Synopsis pirhingiana seu ss. canonum doctrina ex fusioribus quinque libris Henrici Pirhing ... in compendium redacta

발행: 1849년

분량: 832페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

DE IMBE PLTRONATUS.

De praesentatione, sive ipso actu praesentandi, ei eius circumstantiis.

S. I. An praeaentatio facta a possessore iuris patronatus, etiamsi ius proprietatis non habeat, valida sit. Valet non tantum praesentatio, si saeta sit ab eo , qui hona fida lus patronatus possidet, sed etiam consequens ad eam institutio , ita ut removeri hie amplius non possit, quamvis 'postmodum Bppareat, quod verus patronus illa non fuerit, prout sumitur ex e. consultationibus, i s. h. t. et e. γε- relam, 24. de eleel. iunci. stloss. verbo Super iure. Neque enim , quod legitime laetum est, irritari debet, aut retractari, licet ad eum casum deveniat, a quo incipere non potuit, et fructus iuris patronatus, qualis est praesentatio , ad possessorem pertinet, ita tamen, ut nec solus communis error , in re hae privata sine possessione ad Vesidam praesentationem sussiciat, nec sola qualis possessio, Sed quae sit eum bona side, cum solus communis error non det titulum, et malae fidei possessor nuIlos Ductus suos faciat, sed eonsumptos etiam restituere teneatur, quin immo, si simul praesententur diversi ab eo, qui in possessione praesentandi est, et ab eo , qui ius patronatus ad se pertinere dicit, nisi clarum sit, nullum ius possessori ad praesentandum Ompetere, praeserendus erit de iure communi Decretalium, qui a bonae sides possessore praesentatur: hodie tamen de iure Tridentini Mas. 25, cap. s. De refremat. requiritur insuper ad validam a poSSeSSOre laetam praesentationem, ut doceat hie de titulo, et quo lure ius patronatus ad eum pertineat, vel saltem, quod tale ius per multiplicatas praesentationes, supra hominum memoriam , iam praeseripserit.

S. II. An patronus possit praesentare se ipsum , vel situm suum , si sit idoneus, vel si plures sint patroni, an unum eae se ipsis , ac denique an semper dignus, vel dignior praesentari debeat.

Se ipsum patronus ad vaeantem ecclesiam, cuius patronus est , praesentare non potest, ner Per Se ipsum , nee per alium ex illius commissione tune agentem, quamvis clericus, et idoneus sit, c. Per nostras, 26. h. t.

ut ne scilieet ambitionis infamia notetur, et inter praesentantem , ae praesentatum distinetio susteiens habeatur , 'quae non minus inter hos , quam inter donantem , et aecipientem esse debet: potest tamen, si ab episcopo illleonseratur , sponte, aut interpositis preeibus beneficium , cuius ipse patronus est, illud recipere, eum pro his easibus nee lura, nec allatae rationes urgeant. Filium tamen suum, si idoneus sit, praesentare potest patronus ad Eeclesiam , cuius patronus est, uti sumitur ex e. Consuluit, 15. h. t. iunci. gloss. verbo Conredunt, eum nec sit una physim persona eum parte filius,noque in spiritualibus aequirat patri, quod acquirit. Severe tamen de iure eanonico prohibitum est, ne parentes ius patronatus Getesiarum emant, aut

