장음표시 사용
741쪽
est, quod certo V. gr. generi personarum, minoribus V. gr. 1lliis lamillas, s minis , ete. est mneessum, ita tamen, ut etiam ad haeredes transent, aut alios successores In o stelo, statu , dignitate, etc. et quamvis tota haec realium, et personalium privilegiorum diversitas ex intentione concedentis dependeat, si tamen dubium est, personale, nn reale sit privilegium , et ex coniecturis de intentione eoneedentis nihil appareat, recte censendum erit privilegium reale, lavorabile si sit, et merum lavorem contineat; odiosum vero si sit, cedens in praeiudicium aliorum , personale censendum frit, ob odia restringenda, et lavores ampliandos. Dividi etiam potest privilegium, in perpetuum , et temporale; illud absolute, et sine limitatione' temporis concessitur, hoe ad eertum tempus restringitur, ete . quarum divisionum malorem explicationem, et numerum , videre est apud varios auctores. Concedere potest privilegium solus, et omnis ille, qui legem ferre, et concedere potest i eum etiam privatarum legum, seu privilegiorum conee sto pertineat ad potestatem legislativam j ita tamen , ut hane suam privilegia eoncedendi potestatem tantum exerrere possit, circa materias dispositioni illi sublectas. Neque tamen illis tantum , qui sublecti sunt, privilegia noedi ab illis possunt, sed etiam non subditis , sive extraneis , qui tamen respective , et quoad rem Saltem, et elrea quam privilegium consertur, insertores sunt eoneedenti, eum eonerasto privilegiorum non sit proprie actus iurisdietionis, sed merae gratiosae liberalitatis. Requiritur autem, ut sit lieita eoneessio privilegit, lusta causa , ne concedens privilegium , aut pecceteontra iustitiam legalem , eximens aliquem a eommuni Iure, sine iusta causa, aut aereptionis personarum reum se saetat. S. III. De interpretatione privilegiorum. Bespondetur primo, quod privilegia praeter lus commune concedentia aliquid , si nulli praeiudicent, sed sint merae gratiae, et benescia prinelpis eonetaenus, sint late interpretanda luata rest. 15. in seato, et eap. Olim, I 6. de V. S. et eap. Ouae cirea, 22. h. t. Si vero privilegia concessa sint contra ius commune , et hule derogent, strictae interpretationis esse debent, et restringenda potius, quam extendenda, luxta citatam regulam 15. prout mill gitur etiam ex eap. Cum dilectus, 3. iuneta glossa v. Iuri communi, de consuetudini. Quae enim a lute eommuni exorbitant, quamvis illis , quibus concessa sunt, sint favorabilia , absolute tamen odiosa censentur ut quae propter lus Singulare, laedunt lus eommune nisi talis derogatiolaris communis in lavorem religionis musae piae, vel boni publici cederet evi latam explieationem favor talis conciliat, aut sit privilegium tale lueorpore luris clausum i quod eandem ut ste habet auctoritatem cum iure communi , cui derogat aut sit privilegium eoneessum motu proprio , vel ex certa se lentia, etc. quae elausulae liberalem principis mentem indieant: quod flvero conressum privilegium praeludicat tertio, stricte interpretanuum est, si turl iam aequisito deroget, eum concedentis mens non Sit, graviter pra iudieare tertio, nisi hoe ipsum exprimat, et necessaria causa iubeat Cirin hane tamen privilegiorum Interpretationem, sive lata illa sit, sive stricia, bene attendendum primo, ut nou stat interpretallo contra mentem 46
742쪽
coue dentis, mens enim legislatoris, iuxta communissimum essatum , ratanima legis; et hine, si verba privilegii ambigua sint, et dubia , ad concedentem privilegium pro huius explicatione recurri debet, cum illius sit explieare privilegium, cuius suit concedere. Secundo attendendum , ut ne sat Contra proprietatem verborum i iuxta usi tutum modum loquendi, proprietatem verborum Sumendo, vel iuxta proprietatem iuris, cui privilegium tale subservit j quae non minus in hae privilegiorum explicatione, quam in interpretatione legum observari debet, nisi grave tertii praeiudicium aliter explicari iubeat, aut ex aliis circumstantiis de alia mente