장음표시 사용
411쪽
domini, revera nequaquam domini sunt; nec minus surti et sacrilegii reos se facerent, si quidquam ex istis bovis sibi absque licentia usurparent aut de iis disponerent, quam caeteri quilibet, quibus non competit fictilius ille coram lege saeculari titulus. GuΜΕΛΗΜ II, eae dispositionibus Meroe Congregationis Propagandos, a Gregorio XVI confirmatis. - Deereto die ibdecembris l840, Sacra Congregatio de propaganda fide , modum determinax it, quo deberent in Statibus unilis possideri et transmitti bona ecclesiastica, tum Episcoporum, tum religiosorum et monialium nomine inscripta, et ab ipsis eiviliter, ut dicitur, possessa. Habetur decretum illud in Fasciculo, quo recencentur acta synodorum provincialium Baltimori, ab 1829 usque ad annum 1840, pagina 8l ; qui fasciculus adjungi solet tomo 5 bullarii Propagandae. Sequentes, quae ad rem nostram faciunt dispositiones, ex illo depromimus: a Decretum S. Congregationis de propaganda fide. uum a in foederatis Americae septentrionalis Statibus nulla a te a gibus civilibus ecclesiastica successio agnoscatur, et ideo a nullum jus nec Episcopis nec sacerdotibus, ab iisdem leu gibus tribuatur, transmittendi suis successoribus bona quae-u cunque, quae a pia fidelium largitate ad ecclesiasticos vel a pios usus, sive Episcopis, Sive sacerdotibus donata fuerunt; a praedictorum bonorum . . . Securitati prospicere volens Sacra a Congregatio de propaganda fide, decrevit in posterum sedia Vanda esse quae sequuntur: a Archiepiscopus Baltimorensis, et Episcopi omnes in spedea ratis Americae septentrionalis Statibus , statim post hujusu decreti receptionem, testamentum juxta leges status in quo a degunt quarum accuratam notitiam ex certis fontibus sibia comparabuntὶ conficiendum curent. Illud autem duplicatoa et deque authentico chirographo seu exemplari omninoa essicient, atque haeredem bonorum Omnium ecclesiasticoruma quae ipsi actu possideant, vel jus ad pomidendum habeant, e illum ex Coepiscopis suis americanis, quem magis in Domi Di iii od by Cooste
412쪽
α cxpedire judicaverint, constituent... Moneatur etiam a te-u statore Episcopus, qui haeres constitutus fuerit, per litteras et quas perlectas comburet , eo tantum sine se hseredemu nuncupatum fuisse, ut bona omnia dioecesis religiose custi todiantur, donec a S. Sede Successor eligatur; illique tunea sidoliter et legitime transmittantur ... l .u Eadem sollicitudine Sacra Congregatio providere volensu securitati bonorum communitatum omnium, sive ecclesia- a Sticarum, sive religiosarum, tum virorum, tum etiam puebu larum, et quarumcunque aliarum piarum institutionum, a quae tuter bona ecclesiasti ea locum obtinent, vel saltem v eorum naturae participant . atque Sollicita Ecclesiae Pastorum et cura piis usibus. Ob quos vel comparata vel donata suerunt, u servanda et posteris fideliter tra mittonda Sunt, quae sina quuntur decernit: u Archiepiscopus et Episcopi, post decreti hujus receptio-u nem, ad Superiores, praefectos vel praesides communi-u tatum, quae intra dioecesis Suae siles reperiuntur, Acribent;
u illisque omitibus, auctoritate Sacrae Congregationis quae et illis omnibus ad hoc specialiter delegatur in praecipiunt, ut κ quamprimum seri poterit, certiorem per litteras Episc
et pum ipsum laciant: i. ' Aia, quae, et quo Onere bona possia deat communitas cui praeest 2 2.' An suae communitati sa-u cultas seu jus a civili potestate datum fuerit, bona omnia, a vel eorum partem pomi de udi et ad successores transmita tendi 2 3' Au bona omnia, vel aliqua eorum pars a Supe-α riore, vel ab aliquo communitatis membro, vel a pluribus a conjunctim possideantur 7 4' An aliquem invenerint modum a tuto ad Successores bona praedicta transmittendi, et quis situ modus iste o' An nullus alius habeatur modus praeter teMa tamentum a Besponso accepto, Ordinarius quid agendum sit facile a comperiet. Nam gi quae sint communitates, quibus jus a
lὶ Ibi varia praescribuntur ad reetam hujusee testamenti consectionem et executionem opportuna.