572쪽

552 LIBER III. TITULUR XxX III.

aliter iusto modo eomparent eum ea intentione , ut ad ecclesias tales postmodum silios suos , aut nepotes praesentent e. Quia clerici, G. h. t. ad emi-glendam sei liret simoniam mentalem , quae in tali casu intervenit. Si plures tamen sint patroni, possunt unum ex se ipsis praesentare, si idoneus ille sit, iuxta gloss. βn. in est. cap. consuluit, et a S. c. Cum in iure , 33. de et ei. eum in tali praesentatione nihil in contrarium probent allatae rationes, et lura, et sicut electores unum ex se ipsis eligere possunt, ita possunt etiam patroni unum lex se ipsis praesentare: et quamvis iuxta Trident. sess. 14 . cap. 18. de reform. qui dignior post examen habitum repertus fuerit, praesentari episcopo deberet, Si pntronatus sit ecclesiasticus , communissima tamen praxis habet, et tam ecelesiastiei, quam laici patroni, suae obligationi satisfecisse se putant, si dignus, et idoneos praesentent, ab episeopo post examen de idoneitate instituendos. S. III. An patronus licite possit in praesentando variare sive mutare sententiam , alium praesentando ante institutio nem rob. 9r. prius Prae-3entati pPatronus taleus cumulative, non autem privali vel variare potest, alium praesentando, si prius praesentati nondum fuerit laeta institutio, non autem patronus ecclesiasticus e. Ouod autem, S. et e. Cum autem, 24. h. t. ita tamen, ut ille , qui prius praeSen latus suit, per talem mutationem , aut variationem non reiiciatur a patrono, cum tantum eum uiative , non autem privative variaverit, sed penes episeopum sit in tali casu eligere ex duobus v. gr. taliter praesentatis, quem ipse voluerit, Si pariter idonei sint: quia tamen variatio talis odiosa est, hine restringenda illa potius , quam nmplianda

est, ita, ut non concedatur iuxta probabiliorem sententiam quod saepius ea seri possit, sed uniea tantum vice, prout colligitur etiam ex ei l. e. Cum autem, nisi fortassis prima praesentatio omnino nulla fuisset, quo in casu non censeretur seri cumulatio praesentando Secundum, sed praesentando tertium. Bntionem autem, quare taleus patronus, non autem eeclesiasticus variare possit, Pommuniter nssignant eam, quod latetis patronas minus expertus sit ei rea ecclesiastica, et minus etiam tempus ad praesentandum habeat, quam patronus ecclesiasticus , et hinc non privatur illa potestate praesentandi , etiamsi scienter indignum praesentaverit, sed ad aliam praesentationem saetendam ndmittitur, non autem patronus Gelesiasticus, qui si scienter indignum prBesen lavit, privatur ea viee praesentandi facultate.

S. IV. Intra quod tempus praesentatio seri debeat a patrono ,

fixe Dico, sive ecclesiasti eo 'Si patronus sit taleus , sive si ius patronatus lateale sit, intra 4. menses praesenti ri debet, si vero sit ecclesiaSticus patronus, sive ius patronatus e clesiastieum , in ira si . menses a die cognitne Vaccitionis, cap. Eam te, 22. c. Cum propter, 27. h. t. et c. unis. 6. eod. S. Vcrum; ita tamen, ut currat

quidem hoc tempus etiam diebus seriatis, quibus praesentatio fieri potest, non tamen currat patrono ignoranti, vel legitime impedito am. c. Ouia di- et ei Silatsm , 5. de emoras. praeben . quare autem plus temporis nd praesen

573쪽

tandum eeelesinsileo conoedatur, quam laim, ratio est, quod, cum ecclesiasticus patronus in hoe gravetur , ut variare non possit, plus temporis videatur ad praesentandum illi conredi debere, quam laico patrono, qui variare potest, ut nil stloss. in est. c. unic. h. ι. in s. quod si tamen eiusdem Melestae duo v. gr. patroni sint, unus Gelesiasticus, Sive iure e lesiae , alter laicus, sive iure luteali, tum laicus , quamvis variare possit, 6. menses tamen habet ad praesentandum propter communionem cum patrono reclest stim , tum quod dignus ad se trahat minus dignum, tum quia universim socius per se non privilegiatus, commodum socii privilegiati, in re communi, et individua sentit, ne socio privilegialus damnum patiatur.