concedentis colligi aliquid possit, aut si iuxta proprietatem suam verba sumerentur, privilegium redderetur inutile, quod fieri non debet. Vide plura in lib. I. Beeret. De legum interpret. S. IV. De extensione priuilestiorum. Etiam haec materia ex dictis de extensione legum colligi potest, eum utrobique eadem ratio , et auctoritas pugnet. Et primo quidem extentio non est lacienda ab una persona , cui concessum est privilegium, ad aliam personam non expressam c. Sane, s. h. t. i neque enim in exemplum pro omnibus trahi debet, quod uni v. gr. ex speciali ratione, aut favore concessum est j et hinc nomine filiorum in privilegiis personalibus non intelliguntur nepotes, et quod concessum filio non debet extendi ad stllam , nisi aliter de mente concedentis constituerit. Neque secundo extendendum est privilegium propter paritatem rationis ad non expressa, quia ratio privilegii non tam in ratione, quam in metite concedentis radicatur, nisi non tam extenderetur privilegium, quam explieoretur, hoc contineri tu illo, velut aeces- Sorium in principali.
De privilegiis in specie, et in primis de privilegiis exemptionis
S. I. An ea solutione annui census papae facta privilegium exemptionis ab ordinario probetur, et quibus modis, vel verbis pnespondetur, ex Solutione tali non probari exemptionem a iurisdictione ordinarii, nisi appareat, quod in signum immediate subiectionis, ae perceptae libertatis, non autem in signum tantum perceptae protectionis census talis solvatur, prout Sumitur ex c. Recepimus, 8. h. t. et eae c. Eae parte, 18.eodem, sicuti enim census Solutio plura signifieare potest, subiectionem scilieet , vel exemptionem, Vel protretionem i quae etiam sine exemptione ab ordinarii potestate haberi potest, eum nullam dicat ex se superioritatem, ita quid significet, aliunde probari debet. Quibus autem modis, formis, et ausulis , vel verbis privilegium exemptionis a iurisdictione ordinariorum pro betur, deelaratur in c. Si papa, lo. h. t. in s. quod videri potest. Neque tamen per formulius tantum in hoe eap. allatas exemptio probatur, Sed etiam per alias non expressas probari ea potest, modo constet de mente papae: si tamen Melesia aliqua in dioecesi existens suo ordinario longo tempore eem
743쪽
sum annuum persolvit, merito praesumitur, quod stat haec solutio in signum subiectionis ob fundatam in ture intentionem episcopi, in omnes ecclesias suae dioecmlS. S. II. An per privilegium concessum alicui monasterio, ut fructus ecclesiae sibi subiectae in suos usus possit couvertere, ecclesia illa censeatur eximi a iurisdietione ordinariorum pDespondetur negative , prout sumitur ex e. Pastoralis, 1 s. h. t. et hine colligitur, sicuti non possunt religiosi tales Ductus ecclesiarum sibi subiectarum in proprios usus propria auctoritate conVertere , sine licentia papae, vel saltem episcopi, et consentientis capituli, ex iusta causa, ita etiamsi hare licentia cirea lauetus tales illis concedatur, ut tamen possessionem, et pereeptionem , ae administrationem talium fructuum acquirat, indigebit auctoritate ordinarii, immittentis in possessionem. S. III. Proponuntur aliae quaestiones guaedum circa privilestia Memptionis a iurisdictione ordinarii. Primo satis certum est, eum qui exemptus est respectu certi loci, vel certae rei, non ideo etiam exemptum esse respectu alterius Ioel, vel rei, uti habetur ex eap. Cum capella, 6. h. t. tale enim privilegium respectu certi loel aut reI conoessum reale potius , quam personale eensendum est, restrietum scilicet ad certum locum, etc. Secundo Satis certum est, quod per exemptionem a papa concessam monasterio , non censeantur etiam capellae exemptae, sive ecclesiae eidem monasterio subieetae nisi specialiter etiam hae exemptae essent, vel essent pleno lure unitae monasterioὶ eum privilegium exemptionis, odiosum ordinariis, extendendum non sit: et quamvis luxta commune iuris effatum, de conuexis idem sit iudicium , et eodem lure censeri debeant totum, et