장음표시 사용
671쪽
terni conscientiae, seu pertinentis ad euram animarum , pro absolutione v. g. impertienda consessis , pro audiendis consessionibus etc., prout sumitur exe. Nemo, 14. S. Nec guemquam h. t. sive deinde ex delegata potestate talis tantum egerit, sive ex ordinaria , sive pro delegatione tulis potestatis fuerit pretium, nut temporale quid exactum, sive pro ipsa absolutione , sive fuerit exactum tale quid pro absolutione a peccatis, sive pro absolutione a censuris, east. Ad aures , 24. h. t. sive pro concedendis indulgentiis, pro dispensationibus in praeceptis Melestae etc., exigatur Bliquid temporale, ut pretium. Secundo simonia est iuris divini, et naturalis, lurisdietionem ecclesiasti- eam sori externi , sive delegata illa sit, sive ordinaria, pro pretio temporallomere, aut vendere, uti colligitur ex c. Consulere, δη . h. t. et ratione probatur , quod tali casu spirituale nilquid , sive supernaturale ratione finis , ad quem ordinatur , hendatur vel ematur. Immo simonia est , pro quolibet aera lurisdietionis Oeelesiasticae voluntariae pretium neelpere , pm dispensatione v. gr. in voto , lurnmento , impedimento matrimonil etc., quia etiam linee polosias dispensandi, spiritualis est; et hi ne quod nonnunquam luxta Stylum euriae romanne pro hi' dispensationibus , praesertim et rea impedimentii matrimonii, exigitur, exigitur non in pretium dispensationis , sed per modum muletne v. gr. Per quam compensetur recessus a lege communi, adplam causam applieandae, aut in vim gustentationis, et onerum serendorum eis. Tertio simonia est, si pm netibus iurisdietionis contentiosae ecclesiasticae, pretium detur vel aecipiatur, uti patet ex ean. Vendentes, lo. caus. l. q. a. nisi praeelse detur tale aliquid ad redimendam iniustam vexam , cum in tali casu non tam detur pro Betu spirituali, quam pro tollenda iniusta vexatione.
Quarto denique simonia est luris divini , exigere aliquid temporale pro actibus iurisdiettonis e lesiasticae , qua talis , etiamsi hi versentur etrea materiam mere temporalem, et politi eam, super lite v. gr. lnter clericos mota, cum etiam hi nctus ab Melesiastica, et spirituali potestate procedant. S. II. An sit rimonia, pretium, rei aliud quid temporale dare, vel accipere pro omissione actus iurisdietionis ecclesiasticae , vel alterius actus spiritualis 'Dare alicui temporale aliquid , ut abstineat ab actu spirituali , quem
iniuste , sacrilege Vel simoniace positurus esset, non est bimonia , cum talis pretio non indueat alterum ad aliquid spirituale agendum , sed tantum ad aliquam iniustitiam vest. gr. omittendam: et hiue non est simoniacum, dare electoribus pecuniam, ne indignum praelatum eligant. Quodsi pretium temporale detur, prupter omissionem spiritualis lurisdietionis hic, et nune necessario ponendae , dependenter a potestate ecclesiastica , ad omittendam v. g. absolutionem, post auditam alterius consessionem . Simonia est, iuxta cit. V. Nemo, 4. h. t. quia moraliter loquendo tulis non tam omittit aetum absolutionis, quam ligatum retinet, et redrobuluin declarat, qui sunt actus
iurisdietionis, iuxta rest. iuris II l. in b. ubi dieitur, quι non facit quod facere debet, videtur farere adversus ea , quia non facit etc. Si lainen pro
672쪽
Omissione actus spiritualis , non tamen Iurisdictionis spiritualis detur , aut accipiatur aliquid, quamvIs ex ossicio ad illud faciendum teneretur aliquis. ita tamen , ut omissio talis nullum essectum spiritualem moraliter post se
relinquat, ut cum datur sacerdoti pecunia ad omittendas horas canonicas, ad non audiendas consessiones etc., non tat simonia, cum omissio talis non