S. V. An post tempus ad praesentandum iure donitum , elapsum , lite adhuc pendente episeopus libere instituere possit sine praesentatione Patroni pnesp. si inter patronos lis, sive eontroversia orta sit de lure praesentandi , debet episeopus disserre institutionem rectoris in eeelesia tali , usque dum elapsum sit tempus ad praesentandum praefixum quod in isto casu a tempore vacationis currere, etiam impedito, incipiti si tamen constet oeci fiam patronatam esse : quod si vero de hoe non constet, potest statim episcopus , sive ordinarius, ad quem ius instituendi pertinet, liberam institutionem rectoris saeere, vel Si constet quidem e lesiam patronatam esse , prius autem tempus praesentationi praefixum exspiraverit, quam Iis sinita sit, ne ex diuturna vacatione patiatur ecclesia, potest ordinarius, ad quem ius instituendi in tali ecclesia spectat. libere conferre eeclesiam talem , invitis etiam illis, qui de iure praesentandi contendunt, ita tamen , ut clerieus taliter institutus, postea a patrono, qui ius patronatus in iudicio obtinuit, practentari debeat episeopo, ut praesentatus talem ludicialiter patronum deel ratum agnoseat, et hie in patronatus sul quasi possessione constituatur, prout notat stiora. su. in cap. Si Cero, 12. h. t. Neque tamen huie iam instituto nocebit aliquid, etiamsi declaratus taliter in iudicio, post legitime ex iuris eo essione factam institutiouem , nolit eum praesentare. Quod si tamen iis sit, sive controversia inter episcopum, et qui patronum se asserit, eontendente episeopo coelesiam liberam esse , altero vero praetendente eam P tronarum esse, et quidem sui patronatus , debet episcopus oeconomum, Vel administratorem in tali ecclesia constituere, dum lis expediatur, ne aut eceleSia, aut alteri fiat praeiudicium.

Iu potestate opiscopi, et summi pontificis circa reclesias, Di hen sieta Patronata, et de amissione iuris patronatus.

s. I. An, si episcopus instituat sinc cons nsu, vel praesentatione paremnu ti, valida sit institutis, et an possit fori pra sentutio ad reelesium

non Maeantem p

Institutio ab episeopo in ecclosia patronata sine praesentatione patroni facta, ordinarie nulla psi c. Illud, 8. ct e. iusinuatione , 14. h. t. Si

574쪽

LIBER III. TITULUS xxxvIII.

tamen eontra illam patronus infra tempus sti praesentandum eoncessum reclamet , ita ut nec tacite praesens v. gr. ordinationi, seu institutioni tali, et nihil contradicens , cum tamen possiti consentiat, vel tempus ad praesentandum praefixum elabi patiatur, nullo per negligentiam praesentato , quo in casu devolutioni locus est. Nunquam tamen voeatio in ecclesiam non vacantem est valida sita ut si postmodum , cum ea vaeaverit, et intra tempus a nota vacatione pra scriptum , nullus a patrono praesentatus fuerit, possit libere episeopus eam eonferre j et promissio a patrono , de praesentatione facienda, cum vacaverit Melesta, nullam inducit obligationem, cum etiam tal Is promissio nulla sit,

et irrita arg. cap. I. et 3. de concera. praeben. et c. 2. eodem in s. quia poriculum captandae alienae mortis occasionem praebet, prout supra iam dictum.

S. II. An episcopus possit reclesiam , vel benescium patronatum, donare ,

vel unire alteri ecclesiae, vel benescio, et an episcopo donari possit a patronis tua patronatua in ecclesiis alienae , vel propriae dioecesia pdon posse episcopum ecclesiam, vel Mnesteium patronatum alteri re lestae , aut beneficio concedere, vel unire sine consensu patroni, sive laicus hie sit, sive Melesiasticus, ex praeludi elo, quod seret per talem unionem patronis , suum ius patronatus amittentibus , patet. Sicuti autem concessio Melestae per modum incorporationis a patrono laeta, per Rubsequentem episeopi consensum rati fleari potest, ut ex eo tempore stat valida , prout sumttur ex c. Suggestum, 20. iunet. yloss. verbo Subsecutus h. t. ita valida etiam est concessio Mnesseli, vel Melesiae patronatae ab episeopo laeta, sl eonsensus patroni ex post laeto aeeedat, quia patroni consensus in hoe earutantum neeidentaliter requirit. I piseopis autem, ratione suae dignitatis episeopalis, donari potest ius patronatus, quod habent patroni in ecclesiis, sive in aliena dioeecti sitae illae sint, sive in propria dioecesi, ita ut ab episcopo dioecesis, vel ab illo, cui institutio ex speciali iure convenit, institui debeat in ecelesia tali, qui ab episeopo, cui ius patronatus donatum v. gr. fuit, praesentatus suit, vel si in sua dioeeest situm beneficium tale, vel talis ecclesia, et ad hune ipsum episcopum institutio pertineat, confundetur eum institutione collatio, ita ut talem ecclesiam libere conferre possit episcopus, cui voluerit, Absque vita praesentatione, uti sumitur ex c. Signiscasti, I 8. h. t. nisi compatronum in ordine ad talem ecclesiam habeat episcopus, euius praesentatio exspeetari debet. S. III. In episeopus praesentatum a parocho ad titulum suae ecclesiae ordinandum, irrequisito patrono, a ittere possit, ae debeat pBesp. posse et debere taliter ad ordines a rectore patronalae metesiae, nihil consentiente patrono , praesentatum, admittere et ordinare episcopum, ita tamen , ut nullum exinde fiat patrono praeiudieium , sed possit hic, ubi ecclesia patronata vaeaverit, quemcumque alium praesentare, Sed soli recturi patronatae ecclesiae ineumbat, sustentationis media ex suo benesteio

