasticae prohibitae alienari, quamvis forma, et omnis solemnitas a iure praescripta, adhibita suerit, si tamen lusta causa non adsit, ipso iure irrita, et nulla est, c. l. h. t. in s. Gem f. i. et Mim-ras. uniea, eodem, quando enim duo requiruntur ad valorem aetus, utilia nostro casu, iusta causa, et debita forma, alterutrum solum non sum- eit. Et hine etiam ipso iure nulla est alienatio rei talis prohibitae alienari, si iusta quidem causa interveniat, desit tamen requisita solemnitas, e. Si quis, G. tuum stlossa v. Ab initio, h. t. nou quidem quasi iure naturae, et in soro conscientiae nulla sit, ita ut, qui sine solemnitatibus a iure praescriptis, a legitimo tamen superiore, sine fraude , et dolo , ex iusta causa , rem e lesiae aequisivit, relinere eam non possit, aut fruetus illius, donec repetantur, sed quod in foro externo, contra repetentem tales res ecelestae, sine solemnitatibus requisitis alienatas , non detur exceptio, et contraetus initus omnino rescindendus sit: quam Is enim iura potuissent contraetum talis alienationis nullum etiam in soro conseientiae facere, non est tamen Deile in hoc praesumendum, nisi exprimatur, quod in nostro alienationis easu non fit; et hine latentur auctores , quod sola subsequens ratthabitio eonventus f absolute etiam quoad forum externum J alienationem validam saeere possit, c. Cum nos, a. De his, quiae sunt a praeliat. etc. S. IV. An praelatus sine conssensu eayituli, aliisque iuris solemnitatibus, eatide renuntiare possit haereditati , vel legato rei immobilis, aut mobilis pretiosae, relicto ecclesiae Respondetur prohabilem quidem Sententiam esse , quod non possit valide renuutiare, non adhibitis requisitis solemnitalibus , quia renuntiatio videtur in hac ecclesiae favorabili materia, speciem alienationis hahere; probabiliorem tamen sententiam, et communiorem esse, quod possit sine requisitis a iure ad alienationem laetendam solemnitntibus, valide repudiare praelatus, tam haereditatem, quam legatum Suae replesiae laetum, quia talis repudiatio non est alienatio, quae In diminutione bonorum propriorum consistit, sed potius non acquisitio tueri, neque enim sunt paria non aequirere Iucrum , et rem Suam iam Sibi quaesitam perdere; et quamvis legatae in specie rhi dominium ante nditam haereditatem , ab ipsa die, qua legans moritur , legatario nequiratur , ut repudiatio talis postea subsequens acquisitae iam rei videatur alienatio, dominium tamen tale a die illa perseete nondum est aequisitum, sed sub conditione, si non repudiavero, ita ut si postmodum legatum tale legatarius repudiaverit, iuris stelione nunquam censeatur
nequisitum , atav. l. Si sponsus, 5. S. Si maritus haeres 1s de donat. inter vir. et Mor. , et t. Ouod autem S. Proinde, et S. Sed, et illud, b. Ouae in fravd. credit. et t. Pretia, s 3. S. Sed nec haeredem. U. ad legem Fal-
456쪽
4 aseidiam. Lieite talem repudiationem sine iusta eausa fieri saepe non posse, saeile conceditur, eum per talem renuntiationem, saepe noeeat eoelestae, et per dolosam, nut negligentem administrationem non aequisita, ex propriis bonis resare ire debeat praelatus.
