장음표시 사용
531쪽
igura voeuae sobenneis. Ergo anno 1820, ne in dubium quidem vocabat S. Paenitentiaria, num solemnia essent Belgicarum monialium vota, hucu ue emissa. 2' Consonat aliud ejusdem S. Poenitentiariae responsum anni 1852, cujus haec fuit occasio : novitia quaedam, tentationi obsequens, clam omnibus, deposita veste regulari, emonasterio Suo evasit, cum animo non amplius redeundi. Mox vero, facti paenitens, regreditur; et fugam Suam, quae adhuc in monasterio ignorabatur, superiorisSae suae manifestat. Iuterrupto anno i rocinii, inchoandus erat denuo nο-
vitiatus. Quapropter ad Sacram Poenitentiariam recurritur; quae, quoniam tam exitus quam reditus occultus fuerat, dispensationem concessit in anno novitiatus. Certo ad me testimonio perlata fuit facti hujus notitia. Probat autem persuasum Sacrae Poenitentiariae fuisse solemnia emitti a Belgicis monialibus vola. Si enim simplicia illa re putasset, non concessisset dispensationem, sed respondisset ad valorem simplicium votorum nequaquam requiri integrum novitiatus annum. 3' Anno 1854 ad S. Paenitentiariam facto recursu, pro facultate mutandi nonnullas dispositiones testamenti, a moniali quadam Belgica, ante professionem suam conditi, rescriptum
est in hune modum : S. Poenitentiaria, eonsideratis eaepositis, responciet, quod vota monialium in Gallia et Belgio habentur ut simplieia; et ideo oratris rem agat eum ordinario, et ejus judiciose dirigat. Datum Romoe in Sacra Poenitentiaria, die 2' dee-bris l854. Prae manibus habeo ipsum authographum instrumentum , .S. Paenitentiariae sigillo munitum; ex quo ipse propria manu praemima verba transcripsi. Ante illud rescriptum, nulla, quod sciam, in hunc sensum decisio quoad Belgium prodierat. Quod autem cum duobus praecedentibus haud cohaereat, per se patet. Videtur autem decisio illa occa iovem dedisse sat arduo sequenti dubio, quod S. Paen, tentiaria decidere noluit, Sed quod forte ipsa auceps haereret S. Congregatiovi Episcoporum et regularium remisit. Nempe 4' A quodam Belgicarum monialium confessari O. Eminen- Di ili co by Corale
532쪽
tissimo cardinali S. Paenitentiariae praesecto directae sunt sequentes litterae : a Eminentissime ac Reverendissime prina ceps - ConfesSarius monialium ordinis regularis, a 8. Sedea olim expreMe approbati, ea quu par est reverentia recurrita ad Eminentiam Tuam Revereudissimam pro solutione dubiis urgenti Mimi et gravissimi. v Nuper scilicet innotuit dictis monialibus, illarum vota
a non esse Solemnia, Sed Romae haberi tanquam mere sima plicia. a Subito exorta est in monasterio maxima animorum pedia turbatio : bona enim fide vota sua emiserant, in eorum acu curata observantia hactenus perseverarant, sciebant mo-u nasterium suum nunquam in mediis turbinibus amisisse a conventualitatem, sed successione nunquam interrupta ina eodem statu permansisse : votum paupertatis ad hanc usque
a diem tam fideliter servaverunt, ut quidquid titulo legum
vi civilium obvenerit, semper et mi Stanter, premente etiam a maxima penuria, tanquam rem alienam repudiaverint. Unde a conclamaverunt se hacteuus fuisse turpiter delusas et in- a juste deceptas. Et quoniam nunquam habuerunt voluna talem et intentionem omittendi vota simplicia, Sed cona stanter voluerunt solemniter profiteri, Secundum regulama ordinis sui, a S. Sede approbati, aliquae, praesertim juniores, a declararunt tum praepositae monasterii, tum confeSsario, a se deinceps esse Iiberas et ab omni obligatione regularia solutas : adeoque obedientiam antistitae suae denegant, eum v eadem agere intendunt ad obtinendum dotis suM restitu-a tionem, imo timendum est, ne cum maximo sdelium scanu dulo et familiarum detrimento, in animi desperationema actae, matrimonia attentetit.