575쪽

DE IURE PATRONATUS.

subministrare ad ordines praesentato, donee de Mnestelo provisum hule suerit , quae omnia colliguntur ex cap. Postulasti, 30. h. t. sleuti tamen taliter praesentatus eleri eus ecclesiae illi servire debet, a qua sustentationis media aeeipit, dum vivit rector , qui eum praesentavit, ita post mortem huius rectoris , nec ad ulteriorem alimentationem praesentati tenetur successor, nee ulterius ad servitia illi reclesiae praestanda tenetur taliter ordinatus: et hine episcopus diligenter attendere debet, utrum benesselum , ad quod hie ordinatur, tam pingue sit, ut duobus olimenta praestare possit, et unde post mortem huius rectoris alimenta sit habiturus, qui ad talem praesentationem suit ordinnius. S. IV. Qualem praeterea potestatem habeat episcopus, vel non habeat circa ecclesias, et omnescia patronata pulscopi praesentatos a patronis non debent prius in Melesta tali instituere , nisi prius , intra tempus ab episcopo praefigendum, congrua sustentatioi malor, vel minor pro diversitate serendorum onerum j suerit praesentato , coram ipsis episeopis , assignata , de reditibus talis ecclesiae , ita , ut si prae-

fientantes eam assignare Intra praefixum tempus neglexerint, praesentatum admittere debeant episcopi, et ad ipsos devolvatur , portionis taliter instituto assignandae saeuitas, in poenam scilicet negligentiae, patrono assignationis huius iure privato, prout sumitur ex Clement. l. h. t. quod si tamen principalis patronus ecclesiasticus, cui ex vi saetae unionis , assignatio portionis per se eompetit, omnia onera , et lura episeopalla, ae hospitalitatis v. gr. ferre velit, ad plus assignandum Vicario obligari non potest, quam ut congruam sustentationem habeat, pro victu, et Vestitu. Non possunt tamen episeopl qualitates, sive conditiones beneficii in prima landatione appositas , quamvis consentiat patronus successor, in totum saltem, et in perpetuum mutare, cum talis mutatio, ex iusta eausa laetenda , soli pontifici ex plenitudine potestatis eoncedatur Clement. 2. de relis. domi. , et c. Tua, 17. datestam. Negari tamen episcopis non debet, quod landatoris voluntatem, cum consensu Sueeessoris patroni, ex iusta causa per enchiam interpretari, et ab ea pro una alterave ire recedere possint, eum in tali casu non tam re datur ab ultima landatorum voluntate , quae mutationem perpetuam non admittit, quam voluntas eorum explieetur, quae rationabilis semper esse debet.

