장음표시 사용
681쪽
sImoniae restitutio pretii iniuste ne epti seri debet, anto sententiam iudieis , illi, qui dodit hoc pretium , cum ut sic iniuria alteri sacra reparetur, ad
euius reparationem iustitia obligat; in priore vero casu simoniae admissae, potest simonineos por iudidona ecclesiasti eum condemnari ad restituendum pretium simonia de noceptum reclesiae, vel nitis piis Pausis, prout etiam emptor rei spiritualis , qui pretium temporale pro re spirituali dedit, in poenam delicti, sive simoniae admissae, privari potest pretio solvendo per sententiam iudicis, et huc ecclesiae, vel alii piae causast opplicari. . I l. I ι pretium simonia re acquisitum contra prohibilisnem iuris erelesiastici r stitui . Mot in foro conscientiae , etiam ante sententiam, et ondemnationem iudicis, et cui pSi quis prelium temporale accepit pro collutione, eleetione, confirmatione, vel renuntiatione, etiam ex vi iuris ecclesiastici Bnte omnem sentenistiam iudieis rostituere nereptum pretium dehet, c. De hoc, D. h. t. iure selliret impediente, quo minus pretii sic necepti dominium nequirere possit et quidem iuxta probabilem seu letalium illi ecclesiae restitutio sapienda est, in qua ost beneficium simoniare collatum , cui per talem collationem v. gr. iniuria saeta fuit. Si tamen simonia commissa sit in admissione ad religionem , pretium datum , de iure positivo , ante sententiam iudicis, restituendum non est, si admissus in monast rio munest, eum in tali ensu retineri pretium datum a monasterio possit ratione alimentorum. In aliis vero easibus, in quibus etiam simonia committitur, saepe de iure naturae debet fieri restitutio; cui nutem haec laetenda sit, iudieis arbitrio ordinarie relinquitur. S. III. Iu Dicissim res spirituulis, quiae pro Pr tio simonia
situ fuit, ctium debeat rostitui clunii ZAd hnno quaestionem , ut respondentur, observari iterum debet, an Simoniare , et iniuste res spiritualis ne inisita sit, vel Bn Bequisita sit Simoniaeo quidem, non mitem iniuste. In priore casu, si res iniuste, et simoniaeenecepta , sit i ermanens , non quidem res nerepta, sed pretium Beredens ,
quod pro spirituali tote v. ur. , qua tali, datum est, restitui debet ei, qui ratione spiritualitatis hoc pretium dedit quamvis in poenam dΡlicli per sententiam iudieis hoe privari possit ; si vero res spiritualis simoniaeo quidem , non tamen iniuste aequisita fuit. nulla rei talis restitutio steri debet, eum nulla sit lapsa iustitia , quamvis etiam hic in poenam Bdmissae simoniae respiritualiter sibi comparata , privari possit, Ple. S. IV. An simonia montulis obliget ad restitutionem 'Τres sunt hae in re sententiae. Prima absolute negat obligationem restitutionis, si montalis tantum simonia pommissa sit, dato quidem temporali , et necepto spirituali , sinc pacto tamen , aut signo exterius si non iam manifestanto, cuius sententiae laiadnmentum videtur c. Handam, 46. h. t. ubi dieitur sussistere in tali easu , gi delinquentes per suam poenitentiam suo creatori istissaeiant. Secunda disti iacuit , et Ooncedit restitutionis ol,ligatio-
682쪽
nem in casu simoniae mentalis lure divino pmhibitae , non nutem in casusimoniae mentBlis , quae committitur contra ius reclesiasticum tantum , cum in illo casu ad nequirendum dominium reddatur inhabilis simoniacum pretium accipiens, non autem in hoc casu. Neutra tamen haec sententia placet , cum neutra Satis emeaciter probetur , vel certe nimis universaliter probet. Τertia proinde sententia probabilior est, quae distinguit, utrum pretium in tali simonia mentali simoniare aeceptum, annexam habeat de lure naturali iniustitiam, vel utrum Simoniare quidem, non tamen iniuste aereptum sit, in illo priore casu admittit obligationem restitutionis, non autem in posteriore casu, ob rationem saepius allatam.
