장음표시 사용
131쪽
α rii Xm, quae incipit Iscendente. B His praenotatis, probatur
propositio argumentis Sequentibus :ARGUMENTUM I. - bullis Gregorii XIII. - In constit tione Ouanto fructuosius, anni 1583, sic pronuntiatur : a Sta- a tuimus ac etiam decernimus, non modo eos qui in coadju- a torum formatorum, sive Spiritualium, sive temporalium a gradus et ministeria admittuntur, sed etiam alios omnes et a quoscunque, qui in ipsa societate admissi, biennio proba-a tionis a quocunque peracto, tria vota praedicta, tametsi a simplicia, emiserint, emittentque in futurum, Vere et pro- a prie religiosos fuisse et esse, et ubique semper ab omnibus a censeri et nominari debere, ac si in prosessorum praedictoa rum numerum adscripti fuissent. Praecipimusque et interdia cimus, ne quisquam ... illud in contro e iam. .. ponere au-a deat quoquomodo. v In bulla autem Ascendente, anni 1584 : a Statuimus ac decernimus tria vola hujusmodi, etsi simplicia, a ex hujus Sedis institutione ae nostra etiam declaratione, esse a vere substantialia religionis vota. v Ex iis textibus sic arguitur : vota scholasticorum societatis Iesu sunt simplicia, et tamen ii scholastici sunt vero et proprie religiosi; ergo verus et proprie dictus status religiosus stare potest absque Ves rum solemnitato. Est autem argumentum ejusmodi omnino peremptorium, atque omnem cavillationibus aditum praecludit. Ut adeo hodie temeraria dici posse assertio contraria Videmur. Et .sic, occasione scholasticorum societatis Iesu, auctoritate Apostoli ea finita est, hac de re antea existens, opinandi varietas.
ARGUMEN M II. - unanimi reeentiorum doetorum eon-Sen . - Argumentum illud evolutione non indiget. Post citatas nempe Gregorii XIII constitutiones, quotquot dictam quaestionem scriptis attigerunt ean istae ac theologi catholici, tanquam certum concludunt dari posse statum religiosum
absque votis solemnibus. Quam communem recentiorum doctrinam sic, inter alios testatur sanctus Franciscus Salesius :a Bien que plusi eurs anciens et graves scholastiques penserent Diuiti do by Corale
132쪽
α jadis que cetis solemnite esinit uno propriete naturesse eta essenti esse des vinux de religion, si est-ce que Ie pape Bou nisaee VHI ayant dii depuis de torminer Ie contraire, it n'ra a plus heu quel conque d'en disputur; aliis saut avouer inge-u nuement que cette propriete ii est Duilement inseparabiosi des voeux de religion. v Regies et constitutions pour les reli-omuses de la Visitation, prosace, ceu reS compiliteS, tome 4,
AMGuMENTUM III. - eo quod votorum solemnitas sit Institutionis reclesiastieae. - Εsse revera ad jus mere ccclesiasticum reserendam votorum Solemnitatem, declaravit Bonifacius VIII his verbis : Nos igitur attendentes, quod voti solemnitaseae sola eonstitutione Ecclesis est in Penta scapite Ouod votum, li-
tuli ib. libri 3, in si . Item Gregorius XIII constitutione
Ascendente, anni 158έὶ, eos qui negabant scholasticos societatis desu, utpote simplicibus duntaxat votis constrictos, vere religiosos esse, perstrinxit in hunc modum : non eonsiderantes
voti solemnitatem sola Ecclesiae constitutione inventam esse. Et
quidem in his textibus agi de solemnitate substantiali seu proprie dicta, non autem de accidentali, supra probavimus capite 2, ii 3 praesentis sectionis . Jam vero ex eo quod votorum solemnitas institutionis sit ecclesiasticae, merito insertur eam ad status religiosi es sentiam non requiri. Nam flatus religiosus est institutionis divinae, prout certum hic supponimuS, et sequenti soctione probabitur. Habet proinde ossentiam suam ex jure di ino. Quidquid ergo ei supervenit ex dispositioncccclesiastica ipsi accidentale est et non essentiale : sed, ex ei talis Bonifacit VIII et Gregorii XIII declarationibus, Solemnitas sola Ecclesiae constitutione iuventa est; ergo Solemnitas haec ad essentiam status religiosi nou pertinet; seu potest status religiosus absque illa solemnitate subsistere.
