장음표시 사용
211쪽
eo edere licuit, eontra formam eo illi generalis. Unde, quod non sussiciat Episcopi approbatio, sed omnino requiratur Pontificia, non tantum evincunt rationes a Sua resto deductae. sed suit aperte a Ioanne XXII declaratum. Conclusionem sirmat insuper unanimis doctorum consensus. Unum aut alterum duntaxat adducemus; Sed ex eorum loquendi modo satis perspiciet lector rem hanc nullatenus esse
a Notandum, ex capite ultimo de religiosis domibus, et ca- a pite unico, codem titulo, in 6, quod nulla religio, tam vir a rum quam mulierum institui debet, nisi sub regula a sedea Apostolica approbata; quod etiam statutum fuit in capite a perniciosam, i 8, q. 2, ubi decernitur, abolendam osse dea testabilem consuetudinem quarumdam mulierum, quae liceta approbatam regulam non profiteantur, sanctimoniales tamen a voeari volunt. Et in eapite Indemnitatibus, de eleetione, in s. a in hoc sensu videtur supponi, moniales, quae vere religiosaea sunt, debere vi ere Sub aliqua regula et religione apprina bata. Necessarium enim est ut aliquam regulam profiteana tur, ut etiam advertit SuareZ tractatu 9, Iib. I, cap. 10.e n. 9ὶ, ubi subdit . quod nulla est regula a sede Apostolicaa pro solis monialibus, vel pro illis principaliter approbata;
a et ideo necessarium est ut secundum aliquam ex appro-
a batis regulis rcligiosorum vivant, sive subjectae sint ipsis a religiosis, sive Episcopis . na Bac de causa, si quis velit monialium monasterium eria gero, et non sub regula approbata, necesse erit ut modus e vivendi illarum sit per Summum Pontificem approbatus :a alioquin esset honesta quaedam mulierum congregatio, nona tamen Vera religio, juxta ea quae traduntur in dicto capitea unico, a Ioanne Andrea ibidem , et Panormitano, parte la Consiliorum, consilio 55. Umburinus, de jure Abbatissmrum, disp. ι3, q. l, u. 2.ὶ
Ad quaestionem, quaenam requirantur ad substantiam verae r
212쪽
ls8 TRACTATUA DE IURE REGULARIUM.tigionis. inter alias requisitas conditiones tertio loeo hane enumerat Schmal Zgrueber : a Ut haec vota omittantur ine aliqua religione a sede Apostoli ea approbata; ita ut non tana tum approbetur ipse vivendi modus, sed etiam expresse, ut a vera religio; ut constat ex capite sinali de religiosis domibus, a et eapite unim, eodem titulo in 6; quibus textibus religio-α num approbatio causis majoribus sedi Apostolicae reservatis, a connumeratur. Schmal Egrueber, in titulum 3i libri 3 decretalium, n. 13.)Idem auctor ad quaestionem, num necessaria sit approbatio sedis Apostolicae, an vero Suffciat Episcopalis, sic respondet : a Distinguendum est luter tempora Ecclesiae ante Lates ranense, celebratum Sub Innocentio ΙΙΙ, et tempora quae a concilium hoc subsecuta fuere. Priscis illis temporibusu Ordinariorum loci approbatio Suffciebat. At in memorato a concilio approbatio ordinum religiosorum soli Romano Poma tisici deinceps est reservata, prout refertur capite sinali das religiosis domibus. Quod decretum deinde confirmavit Gr a gorius X, capite unico, eodem titulo, in Maelo : Ut adeo a nulla religio nunc esse possit, quae Sedis Romanae approb
a tionem non habeat. v Schmal Egrueber, in titulum 3l, libri 3 deeretalium, n. 22.
