장음표시 사용
431쪽
men coram saeculari potestate varios actus dominii exerat. Nam per istos actus, non sibi dominium acquirit, sed communitati. Et quantumvis lex specularis, non communitati sed ipsi religioso dominium tribuat, tamen sacere nequit ut ipse sit revera et in conscientia dominus. Unde licet ejusmodi actus videantur esse actus dominii, ut tales a lege saeculari reputentur, in re tamen nihil aliud sunt quam meri actus admini- Strationis, per quos bona sibi aequirit et de iisdem disponit
VII. Quando lex saecularis Galliae desiit vola monialium tanquam solemnia et dominii incapacitatem inducentia agnoscere, non ideo sublata est volorum illorum solemnitas. Id erui potest ex responso Sacrae Poeuitentiariae diui 13 februarii l8έl, quod ad Cenomane usum Episcopum re Scribitur : Moniales, Pseunte Gallicanam perturbationem solemnem religiosam professionem emisstrint, veras religiosas esse in diario L'Imi de la religion, n. 3423, i 3 avriI 184 lj. Ibi cui in veras religiosus intelligit Sacra Poenitentiaria eas, quarum Vota solemnia Runt: quod patet ex usurpato ab eadem S. Paenitentiaria loquendi modo quoad alias Galliae moniales, quarum vota ut simplicia duntaxat habet. Nam in alio responso ad eumdem Cenomanensem Episcopum, 2 januarii l836, de novarum ejusmodi monialium conventibus dixerat: u sede Apostolica, attentis preuliaribus cimcumstantiis, non tanquam ordines vere et proprie religiosi, sed uti piissimarum familis teminarum instimantur bu diario L'Anii dela religion, tomo 88, pag. 405J. Quod autem harum posteriorum Vota agnoscat tanquam simplicia, palam faciunt luee ejusdem S. Poenitentiariae verba: ... Respondet: Novus Gallicarum moniales, quae institutum aliquod religiosum fretantur, in quo secundum ejus acceptationem et approbationem ab Apostolica sede factum, probessionem solemnem ae solemnia vota emittere deberent, et nihilominus per temporum circumstantias atque ea proetatis rationibus vota dunt ut simplicia modo nuncupant, moniales profecto istas. licet maxima commendatione dignae sint ..., ipsas tamen in ordine ae relistione sua vere professas dici ac censeri non l. 27 Di ili co by Corale
432쪽
posse. Gautrolet, Traite de Pstret religie , tome 2, pag. 28i, odit. 1853.) Unde in sty Io a S. Poenitentiaria in ejusmodi re ponsis adhibito, patot per veras religiosas intelligendas esse
eas quae Vere professos sunt, Seu quarum Vota Vere solemnia
sunt : per oppositionem scilicet ad alias moniales quae vota duntaxat simplicia nuncupant, et quarum congregationes declarantur haberi a sede Apostolica tanquam piissimarum famillae feminarum, non tanquam ordines vere et proprie religiosi. Ergo quando S. Paenitentiam declarat moniales, quae ante Gallicanum perturbationem solemnem religiosam professionem emiserant, veras religiosas esse, perinde est ac si diceret, ipsarum vota adhuc esse solemnia ἰ ac proinde adhuc permanere in iis monialibus incapaeitatem dominii, quantumvis eam incapacitatem lex saecularis non agnoscat. Ergo tandem existimat S. Paeui lentiaria dari posse votorum solemnitatem cum incapacitate dominii, quamvis eam lex saecularis non agi meat.
