장음표시 사용
231쪽
In hvpothesi quod. vi eonsuetudinis. licite hodie possint novae eonpregationes absquatieentia Pontificia erigi, an ejusmodi eougregationes vota simplieia perpetua habentes, et ab Ordiuario approbatae, eensendae sint status religiosi essentiam
Putamus assirmative respondendum. Nam posita dictae comsuetudiuis legit imitate, supponi debet sedis Apostolieae eo sensus. Consentit nempe Romanus Pontifex ut jam non obliget lex prohibens ne novae congregationes religiosae absque approbatione Pontilicia inducantur. Ergo novae religiosae com gregationes de sola Ordinarii licentia erectae, ejusdem conditionis sunt, ac si dicta lex lata non fuisset. Sed ante illam legem, necessaria non erat npprobatio Pontificia ad constituendum religiosum Statum. AdcSi enim tota status religiosi essentia per triplex substantiale votum, et traditionem a promtento lacla in ot nomine Dei acceptatam; prout supra proba
vimus parto l, Sect. 2 . Equidem si superveniat Ecclesiae prohibitio quoad ordines approbationem Pontificiam non habentes, cx tunc descient ab cSScialia status religiosi; quia ex tunc jam non fore ut status persectionis, sed rebellionis, ut loquuntur calloilistae. Mi modo Ecclesia Pontificiae approbationis formalitatem non exigat, et huc formalitate carentes ordines non prohibeat, poterunt ii ordines totam religiosi status eSSentium absque linc approbatione habere. Quod illustravimus exemplo impedimenti clandestinitatis quoad matrimonium. Publicitas ad formam Tridentini concilii non est deessentia matrimonii. Nihilominus ex quo Ecclesia sub nullitate prohibuit matrimonium claudeStinum, matrimonium illud validum esse nequit. Λt sicut sublata lege quae publicitatem requirit, matrimonia claudestina iterum valida forent, ita sublata prohibitione novarum religionum Ponti scia approbatione destitutarum, iterum istae religiones et congregationes
232쪽
veri status religiosi essentiam haberent, modo caeteris ad id requisitis conditionibus non carerent. Ergo, posita dictae comsuetudinis legitimitate, novum institulum de sola licentia Episcopi induetum, et in quo sunt in perpetuum tria vota simplicia, necnon traditio, nomine Dei, ab Episcopo acceptata, veri status religiosi rationem habere dicendum est. Nota. - Etiamsi dubia laret legitimitas erectionis, solius ordinarii auctoritate factae, congregationes tamen Sic erectae, non prohibitis, sed toleratis accenseri deberent. - Id evi cem videtur quotidiana Romanae curiae praxis. Rusmodi enim novae congregationes, de Sola ordinarii licentia erectae, plurimae nunc in Galliis exstant. Cumque freque uter ad sedem Apostolicam pro variis negotiis aut gratiis recurrant, cum ipsis agitur, non tanquam illicite existentibus, sed tanquam laudo dignis. Imo gratiis et benevolentiae testimoniis frequenter eas sedes Apostolica prosequitur. Id autem salis arguit, benigne ipsas a sede Apostolica tolerari. Imo confirmat haec sedis Apostolicae agendi ratio, quod superiori para grapho conclusimus, consentire scilicet eamdem Sedem, ut ejusmodi congregationes cum sola ordinarii approbatione inchoentur et propagentur.
QuoΜo lNTELLIGENDA LEX, QUA, PROHIBITAE SUNT QUELlBET CONGRHOATIONES NOFl ALIUM , ABSQUE CLAUSURA ET vOTIS SOLEMNIBUS DEGENTIUM,
In quaestione de modo canonico novas erigendi religiosas familias, non tantum attendenda est lex, modo dilacu Ma, qua prohibetur Iac quis novam religionem adiuveniat, sed ratio habenda est insuper alterius legis, religiosas mulierum familias specialiter concernentis, qua prohibitum fuit, ne absque clausura et votis solemnibus existerent. De qua sit, Psto saTio I'. - mer in Bonifatii VIII et concilii Trulem
233쪽
tini omnitas quidem monialibus elausuram iniuristunt ἰ sed loqv--r duntaxat de religi&nibus striete sumptis, M' est, vota solemnia habentibus, non autem de eongregationibus monialium vota sim plicia emittentium. - a Nulli earum, inquit Bisi laesus Vula religionem, tacite vel expresse professae, Sit vel esse Bleat. . .