Pnoposnio ID. - Requiritur approbatio Pontifleia, non tam tum qua novum institutum judiretur bonum in se ac sanetum, sed etiam qua meritas detur illud inchoandi seu eaequendi. - id
sequitur ex sensu ipso vocabuli opproba ιio, quo duo illa simul signifieari supra diximus capite i , n. 4j. Et eruitur etiam ex legis intento. Voluit enim legislator nimiam religionum direm sitatem devitare : sed nimia illa diversitas oriri posset etiam ex institulis in se bonis et sanctis, si possent inchoari absque licentia. Ergo legislator necessariam faciendo approbationem Pontificiam, censendus est necessariam fecisse licentiam sedis Apostolicae. PGp imo III . - mcrsata leae non tantum est prohibens, sed
etiam irritana quamlibat religionem a seda Apostolim non appro-
213쪽
istam. - Εquidem in textu ipso legis si, non declaratur e presso irritatio, sed tantum prohibilio. At nihilhominus omnino certum est hae lege irritari religiones a sede Apostolica
non approbatas. Probatur l '. - natura ipsa status religiosi. - Ad essentiam status religiosi pertinet, ut sit statns persectionis : sed hoc ipso quod aliqua religio sit prohibita, nedum possit esse status Persectionis, evadit o contra status peceaminosus; ergo, Superveniente prohibitione, quodlibet institutum religiosum statim ab essentia status religiosi deficit: ergo prohiberi nequit aliqua religio quin hoc ipso irritetur et annulleturque tenus religio, Seu quatenus status religiosus. Sed praefata lex vetat quamlibet religionem a sede Apostolica non approbatam; ergo et eam irritat. Insuper, ad ementiam status religiosi pertinet traditio, qua se religiosus Deo, et religioni in qua prositetur, in perpetuum donat et mancipat; et necesse est eam traditionem ab aliquo, nomine Dei, ita acceptari, ut merito censeri possit a Deo ipso acceptata 2). Sed hoc ipso quod Ecclesia religionem aliquam prohibuerit, peccatum est eam ingredi; ac proinde repugnat acceptari a Deo traditionem, quam quis sui saceret, Prosessionem in ea emittendo; et quamvis traditionem hanc nomine Dei reciperet hujus prinhibitae religionis praepositus, aeceptatio illa nequaquam cem seu da foret a Deo rali sicari; sed e contra censenda emet a Deo tanquam abominabilis et peecaminosa respui. Ergo in religione prohibita nequit adesse traditio, ad religiosi status essentiam requi Sita. Ergo repugnat religionem prohibitam inessentia vere religionis permanere. Ergo prohiberi nequit aliqua religio, quin hoc ipso irritetur et annulletur. Cum ergo lex, de qua agimus, prohibuerit religiones a sede Apostolica non approbatas, eas etiam annulla vit et irritas fecit Fide Suare Zium, de Religione, lomo 3, l. 2, e. is, n. lli.
14 Id est in eapilibus ne nimia. et religionum transcripti 1 sub paragrapho primo. Id prohatum est sub prima iraetatus parte.
214쪽
busdam stituli XI de religiosis domibus, libri 3ὶ de quibusdam
mulieribus dicitur : Religiosre nequaquam existunt, de quo inter alias haec prosertur ratio. quod non profiteantur aliquam rest. Iam approbatam. Ergo in religione non approbata, ac proinde in religione prohibita, non possunt existere veri religiosi; seu, quod idem est, religio prohibita nequit esse vera religio. Ergo lex aliquam religionem prohibens, hoc ipso eam irritat. Idem concludendum venit ex decretali Mneta Romana extravagantes Joannis XLII, tit. T. de religiosis domibus . a Sacris a canonibus linquit Pontilaxὶ est interdictum, ne aliquis noVuma ordinem aut religionem inveniat, vel habitum novae relia gionis assumat : sed quicunque nd religionem venire vo-a luerit, ingrediatur uuam de religionibus approbatis. B Nam rat postea quomodo nonnulli pretensi religiosi, eontra dietos eamnes, habitum novae religiotiis assumere, congregationes facere, inperiores sibi eligere, et plurimos ad praetensum suum ordinem religiosum quem metam voeatὶ recipere praesumpserint. Et tandem decernit nullius ruissE et esse Armitatis ipsorum statum, et quidquid sub religionis seu congregationis nomine seu more ab iisdem attentatum suit. Ergo existimavit Pontifex ille irritam esse religionem, hoe ipso quod absque approbatione Ponti sieta constituatur; et irritam esse prosessionem quae sit in religione non Bpprobata.
Probatur 3'. - eommuni doctorum sententia. - a Lexu illa, inquit Suareet Me Religione, tomo 3, l. 2, c. l6. n. 9ὶ.. non solum prohibet fieri religionem sine saeuitate Pont, a sicis. sed etiam irritat religionem sic lactam, vel potiusu attentatam; lacitque ut non sit vera reΙigio. Hanc asse a tionem snmo ex divo Thoma tin 4 dist. 38, q. l, art. l. e quaest. 3, in corpore, et ad 3)... Idem sentit Cajetanus ....
satis palam laciunt conclusionem nostram a doctoribus communiter recipi. Unde uon immorabimur in congerendis aliis enationibus.