VIII. Exstat Bruxelliis in Belgio conventus Canonissarum regularium Sancti Augustini, a Berlaymont nuncupatae. Eae porro moniales usque ad annum l820 perrexerant, juxta institutum suum a sede Apostolica olim approbatum, solemnem Suam professionem emittere. Dicto autem anno, gubernium tunc temporis in Belgio vigens, eis significavit. i' ut sibi ON dinis sui regulas et statuta panderent: 2ο ut novitias in posterum non admitterent nisi ad vota quinquennalia : 3' ut nulla ex ipsis bonorum suorum dominium, liberamque dispositionem et administrationem abdicaret. His gubernii jussionibus non Parum commotae moniales, sedem Apostolicam litteris adierunt, ut edocerentur quonam se modo in ejusmodi rerum angustiis gerere deberent. Commissa res est Sacrae Poenitentiariae examini; atque ab eo tribunali prodiit dio 20 novembris 1820, sequens responsum, quod gallice translatum exhibemus. Non enim textum ipsum latinum nobis comparare potuimus: sed putamus exstare textum hunc, tum in archiviis archiepiscopatus Mechliniensis, tum apud ipsam Sacram Poenitentiariam. Eu graviSsimum illud doeumentum, quod,
433쪽
utpote maximi in praesenti quaestione ponderis, juris publici saciendum duximus: a A nos chhres Scevrs en Iesus-Christ, les religicuses dudioeliso de Malines, qui out consulto te Salut-Finge. - La Sacree Punitencerte a aut, par ord re de Sa Sa in lute, mure- . ment considere et examine ce qui avait juto ces religie usos dans de grandes inquietudes et perplexiles, leur r6pond parce rescrit, et esphre quelles se tranquilliseroni. t ' Quoiqu'il Icur soli penit,te d et re sorcecs li exhiber augOuvernument leurs statuis, dans les lucis it n'y a ricia qui serapporte au civit, tu Sacroe Peniten certo declare noan molnsaux suppliantes qu'il leur est permis de cedor en ce pol ni
aux ord res dia mu verne ment. car ce is est pa S de leur propreinou venient qu elles le foui, mais parce que Ie gouuerne-mcnt Ies 1 soree, SOus menaee ni mae de la plus grandepcino, la dissolution ut extinction de la rs comm uuautes religio usus, si olles ne presentent leurs Statuis uvant te i jan-vier procliatu. Or, ces religicuses ne salsan' eela que mal greelles et par larce, on aurait tori de les SOupconner de recon-nait re dans le gouuernem cui quelque supremalle Ou pouvoiren mali bre ccclesiastique.
2' Voyant que tu gouuernemunt vetat absolument quo Iesreligicuses se consorinent au vie ux decret du l8 lavrier l809, qui leur dotino la propriete, Ia possession et radministrationdes hietas qui leur soni ochus, la Sacroe Psini iuncerio accorde aux religie usos qui ont dria suit leur profession solen nolle, en veri u du l'autori te expresse dii Salut-Siege, Ia permissiondaequ6rir, de posseder, et dadministrer des hiens, et d'en disposer a des fins honuoles et pie uses, en gardant la subo dination necessa ire a l'egard de leura su porteum legitimes. 3' La Saeroe Psinite iacerie volt bien que dans ce vieux d6eret ot dans Ia leti re du direeteur des assa tres du culte catho- lique, eomme on l'appclle, it est delandu aux nouvelles res gieuses do latro des vaeux solenneis, et qu'on ueut que Iesanciennus religienses ne permetient plus qu'il s'en lasse de Diuitia oste
434쪽
TRACTATUR DE IURE REGULARIUM.paro iis dans leum niai sons; mais elle ne troiive bas dans cespilices, ni dans les. aut res enuoysius a BOme, cu que craignenties suppliantes, savoir, I Ordre d obliger expresso ment cesnou velles religie uses a ne potui emetire des vinux solenneis. Λu reste, cu vertu de lautorita expresse du Salut-Si ego, cuogard aux circonstances oti se trouvent les suppliantes, On permet que dans leurs niaisons ou ne lasse plus que des Vceux simples et tempora ires. 4' Dans co decret mention ne plusteum lais, et dans latet ire susilite, rem pocli me ut qu'oli met si l omission desvceux SolenneIs ne rogarde pas les anciennes profesSes, quino dolvent plus latre de voeux, mais Ies noli velles religi eusus qui en scroni dans la suile. Douc si, a cause des cim constances, oti a quelque ogard au dsieret et a culte letire, les anciennes religi eu Ses ne dolvent pas cra indre quellus ne para issent par lii εe detruire elles-momes, et re noncer ii leurs
gie usus prolatae S. AEDon usi ii Rome, dans la Sacree Ponite iacerie, te 20 iiovembre l820. - Michael Cardi n. di Pietro ij. - d. Pio Se creta ire de la Peniluncerte. Ex isto documento sic arguimus : a tempore magnae perturbationis Gallicae, usque ad annum l820 , jus Caesareum iu Belgio vigens, nullana votorum Soli iunitatem ac dominii incapacitatum in rcligiosis agnovit. Subjecta nempe fuit regio illa, primum Gallicanae reipublicae legibus, tum Napoleonis codici usque ad annum l8lέ; cujus civilis codicis erga religiosas familias dispositio a succedente gubernio protestantico retenta est. Nonnullae porro ex praelatis monialibus proseM