De consensu , vel auctoritate praelati nici saria ait rern in ecclosiaAlicaruiu alienation m.
i. I. An, et quando superioris maelati Gnsensus, vel auctoritas requiratur ad alienutionem rerum ecclesiasticarum pSi bona alienanda spectent ad Melesiam inferiorem cathedrali, quae GIleglata non est, subiecta tamen iurisdictioni episeopi, et hic sit auctor talis nitenationis, necessarius et sm rei consensus capituli eathedralis argum. Clement. 2. h. t. Si vero episeopus non sit auctor alienationis, Sed praelatus , seu rector inferior ecclesiae , de culus bonis alienandum aliquid est, requiritur ad nilenationem talem laetendam , praeter consensum, et uuet ritatem episcopi, non quidem consensus eo pituli cathedralis , eum hoc nullo iure statuatur, sed consensus capituli inferioris huius ecclesiae, sI lamen ecclesia illa inferior colleginta sit, vel eonventum habeat: vel si non habent, solius spiscopi auctoritas in alienationem ab inferiore praelato, vel rectore laetam, consentientis sufficit, tum quod per capitul I inferioris consensum satis caveatur temerariae nitenationi, tum quod rector ecelesine non collegiatae tantam potestalem habeat in alienando, cum auctoritate praelati sui superioris . quantam praelatus ecclesiae collegiatae una cum suo capitulo ; tum quod auctoritatem praestare in alienationibus rerum ecclesiasticarum sit iurisdictionis episcopalis, can. Abbatibus, 4 l. causa 12. g. 2. et can. In venditionibus, 40. ea uata, 17. q. 4. ex quibus omnibus apparet, quod de iure communi in omni tali alienatione , consensus episeopi, sive illius auctoritas intervenire debeat, nisi plenissimo lure sibi subiectas tales ecclesias haberent praelati inferiores, aut specialia privilegia ecclesiae alleus competant, circa tales alienationes, prout saepe habent regulares. i. II. An in alienationibus rerum ecclesiastiearum etiam intervenire debeat conte ua seu auctoritas romani pontificis pnespondetur, spretato iure novo, in ratra v. Ambitiosae, unica h. t. inter communes , statuto, ad omnem omnium bonorum, et rerum Gelesiasticarum alienationem, per quam ipsorum dominium directum vel utile transfertur , requiri summi pontificis consensum , ita ut nullus sit talis contraetus , si haec summi pontis ieis nuptori ius non intervenerit inisi in easthusa iure permissis, loeando scilicet non ultra triennium, nut in emphyleusim, aut laudiam eoncedendo res ah nntiquo iam inlaudari, vel in emphyleusinaeon edi solitas, But metus distrahendo, VPl hona, quae servando servari non poS sunt, cum evidenti eretesiarum utilitate, ne pro instantis temporis exigentia in et tam nlienantes, quam res taliter alienatas recipietates, praeter poenam exeommunieationis, alias plures incurrant; quia vero haee riua-
457쪽
DE REBUS EccLESIAE ALIEN DIS , VEL NON. 437
vagyns in multis partibus saltem quoad poenas in ea statutas, et quoad
locationem non ultra trienniumὶ usu recepta non est, ideo aliis ea explieanda relinquitur. Plus urget pro romant pontificis assensu obtinendo in ordino ad alienatioues bonorum ecclesiaSticorum , iuramentum , quo iurant episeopi, et alii praelati a papa confirmati, de bonis ecclesiasticis nihil alienaturos se, inconsulto romano pontifice , quod iuramentum obligat, nisi alienatio tantum esset rerum modiearum, hel parum utilium ecclesiae; vel quae Servando servari non possunt; vel in mora esset periculum ; vel ageretur de rebus Iam anto haelii laudari, aut in emphyleusim conredi solitis. Videatur etiam c. Consultissimo, 2. h. t. in I. ubi prohibetur omnibus praelatis Peclesiae, ne iura , et bona suaeeclesiastica sine expressa pontificis licentia, ita lateis submittant, et subii. ciant, ut ab ipsis de novo tanquam dominis, et ad voeatis recognoseant. S. III. An mi ali uiationem. rerum ecclesiasticarum requiratur auctoritas , et consensus patroni, vel consensus principis saecularis loci, in quo eae sitae sunt 'Respondetur primo, patri ut con Sensum requiri quidem quandoque lex honestate