Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

201쪽

In praefouti autem materia omnino nee me esti ad in mclam confusionem, praecipue quoad voees religio et e gregatis ειδι υ, sensum aliquem determinainit prestatuere. Et hane quidem determinationem nos putamus posse fieri ex ave sis ritate ; sumendo nempe pro norma Atrim a curia Romana et a Romanis Ponti seibus adhiberi solitum. Si quis tamen id noctconcedat, saltem assixum a nobis dictis v ibus sensom ameipiat, tanquam eonventionalem, pro intelligenda discepta tione nostra. Duas ergo praefatas locutiones dicimus eam intoni gelidas, aut saltem a nobis intelligi, tu hunc modum :Per B lGIONES, seu quoa idem est, per relimones strietarietas, seu formales, intellistenda sunt instiιvia, qtrae ramisiam stadius religiosi habent, eum votis solemnibus: per CONGREGATMdira autem REL GI As , intelιigenda sunι instiικω, quin essentismastus religiosi habent, sed cum votis duma ι simplisi a. Hanc a eptionem non esse arbitrariam evincit cumentis sequentibus :Ιn Indiis Oeeidentalibus eoii fraternitus quaedam, Betia μω m Duneupata, initium sumpsit circa annom 1653, a vim Dei Petro Betaneour, pauperum in hospitalibus aegrotantium t vamini addicta. A sede Apostolieae fuit tanquam mera eo frateruit eonfirmata, anno 1674. Postea vero illum Inuoconintius XI, eo litutione Melasim Oamolim, 20' mariti 1683. erexit in constregationem religiosam ; et confirmauu colas ejus eo titutiones, in dicta bulla insertas. la illis porro eouait tionibus qnoad vota sic disponitur : Elapso probationis σι

202쪽

188 TRACTATus DE IURE REGUL R UΜ. seriptis constitutionibus, auctoritate Apostolicia tenore praesentium perpetuo erigimus et instituimus,' ac easdem constitutiones pra insertas, eum Omnibus et sinstulis in eis contentis ..., confirmamusti approbamus.

Tandem Clemens XI, constitutionc debito, 3 aprilis 1710.

eamdem congregationem erexit in veram ac formalem religionem, seu in ordinem religiosum. Hujus plurimum attendendae

eonstitutionis praeci pua capita subjicimus: Innocentius Papa XI. . . supplieationibus diluti silii Roderici a Crure qui tune ad

almam Urbem ..., Pro eaepetenda illarum eonfraternitatum ere tione in veram et religiosam congregationem ... I benigne inclinatus, dictam contraternitatem seu meietatem confratrum Beshlem tarum ..., in constressationem, sub regum S. Augustini, sub quibusdam constitutionibus Apostolica auctoritate perpetuo emaeuet instituit. . . Cum autem, sicut dilecti Alii. . . procurator generalis , et ... procurator in curia, eju5dem em9regationis nomi Nobis nuper eamni hererunt ἰ quamvis in hujusmodi eorum rei giosa congregatione singula quae veros et formales decent regulares. . . adi leantur. ..ς nihilominus ipsi e ponentes ipsam eorum eongregationem in Meram et formalem religionem in quia, non vota simplicia, ut de praesenti, sed expressa et solemnia, sicut inquatuor Mendicantium ordinibus, taeterisque approbatis religioniabus, in posterum ab Omnibus perpetuo prostieantur: ita ut in posterum dictae congregationi rellionis et ordinis, ipsis vero ' tribus illuci religiosi et veri regularis nomen respective conumnia ... de novo per 'Os erigi, amrobari et murmviri plurimum desiderent: 'os... prmatam congregationem Bethlemitarum in veram religionem ficum votis solemnibus, ea integro etiam ab iis, qui Metenus vota huisamodi in eadem congregatione emis runt, emittendis; ita tamen ut nova vota emittentes, prius de ina meis promedentium votorum ad constituendos eos veros religiosos certiorentur) auctoritate Apostolica, tenore praesentium perpetuo erigimus eι instituimus.