l, D. Cardinali Pieiro sie habet opus inseriptum Biographie uniuerseris r. uouune prolaude meni eanouiste et qui excellati dans la seleuee theologique . a
435쪽
sionem suam anno l814 omiserant; eo Scilicet tempore, quo lex civilis in Belgio votorum solemnitatem et dominii incapacitatem nullatenus agnoscebat. Nihilominus Vota omnia, usque ad annum l820 per professionem emissa , tanquam Vere et proprie solemnia re Sacra Poenitentiaria habentur. Imo, dum monialibus jam professis datur facultas, ut sese dicto decreto anni l809 accommodent, possidendo nempe atque administrando ex concessione Apostolica et cum dependentia a legitimis superioribus) haereditates quae ipsis obvenirent, expresse
monentur, nequaquam ob id eis pertimescendum esse, ne videantur sese ut sua solemnia vota destruere : Si, is causedes circonStances, is a quesque egard au decret et is rette letire du ministre des cultes les anciennes religuuses ne dolvent pas craindre qu elles ne paruissent par tu se detruire elles-memes et renoncer is leura voeuae solenneis. Ex quibus Verbis tria aperte sequuntur : primo, existimavit Sacra Poenitentiaria solemnia tutem votorum, ab istis monialibus prosusSis emissorum, nequaquam impeditam aut destructam fuisse vi legis civilis, hanc solemnitatem in Belgio jamdudum uou ugnoScentis. Secundo, existimavit insuper non destrui hanc Solem uitatem licet moniales illae prosessae dictae legi seSe accommodarent, haereditates obvenientes percipiendo et administrundo, modo id facerent cum dependentia a superioribus. Tertio, existimavit tandem remanere posse incapacitatem dominii in religiosis qui sese praedicto modo legi civili accommodant; siquidem nisi remaneret incapacitas dominii, nec remaneret viniorum solemnitas. Et Sic firmatur quod supra diximus, religiosos nempe, qui sic ad terminos legis Saecularis bona possident et aequirunt, non sibi, Sed communitati aequirere ; nec ab eis exeri veros actus dominii, Sed merae administrationis. IX. Si religiosi possint esse proprietarii civiliter, Seu corami civili, quin verum ullum dominium sibi acquirant, eou- cludendum est, nequaquam ObStaru legem Saecularem in capu- eitati dominii et votorum solemnitati, quantumvis Dam incapacitatem et solemnitatem non agu cat. Atqui revera reli-Diuili od by Coos e
436쪽
422 TRACTATus DE IGER REGULARIUM.giosos civiliter proprietarios, nullum Verum dominium habere
in bona, quae ipsis a lege attribuuntur, constat ex decreto Sacrae Congregationis de propaganda fide, a Gregorio XVI confrmalo, 15 decembris l840. Decretum illud superiorica pilo retulimus. Quod autem laudatus Ponti sex et dicia
Sacra Congrogatio persuasum omnino habuerint, religiosos sub quorum Domine bona communitatis inscribuntur, licet sint civiliter bonorum illorum domini. nullum lamen verum domi uium in ea habere, sed esse meros rei monasterii conservatores, o x decreti ipsius tenore planum eSi. Stare ergo potest in religiosis dominii incapacitas, quamvis eos tanquam dominii capaces lex saecularis habeat, et quam is ullam sint civiliter proprietarii. X. Stare posse volorum solemnitatem ac dominii incapacitatem cum lege Saeculari eam nou BgnoScente, probat insuper conditio in qua regulares Angliae et Hiberniae a tribus sermo speculis versuti sunt ut hodiedum versantur. Palebit hujusce argumenti vis, si vera probentur tria haec : l' toto hoc trium saeculorum tractu persevera utor et siue interruptione exstitere dictarum regionum regulares, quorum multi in patria ullam sua Solemnum professionem emittebant, atque in ea degebant. 2' Sive utaris dictarum regionum potestas, lolo sermu lὶ hoc tempore, eos non habuit, sicut nec hodie cos habet, tanquam religiosos; s0d aliis temporibus, eos ad necem perquisivit aut in exilium expulit, aliis vero ipsos intra sues patriae degere permisit tanquam meros cives, nullum in eis dominii incapacitatem aut volorum solemni- talem agnoscens. 3' Solem uia fuisse illorum religiosorum vola persuasum fuit, tu in F edi Apostolicae , tum romanis Congregationibus, lum religiosis ordinibus ad quos regulares illi pertinebant, tum doctoribus catholicis omnibus. Porro certa omnino esse haec tria plene compertum habebit lector, si vel
si) Dieimus serma. quia sub regina catholica Maria, et postmodum suh alio
rege, ad normam eatholiet dogmalis restitutae res aliquantisper sui re: sed hine non perdurarunt.
437쪽
unicum pervolvat librum qui inscribitur Hiberinia dominicam auctore de Burgo, odit. Κilhenniae l762). Sylvam ibi reperiet
documentorum, quae triplex illud assertum firmant. Nonnulla tantum in probationem cursim adducemus.