potius, quam ex iustitia; dissensum tamen illius, aut oppositionem impedire non posSe, quominus valeat alienatio, si ex causa evidentis necessitatis , vel utilitatis ecclesiae, cum consensu legitimi superioris , et reliquis solemnitatibus iuris adhibitis sint, ean. 6. In causis , 10. q. l. cum laicis nulla competat ei rea res ecclesiasticas iurisdietio j nisi bona talia eret stae a seculari domino in laudum concessu fuissent ecclesiae, aut cum tali conditione donata, ut nunquam sine consensu patroni donantis alienentur, quae conditio ab ecclesia suerit heceptata; putant tamen aliqui, neque hanceonditionem adiectam impedire alienationem talium rerum , si fiant ex eausa evidenter necessaria , vel utili, et cum debitis solemnitalibus , quamvis non consentiat patronus; cum eonditio talis in donatione addita , velut turpis , et noetva ecclesiae reiicienda sit, et pro non adiecta habenda. Respondetur Secundo, statui quidem non posse , ut principis, aut magistratus Saecularis consensus intervenire debeat, ad licitam rei ecclesiasticacalienationem, si alia legitime requisita adhibeantur, sive directe prohibeat, ne alienent clerici res ecclesiae , sive indirecte , suis subditis prohibendo , ne emanat tales res a elerieis, i cum talia statuendo circa res Gelesiastieas sibi iurisdietionem aliquam arrogare videantur latei longa tamen, et immemoriali consuetudine , cum tacito Saltem consensu superiorum ecclesiasticorum, introdueta, consensus hie necessarius fieri potest, cum sciant hane praximesse eeclesiastici superiores, et non contradicant, eum tamen possint.
Dp ri, oratione alienationi A , ob repetiti no rprum ali natarum, ae poenis alienantium res ecclosia eontra eanones
S. I. Ouiuum, et quomodo, re vocuo possint alienationes rerum ecclesiast carum ille Pilimo factas, et repetere res e ei siue ita alienatus pRespondetur primo, quod a quoeunque praelato, vel reetore Melestae, qui auctoritative cooperatus est, vel subseripsit alienationi illegitime saetae ,
458쪽
revocari ea debeat, et possit, et res illegitime alienata repeti, etiam ah illo ipso praelato possit, qui rem talem illegitime alienavit f si tamen ab eo ndministratio rerum erelesiae nondum ablata siti vel ab eius sueressore, etiamsi iuraverit, se non repetiturum stlienata, eum iuramentum hoc tendens contra
utilitatem ecclesiae, nullum sit, et non possit esse vinculum iniquitatis cap. Quanto, 18. De iureiu. quamvis consultius sit in tali casu , ut alius pro praelato , qui iuramentum tale fecit, hane alienationem revocet in aut alio modo confirmaverit scum confirmatio talis in forma communi nullum valorem de novo tribuat actui, de iure nulli in et si damnum passa fuerit ecclesia per talem illegitimam Blienationem, damnum omne ex propriis suis nis reparare debeat, qui illegitime alienavit; nisi convenire illum malit ecclesia , qui rem alienatam detinet, quod sacere potest, eum in tali easu
duae actiones ecclesiae competant, pervonulis una contra praelatum male alienantem, et realis alia, eontra possessorem rei alienatae, ita ut penes ecclesiam sit electio , quam actionem Instituere velit, et, si damnum omne per rei alienatae restitutionem reparetur, ultra agere netione civili non possit contra praelatum male alienantem : potest in men is, qui emit rem taliter male alienatam , et possidet, compelli etiam ad restituendos fructus, exinde pereeptos Ideductis tamen melioritatibus , aut aliis necessariis expensis in ita tamen , ut illi postmodum actio contra praelatum male alienantem eompetat, ad pretium recuperandum , si bona fide, et sine dolo rem emit, nou autem contra ecclesiam I nisi praelatus non sit solvendo ex propriis bonis j quo in casu tenebitur ecclesia , in quuntum locupletior exinde saeta est, eum nequitas non permittat fieri aliquem cum damno alterius locupleti rem. Quod si vero mala fide rem talem ecclesiae emisset, in poenam nmittit pretium, quod exposuerat, et hoc ecclesiae nectescit, tuarta I. Irabemus, 14.
