장음표시 사용
171쪽
a judicare potuerunt quam uos, qui tot non annorum, imo a vero saeculorum intervallo ab iis remoti sumus. Quare nihila est quod uos ab eorum opinione recedamus, nisi validissimis a coacti rationibus. B Addere potuisset Sogomenum histor,
eum, qui idem sibi ac Eusebio testatur Videri l ; necnon
cassianum, quarto saeculo tuter monachos aegyptios vers
tum, a quo haec traduntur 2ὶ : a Cum in primordiis fidei
a pauci quidem, sed probatissimi monachorum nomine censea rentur, qui sicut a beatae memoriae Evangelista Marco ... a normam suscepere i Vendi, non solum illa magnifica retia uebant quae primitus Ecclesiam vel credentium turbas ina Aetibus Apostolorum legimus celebraMe, ... Verum etiam his a multo sublimiora cumulaverant.... De quibus etiam is quia minus indigenarum relatione cognovit, ecclesiastica historia a poterit edoceri. s Consonat hisce Nicephorus 3 . Iam vero agitur inter eruditos contro edita acerrima, quam de vitae religiosae origine aliquid chartae mandare u lenti ignorare non licet : nimirum cedendumne sit rationibus quibus Eusebius christianitatem therapeulliarum vindicare tanto verborum pondere nisus est; an contra, quos ille Christi cultoribus accenset, mera fuerit Iudaeorum Mela.
Certe Eusebii adeoque SS. Hieron mi et Epiphanii auctoritatem elevare conati sunt plerique qui de eo argumento disseruere acatholici; quibus ex catholicis cum Eusebii interprete
172쪽
158 TRACTATUS DE IUBE REGULABIUN.
Τum plerique eorum qui credunt therapeuthas fuisso Christianos, etiam monachos fuisse volunt; quod quidem legitima consequentia ab iis admitti constetur cum Bouhiem Mamachius 20ὶ : quanquam aliqui, Eusebianis dictionibus pressius
insisteutes, non monactos, Sed ascetas eos dici oportere decernunt 21). Profecto nostrum non est tantas lites componere ;
173쪽
sed dum eas commemoramus, ostendimus utique quantum sit ut scri res ecclesiastici munimi lare consensu doceam statum religiosum ante quartum aerae Bostrae saeculum in Ecclesia non suisse. JPROPOSITIO UI . - ri relistiori fuerunt primi Hieroso mi a B Ecelesios fideles multi. - Belatum habemus in Actibus
Apostolorum capitibus 2, 4 et 5) quomodo sideles illi agros et
domos venderent, et pretium Apostolis afferrent, necnon singulis devideretur prout cuique opus erat. Porro ejusmodi fideles veros fuisse religiosos evincunt auctoritates gravissimae. Nempe, I. Ea erat, saeculo quarto, monachorum iEgyptiacortim pedi suasio, sprout constat ex collationibus Cassiani teap. 5, p. bi ,
edit. Francolari. 1722ὶ, ubi sic legere egi : a Coe obitarum a disciplina a tempore praedicationis Apostolicae sumpsita exordium. Nam talis exstitit in Hierosolymis omnis illa crea dentium multitudo, quae in Actibus Apostolorum ita scribu
s tur : Multitudinis credentium erat cor unum, etc... n
lΙ. Eadem vigebat persuasio sancti Augustini tempore. Nam sanctus Possidius, ubi narravit S. Augustinum monasterium intra ecclesiam instituisse, ita subjungit: a et cum Dei servisa ivere coepit Secundum modum et regulam sub sanctis a Apostolis constitutam. v In vita S. Augustini, apud Bollandian , tom. 6 Aug., pag. 428.ὶ De quo et ipse S. Augustinus, sermonem ad Teligiosos clericos suos faciens : a Nostis, inquit, a Sic nos vivere in ea domo, quae dicitur domus episcopii, a ut, quantum possimus, imitemur eos inuetos, de quibusu loquitur liber Actuum Apostolorum ... Ecce dico, audite: a qui Rocietatem communis vitie, jam susceptum, quae lauda-α tur in Aetibus Apostolorum, deserit, a Voto Suo ea dit, et da professione Rancta cadit. . . Ima de libro Apostolorum vobis
a lectio recitabitur, ut videatis ubi descripta sit forma quam a desiderimus implere. v Op rum S. Augustini tomo 5, col. 1380, 1381 et 1384, odit. Naur.) Atque in eumdem sensum dissorit Augustinus in psalmum i 32, n. l.