215쪽
PBoposITIO IV . - Pro dista leae intelligenda est, non tantum de religionibus, sed etiam de eongregationibus religiosia. - Diximus supra capite i , n. lin religionum vocabulo designari in tituta. quae et religiosi status essentiam habent, et solemnia vota : congregationes autem religiosas dici, quae essentiam qui dem habent status religiosi. sed eum solis votis simplicibus.
In lioc ergo sensu accipientes eongregationum religiosarum Vincabulum, dicimus ad eas extendi legem, qua prohibetur nequis novam religionem, novumve ordinem instituat, et ne ingrediatur religionem Apostolicae sedis approbatione destitu
Probatur i' eae ipso legis leatu. -Equidem textus ille vocem ipsam congregationis religiosae non continet. Elenim in decreto In noeentii III prohibetur institutio novae religionis p et in decreto Gregorii X prohibetur institutio novi ordinis aut religionis. Imo nonnulli doctores ex iis locutionibus, utpote desugnantibus duntaxat instituta votorum solemnitatem habentia. inferri posse existimarunt, nou extendi prohibitionem ad congregationes quae non nisi simplicia vota emittunt vide Suar sium de Religione, tomo 3. I. 2, c. 16. n. 4 et 5 . Sed opinio
Primo, etsi vox religio, juxta frequentiorem strii ecclesiastiei et Curiae ro malite usum. restringi soleat ad designanda instituta, in quibus solemnia vota nuncupantur, id tamen non est rigor e accipiendum : et referendum est ad recentiora praesertim tempora, non ad antiquiora. Per Se enim religi num vocabulum potius designat indistinete quaelibet instituta. in quibus status religiosi esseni tu reperitur, sive solemnia, Sive simplicia duntaxat vota habeant. Et certe religiones recte vocari possunt ot solent religiosi ordines quinto speculo aut riores, quamvis valde probabile sit solemnia non fuisso ipso. rum vota. Potuit ergo adhiberi ab In noeentio III religionis vocabulum ad designanda quaelibet instituta religiosorum, sive cum solemnibus, sive eum simplicibus votis profitentium.
Atque ipsum revera cum hae extensione V cm usurpasse
216쪽
2M TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.existimat Suaresius : a Cum Pontifex, inquit, de religionibusu generaliter loquatur, non est cur rius prohibilio ad reli-ugiones, in quibus vota Solemnia fiant, restringatur floco citato, n. 6J. Quod verum esse mox OstendemuS, non ex voce ipsa, Sed ex intento legis. Secundo, Gregorius X prohibuit no tantum novae religionis, sed etiam novi ordinis institutionem. Porro adnotare solent canonistae ordinis Vocabulum multo latius patere; ita ut etiam religiosas familias, quae non nisi ad tempus vota Simplieia emittunt, sub ipso comprehendant. Nulla ergo est ratio. cur prohibilio non involvat congregationes religiosaS, quae vota perpetua omittunt, licet simplicia, et veram habent status religiosi essentiam. Probatur 2' eae hine legis. - Etsi res aliquatenus dubia remaneret, ultento solo religionis et ordinis vocabulo, tamen ex intento legislatoris plane liquet prohibitionem ad dictas eliam congregationes extendi debere. u Iam si Pontifex, inquit a Suare Z, solum prohibuisset fieri religionem cum professioneu trium solemnium volorum, non cui laSSet inconveniens, quod a proponit, dicens e nimia religionum diversitas stravem ina Melesia Dei confusionem indurat. Nam si religiones cum votis et simplicibus sine approbatione Papae possent valide et sinca culpa multiplicuri, non minor confusio in Ecclesia Dei sequiu posset, ut est per Se notum : imo quodammodo esset major. v et cum majoribus incommodis. v de Religione, tomo 3, l. 2.