Respondetur secundo , In desectum eorum , qui ex ollicio res Melesino illegitime alienatas repetere debent, et ipsam alienationem revoeare , sibi nolint, aut non possint revoeare, et repetere, quilibet clericus illius rectesiae, ad rei illegitime alienatae restitutionem, ligere potest, c. Si quis, G. h. t. iuncta glossa v. Personis, ubi etiam dicitur, quod laici paro hinni admittendi sint ad restitutionem hanc urgendam, si elerici omidium suum n gligant; praeserendi tamen sunt eiusdem reclesiae clerici parochianis lateis , et elericis extraneis, qui hus ius ngendi in desectum aliorum nil repetenda male alienata coneeditur, cum de iure publico laeso quilibet admittatur. S. II. An, et quando ecclesiae laesae ob alienationem rei ecclesiasticae competat benestrium restitutionis in integrum, et quae sint poenae male alienantium res ecclesiasticas, aut male aeripientium pQuod petere possit ecclesia ob rei ecclesiasti eae lieite etiam factam alie nationem , si postmodum enormiter laesam se fuisse comperiat, restitutionem In Integrum ex c. Ad nostram, II. h. t. iuncta stlossa v. Enorme patet. De qua restitutione in integrum ecelestae concedenda , praesertim intra quod tempus, videri potest tit. 4 I. I. libri Decretal. Ad poenas quod attinet, contra saeros eanones rem Melesiae alienantis,
459쪽
DE REBUS ECCLESIAE ALIENANDIS , v EL NON. 439
et male alienatam reeipientis , ex dictis priore S. patet, quod exeommunicationem uterque incurrat, nisi statim, vel saltem intra praefixum a praelato Melesiastico tempus, alienationem talem revocnverit, et res alienatas restituerit. Vide cap. Si quis , s. h. t. et can. Apostolicos , 13. S. Quisquis,
S. I. De contractibus in stenere. Quae hoc S. dicuntur melius ex theologia, aut iure civili desumuntur. S. II. De contractu precarii. Precarium est speetes quaedam liberalis, et gratuiti contraetus , quo preeibus petentis conceditur utendum aliquid , quamdiu is, qui concessit, patitur, sive quamdiu non revocat e. a. h. t. Dissert a donatione, quod qui
donat sic dat, ut non recipiat amplius , et traditione saeta revocare nequeat, nisi in certis quibusdam casibus a iure expressis; precarium vero ita conceditur , ut per illud usus quidem rei transferatur in alterum , non autem dominium , et illust semper repeti possit; a eommodato vero dissert, quod ad specialem usum, vel sterium, Pt desinitum tempus expresse, vel tacite Gn-eedatur commodatum , ante quod tempus sinitum , aut usum praestitum re- voeari non potest commendatum; preearium vero, nee ad usum determinatum , nee ad certum tempus ordinarie eon editur, et quoeunque tempore re- voeari potest. Et hinc colligitur, quae ad substantiam precarii requirantur, primo quidem consensus tam dantis , quam recipientis, quia contraetus est. Secundo, ut stat traditione rei. quia est eontractus, qui re perficitur. Tertio , ut qui dat precario rem , possit eam , quandocunque voluerit, revoeare sine alia causa, cum pendeat semper ex libera voluntate concedentis: non quidem quasi Statim sine urgente eausa revocare poSSit, ne Omni USu, Pt commodo preearii privetur, cui cone Mum est, et fraus potius, quum bene-selum praesumatur, Sed quod post nilquod tempus, nulla alia causa urgente, revorari possit. Finitur autem precarium primo per revorationem illius , qui concessit, uti ex natura precurii patet. Seeundo sinitur per mortem illius, cui precarium concessum est , quia precarium est heneficium personale, quod eum persona, cui benefletum hoc factum est, extinguitur , nisi precarium, non tam personae , quam dignitati concessum sit, quo in eo su sicuti dignitas etiam in successore remanet , quamvis qui praecessit in dignitate mortuus sit , ita et precarium ad suceessorem transit, donee revocetur. Τertio sinitur etiam per mortem concedentis , si precarium datum fuerit sui, ex prpssis elausulis , usque ad meum beneplacitum, uuamdiu volucro etc., eum enim pre carium dependeat a voluntate concedentis, concedens autem non vesit eam ultra, quam durat eius Mnesaeitum, aut eius voluntas etc., extendi et consequenter sicuti per mortem concedentis voluntas, et beneplacitum tollitur, ita etiam per mortem huius sinitur precarium. Quod si tamen vel absoluis