ARGUMENTUM IV. - ipsa status religiosi natura. - Nam
status religiosi conceptus haec duntaxat includit : l' ut sit status, id est, modus vivendi ex alicujus causae usscaei a stabilis ; 2' ut sit status tendentium ad persectionem; 3' ut sit Disitired by Corale
133쪽
status tendentium ad persectionem per praxim triplicis coimsilii evangelici perpetuo voti vinculo frmatam ; 4' ut conjungatur cum traditione totius personae, Deo facta, et nomine Dei acceptata. Illa stantibus, nulla est ratio cur adesse statum religiosum negetur. Porro haec omnia Stare possunt, quamvis
vota sint duntaxat simplicia. Nam hoc ipso quod tria vota in perpetuum emittantur, exsurgit ratio status, seu stabilis quidam vive udi modus. Status autem illo ost revera et dici debet status tendentium ad persectionem : nam ut quis sit in statu tende utium ad persectionem, susscit eum stabiliter obligari ad servanda tria consilia evangelica : porro sic obligatur ex triplici voto, licet simplici : quam is enim ipsius votum castitatis non eum inhabilitet ad matrimonium, reddit tamen ei matrimonium illicitum; et hoc susscit ut in perpetuum obligetur ad servandum consilium evangelicum castitatis. Item quamvis Votum Simplex paupertatis non ipsum inhabilitet adactus domi uti, hos actus lamen facit ei illicitos; et sic cum obstringit in perpetuum ad serva udum consilium evangelicum paupertatis, in quantum id requirit tendentia ad perfectionem : etenim persectionis prosecutionem nou impedit praecise nudum dominium, sed liber et independens usus bonorum temporalium. Qui nullis bonis Suis uti potest. nec de iis unquam disponere, perinde est ac si nulla possideret; id est, tam expeditus est ad persectionis prosecutionem, ac si revera bona illa abdicasset. Tandum cum solis simplicibus votis fieri potest et acceptari traditio illa, qua religiosus se totum Dei servitio mancipat: in hoc enim nulla est repugnantia. Et fieri hanc traditionem a scholasticis societatis Iesu, quamvis simplicia duntaxat vota emitta ut, declaravit Gregorius XIII.
prout supra retulimus. Ergo Omnia quae in Status religiosi conceptu continentur Stare possunt cum solis votis simplicibus. Ergo votorum solemnitas ad hujus status essentiam non requiritur. ARGUMENTUM V. - eo quod per multa Ecclesiae sodeum verus status religiosus cum solis votis simplicibus eaestiterit. Disiligod by Corale
134쪽
Argumentum illud potius indigitare, quam evolvere intendimus. Est enim historicum, et nonnisi pleno documentorum volumine peremptorie urgeri posse mihi videtur. Quare id eruditis expediendum relinquo. Mihi enim haud satis explorata est hac de re antiquitas : ut adeo nec asserere audeam posse rigorosam inde repeti probationem. Non pauca priscorum temporum documenta in medium adducit Suar ius Religione, tomo 3, libro 2, cap. 14, n. i5 , quibus hinc inde libratis, concludit quidem absque votorum solemnitate olim exstitisse statum religiosum; ast simul innuit probationem ex hoe capite deductam non sibi videri omnino perempto
Apud recentiores cruditos uberiorem et quoad authenticitatem tutiorem existimo reperiri posse documentorum ejus modi segetem. Ad rem facit, verbi gratia, quod refert Mabillonius de sanctimoniali Aldegunda, ipsi nempe copiosam obtigisse haereditatem; cujus laeti occasione affirmat Mabillonius in hunc modum : Tum enim propinquorum haereditates inibant monaehi et sanetimoniales. Et in opere cui titulus : Diplomata, chartae. . . ad res Franciscas spectantia compilatoribus
Brequi gny et du Theti, tom. 1, protegom. , page i 96ὶ Sic reperio adnotatum: a On trouve dans notre collection quantite de testamenta cia de tera fatis par des abbes et des abbesses. On y pe ut Voira te testament de sainte Fare, qui, en 652, legua au monaS-α thre d Eboriae, doni elle etait abbesse, et qui depuis porta a Son nom Faremo utieri, quantite de biens doni ello avait