a monasteria ipsa deinceps egrediendi facultas. v Capite per evioso, tituli de Statu regularium, in 6.ὶ Et in concilio Trideis. tino sem. 25 de Regularibus, c. 5ὶ sic habetur: a Nemini au-
a tem sanctimonialium liceat, post Professionem, exire a mo-a nasterio. v Nomine monialium professionem emittentium, tune
temporis non aliae intelligebantur quam vota solemnia emit tentes. Unde dieendum. sub legibus istis comprehensas umfuisse religiosas mulierum congregntiones, votis Solemnibus carentes. Atque omnino id palam sedit S. Pius V, constitutione cirea pastoralis, 29 maii 1566. Postquam enim confirmavit
Pontifex quoad unirersas et singulas moniales clausum pree Iintum, Sermonem convertens ad mulieres, quae Tertiaris dicuntur; et quae in congregatione virentes clausuram non servabant, nee
votum solemne emittebant, de iis deeernit, ut, vel ' solemnia vola emittant, et sese clausum subjiciant, vel nulla tu post rem possit in ipsarum conventibus novitia recipi. Si clausu praeceptum in moniales latum, attigisset, non tantum congregationes vola solemnia omittentes, sed etiam cas quae simplicia duntaxat habent vota, inutile fuisset de posterioribus hoe speciali decreto disponere.
PROPOSITIO IΙ . - DIspositio sancti mi V, prohibens congre stationes Tertiariarum absque clausura et votis solemniblis degentium, etsi expresse alias similes congregationes non comprehendat
ad eas tamen videtur eatendenda. - Equidem dicta constitutiori ea pastoralis de Tertiariis duntaxat loquitur, nee ullam mentionem facit de aliis multum in congregationibus, clausura et voti solemnitate carentibus. Nec mirum, cum nullae aliae tunc temporis, praeter Tcrtiarias, existere ut hujus eu larmae feminarum congregationeS. Etenim valde recentiori aevo indueta videntur haecce movi
234쪽
TRACTATUR I E IURE REGUI.ARIUM.
tium instituta. Imo de iis tanquam de re possibili, et nondum existente, vidctur loqui Peli EZarius, dum sic quaestionem i stiluit : a An possit clari ordo imonialium, in quo nulla sata professio solentia is Τ s Cui dissicultati respondet : a Posse
a dari, non tamen expedire ... poterunt dari et moniales, qiuea sint verae religiosae, etsi non faciant proseSSionem solemnem, a sed solum laciant vota Simplicia. v De monialibus, cap. i. n. i5.)Quamvis S. Pius V expresso loquatur solummodo de Te tiariis, videtur nihilominus ejus dispositio extendenda ad quaslibet mulierum congrcgaliones absque clausura et votis solemnibus degentium. Id sequitur ex legis sinu. Vult nempe sanctus Ponlisex de medio tollere Tertiarias, ob eam solam rationem quod absque clausura et votorum solemni late collogialiter vivant. Ergo formam hanc vivendi sublutam vult omnivo, et ubicunque suerit. Nominat nutem solummodo riditiarias, quia Solae tunc dicto modo vivebant; sed intentum ejus caeteras ejusdem instituti congregationes mulierum. aperte comprehendebat. Hinc canonistae. agentes de exortis postea conventibus mulierum, Sic absque elata Sura et volis solemnibus degentium. et a Τcruariis distinctarum, communiter supponunt eos eMe eo litutioni sancti Pii V contrarios. Pro quo et adduci potest Benedieti XIV auctoritas : ei cuim in sua constitutione quamvis, 30 aprilis 1749. nge udo do convontibus monialium, quae Virgines Anglicanae dicebantur, ut clausurae non adigubantur, dicit
eas non suisse approbatas nisi cum clausula, coeterum non intendimus per praesentes ipsum conservator tum in aliquo avr
bare. Et addit : a Quae clausulaὶ tunc apponi consuevit, cuma approbantur seu confirmantur regulae uti cujus conservatoriia aut monasterii mulierum, sine clausura viventium, contra
et praescriptum decretalis Bonifacit VIII et decretorum cona cilii Tridentini, necnon constitutionis S. Dii V. quae incipitu eirea pastoralis. v
Ergo revera congregationes quaelibet monialium, absque
235쪽