. 16, n. 7. ΡnoposITio V'. - Praedicta leae intelligenda est etiam de eo gregationibus improprie religiosis. - Ιm proprie religiosas congregationes Vocamus eas, quae, etsi a status roligiosi essentia
deiiciant, eo quod orbi gratia) tria vota substantialia non habeant, aliquid tamqn de religioso statu imitantur; puta iucommuni et sub regula vivendo, vola ad tempus emittendo. et alia hujusmodi. Porro ad has etiam prohibitio extendi cem senda est. Quod sic probat Sua resius de Religione. tomo a. l. 2. e. l6. n. 22 et seq.):
217쪽
u Sed, quaeret aliquis ulterius, an hoc tempore nou tantum a sit necessaria approbatio Poni iste is ad veram religionem cou- et Stituendam, sed etiam ad quemcunque modum vivendi alio Suina, observantem ordinem, ritum et caeremonias alia quas religiosas, Sine tribus volis substantialibus 7 Nam aliquia Absolute negaut . . . Verumtamen hoc ad summum permittia pomet spectata Sola prohibitione facta tu concilio generalia sub Innocentio III : nam loquitur d. sola religio lac, et voxu est cum proprie latu intelligenda. Nihilominus tamen oppo-a situm dicendum est, attenta prohibitione concilii Lugd a nensis sub Gregorio X; quia loquitur de religionibus et ora din tuus. Ordo autem cum proprie latu dictus latius patet. v Nam illae coii gregationes, licet erilatum status religiosi nona altingant, nihilominus ordines cum proprietate appellaria solent. At ibi prohibitio sit, ne quis Sine approbatione novam a religionem vel ordinem adinveniat: ergo exiensio facta esta ad quemcunque religiosum modum vivendi, qui ordo dieiu possit, quam is ille statum vere religiosum non attingat. a Atque ita sonituut communiter doctores ... natio deniquea eSt, quia non mi uor coufusio et periculum ex multiplica a tione istorum ordinum, quam ex multiplicatione religionum, a sequi poterat, ut Gregorius X et Joannes XXII aperie pon-α derant. Unde insinuant, hanc etiam suisse mentem Iuno a centii, quam ipsi potius declarant, quam extendunt. οHanc quoque doctrinam communiter icutierunt, qui post Sua resium scripSere doctores. Inter quos sic I'irrhing in titulum 36, libri 3 decretalium, D. 33ὶ : u Quaeritur Seu cundo, an sub praedicta prohibitione ac irritatione novaruma religionum, comprehendantur elium Omnes congregationesu virorum ac mulierum , quae tu communi sub curta regula,
a ritu aut habitu, sine sedis Apostolicae lice uti a seu ap-u probatione. devotionis seu pietatis causa vivunt, licet tria a vota substantialia religionis non ediderint, adeoque prina prio religiosi non sint Bespondeo assirmative, ut tra-α dit Abbas .... Suare Z.... contra Felivum ... Idque probatur
218쪽
a ex citato capite unico hujus tituli liὶ in sexto; ubi universime prohibetur ne quis novum ordinem aut religionem adinuma niat, sine confirmatione sedis Apostolicae. Talis autem cona gregati ..., licet vere ae proprie religiosus Status Seu rea ligio non sit, ordo tamen proprie dici potest; quippe qui la-α lius patet quam religio, ut consequenter cadit sub prohibi, a tionem concilii Lugdunensis in citato capite unico , ubia prohibetur, non lautum ne quis novam religionem, seda etiam ne novum ordinem vel habitum novae religionis assua mat. Idque confirmatur etiam ex citata extravagante sancta
a Ioannis XXII, ubi prohibitio concilii Lugdunensis cuma eadem extensione et disjunctione novi ordinis aut religionisa refertur, ct Beguinas coiitra legem illius concilii deliquissea declaratur. Supponitur ergo ibi, talem modum vivendi in a communi sine approbatioue Papae, esse prohibitum in cona cilio Lugdunensi sub Gregorio X..., et in concilio Latera-a nensi sub Innocentio ΙΙΙ. . . Ratio est, quia non minor con-u fusio et periculum sequi poterat, quam ex multiplicationea religionum ... Idem etiam confirmatur ex capite indemnita-a tibus 43, de electione, in si , ubi Pontifex ait, suae intentionis
a non esse institutum et ordinem, seu regulam canonicarum Me
a larium per Me approbare e per quod satis indicatur, ad sta- a tum et sirmitatem talium congregationum in communi vivena tium, nec Mario requiri approbationem S. Pontis eis. va Notandum hic praeterea : Si viri vel mulieres sub ceria a forma vivendi seu regula, nullis religiosis volis astricti, et a sine sedis Apostolicae licentia, simul in communi degant, u omnia hujusmodi personarum pacta Seu promissiones, quaea in ordine ad talem congregationem crigendam vel amumen-α dam fiunt, sunt nullae et irritae; ita ut libere resilire et dis-α cedere pomini : se proinde etiam votum obsedientiae aba illis editum, est irritum : imo etiam votum castitatis, si fiatu intentione servandi illam solum in tali congregatione et de-
