장음표시 사용
61쪽
α quod dupliciter seri potest : minus atriete per ordinem sus-α ceptum, votum eastitatis, Vel aliud quodcunque vinculum :a et strictius pcr tria vota substantialia in religione ab Eccle-ε Sia approbata. Sic accepta religio, status religiosus dicitur. . .e Illi autem qui eam profitentur vocantur religiosi et regula-u res: religiosi quidem a religione quam profitentur; regularesa autem a regula sub qua vivunt . . In tit. 3l, libri 3 decret. , n. t et 2.)α Supponendum est, inquit Suare Z, juxta communem Ε - a clesiae usum, statum religiosum, quasi per antonomasiam et a stricta significatione, appellari persectum monachorum seu a regularium statum, qui se Deo totaliter consecrant et tra-a dunt, tria vola de tribus principalibus consiliis, paupertalis,u castitatis et obedientiae emittendo. Nihilominus tamen la-a tiori seu generaliori quodam Significato, status religionis sub η se comprehendit alios vivendi inodos, in quibus homines a voluntarie se offerunt divino cultui, et obsoquio, ad aliquam
a consiliorum Observationem se obligando. Et sic comprehema dit, non tantum proprios et completos religiosos, sed etiam a conlinentes, qui per Solum Votum castitatis Se Deo specia- a liter obligant. . . Sic enim juris eanonici interpretes, in rua brica de ressularibus, docent nomen religiosi vel regularis a striete sumplum Significare eum qui tria substantialia vota in religione approbata professus est : late Vero comprehen- dere omnes qui per aliquod votum, et specialem hi vendiu modum Dei servilio consecrantur. De Religione, tractatu T, l. 2, e. l. v. i. Si perlegantur doctores caeteri, reperientur quoad rem in conelusione assertam unanimes. Omnes scilicet distinguunt statum religiosum late sumptum ab eodem statu stricte sumplo; et admittunt ad prioris essentiam non requiri votum de tribus consiliis ex angelicis, Sed sussicere obServantiam cujuslibet consilii voto firmatam. Quando autem absque addito adhibentur voces ill e staιus religiosus, de Statu religioso proprie dicio seu conis Iuto plerumque intelliguntur.
62쪽
έ8 TRAc ΤΠs DE IURE REGULARIUM. PROPOsreio III'. fatus religiosus late sumptus, idem omnino est cum statu perfectionis acquir nym inchoato seu incompleto.
Nam, ex dictis superiori sectione, ad ementiam Status persectionis aequirendae inchoati, Susticit observa ulla alicujus consilii, voto firmata. Sed idem, ex usu communiter recepto, intelligitur sumestre ad essentiam status religiosi incompleti; ergo duo illi status quoad ossentiam non disserunt.
PROPOsITiO IVφ. - Ad essentiam status religiosi stricte sumpti requiritur, ut sit status tendentium ad perfectionem per tria consilia evangeliea voto tirmata. - Ita enim admittendum si, ex usu loquendi communiter recepto, status religiosus non dicatur nec intelligatur adesse, nisi in eo sat volum de tribus consiliis evangelicis. Atqui revera ille loquendi et intelligendi
modus unanimis est. Si nempe in aliquo statu non fiat votum de triplici consilio evangelico, paupertulis, castitatis et obedientiae, Omnes canonistae et doctores tenent, luanc statum dici non posse in stricto sensu statum religiosum. De quo unanimi consenSu Satis constat ex supra citatis Suaregio ct Scitinalggrueber. Ergo revera, Sumendo pro norma SenSum
unanimiter huic denominationi status religiosi proprie dicti alligatum, dicendum est tria dicta vola, tu ordine ad aequirendam persectionem emissa, esse de status religiosi stricte
sumpti essentia Seu substantia. PROPOSITIO V . - Εst de essentia status religiosi proprie disti ut sit status perseelionis acquirenum completus. - Nam, ex dictis
superiori sectione, status completus persectionis acquirendae in eo consistit ut tendatur ad persectionum per tria consilia ovangelica voto firmata. Id ipsum autem, ex praecedenti propositione, est assirmandum de emunita status religiosi stricte sumpli; ergo ad essentiam Status religiosi stricto sumpti pertinet, ut sit status completus persectionis acquirendae. Ex quo sequitur quemlibet glatum religiosum Stricte sumptum, esse hoc ipso et dici posse Statum completum persectionis acquirendae. An autem, vice VerSa, quilibet stolus completus perfectionis acquirendae dici possit Status religiosus proprie die
63쪽
lus, hic non assirmamus, et expenditur ad calcem sequentis propositionis.
PBoposiTIO VI . - talis traditio sui Deo facta, et nomine Dei ab aliquo homine, Dei ministro, acceptata, censenda est pertinere ad essentiam status religiosi stricte sumpti.