elausura et Votis Solemnibus degentium, censendae sunt sudprohibilione sancti Pii V comprehcusae; et ad tenorem hujus prohibitionis, non possent licitu existere. Et a fortiori non posset novum hujus sorinde institutum, absque licentia Pontiscia, ordinarii auctoritato creari ut approbari. Sed illa saucii Pii V constitutio ex parte vigere desiit; nempe,
PROPOSiTio ΙΙΙ . - Non obstante sancti Pii V eonstitutione, Ilaitas postea fuerunt et hodiedum sunt monialium congregationes, clausura et votis solemnibus carentes; ita tamen ut ab Melesia toleratae, non autem approbatae censeri debeant. - 1' Certumefit perseveraMe conventus Tertiariarum absque votis Solemnibus et clausura deguulium. In sola Bononiensi dioecesi quatuordecim exstitisse hujusmodi convenius, quo tempore dice-cesim hanc regeret, testatur Benedictus XIV institutione Iob, n. 76 . Et notum est ubique terrarum hosce conventus fuisse numerosissimos. 2' Quod autem sedes Apostolica cos dumtaxat toleraverit, non autem Sancti Pii V decreto derogaverit
expreMe eos approbando, tradit idem Benedietus XIV citata institutione l05, n. 76ὶ : u Sudos Apostolica, inquit, ita se
a gesSit, ut easdem Tertiarias, uOn quidum sua nuctoritate e probaret, sed illas toleraret, ut Episcopis subjecias declara-α ret. xi Idem conStat, ex variis Sacrae Congregulionis Concilii declarationibus. Vide, inter aliaS, caUSam Sarzanensem,
30 januarii l723ὶ. 3' Idem quod do praedictis Tertiariis dicendum et do aliis monialium institutis, clausuram et vota solemnia non habentibus. Quod saltem ab Ecclesia tolerentur, probat quotidiana praxis; siquidem frequens est ut ejusmodi monia- Iium regulae a scde Apostolica approbentur et confirmentur, et variae cladem gratiae impertiantur. Quod tamen regulam sic approbando et gratias concedendo Sedes Λpostolica non in tondat institutum ipsum approbare, Sed duntaxat tolerare, probat clausula salutaris ut aiunt , quae addi solet, his aut similibus verbis, eitra tamen approbationem dicti eonventus, vel conservatorii, vel, non tamen intendimus per Proesentes ipsum eonservatorium in aliquo approbare. a Quae clausula , ait Bene-
236쪽
a diotus XIV, tunc apponi consuevit, cum Byprobantur fieria confirmantur regulae alicujus conservaloru aut monasterii a mulierum, sine clausura viventium. B Et ita loquitur laudatus Pontifex in constitutione sua quamvis justo, 30 aprilis l749sin ejus Biillario tom. 3. n. 7, I 5ὶ ubi agitur de quodam instituto monialium, hsque elausura et votis solemnibus degentium, non tamen Tertiariarum.
Unde tandem dici potest, hodie de jure eommuni prohibitas
non esse monialium congregationes clausura carentes, et simplicia duntaxat vota emittentes : easdem tamen non eme aut diei posse ab Eeclesia approbatas, sed habendas ens esse tanquam toleratias.
Hic autem tolerantiae status non impedit quin sedes Apostolica easdem plurimi faciat, et pro magno ex iisdem exsurgente rei eat holicae emolumento, valde ipsis faveat, ae etiam non- uullarum regulas approbet et confrmet. Ut adeo denominatio illa toleratarum, non jam denotet ullam Ecclesiae quoad ipsas repugnantiam, sed potius de Al Flo retineatur, ad signisseandam ipsarum ab aliis distinctionem.
PROPONTIO IV . - Leae ecelesiastica, prohibens mulienum congregationes clausura et votis solemnibus carentes, non impedit quin novae hujusmodi eonyreyntiones authoritate ordinariorum erigi
valeant. - Nam, ex probatis, prohitio haec sancti Pii V, praefatas monialium congregationes illicitas faciens, jamdudum vigere desiit; si quidem, non obstante sancti Ponti sicis decreto, Leclogia hasce congregationes toleravit, et hodiedum tolerat. Quod autem toleratur desiit esse prohibitum. Ergo in quaestione, an possint ejusmodi monialium nova instituta erigi Ex Sola ordinariorum auctoritate, attendenda non videtur dieta sancti Pii V prohibitio. Sed attendenda solummodo est lex prohibens ne quis novam religionem adinveniat aut ingredi tur, de qua superiori capite disseruimus. Sed neque istam legem obstare conclusimus : ergo.