sit sacrum aliquid, vel spirituale. S. Ill. Utrum dare rei accipere aliquid temporale pro ingressu , sive iadmissione in reliyionem sit simonia 'Dietum iam supra, iuxta e. Non satis , 8. h. t. Simoniam GSe dare, vel neeipere aliquid , ut pretium , pro ingressu , Sivo admissione ad religionem , interveniente pacto aliquo, eum ingressus hic, tam ratione principii admittentis ad religionem, quam ratione sinis , quia ordiuatur ad salutem animae, sit spiritualis; admittere tamen aliquid, el etiam exigere temporale aliquida persona ingrediente, ratione sustentationis, nec illieitum, nec si inoniacum est, si monasterium v. gr. inopiam patiatur, et regula ordinis hoc non prohibeat; et quamvis putent aliqui, si monasterium V. gr. dives sit, sine simoniae saltem luris ecclesiastici Vitio nihil, etiam ratione sustentationis, peti posse, c. Veniens, is . et cap. Dilectu3, 30. h. t. putant tamen alit, consuetudinem contrariam non reprobandam , ut simοulaeam, cum sit consuetudo pia, et utilis ad plures in Obsequio religionis alendos, prout etiam colligi potest ex ratrarast. Sane, i. h. t. inter communes, ubi tantum abusus aliqui, qui saepius in admissione tali interveniunt, in prandiis , seu caenis instruendis , pecuniis distribuendis, etc. reprobantur. S. IV. De aliis modis, quibus committitur simonia in ingressu religionis, eiusque poenis. Videantur de his e. Veniem, l9. e. De regularibua , 25. o. Dilectus, 30. cap. Ouoniam , 40. h. t. et Eaetravast. Suno, l. eodem inter communes, ubi plura de menis simoniae taliter commissae in admissione, et receptione ad religionem statuuntur, quorum usus quia rarus est, explicata haec capitula
videri possunt apud nuet. Metho. hoe S.
De simonia, quae committitur in heneficiis ecclesiastieis, et circa ossicia ecclesiae temporalia.
S. I. Utrum simonia, quae committitur in venditione benescio reelesiasticorum sit contra ius divinum, an vero solum eon Ira ius positivum Seu ecclesiastieum pDuo in benefletis distingui debent, ius exercendi spiritualia ministeria, quod proprie onteium vocatur; si lus percipiendi fructus, seu emolumenta temporalia, quod communiter praebenda dicitur, lis ut beneficit nomine sa plus utrumque hoe ius contineatur. Ιus exercendi spiritualia ministeria emere vel vendere pro pretio temporali iuris divini simoniam esse, nemo dubitat; ius tamen pereipiendi reditus, seu emolumenta temporalia beneflcii, Osileto
673쪽
annexum , dieis modo emere, aut vendere, putant aliqui, luris tantum ecelesiasti ei positivi simoniam esse. Probabilius tamen videntur sentire eum s. Thoma communiter theologi , emere vel vendere hoc lus etiam perci plendi temporales redditus beneflcit, quatenus annexum est iuri spirituali, ministeria spiritualia exercendi, si montam luris divini eMe, ita ut nee in tali emptione , aut venditione dispensare possit summus pontifex, nee ipse talem venditionem sacere possit, prout non tantum plura M. canonum iura probant, sed ratio etiam communiter recepta, quod ius scilicet pereiplendi taliter redditus, sit quidem seeundum se temporale quid, et pretio aestimabile , quia tamen landatur in omicio spirituali, et huic ita annexum est, ut nulli alii nisi clerim ad spirituale ministerium destinato competere minit, tanquam debitum sustentationis stipendium, consequenter qui vendit illud ius temporale , vendit etiam hoc ius spirituale , sine quo alterum non obtinetur , et quod eonsequenter priori annexum est, ita ut tali eam illa iuris regula locum habent ex ean. Siguisq. euus. l. q. a. desumpta ; Ouisquis horum alienum Demdit , sine quo alterum non provenit, neutrum inrenditum derelinquit. Quod tamen ita intelligi debet, nisi lurium horum per legitimam auctoritatem fuerit laeta separatio ; si enim summus pontifex, qui solus, tanquBm Supremus beneflciorum ecclesiasticorum administrator separare haec lura a se invicem potest, redditus, sive ius ad lios redditus, non iam ut fructus debitos pro sustentatione Omeiis ecclesiasticis occupati, sed propter aliam ei vilem , et politicam eausam, alleui eoneedat, quod sacere potest absque Simoniae periculo , censetur iura haec separasse, et consequenter unum , quod temporale