135쪽
a aux abbes et aux abbesses, it apparienest aussi aux moinesa et aux religie es, comme te prouvent plutiems exemples a quon trou vera dans co volume. C'etait Ι' age au septio mea si ecle, dit Habillon, que les motu es et les reliseuses heria lassent de leurs parenis. Il le prouue par l' exemple dea satate Λldegonde, qui donna aux pauu res et eonsacra ii las decoration des eglises ius biens quelle avait heritos de sa. famille .... B etait done permis avx religie uses de posseder en pr a pre des biens, et de les employer du molias en uinges pieux.u Mais it saut avouer que ce n etait pas le droit commvn. a Cette permission avait dabord sito aecordee par des motissa particuliere, comme Ie remarque Mabillon, mais paria sui te u ii devini d'usage parmi les moiues et les religi euses, niemea parmi ceux qui etaient celdbres par leur piete, de laire desu dons et des legs pieu L. BQuidquid autem sit de quinto illo argumento, ex ejusmodi factis historicis deprompto, certum est minime ipsum requiri ad stabiliendum praesentis capitis assertum, videlicet Stare posse status religiosi substantiam absque votorum Solemnitate. Id siquidem abunde evincunt quatuor aliae deductae Probationes.
Obseetes 1'. - Non fiunt religiosi nisi per prosessionem; et professio non si nisi per vota solemnia. Id evincunt caput Porreetum ia, de Regularibus , et caput Religioso 2l, de Semtent. eae m. , in si . - Bespondeo : e Textibus citatis ad a constituendum religiosum requiritur professio, quia eo tema pore quo editi sunt, Ecclesia non acceptavit religionem, a nisi cum votis solemnibus. v Schmalggrueber, in titulum de Regularibus, n. 16.)Objietes 2'. - Ut sat quis religiosus, opus est ut seipsum Deo et religioni tradat per vota religiosa : atqui per Vota simplicia non sit hujusmodi traditio sui, sed tantum promissio; ergo. - Bespondeo : e Eliam per vota simplicia potesta quis Se perpetuo et irrevocabiliter tradere religioni; et tra-
136쪽
. ditio sic facta a superiore religioso acceptari; ita ut vovens, a vi talis traditionis teneatur per media in tali religione praea scripta ad persectionem christianam tendere : hoc autem, a et non plus, ad Blatum religiosum, ex natura institutionis a suae requiritur. Schmal Egrueber, in titulum de Reguloribus, D. i5. Objicies 3'. - Si susscerent vota simplicia, religiosus dici posset etiam ille, qui emisso voto paupertatis et castitatis, Obedientiam voveret alicui Ephscopo, vel consessario; quod falsum eSt. - ReSpondeo : a Subjectio, quae per votum obediena tiae si Episcopo, vel consessario, non acceptatur ab Ecclea Sin, nec approbatur; sicut tamen acceptari et approbaria debet subjectio per votum obedientiae, qua quis religiosusa esse itur. η SchmMEgruebor, tu litulum de Regularibus,n. 16. Objicies 4'. - Saltem vota solemnia constituunt statum longe persectiorem et firmiorem, quam simplicia : per illa enim Vovens magis perpetuo et stabiliter se tradit religioni eique adstringitur arctius; ergo vota simplicia non sussciunt ad statum religiosum persectum et completum. - BeSpOudeo ; a Major firmitas religiosi status. quae ex solemnitate vinu torum provenit, religi OSO Slatui eSsentialis non eSt, Cumn sine illa perstiterit, et in societate desu adlluc persistat ra-a tio vera reIigionis. v Schmalggrueber, tu titulum de Reguluribus, v. 16. Distiirco by Corale
137쪽
Do status religiosi origine. seu iIuisnam eius institutor et quaenam ipsius exordia suerint. Patefacta religiosi status natura, ad investigandam ejus originem convertimur. Quam quidem investigationem duobus capitibus absolvemus: l' nompe exquiremus quis Status religiosi auctor seu institutor suerit: 2' quandonam et quibus formis status ille existere coeperit.