237쪽
ALIA REQUIRATUR SEDIS APOSTOLICE APPROBATIO, AD NOVAE BELIGIONlS SEU CONGREGATiONIS RELIGIOSAE INsTITUTIONEM.Approbatio Pontificia, prout supra monuimus, et extra comtroversiam est, duo ineludit: judicium nempe quo declaratur novi instituti honestas, et istentiam illud exsequendi; atque illud utrumque sacere censetur Pontifex, quando de aliquo instituto dicit, approbamus. Vi nempe hujus vocis lacultas datur novae familiae religiosae membris superiorem sibi elige di, vota omittendi, uo vilios recipiendi, et caetera Omnia peragendi juxta instituti approbati normam et praescriptiones. Id tanquam certum hic supponimus. At dissicultatem sacere possunt sequentes quaestiones :1' qualis, seu cujus sormae, requiratur approbatio, ut novum institutum sit lieitum; 2' qualis, ut habeat ossentiam status religiosi; 3' qualis, ut erigatur in religionem stricte sumptam. cum votis solemnibus; 4' qualis, ut erigatur in congregationem proprie religiosam, cum volis simplicibus; b' qualis, tandem, ut conditionem habeat congregationis improprie religiosae, ae proinde saecularis, id est, religiosi status essentiam non habentis. De hisce quaestionibus agendum nunc sub sequentibus paragraphis.
daalis - euius formae, requiratur apyrobalio Pontificia, ut novum institutum Mi valeat inchoari.
Respondemus sussicere voeem approbamus, vel quamlibet ipsi aequivalentem, quoeunque modo in ea exprimenda utatu
Bomanus Pontifex. Etenim hoc ipso quod sodes Aponiatea Diqitigeo by GOrale
238쪽
novum institutum approbet, honestum illud declarat, et li-eentiam illud exsequendi importitur. Et id verum est, sive actus approbandi sat cum hac Icculione, Sive cum alia; et sive sat viva voce, sive in Scriptis. Modo adsit revera actus approbaudi externe prolatus, repugnat licitam non esse novi instituti inchoationem; siquidem idem est, ex dictis, approbare et licitum facere. Unde, post obtentam Polatificiam approbationem, remauere quidem poterit dissicultas in determinanda novi instituti natura seu conditione, cum Vox approbamus per se solam id nou determinet; at vero quoad liceitatem nullus dubio locus relinquitur.
Qualis requiratur aedis Apostolicae approbatio. ut novum institutum status religiosi essentiam habeat.
PROPOSITIO Ι . - Fuit nonnullorum canonistarum opinio, non suspeere, ut Romanus Pontifeae simpliciter approbet modum vivendi, seu formulam novi instituti, quamvis formula hare seu modus vivendi, Omnia ad status religiosi essentiam necessaria contineat, praeter approbationem ς sed requiri ut in approbatione e rimaturaereptari institutum illud TANQUAM VERAM RELIGIONEM, Seu TANQUAM STATUM PROPRIE RELIGIOSUM. - De hae Opilliolie mentionem facit SuareZ, in hunc modum : a Sed intcrrogabit alia quis, an eo ipso quod Pontifex talum vivendi modum uta honestum et sanctum approbet, detque facultatum prosia tundi illum cum votis luntum Simplicibus, illa sit vera rei, a gio, ita ut uua ea approbatis dici possit; vel oporteat uta e resse ct quasi formaliter illam approbet, sub ratione verasa religionis, ita ut veluti specialiter illi privilegium verae relia gionis concedat 3 Aliqui enim canouistae et summistae hoc a posterius indicant, dum distinguunt inter Pontificiam aine probationem communitatis religiosae in ratione religionis a verae, vel in ratione modi vivendi honeste, ac religiose aliquo
239쪽
α modo : dic uulque ad religionem non sussicere hanc post a riorem approbationem, sed requiri priorem quasi sormalem. a Ila d. stiuguit Panormitanus ..., NuVurrus ..., Sylvester. . ., a Gl sit ... v De Religione, tomo 3, lib. 2. c. isi, D. 18.ὶ Bγjici cudam osse opinionem illum probat postea Suareet, ut modo videbimus. Eam tamen amplectitur Peligetarius, elia Suaresio recentior, ut palam faciunt haec ejus verba : α Quo-a modo spectet ad substantiam status religiosi, ut tria vota et religiosa omittantur in religione approbata a sede Apost a lica 3 - Respondeo ita spectare, ut ad constituendum si a tum religiosum nou sussciat modus vivendi ab Ecclesia nina probatus, sed requiratur praeterea ut talis modus vivendia servetur in religione, quae ab Ecclesia sit approbala seu a a ceptata tanquam vera religio. v Manuale regularium, tr. l, cap. l, quaeres bφ.ὶ Unde revera ncgari non potest have fuisse
NOta. - An opinio haec pro se insuper habeat Benedieli XIV auctoritatem, ex peliditur infra, propositione 3.