174쪽
l60 TRACTATUA DE IURE REGULARIUM.
III. Asseverat S. Ioaiules Chrysostomus monaehos ita vivere, uti initio Ecclesiae vivebant fideles in Ierusalem hom. 2, in Act. Apost.). Atque idem prorsus assirmat S. Hieronymus de Piris illust. cap. is, tomo 2 Operum, .col. 847, edit. Vallars.). Et tandem persuasionem hanc in totius retro antiquitatis monumentis reperies.
IV. Erroneam fuisse hujusmodi persuasionem nulla solida ratione probare potuerunt moderniores critici, qui religiosorum exi Stentiam ante saeculum quartum negant. Postulat quidem Thomassinus quomodo Cassianus scire potuerit, primos illos Hierosolymitanae Ecclesiae fideles conjugia et patrimonia respuisse. Facilis responsio. Melius id scire potuit Ca slanus, monaSticarum ii titutionum scientissimus, earumque incunabulis tam propinquus, quam Thomassinus : eo siquidem scribebat tempore, ad quod christianae rei origines incorrupta traditione facile pervenerant. Praeterea, quod primi illi sideles patrimonia respuerint, expresse habetur in Actis Apostolorum ; ubi memorantur, quidquid p Siderent, agros et domos vendidisse, et pretium ante pedes Apostolorum detulisse. Ut adeo mirum sit quaeri a Thomassino, quo id fundamento Cassianus asseruerit. Quod vero conjugia etiam respuerint, ex facto repudiatorum patri mouiorum merito concludimus. Si euim in conjugio vivere Voluissent, nou persectio fuisset bona sua abdicare ; neque id Apostoli approbassent; sed debuissent bona haec alendis et educandis filiis rege Vare. Tandem quod, id peragentes, se totos Dei obsequio mancipaveritat, voti proinde x inculo se obstringentes et obedientiam etiam prostentes, sine qua communis eorum Vita stare non potuisset, dubitari nequit. Non enim suppoui potest voluisse eos ex parte duntaxat sese Deo dicare; praesertim cum sibi quod durius erat, conjugii et patrimoniorum repudiationem imposuerint. Hinc merito Estius : a Puto igia tur istos omnia communia habentes fuisse veros religiosos, a quomodo nunc de religiosis loquimur, quia in manibus Petria tanquam Praelati vovebant vitam communem, et proinde Diuitigod by Corale
175쪽
a etiam obedientiam, sine qua vita communis non potest Sub et Sistere ; item continentiam, sine qua vita illa esset plenaa turbarum, rixarum et querelarum, propter filios nutriendosa iisque providendum. Et Patres originem vitae communis,u qualis religiosorum est, referunt primum ad familiam Chria sti et Apostolorum, qui dixerunt : Moe nos reliquimus omnia pa inter quae etiam uxores nominantur : unde et vita apostolica a nominatur. n Apud recentes Bollandianos, Mamen libri variani Verhoeven, pag. 37.)V. Seclusa etiam praefatae traditionis auctoritate, a temporibus Apostolicis exstitisse religiosos concludi deberet, ex hoe solo quod Christus statum hune, suadendo et ad eum amplexandum hortando, institueri l. Credibile enim non est ex
ipsius discipulis et primis Christianis, nutim fuisse qui riu modi hortalionibus obsecuti sint.