NE PRAELATI VICES SD AS, VEL ECCLESIAI SUB AN NUD CENRU CONCEDANT
L Uniens. An , et sub gua poena prohibitum sit Draelatis per esiasticis ,
Dices suas id est, iurisdictionem suam , sub annuo censu, sive metio concedere; et an etiam pro Dentus ecclesiarum sub annuo censu locari
possint 'De priore quaestione agitur in c. Praeterea, i. h. f. ubi prohibetur episeopis sub poena privationis vendere pro certa pecuniae quantitate suam iurisdietionem episeopalem, cum haec iurisdietio sit spirituale quid, et eonsequenter sine simonia pro pretio temporali vendi non possit; quae tamen simonia non committitur ab episcopo vieario v. gr. constituto, ut vice episeopi iurisdictionem exercent, si ab episcopo Salarium aeeipiat, cum hic pre eo, quod locet suas operas episeopo, salarium aut stipendium pro his aret pero possit. Videatur etiam e . Quoniam, 2. et 3. h. t. De posteriore quaestione agitur in e. Quaerelam , 4. h. t. ubi concedi videtur , nntiquum decretalium ius attendendo ad plures etiam annos infra decem, redditus ecclesiae , vel beneficii sub annuo censu et ari posse, quod tamen hodie non licet ultra triennium , ubi Extravast. Ambitiosae da rebus
ecclesiae ali marui. inter communes, recepta est, videatur etiam de hoc tit. ea quae in superioribus dieta sunt tit. la. lib. III. meretal. de rebus e elesiae non alienandis
S. I. An, et quinam magistri constituendi sint ad Meendum in ecclesiis eath dralibus ; et an licitum sit aliquid existere, vel aeripere pro licentia Meendi 'Ex c. Quoniam, i. h. t. habetur, quod in qualibet ecclesia cathedrali, vel etiam colleuiata , si sumetentes redditus adsint, constitui debeat, de una praebenda magister , qui eIericos eiusdem mclesiae, et pauperes scholares grammaticam gratis domat; et quod pro licentia docendi, nullum pretium sit exigendum, neque idoneus , si petita licentia, Oeere velit, sit impediendus , ine desit doctrina ignorantibus , aut pauperibusὶ sub poena privationis Duili do by Cooste
683쪽
561 Mnesteti ecclesiastici. Qualia praecepta , et prohibitiones etiam fiunt in e . 2. et 1. h. t. ae in cap. 4. insuper additur, ut in ecclesia metropolitana the logus constituatur, qui alios in sacra pagina doceat. et in his praecipue
instruat, quae ad curam animarum pertinent, assignatis unius praebendae proventibus , quae eonstitutio confirmata etiam fuit a Tridentino aras. 5. c. I. De reform. et seas. 23. e. 18. De reform. quod eam etiam extendit ad ecclesias eathedrales , si civitas sit insignis, quae nutem praxis sit harum constitutionum, uti etiam ipsius Tridentini, docebit consuetudo. S. II. Ouale privilegium iure canonim eo erasum sit theologiam , 3eu sacram scripturam publice Geontibus, vel illi studentibus pΕx c. Super specula, 5. h. t. habetur, quod dorentes theologum lautius canonicum , uti eommuniter docent omnes j vel in illis studentes, in relebri universitate, gaudeant privilegio percipiendi fructus beneficiorum suorum , etiamsi absint a suis reclesiis, cum licentia tamen suorum praelawrum , etc. ita tamen, ut docentes quidem gaudere possint suorum beneficiorum fructibus, quamdiu docuerint, absque limitatione ad cerius annos inisi ex causa revocentur ad suas ecclesias); studentes vero in his facultatibus, hoe privilegio gaudeant ad quinquennium, eum hoc sumeere videatur his, ut
docti possint evadere, docentibus vero nullum tempus limitatum est, eum semper promoveant utilitntem ecclesiae universalis. Videatur ollam clement. Inter , l. h. t. S. III. An accipere pecuniam pro doctrina theolossiae sit simoniacum 'Respondetur negative , sive deinde temporale accipias pro omelo d eendi theologiam speculativam, sive moralem , sive controversam; sive pro interpretatione saerae seripturae, etc. cum tale munus, et omelum doeendi,
non sit quid spirituale, aut supernaturale, naturalibus discursibus intellectum illuminans ad intelligenda ea, quae ex naturali luee , vel etiam ex suppositis fidei principiis, naturaliter deduci possunt; et quamvis in e. I, 2. et a. h. t. prohibeatur, ne pro danda d endi licentia accipiatur aliquid, hoe tamen non prohibetur, ut Simoniacum nisi ratione spiritualis suae iurisdietionis hare talia concederet aliquis pro pecunia, eum gratis ea eoneedere de ret, ne spirituali sua iurisdictione ad temporalia sibi remparanda videretur abutit sed ut ex alio capite bono communi minus conveniens, et illieitum ; quod ipsum etiam dici potest, de concedenda pro pecunia lirentia , ad alias saeuitates docendas, prout ex relatis etiam capitulis colligi
DE LUDAEIS, ET SARACENIS, ET EORUM SERV s.