PBOP lTIO 1Ι . - Ouando novus modus vivendi, seu novum
institutum, pro quo postulatur approbatio, habet tria vota perpetua, eum truditione ab alipso ad id a uetoritatem habente recipienda, simplea opprobatio Pontineta susti eis. υι institutum Mestatus religiosi essentiam habeat. - Dicimus sussicere simplicum Romani Pontificiis approbationem, id ust, non requiri ut Βωmanus Ponti sex, approbationem dando, exprimat insupo me acceptare novum hoc institutum tanquam veram religionem. nut tanquam veram congregationem religiosum, aut quodlibet aliud simile. Sustinemus nempe sussicero ut Summus Potilisex dicat hane solam vocem, approbamus: quin necesso sit ut aIN
Probatur l '. - natura status religiosi. - Nam sub prima
tractatus parte feci. 2 , status religiosi essentiam determinando, probavimus illam lolam reponendam csse in his tri laus d primo, ut siaut tria vola perpotua, quae substantialia vocantur, id est, paupertatis, eastitutis et obedientiae; seeundo, I. 13
240쪽
ut sat insuper et acceptetur traditio, qua se Vovens Dei ger- vitio mancipet; tertio, ut haee peragantur cum aliqua vivendi norma non prohibita; quae tertia conditio additur, quia cum trihus votis substantialibus et praelata traditione . plures esse possunt diversae vivendi formae; et Ecelesia potestatem habet
aliquas ejusmodi formas prohibendi et alias permittendi :quod si aliquam ejusmodi formam Ecelesia prohibeat, jam nequit dari cum hae forma status religiosi ossentia; quia jam
hoc ipso non foret status persectionis, Sed Status peccaminin
Iam vero tu casu, de quo nunc agimus, reperiuntur haec tria, ad essentiam status religiosi necessaria : adsunt nempe in novo instituto tria vota perpetua, ex hypothesi: adeSt y-- sata traditio, ut pariter supponimus : tandem nedum prohibeatur modus particularis vivendi, pro quo postulatur a PDrobatio, illum e contra Romanus Pontifex approbat. Ergo novum illud institutum, accedente simplici approbati Oue, t tam habet religiosi status essentiam. Et hoc adeo verum oSt, ut neque ipse Romanus Potiti sex impedire P Sit, ne novum illud iustitutum, quandiu ab ipso remanebit Simpliciter apser batum, status religiosi essentiam non habeat; quia Summus Pontifex nou potest essentias rerum mutare. Equidem si Papa, simul ac approbat novum institutum, decernat ut a Domino vota in hoc instituto omittonda accepi eutur, prout fu-etum est quoad presbyteros Missionis stes Lararistes , non aderit status religiosi cssentia, deficiente acceptatione traditionis. qua acceptatio est unum de esse ut talibus: sed tunc non approbabitur novum iustitutum quod in thesi supponimus, sed aliud diversum. In thesi enim supponimus institutum itiquo vota emittenda sint et rite acceptanda. Probatur 2' eae modo quo umrobata fuit societas Iesu.
a Paulus III, inquit SuareZ, in prima sua approbatione nullam a menti ovem facit religionis; sed proposita tota ratione , i- a vendi in hoc instituto, his verbis illud confirmavit : Ciamu noli in praemissis reperiatur, quod pium non sit ac 5anctum,