S. V. An summus pontifeae citra patroni consensum possit bene tam eonferre; et an eliam legatus papae possit iuri patronatus derogare pQuamvis summus pontifex nunquam censeatur derogare lateo patronatui, nisi expressa derogationis huius mentio fiat lut ne scilicet a landandis ete. henestelis deterreantur hominest patronatui tamen ecclesiastico saepius , ne facilius derogatur , eum pro his allata eausa nihil urgeat, ita ut reservata etiam talia Mnestela patronatus Selestasti et summo pontinet sani, si saltem clausula generalis , au cuiuscunque patroni praesentationem bene is talia pertineant, addatur; prout etiam docet glossa communiter recepta clement. 2. Verbo Apostolicis. De praebendis. Quin immo etiam sedis apostolieae Iegatia latere possunt sibi reservare beneficia primo vastatura v. gr. ae certae per-

576쪽

soncte, eum vneant, conferre, etiamsi patronatus reclesiastiei illa sint, et nihil de hac reservatione, et collatione interrogetur patronus talis cap. Cum dilectus. 28. h. t. quia tamen in nostra Germania talium reservationum vix aliquis usus est, propter concordeta nostra , ideo de illis plura dicere nee

Sarium non rat.

S. VI. Quibus modis ius patronatus amittatur, vel caelinouatur 'Variis modis amitti ius patronatus , eertum est, et apud varios videri potest: sic amittitur subinde per liberam cessionem alteri lactam , sive per remissionem huius iuris, per mutationem capellae in ecclesiam collegiatam, per unionem alteri ecclesiae, aut monnsterio laetam ; per praescriptionem contra praesentationem I per familiae, penes quam lus patronatus est, extinctionem ; per apostaSiam , simoniam , haeresim, etc. patroni.

TITULUS XXXIX.

t E CENSIBUS , EXACTIONIBUS , ET PROCURATORIBUI.

SECTIO I.

De censibu .

S. I. An eae praestatione annua census fucla episcopo ab aliqua ecclesia, vel monasterio, recte colligatur, et probetur eiusdem subiectio ; et quomodo census peti, et probari d beat 'Variae quidem veniunt pensiones ex obligatione solvendae , census nomine , de quibus multa videre licet apud civilistas ; hie nutem census nominenliud non intelligitur, quam omιs reale ecclesiae impositum, aut pensio annua ex proventibus ecclesiasticis, ab ecclesiis, aut alitis piis locis, superi ribus, et praelatis ecclesiastici , in singulos annos, solvenda. De line ergo pensione, seu solutione quaeritur, utrum ex illius praestatione episcopo saetenda , reete colligatur deelesiae solventis subiectio; et respondetur negative, cum solutio talis ex variis causis fieri possit, nisi vel ex ipsis expressis verbis in solutione spmsilis, vel ex cireumstantiis variis, solutionem hanc fieri in signum subiectionis, polligi possit. Certe census talis subinde

solvi potest ob privilegium ab illo concessum , cui solvitur ; in recognitionem gratiae alicuius, exemptionis v. gr. libertatis, et . a superiore obtentae; in signum landationis suetae , aut iuris patronatus , penes alterum existentis; ex conventione certa, etc. ergo ex census solutione praeelse non probatur subiectio : et hine , qui petit censum , tanquam sibi debitum solvi, exprimere debui rationem , sive causam, ob quam census sibi debeatur cap. Pervonit, G. h. t. ni Si ab immemoriali tempore census tulis solutus esset, eum immemoriale ipm pug tituli praesumptionem inducat, si absque protestatione eontra Omne dubitum solutio talis laeta fuit; quamvis enim ex solo decursu temporis non oriatur obligatio, aut debitum , eiusque posseSSio, oritur tamen praesumptio praecedentis causae, sive tituli, ex quo obligatio, seu debitum , eiusque possessio, aut quasi possessio, originem traxit.

