장음표시 사용
521쪽
communissima G. et CC. sententia docet, et probatur tum ex iure cap. Transmissa, 23. et e. A nobis, 24. h. t. tum ex ratione, quod deeimae Solvuntur in stipendium sustentationis pro spirituali cura a parochis, et ministris ecclesiae praestanda: ex reali vero obligatione ad decimas solvendas obligantur , qui rem obnoxiam 3ntea decimis de sacto obtinent, cuiuscunque Status, conditionis , ordinis, ac dignitatis sint, nisi legitime sint ab his dandis exempti, cum res , quae de ture est decimabilis , eum hoe onere transeat , ad quemcunque transit. Et hinc quamvis iudaei, et alii non baptizati, personali obligatione non teneantur ad solvendas decimas, eum non sint subieeti ecclesiae, et consequenter parochi V. gr. eorum pastores non sint, obligari tamen possunt obligatione reali, vi illius seiliret rei, quae prius, antequam ad eas pervenerit, decimas praebebat ecclesiae, et nunc in eorum est possessione c. De terris, is . h. t. et c. Ouanto, 18. de usuris, si tamen dimittere talia praedia v. gr. nolint prout ex citato e. De terris colligitur. S. II. Ouinam in specie obligentur solvere decimas, vel non pDe elerieis dubitatur 1. utrum etiam hi solvere decimas teneantur , cum de clericis dicatur, novum genus exactionis esse, si clerici a clericis decimas exigant c. Novum genus, 2. h. t. Respondetur tamen primo Summum pontificem per se , et ex debito personali non obligari posse ad solvendas decimas, eum nulli ordinario pastori in spiritualibus subsit, per accidens tamen fieri posse, ut etiam ille obligatione reali obligetur ad decimas dandas vi honorum patrimonialium V. gr. ad decimas dandas obligatorum prius, quam illesseret pontifex; quod ipsum etiam de episcopis, et ecclesiarum rectoribus, ac par his diei debet, non obligari scilicet eos ex debito personali ad decimas dandas, cum nullum ius, aut consuetudo eos obliget, obligari vero nonnunquam ex debito reali , ratione honorum suorum patrimonialium ad decimas solvendas Iam prius obligatorum , eum ab hoe onere rehus imposito non eximat episeopatus, aut parochi ratio. De illis vero clericis, qui non ministrant divina aliis fidelibus ex omieio, salis quidem certum est, quod ex redditibus suis, quos titulo beneficii, ut eleriei, percipiunt, nullas aliis elericis decimas persolvant, quod solum volunt citata Verba e. Novum, et desumpta ex antiquo testamento de levitis decimas non solventibus, paritas probat: de aliis vero proventibus titulo temporali aequisitis, et quos obtinent , ut latet , quod per se, et ex personali Ohligatione ad decimas sol vendas teneantur illis pastoribus, a quibus sacramenta, et divina percipiunt, ultima cit. c. Novum verba probant, ubi dieitur : illi profecto clerici, quia elericis spiritualium ministeriorum labores percipiunt, decima eis d boni rei confirmat ratio, quia respectu bonorum, et raddituum talium , temporali titulo aequisitorum, per accidens est, quod sit clericus, ergo in his quoad solvendas decimas non attenditur ut elericus , sed ut laicus, qui a Solvendis decimis exemptus non eSt.