413쪽
a potestate civili tributum fuerit possidendi, et ad succesea fores transmittendi bona omnia, vel aliquam eorum pama tem, nulla erit occasio sollicitudinem exercendi ad eorum a conservationem. Sin autem modus aliquis excogitatus fuerit et possidendi bona, per societatis contractum, quo bona in a communi possidentur a tribus vel quatuor communitatis a membris, ita ut omnes Socii jus illud possideant naturalisa suae vitae tempore, sed quocunque ex illis mortuo jusu apud superstites Socios remaneat possidendi bona universa, a nulla lacta cuique ex ipSis potestate alienandi suae vitaea tempore, vel per testamentum relinquendi bona praedicta et post mortem I tunc id tantummodo ab Episcopo curandum
s erit, ut, uno ex Socii S mortuo, alius ex communitatis mem-u bris in societatem adsciscatur. Tandem si unica testamenti. remaneat via transmittendi bona ad Successores, praecipiatu Episcopus superioribus, Vel illi, qui suo proprio nomino a communitatis bona possidere tunc poterit, ut statim testa-u mentum juxta leges civiles, duplici exemplari aeque authemet tico perficiat, ex quibus unum in communitatis seriniis di- . ligenter asservetur, alterum vero ad Episcopum dioecesau num in archivio asservandum mittatur.
a Facta vero Sanctissimo Domino Nostro Gregorio Papae. XVI rei totius relatione per. . . S. Congregationis Secreta-c rium, Sanctitas Sua, quae Superius praescripta sunt, in om-u nibus confirmavit, et exequenda esse jussit. Datum Romaeu ex pedibus Sacrae Congregationis de propaganda side, die. 15 decembris l840. BEx doeumento illo haec aperte sequuntur :i' Approbavit Gregorius XVI, ut bona communitatis, sub unius aut plurium nomine inscribantur; ita nempe ut isti proprietarii, tales reipsa non sivi, sed duntaxat civiliter. Atque item approbavit, ut illi civiles proprietarii, in exerendis civilibus proprietatis actibus se gererent perinde ae si forent veri domini; proindeque existima it nil pravi in hac agendi ra tione reperiri.
414쪽
400 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.2' Pro certo habuit idem Ponti sex posse tum a dioecesi, tum a communitate religiosa, vere posSideri bona temporalia, in iis regionibus, in quibus lex saecularis hanc dioecesis aut communitatum religiosarum possidendi facultatum non
3' Item pro certo habuit, eos religiosos, gub quorum nomine bona communitatis inscribuntur, quamvis sint eiviliter bonorum illorum domini, revera tamen nullum in ea bona domiuium acquirere; actusque civiles ab iiSdem circa ejusmodi bona gestos . nequaquem e Sse veri dominii actus, sed duntaxat merae administrationis. Ex quo rigorose Sequitur, poese Stare votum solemne PRupertatis in religioso, sub cujus nomine bona communitatis inscribuntur, et qui civiliter ea bona possidet. Cum enim ex hoc nullius rei verum dominium religiosus illo acquirat, nequaquam sese mutuo excludunt ille civiliter possidendi modus, ct incapacitas dominii. ad voti solemnitatem necessaria. Sed de hoc consectario fusius infra.