S. I. Ouae, es in quibus casibus interdicta sit christianis communicatio cum iudaeis pAgitur in hoe titulo non tam de iudaeis , et paganis infidelibus , ad quos
iurisdietio canonien se non extendit, cum non sint in ecclesia , quam de
684쪽
prohibita communicationi fidelium cum infidelibus talibus, et poenis pertis, quibus si ieiuntur fideles , si contra prolithitionem cum illis communicent. Sie in o. 4d haec, S. h. t. prohibetur omnibus christianis assidun conversatio , et familiaritas cum iudaeis, ne Ad si iam perfidiam simplietum animos inclinent ; itaui Dec servi ludit i , qui commorentur cum christianis familiariter, et domestici admittantur, oh ventis illius pertinaciam; nec liceat uti mpilleis iudaeis, aut medicinis a iudaeis praeparatis, nisi necessitas in dese-etu sid0lium peritorum aliud p rmittat; nec liceat eum iudaeis lavare, Sive hiiliarum pommune ii here, extra rosum necessitatis; nec ii et Porum n mis esei, ad eorum convivia ne edere quod ipsum prohibetur etiam respectu si rapenorum , aut aliorum insidolium , ita tamen , ut illi exeipiantur, qui ad eorum conversionem mittuntur i famulari iudaeis , horum silios nutrire , seu obstetrices, nut nutrices eorum s gero, hubitare eum illis etc. it aut continua sultem cum illis familiaritos, ex tuli e habitatione, nut perpetuo servitio contracta , prohibeatur sub peocato mortali.
S. II. Ouuenum iudueis, christianorum principum pol fluti, et imperio subiectis, iure tum canonico, tum eirili sint intor in tu' Prohibetur illis, ne ossicio aliquo publico fungantur, et iurisdietionem
exercenni inter christianos, ne no as synagogas erigant, De habeant nutrices , Vel ObStetrices, aut famulos , qui ipsis serviant, vel mancipia christiana,itaut si servitii causa , sit empta, nullo etiam cluto pretio fiant libera, nisi
infra tres menses venales exponantur; Si vero negotiationis causa sint empta,
a quolibet christiano datis 12. solidis saltem redimi possint; ne die parasceves ostia nut senestras a portas habeant, ne toto temImre passionis dominicae , infra sacram scilicet hebdomadem , in publicum prodeant; et praecipitur etiam, ut distinguantur habitu a christianis. Vide plura per varia huius tituli capitula, et quae tam his duobus, quam sequenti S. habot auctor Method. ubi etiam quae ipsis permitti debeoni , recensentur, quae tam n consuetudo , ut praxis
S. III. Ouomodo, et a quo iudaei delinquentes possint, ae debeant puniri 'Iudaei eum non sint subiecti iurisdictioni Getesiae, non possunt, nisin dominis suis temporalibus, poena temporali puniri, hine iudaeus percutiens clericum , non incurrit excommunicationem quae est poena Ecclesiastica, sed ab eo, cuius iurisdictioni temporali subiectus est, poena sortassis pecuniaria punietur. i. IV. Ouuenum interdicta sint christianis iure canonico circa surae nos, 3 PHyanos, aliosque in eles 'In e. Ita quorun tam , s. h. t. et c. Id liberandum , 7. eodem, varia prohibentur catholicis , ne Saracenorum bellico , et piratico furori contra christinuos Serviant, praesertim ne nrma , serrum tam laetum, quam in seetum , ligna Ple. ad eos deserant, ne vendant illis naves, machinas pie. quibus impugnent christianos; ne auxilium , aut consilium in dispendium terrae Sanctae illis prae-brant; ne uu es corum , vel maehi uas gubernent; ne deserant, et Iendant
685쪽
illis, quareunque Instrumenta militaria, ad ossendendum e dueentia ; et ut in bulla Coenae prohibetur, ne quis ad eos deserat cannabl n, funes , et quaecunque alia , ex quibus confici possunt instrumenta , quibus impugnari
possint christiani et e. sub poena scilicet non tantum iuris communis , Sed hullaris etiam exeommunicationis, quae, quomodo observentur, prRXis docet. Mercimoniorum tamen eausa, et ad liberandos captivos in eorum terras excurrere non prohibetur. Videatur auctor Method. in hoc S.
lye crimine haeresis, et haereticis in g nere.