a Consessarius discolis hactenus respondit, opinionem dea in validi late professionis solemnis vigere quidem in Gallia,u sed neutiquam in Belgio , ut obligationem certam incertisu vanisque rumusculis non debere convelli; promisit insuper u se consilia collaturum eum ordinario. Distiirco by Gorale
533쪽
a Sed obstinatae moniales reposuere ordinarium nullama auctoritatem habere ad controversiam componendam; seu velle stare soli decisioni Romani Pontificis : si professio sua a solemnis non est, nihil Prorsus est, quandoquidem meusa nunquam suit emittere vota simplicia, quae facile solvia possunt et absolutam renuntiationem saeculi non indu-
a Suspicatur etiam confessarius aliquos de clero virosa istiusmodi ratiocinia monialibus p cmisse ; quinimo iidem a suggessisse videntur, ut lites iutricatissimas excitent fami- et Iiis, quat ouus monialibus restituunt partem variarum haerea ditatum, quae ipsis obvenissent, nisi quod persuasae fuerint, u gihi, laeta professione Solem ni, nihil juris suisse aut esse ada haereditates sive testamentarias, sive ab intestato. a Quapropter eum omni fiducia, Sed pressus etiam ingentia anxietate recurrit confessarius Orator ad Sacram Poenitena tiariam. ut sciat quid sibi agendum Ast in re tam gravi, et
a praesertim, an invalidata prosessione solemni, omnino et a necessario urgenda sit obligatio trium votorum simplicium. a quae nuuquam emittere intenderunt. a Tandem obtinuit confessarius, ut omnia tranquille et a more consueto procederent, usque ad hebdomadam qua-u tuor temporum Quadragesimae, quo intervallo sperat se a decisionem Romanam Obtenturum. v
Die 3i ianuarii 1855, expeditum est rescriptum tenoris
sequentis : Sacra Pomitentiaria, perpensis ex altis, resp-dendum eensuiι, quod Orator, de consensu moniairum recurrat pro opportuno remedio ad S. Congregationem Episeoporem et re tarium, per medium ventis in Urbe deputandi. Datum Ronue in
S. Pamitentiaria, dis 3l januarii 1855. Illud pariter rescriptum ex autographo instrumento ipse transcripti. Quid S. Congregatio Episcoporum et regularium responderit, non vidi : sed ad me perlatum est, remisisse dictae S. Congregationis Eminentissimos Patres, Ed emanatas S. Paeis Distiirco by Gorale
534쪽
nitentiariae declarationes. Quae cum, ut Vidimus, variae fuerint, incertam rem adhuc relinquere videntur.
PROPOsITIO VIIR. - Concludenda est votorum a praedictis Belgii monialibus emissorum solemnitas. - Sequitur ex prae-
mimis propositionibus. Hoc ipso nempe quod non constet de Politisicia voluntate, vota haec jam pro Solemnibus non acceptante, perseverare censenda eSt prior Sedis Apostolicae voluntas; qua scilicet instituta haec approbando, Semel pro Semper tanquam solemnia acceptavit vota omnia, quae in iisdem institutis rite emitterentur. Unde ex parte Pontificiae volun- satis, non est cur a Solemnitate defecisse existimentur. Aliunde nec ex aliis rationibus, quae excogitari possunt, deneganda est solemnitas; prout rationes illas recensendo probavimus. Ergo revera pro Solemnibus habenda sunt dictarum Belgii monialium Vota.
Noniales Galliae, quae ex instituto a sede Apostolica approhato solemnia vota emi aere deberent, etiamsi simplicia duntaxat ob dietam Pontificiam voluntatem hodie emittant, status religiosi essentiam habere censendae sunt.