AncuΜΕNTDM III, ea absurdis gum alioquin sequerentur. -
' Sequeretur hodie ab Ecclesia injuste possideri bona tem poralia in Anglia, in nullandia, in Stalibus unitis Americae, etc. Etenim in iis regionibus, ejusmodi bona acquisiverunt dioeceses et communitates religiosie: et quamvis bona illa sub aliquot privatorum nomine inseribantur, nequaquam tamen ad illos privatos pertinere censentur, sed habentur tanquam bona Ecclesiastica, et consequenter libere de iis disponunt, qui jus habunt bova dioeceseon , vel communitatum illarum, administrandi. Λliunde autem in iisdem regionibus lex saecularis hasce communitates ecclesiasticas et religiosas nouagnoscit tanquam habiles ad possidendum. Ergo si lex ista obligaret in conscientia, deberent illarum dioecoseon Εpi copi, necnon religiosae illae communitates , bona illa, utpote sino justo titulo a se posscssa, habere tanquam bona derelicta fisco adscribenda, abdicare et gubernio tradere. Praescriptiones autem Sacrae Congregationis de propaganda side, quas Diuitiaco by Corale
415쪽
modo retulimus, ct quibus determinatur modus bona haec fideliter conservandi et successoribus transmittendi, pro injustis habendae forent. Imo dicendum esset errasse dictam Sacram Congregationem, dum bona haec de ecelesiasticis esse existimavit. Εjusmodi consectaria, non minus exitialia quam absurda , diligentur perperidant ii aetatis nostrae scriptores catholici, qui asseruerunt per legem saecularem impediri posse, ne valeant religiosi, aliave collegia ecclesiastica, qui quam in communi juste possidere. 2' Sequeretur bona temporalia injuste possessa fuisse ab Ecclesia tribus primis saeculis, imo et ab ipsis Apostolis et Christo Domino. Etenim constat Christum Dominum et Ap stolos communes loculos habuisse; item constat statim ab Ecclesiae exordiis inductam inter si deles fuisse bonorum commmnitatem ; et noto notius est penes EpiM0pos Apostolorum successores fuisse administrationem multorum ejusmodi bonorum , communibus necessitatibus expendendorum. Porro
dum haec sierent, exstabat Caesarea lex, a Τrajano et Septimo Severo, tum Romae. tum in Italia et provinciis promulgata, qua novo cuilibet collegio . ab imperatore et senatu non ap. probato, interdicebatur pOSSidere, Sive immobilia, sive utiam
pecunias; imo et ejusmodi collegia dissolvi jubebantur vide
Mamacchi, dei dmitto libero di possedere della Chiem, tom. 2, a P. 2, passim).3' Sequeretur jure suo uti gubernia, quae hodie lege sanciunt, nullas religiosaS aut ecclesiasticas communitates esse ad possidendum habiles; et quae, in hujus legis executionem, bona illarum communitatum invadunt. Etenim si possit M. cularis lex impedire ne religiosae et ecclesiasticae communitates iuste possideant, posita hujusmodi lege, jam ipso facto injuste possiderent. Legitime ergo bona ipSarum, id est, omnium monaSteriorum, capitulorum cathedralium, et dioecesium, sibi gubernium attribuere poterit. Unde Sequeretur 4' Absone a Pio IX excoin municatos nuper declaratos fuisseeoS omnes, qui tu reguo Sardiniae, musmodi legi et bonorum I. 26Dj iii od by Cooste
416쪽
ecclesiasticorum invasioni operam contulere. Prosecto qui, nou obstantibus hisce consectariis, saeculari legi vim tribuit impediendi, ne ecclesiasticae et religiosae communitates juste tu communi possidere valeant, non pro catholico, sed pro Ecclesiae catholicae proditore ac desertore habendus est.
LEX SAECULARIS, INCAPACITATEM DOΜINII IN RELIGIOSIS NON AGNOSCENDO, FKQUAQUAM IMPEDlT INCAPACITATEM ILLAM A LEGE ECCLESlΑSTICA I TRODUCTAM, ET VOTORUM SOLEMNITATEM.
Pramotanda. - i' A posita conclusione, tanquam a cardine, tota pendet solutio gravi Mimae quaestionis, an hodie solemnia esse possint in Gallia religiosorum vota. Etenim qui ne ut hauc solumnitatem stare posse cum hodiernis GaIΙiae legibus libenter concedunt, vim non habere illa specularis potestatis decreta directe impediendi ne solemnia sint castitatis et obedientiae vota. At plane, inquiunt, voti paupertatiis solemnitati obstant; siquidem solemne esse nequit votum illud absque incapacitatu dominii; quam incapacitatem impossibilem reddit lex sarcularis Galliae, hoc ipso quod eam nou agnoscat. Cum autem solemne PSSe nequeat unum e tribus substantialibus votis, nisi simul solemnia sint et duo alia, sequitur neque solemnia esse posse vota castitatis et obedientiae. Et sic concludunt obstare legem Saecularem GaIliae trium votorum solemnitati : directo scilicet quoad votum pauperlatis; indirecte quoad duo alia. Unde si probetur dari posse tu religiosis incapacitatem dominii, quantum is eam non agnoscat lex Saecularis, ruet lauditus infaustum illud systema, et facile postea determitiari poterit vera religiosarum familiarum conditio, tum in Galliis, tum iu ullis etiam regionibus, quae haud absimili Caesareo jure utuntur. 2' Opinio quae vim tribuit legi saeculari impediendi, ne re-Di iii od by Cooste