est, Vendi poterit in tali casu, vel emi absque eo , ut alterum , quod spirituale est, vendi, aut emi censentur. S. II. Ouibus modis eommittitur simonia in collatione benesciorum, electione ad praelaturas, et alia benescia ecclesiastiea' Primo certum est, quod committatur simonia , si pro beneficii ecclesiastiel collatione , lnduetione , sive immissione in possessionem collati beneficii Pro institutione in beneficio, exigatur, aut detur peeunia, vel aliud quid temporale, eum aetus hi sint actus ministerit spiritualis ecclesiastiei, et dando Pecuniam non redimatur vexa luris spiritualis iam quaesiti, sed quaerendi primum, prout habetur etiam ex e. Audivimus, 4 l. et eae c. Re Dei, 43. h. t. Meundo patet ex c. Diligenti, l7. h. t. honingium praestare pro bene-ileio obtinendo , simoniacum esse, cum res temporalis , obsequia scilicet, pro spirituali detur. Neque hule obest, quod omnes elerici, quando recipiunt a praelatis heneneia , fidelitatis iuramentum eis praestare debeant, quia per tale iuramentum non obligatur elericus ad servitia temporalia praestanda praelatis , sicuti obligatur per homagium , quo sit vassallus, et subditus il-llus , mi homagium praestat. Τertio committitur simonia , si pro temporali obsequio promittitur bdinesseium ecclesiasticum , eap. Cum essem, 12. h. t. quamvis enim spe obtinendi ab aliquo benenell, aut praesentationis , servire possit alicui aliquis, modo nulla paelio interveniat, ob promissum tamen benefletum obtinendum Servire alicui, simoniacum est, cum sine pacis vendendi taliter , et emendi
674쪽
pro obsequio temporali henelleium spirituale, hoe non fiat. Quarto committitur simonia in electionibus ad praelaturas, nou tantum , si pecunia detur pro electione certae , ae Singularis personae , quamvis illa dignissima esset, sed etiam, quando ex pacto dant Sibi invicem mutua suffragia , quando pe-eunia alicui datur , ne consenuat in electionem alicuius non quidem, quando praeelse datur , ne eligatur indignus , quia ut ste nihil temporale datur pro spirituali, sed procuratur tantum bonum ecclesiae quando pecunia datur pro obtinenda constrmntione, Pramentatione, etc. S. III. Quomodo simonia committitur in receptione canonicorum pBona sua Osferre reclesiae, eum pacis , ut reeipiatur in eanonicum, et bonis his, ut canonicus, laui possit, dum vivit pro praebenda, simoniacum est, e. Tua nos, 34. h. l. Si vero pure, et sine pacto, bona sua ecclesiae quis osserat, et roget tantum humiliter, ut in canonicum se recipiant, et sibi hare hona , dum vivit, pro praebenda relinquant, receptio talis in ea- non eum simoniaca non est, inisi intentio prava Osserentis simoniam faciat eum in priore casu ex pacis in canonicum talis , pro re temporali oblata , recipiatur, non autem in posteriore casu : et quamvis de iure etiam alia prohibeantur in admissione ad canonicatum, ea tamen multum urgere, e set damnare receptam in ecclesiis cathedralibus, et collegiatis nostrae Germaniae eonsuetudinem, quae viget scientibus, et tacentibus episeopis. S. IV. An electio, praesentiatio, confrmatio, collatis, vel quaevis alia provisio benescii simoniaca, sit ipso iure irrita ZElectio, praesentatio , collatio, eonsirmatto , seu quaevis alia benessest provisio, per simoniam saeta , non quidem iure naturae irrita est, sed Iuro ecclesiastico, sive simonia ab ipso electo, Sive ab alio, electo tamen v. gr. selente, et non contradicente, lacta Sit, c. Matthaeus, 33. h. t. immo exe. Eae insinuatione , 26. h. t. patet, irritam esse provisionem talem sim nlaeam i de iure ecclesiastico si ignorante etiam electo facta sit, prout etiam probatur ex e. Nobis, 27. h. t. et Eatravast. Cum detestabit , 2. h. t. inter communes, eum in tali essu puniatur non tam simoniare promotus, qui de simoniam hac sibi lacta provisione, tum nihil scivit, quam si minniaca provisio.