Praenotanda. - l' Aliud est reiu promittere, aliud eam tradere. Qui promisit se rem daturum alicui, tenetur quidem, vi hujus promissionis, rem illam de sacto tradere illi cui campromisit. Atuero persona, cui promissio facta est, non acquirit domi uium illius rei antequam tradita ipsi fuerit, et donationem ipsa acceptaverit. Unde si promittens renuat promissionem explere, peccabit ob iolatam promisSionem, non autem peccati injustitiae seu surti reus erit; quia res promisSa, scd non tradita, nondum est aliena seu alterius; ac proinde retinendo illam, non retinet rem alienam, Seu non committit fu tum. Imo si promittens rem de sacto tradat, sed donationem non acceptet persona tui facta est promissio, remanet penes promittentem rei illius dominium, et ipse ab obligatione promissionis cxplendae jam Solutus est.2s Eliam quoad Deum aliud est promissio, seu volum, et aliud rei promissae traditio, seu executio. Prius enim eSt promissionem facere, quam illam exequi; nec potest quis exequi volum quod nondum emissum est. Supponamus, Ferbi gratia, vovisse aliquem se omnia bona sua daturum pauperibus : non
ideo jam donationem illam fecit, sed tenetur duntaxat, vi voti, illam exequi. 3o Praeter essentiale dominium quod Deus habet in omnes homines et in res quaslibet, capax est acquirendi specialis domiuii circa aliquem hominem et rem aliquam. Nam essen-liale Dei dominium liberam homini in multis reliquit tum sui ipsius, tum multarum rerum dispositionem. Potest nempe homo, tum de seipso, tum de rebus externis pro arbitrio suo disponere, modis omnibus qui ipsi non prohibentur, seu qui nou sunt contra Dei et Ecclesiae mandata. Potest autem homo, si velit, a se abdicare hoe jus suum de se et rebus suis l. 4
64쪽
libero disponendi. Potest, verbi gratia, velle fieri servus alterius hominis. Et si iste niter homo aceoptet, valebit ista donatio; et tunc qui sese ita donavit crit revera Servus; et donatarius dominium in eum acquiret, vi cujus pol orit de ipso et ipsius rebus pro arbitrio suo disponere. Λ sortiori potest homo velle sege hoc modo Deo manciparo. id est, servus Dei ossici; ita ut in Deum transferat jus illud quod habebat de se ipso et rebus suis libere disponendi, quoad ea Omnia quie non cadunt sub praecepto. Quam donationem seu mancipationem si Deus acceptet, acquiret in istum hominem dominium illud speciale, a dominio essentiali quod Deus habet tu res omnes distinctum, vi cujus homo iste jam non poterit sicut antea, do se et rebus suis libere disponere, quin justitiam violet, et furtum faciat; quod surtum sacrilegii rationem habebit, quia erit circa rem Deo donatam. Et quod dicitur de persona ipsa hominis sese hoc modo Deo mancipati, verum etiam cst de re etiam materiali, quae Deo pariter traditur. Si quis, verbi gratia, velit praedium suum, de quo libere disponere poterat, Deo dicare, et Deus donationem acceptet, jam non poterit homo ille absque furto et sacrilegio de ejusmodi praedio dis
40 Deus per seip8um acceptat Ola, seu promissionem : at vero rei promissae traditionem non acceptat per seipsum, Sed duulaxat per Ecclesiam seu mi utStrum ab ea deputatum.