PROPosiaeio IV .-Veri religiosi fuerunt ii trium priorum foeculorum Christiani, qui ascetarum nomine memorantur. - Ne eongestis documentis, nimium a practico tractationis nostrae scopo recessisse videamur, quid fuerint ascetae, ex iis duntaxat auctoribus, qui nostrae thesi opponuntur, mutuabimus; et lacile perspiciet lector susscere illam, ab ipsismet adversariis admissam. dct ascetis notionem, ut vere religiosos eos suisse merito concludatur. Quid fuisse AsCETAs Mistimet Antonellus. - Seripsit auctor ille de aseetis, apud eruditos mugito pretio habitam,di Merlationem; qua probare polissimum satagit saeculo quarto antiquiores haud esse monaehos. Quam ejus conclusi O-nem obtendunt, qui religiosorum prioribus Ecclesiae temporibus existentiam negant; quamvis monachos duntaxat a tribus prioribus saeculis exclusos voluerit Antonullus: non autem
aseetas ς et a Scelas Xer religiosos nou fuisse, nequaquam ubi ibi asseruerit. Quales suisse aseetas eruditus ille in est, gando repererit, paucis subjiciamus. Ascctas vocat a phil a Sophos Christianos, qui, terrenis curis ac impedimentisa abjectis, et saeculi voluptatibus repudiatis. animos suos l. si Diuitiam by Corale
176쪽
TRACTATUI DE IURE REGULARIUM.u Christianae philosophiae, juxta coelestia saerarum Scriptua rarum documenta excolendae, penitus addicebant ... ut, a corpore in servitutem redacto, mente a mundanarum rerum
a umore libera, in sancta Dei contemplatione quiescerent, et u in terris degentes coelestem beatorum spirituum vitam imita- a rentur. Dissertatione de Maeetis, pag. I 10 et lil.) Demonstrat praeterea Antonellus ejusmodi ascetarum conditio nem, fuisse publicum in Eeclesia statum. Hinc sicut Merarum irginum Paetus, Seu τομα, locum peculiarem in templo, a caeleris fidelibus seminis segregatum, occupabal, ita et
sua erant ascetarum ede tui, Seu ρο- ρονα ξντων 'πι- t, Seor
sum a reliquo populo, destinata subsellia; et ante caeteros aseelse in sacra liturgia Eucharistiam recipiebant scitata di, seri alioue, Pag. 124ὶ. Item, sicut virgines Deo dicabantur, sive suscam aut pullam tunicam induendo, sivst consecrationisvplum ab Episcopo recipiundo, a non dissimilis inquit Anto-α nellus, loco ei talo, pag. 138 et l39ὶ fuit ascetarum dediu ealio. . . I piauS vestis mutntione Se Deo devovebant, et ascea tieam vitam prosilebantur; nec deerant qui, Solemni preceu adhibita, per manus Episcopi Deo dedicabantur : licet hu-
a jusinodi ascetae rarissimi esSent, quia mos iste, ut videtur a non ubique receptus fuerat . a Dissertationis suae pagina l53 et sequentibus, ascetas exhibet Antonellus vilam ut plurimum tib hominum frequentia et populari tumultu segregem ducentes, in locis solitariis, sive intra civitates, sive in suburbiis aut agellis. Item voluntariam pauperialem amplexatos; ita ut vel littoralitur ab ipso asceseos suae principio exequerentur evangelicum consilium, si vis perfretus esse, vade. ven quae habes et da pauperibus: Vel saltem hona sua non retinerent, nisi charitatis et misericordiae operibus impendenda. Quo sensu sanctus HieronJmus scripsisse videtur ad S. Paulinum, ascelieam vitam auspicatum : Iam non sunt tua quae possides, sed dispensatio tibi ereditu est sepist. 58, alias l3, tomo l op. eol. 324 . Voto castitatis non minus adstrictos suisse ascetas, quam fuere postea monachi, quam plurimis documentis pate-Diuitiaco by Corale
177쪽
facit Antonelliana dissertatio spag. 167 et seq. . Item deditos eos fuisse asperis jejuniis, abstinentiis, chameuniis, aliisque corporis amictationibus ibid. pag, l80 et seq.). Ad obedie
tiam quod attinet, nedum exelusam eam fuisse ascetarum instituto existimet Antonellus, multa in contrarium adducit; praecipue scilicet ab ascetis observandum fuisse, ut alicujus magistri regimini sese subjicerent; pro quo et commemorat Sermonis ascetici de renuntiatione saeculi, Sancto Basilio adscripti, verba haec : u Magnopere cura et provide ut virum tuae vitae ima tissimum ducem reperias. . .: omnem tuam Voluntatem ex-a spuens et soras projiciens, huic teipsum trade. . . Quidquida enim sine ipso esscitur, furtum est et Sacrilegium, quod modia tem inseri, non utilitatem, tametsi tibi videatur esse ho- a num. v In Antonelliana dissert. , p. l 95.ὶ Ascetas autem in
nes sub communi philosophonum nomine ideo comprehendit, quod Ecclesiae Patribus philosophorum et philosophioe christianoe denominationibus, a Scetas ejusmodi, ascelicamque vitam designare solitum sit. Tandem, quod ex documentis ecclesiasticis constet, non tantum ante Saeculum quartum, sed ab ipSo etiam Apostolico aevo, quamplurimos exstitisse hujusmodi ascetas, Fideri potest, tum in citata Antonelli dissertatione, tum apud modernos Bollandianos Eramen . . . libri Mariani Uerhoeven, pag. 59 et Seq. , ubi longum reperies priscorum
Iamvero postulamus quid ejusmodi ascetis defuerit quominus veris religiosis annumerandi sint 7 Certe, cum in hocce instituto, et triplicis consilii evangelici Volum reperiamus, et totalem Deo mancipationem, potius iis doctoribus asse litie dum est, qui cum Suaresio existimarunt, totam in eo reperiri veri status religiosi rationem.