S. V. Ouando eleetio, vel eollatio bene ii simoniace facta ignorante electo, vel proviso, non est irrita ZDuo communiter casus reseruntur, in quibus electio v. gr. Simoniare saeta , ignorante tamen electo , non est ipso iure irrita. Primo scilicet, si abnlio, ignorante electo, pecunia v. gr. promissa, aut data est in fraudem eligendi, ut ne sellicet electio lilius vim aliquam haberet, iuxta est. cap. Nobis, cum in tali casu malitiis hominum indulgendum non sit, et nemo alterius odio praegravari debeat. Secundo, si electus v. gr. eontradicat promissioni , aut dationi simoniacae ab nilis, ignorante tamen eo, saetae , esp. Sicut, 33. h. t. ne alterius laetum, quod non scivit, et susscienter contradicendo praecavere studuit, illi praeiudicet.
675쪽
DE si uo Ni A, ET NE ALIQUID PRO RPIRITUALIBUS ETC. fio .,
S. VI. an, et quatenus licitum sit dare, vel accipere pecuniam ad redimendam v ationem in beneficiis, vel non sit licitum Z Tres eommuniter regulae ad hane rem conducentes traduntur a DD. Prima est, quod post lus acquisitum in beneficio per legitimam electionem, postulationem, confirmationem , institutionem, vel collationem, nou sit st-monia, pecunia, vel nita re pretio aestimabili redimere vexationem , quae ad ius in benesteio tollendum inluste insertur, quia qui dat in tali casu pecuniam , non dat illam pro re spirituali obtinenda , quam iam habet, sed protollenda iniusta vexatione, uti colligitur ex c. Dilectus, 28. h. t. Secunda regula est, quod pro lure nondum aequisito in beneficio, sed primum aequirendo , non liceat, absque Simoniae vitio , pecunia oblata , redimere vexati nem , etiam iniustam, ab eo, qui non tantum obesse , Sed etiam prodesse potest, dando scilicet, iuxta potestatem , quam habet spirituale illud, quod
aequirendum erat, quia talis intendit rem spiritualem sibi nequirere per tem porale medium , et viam sibi per hoc temporale aperire ad spirituale aequirendum , prout colligitur ex cap. valth. , 23. h. t. quod si tamen, quae tertia regula est, talis, cui pretium temporale ad vexationem iniustam lmpediendam datur, obesse quidem poSset, nihil tamen ad spirituale acquirendum prodesse, seu conserre, non esset simoniaeum, dare illi pecuniam, v. gr. ut nocere desinat, quia in tali rasu famam tantum tuam v. gr. conservare, et inlustas praecise machinationes contra te impedire velle, cen
S. VII. De simonia consuentiali, sive quae eommittitur in resignationibus, et provisionibus benesciorum , spe, et consontis factis. Simonia considentialis est certa species simoniae ab aliis distincta, aspe, et fiducia, quae ei subest, sic dicta , et iure humano positivo inducta,
a summis pontificibus Pio I v. et V. in materia benesteiorum , quae tum committitur, cum quis procurat alicui beneficium ecclesiasticum , cum certaeonsidentia, ex pacto scilicet expresso , vel tacito , quod postmodum hoc ipsum henestelum sit ipsi procuranti, vel alteri, cui voluerit procurans, eessurus , aut pensionem aliquam, sive fructus ex eo praestiturus. Potest autem talis in benestelis simonia considentialis tripliet adhuc modo committi . Primo per