pars, non procedit tamen hoc in odiosis , et exorbitantibus, quae non sunt necessario connexa, et inseparabilia. Et hinc fieri potest, ut praelatus, qui ratione exempti monasterii iudicem non agnoscit episcopum, coram eo tamen ut legitimo ludice suo comparere debeat , si ratione capellarum unitarum conveniatur. Tertio satis certum videtur , quod exempta Melesta, quae collegium habet, exempli etiam censeantur praelatus , sive abbas, canonici, monaehi, et alii ministri ecclesiae talis, ete . non autem presbyter, qui curam parochianorum habet, quoad ea saltem, quae ad curam pertinent; nee par hiant ipsi censentur exempli e. Pereae t. , s. h. t. in 6. Exemptis tamen canonicis, aut clericis talis ecclesiae,
non eensetur exempta ecclesia, prout dicto eap. habetur, illud quidem , quia sub appellatione ecclesiae hi tales veniunt, hoe autem, ob odiosam ordinariorum potestati exemptionem restringendam. S. IV. An, et quando empti a iurisdictione episcopi possint coram eodem conveniri, et ab illo puniri, non obstante privilegio Gemptionis 'De lure quidem antiquo statutum est in e. 1. Volentes, h. t. in si . ut exempti, quamvis sua a iurisdictione ordinariorum gaudeant libertate , conveniri tamen coram ordinariis possint ratioue delicti, vel eontractus, aut
744쪽
724res , de qualis illis movetur, si nimirum delictum commissum sit, aut Gnotractus factus in loco non exemplo, aut res litigi a non sit exempta, aut Sita sit in loco non exempto, cum in tali casu non absolute exempti hi tales videantur, ad cavendum nimium praejudicium ordinariorum , Sed tam tum in ordine ad certum locum, aut rem , etc. quia tamen hodie plerique regulares, quos potissimum exemptionis haec materia concernit, spretatibus privilegiis a pontificibus muniti sunt, ut neque in allatis casibus Sint e ram ordinariis conveniendi: multi autem alli casus ab avet. Method. I. l. Decret. tit. 31. secl. 3. 9. 10. PDdmerantur, in quibus ordinarii, ut apostolicae sedis delegati, post Tridentinum in exemptos habeant etiam iurisdIctionem , ut adeo rectius circa hane materi m, quae sustoris disputationis est, ad auci. Method. vel Erasmum K h. Roderiques, aut Bar s. quos relato titulo iam citavi, lectorem, si his opus habeat, remittam. S. V. An allegantes prim legiunt eaeemptionis a iurisdietione ordinarii, po sint episeopi sive orci rarii iurisdietionem exercere, donec privilegium
eaehibilum, et probatum fuerit
Respond. Elleganti privilegium exemptionis non eredi, nisi illud probet c. cim persona, T. h. t. in s. et hinc non tantum procedere contra hos p sunt ordinarii, non probatis his privilegiis , sed etiam ad exhibenda, et ostendenda haec sua privilegia cogi possunt, qui exemptionis privilegium praetendunt i cum privilegia sint quid laeti, et cousequenter non praesumantur, sed probari debeant), nisi notorium esset late privilegium exemptionis quoad titulum , et pOSSessionem, ni t in iure communi landatum, prout privilegium exemptionis fundatum habe. it religiosi mendicantes, qui ab inserioribus lu- diei bus ad exhibendum privilegium itintiliter citantur, et comparere non
tenentur: et quamvis alias rcus ncn teneatur edere instrumenta , seu dommenta contra seipsum e. i. De probat. privilegiatus tamen , sive exemptus,
sive agat, sive exeipiat, debet umbare privilegium, quod allegat, quia pra sumptio est contra insum, eum ordinarii iurisdictio sit de iure communisundata, nisi authentice probet allud. S. VI. An reelesia obtinens dupleae privilegium Gemptionis, episcopi v. gr. et papae, utroque uti possit 'Quod possit emesia uti duplici privilegio exemptionis, si duplex habeat
ab episcopo v. gr. et paya, ita t si succumbat ex uno, ex altero se defendere possit eum nullus prohibeatur pluribus defensionibus uti, luxta rest. 20. in s. eae c. Cum olim, 14. h. t. patet, neque euim impetrans secundum privilegium censetur renuntiare priori privilegio, super eadem re obtento , sed potest uti tam Priore, quam posteriore, prout utile videbitur.