Secundo dubitatur de religiosis, utrum hi teneantur ad praestandas decimas 2 pl. De iure communi obligari illos ad decimas praediales solvendas illi pamcho, in cuius parochia eorum praedia sita sunt, nisi per speciale privilegium , vel contrariam consuetudinem ab hoe onere sint exempli, prout
522쪽
colligitur eae e. 3, 4, et 10. h. t. et me. Statum, P. eodem in s. ita ut de iure antiquo, p ut ex modo cit. c. Statulo, di eeSanorum etiam , seu episeoporum iudicio se sistere debeant, si super decimis illi Melesiis parochialibus conveniantur, nisi non tantum quoad personius religiosas , sed etiam quoad res suas , et decimas a iurisdietione episcopi exempti essent. Tertio dubitatur de pauperibus, utrum isti ad decimas praestandas sint obligati: cui dubio respondetur, si communi is nium paupertate laborent, tenues quidem redditus habentes , sufficientes tamen ad pauperem suam la- miliam sustentandam, etiamsi detractae fuerint deeimae , obligari illos ad dandas deeimas , ob generalia verba iurium , quae decimarum solution pm praescribunt: Si tamen extrema necesSitate laborent, Vel ita gravi, ut solutis decimis non habeant necessaria ad se, suosque congrue , et honeste Sustentandos , non obligari, donec ad meliorem sortunam prevenerint; cum enim praeceptum solvendi decimas sit ecclesiasticum, et B sfirmativum, talia autem praecepta non semper obligent, neque cum tanta dissicultate, consequenter credibile non est, quod ecelesia mater ad praestandas decimas hos tales obligare Voluit. Quarto dubitatur, dominus praedii decimabilis , an colonus sive conduetor decimas dare debeat 3 Bl. Pro diversitate saetae locationis decImas vel ab hoc, vel ab illo solvendas : si dominus conduxit operam coloni pro pensione pecuniaria , ita ut omnes fructus ad dominum pertineant, tum omnes decimas praediales debet dominus solvere , cum omnes fruetus ad eum pem veniant , si vero ipsemet colonus conduxit praedium pro penSione pecuniaria, aut fructuaria, ita ut singulis annis v. gr. certBS Dumenti scaphas solvere domino debeat, debet ipse decimas ex fundo v. gr. sibi elocato integras solvere e. Non est, 22. e. Cum non Sit, 33. h. t. Vel Si partem fructuum dominus accipiat, et colonus etiam partem accipiat, debet uterque pro sua parte decimas solvere, c. A nobis, 24. h. t.
S. IlI. An quis per privileolum possit eximi ab obligatione
solvendi decimus, et per quem ZΡapa potest quidem valide de potestate Bbsoluta praeeeptum , sive Ohll-gationem solvendi decimas, quoad omnes christianos tollere, modo ministriseeelesiae de congrua sustentatione provisum sit, cum haec obligatio , qua talis, non ex iure dixi no, sed ecclesiasti eo proveniat: vix tamen videtur eausa sufficiens excogitari posse , huius tam universalis abrogationis licito faciendae. Quod tamen per speciale privilegium particulari personae eonees- Sum , vel per generale toti communitati ni leui concessum possit immunitasn decimis obtineri, vel a papa , vel n iure communi, prohant nimis manifestae experientiae, eum talis relaxatio nec praeiudieri aliis , qui decimas solvere debent, nec contrarietur iuri divino. Hanc autem exemptionem non episcopi, aut alii praelati inferiores concedere possunt, sed solus Summus pontifex , cum illi contra ius commune disponere non possint, poSSit autem hic.
523쪽
i. IV. Quae iam privilestia Gemptionis a decimis sint concessa religiosis , vel etiam clericis, iure communi 'De iure communi antiquo monachi, Seu religiosi, immo et cleri ei regulares in communi viventes, Sunt exempti a solvendis decimis etiam prpo-dialibus , ex illis sciliret praediis, quae propriis inanibus , seu laboribus , aut sumptibus excolunt. Quod tamen commune, et universale privilegium periura posteriora multum restrictum suiSse c. Eae parte, 0. h. t. patet iubi haec exemptio, in quantum religiosos omnes concernebat, eoucesSa tantum suit quoad novalia, quae propriis manibus, nut sumptibus excolebant, et ad nutrimenta animalium Suorum sive pascua , ne hortos et adhuc amplius per e. Auper, Id. h. t. ubi d erevit Innocentius III. in concilio generali Lateranensi , ut religiosi imposterum de bonis , et praediis, quae post dictum concilium aequisiverunt, etiamsi propriis manibus , nut Sumptibus excolant, decimas solvant illis ecclesiis, quibus solvi ex talibus praediis decimae debebant , antequam ad religiosus praedia talia pervenerint, nisi aliter eum ipsis Melesiis componant flum ut ne Oeensione privilegiorum nimium graventur ecclesiae parochiales , tum ut eccleSiarum praelati, et rectores promptiores sint ad iura religiosorum defendenda contra violatorest etiamsi ea praedia pro dote , et fundatione , seu sustentatione monasterii, aut ecclesiae sint assignata , cum enim talia nequisita cum suo onere tranSeant, et prius, antequam ad monasterium devenerunt, Onus decimarum habuerint, consequenter mirum non est, si cum Onere hoe suo ad religiosos transiverint, si aliunde