accessum, quando quis beneficium resignat, aut procurat alteri, ut obtineat illud, dum alter, cul beneficium hoc eollatum vellet, ob desectum aetatis , aut alterius impedimenti canonici, culus modo capax non est, aetatem requisivam acquirat, aut impedimentum amoveretur, ita ut hie inhabilis modo postmodum ius habeat , propria auctoritate benefletum illudaeeipiendi : secundo per regressum , quando quis benenelum , quod modo γωsidet , cedit alteri, ea tamen conditione, ut sibi reservatum velit ius ad illud redeundi, si ille, eui cessio laeta est, praemoriatur v. gr. Tertio per ingreSSum, ut eum quis benesteium sibi collatum , nondum tamen posses.sum, renuntiat alteri , ea tamen conditione, et pacto, ut ius habeat illius beneficii possessionem ingrediendi, et eaplendi, si alter huie beneficio cedere debeat. In quibus casibus , si quis ius ad tale beneficium aecedendi, regre-
676쪽
diendi, Rut ingrediendi, sine expressa licentia papae sibi reserunt, sit non iam inmittit eonlidentialem, ita ut non tantum invalida sit collatio, seu resignatio talis benes leti, in quo commissa est talis simonia, Sed Simoniacuseonsidentialis privetur i post Mutentiam iudicis omnibus beneficiis, et pensionibus prius obtentis, et ad quaevis altu benefleta obtinenda inhabilis sit. VIII. De simonia , quae committitur in pensionibus solvendis eae bonis ecclesia1ticis. Sunt aliquae pensiones, quae ex bonis quidem ecclesia1ticis eximuntur, et taleis propter ministerium aliquod temporale, vel propter aliam iustam causam conceduntur, has tamen , cum Spirituale nihil contineant, emere , vel vendere , nulla simonia est. Quae vero clericis noununquam solvuntur, ob spiritualia quaedam ministeria , ab his praestanda capellanis V. gr. aut ehori vicariis , etc. sine simonia pro pretio temporali vendi, aut emi non possunt, cum landentur in Spirituali obligatione, non minus, ne alia hen sicia. Illae autem, quae clericis quidem , qua talibus, solvuntur, non tamen ob spirituale ministerium, sed ob aliam causam, parocho v. gr. Seni, ud sustentationis auxilium, titulo eleemosynae , ete. quamvis de iure auti quo communi sine Simoniae vitio emi , et vendi possent, spectando lamen 1 tum curiae romanae post bullam Pii V. Simoniacum ret, si emantur, aut vendantur illae, cum ex decreto Pii V. obligationem recitandi ossicii B. irginis annexum habeaut. S. IX. De simonia, quiae committitur circa O sicis ecclesiae temporalia. Spectato iure naturali simonia non est talia Omeia pro pretio temporali sibi comparare , eum nihil in spirituale haec officia habeant, nee ordinentur ad spirituales actiones; de iure tamen ecclesiastico simonia est, haec talia pro pretio temporali emere, vel vendere, e. Consulere, 28. h. t. Sunt enim Diuncta cum sacris , quae curant; si tamen solis elericis ea conferri Soleant , et nisi per contrariam consuetudinem hule prohibitioni turis canoniei fuerit derogatum. Functiones tamen talium Osficiorum hendere, aut Emere, Simoniacum non est, cum nullum habeatur ius ecclesiasticum, talium sunctionum emptionem vel venditionem prohibens.
De pretio simoniaco, eiusque divi,ione.