Bene advertat lector institutum illud Bethlemitarum initio

fuisse meram 8aecularium confraternitatem, seu merum Boda-

203쪽

inium. Postea vero postulatum fuit ut in veram et religiosam congregationem erigeretur. Cui postulato ut satisfaciat Iunoeentius XI hac sormula utitur: in eongrestuιionem, sub regula sancti Augustini, erigimus. Et sic erigitur cum votis simpliaribus; siquidem ulterius postea postulatum luit, νι non vota simplieis, sed solemnia emitterentur. Ergo attento strio harum bullarum, per e gregationem religiosam proprie dictam, seu veram ut ibi dicitur , praecise et determinate intelligitur institutum, in quo adsit essentia status religiosi, ita ut ipsum profitentes jam non sivi saeculares, sed religiosi; sed cum solis votis simplicibus. Quando autem dictum Bethlemitarum insibtutum ad altiorem gradum evehi voluit, postulavit ut in veramri formalem religionem erigeretur; ita ut religiosi vota solemnia et non jam simplicia, prout fiebat emitterent. Et huic postulato satisfacit Clemens XI hac sormula: praefatam congregationem in veram religionem, cum votis solemnibus erigimus. Ergo, attento Romanorum Pontificum stylo, religio proprie dicta, seu vera, seu formalis, ut ibi dicitur, est institutum

habens essentiam status religiosi eum votis solemnibus, et non

cum simplicibus duntaxat. Idem concludendum venit ex altera ornuino simili confraternitatis in congregationem religiosam, et postea in religi ouem commutatione; videlicet: In civitate Mexicana, in Indiis Occidentalibus, exordium sumpserat confraternitas sancti Hyppoliti, ad inserviendum infirmis in hospitalibus. Ad congregationis statum evecta fuerat. Ιuuocentius autem XII, constitutione Eae debito, 20 mali 700, eam in religionem erexit, his verbis: Praefatam eongre-yationem sancti 'noliti in formalem regularem religionem subregula sancti Augustini, cum votis solemnibus eastitatis, paupertatis et obedientis, neemn hospitalitatis, auetoritate uostolica tenore praesentium perpetuo erigimus et instituimus. In probationem adduci etiam potest bulla In supremo, 3 n vembris l62l, Gregorii XV. Cum nempe congregatio presbyterorum Matris Dei, tria vota simplicia emitteret, postulavit ut erigeretur in religionem trium votorum solemnium. S. Com

204쪽

m alio Episcoporum et regularium, cui Examinandae preceseommissae lucrant, censuit osse id a Ponti sim con edendum; quod et perseeit Gregorius XV, citata bulla. Idom concomit Gregorius XV eongregationi eleri eorum regularium Seholarium Diarum, constitutione In supremo, I 8 novom bris 162 l. Eam nemitu erexit tu religionem trium votorum solemnium. ut ex preMe in dieta constitutione dicitur. inuaseitatas Grugorii XV constitutiones reperies in Evillario romano,

tomo l3; priorem pagina 393 ; posteriorem pagina 404.ὶ

Praedicto sensu intelligi enm muniter solere religionis et o gregationis religiosoe voeabula Supponit sanetus Franciscus Salesius, dum sie risitationis mouiules alloquitur :u It y a eu cy-duvant, et y a encore en ce temps dos cona erogations O semmes consacrues fi Dieu, en de ux sortes: in eis Ios unos oni sitsi elabiles ou titre de religi . par tesu vin ux solemneis; et les nutres en tilre de simpla eongregaιion, et Ou par les voeux Simples, Ou par loblatiou, ou par quela qua utrD SOrte de profeSSion sacree. Or, mes ire cheres a Scevrs. votre Congregation a site jusqu a present de eettes Seconde sorte ... Mais depuis. . . nostre Salut-Phre Paul Va m' a commis pOur origer vostre maison en titre δε religiori.

Ex his porro et similibus, quae facile congeri possent, e culueuus, Salis Datet, nec immerito, uec arbitrarie praelatis locutionibus assigi sensum quem diximus. H. Ouid ORDIMS vocabulo veniat intelligendum I - Suaretius. post Cajetanum, de uomi ualione tu illam liabet tanquam ggnus, sub quo tanquam species comprehundantur, tum religio formalia iid est, iustitutum habens essentiam status religiosi cum ηsus Sole milibus , tum e gremiis proprie religiosa id est,