De aliis privilegiis specialibus , do quibus agitur in hoe titulo.
S. I. De privileuis immunitatis a solvendis decimis etiam novalium pDe huius s. i. materia salis actum videtur in lib. 3. Beeret. tit. 30.
745쪽
S. II. De privilegio celebrandi, τel audiendi divina ossem tempore interdieti generalis rQuid sit interdiutum generale, infra in tit. de sententia excommuDicationis dicetur, ubi etiam, quid sieri possit, vel non possit tempore interdi-eti generalis, explicabitur. Hic ea tantum quaestio moveri potest, quomodo intelligenda sit illa licentia , qua nonnunquam regularibus conceditur tempore interdicti talis, divina celebrare, et utrum etiam nd episcopos extendi possit privilegium concessum religiosis, ad divina celebranda, interdicti generalis tempore, cui utrique quaesito respondetur primo, licentiam illam ,
qua conceditur regularibus , ut si eleemosynas conquirendo ad locum aliquem interdictum perveniant, in eorum adventu semel in anno aperiantur G-clesiae, ubi exclusis excommunieatis, et speetaliter interdictis, divina illiseelebrare liceat, ita intelligendum esse, quod una tantum loci illius ecclesia, et semel in anno, ad divina talia celebranda, aperienda sit; quamvis enim textus in c. Ut privilegia, 24. S. Illud etiam h. t. in plurali numero loquatur, aperiantur ecclesiae, se ipsum tamen explicat, quod hoc intelligi non debeat de omnibus Melestis aperiendis, ne vili pendatur sententia interdicti, sed de una tantum ecclesia in tali loco intermeti nperienda, et de aliqua etiam aperienda in alio loeo interdicto ; qua explicatione supposita, iam videtur, quomodo verisscetur, quod in plurali etiam numero dicunt iura,
Respond. seeundo, quamvis privilegia regularibus concessa ad episcopus extendenda non sint, cum privilegium ab una persona, cui concesSum est, extendi non debeat ad aliam personam ut dictum, quia tamen tu peculiari hae interdieti materia, ipsa iura hane extensionem laetant e. Ouod nonnubiis , 25. h. t. Db lavorem pontificalis ossiell, Ideo illis licebit eodem modo, eum iisdem restrictionibus, et limitationibus, divina celebrare, talis inter-dieti tempore , quo licet hoc regularibus. Quod si tamen in Ioeo aliquo interdictum tale in lavorem aliquorum positum , non servetur tib illis , in qu rum favorem interdictum hoc positum est, neque alii eiusdem loci servare illud tenentur, c. Petistis, 20. h. t. neque enim legem, quam quis Servare negligit, aliis imponere debet, aut ab aliis exigere, quod a se ipso multo facilius exigere deberet. S. III. De privilegio sepulturae ecclesiastieae tempore interdisti. Concessum esse hoc privilegium quibusdam regularibus, ut qui eorum fraternitati sunt adscripti, et mutato habitu saeculari, eorum ordinum oblati habeantur , vel qui omnia sua bona dederunt talibus regularibus , solo usuli tu , dum vixerint, retento, possint interdicti tempore in ecclesia interdicta sepeliri, si parochlani illius ecclesiae sint, aut de iure communi in tali ecclesia sepeliri debeant, neque sepulturam aliam , in loeo V. gr. Hon Interdicto, sibi elegerint, modo non sint exeommunicati, nut nominatim interdicti ea eap. Ut privilegia, 24. S. Siane, h. t. patet: cum his talibus, ob lavorem religionis , cui se , et sua obtulerunt, speciale quid in tali casu