S. I. In pretium simoniacum necessario debeat esse temporale quid, nouspirituale; et quando temporale, quod datur, habeat rationem pretii, respectu rei spiritualis , quae vicissim datur ZPretium simoniae, spectato iure naturali, et divino, necessario debet esse quid temporale, nee sufficit spirituale, quia malitia simoniae in hae iniuriosa rei temporalis eum spirituali comparatione, et aestimatione consistit ; et hinc spirituale permutare pro spirituali non est simonia iuris divini , iure tamen ecclesiastico prohibita est sul, simoniae peccato, permutare inter se propria voluntate beneneia ecclesiasti ea, sine superioris auctoritate, de-
677쪽
que simonia est iuris divini, aut naturalis , Si res pretio aestimabilis gratis, et lihel iter donetur illi, aut detur , qui spirituale beneficium , aut offletum
praestitit, uti habetur in c. Licet, 4. cun. l. quaest. 2. sive detur tale donum temporale post spirituale praestitum , sive detur ante illud , quia in tali casu non datur temporple, ut pretium rei spiritualis, et ex iniustitia debitum ; sed ut donum lihorato, et gratuitum , quamvis in foro externo, quando praecedunt temporalia munera, plerumque praesumatur simonia ilicitum tamen non Est, sed Simoniacum , obligationem antidoralem gratitudinis in pa- tum deducere , spretaliter promittendo implere illam multo minus simonia est pro spiritualibus ministeriis accipere , ii ut dare aliquid temporale , pro sustentatione talis personae, quam is ex pacto detur , quamvis ille , qui nccipit, non iudigeat hoc temporali tanquam sustentationis Stipendio, cum ex suis patrimonialibus susticienter instructus Sit. Neque simonia est dare, aut promittere alicui temporale aliquid per modum retributionis, seu compensationis , ut indueat alterum ad spirituale aliquid, ut si quis promittat infideli,se. daturum temporalia, Si fidem veram suscipiat ete . neque enim in tali casu primum est, quod tutenditur, rei temporalis cum Spirituali comparatio, tanquam pretii convcnientis, Sed est liberalis doliatio sub certo lumen modo, ad quem alter invitatur, saeta. Neque denique simonia proprie loquendo est absque pacto expresso , vel tacito, temporale pro spirituali dare, vel accipere, eum possit in tali casu, tale quid admitti, ut eloemosyna et c. S. II. Ouuenum circumstantiae considerandae Sini, ut cognoscatur, an munus uligi d temporale hub ut rationem simunmce dati pro re spiria tuali, os non habeat 'Εx c. Elsi qui estiuisos, l8. h. t. habetur, quod in foro externo ex circumstantiis diiudicandum sit, an temporale , quod datur, Simoniace detur , maxime, Si paetum intercesserit, et nulla causa Subsit, ex qua collo uesturi possit talis datio. Et hine dicit pontifex in cit. cap. li in potissimum attendenda esse, ad dignoscendum , utrum gratuito, vel per modum pretii temporale datum sit. Primo qualitas personae dantis , et recipientis , an sit dives , an pauper, nobilis an ignobilis etc. de illis enim gratuita donatio praesumi potest i ad quum praesumptionem multum etiam iuvat vitae integritas, morum honeStas, vinculum amicitiae etc. Secundo putat pontifex considerandam circumstantium quantitatis, magnum scilicet an parvum sit donum , respectu dantis, et accipientis et e. ita tamen , ut facilius excuSentu simoniae praesumptione, comestibilia , aut potabilia, in modica quantitate data, quam pecunia. Tertio denique considerandam putat pontifex circumstantiam temporis, Sive occasionem dationis, si enim urgente noeessitate temporale quid detur , ad subveniendum potius necessitati tale dii tum praesumitur , quam ad emendam rem spiritualem j utrum detur ante reeoptam rem spiritualem , vel in ipsa receptione, vel post illum rereptam , ubi gratitudo locum habet, etc.
S. I II. Quompleae sit pretium simoniacum Z
678쪽
munus ab obsequio, et munus a lingua. Munus a manu censetur pro Spirituali dari, non tantum , quando ad hoc obtinendum pecunia , aut alia res materialis , sive mobilis illa sit, sive immobilis , sive corporalis , sive incorporalis , uti sunt varia iura etc. datur , sed etiam quando debitum remittitur, aut solutio huius dissertur , quando mutuum datur, quando promittitur debiti remissio , aut solutionis dilatio ete. Munus ab obsequio censetur pro spirituali dari, quando servitia , seu obsequia temporalia pro spirituali obtinendo ex pacto praestantur. Neque tamen ad conciliandum illius gratiam, qui potest dare Mnesteium v. gr. vel aliud spirituale, si quis gratis et i serviat, Simoniam committit, etiamsi ille spirituale tale quid emeessit ab obsequiis motus, modo nullum paetum saltem implicitum J intervenit. Per munus denique a lingua intelliguntur, laudes , commendationes, et preces V. gr. quae pro stliquo apud prinei pem V. gr. interponuntur, cum pacto, ut sibi pro talibus linguae commendationibus v. gr. Spirituale quid detur.