iuvituturi habens rasentiam Atalos religi i cum simplitibus Digilia ob bys, O le

205쪽

duntaxat votis , tum etiam eongressatis D pro Prie religiour, id est institutum, non habens quidem essentiam status religio sed tamen formam illius imitans, set aliquid ex ipso retinens, puta solum votum castitatis, vel tris vota temporaria, vel similem modum vivendi absque ulli. volis. Hoc se u intelligi a Suaretio resistiosi ordinias vocabulum. palam laciunt haec ipsius verba : a Loquitur Gregorius M du recisionibus et ordi a nibus. Ordo autem, cum proprietate dictus, Ialius patet: a nam aIlae eongregationes i , lieci veritatem status religiosia non attingant, nihilominus ordines cum Proprietate appelae lari soleui. At ibi litem po in deercto Gregorii Xὶ prohibitius fit. ne quis sine approbalioue novam religionem veι ordinema adiuveniat. Ergo extensio prohibitionis secta est ad quoma,cunque.religiosum modum Viveudi. qui ordo dici possit. a quamvis ille statum vere religiosum nou attingat. a Religione, toruo 3, l. 2, cap. is, D. 22 ) Aucinros tampn noupauei, recentiores praesertim, religionea et religioso ordines pro unonymis usurpare videntur; ita ut ordinis religiosi v cabulum restringant ad signifieandum institulum status rei mosi essentiam habens cum votis solemnibus. Nos ab adbi. henda illa locutione, ubi locus ambiguitati esse posset,

abstinebimus. III. IESTi TI RELIGIOSι vocabulo quis sensua astigendus p

Vox institutum, ex ipsa latinae linguae norma, I tissimum Sstin sum hahet. Etenim quemcunque sibi homines peculiarem et stabilem vivendi modum sibi assumant, reein potest instituti nomino designari. Dum autem dicitur rarasitvtruo religiosum, vox illa religiosum sumi poteu, Vel tu Strieto suusu, quatenus essentiam status religiosi denotans; vel in lato M u, quotmnus ineludens etiam vivendi modos, qui statum religi uin

l) Agit ibi suaresius de eongregationibus, quae non habent vota solemnia, et datis quae nee statas religiosi esseatiam ha ut euin votis iamplielbaa. Etiexpendit an ex qua prohibrior novae religionia institatio ad eas etiam eo gregatio ara vive.

206쪽

TRACTATUS DE IURE REGULABIUN.

imitantur, et aliquid ex ipso habent, quamvis ab ejus essentia

deficiant. Nos instituti religiosi denominationem in lato sensu usurpabimus. Illam nempe adhibemus tanquam genus, Sub Se conti nens, tum religiones stricte dictas, tum congregationes proprie religiosas, tum etiam congregationes improprie religiosas. Cum enim indigeamu& aliquo generico vocabulo ad haec omnia simul designanda, nullum Dyportunius visum est. IV. Ouid nomine APPROBATIONIS Melesis signiticetur.

a Duo, inquit SuareZ, includere videtur: unum ad intellectum et pertinet, seu ex judicio illius procedit; aliud voluntatis opusa est magis proprium. Quod in religiosa communitate itau explicatur : nam illam primo modo approbare, nihil aliuda est quam, post sussicietis examen, judicare interius, et ext a rius authentice declarare, hunc vivendi modum eme Sana ctum, sine ullo errore vel superstitione. n Fusct postea explicat Suaresius quid sit approbare posteriori modo; quae explicatio contrahi potest dicendo, illam consistero in data licentia et facultate novum institutum ad exsecutionem e ducendi. Atque duo illa, tu approbatione contenta, sic paucis ipsemet Suaresius describit : u Iudicium de probitate rei, et a licentia et facultas illam exsequendi. v De Religione, tomo 3,l. 2, cap. 15, n. li et l8. Unde qui asserit aliquod religiosum institutum approbatum fuisse a sede Apostolica, perinde est ae si diceret: judicatum fuit ipsum osse honestum iu Be, et data est facultas ipsum inchoandi, socios ipsi aggregando, et caetera juxta idem institutum peragendo. V. Ouid sint, et quomodo ab invicem dist rant BEG R et

CONSTITUTIONES. - a In primis advertendum est, ex SuareZα de Religione, tomo 4, 1. l, c. 2, n. b), disserre inter se rea gulam et constitutio ues : quia regula, ut plurimum est, aba uliquo autiquo Antistite constituta; et a Summo Ponti scea approbata, nec uon tu religione perpetua : constitutiones a vero et Statuta, a solis Praelatis aut capitulis religionum a sunt ordinata : imo multoties sine auctoritate Pontificia aut