Nam ad status religiosi essentiam non requiritur votorum solemnitas; sed stare potest tota flatus religiosi ratio cum
votis simplicibus. Id expresse desinivit Gregorius XIII quoad
scholasticoS Societatis desu, quos, etsi votis simplicibus duntaxat ligatos, pro veris et proprie dictis religiosis esse habendos laudatus Pontifex declaravit. Ut autem adsit status religiosi essentia cum tribus votis simplicibus, susscit, ut vota haec perpetua Sint, et nomine Ecclesiae rite acceptentur. Iam vero id non deest in monialium institulis, de quibus loquimur. Fuerunt, ex hypotheSi, instituta haec approbata, et facta etiam fuit semel pro semper legitimis superioribus facultas. vota in iis emittenda, Dei et
Ecclesiae nomine acceptandi. Quamvis aulem cessaverit sedes
535쪽
Apostolica vota haec, in recentibus Galliae conventibus emissa, pro Solemnibus acceptare, non ideo desiit eadem institula in caeteris approbare; neque item revocata est facultas, legitimis superioribus initio data, Dei et Eeclesiae nomine vota in iis
institutis emissa acceptandi. Unde nulla est ratio cur dictae Galliarum moniales a status religiosi essentia dejectae censeantur. Hinc pro veris et proprie dictis religiosis habendae sunt, in stricto hujus vocis Sensu : non tamen tales sunt in quodam alio strictiori sensu, frequenter usurpari Solito, quo nempe voce illa religiosorum ii soli designantur, qui per vota solemnia professionem emiserunt.
AN HONIALES GALLIAE, QUAE EX INSTITUTO TRIA VOTA SlMPLICIA IN PERPETUUM EMITTUNT, STATUS RELIGlOSI ESSENTIAM HABEANT
Praenotanda. - i' correlativum est moniales simplicia duntaxat vota omittere, et ad clausuram de jure communi non teneri. Etenim ecclesiasticae leges clausuram decernentes, non agunt nisi de monialibus per solemnium votorum emissionem profitentibus. Hinc etsi aliquae monialium congregationes. solemnibus votis carentes, clausuram servent, non tamen ad eam vi legis ecclesiasticae, Sed tantum ex propriae regulae praescripto, obligantur. Quae propterea dicuntur Papalis elam sum legi non subjacere.
2' Quod non in Gallia dun taxat et recentioribus temporibus exstiterint ejusmodi sanctimonialium congregationes, votis solemnibus et Papalis clausurae lege expertes, palam faciunt sequentia verba Cardinalis de Luca, quae insuper ad illustrandam earumdem canonicam conditionem haud parum prodesse Visa sunt. Sic nempe adnotat laudatus Cardinalis de Regularibus, discursu I, n. 126 et seq.) : a Moniales, quae a virgines Deo sacratae, vel sanctimoniales, in utroque jure Diqiliaco by Corale
536쪽
522 TRACTATUA DE IUBE REGULARIUM.
appellantur, vere et proprie illae sunt, quae cum solemnia trium votorum substantialium emissione, matrimonium
a Spirituale, quod per professionem contrahi dicitur, Christo a desponsatae sunt; praevio integro probationis anno, ac ine legitima aetate, eo modo, quo in viris religiosis professis, exa canonum et concilii Tridentini decretis requiritur ad hujusa modi regularis status immutationem, ac impressionem. Illae a Siquidem mulieres, quae virginitatem, vel castitatem Deo u osse renies, atque sub aliquo instituto ab Ecclesia approbato,
a more monialium vivunt, adeo ut vulgo moniales pariso a miter nuncupentur ac existimentur, professionem tamen et cum dictorum votorum solemnitate non emittunt, neque a sormalem novitiatum peragunt, oblatos potius quam monialeμη censendae sunt: quaestione cadente, an licet non sint pediu SOnae religio , attamen personae ecclesiasti e re putari dea beant, quoad fori ac legum, et onerum laicalium exempti a nem; quod certam non recipit regulam generalem euicuna que casui applicabilem, ob institutorum hujusmodi varieta-u tem, diversumque regionum, seil principatuum observana tiam, cui desuper uimium deserendum videtur.