De iudicio , si se Proci ssu iuiliciario in crimine simoniae.
b. I. Ouis sit iudex competens in crimine simoniae, et quis aecusare possit de hoc crimine, et quis accusari; item quomodo crimen simoniae probetur 'Iudex competens huius criminis iudieandi est solus iudex ecclesiasticus, etiamsi, qui crimen hoc commisit, sit laicus , cum crimen hoe sit mere e clesiasticum , elrea Obiecta, et res spirituales versans, prout habetur etiam ex communiter recepta glossa in cap. Cum sit, S. de foro compet. v. Malefactores. Potest autem quilibet catholicus, etiam servus, et criminosus de hoe erimine simoniae quemlibet simoniacum, tam dantem, quam accipientem , modo non ignoraverit, aut invitus fuerit ad simoniam pro se laetendam , accusare , tum quod ob criminis huius atrocitatem , quilibet ad aeeusandum merito admittatur tum quod hoe ipsum iura concedant, e . Si Dominua , 3. h. t. itaut pendente accusatione simoniae, accusatus de ea, celebrare non possit, donee de ea constiterit, c. Ae autum, 4. h. t. et c. Ouoties, 5. ω-dem. Probatur autem simonia iisdem modis, quibus alia crimina probari solent, per simoniaci scilicet consessionem, per testes, et per instrumenta authentica, ita tamen , ut in hoe crimine sufficiant ad condemnandum probationes , quae fiunt per signa evidentia, et coniecturas, prout habetur ine. Sicut, s. h. t. statuente hoe Summo pontifice ob atrocitatem , et gravit tem huius criminis. II. An, et quando eriminosi a illa ritur ad testimonium ferendum in crimine simoniae pQuod eontra simoniaeos in iudicio inquisitionis testes etiam criminosi admittantur , modo non sint inimicitiae capitales luter testes tales, et eum, contra quem de crimine simoniae, testimonium ferre debent, neque conspiraverint in hune , ex c. Licet Heli, a l. h. t. patet, eum in Simonia non ali-
679쪽
ter , ne in haeresi procedatur , et in crimine laesae maiestatis, quae criminatam in ordine ad necusandum , quam testificandum inter se nequiparantur. Clarus adhue habetur, quod eriminosi ad testificandum in crimine Simoniae sint admittendi ex e. Per tuas, 32. h. t. videatur susior utriusque huius capituli explieatio apud auet. Meth. h. t.
De poetiis simoniae, ac dispensatione in illa
S. I. In poenae iure decretae incurrantur propter quamlibstrimoniam, et in quacunque materia sut 'Primo certum est, nullam poenam incurri propter simoniam mere mentalem , si ea pure interna sit, aut exterius non sit ex utraque parte minpleta , eum actus mere interni non cadant sub iurisdietione eeelesiae directe. Seeundo Satis certum est, nullam etiam iuris positivi poenam ipso laeto incurri, propter simoniam mere conventionalem, quae scilicet non en inpleta ex utraque parte, excepta si monta confidentiali, sicuti enim M. G-nones , dum poenas in simoniaeos statuunt, non loquuntur de eonventionibus tantum , sed de dantibus, et amiplentibus temporale pro spirituali, neque sunt ultra verborum proprietatem in materia poenali extendendi, sic in simonia confidentiali etiam conventiones propria auctoritate saetas sui S P0enis assiciunt pontifices. Nee propter simoniam realem ex utraque parte eompletam, incurruntur poenae a iure statutae , ipSo laeto, praeter illam, quae committitur in ingressu religionis, susceptione ordinum, aut ndmissione benestelorum ; quamvis enim in iure multae poenae Statuuntur in simoniaeos, non tamen omnes in quolihet easu ipso laeto incurruntur , sed illi tantum iuxta clara verba iuris, qui simoniam committunt in ingressu in religionem, susceptione ordinum , vel beneflciorum. Comprehenduntur lamen poenis a iure statutis etiam illi, qui occultam simoniam committunt, iuxta iatra- vastant. Dotestabile, 2. h. t. inter communes, et qui iuris Getesiastici Slmon tam tantum committunt, quae sit in permutationibus henesteiorum sine