746쪽
S. IV. De privilegio eelebrandi in altari viatico, seu portatili
Usus altaris portatilis hodie fortasse communior est, quam lus commune eone dat, eum in ipsis etiam consecratis, nut divino cultui per episeopum henedictis, aut designatis ecclesiis, altaris portatilis Dequens sit usus: quid sit autem altare portatile, et quando consecrationem suam amittat, dictum in lib. a. Decret. tit. 40. S. 4. Ex hoe tamen S. habetur, et eae cap. O-nium, 12. h. t. in s. quod de iure communi usus altaris portatilis in ordine ad celebrandum in eo Sacrum , etiam extra ecclesiam, sit concessus episcopis , et qui his superiores sunt, ut vel ipsi in eo , ubivis locorum relebrent, vel celebrare coram se faciant: cum enim hi tales Dequenter a suis Geldisiis , ratione negotiorum , totam dioecesim concernentium , abesse debeant, et non habeant saeilem oceasionem semper alibi in ecclesiis celebrandi, decens Butem sit, ut singulis diebus missam vel celebrent vel audiant, eon- Sequenter usus portatilis altaris concessus illis suit, quo pro suo libitu, ubicunque loeorum fuerint, etiam extra suam dioecesim, uti possunt. Hodie autem pluribus etiam aliis regularibus usus hie altaris portatills concessus suit, sine praeiudicio tamen iurium parochlallum, uti patet ea cap. In his, 30. h. t. et ex specialibus privilegiis regularium, quae noverunt illi, quibus haec privilegia concessa sunt: et eum licentia ordinarii in privatis etiam oratoriis, aut capellis usus altaris portatilis ad celebrandum conceditur, quamvis Trident. sess. 22. in Decreto de observari. et evitana. in celebraι. mira. multum hanc saeuitatem restrinxerit, at non omnino sustulerit, ut volunt alIqui. S. V. De privilegiis studii generalis in curia romana. Quae privilegia sint eorum, qui in romana curia luri utrique dant operam , viderint illi, qui Romae ad haec studia incumbunt, videatur etiame. Cum de dirersis, 2. hoc tit. in s.
i. VI. Quae sint praerogativae sive privilegia primipalium
sedium 4. patriarchalium ZVideatur de hae materia, parum nobis scitu necessaria, e. Antiqua, sta. h. t. ubi ordo etiam harum patriarehalium reclesiarum ponitur, ut post r manct m, quae mater omnium ecclesiarum est, primum loeum habeat Constantinopolitana ; secundum Alexandrina; tertium Antiochena; quartum I rosolymitana , quae tamen quatuor patriarchales ecclesiae hodie, vel haeresi, vel sehismate insectae sunt, vel saltem sub turetco iugo gemunt. S. VII. De privilegiis arehiepiseoporum, episeoporum, aliorumque praelatorum inferiorum. Neque huius S. materia multum seitu necessaria est sacrorum ean. Studiosis , cui lat,or hic inservire potest. Viderint illi quorum interest, quae privilegia talium malorum dignitatum Clement. Archiepiscopo, 2. h. t. habentur et in eap. l. eodem, ae in eop. Abbatis, a. et cap. A St. s. ω- m in s.