Et 1' quidem ad permanentiam quod attinet religiosorum Anglorum et Hibernorum, a tempore se hismatis Henriei VIII usque nunc, citabimus, exempli gratia, praeclari ordinis Dominicanorum familiam. Exstabat in Hibernia hujus Ordinis
provincia. Eam porro testatur de Burgo, nunquam annumeratam fuisse inter extinctas seu titulares provineius Gibernia
dominicam, pag. 93 . Imo quando ex CromWolliana irrannide magis in eam persecutio deSaeviret et exulare cogeretur, sic quoad ipsam decretum est in capitulo generali Dominicanorum, anno 1656: Decernimus ac declaramus quod h re provincia, tametsi nunc tota eaulet, ob acatholicorum saevitiam, torris nativo solo, retineat tamen nomen, locum, jus formamque
provinetae inibernia dominisum, pag. iis . Simul ab eodem capitulo potestas facta est generali ordinis praepOSito, provincialem in hac provincia Dominandi, donec posset iterum a capitulo provinciali in Hibernia de more eligi. Ergo usque ad annum l656 cxstiterant et tunc temporis adhuc existebant regulares Hiberni. Sed neque postea extincti fuerunt. Equidem anno 1697 a Paria mento statutum est, ut omnes Hiberniae regulares in perpetuum exularunt, et quidem sub poena mortis, si in Hibernium reverterentur lxi de Hibernia dominicam, pagina 155 . Sed crudelia haec statuta haud inpediverunt quominus a regulares, generali exilio anno 1698a pulsi, paulatim in Hiberniam regrederentur pro spiritualiu Christi fidelium sustentatione, repetitis ficilicet coruma obsecrationibus flexi, majoremque praestolantes elementiama sub reginae Annae gubernio. B Gibernia dominicam, pag. 157. Imo, cum paulatim cessaretur ab urgetidis praedietis crudelibus in regulares edictis, anno 172i potuerunt Patres Domini eani provinciae Hiberniae, sua jamdudum ita terrupta capitularia comitia Dublinii iterum celebrare. Quod sic enarrat Diqiliaco by Corale
438쪽
424 TRACTATus DE IURE REGULARlUΜ.
de Burgo: et Eodem anno 172l, sub finem meusis julii, Patres et capitulares Dublinii convenere, pro prima prioris provin-s cialis electione siὶ post exilium generale anni 1698. Et
u gerunt autem reverendum Patrem. . . Exinde porro ada praesentia uSque tempora eliguntur provinciales nOSiri ...u Semper vero habentur Dublinii comitia provincialia. Cumis enim amplissima Sit civitas, regnique metropolis, magisa occulte et caute eo convenire Valent Patres capitulares. a numero ut plurimum circiter quinquaginta, quum ad exire guas civitates vel oppida, in quibu8 nec tres ademe possuntu advenae absque magistratuum notitia. Adde quod , cum a magistratus Dublinienses Sub Oculis Sint pro-regis, ejusve a vices-gereulium clementiae deditorum, utque de rebus ma-n joris momenti curantium, leges in clerum latas executionia mandari non satagunt. v Hibernia dominicam, pag. l62.
Auno i 75l prodiit Sacrae Congregationis Propagandae decretum, quo diSponebatur ne Superiores regulares Hibernia haburent in posterum tu ipsi Hibernia probationis domos; sed juvenes Hibernos, ordinem ingredi volentes, mitterent in regionum catholicam, ibi novitiatum peracturos et ad prosessionem recipiendos, posteaque ad Hiberniam redituros Hibernis dominicum, pag. 162ὶ. Ergo anno l75l aderant in Hibernia varii ordines religiosi, et quidem cum novitiatibus; atque ibidem novitii ad solemnem prosemionem recipiebantur. Nec mirum, cum jam ab anno I 624 sibi domos et sacella comparaviMunt : a Circa annum l624, regulares cujusvis ordiuisa construi sibi fecerunt Dubliuii sacella et domos. v Ηiberniti dominicam, pag. l 95, n. ib.ὶ Vide etiam ibid. , pag. 7l6,
Ab anno vero i7bi usque nune, inutile laret probare perennem illam religiosorum Hibernorum et Anglorum perpetuatiouem. Notum satis est nunquam extinctam suisse con-
lὶ Toto tempore quo nequiverant Patres Dominicam uiberniae capitula sua celobrare, eorum provincialis superior nominatus fuerat a magistro generalis ordinis; juxta editum in eo miliis generalibus anni 1656 hae de re decretum.