577쪽

S. II. Utrum monasteriis, vel aliis eeelesiis, novus census imponi possit ;et an etiam a patronis, ecclesiis, vel beneficiis patronatus ZAb episcopis non possunt novi census reales , et perpetui , sine iusta causa imponi monasteriis, vel aliis ecclesiis, neque veteres aligori c. scientes, a. et e. Prohibemus, 7. h. t. tum quod ad legem dioecesana in spectet oneris talis impositio, a qua monasteria omnia sunt exempta, tum quod in talibus casibus fiat quasi alienatio aliqua iuris e clesiastiei, et servitutis cuiusdam in rebus Selesiae constitutio, quae sine solemnitatibus certis prohibita est episeopis. Neque eonceditur episcopis , quod possint ecclesiis, quas de manu fortasse, seu potestate lateorum liberaverunt, novum censum in inponere , prout deeeruitur etiam in c. Ecelesiis, 9. h. t. praestitit enim iutali casu episcopus , liberando ecclesiam de manu latet, ad quod ex ouieto tenebatur, et Ponsequenter in compensationem quasi beneficii , nullum novum censum imponere potest. Quin etiam eae e. Cum clerici, 12. h. t. patet quod clerici, qui colludendo v. gr. cum religiosis Suas ecclesias censualidi constituerunt, quales non fuerunt ex sua sundatione , nut legitima auetoritate , a suis ecclesiis sint amovendi, et eae e. Gynsearit, i a. h. t. patet, quod cogi possit, et compelli debeat, nd remittendum iuramentum , cui sub iuramento novi census solutio ex bonis ecelesiae promissa fuit: et dediquem e. Gravis, 15. h. t. patet, quod neque patroni, Sive laici , Sive clerici hi sint, post landationem novum censum ecclesiis suis patronatis imponere , nut veterem augere possint, ne gravandi reelesiam pro placito ansa detur,

S. III. In qua monem sol credi sint census, s u pensiones, et alia debita pecunialia pMulta iam olim in Germania tribunalia satigavit, haec intricata , et

dimicilis quaestio, ob mutationem variae monetae, quoad volorem in triuSecum , sive bonitatem monetae; vel quoad valorum extrinsecum, Sive nestimationem monetae a lege publiea, vel alterius mugistratuS, ius cudendi monetam linhentis, taxatam , quia tainen longius exnmen haec quaestio requirit , et hodie rari usus est, cum per privatas conventiones litiuiosae huic Saepius mutationi satis caveatur , ideo ad auet. Method. et ad Myman in sua theolostia morali, l. a. tr. a. p. r. mp. 5. n. 19. uti et ad cap. Olim, 20. h. t. es ad c. Cum canonieis, 26. eodem , remittitur, qui plura cle hae quaestione scire petit. S. IV. Ouomodo sola da sint ea, qua eae ruto debentur Neque linee quaestio mulli exami uis apud canonistus est, eum illius decisio ex theologia morali petenda potius sit. Iideatur c. hae parte, i8. h. t. iuxta quod , Si stertii mensura v. gr. determinuis non sit , ad quam Solvendam Sc quis sub voto Obliga it, communis tamen usus regioniS, et generalis consuetudo habeat, aut aliae eircumstantiae exigant, ut Solutio talium volarum flat iuxta certam mensuram , aut iuxta eertum Speciem , iuxta hane solutio laetenda est.

578쪽

LIBER III. TITULUS XXXIX.

De exactionibus.

S. I. Quaenam sint eaeactiones ordinariae epis Ins, seu praelatisreelesiastieis a subditis elericis, vel laicis praestanda pInter ex aetiones ordinarias episcopo solvendas numeratur primo portio canonica, quae debetur episcopo, ex quihuseunque legatis piis, quae sunt Melesiis, aut aliis piis locis in dioerest existentibus , de qua h. lib. tit. 26. Met. 4. S. 4. Secundo numeratur synodaticum, seu cathedralleum a singulis elericis certae dioeeesis ad synodum vorandis, in ea , in honorem cathedrae episcopalis solvendum, de qua l. 1. Decret. tit. 31. seel. 3. s. s. Tertio numeratur quarta decimarum, et quarta mortuariorum, de quibus loco modo ellato. Quarto numeratur procuratio praestanda in visitationibus , de qua fidietione sequente, ita tamen, ut in his plerisque solvendis attendenda potiussit loci consuetudo , quam lurium decisio, uti lam metum. S. II. An praedium, vel fundus ecclesiae in dotem assignatus liber sit ab omni servitio, tributo, et onere pLiberum debere esse fundum talem in omni servivo, et tributo temporali non autem ecclesiastico, ex c. I. h. t. sumitur, eum fundus talis sit pro sustentatione ministmrum ecclesiae, et allis necessariis usibus ecclesiae constitutus , nisi talia bona ab antiquo, allis iam sint tributanea , qui, cum suo iuri, quod habent, ad censum ex tali fundo, non cesserint, tonsequenter , ne invitis illis praeludicium nat, in tali lando dos ecclesiae constitui