747쪽
I e praescriptione, innovationi , usu, et esseciu Privilegiorum
S. I. Ouanto tempore praeScribatur adrersus privilestia pDe iure antiquo in e. Si de terra, si, h. t. ad praescribendum contra privilegia reclesiae alleuius fusiletebant 30. anni, per cap. tamen Accedemtibus, 15. h. t. eorrectum hoe fuit, et alia non admittebatur contra ecclesiae privilegia prseseriptio, nisi 40. annorum, quo tempore etiam alia iuraecelesiarum praescribi possunt, nisi privilegia talia sint, quibus renuntiari non potest, uti est privilegium fori, nut sint statuta generalia , quibus re- clesia regitur, quae semper inviolata, et immutata manere debent, ut ait
sti. in can. l. cam. s. q. a. v. Temporibus.
S. II. De innovatione privilestiorum. Innovationem privilegii concessi fieri quidem posse, nullum tamen per
talem innovationem novum ius conferri, ex dietis iam patet, et eae c. 13. ae 29. h. t. et eae e. Dilecto, 4. De cunfirmatione utili, ita tamen, ut de tali innovatione eodem modo videatur loquendum, quomodo de confirmatione informa communi, aut ex certa scientia loeuti sumus , iuxta quam duplieemeons alionem duplex etiam innovatio, vel in forma communi, quae nullum novum lus tribuit, vel ex certa Seientia, nut nequivalente clausula , quae novum ius facit, seri potest. Et quam is pari modo opponere se possit pars adversa eontra petentem privilegium, cuius nuthenticum Seriptum amiserat privilegiatus , sicut se opponere potest eontra petentem confirmationem, si illius intersit ad eavendas lites neutrum seri, si tamen contra phtentem talem laicum v. gr. nemo se ingerat, et hie probet instrumentum, in quo continebatur privilegium, suisse amissum; et si probet tenorem instrumenti
perditi ae alias illius solemnitates; et demum si probet, earuisse illud omni vitio, innovari potest. S. III. De usu, et effectu privilegiorum. Nemo quidem cogitur uti suo privilegio, prout sumitur eae cap. Si se terra, s. h. t. i eum liberum sit euivis , lavori pro se introducto cedere nisi sit privilegium tale alicui communitati concessum, cui privata persona renuntiare non potest; aut aliunde superveniat obligatio utendi tali privilegio, prout fieri posset si concessum fuisset alicui privilegium, ut tempore interdicti missam audire possit, hic in diebus sestis missam , si h nee etiam interdicti tempore legeretur, audire deberet, et ste uti suo privilegio. Et autem privilegium suum sortiatur essectum et ius aliquod privile-glato eonserat, requiritur, ut privilegiatus vel saltem procurator eiusdem ad hoc sollieitandum, vel acceptandum constitutust habeat eius notitiam, et neceperit, c. Eae parte, 13. h. t. et c. Si tibi, II. h. t. de praebendis in 6. neque enim invito datur aut prodest privilegium in et uti hoc poterit etiam extra territorium conectentis, si personale illud privilegium ab homine, epi-
748쪽
seopo v. gr. eonerasum fuerit, eum privilegium tale personale cohaereat personae , et Ipsa privilegii conressio sit aetns iurisdictionis voluntariae, quae extra territorium concedentis suum robur etiam obtinet.
De variis exeessibus, seu de aliusibus pri, ilegia loriim, prolithitia iure canonieo.
S. I. Oui sint excessus seu delicta privilegiatorum , et quomodo puniendi
Longum satis eatalogum contexit pontifex in e. Cum plantare, a. h. t. de exeresibus , quos eommittunt privilegiati religiosi in abusu suorum privilegiorum , praesertim eontra episcopos, quos in relato cap. prohibet sub poena interdicti in eorum ecclesias statuendi; et in iure eommuni legi possunt. S. II. Quinam praeterea alii sint excessus , sive abusus privilegiatorum Plures adhue excessus tales in hoc tit. enumerantur c. Ad haec, s. cap. Patentibus, io . e. Tuarum, ii .eap. Auctoritate , 4. in s. cap. Episcoporum , 8. in g. h. t. ete . quae iura legi possunt. S. III. De aliis quibusdum specialibus Meessibus, et culpis religiosorum prohibitis iure canonico, et eorum poenis. Videatur de his Clement. Religiosis, r. h. t. ubi religiosis quorumdam saeramentorum administratio sub poena exeommunicationis ipso facto Ineumrendae , a qua nonnisi a ponti stre absolvi possint, prohibetur , sine speetalllicentia parochi, aut speciali privilegio ete. et in S. I . Ouibus etiam sub praerepto Obedientiae, et comminatione maledietionis aeternae inhibetur , ne detrahant ecclesiarum praelatis, ne taleos ab e lesiarum suarum neeessu a erant , ne indulgentias indiseretas promulgent eis. videatur relata Clementina.