privilegiati non sint. Sicuti tamen hoe e. Nuper non extendit se ad novalia, quae post eOncilium Lateranense suis laboribus, aut sumptibus ex luere religiosi, ob odiosam restrictionem , quae nullam de novalibus mentionem facit, et eonsequenter, non obstante c. Nuper, immunes sunt religiosi vi capituli Eae parte, a solvendis decimis ex novalibus, suis laboribus, aut sumptibus post Lateranense etiam excultis, ita constitutioni illi in cit. capit. Nuper saetae, non derogatur per concessa postmodum religiosis privilegia , nisi per elausulam specialem, derogantem omni contrariae constitutioni , sub expressis verbis, in Concilio etiam stenerali factae, ob desectum scilieet intentionis in concedente privilegium , prout passim decetur de constitutionibus in generali aliquo concilio saetis: et hine si hodie concedatur religioso ordini privilegium immunitatis a solvendis deeimis, absque speciali derogatione c. Nuper, extendit quidem se tale privilegium, ut de praediis non teneantur Solvere decimas hi religiosi, si, antequam ad illos talia praedia devenerunt, nullae ex illis solutae fuerunt decimae , non tamen extendit se ad praedia, ex quibus decimae solutae fuerunt, antequam ad religios praedia talia devenerunt: si vero in concessione immunitatis huius expresSederogetur e. Nuper, vel omni contrariae constitutioni, in conellio generali etiam saetae, immunes erunt religiosi tales a dandis decimis, etiamsi prius, quam ad illos talia praedia devenerunt, deeimae ex illis solutae su runt. S. V. De interpretatione prioilegii exemptionis a decimis solvendis. Primo privilegium , quo a Sede apostolida aliqui in genere eximuntur a
524쪽
5 4solvendis deeimis, intelligi non debet de praediis conduelitiis , prout sumitur ex e. Dilecti R. h. t. quia privi logium principis, quatenus cedit in est
rius praeiudicium , stricte interpretari oportet, ne grave damnum inseratur tertio , cui graviter nocere non intendit, qui privilegium concedit, Ponti sex. Secundo non extendit se privilegium hoc immunitatis, ad agros v. gr. et landos, quos aliis excolendos in emphyleusim v. gr. aut ni iter proprie eloeant, quod enim ex his decimae solvi debeant a colonis v. gr. patet ex e. Licet, si . h. t. et eae Clementina, 1. eodem tum ob rationem paulo ante allatam, tum quod verba privilegii plerumque tantum eximant a deelmis solvendis ex praediis , quae propriis daboribus, aut sumptibus excolunt, quorum neutrum nilia casu hoc : si tamen privilegium esset reale, et diceret, eximi praedia religiosorum talium ab onere solvendarum decimarum, tum in tali easuellam elocata ab his religiosis praedia gauderent eoncessa immunitate, cum praedia etiam sic elocata sub dominis talium religiosorum maneant. Tertio privilegium talis exemptionis, quamvis ex parte eorum , quibus datur tale privilegium, lavorabile censeri possit, quatenus Milicet lavet religioni, absolute tamen Odiosum potius est, et consequenter striete interpretandum , tum quia iuri communi derogat, tum quia cedit in praeiudicium tertii, ecclesiarum scilicet paroelii alium, parochorum, ete. et hine id ita intelligendum est, ut ultra verborum propriam , et usitatam significationem extendi non debeat, etiam ob maioritatem rationis, et si nulla exceptio, aut limitatio apposita sit, omnia quidem comprehendat , si usitata signisseatio exigat, et nullae eonlecturae de strictiore praesumenda privilegium conredentis mente, aut contradictionis , seu absurdi devitandi necessitas, ete. urgeat, uti colligitur ex e. Ad audientiam, II. h. t. S. VI. Quibus modis privilegium non solvendi decimas amittatur.'Tribus potissimum modis hoc privilegium amitti censetur. Primo, si privilegium tale progressu temporis in grave praeiudicium re-elesiae parochialis cedat, vel eorum, ad quos alias tales decimae pertinerent , ita ut scandalum , et querelae iustae inde oriantur; in tali enim casu cessat, aut revocari debet tale privilegium, uti sumitur ex e . Sunestum, s. h. t. cum non sit intentio concedentis tale privilegium immunitatis a solvendis decimis, in grave praeiudicium alterius ecclesiae illud concedere. Meundo amittitur hoc privilegium immunitatis per non usum , sive usum contrarium quadraginta annis de iure novo continuatum, si scilicet per tantum temporis spatium decimae a privilegiatis solutae sint, intra hoe enim tempus praescribi potest obligatio etiam contra ecelesias. Τertio amittitur hoe privilegium per transactionem, seu compositionem inter partes post obtentum privilegium factam , uti colligitur ea GR. 8. et s. h. t. cum per talem conventionem fieri videatur privilegii renuntiatio et per lilienationem praediorum, quae ratione privilegii religiosis V. gr. eoncessi exempta erant, ab onere decimarum , eum per talem alienationem iam non sub privilegiatis, quibus principaliter immunitas a solvendis decimis ex hoe praedio suo concessa est, maneat praedium tale, sed transeat ad dominum non privilegiatum.