417쪽
ligiosi valeant, paupertatem prostendo, sese incapaces dominii reddere, seu ne Solemne Sit ipsorum paupertatis votum, inaudita ut puto fuerat ante hodierna tempora. Eam tamen ab aliquot annis sustinuerunt nonnulli scriptores Galliae; inter quos sustus et ex professo id praestitit dominus Carrihre, hodiernus Sulpitiame familiae generalis Superior. Ipsi nempe pr babilius est, hodiernos Galliae religiosos ac moniales non posse per professionem suam dominii incapaces seri, id nimirum
impediente saeculari lege, ac proinde eorumdem Vota Solem nia non esse, ob istum legis saecularis obicem vide ipsius tractatum de Iustitia et jure, ii. 22l ct seq. ; tractatum de natrimonio, n. 658 et Seq.; et eorumdem tractatuum Compendium). Laudatus tamen auctor id sustinet duri laxat relative ad praesentem Ecclesiae disciplinam; qua Staiale, nequit volum esse solemne, nisi eum incapaci late dominii. Caetcrum, putavit posse a sede Apostolica reddi solemne votum paupertatis, absque dicta incapacitate. Seu rutunto bonorum temporalium dominio, et abdicato duntaxat corum dem libero usu. His praenotatis, sit ARGUMENTUM I, eae sine Ecclesiis proprio. - Potestatem habet Ecclesia in res temporales ut corporales quantam requirit
finis ipsi proprius. Sic, verbi gratia, potestatem habet delinquentes subditos suos, id est, Christianos, coercendi, non tantum spiritualibus poenis, sed temporalibus etiam et corporalibus ; prout in tractatu de Iudiciis fuse ostendimus. Quod qui negant hahentur a Sua regio tanquam haeresi proximi et haereticorum fautores. Item jus habet possidendi bona tem p ralia, verbi gratia, ecclesias ut redditus ad ministrorum suorum Sustentationem necessarios. Item potestatem habet impedimenta matrimonii dirimentia inducendi, et sic multos temporales esse elus in familiis et in ipsa elia in civili societate producendi; et quidem independenter a qualibet saeculari potestate. Balio autem cur Ecclesia jura haec a Deo accepisse censenda sit, est quia iis opus habet, ut finem sibi proprium apte assequi valeat. Porro eadem ratio in praesculi etiam casu D iii rod by Corale
418쪽
militat. Nam ad finem Ecclesiae proprium pertinet, ut statum religiosum, sicut et statum matrimonii, apte ordinet atque perficiat. Porro ad status religiosi persectionem et decorem plurimi interest, ut multi saltem ex iis, qui ejusmodi vitam prostentur, dominii incapaces reddantur. Etsi enim ad status religiosi essentiam non requiratur illa dominii incapacitas, scd satis sit ut de nulla re absque licentia disponere possit religiosus, tamen paupertas, quae dominium etiam adsemit, utpote quae bonorum terrestrium cupiditatem quasi in radice destruit, aptior de se est atque persectior. Ergo ut va- Ieat Ecclesia totam religiosi status utilitatem et pulchrit diuem expandere, debet posse praelatam etiam dominii incapacitatem inducere. Ergo potestas haec ad sinem ipsi proprium necessaria est; ergo illam habet. Ergo saecularis lex impedire nequit quin auctoritate Ecclesiae inducatur in religiosis dicta incapacitaS. Objicies. - Nou desunt doctores qui temporalia omnia saeculari potestati subdant, Ecclesiae vero nouulsi spiritualia :sed capacitas aut lucapacitas dominii de temporalibus est; ergo eam inducendi potestas non Ecclesiae, sed saeculari prii eipi adscribi potest. - Respondeo, utique non defuisse scriptores qui ita senserint; prout fuere non lautum haeretici, sed si etiam, qui Gallicani systematis errores laudiu propugnarunt. At communis catholicorum et probatorum doctorum Sententia est, Ecclesiae competere in res etiam temporales potestatem: non quidem eo sensu quod ad regendam temporalem societatem iustituta Ecclesia fuerit, Sed eo sensu quod propter sinem suum spiritualem, et quantum suis ille postulat, possit de rebus etiam temporalibus decernere, et jus habeat ut saecularis potestas in hoc non obstet, sed obsequatur. Et certe Ecclesia nequit incapacitates matrimonii seu impedimenta dirimentia statuere, quin multos effectus temporales tu civili societate producat. Quis tamen catholicorum negare audeat have quam sibi tribuit Ecclesia potestatem