superioris auctoritate saetis, c. S. et T. de rerum permutat. et c. De hoe, i l. h. t. et iuria cit. Extramy. eost m. S. II. an, et qualiter incurratur me communicationis propter Simonium commissam in ordine, vel benescio ZIneurri ipso laeto tam ah ordinante, quam ab ordinato , poenam exeommunieationis papae reServatam , si ab his simonia realis , et completa in ordine conserendo committatur, ex citat. Eaetra g. 2. patet S. Stutueutes, ita ut nomine ordinum in hae materia veniunt tam minores, quum Sacri ordines scum iura universaliter loquantur de ordinibus J etiam prima tonsura, et si quae simon in committitur in impetrandis dimissoriis , quae sunt dispositiones ad ordines : quntis excommunicatio papae reservata etiam incurritur, propter Simoniam realem , et utrinque completam, in beneficiis, elinctionibus, praesonistionibus, cullullonibus, Ontirnantionibu S etc. si tamen
680쪽
benesteia proprie dieta illa sint, et non sint tantum pensioues , aut ossicia et c. et non excuset ignorantia. S. III. An, et qualis Suspensio contrahatur per simoniain commissu-
in ordine , vel b nescis pordines conserens per Simoniam completam , Spectato iure commune decretii lium , ipso Iure est suspensus a collutione quorum unque ordinum, Saltem per triennium , ut patet ex c. si quis , 45. h. t. et qui sim iam mmmisit praesentando ad ordines , ad certum tempus suspensus est ab executione ordinum ; ordinatus vero per talem simoniam Suspensus est ab ordine Sie Suscepto , donee a sede apostolica cum illo fuerit dispensatum , nisi sine culpa ab Ipso commissa , simonia intervenisset e. De simoniae. , 22. h. f. cum nulla debeat imponi poena, ubi nulla culpa est. Severius adhuc simο-niaee ordinantes, et ordinatos punit Sixtus V. in suo motu proprio, et contra eos loquitur glossa hic v. Remanere, hodierna tamen praxis non videtur rigores hos recipere. Qui vero beneIleium obtinet per simoniam commissam , et completam, nullam quidem Suspensionem proprie dictam incurrit, nee eonserens illud, nec aeeipiens, cum in iure nulla expressa sit, quia tamen excommunicatius est, consequenter ab omni etiam ossicio, ordine, et beneficio suspenSus est, donec ab excommunicatione absolvatur. S. IV. In praefer praedictas censuras sint aliae poenae canonico
iure decretae in simoniacos pSunt et aliae poenae, et quidem plures, quia tamen poenarum talium rura praxis est, eo quod simonia vix hodie locum pluribus videatur habere, hinc ad auet. Method. eum remitto, qui poenarum harum cupit habere notitiam. Lil etiam S. S. videre est, quis in his penis dispensare poSSit .
De obligatione rei litvenili ea, quae per sim niam Sunt a et pla.
S. I. An, et cui pretium sim0uiaco acceptum sit restitu dum ZQui accipit prelium temporale pro re spirituali, pro Uero V. gr. calice, reliquiis auro, et argento Ornatis , Simoniace quidem, non tamen iniuste , eo quod ius temporale annexum V. gr. spiritucili, suam nestimabilem pro pretio commoditatem habeat, non tenetur de iure naturali, aut divino, ad ullam restitutionem laetendam , modo quod Simoniade necepit, rei temporalis spirituali annexae pestimabilitatem uota exeddat, eum in tali easu graviter quidem contra religionem peccetur , non tamen contra iustitiam , obligatio autem res ituendi oriatur praecise ex laesa iustitia. Si tamen non tantum Simoni eo , sed etiam iniuste sin casu scilicet in quo res Spiritualis nullam commoditatem temporalem asserti pro temporali rem spiritualem vendidit, ille iure dixi no, et naturali ad pretium, quod accepit, restituendum, obli- dtur, non quidem praedi se, quod si muniam commiserit, sed quod laeserit iustitiam commutatiuuin i pretium adcipiens pro re, cuius nulla temporalis commoditas est j cx qua oritur rostituendi Obligatio; et quidem tu hoe casue: . . - D 2jl Zeu de Cooste