525쪽
De personis, et Melesiis, quibus pendendae punt decimae, et tempore
S. I. Quibus personis, et ecclesiis decimae sunt solvendae pDo iure communi canon leo parochis, sive rectoribus ecclesiarum paroesi alium decimae ex fructibus praediorum, quae intra fines euiuseunque sita sunt, integrae solvendae sunt, ut constat ex c. cum eontingat, 2 s. et exe. Cum in tua, 30. h. t. Ita ut sundatam in ture intentionem pro se habeat parochus, in ordine ad decimas, contra quemcunque possessorem iuris decimandi , cui ius immunitatis probandae ineumbit, eum ex primaeva decimarum iustitutione ius decimandi annexum sit curae animarum. Negari tamen non potest, quia aliis etiam saepe clericis, praepositis V. gr. decanis, canonicis , vel aliis beneficiatis, secundum portionem , quae eorum dignitatibus , beneflciis , etc. applicatae sunt, Ius decimandi competat fuit colligitur etiam ea cap. Ea parte, 2 l. h. t. in postquam auctoritate Getesiae redditus cuiuscunque parochiae in plura benefleta sunt divisi; eum etiam vi suorum beneflciorum in spiritualibus populo Inserviant: et quamvis religiosis, vistatus sui non conveniat proprium ius percipiendi deeimas, neque illis ex iure communt hae debeantur , cum non obligentur ex vi status sui, et ex ossicio In spiritualibus ministrare, possunt tamen illis decimae competere ex speciali privilegio, nut ex unione ecclesiarum parochialium saeta monasteriis, eth. Sunt autem decimae praediales illi par hiae ordinarie solvendae, quamvis baptismalis non sit, intra eulus siues praedia decimabilia sita sunt, etiamsi in alia parochia ille, ad quem talia praedia pertinent, habitet, et Sacramenta Pereipiat, ut colligitur ex c. 29. et 30. h. t. eum enim decimae tales praediales sint onera realia, quae Ipsis praediis frugiferis inhaerent, consequenter non attenditur possessor, aut colonus , Vel dominus praedii, in ordine ad decimas ex illis praestandas, sed porochla, intra quam sita sunt. Vult tamen pontifex in e. Cum sint, 18. h. t. hoe in negotio recurrendum ad consuetudinem, quae observari debet, uti etiam praescribitur ine. Ad apossitica, 20. h. t. ubi etiam de personalibus d imis, si earum adhuc usus alicubi viget, asseritur, quod illi ecclesiae, in qua quis domicilium , aut quasi domicilium habet, et in qua saeramenta percipit, Praestari debeant, eum decimae tales velut onus mere personale perSonam Sequantur.