419쪽
res doetrina, circa res temporales spiritualibus anneaeas. - COmmuniter tenent doctores catholici, et tanquam extra omnem
controversiam tradere solent, Ecclesiae jurisdictioni subjacere
causas ecclesiasticas p et pariter communi consensu tenent, proeeelesiasticis habe udas esSe, non tantum causas spirituales, sed etiam spiritualibus anne s. In testimonium adduci posset tota fere canonistarum caterva ; cum fere nullus sit alicujus nominis in re canonica scriptor, qui doctrinam hanc non tradiderit. Nonnullos duntaxat citabimus : et omnes plane causae a Gelasiastiere, nimirum quae spirituales sunt, vel spiritualibusa ann oe, necessctrio sunt in soro ecclesiastico agitandae. s
Boeklin, in titulum 2, libri 2 decretalium, n. 91.) a Laicusa respectu causarum ecclesiasticarum judex competens esse
a nequit; sed earum coguitio et dijudicatio ad solos ocelea si asticos judices spectat: et quod causae ecclesiasticae sinta determinandae a judico ecclesiastico, de hoe nullus unquama orthodoxus dubitavit. . . Estque ratio, quod rerum spiria tualium, eisque anneaearum judicialis et auctoritativa cognia tio, dijudicatio ac dispositio supponat legitimam ad hoc a potestatem ac jurisdictionem rebus istius modi proporti
a natam, id est, spiritualem et ecclesiasticam, cujus de se et incapaces sunt laici. v Murenius, Forum eccles. , in tit. 2, libri 2 dε cretalium, q. 9l.) a Causae Getesiastim vel sunt a civiles, vel criminales. Civilium nomine veniunt quaecunque a causae de rebus spiritualibus, vel anneaeis spiritualibus. a Ferraris, Verbo sonum, n. 70.) a Causae reclesiastim duplicis a generis sunt : aliquas enim doctores appellant mere ecclea si asticas seu spirituales, alias temporales. uere ecclesiasticara seu spirituales sunt, quae ex objecto Suo Sacrae sunt, seu a quae versantur circa rem sacram ei spiritualem : non merea ecclesiasticae seu emporales, quae habent Objectum de seu quidem profanum et temporale, ratione tamen permnaea ecclesiasticae contra quam proponuntur, alio e ex capite, α ad cognitionem judicis sacri pertinent. De prioribus, seu a mere Getesiasticis, iudubitata apud omnes iam catholicos Diqitigoo by Corale
420쪽
406 TRACTATUS DE IURE REGULARID M.
a quam heterodoxos sententia est, illas ad cognitionem judicisa ecclesiastici, et quidem Solius, laicis omnino excluSis, Spe- a clare . . . Proceditque hoc, non tantum de iis causis, quae abu intrinseco spirituales Sunt ..., Sed etiam de iis quae in triua sece spirituales noli Sunt, Sed spirituali tantum annexae, a quales sunt causae reddituum ecclesiasticorum, decimales,u etc. Batio est quia magis dignum trahit ad se mi uus a dignum; et res temporalis de Stuit esse talis, quam primum a spirituali annexa fuerit. v schmal Zgrucher, tu tit. l. libri 2 decretalium, n. 50.ὶΕx communi autem illa doctorum sententia sequitur, capacitatem aut incapacitatem domi uti tu religiosis esse quid ad Ecclesiae jurisdictionem pertiuens ; agitur enim de alligauda vel non alliganda hac tu capacitate voto paupertatis. Ergo
agitur de re connexa cum paupertatis volo : Sed Votum paupertatis est procul dubio res spiritualis : ergo agitur de re annexa rei spirituali. Sed communis est doctorum catholicorum sententia, ad ecclesiasticam, non autem ad Saecularem potestatem pertinere, ut de rebus ejusmodi, quae spiritualibus annexae dicuntur, decernat : ergo revera Ecclesiae tribuendum est, ut possit independenter a saeculari principe incapacitatem dominii in religiosis inducere. Ast, inquis, lex Saecularis perget nihilominus professum religiosum habere tanquam dominii capacem. Quid inde, nisi quod lex specularis quandoque civibus tribuat jura quibus earoni. Et numquid lex saecularis Gallide non agnovit aliquando jus divortium instituendi, et ad novas nuptias convolandi Quis porro catholicorum inserat revera jus illud exstitisse, aut neget ingentis sceleris reos suisse qui hocce praetonso jure usi
sunt Pergat potestas Specularis, quantum voluerit, reliOgiosum professum habere tauquam capacem dominii, aut etiam matrimonii : si Ecclesia votum ejus tanquam Solemne acceptaverit, est hoc ipso, sicut valido contrahendi matrimonii, ita et valide acquirendi dominii incapax.
ARGuMENTUM III, eae eo quod sineularis potestas non possit Di iii rod by Corale