S. I. De crimine haeresis, et quis dicatur haereticus 'Haer i mmmuniter delinitur, quod si error i sive indicium erroneum intellectust voluntarius, quum quis pertinueiter tonet, contra aliquam ver tutem flet eutholiae, quum suscepit, seu professus est, et hine habendus haereticus formalis non est, qui vel nssensum erroneum contra fidem cognitam non habet, ignorans in vincibiliter, quae verae fidei sunt, vel non libere, quam is multas contra sidem patiatur invitus tentationes, vel non pertinaciter, paratus meliora sentire, si melius instruatur, vel Degat sidem, quam nunquam suscepit, qui potius ad infidelium ellissem, quam ad haereticorum pertinet ete. S. II. De quibus tum , de quibus dubitari potest, an sint propriusti si hu retici, necne 'Uui positive dubitat de aliquo articulo fidei, quem scit ab occlesia desinitum esse, pertinaciter iudieans, non esse certam illius veritatem , vere se proprie haereticus, vel insidelis est; cum enim sit de nide, quod omnes articuli fidei sint certissimi, hie autem de aliquo , quem scit articulum fidei, positive, et pertinaciter dubitet , nn illi non subsit salsum , consequenter haereticus est, vel infidelis: si tamen negative tantum dubitet, suspendens omne iudicium , itaui nec assentiatur, nec dissentiat obieeto si dei , haereticus diei non debet, cum talis nullum iudieium haheat de articulo fidei proposito , et mn sequenter nee errorem habeat, modo suspensio talis non sit virtualis dissensus, nec dubium illius proveniat ex ignorantia vincibili. Plura de hac re etiam theologi Suggerent.
De poenis haereticorum . set imprimis ile exeommunication eorum.
S. I. De prima poena iure canonico decreta in haereticos , excommuniculiunc scilicet; et conditionibus requisitis ad illum incurrendam. Prima poena haereticorum est excommunicatio maior Iutae sententiae . quae ipso iure, seu facto ab ipsis ineurritur, c. Ad abolendum, s. h. t.
686쪽
e. communicamus, 13. eodem, et in hulla Comne reservata est haec ex communicatio papae. Requiruntur tamen ad hane excommunicationem ineu rendam quatuor eonditiones. Prima est, ut quis sit haeretieus formalis, et Verus, ae non tantum materialis, qui ignorantia invineibili aliquid eontra fidem asserit, quales hodie multi sunt. Secunda est, ut quis haeresim inte nam , . sive mentalem, Verbis, nut stliis signis externis manifestet, etiamsi oreulis hoc, et nemine praesente saetat. Tertia est, ut actus externus, manifestativus haeresis internae , sit ex se moraliter malus. Quarta denique conditio est, ut Isaltem virtualiter j exterius manifestetur haeresis interna animo eam profitendi. Videatur bulla Coenae, ubi plures alii haeresum lautores, aut legentes haeretidos libros prohibitos etc. excommunieantur, iuxta c. Fraternitatis, 4. h. t. Quae tamen excommunicatio secundum talem rigorem aliquibus in nostra Germania non videtur esse recepta ἔ ut nec rerepta videtur,
quae in indice librorum prohibitorum sertur , cum index hie in Germania a maiore populi parte non observetur. S. II. Ouae eommunieatio catholicis cum haereticis sit prohibita, vel promissa, et an, ac quando sint vitandi, tanquam eo munienti 'IDe iure divino prohibita est communieatio in divinis eum haereticis. Primo si exeommunicatione tali grave seandalum oriatur apud catholicos , quasi haereticorum errores signo, vel laeto a catholicis talibus approbentur. Secundo si ex tali communieatione perieulum nnimae immineat communieanti. Tertio si catholicus cum haeretico in crimine haeresis, ob quam sult exeo munieatus , communieet, defendendo eum, qua haereticum, abscondendo etc., in aliis vero casibus vitandi non sunt, neque communicatio cum illis est prohibita ob Etruvag. Martini V. in coneil. constant. Ad evitanda, nisi nominatim , et expresse sint denuntiati, prout pluribus etiam doeent theologi