Mixtae denique decimae , ubi earum usus est, et ex fructibus , ae s libus pecorum solvuntur, de iure communi illi reelesiae solvendae sunt, intra cuius terminos pecora pascuntur ; vel si in diversis parochiis per notabile tempus pascantur, in alia tamen accubent, et ovile suum habeant, inter ecclesias tales decimae illae sunt pro portione dividendae , nisi aliud recepta consuetudo obtineat, quae in hae materia multum valet, et diligenter observari debet. ---Hi i sed by Gorale
526쪽
S. II. De tempore, et loco, quo pendendae sunt decimae. Solvendae sunt decimae praediales statim, postquam fruetus a solo separati sunt, et collecti, ut constat ex c. Cum homines , 7. iunet. ylon. v b. Fructibus collectis h. t. neque enim in illis solvendis, quae niteri debentur , morari nos oportet, neque praevia monitio necessasia est, nisi qui inorantur, per censuras Ogi debeant. Personales vero deeimae, si earum adhuc usus est, commodissime Solvuntur ad multa ineommoda cavenda,
sub snem anni. Mixtae denique, quae ex foetibus pecorum , et lauetibus horum solvuntur , citius nut tardius Solvi debent, pro ratione utilitatis, ete. In his tamen consulenda, et nitendenda consuetudo. Ad loeum, in quo Sulvendae Sint decimae, quod altinet , non tenetur quidem clominus praedii, vel colonus deserre eas suis sumptibus , si ius commune nitendas , ad horreum parochi, Vel ecclesiae , cum obligatio ista nullo iure probari possit; certiores tamen sarere prius debent paroelios de laueti-hus in horrea condendis, ut per procuratores saltem suos Suis deeimis prinvideant ; attendenda tamen iterum est et rea hoc punctum consuetudo reeepta.
S. I. Ad quem Pertineant decimae novalium, Spectato iure communi Novale in ordine ad decimas, dieitur ager v. gr. de novo ad cultum, seu culturam rei ctus, de quo non caestat memoria, quod aliquando cultra fuerit, c. Quid per novates, 2 l . de V. S. quae autem terrae, aut praedia Semel Sunt novalia, Semper censentur novalia, quoad immunitatem a solvendis, si privilegiatuS v. gr. Sit aliquis, ut de novalibus suis nullas decimas solvat, uti probatur ex c. ult. De privileg.; indepondenter tamen a tali exemptione , novalium decimae speetato iure communi ad eam parochiam pertinent, intra cuius fines praedia de novo culta sunt sita, prout deciditur in c. Ouoniam, i a. h. t. cum enim decimae nou Blium Sint praediales, Gn- Sequenter eandem obligationem habent, quam habent ullae deeimae praediales. Quodsi vero intra dioecesim quidem novalia excolantur, non tamen intra fines certae par hiae, tum decimae eorum , ad episcopum pertinent, qui ulteri cuidam ecclesiae applicare eas potest, vel suis ustinis reservare c. Quoniam, Ia. h. t.
S. II. In pririlegium de nou sol endis decimis eaetetulatur etiam ad novalia , vel non aeteri Iesur ZProbabilius est, quod privilegium absolute condes sum de non solvendis decimis ex propriis praestiis, etiam extendendum sit nd novalia , post eou ceSsum privilegium exculta, uti Polligitur ex cap. Ad audientiam, 12. h. t. et eae c. Ea parte, 10. et 27. eodem, quia verba generaliter et indefinite loquentia secundum propriam eorum significalionem , de omnibus praediali bus decimis intelliguntur , quo numine etiam deeinane novnlium veniunt, niSi enormis laesto edelesine parochialis, contra quam haec a decimis S0l vendis immunitas coneeditur, aliter intelligi talia verba Plit.