439쪽
gregationem Anglo-Benedicti nam, quamvis aliquando unus duntaxat superstes fuerit hujus instituti professus. Unde certum omnino est, per tria ultima saecula exstilisse variorum ordinum religiosos Anglos et Hibernos, suas in dictis regionibus habentes regulares domos, imo et provinci RS. 2' Nec minus certum est, loto seri ne hoc temporis Spatio, a legibus silecularibus, Angliae regulares nequaquam ut tales admissos fuisse ; nec agnitum suit ullum eorum jus possidendi in communi, religiosi ordinis titulo. Sed quando ab exercenda in eos Persecutione cessatum est, non potuerunt, nec hodie adhuc possunt in patria vivere, nisi quatenus cives. Id notorietatis est publicae, nec probatione indiget. Unde hodierna couditio regularium Galliae et Belgii, quos lex civilis nec tanquam capaces possidendi in communi, nec tanquam incapaces POS-sidendi individuatim agnoscit, nova non est, sed a tribus saeculis in Anglia et Hibernia perseverat. 3' Tandem minime dubium est, non obstante dicta legum specularium dispositione, habitos fuisse Angliae et Hiberniae regulares tanquam veros religiosos; et eorum vota in profeS-sione emissa, repulata fuisSe vere solemnia; ncc magis in istis, quam in aliis regionum catholicarum professis, nil mimam
fuisse capacitatem acquirendi dominii. Ad quod probaudum
plane susticeret absentia documentorum, dubitationem hac de re testantium. Et enim per tria illa saecula, nec Romanorum Pontificum decreta, nec Sacrarum Congregationum declarationes, nec religiowrum capitulorum aut generalium praepositorum ordinationes, nec theologorum aut canonis tarum disceptatioues, quidquam continent, quo vel minimum innuatur, solemnia non suisse vota a regularibus Augiliae et Hiberniae emissa, ob dictum legis civilis obicem Innumera o contra exstant, quae pro solemnibus habita fuisse hiec vola testantur. Lectorem ad librum Vibernia dominicana inscriptum remittimus, et unum duntaxat aut alterum ex tot illis documentis
Anno 175l a S. Congregatione de propaganda fide Statu-
440쪽
TRACTATU1 DE JURE REGULARI GN.
tum suerat ut, a superiores regulares neminem in posteruma ad habitum religiosum admittant in Hiberniae regno; sed a qui expetunt alicui religioso ordini nomen dare, habitum a iuduant in illis solum coenobiis, quae tu regionibus catholicisa existunt, ubi noviliatus ejusdem ordinis juxta constitutiones e Pontificum Romanorum erecti sutit. v Hibernia dominicum,
Pag. I 80. Provincialis Dominicanorum Hiberniae, litteris 2l si bruarii 175l ad orditiis sui generalem magistrum datis, dicebat
noxium sibi videri praemissum Sacrae Congregationis decretum; atque variis rutionibus ostendens magis expedire ut ii vitiatus in ipsa Hibernia perageretur, Subjuugebat : a Ex Oma nibus regularibus Hibernis, qui tu tra quinquennium a sacra a Tridentina Srnodo praescriptum Super praetenSa profeSsionis a nulli late reclamarunt, nullus unquam inventus QSt eorum a qui in Bibernia, sed qui in cae uobiis extra-nationalibus, tr-e rocinium seu nox itiatum peregerant. v Hibernia domin cum, Pug. l82. in Notetur illa Patris pro incialis Hiberniae ut testatio : cx iis nempe Dominica uis Hibernis qui in Hibernis novitiatum expleverant. nullum inventum eSSe qui professionis suae nullitatem obtenderit. Cum nempe identidem contingat in omnibus religiosis ordinibus ut aliqui professi a sede Apostolica postulent nullitur factam declarari professionem suam, id non fecerat ullus ex Domini canis qui in Hibernia professionem emiserant. Suppoliunt haec dicti Patris provincialis verba, ne tu Suspicionem quidem ipsi venisse, professiones omnes in Hiberuia factas, ob legis siecularis, incapacitatem dominii non agnoscentis, obicem, irritas suisse ac nullas; et non vulcre vola tanquam veru solemnia. Et probant simul a theologis et canouistiis, uullum hac de re dubium inolum fuisse. Suam uenape prosessi nem validam reputabani religiosi omnes qui in Bibornia xola solumnia omiserant. Et idem existimabatur in respectiviscorum religiosis ordinibus. Qu: P certo persuasio haud ita montibus insedisset, si quid in contrarium a Romanis Pontiscibus Disiti Cooste