DE sTATus RELIGIOSI AUCTORE SEU INSTITUTORE.
Hic expendenda Venit magni momenti quaestio : utrum nempe status religiosus juris divini sit, id est, a Christo ipso institutus; an vero juris humani, id est, Ecelesiae institutionibus adscribendus. Esse illum institutionis mere ecclesiasticae sustinuerunt nonnulli. Sed deserenda omnino est opinio haec, utpote periculosa et sanae doetrinae haud consona. Tenendum scilieet fuisse revera a Christo ipso iustitutum religiosum statum. Hine est ut verbis Sua resti utamuri sententia omnium catholieorum reete sentientium Religione, tractatu T. l. 3, c. 2. n. si . Quod ut pateat, sequentem instituimus propositionum Seriem. ΡnoposITIO D. - Formae aecidentales quibus n status religiosus earistere potest, non debent vocari status religiosus, nerDiuitigod by Coo e
138쪽
eum ipsomel statu religioso confundi. - Nam id sine quo res esse potest non constituit rem ipsam, seu non est ejus e
sentia, nec proinde dici debet res ipsa. Statura, verbi gratia, alicujus hominis non potest dici esse hominem ipsum; et idem est de ejus doctrina, sanctitate aliisque proprietatibus accidunt alibus. Et ridiculum foret hominem cum ejusmodi
accidentalibus confundere. Pariter status religiosus innumeras formas induere potest. Possunt se ilicet homines qui triplex consilium evangelicum voverunt, Seseque Deo totaliter manciparunt, ac proinde Vere religiosi Sunt, variis modis vota sua explere : alii nempe vitae contemplativae duntaxat vacando, alii charitatis operibus : alii mitiorem, alii rigidiorem, quoad somnum, cibum, laborem manualem. Sibi imponendo normam. Et innumerae esse possunt si alus religiosi accidentales ejusmodi varietates. Quae prosecto formae accidentales, ubSOne, cum ipso mei religioso flatu confunderentur. Nec objiciatur non posse dari statum religiosum in abstraeto, sed duntaxat in concreto, Seu cum aliqua dolerminala sorma. Hoc quidem erum est; sicut verum est non posse existere hominem Sine aliqua statura determinata. Sed quemadmodum statura haec absone diceretur esse hominem, ita quaelibet sorma accidentalis status religiosi perperam cum statu ipso religioso consul
deretur. PROPosrrio ΙΡ, - Status religiosus non est idem ae ordo reli-stiosus. - Nam ordines religiosi, seu sui Voeari solent) religiones variar, nihil aliud sunt quam variar status religiosi formae seu determinationes accidentales. Substantia nempe Status religiosi non alia est in monasteriis Benedicti norum, quam in Franci Scanoruin conventibus. Sed Benedicti ni statum religi ο- sum degunt cum tali vivondi norma seu regula; Franci Scani autem cum alia : et ex hac diversitate oritur ordinum religio-Sorum Varietas. Sed, ex praecedenti propositione, accidentalesillae status religiosi formae ipsum mei statum religiosum nouconstituunt, nec cum illo sunt confundendae; ergo nec ordo religiosus idem est ac status religiosus. Unde perperam haec Diuitiam by Cooste
139쪽
PARS PRIMA. 125 duo a nonnullis auctoribus confunduntur, et pro synonymis habentur. PROPOSITIO ΙΙΙ . - rus institutor religiosi status non ille est qui accidentalem hujus status formam induaeit; sed ille qui ipsius-met status, id est, substantiae ejus auctor fuit. - Nam alicujus
rei institutor non dicitur nisi illa, qui rem ipsam quoad substantiam instituit. Si cnim induxit duntaxat novam aliquam ejusdem rei formam, nequaquam rei institutor nuncupatur. Si hodie, verbi gratia, Galliarum imperator decreto praeciperet erigi hospitia, quo sese opisices, expleto Sexagesimo aetatis anno, recipere possent, hujus institutionis auctor diceretur, etiamsi provinciarum praesectis Iiberum relinqueret peculiarcm modum et formam ejusmodi hospitiorum detem minare. Praesectis autem provinetarum absone tribueretur ea institutio, ex eo quod certas quasdam leges Seu regulas ad determinandum dictorum hospitiorum regimen edixissent.