a Quamvis etenim cessantibus privilegiis explicitis, vela illis implicitis. quae vigore immemorabilis, vel centenariae a scriptionis bene probatae, ut legare licet j certa sit ordinariiii loci jurisdictio ordinaria vel delegata. super visitatione lica recognitione hujusmodi adunantiarum mulierum quibus
a Scholarum, vel conservatoriorum seu templorum nometia congruit, ac etiam, ex vulgBri uSu, monasteriorum) attamen. u hoc jure secluso. in reliquis, an personae saeculares, Vel eccle-u Siasticae censendae sint, ex singulorum casuum, Seu IOcomma qualitate ac circumstantiis pendet attentis praesertim legibus a laudationis, aliaque lege, quam observantia producit;
a ideoque respectu istarum mulierum, quae vere moniales acu pereotiae religiosae Don sint, Sive collegialiter cum formalia clausura, sive absque clausura vi aut, super hujuεmodi visi a talione, vel reeognitione quaestiones frequenter audiuntur, Divitia le
537쪽
α etiam in Sacris Congregationibus Concilii et Immunitatis;
u frequentius vero in ista Regularium, quae aliquando hujusmodia adunantiarum dissolutionem demandare solet, mulieres adu proprias domos transmittendo, quando facti circumstantiaeu ita suadeant.
α Cumque dos a matrimonio carnali vel spirituali nomena ac essentium recipit, illaque sine nito vel altero matria monio non detur, hinc proinde, quemadmodum in istisu mulieribus, quamvis caelibem vitam eollegialiter in habitua monaglico ducentibus, nullum dignoscitur matrimouium, a ita quoque dotatae diei non possunt, quamviS ad instar m a Diallunt, sub nomine dotis, certa summa in ingressu sola vatur loeo ; quoniam in essectu non est eos, sed quaedamu alimentorum assignatio ad sustentationis recompensam;
a adeo ut pia legata quae pro dotalibus subsidiis moui alium a laeta sunt, hujusmodi mulieribus non congruere Sacra Cone ei lii Congregatio tu facti eontingentia decreverit. a Posita igitur qualitate formalis monasterii ac monialium η per veritatem, ut supra quidquid sit in aliquibus regio-α Oibus ultra montes, in quibus aliquarnm est Dimarum a mus absque elausura adhuc retinetur, quae tamen Saecu-u lares potius reputanturi quatenus perlinet ad mores prae-u sertim Italiae, non datur hodie hujusmodi monialium pro-u fessarum usus, nisi Viventium in monasteriis, sub formali Perpetua clausura; cum ea monasteria. in quibus illama non servari praxis Meet, vere monasteria non sint, seda potius conservatoria, ipsaeque mulieres non moniales, sedu oblatae.
st Ut est praesertim celebre monasterium Turris speculoruma Urbis. ad cujus instar, pleraque alia per Italiam et extra, u erecta sunt, et quod tanquam exemplar communiter I D. dea hac materia agentes, allegare solent; cum in eo mulieres a primariae nobilitatis exemplarissime sub nimium nusteroa instituto vivant, laudatricem habentes sanctam Franciscam a Romanam; et tamen revera moniales, ac personae religiosae Diuitiam by Cooste
538쪽
TRA ATUS DE IUBE REGULARIUM.a non sunt, quamvis ecclesiasticae censeantur . . Quibus -- notatis sit
PROPOSITio Ι . - Εjusmodi moniales, utpote absque clausura et uotis solemnibus in congregatione viventes, habendos sunt, etiam hodie, tanquam toleratae duntaxat, non autem tanquam approbator. - Id probavimus Supra parte 3, sectione i, capite 2 S 2 . Et notetur hoc verum remanere, etiamSi Sedes Apost lica regulas et vivendi modum alicujus dictis congregationibus approbet atque confirmet; quia confirmatio et approbatio haec non solet iis mouialibus concedi, nisi cum clausula citra approbationem conservatorii. Quae clauSula ideo apponitur, ut moniales illae remaneant in conditione meroe tolerantio, et sancti Pii V constitutionibus, congregationes illas prohibe libus, in totum non derogetur; prout loco eitato satis osteu-dimus. PROPOSITio II'. - Dictae moniales Galliae, quamvis duntarii toleratoe, essentiam status religiosi habere censendae sunt. - Id
pariter probatum remanet ex dictis Bupra sparte 3, sectione i, capite 2, S 3 .