207쪽

lsae approbatione, ac pro temporum varietate saepius mutanu tur. Tamburinus, de Iure Abbatissarum, disp. 13, q. 4. n. l.) Consonat S. Franciscus Salesius : a Comme disent les a docteum, les regles des religions proposent Ies moFens dea se persectionner au service de Dieu; et les constitutions a montrent la lason avec laquelle it Ies faut ompluer :α mmme, Par exemple, cette rhgle commande quon vacque a sol eusement aux prihres; et les constitutions particula- a riseut te temps, ta quantite et la qualitsi des pribres qu'ssa faut latre. η Reyles des Sinura de la Visitation, preface, ceu-vres compilites, lom. 4, pag. 474-475, edit. Gu3ot, 1853.ὶ Regulae a sanctis Basilio, Augustino, Benedicto et Franciseo confectae, quatuor magme reguloe dici solent. Sub unaquaque ex istis erectae sunt multae variae religiones et congregationes religiosae; quae proinde nou regula inter se differunt, sed solis constitutionibus, unicuique particularibus.

DE ECCLESIARTICA LEGE QUA PROHlBETUR NE Quis NovAM RELIGI NOVUM ORDINEM INDUCAT, ET NE Qtis INGREDIATUR RELIGIONEM NON APPROBATAM.

Disseremus hoc ordine : l ' Adducemus juris textus, quidlatam legem certam faciunt: 2' Expendemus quomodo lex illa sit intelligenda : 3' Exquiremus an hodiedum vigere cem senda sit. I I.

Addueuntur iuris textus, qui dietam legem exprimunt.

I. Concilium cecumenicum Lateranense, Innocentio III Ponti siee habitum, sic decrevit, capite l3 : Ne nimia religionum l. ra

208쪽

194 TRACTAms DE IURE REGULARIUΜ. diversitas gravem in Melesiam Dei eonfusionem in eat, flamiter prohoemus ne quis de eoetero novam religionem inveniat : sed quieunque ad religionem eonverti voluerit, unam de approbatis a sumat. Similiter qui voluerit religiosam domum de novo fundare.

regulam et institutionem aceipiat de approbatis capito 9, tituli 36, libri 3 deerotalium). In rubrica autem hujus capitis sie habetur : a Novam religionem non licet constituere Sine aucto-u ritate Romani Pontificis. nII. Concilium secum enicum Lugdunense , sub Gregorio Xoelehratum anno i 273, idem iterum sancivit his verbis: Religionum diversitatem nimiam ne eonfusionem induere t) genε- rata conellium Lateranense sub In noeentio IIIJ eonsulta prohibitione istaeiι. Sed quia non solum importuna petentium inhiatio, verum etiam aliquorum praesumptuosti temeritas diversorum odidinum, praecipue mendicantium quorum nondum approbationis meruere principium) Iro natum quasi multitudinem ad invenit prepetita eonstitutione districtius inhibentes, ne aliquis de eoetem novum ordinem aut religionem ad inreniat, vel habitum novoe r ligionis assumat; cunctas ulsatim religiones et Ordines mendicantes,

post dietum concilium adinventos, qui nullam eonstrinationem sedis Apostoliem meruerunt, perpetuar prohibitioni subjicimus, et quatenus processerant revocamus scapite religionum. lituli de religiosis domibus 17. libri a decretalium, in 6j. Cui capiti haec rubrica praefigitur: u Non licet novum ordinem vel religio.

v nem aut habitum creare et assumere. BIII. Citata decreta, utpote a Romanis Pontificibus in secumenicis conciliis sancita, vim legis quoad universalem Ecclesiam procul dubio habent. Aperto autem prohibent, tum nequis novam religionem vel novum ordinem inveniat, id est, inchoet et introducat, tum ne quis ingrediatur religionum quae non fuerit approbata. Ergo exstat revera lex ccclesiastica oujuslibet religionis non approbatae inchoationem et ingre sum prohibens. Quonam autem sensu intelligenda sit remanet

expendendum.

209쪽

Quomodo presala lex intelligenda sit.