527쪽
i. II l. In privilegium percipiendi decimas esiam ad novultu Se eaetendat ZPrivilegium percipiendi decimas , ex praediis ad Gelesiam parochialem
de iure pertinentibus , non extenditur ad decimas novalium , quae intra fl-nes talis ecclesiae post cuneessionem privilegii excoluntur, nisi harum etiam decimarum in concessione privilegii expreSSa mentio stat, prout sumitur eae c. 2. h. t. in s. cum tale privilegium velut odiosum, et praeiudieans ce-elesiae parochiali v. gr. restringendum potius videatur, quantum verborum proprietas patitur, ut non extendatur ad sutura , Sed praesentia tantum praedia , quae tempore concessi privilegii decimabilia suerunt. Et quamvis privllegium negativum, non solvendi decimas , nbsolute concessum , etiam ad novalia se extendat, hoc tamen de privilegio affirmativo , percipiendi decimas , diei non potest, ob maiorem illius prae hoc universalitutem, quam habet negotio prae affirmatione , et maius praeiudicium ecclesiae : quod si vero privilegium alicui eoneedatur, decimas ex novali hus etiam pereipiendi, qui antiquas decimas in tali loco percipere solet, non debet illud extendi ad decimas novalium, quas alii tempore concessi privilegii possidebant, tanquam iure sibi debitas, sed intelligi debet tantum de illis novalibus , quae post impetratum privilegium sunt, et secundum illam quantitatem, in qua antiquas deeimas Percipit c. Statuto, 2. h. t. in s. Ex quo c. S. Statuimus insuper patet, quod privilegium tale in casu, quo antiquae decimae percipiuntur ab aliquo , ad decimas novalium percipiendas concessum, extendi non debeat, ultra medietatem talium decimarum , quamvis antiquas decimas integras percipiant, ne nimium Milicet praeiudicetur aliis ecclesiis, ad quas de iure deeimae tales pertinerent. S. IV. An praescriptis decimarum intra certum locum eaetendatur ad decimas novalium; et an Si sundus mulctvr, ita ut v. or. eae prato sutager, maneat obligatus ad decimas solvendus, a leui urite 'Qui praescripsit decimas praediuIes Intra fines aliculus parochiae, non
potest vi illius praescriptionis percipere decimas novalium, postea intra eandem parochiam saetorum , nisi ex rationabili causa ostendat illas ad se pertinere, prout sumitur ex c. Cum contivat, 29. h. t. eum enim non plus praeseribatur, quam possidentur, novalia nutem nondum fuerint, quando antiquas decimas ivtra Ecclesiam talem praescripserat aliquis, consequenter praeseribi non poteraut decimae ex talibus novalibus praestandae, nisi sun dus ille , aut terra illa etiam ineuita, priusquam ad novale redacta est, aliquid decimarum nomine, glandes v. gr. ligna, etc. persolverit, hoe enim in casu iundus ille iam ut decimabilis possesSus , et praescriptus , in ΠοVBle permutatus , decimas solvere deberet.
Quod si enim quae altera quaestio huius para graphi est fundus, aut
praedium ad decimas obligatum mutetur ; ita ut ex prato v. gr. sint ager, ete. quam mutationem potest sacere landi talis dominus pro arbitrio suo j deeimae praediales ex fundo taliter mulato eidem debentur, cui prius ex fundo tali decimae persolutae surrunt o. Commissum , d. h. t. ita ut etiam, ser-
528쪽
tilior si per mutationem talem landus ille laetus sit, fertiliores decimae dari debeant in quamvis enim qualitas huius terrae mutetur, ut iam alios fructusserat, manet tamen eadem substantia, eadem sellicet terra decimabilis , consequenter , nisi consuetudo deeimas fructuum illorum , quos landus mutatus nune profert, abrogaverit , ex Ductibus modo progenitis decimae dari debent: et quidem si per transactionem, vel privilegium, ex Vineis V. gr. debeantur decimae ecclesiae alleui, ex agro autem suerit mutatio laeta in vineas ; consequenter hule ecclesiae, iam ex vineis debentur decimae , cul luxta factam transactionem , nut concessum privilegium sunt decimabiles vineae, nisi per frequentes tales mutationes nimium pateretur Melesia parochialis, culin tali casu per imploratum etiam iudicis officium succurri deberet.