460쪽
440 LIBlla III. TITULUS XIV. DE PRECARI Is.
sine expressis talibus clausulis precarium laetum sit, vel sub elausulis, don erem vero , vel usque ad placitum sedis episcopalis v. g. non exspirat per mortem concedentis, cum in his ensibus actus positivus revocans requiratur, αγ. eap. Si super, s. de of . detest. in s. Quarto finitur per alienationem rei precario concessae, ab eo laetam, qui precarium concessit, si emptor eam revoeaverit; neque enim licet rem alienam, invito domino , qui hie et nune in hoe casu speciali emptor est, possidere aut detinere ; quod si tamen eam non revocet, censetur ab illius liberalitate iam precario teneri , et non amplius a priore domino. S. III. De eontractu precariae, seu precariarum pContractus hic turi civili sere Incognitus multum dissert a eontractu precaris , de quo priore S. actum suit: precario enim dari possunt tam res mobiles, quam immobiles, item iura, et servitutes etc.; precariae vero locum tantum habent, in rebus immobilibus. Seeundo precarium ad certum , et determinatum tempus non conceditur, sed pro arbitrio concedentis revocari potest; precariae vero ad certum tempus, de quo contrahentes convenerunt, coneedi possunt, et revocari in tali casu non possunt, antequam tempus pra fixum siniatur luti colligitur ex e. a. h. t. nisi in damnum ecclesiae cederent tales precariae c. 2. h. t. J et hinc recte definiuntur precariae, quod sint e tractus , in quo res immobilis alietii, ad preces eiusdem , conceditur ad certum , et determinatum tempus, ita ut antequam illud clapsum sit, revo rinon possiι, et singulis quinquenniis , si nulla in signum Neognitionis pensio
annua praesιe ur, sit renovanda c. l. h. t. servanda lamen loci consuetudo
S. I. Ouid sit commodatum, et quomodo ab aliis contraetibus distisquatur;
item guae res commodari possint; et quis commodare possit 8 Ad primum Resp. Commodatum recte definiri ea glossa in c. unis. v. Commodatum h. t. quod sit alicuius rei ad aliquem specialem, seu certum usum gratuito faeta concessio.
Ad secundum Resp. per hoc quod ad renum usum concedatur, disseria preeario, quod conceditur ad usum quidem, sed indeterminatum; per hoc quod ad usum concessi dicatur, dissert ab omnibus illis contractibus, in quihus, vel usus non transfertur in accipientem, prout sit in pignore, et d p iis ; vel non tantum usus , sed proprietas etiam transfertur in accipientem, prout sit in mutuo ; et per hoc denique, quod dicatur gratuito lacta concessio disseri a locatione, et contractibus Innominatis, in quibus pro certa mercede elocatur aliquid , aut saltem pro alio aut laeto , aut obsequio alteri datur aliquid : Do ut des, do ut facias ete. Ad tertium Resp. quod commodari possint omnis generis res tam m biles , quam immobiles , etiam res incorporeae, ut sunt tura , servitutes etc. exceptis illis , quae usu ipso statim consumuntur uti vinum, Dumentum ete.