S. IV. De poena abutentium suis privilegiis, et punitione violantium aliena privilegia. Resp. quod propter abusum possint revocari privilegia, quia meretur privilegiatus amittere privilegium, qui permissa sibi abutitur potestate, cap. Ut privilegia, 24. h. t. et si aliena privilegia violant, sive directe, Sive indirecte hoc stat, non tantum suis privilegiis spoliandi dicuntur e . Dilecti, 4.
h. t. ineque enim sunt illis sua Iura servanda, qui non metuunt violare aliena, can. Sic decet, 22. m. 25. g. 2. sed severe etiam castigandos Esserit pontifex in e. Quanto amplius, 26. h. t. S. V. Proponuntur breves summae constitutionum MDavagantium huius tituli. Videatur Eaetra v. Dan. Ad nostri, h. t. et inter communes Eatra- τω. 3, 2, 3. et d. h. t.
749쪽
De amlinione, et revocatione Privilegiorum.
S. I. An , et quomodo privilegium siniatur per lapsum
temporis , et cessatioram eausae 'Finiri privilegium lapsu temporis, ad quod restrictum fuit, eertum est argum. c. De muris, 4. De O c. iud. Olcy. prout cessat etiam privilegium conditionatum , cessante conditione, sub qua conressum luit. Causa vero sieesset, cessat quidem etiam privilegium, si causa illa sinalis motiva, et prin- etpalis fuerit, et privilegium tale sit alleul praeiudieans, ad cuius conservationem eausa etiam requiratur; non cessat tamen, si causst, quae eraSat, tantum sit impulsiva, aut mere favorabile privilegium, cuius uSus propter mutationem variarum elreumstantiarum non est illi et tus , et inlustus redditus. S. II. An privilegium Iiniatur per mortem illius, cui concessum rat, vel per mortem concedentis ; item an per renuntiatiouem privilegisti 'Si personae tantum eoneessum sit privilegium , extinguitur per mortem illius, ita ut ad haeredes non transeat, quia personae cohaeret, et eam Se quitur cap. Privilegium, T. de regia. iuris in s. si vero ratione dignitatis V. gr. Blieulus, ratione loci, ossicli ete. concessum sit privilegium, ita ut non tam personale, quam reale sit, non extingultur per mortem illius, quihoe privilegio ratione dignitatis v. gr. gaudebat, sed transit ad eum, quila dignitate, seu omelo succedit. Neque per mortem eoncedentis amittitur ordinarie privilegium , uti patet eae lib. l. Decret. titui. 29. seet. 7. S. 5. si semel legitime aequisitum est, eum sit favor prinelpis, qui permanere debet, et liberalis quasi dona-tto , quae semel facta non exspirat per mortem donantis , nisi aliter sentire, et loqui lubeant verba privilegium restringentia, ultra mentem enim doncedentis, quae per verba innotescit, extendendum non est privilegium. Quia Vero quisque suo luri, et favori pro se introducto eedere potest,
si nulli cessio talis praeludieet, hine valida, et licita est renuntiatio privatae , et particularis personae , si privilegio sibi peculiariter laeto renuntiet, et esseetum suum plenum habebit renuntiatio haec, ut poenitere amplius non Possit, fit B concedente privilegium fuerit astmissa renuntiRtio; si vero tu sa-Vorem alleulus communitalis, dignitatis, vel loci fuerit conressum privilegium, non possunt particulares illius communitatis personae tali privilegio renuntiare , eum renuntiatio talis esset in praeludicium eommunitatis , dignitatis , Vel loci illius. Argum. e. Cum tempore, G. de arbitris, et e. Si diligenti, II. de foro compet. S. III. An, et quando amittatur privilegium per tacitam renuntiationem, εive Fer non usum , vel per eontrarium usum, vel per abusum reuod privilegia amrmativa , quibus datur facultas agendi aliquid , cum gra amine, et onere allorum , per non usum privativum i voluntarium, et liberum, oblata Meralone utendi privilegio, amittantur per viam praeseri