et Ostendimus inquit Suare Z) Deum per seipsum vola accep-a tare, quae tu promiSSione conShstunt; quod hic negamus dua traditione vel oblatione. . . Nam promissio ipsi Deo immediatea seri potest, et illi placero, si sit de re sibi grata : et hoc a satis est ut h ibeat suum essectum, qui tantum est obligarea promittentem ad faciendum quod promisit. Neque inde acu quirit Deus aliquod speciale jus, vel dominium quasi iniriu-α secum; sed promittens manet obligatus ad servandum pro- a misis m. . . At Vero traditio vel donatio, licet possit immediatea fieri intuitu Dei, non lamen aecuplatur ab ipso, nec est illia grata, nisi sitit alicui homini, a quo acceptari vel repudiari Disitired by Corale
65쪽
a possit, et qui jus acquirat in rem traditam ad ulendum illa,
a vel illi imperaudum, curamque gerendi rius. Hujus autem a ratio est, quia Deus, Secundum ordinariam providentiama suam, non suscipit peculiarem curam gubernandi privatam a personam immediate per seipsum, nec indiget his rebus a sensibilibus, ut eis immediate et sinu interventu causarum a secundarum utatur. Et ideo donatio si e lacla Deo, vel esset a vana et otiosa, Vel quasi tentans Deum, ab illo immediatum a regimen exigendo; et propterea illi non placet, nec ab ipso et immediate acceptatur. Potestque hoc exemplis declarari. a Nam si quis secum deliberet ac desinite velit a se abdicarea dominium vineae, Verbi gratia, et immediate illam Deo it a nare, nisi illam voluntatem manifestet Ecclesiae, id est, mi a nistris ejus, qui sunt administratores bonorum Dei, et illia eam acceptent, et sub sua cura et regimine illam recipiant, a nullius momenti erit donatio, et sine injustitia poterit a a priori domino voluntas illa retractari ... Idem est in tradia tione proprii corporis, personae, aut oluntatis. v De I elistione, tractatu T, l. 2, c. 4, n. 7 et 8.)His praenotatis, dicimus ad essentiam status religiosi stricto sumpti pertinere totalem sui ipsius Deo traditionem, per aliquem hominem nomine I Oi ncceptatum. Probatur propositio. - Etenim id ita admittendum erit, si
juxta receptam communiter acceptionem harum vocum status
religiosus proprie dictus, non possit diei talis status existere nisi sat praefata traditio. Atqui ita est. Communiter nempe intelligitur status religiosus proprie dictus tanquam traditio Deo sueta, per quam homo Sese Deo totaliter inauci pet. Et hoc quidem modo intellectum fuisse statum religiosum a S. Thoma, et ab omnibus post ipsum scholiae doctoribus, videri potest apud Sua regium se Religione, tractatu T, l. 2, c. 4,n. 5). Sed et consonat tota traditio et Patrum loquendi modus. s. Gregorius 'omilia 20 in Ezechielem, versus siuem docet, esse religiosum statum holocaustum quoddam, tu quo religiosus nihil sibi reservat, Sed 3ensum, livuam, vitam, aι Disiti geo by Gooste
66쪽
TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.que substantiam quam perceperat, omnipotenti Deo immolat. Et antea dixerat : Cum aliquis omne quod habet, omne quod vivit, Omne quod sapit, omnipotenti Deo vovit, holocaustum est. Magis expresse S. Basilius sermone l, de Instit. monach.) : Ubi quis sponte sua ipse professus, hic Deo custodire seipsum debet, veluti eorum aliquid, quae donata sunt Deo. Et in Epistola i , ad monachum lapsum : Vide ne forte stum vis, quae quibusdam pactus eS, custodire, transgrediare pacta a te inita cum Deo, quod professus es coram multis testibus. Et in regulis fusius explicatis, regulai 4 declarat, pactum illud esse traditionis cujusdam, et ideo sacrilegum furtum committi, si res sie Deo dicata subtrahatur. Item S. Chrysostomus ad Theodorum monachum, circa mediumὶ : Si militiae vineula non tenerent, quis tibi desertionis crimen objiceret 8 Nunc autem nihil in te penitus tui juris est, quippe qui tanto imperatori militare eo pisti. Et Cassianus lib. 2, de Instit. Renunc., c. 3ὶ, expresse aSSerit, religiosum, ne bui quidem ipsius dominium Mel potestatem habere. Similia habet S. Benedictus in sua regula, capite 58. Unde revera constanter et
communiter in Ecclesia intellectus est status religiosus, tanquam traditio seu donatio Deo facta. Et habita ost iisla tot lis religiosi donatio tanquam quid principale in statu religioso, ac proinde tanquam quid ad rius substantiam seu essentiam pertinens. Ista autem traditio seu donalio nulla foret, nisi acceptaretur; et cum non acceptetur immediate a Deo, necesse est eam acceptari ab aliquo tanquam Dei ministro. Est ergo traditio haec, quatenus ab homine, nomine Dei, acceptata, unum de essentialibus status religiosi proprie dicti. Corollarium. - Ergo Status religiosus completus, aliquatenus dissert a statu completo perfectionis acquirendae. Nurn Superiore sectione Fidimus dari completum statum persectionis acquirendae, per Sola tria consilia evangelica, voto firmata. In status autem religiosi conceptu includitur praeterea praefata traditio, a Deo acceptata, quae est quid a tribus votis distinctum, et ipsis superadditum, licet simul cum omissione vot rum fieri soleat. Si quis tamen malit Slatum completum per-Disiti geo by Cooste