De variis modis, qnihias acquiri potest ius decimandi in alia perlesia, aut paroclita , et immunitas ab obligatione solvendi decimas pS. I. An, et qua ratione per eo uetudinem aequiri possit ius decimandi, in aliena ecclesia, aut purochia Ut ecclesia aliqua , monasterium, Vel persona ecclesiastiea, ius aequirat percipiendi decimas, ex praediis intra alienam parochiam sitis , per consuetudinem legitime praescriptam obtineri potest e. Cum sint, 18. et c. Ad apost Iicae, 20. h. t. cum enim deelmae praediales, absolute loquendo, non sint iuris divini sed ecelestastici tantum , eonsequenter praescribi possunt ab illis, qui spiritualia possidere possunt i et quidem ut probabilior sententia habet, 40. annis cum titulo, vel tempore immemoriali, si sine titulo ab ecclesia non par hiali v. g. eontra ecclesiam non parochlalem praescribantur, et qui incerta v. g. terra ius decimandi praescripsit, habet ius perciplendi deelmas ex omnibus fruetibus, qui in illa terra nascuntur, nisi ex pertis Ductibus iuxtareeeptam eonsuetudinem nullae decimae in illo loeo solverentur , aut certum
tantum genus decimarum, maiores v. g. non Rutem minores, quae Semper ecclesiae par hiali solutae suerunt, praescripserit. S. II. An, et quomodo ius decimandi per transactionem, et quibus praeterea modis aequiri possit personis ecclosiasticis pQuod transigere possint super decimis inter se parochi V. g. ita ut ius decimandi uni, vel alteri , vel utrique secundum diversas partes conveniat in c. a. et s. h. t. constat i modo in tali transactione nullum pactum Simoniacum interventati neque speciali lati transaetioni, per privilegium exemptionis, a solvendis decimis, postmodum superveniens, derogatur , nisi ex Presin mentione illi derogetur, prout sumitur eae c. Multiplici, a. h. t. cum non fuerit Suae intentionis, ut ait in relato c. pontifex , per privilegium concessum , transactioni saetae derogare , et sie Ius parti iam aequisitum adimere. Potest autem super iure decimarum in arbitros etiam compromitti , ita ut per arbitrium , seu Sententiam arbitrorum , cui partes stare debent, ius de ei mandi uni parti aequiri, alteri vero adimi possit, totum, vel ex parte, etc. intervenientibus saltem solemnitatibus ad alienationem requisitis j et potest
529쪽
DE DECIMIA , PRIUIT IS , ET OBLATIONI ad s. Eos
etiam una ecclesia lus suum decimarum, eum altera ecclesia permutare, vel si a spirituali titulo, logiuma potestate ius decimarum separatum sit, vendi poterit, et elocari, etc. eum ut sie nihil amplius spiritualitatis habet. S. III. An, eι qua ratione obligati ad praestandas decimas, ab illis liberari possint per eonauetudinem introductam, vel legitime praescriptam, vel per transuetionem pQuod possint non quidem per potestatem saecularem c. Tua , 25. h. t. sed per privilegia a summo pontineo concessa, ab obligatione decimarum solvendarum eximi aliqui, lam supra dictum: potest tamen etiam haec obligatio per contrariam consuetudinem tolli, et abrogari, non tantum a clericis, sed etiam a lateis ; non tantum quoad decimas personales , sed etiam quoad reales ; non tantum ex parte, sed etiam in totum , modo ministris Gelestae aliunde sum-eienter provisum sit, prout passim docent RR. contra nntiquos eanonlatas; et ratio probat, quod scilicet nee naturalis, nec divini luris sit, in nova lege, hare solvendi deeimas flarmaliter areeptas j obligatio , sed luris mere ecclesiastici ; et consequenter , sicuti alia, quae iuris positivi ecclesiasuel sunt, per contrariam eonsuetudinem tolli possunt, ita poterit etiam haec solvendi deeimas obligatio : quod ipsum praxis etiam communissima probat, quae non tantum nullam amplius obligationem personalium decimarum agnoscit , sed nee reallum semper, et in omnibus minutis etiam fructibus, etc. et fleuti privata particularis persona, sive clericus hie sit, sive laicus, 40. annis eum titulo, vel tempore immemoriali sine titulo quidem , non tamen sine hona fide, praescribere hane immunitatem potest, prout prohatur eae e. s. De praueripi. in g. sic, ut communitas etiam tota liberetur ab obligatione solvendi deelmas, sufficit consuetudo contraria 40. annis hona fide continuata, quamvis nullum titulum huius exemptionis Euae ostendere possit illa communitas , luxta c. ultimum de eo rauet. iunet. ylona v. legitime sit praeseripta, neque tamen per qualemeumque consuetudinem , aut praeseriptionem obligatio haec solvendarum decimarum ita tolli potest, ut non denuo obligare inel-piat , si ministri ecclesiae congrua sua sustentatione destituantur , cum ut sie sit turis naturalis obligatio haec aut si pontifex iterum praecipiat solutionem decimarum, non obstante ulla eonsuetudine , aut praeseriptione in
contrarium , cuius est ob iustas musas, in bonum eommune , consuetudines tales saepius tollere. 4
De decimis latealibus, sive possessis, aut delentis a laicis.