PROPOSITIO V Ante quartum forculum, atque ab ipsis etiam Apostolieis temporibus verae moniales eastitere. - Conatus
178쪽
TRACTATUS DE IUBE REGULARIUM.crarum virginum sub communi regula viventium coenobia, cum pax et serenitas Ecclesiae sub Constantino Magno illuxit. Ast eum consularunt viri eruditione praestantissimi; inter quos F. A. Mondellus, et A. I. Binterim. Contra Thomassini placitum adducit Binterim locum hunc ex actis sinceris S. Bonifacii martyris, anno 290 pa Mi: a Beata Aglaes abrenuntiavit et mundo et pompis ejus, universa quae habebat distribuensa egenis. Relaxans autem ut universam familiam suam dia versi sexus et aetatis a jugo servitulis, sic cum paucis puellis, a cum ea abrenuntiantibus, sumulata est Christo. . . Super vixitu an tum B. Aglaus tu habitu sanctimonialis annos tredecim. n Apud modernos Bollaudianos. in citato opere Gumen libri variani Verhoe en, pag. 47.ὶ Scit Thomassini opinionem priΡ-cipue explodunt Mondullus et Binterim, ex aclis sanctae Febroniae virginis, Siba poli seu Nisibi in Mesopotamia martyrio coronatae, anno circiter 30έ ; quae acta conscripta suere a Thomaide sanctimoniali, oculata martyrii teste, uti Papebro.chio visum est, qui ea graece et latine vulgavit eta sanetorum, junii tomo 5, pag. l7ὶ. En Τhomaidis verba : a Erat autema in oppido illo monasterium seminarum, habens quinqua- a ginia ascetrias. His praeerat quaedam nomine Bryone, disei-α pula olim Platonidis, ante eam diaconatu functae, cujus trae ditionem et canonem ad finem usque praeclare servavit. α Talis porro erat regula Platonidis. Feria sexta nulli soro-u rum erat laborandum, sed in oratorio congregabantur, ac a postquam psalmodiae canonem absolverant, Platonis accipiensu librum, sororibus legebat divinitus inspiratas Scripturasa ad horam usque tertiam. Post tertiam voro horam tradebata librum in manus Bryenae, jubens eam legere sororibus a usque ad vesperam. Similiter igitur et Brycne faciebat, sus a cepto diaconatu. Suberant autem Bryenae duae puellae, quae et ab ea recte educabantur et in aScetica versabantur palaestra. v Nomen uni Procla et nomen alteri Febronia . . Narratur postea monachas omnes Bryonae oluntati et regimini subjectas omnino fuisse, et strictae clausurae ita addictas, ut praeter Diuit Corale
179쪽
magnoe Dominoe assensum hoc enim nomine Bryene vocabatur . ne propter instantem quidem peraecutionem, e caenobio pedem movere praesumerent geta sanctorum, Iunii tomo 5. pag. 21, 22, 25 et 32j. En certe veras, et tertii quidem saeculi, moniales. Sub sine in autem eorumdem actorum narratur omnes illius loci monachos cum Suo archimandrita ad sepulturam sanctae Febronide convenisse; ex quo plane liquet jam tum in Mesopotamia viguisse, tam inter viros quam inter seminas, monasticam vitam. Nec dubitat Bintorim, ob indicia aliunde petita, quin idem in aliis etiam regionibus obtinuerit. Tempore sancti Cypriani, qui anno 258 mari Frium passus est, soruisse virginum Deo dicatarum institulum , extra omnem controversiam facit hujus Sancti Patris opusculum stembitu virginum. Ex quo poStquam nonnulla transcripsit Thomassinus, sic lateri cogitur : u Quibus verbis declaratur. Itaqu Agni immortales sponsas... jam tum in unum eximium cce a tum coaluisse, a vulgo fidelium Segregatum. v Velus et novudiseiplina, parte i , l. 3, c. 42, n. 3.