S. III. An lieeat disputare de Me eum haereticis, vel aliis, et quando,
ae quomodo, et an etiam licitum sit laicis praediscrepInterdictum quidem est non tantum laicis, etiam si docti sint e. Ouinque , 2. S. Inhibemus h. t. in s. sed etiam clericis , cum haereticis disputare an. De quibus , 36. caras. 24. quaest. I. praeSertim , eum illis, qui fuerunt magistri erroris, et plerumqui valde portinaces sunt in errore suo de- sendendo j ob perieulum, ne simpliciores talem disputationem audientes ob haec haeretieorum argumenta salua quidem , saepe tamen splendida, da fide periclitentur; suis tamen limitationibus multis, haec prohibitio, sub poena exeommunicationis posita, non caret: et sicut lateis de fide disputare prohibitum , ita multo magis prohibetur illis praedicare c. Cum eae iniuncto, II. h. t. e. Sicut, 14. eodem, et c. communicamus, 13. S. Ouia vero, eodem. S. IV. An, et quando Geommunieati propter suspicionem haeresis, tanquam haeretici condemnari possint psuspeeti de haeresi, nisi iuxta eonsiderationem suspicionis, et qualitatem perSonae, dehite se purgaverint, sunt excommunieandi, et Si per an
687쪽
667 num in exeommunicatione, nut mntumaela perstiterint, ut haeretini sunt condemnandi, e. Eaeeommunicamus, i 3. h. t. et c. cum contumacia, 7. eodem in g. Quae tamen, quia in illis tantum terris loeum habent, ubi inquisitores eontra haereticam pravitatem constituti sunt, et maior cura habetur haeresis non admittendae, aut extirpandae, quam in nostra misera Germania , pluribus explicare nulla est necessitas, videatur Buet. Melli. S. V. De absolutione ab haeresi, et eoommunicatione ei anne . Per se quidem exeommunieatio, quae ineurritur propter haeresim , eteonsequenter etiam erimen haeresis, reservata sunt, in ordine ad absoluti nem summo pontifici, et quibus, vel a iure, vel a summo pontifice absolvendi lirentia Poneeditur, eum preeatum, quod censuram habet annexam , ordinarie tolli non possit, nisi prius rensura ablata sit; potest tamen sublata per legitimam potestatem censura, a quolibet deinde sacentote, iurisdietionem legitimam habente , peccatum haeresis absolvi. Habent autem licentiam a solvendi ab haerest, et excommunieatione ei annexa primo episcopi respectu suorum subiectorum , vi concilis Tridentini, ubi sera. 24. cap. 6. De reformatione illis eonceditur, ut possint in dioecesi sua, per se inon tamen perviearios suos ab Occulto crimine haeresis , et excommunicatione annexa , in foro conseientiae absolvere: occulti nomine intelligendo, quod non est pnhlleum, notorium , et famosum , nut deductum ad forum contentiosum , per aecusationem , denuntiationem , aut citationem rei a iudice lactam. Se-
eundo habent hane licentiam vi privilegii religiosi quidam , prout ex privilegiis eorum patet. Sienti autem ex sententia probabiliore hae tales lirentiae ad absolvendum ab haeresi, etiam publiea , et exeommunicatione annexa, quae in reruseasibus, ut iuris communis conceduntur, per bullam Coenae revocatae non sunt, saltem respectu epiSmporum, in regionibus ab urbe remotioribus , in nostra Germania V. gr. propter dissieultatem adeundi pontificem pro absolutione , et multitudinem absolvendorum , ita ut, cum nulli sint in nostris partibus inquisitores haereticae pravitatis, vi iuris communis etiam absolvi a sua haerest, et excommunieatione haeretici possint per episcopos nostros, aut ab illis deputatos; ita etiam videtur probabilius esse , sul, generali concessione solvendi a reservatis in bulla Cruciatne, vel iubilaei, non comprehendi sa cultatem absolvendi ab haeresi, sed debere hane saeuitatem specialiter exprimi iuxta rest. 8 l. in s. In ymerali eoncessione non veniant ea, quae quis non esset verisimiliter in specie eomessurus, qualiter verisimile non est, quod velit per generalem concessionem , tot legibus in favorem fidei datis derogare pontifex.