219쪽
a pendenter ab illa, quia tale votum includit conditionem a turpem sive illicitam, quippe editum cum relatione ad talem a congregationem, et dependentia ab illa, quae jure prohibilaa eSt... tat tamen talibus personis consulendum ut vel rei, a gionem approbatam ingrediantur, vel talem in saeculo e a stitatem servent. Si tamen nolunt, matrimonium contraherea non prohibentur. Atque haec confirmantur ex bulla V
a bani VIII, anno l630 edita, in qua prohibuit et abrogavita congregalionem quarumdam mulierum in communi vivema lium, quae Vulgo Iesuitiasse vocabantur, quia institutum sma cietatis desu, sine licentia seu approbatione sedis Apostolicae,a aemulari praesumebant. nPRoposiTIO VI . - Praedicta leae intelligenda est etiam de novo vivendi modo, sub regula jam approbata. - Contingere potest ut, qui volunt novam religionem vel congregationem religiosam sacere, sibi assumant unam e quatuor magnis regulis id est, sancti Basilii, vel sancti Augustini, vel sancti Benedicti, vel sancti Francisci , eique addant eonstitutiones sibi proprias, et peculiari quem intenduut Scopo accomm
datas. Et revera plurimae hodie exstant religiones et congregationes religiosae hoe modo institutae. Quaerimus porro an pro iis eliam, hae ratioue inelloandis, requiratur sedis Aposto. licae approbatio. Et respondendum assimativo dicimus. Etenim quamvis regula, sub qua constituitur nova ejusmodi societas, fuerit jam ab Apostolica sede approbata, approbatus tamen non fuit novus ille vivendi modus, per adjectas constitutiones determinatus. Ergo instituta hujusmodi sub novae religionis aut ordinis vocabulo revera comprehendi censenda sunt. Ergo et sub legem cadunt. Id praeterea sequitur ex legislatoris i tento. Voluit nempe cavere ne nimia religionum diversitas gravem in Melesiam Dei confusionem indueat. At si fas sit pro
libitu novas ejusmodi religionum aut ordinum formas inducere, modo addatur illas poni sub tali regula jam approbata verbi gratia, sub regula sancti Augustini, aut Sancti Ben dicti , nedum praecaveatur dicta religionum multiplieatio et
220쪽
eonfinio, ei favetur quam maximo, ut patet. Unde ad inchoandum etiam novum institutum sub aliqua ex approbatis regulis, necessaria censenda est Romani Ponti si eis approbatio. objicies. - Innocentius IlI, ab his qui volunt religiosam domum de novo fundare, migit clui laxat ut regulam et instituistionem aeeipiunt de approbatis. Sed qui novum institutum in-ehoant sub regula verbi gratia) sancti Augustini, aceipiunt
regulam et institutioncm de olumbatis: erigo licite agunt. Respondeo : nego minorem. Nam accipere regulam et institutionem de opprobatis, est religionum seu congregulionem jam existontem et approbatam, et talem qualem, Seu prout approbata fuit, in novo conventu constituere. Qui autem, sub regula sancti Augustini, novis constitutionibus ad novum scopum inlundens, diversam ab approbatis ordinibus societatem inchoat, non illum camdein regulum et institutionem e tondit, quae approbata est, Ssed novam inducit. Ergo legis
ει os Tlo VII'. - Leae praedicta prohibet ipsum etiam te tamen erigendi novum religion m aut congregationem religiosam.
- Ρer ojusmodi tentamen in selligimus ine hoationum alicujus societatis, cum ea forma quae ad constituendam religionem, vel saltem congregationem proprie aut improprio religiosam sussiceret, nisi obstaret desectus approbationis Pontiliciae. Porro dubium non est quin ejusmodi ton tamen remaneat per die tam legem prohibitum. Nam, ut supra probatum est, lex illa non est tantum prohibens, sed etiam irritans: ita nempe ut, post latam legem illam , nullus unquam poluerit novam aliquam religionem aut congregationem valute origore; Siquidem statim ac sit orectio hujusmodi absque Pontificia approbatione, ipso laeto nulla est ac irrita. Ergo sic ri tantummodo potest temtamen erigendi novam religionem aut congregationem religiosam. Ergo nisi lex lentamon ipsum prohiberet. nihil prohiberet. Sed diei nequit ab ipsa nihil prohiberi; si quidem
expresse sic habet: distrietius inhibentes ne aliquis de coetero novum Ordinem aut religionem adinveniat. Absona soreut ista