PROPOSITIO D. - Approbatio requisita ut quis novam redigi mem possit inehoare auι ingressi, intelligenda est δε approbationa Romani Pontilicis; non autem de inprobatione ordinarii. - Haec propositis omnino certa est, et extra controversiam posita. Iaprobationem adducemus locum Suaresit, tu quo ostendit a probationem Episcopi non esse approbationum simpliciter, sed secundum quid, id est, cum multis limitibus; ac proinde, ubi lego universali requiritur simpliciter approbatio, intelligendum id esse de approbatione Pontificia; quod et confirmat ex ipsis juris textibus, sub praecedenti paragrapho transcriptis: a Ultima disserentia ... est, inquit, Solum Papam posse simpli-u citer approbaro religionem; Episcopos Vero tantum secun- dum quid l . . . Quia eorum approbatio plures habet limia lationes, ob quas merito dicitur Secundum quid. Prima est, a quia non sussicit pro tota Ecclesia, sed pro uua tantum a dioecesi. Secunda est, quia prout ost approbatio judicativa a et declarativa veritatis seu verae Sanctitatis , non est infallia et bilis. Tertia, quia etiam prout est practica et quasi esseca tiva talis status, non est omnino firma, sed a Superiori po-α testate revocari potest. Et hinc colligere possumus, quoties et in jure canonico ad veritatem religionis postulatur appro-u batio. absolute sic appellatu, et Sine ullo addito, sermo- a nem esse de approbatione Pontisicia. Exemplum optimum ests in illo capite ultimo de relliosis domibus nempe in decreto a Ne nimia concilii Lateranensis, quod Superiori paragrapho et transcripsimus); ubi solum praecipitur, ne quis inducat re

1ὶ in hoc eas ite expendit Suaresius, an OIim, ante decretum Innoeentis III poluerit Episeopus novam religionem approbare pro sua di est : et assirmativam sententiam tenet. Quod autem id nequeat post dietum innotentia Iu decretum.

Maresin minime dubium ast.

210쪽

I96 TRAGATUR DE JURE REGULARIUM.a ligionem praeter approbatas; vel, ut qui religiosus fieri u a Iuerit, una in de approbatis assumat. Et nihilominus eortuma est ibi requiri approbationem Pontificiam. Nam ejus necessitas a per illum textum inducta primum est. Et similiter in capitea unico, eodem titulo, in si nempe in decreto religionum con-α eilii Lugdunensis, supra transcripto) prius improbantur rea ligiones novae, quae approbationem non meruerunt; et postea a revocantur quae confirmationem sedis apostoliem non merue-a runt. Unde constat per approbationem prius absolute dictam, a mnβmmationem sedis Apostolicae postea explicari. Et ratio a etiam hoc suadet : tum quia, cum in jure leges sint unive a sales, vel Pontificiae, vel conciliares a Pontificibus coiis a malae, non Solent Vocare approbationem simpliciter, nisi a quae eadem Pontificia auctoritate facta est : tum etiam quia α approbatio uou omnino certa nec univorsalis . nomen appro .a halionis simpliciter nou meretur. v Suare Z, de Religione,

tomo 3, l. 2, c. l7, n. 30.ὶ Ergo omnino requiritur religionem approbatam fuisse a Romano Pontore, ut possit quis eam inchoare, aut in illam ingredi; et hoc sensu intelligenda est, et unanimiter a doctoribus intelligitur lex de qua

agimus.

Idem praetcrea omnino evincit decretalis Saneta Romana extra vagautes Joannis XXII, titulo T, de religiosis domibus . Nam ibi decernitur irritas esse et tuisse nonnullas religiones

et congregationes praetensas, utpote erectas contra canones,

quibus prohibetur ne quis novam religionem inducat, aut imgrediatur religionem non approbatam. Quidam autem ex illis praetensis religiosis, objiciebant se approbatos suisse ab Episeopis: Ut ipsorum error et impietas sunt verba constitutionis)relistis reputetur. . ., quidam ... eorum dictum habitum et virendi ritum a quibusdam Episcopis, seu eorum superioribus, vel aliiseeelesiarum Proelatis habuisse prositentur. Quid ad hoc Pontifex Factum non negat, sed dicit his Episcopis et Priplatis non licuisse hoe facere, obstante concilii Lateranensis et Lugdunensis decreto, id est, lege de qua agimus : Oum nempe h