750쪽
raoptionis, et tacitae renuntiationis, passim dorent auctores; qualis tamen tacita renuntiatio non censetur ille non usus, quo quis longissimo etiam tempore suo privilegio usus non est, eum nulla suerit utendi illo aut commoditas, vel occasio, propter absentiam v. gr. infirmitatem etc. Si vero sint ad agendum quidem aliquid gratiae, ita tamen, ut in nullius cedant praeiudicium , per merum non usum etiam longissimi temporis non amittuntur glossa in c. Ut privilegiata, 24. v. Semel in anno h. t. Privilegia autem negativa, quae in non faciendo eo istunt, in non dando decimas, in non sistendo se ordinarii tribunali eis. nmittuntur, si aliis sint onerosa, per actum directe contrarium, Solvendo v. gr. decimas, sistendo se ordinarit tribunali ete . sive deinde hoe stat per viam praeseriptionis legitimo tempore continuatae; sine protestatione contrarium agentis, sive fiat per viam tacitae renuntiationis, ad quam tamen , ut extinguatur per eam tale privilegium, plura requiruntur. Primo, ut actus contrarius sat ab Ipso privilegiato. Seeundo ut voluntarie nat, et animo renuntiandi privilegio , et hine ignorans se agere contra suum privilegium , aut de actu hoc contrarIo protestans etc. non renuntiat tacile privilegio suo. Tertio requiritur, ut actus, qui contra privilegium exercetur, Sit
directe tali privilegio quoad substantiam eontrarius , neque in suturum utilis , eum renuntiatio haec sit stricti iuris, non tacite extendenda. Quarto, ut illi, qui per actum contrarium privilegium amittunt, hute renuntiare possint expresse , et illud tollere, ae abolere, etc. quod si autem negativum quidem privilegium aliquod sit, nemini onerosum, nut praeiudieans, non amittitur per actum contrarium, cum liberum sit privilegiato uti, vel non uti suo privilegio. Per abusum denique privilegii, si delictum aliquod committatur, quod V. gr. per privationem privilegii puniri solet, amittitur in poenam talis delicti privilegium , ut supra dictum : si vero abusus privilegii tantum desectum aliquem non culpabilem in usu privilegii dieat, amittitur interdum totaliter
privilegium , sublude pro una tantum vice etc. prout iura Vario modo in talibus easibus loquuntur. S. IV. An privilestium semel concessum possit revocari a concedente, uel ab aliquo alis etc. pPrivilegium eoneessum extraneo non subdito, et ab hoe aeceptatum , revorari non potest a coneedente, Vel eius successore, cum talia privilegia in paetum utrinque obligans transeant, nisi postmodum in notabile concedentis damnum cederet, itaut si ab initio damnum illud adsuisset, iniquum censeri potuisset tale privilegium; si vero a papa V. gr. concessum Sit, Su, diis , omnino gratis, et ad agendum aliquid praeter, vel etiam eontra luseommune , vel successore huius , valide quidem , sine causa etiam i eum tale privilegium semper pendeat a voluntate concedentis , et iurisdictionem in subditum semper concedens retineati, non tamen licite , ae decenter, quia de-eet beneficium a prinei pe concessum mansurum, iuxta regulum 6. in Sexto nisi musa donationis, remuneraliouis, aut paeti alicuius etc. aliud ei rea tale privilegium iubeat.