Plures aliae poenae per varia huius tituli capitula statuuntur, quae quia in nostra Germania parum observantur videtur, plerisque contraria eonsuetudo aut laedera inter lutheranos, et catholicos v. g. in ita , pro bono paeis, de
688쪽
rogasse, ut non Sit necessaria ulterior eorum mentio. Videatur auci. Meth. Iaer s. huius sessionis SS. susius eas explicantes. S. I. De relusis in haer sim, 'orumquc Poenis. Relapsi proprie, et riui de tequendo dicuntur illi, qui postquam de haeresi, quum prosit buntur, in iudicio cυucieti, aut eo qui, illam abiurarunt, sire iuromento mnarunt, et excoruti sunt, in candem iterum inobderuist, ita ut dentio in iudieio de illa convieti lo itimis probationibus, vel eonfessi fuerint eam. Sunt quidem etiam alii modi, quibus relapsus aliquis, ex pretiesumptione Saltem iitris censetur , de quibus videri potest h. l. au-etor uel hod. Et quamvis iuxta c. Ad abolendum, s. S. Illos quoque h. t. Poena rei, morum sit, ut sine ulla penitus audientia, saeeulari iudici relinquantur puniendi quia peius, et periculosius est, reineidere in haeresim, quam primo incidere, in c. Tamen supre eo, 4. in s. non vult ecclesias illis negare sacramenta , si poeniteant pi Stea, Pt manifesta dent si una poenitentiae, ac humiliter potant sacrRmenta.
Do filiis haorolicorum , et de erodentibus , rores latoribus. defensoribus, es sauiori iniq eorumdom . ac poenis.
l. Ouus y nus incurrunt filii haereticorum ZResp. Plures quidem esse in iure statutas, cum tamen nulla earum ple rumque sit observatio, nulla est etiam necessaria earum explieatio. Vide auctor. Method. hoc loco , ubi etiam, uti et S. 2. de poenis credentium, receptatorum, defensorum, et fautorum haereticorum agitur, et S. a. de poenis eorum, qui sunt negli uentra in pu utendis, et exterminandis haereticis.
De iudicibus , et prodessu iudiciario observando in crimine tiaorosis.
Tota haec sectio per 7. SS. potissimum pertinet ad inquisitores haere' liene pravitatis , quorum in nostra Germania, cum vix sit usus , sit autem multus in Hispania, et italia eis. , illis maior explicatio relinquitur. Videri tamen de his etiam potest nuet. Method.
DE SCHISMATICIS , ET ORDINATIS ILLIS.
S. I. Quid sit schisma, et quomodo ab haeresi differat, et quae sint
poeniae iure de retae in schismaticos 'Sehisma est Hisiunctio, per quam quis se ab unitate recloiae separsit, in quuntum est eonpus mysticum eae universita siletibus, el romano pontis turi quum copite conssum. Dissert ab haeresi, quod hare directe oppondior si ei, sidet selliret, do trinam negando , schisma vero repugnet eliarii. ii ν
689쪽
-lesiae unionem, quae in charitate consistit, scindendo, et quod Omnis quidem haeretieus sellismatieuS sit, non tamen omnis schismaticus haereticussit, eum omnis ille, qui erroneam contra fidem doetrinam fovet, ab eret sino unione se separet, non autem , qui se separat ab ecclesiae unione , Semper foveat erroneam contra fidem doctriniim , in quantum sellicet omnes quidem sidet artieulos profitetur, et romanum pontisseem etiam, ut caput ecclesiau agnoscit, ab obedientia tamen huius ex prava voluntate Se subtrullit, non parendo v. g. eius PraeceptiS , quntenus vices Christi in terris gerit, et ee-elesine caput est. Poenae schismati eorum eaedem prope sunt eum poenis haereticorum. Videatur de hac rari casus materia, et vix alicuius in partibus nostris usus, auet. Method. S. II. An ordinationes, aliique actus, si e yesta per schismaticos
sint valida 'Quae sunt ex potestate ordinis saeramentalis a se hismatico episcopo V. g. valida sunt, non quidem quasi licitam executionem daret, quod enim talis non habet, siculi non habet ordinis sui lieitam executionem, alteri dare non potest, sed qui ad substantiam, ita ut characterem ordinis, et confirmationis, confirmitti ab illo, et ordinati vere reeipiant, modo legitima forma, et materia horum saeramentorum fuerit servata j et quando ordinationes ab his saetae dicuntur irritae , intolligi debent irritae , quoad executionem , et