non potest, vel certe, cum onere suo reali landus hic in ecclesiam transibit , saltem in eo casu, quo dos ita abundans constituitur, ut omnibus his serendis sufficiat. Quod si tamen patronus, qui dotem constituit, certum sibi censum, in dote tali ecclesiae constituta, reservasset, maneret quidem ad hune censum patrono dissolvendum ecclesiae obligata, si dos constituta ad tale onus latendum sumetens esset, nulla tamen foret talis reservatio, si doseonstituta pro luribus necessariis ecclesiae necessaria foret. S. III. Quis possit imponere eolleolus, et Mactiones novaa eatraordinarias,

et quibus illae imponi possint 'Quinam sareularium possint novas collectas, et ex netiones extraordinarias imponere , viderint civilistae : certe sub poena canonica , Excommunientionis ellam incurrendae , pro hi hentur nova vectigalia , gabinae, et eiusmodi onera, illicite , et sine legitima auctoritate imposita. Et rum autem ecclesiae, elerici, et aliae personae ecclesiasti eae, ad haec extraordinaria onera a Iai- eis imposita obligentur, eae e. Ouamqvam , 4. h. t. in si . satis decidi potest, ubi tales exactiones severe prolithentur, et ea tit. 49. infra magis p tebit. Patet etiam me. Liret, 4. h. t. quod caeci ad tales exactiones solvendas obligari non possint, uti nee pauperes, quos excusat inopia.

579쪽

DE CENSIBUS, EXACTIONIBUS, ET PROCURATORIBUS.

S. IV. An, et qua ratione episcopi, aliiqua praelati illis inferiores, possint Eatas eaetraordinarias suis subditis imponere, vel ab illis exigere pProhibetur quidem his omnibus in capit. Cum apostolus, s . S. Prohibemus h. t. ne subditos suos exactionibus extraordinariisὶ gravent; eonceditur tamen etiam omnibus episcopis , modo legitime electi, et confirmati sint, etiamsi nondum sint eonsecrati, et qui maiorem , Vel similem episcopali iurisdietionem in subditos suos habent, ut a clericis beneflciatis, et ab ecclesiis sibi subiretis, subsidium , ut voeant, charitativum , sive auxillum moderatum , cum charitate, saepius etiam exigere possint, s si causa manifesta , et rationabilis, dissolvendorum v. gr. episcopatus debitorum, eo e-erationis episcopalis, labri eae reclesiae, belli avertendi, etc. necessitas, aut totius Melesiae bonum subsit j ex redditibus ecclesiasticis solvendum, ita ut episcopus quidem omnino illud remittere non possit, cum ex vi iuris coinmunis debeatur, et ne in unius prae altero praeiudicium , aut inlustum gra-2amen cedat haec exactio; neque tamen ad hoe solvendum cogi possint, qui vel nullum beneficium habent, vel reditus ex eo adeo exiguos, ut Vix congruam sustentationem ex Inde habeant, quamvis pingula patrimonialia habeant , eum eorum hoc onus sit, qui fructibus eoelestae gaudeat.

De pro ratoribus.

S. I. An, cur, et quomodo procurationes sint praestandae tisilantibus ecclesias , et elericos; et an etiam exigi, ae recipi possint iis peranis 'Procurationum nomine hic Intelliguntur illae expensae, quae praestari hebent praelatis, quibus ex ossieto Ineumbit visitare ecclesias, linui solvi

hae procurationes debeant actu visitantibus eeelestas, vel clericos c. Procurationes, 23. h. t. ut ne ob defeetum sustentationis, ex proprio solvendae, intermittatur vlsitationis utilitas, et ut ne qui visitat, suis stipendiis visitare debeat. Debent autem hae procurationes visitationis tempore solvendae , m deratae esse, ita ut eeelesiae non graventur nimium , habita ratione saeuit tum illarum cap. Sopitae , 14. e. Procurationis, 23. etc. Cum nuper, 25. h. ι. Trident. sera. 24. cap. a. De refremat. et communiter consistunt ei rea victualia, honestum scilicet cibum, et potum pro visitatore, eiusque moderato comitatu , ac pabulum pro equis praebendo, iuxta receptam patriae illius consuetudinem , et visitatoris conditionem, itout vleturae etiam nonnumquam , sarcinas necessarias hine inde transferentes , solvi debeant. Et quamvis olim pro procurationibus talibus pecunia non potuerit exigi ab in itis c. Prolatu, s. caus. 14. quaest. i. e. Romana, l. S. Procurationes A. t. in s. neque eseulenta, aut poculenta, nisi in quantum in loco visitationis absumuntur, notario tamen, ob laborem conficiendorum v. gr. decretorum , et multorum saepe Scribendorum, Si aliunde Iustum salarium non habeat, plus aliquid etiam in pecunia exigendum conceditur, Vix tamen multus usus videtur apud nos harum procurationum. Videatur Trident. sera. elevite eitatis.