ὶ At vero ejusmodi Deo dicatas virgines, ab ipsis Ecclesiae incunabulis exordium sumpsisse, probant eruditi documentis quam plurimis sui de citatum opus Gamen . . . libri Mariani Uerhoe en, Bruxellisi 847, pag. 44); a quibus adducendis abstinendum duximus. cum ipse Thomassinus rem in confesso habeat: α De virginia bus, inquit, id primo lateri cogimur, earum institutum ipsia Ecclesiae coaevum esse . . . Prosessio ipsa et consecratio virgiba uum una cum evangelica Semente statim ab exordio nominisu christiani per orbem propagari coepit. v Vetus et nova disc., p. l,l. 3, c. 42, n. l. Porro ejusmodi virgines semel Deo consecratae perpetuo castitalis volo adstringebantur; ita ut, quae votum illud violasset reputaretur Christi adultera, ut loquitur S. Cyprianus epist. 62, pag. l03 . Tenebantur quoque, ut ex Cypriani loco cit., p. 102 et i 03ὶ et Hieronymi epist.22 et l30ὶ monitis liquot, vitam ducere a Virorum consortio
sejunctam , sin minus in communitate, saltem intra privatas aedes; atque insuper terrenas lacultates suas. vel a se abdi-Disitired by Corale
180쪽
166 TRACTATDA DR IURE REGULARIUM.eare, vel nonnisi piis operibus impendere. Item speciali ob dientiae vinculo Episcoporum regimini et auctoritali suberant quod vide Patrum auctoritate firmatum, in cilalo opere amen . . . libri Mariani Verheo ven, pag. 46 . Hinc Τhoinas- sinus ipse vitam illarum relistiosam vocat Vetus et nova illac., parte l,l3, c. 42, n. 7ὶ nec Videre se ait, a quid ampliusa in cujusquam animo residere possit dubii. quin virgines
a istae ... Vere moniales, Vere professin essent, iisdemque inse-
et nescerent pietatis exercitiis, quibus illae quae in monasteriisu instituebantur. Ibid. n. 18.) Equidem, seque uti eapite, numero 6, parum sibi constans Thomassinus, proprie religi sam fuisse ipsarum paupertatem et obedientiam negare videtur. At prorsus immerito, atque in hoc derelinquendus.
Pnoposimo VI' - Apostolicis temporibus e evos reliyiosos si monumenta historica aperte non teStarentur, eae ipsa tamen Melmsis a Christo institutin natura concludendum foret. - Nam a
Christo ita institutam suisse Ecclesiam ut sanctitatis nota perpetuo micare deberet, atque ex illa nota distingui, est certa apud catholicos doctrina, quam in dubium vocare nefas est. Jam vero notam illam sanctitatis communiter intolligunt theologi eo sensu, quod semper in vera Christi Ecclesia reperiri debeat exercitium, non essentiatis duntaxat, seu quae ad salutem consequendam sussiciat, sanctitatis, sed etiam illius sanctitatis quae perseetio dicitur; quae scilicet consiliorum etiam evangelicorum observantiam , .cum plena sui mancipatione in Dei obsequium complectatur. Sed ejusmodi sanctitas religiosum statum comprehendit. Ergo in Ecclesia Christi quolibet tempore existero debuerunt, et usque ad finem mundi existent veri religiosi. Ergo ipsis etiam Apostolicis temporibus veros exstitisse religiosos admittendum est.