i. I. De apostasia in sten re, et in specie de repostasia a sile, eiusque pomis. Apostasia in genere est defectio, et rece ira a Deo, triplex est, opo- Stasia a fide, apostasia ab ordino plericali, et apostasia a religioso ordine ;ut autem quis a fide apostata dicatur, in totum n fide Christi recessisse debuit , ut eum christianus factus est iudaeus, aut turea , et hi ne quamvis omnis ii postata a fide, haereticus etiam dici possit, iuxta s. Thomam, tres tantum infidelitatis species agnoscentem, paganismum, iudaismum, ut haeresim , non tamen omnis haereticus , apostata a fide dici potest, sunt autem iisdem poenis hi apostatae a fide subiecti, quibus haeretici , cum sint vere haeretici. S. N. De repostatis ab ordine olcriculi, et a misisne , ac Poenis eorum pΑpostata ab ordine clericali dicitur, qui post susceptos ordines Sacros ,
et editum continentiae votum, in susceptione talium ordinum inelusum, vel si in ordinibus minoribus constitutus egi, post ncoeptum beneficium Oeelesiasticum , hoc retento, ad statum coniugalein, ut nil lutealem conversionem, dimisso habitu elericali, propria temeritate transit. Poenae horum ni sintn-rum sunt excommunieatio serendae Saltem sententiae , infamiae , qud in ipso facto incurrit, quamdiu in apostasia perdurat, amis,is Privi logii clericulio ele.
690쪽
s70 L BER V. TITULUS IX. DE APOSTATIS , ET REI ERANTIBUs MC.
Apostata a religione dicitur, qui sine licentia sul superioris regularis ab ordine religioso, quem professus est, et quocunque alio instituto regulari, propria temeritate recedit, sine proposito redeundi, vel eum proposito nunquam redeundi ad ullum religiosum ordinem. Horum apostatarum poenae sunt excommunicatio saltem serendae sententiae, suspensio ab ordinum in apostasia tuli susceptorum executione etc. S. lli. De reiterantibus baptismum, et eorum poenis.
Reiterantes baptismum dicuntur illi , qui vallo baptigatos rebaptiuantiterum, vel rebaptigari se faciunt i prout laetunt hodie anabaptistae 3 quoda ean. 112. dist. 4. De consecratione, inexpiabile facinus dieitur, poenae talium rebaptigantium , aut rebaptizari se sinentium, sunt irregularitas, si solentes haec talia secerint, aut permiserint per culpam mortaliter malam , et delictum eorum sit publicum, et notorium argum. c. 2. h. t. et si cleriei sint, deponuntur, si vero laici sint, excommunicantur , et iura civilia attendendo ultimo supplieio anteiuntur.
Ex e. Intelleximus, 2. h. l. habetur, quod maritus ab uxore, quae filiam suam occiderat, separandus quidem non Sit, quoad thorum , aut eo- habitationem, curandum tamen sit, ut sui illa seeleris poenam lunt in foro animae, et in c. De infantibus, a. dieit ponti sex, quod parentes non debeant esse sine poenitentia , si penes illos in eodem lecto taeentes insantes mortui reperiantur, Deque tamen sciatur, an morte naturali defuncti fuerint, vel a parentibus oppressi, cum in can. ConSuluisti, 2. cam. 2. q. b. prohibitum sit parentibus, tenellos insantes in eodem secum lecto collocare.
S. I. Ouae siι poena starentum , qui filios exponunt ab aliis nutriendos, vel languidos, sive infirmos ab aliis curandos 'Qui infra T. aetatis annum insantem , languidum, et infirmum exponit eontra pietatis ossicium, hoc ipso insans tulis a patria potestate liberatur , et si libertus sit, sit ingenuus , aut si servus sit, in libertatem vindicatur, et parentes insuper, quibus scientibus insans talis expositus est, si cos alere possint, obligantur ad alimenta restituenda, pro diversitate conditionis illius, vel loci, vel hominis, a quo alitur.