580쪽

LIBER III. TITULUS XXXIX.

560 S. II. Quibus praelatis, et quando, ac *ua ratione praestari debeant procurationes 'Ordinarie procurationes tales debentur non tantum episeopis, et his superioribus , sed etiam aliis inferioribus praelatis, qui ius visitandi habent,

dum actu , et personaliter visitant; et sedis etiam npostoliene legniis, quamvis aetu non visitent, Sed oceasione necessarii itineris per locum talem transeunt, aut in eo muram necessctriam trahunt c. Procurationes, 23. h. t. sta tamen , ut semper observari debeat, ne harum proeuratiouum oceasione, nimium graventur ecclesiae, sicuti enim de necessariis vult talibus provideri pontifex, ita neque ecclesiis molestus esse cupit set ob hanc fortassis causam hodie talium procurationum, praesertim legatis pendendarum, nulla amplius praxis est et si visitatores officium suum in visitatione non faciunt, praedicationi, correctioni , et reformationi, ete. vacando, procurationeS tamen neeipiunt, vult illos ad restitutionem esse obligatos illius , quod neceperunt , et ut tantundem adhuc Rddant ecclesiae impendendum , quam lau

S. III. Quaenam ecclesiae, vel loca ecclesiuatim, aut personae, et quibus teneantur solvere prscurationes, vel n9n teneantur ' elesiae omnes, Sive saeculares Sint, sive regulares, etiam, quae in civitate episcopali existunt, monasteria, capellae in ecclesiis eoilegiatis et ciste , oratoria publica, auctoritate episeopl instituta , etc. Solvere debent episeopo , vel alteri vicario personaliter visitanti, vel archiepiscopo etiam provinciam actualiter visitanti, pr urationes, nisi specialibus privilegiis exempta sint cap. Cum venerabilis, 21. cup. Sopitae, l4. cap. Venerabili, 24. h. t. neque ullo unquam tempore , etiam immemorinti, contra tales procurationes praeseribi potest, in quibus tamen solvendis observanda est consuetudo, uti Τridentinum loquitur sera. 24. cap. 3. I e reformat. tib hospitalibus tamen,

et eiusmodi piis landationibus, quamvis ab episeopo visitari possint, nullae tamen procurationes exigi, et solvi debent s ne quae hona ad certos pios usus fundata sunt, ad alios usus expendantur j uti nee ab oratoriis privatis, aut a pauperibus ecclesiis , etc. S. IV. Alia quaedam ad procurationes pertinentia proponuntur, et explicuntur rPrimo quidem non potest ius procurationis, ratione visitationis debitae, expresse, Aut per paetum remitti ex toto, et in perpetuum ab episcopo , sleuti enim ipsa visitatio remitti in perpetuum non potest, ita nec procuratio illi annexa ; et quam is possit hanc remittere pro ea Semper vice, qua visitat,

cum favori pro se institutia cedere possit, non tamen venit renuntiatio procurationis huius sui, nomine servitiorum in genere remi Ssorum c. Cum vener

bilis, 2 l. h. t. Secundo non debet nugeri procuratio, quae in fundatione eeclesiae alteri v. gr. ecclesine facienda, cum patroni consensu, impOSita rat, nisi ita notabiliter erexerint saeuitates ecclesiae, ut Absque magno grRVamine maior procuratio solvi possit cap. Quanto, 1 s. h. t. cum enim in tali casu

SEARCH

MENU NAVIGATION