PROPOSITio ΙΙΙ . - Praecedens eonclusio applicanda etiam est novost alicui praedictamum monialium congregationi, de sola Discopi licentia, absque sedis Apostolicae assensu erectae. - Prinbavimus supra partu 2, sectione I, capite 2, S 2, propositione 4ὶ, prohibitas eme, de jure communi, novas congrega tiones absque sedis Apostolicae facultate erectas, quamvis simplicia duntaxat vota ex iustituto emittere debeant. Ibidem autem S a, puncto 3ὶ expendimus an legitima evaserit consuetudo contraria, in Galliis vigons, qua solent ejusmodi novaemonialium congregationes, de sola ordinariorum licentia erigi; ct a Urmatii am sentcntiam propugnavimus. Sed quidquid sit
de liceitate hujusmodi erectionis, diximus S 5ὶ hasce congregationes, sic de sola ordinarii licentia erectas, pro toleratis saltem esse habendaS. Iam vero tolerantia haec sussicit, ut desectus approbationis Pontificiae status religiosi essentiam non impediat. Aliunde Diuitiam by Go le
539쪽
autem hisce congregationibus non desunt aliae ad status religiosi rationem requisitae conditiones; siquidem, ex hypothesi. habent triplex perpetuum votum, quod et a legitimis superioribus acceptatur. Ergo et tu dictis congregationibus agnoscenda est statu3 religiosi essentia. Nec obstat supra citata Cardinalis de Luca assertio, ejusmodi scilicet moniales
non esse personas religiosas: nam ibi laudatus auctor religiosamum vocabulum sumit in strictiori illo sensu, quo nomine hoc designari peculiariter solent moniales per Solemnia vota prinsessae. Caeterum non requiri Votorum solemnitatem ad status religiosi essentiam, seu ut personae Sint, Vere et proprie religiosin, Omnino certum est, et sui toties diximus) fuit a Gregorio XIII quoad scholasticos societatis Iesu desinitum.
DE MONIALIBUS GALLIAE, QUAE EX INSTITUTO TRIPLEX PERPE-Tuuri VOTUM NON EMITTUNT.. a
Ex principiis sub prima tractatus parte expositis, certum eSi Stare non posse religiosi Status essentiam absque triplici perpetuo voto castitatis, paupertatis et obedientiae. Ex quo rigorose concludendum venit, a status religiosi essentia deficere eas omnes monialium congregationes, in Gallia numero plurimae, quae, vel nullum ex instituto votum emittunt, vel ad tempus duntaxat vovent, vel uno aut altero perpetuo Voto, non autem triplici, Sese obstringulit. Moniales ergo illae religiosis, personis nequaquam acceDSendae Sunt. Rota. - Si quoad aliquam congregationem, triplex perpetuum Otum habeutem, eautum suisset ut a nullo vota haec acceptarentur, etiam haec congregatio a status religiosi e sentia desceret. Illa enim acceptatio, Dei et Ecclesiae nomine facta,' una est e conditionibus ad dictam status religiosi essen
tiam requisitis ; prout superius probatum fuit. Et hinc est,
540쪽
ut jam alibi notavimus, quod Lagaristae sint de corpore eleri saecularis, quamvis triplex perpetuum votum emittant. In approbando enim ipsorum instituto, expresse disposuit Romanus Pontifex, ut a nemine ipsorum vota sedis Apostolicae et congregationis nomine acceptarentur. Disitici oosla