S. I. An et qua ratione latet, sive saeculares sint ea pares iuris decimandi , seu percipiendi decimas. Certa est, et communis sententia , quod ius deel mandi, quatenus spirituale est, sive landatum In titulo spiritualis omeii , sareularibus lateis non competat, nee concedi possit , prout expresse Statutum est in concilio LateranenSi can. I. can. 16. g. 7. et habetur etiam in c. Ad haec., 15. h. t. subl
530쪽
Si 0 poena exeommunicationis Statuitur in late , iuris decimandi, quatenus spirituale quid ret, detentorest ita ut nec pontifex tale lus spirituale landatum in titulo spirituali, osserendi sacrificium v. g. administrandi sacrameuta, etc. quae dependent a potestate sacri ordinis, concedere laicis saecularibus p sit : quatenus lamen a titulo spirituali ius illud decimandi abstractum , et separatum est, ne mere temporale quid est, ius sellieet destimam partem fructuum accipiendi, sine ulla obligatione spiritualis cuiusdam ministerii, vel si solam eommoditatem fructuum decimabilium , ad unum, vel plures annos, aut ad tempus vitae suae parochus, v. g. laico concedat, aut elocet, Vel si conseratur lauetuum decimtibilium portio v. g. laico per modum temporalis stipendii pro obsequio , aut ossicio a lateis praestare solito , vel si fiat in principem v. g. laicum, per modum liberalis donationis , aut in alium quemcumque , per modum laudi a pontisice talium decimarum translatio , propter magna merita in ecclesiam collata, in subsidium necessarium pro de sensione eeeIesiae , ad necessariam , et honorificam ecclesiae recognitionem, etc. Potest etiam laicis ius decimandi competere.
S. II. In ab episcopis, aliisque praelatis ecclesiasticis, papa inferioribus, decimae in Dudum concedi possint luteis pDe iure antiquo potuisse episcopos , aliosque praelatos inferiores , rectesiarum suarum decimas , in seudum conredere lateis , ob iustam causam , exurereto Urbant II. in concilio Tur. 1096. celebrato patet, post hoc tameneoncilium , aut saltem post concilium Lateran. 1179. celebratum omnibus summo Pontifice insertoribus, haec in laudandi cirea decimas ecclesiae potestas adempta est, ita ut sactae etiam post hoc concilium ab inferioribus papa inlaudationes , non tantum illicitae, sed etiam nullae sint, prout etiam patet ex e. Ouamvis, 17. h. t. et eae c. Prohibemus, i s. eodem, ut plurimi sei-lieet abusus, qui per tales inlaudationes, in praeiudicium ecclesiarum irrepserant , impedirentur. S. III. In, et qua ratione Diei decimias , quas obtinent, in alios transferre possint pLaicus , Si iniuste detineat decimas ecclesiae , non potest illas in laudum concedere, aut nito quovis titulo in alios laicos transferre , uti patet eae cap. Prohib., 19. h. t. neque enim , qui iniuste detinet, ullum lus habet ad tales
decimas, et consequenter nullum etiam in alios per se transferre potest si vero iuste possideat illas, tum valde probabile est, quod alteri lateo, eum consensu episcopi , concedere eas possit in laudum , stlon. cit. c. Prohibemus, L. Micos , quia subin laudatio vassallo concessa etiam in laudo ecclesiasti locum habet, cum nullus iuris textus asserri possit, in quo haec decimarum etiam talium subin laudatio laico facienda prohibeatur, si fiat eum consensu piscopi, cuius est damna ecclesiae praecavere. Quodsi ramen laici, qui decimas ecclesiae detinent, quas ante concilium Lateranense in laudum perpetuum V. g. aeceperunt, restituere quidem velint eas ecclesiae , induet tamen non possint, ut suae eas ecclesiae restituant , possunt aliis ecclesiis , aut monasteriis illas restituere, e. 2. S. Sane h. t. in s. quo tamen in casu in-