ΡnOP ITIO IV . - Potuit Christus statum religiosum instituere quoad substantiam duntaxat, id est, liberum relinquendo statum hune eum hac vel illa peculiari forma seu regula ad praxim
ducere. - Potuit nempe Christus hominibus suadere triplicis evangelici consilii observantiam, simulque ut voto sese ad id adstringerent, et se Dei obsequio integre manciparent. Varios autem modos, quibus id peragi potest, potuit vel religiosis ipsis, vel Ecclesiae determinandos relinquere. In hoc enim nulla est repugnantia, ut patet. Porro in hac hypothesi dicendum foret, institutum a Christo suisse statum religiosum quoad substantiam, non quoad accidentales formas.
PROPOSTio V. - Certum omnino est statum religiosum a
Christo Domino fuisse institutum. - Nam institutus a Christosuit, si Christus eum instituit quoad substantiam; siquidem ex propositione tertia, illo verus institutor est, qui rem quoad substantiam instituit. Atqui revera Christus statum religiosum instituit quoad substantiam. De quo sic Suaregius se Religione, tractatu T, l. 3, c. 2, n. 3ὶ : a Pro explicatione advertenduma est aliud esse loqui de flatu religioso puro ac nudo, quoad ea
140쪽
u quae illi substantialia sunt, aliud vero esse loqui de illo ut
a determinato ad certam regulam seu certum Vivendi m a dum, vel, quod perinde est, ut talibus circumstantiis vestia tum. Dico ergo primo : Status religiosus secundum se etu quoad substratiam suam ab ipso Christo Domino immediate e traditus et iustitutus suit: atque ita dici potest esse de jurea divino, non priecipiente, sed consulente. Haee est sententiau omnium catholicorum recte sentientium. n Citat ibi Suare-sius, tauquam huic doctrinae adhaerentes, S. Thomam, Faudensem, Clictoveum, Sotum, de Castro, Navarrum, Alvarum Pelagium, Catharinum, Turrianum, Ilallarmiuum, Platum, Valentiam, IIenrique Zium, Pighium, Salmeronem , et Va, questum. Tum sie pergit : et Eadem veritas sumitur ex et antiquis Patribus, qui communiter docent Christianorum et vitam et statum iu duos ordines Christum distribuisse :a unum profitentium communem vitam mandatorum, ut
si sunt conjugati; alium qui prositentur altiorem et angelia cam vitam, id est, religiosam. v Loco cit., n. 4.) Atque id confirmat laudatus auctor ex sanctis Athanasio, Basilio, Chrysostomo, Hieronymo, Augustino, necuou ex Eusebio et Origene. Postea thesim probat ex Sacra Scriptura : et Fundatura praecipue haec veritas, inquit, in Evangelio; tu quo Christusa homines ad tria illa consilia paupertatis, castitalis et obe- a dientiae sexhortatur, et ad vota perpetua de illis facienda ... a At vero substantia status religiosi in his tribus votis consistit: u ergo hic flatus ab ipso Christo traditus est. v Ιbid, n. 5.)Et numero sequenti rem enucleat in hune modum: a Dico a secundo, Christum Dominum instituis se religiosum statuma quantum ad Omnia quae sunt de substantia talis status, a etiamsi non instituerit particularem determinationem ejus et ad talem regulam vel circumstantias. Illud vero sufficit, ut a dicatur talem statum instituisse. Haec ultima pars per se a nota est ; quia res dicitur simpliciter talis ratione suae suba stantiae et ementiae; set ideo qui rei substantiam producit,a absolute illam producit, etiamsi non conserat accidentalia.