67쪽
sectionis acquirendae ita intelligere, ut memoratam etiam traditionem ineludat, is recte inseret res esse Sr non mas statum religionis completum, et completum persectionis aequirendae statum. PnoposITIO VID. - Ad essentiam status religiosi non regu
ritur ut vota sint solemnia remissive . - Hujus propositionis rigorosa probatio praerequirit notionem, quam nondum tradidimus, de Votorum solemnitate. Quapropter probationem illam remittimus ad sequentem sectionem, in qua de votis religiosis disserendo, exponetur in quo stet eorum solemnitas; ibi nempe simul statuetur, ad religiosi status essentiam, nequaquam requiri, ut Solemnia Sint religiosa vota. Bio duu- taxat praemonemus conclusionem hanc, etsi olim inter doci res disputatam, hodie tamen omnino certam esse : neque enim fas est eam in dubium revocare, post constitutionem Gregorii XHI, quae incipit Ascendente; ubi Statuitur eos, qui in Societate Jesu tria vota Simplicia emiserunt, vere et prinprio religiosos esse. PRoposITIO VIII . - Certum est Melesiam posse prohibere et irritum facere quemlibet statum religiosum ab ipsa non approbatum. - Nam religiosus flatus existere nequit in genere; sed
duntaxat cum aliqua sorma seu regula delerminata; et Husmodi sorma multiplax esse potest. Expedit autem quam plurimum ne fideles sibi ipsis relinquantur in eligenda ejusmodi status religiosi forma; ne sorte decipiantur existimando honestum et utile, quod laret pravum et nocivum. Item ad
bonum commune expedit ne xariarum regularum numerus nimium augeatur, aut pro cujusque arbitrio nova religiosorum instituta inducantur. Cum ergo Ecclesiae non desit potestas ad ea omnia quae vel necessaria vel utilia sunt ad bonumsidelium regimen, sequitur posse ab ea ferri legem, qua prohibeatur quodlibet religiosum institutum ab ipSa non approbatum. Et revera legem ejusmodi tulit Innocentius III ineoncilio Lateranensi, in hunc modum: Ne nimia religionum diremsitas gravem in Melesiam Dei confusionem indueat, sirmiter pro-Disiligod by Corale
68쪽
54 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.hibemus, nequis de eoetero novam religionem inveniat; sed quie unque ad religionem eonverti voluerit, unum de approbatis assinmat cap. 9, tit. 36, libri 3 decretalium . I uitque ea lex a Gregorio X in concilio generali Lugdunensi, anno i 273, confirmata capite Religionum, tituli l T, libri 3. in Gj. Hoe ipso
autem quod aliquis religiosus status fuerit ab Ecclesia prohibitus, sit simul irritus, Seu impeditur ne sit verus Alatus rei, giosus. Est enim de e Mentia status religiosi ut sit status persectionis : statim autem ac fuit prohibituis, jam non est status persectionis, sud potius rebellionis. Omnino ergo certum est posse ab Ecclesia prohiberi et irritari quamlibet status reIigiosi sormam, ab ipSa non approbatam. Sicut nempe potest Ecclesia quoad matrimonium tum impedientia, tum dirimentia matrimonii impedimenta statuere, ita et quoad statum religiosum; cum eo tamen di Scrimilae quod aliquis status religiosi modus non possit prohiberi quin simul dirimatur seu irritetur; quia, posita prohibitione, jam nequit CSSe Status persectionis,
nec proiit de Stalus religiosus. Pllo siTIO ID. - Attenta sola natura status religiosi, ad ejus essentiam non pertinet vita communis. - Sensus pro p iationis est, posse dari Verum Statum religiosum extra vitam communem, nisi Ecclesia ejusmodi religiosi status sormam prohibeat. Et hodie quidem revera existit illa Ecclesiae prohibitio. Ecclesia nempe prohibuit quamlibet religiosi status fodimam ab ipsa non approbalam: et jamdudum non solet vitam solitariam approbare; quo sit ut revera vita haec sit prohibita :quae prohibitio impedit ne status religiosus extra vitam communem possit esse Status persectionis, ac proinde verus status religiosus. Sed prohibilio ha'c est juris diruta Ial ccclesi stici; et expendendum venit, num, seclusa ejusmodi prohibi, tione, et attenta Sola Stalus roligiosi nutura, possit status ille cum tota sua essentia existere ubsque vita communi. Quam quaestiouem Sic expendit Schmul Zgrueber in tit. 3l, libri 3 decretalium, n. 20ὶ: a Quaeritur utrum ad substantium verae religionis requira-Diuitigod by Coo e
69쪽
a tur vita communis' Respondeo, spectato jure ecclesiastico a novo et hodierno, assirmative. Ita Suaru Z tomo 3 de Religi a ne, lib. 2, e. 4, n. i), Pelligorius tomo i, trae t. l. c. l. a q. l2, n. 18 . Pirhing hic, n. 18). Et patet ex capito si- a nati de Religiosis domibus p et capite unico, eodem titulo, inu 6; ubi statuitur, vota religiosa, Seu prosessionem religiosama debere fieri in religione approbata a Sede Apostolica . Atquia secundum praesentem Eeclesiae consuetudinem Sedes Ap a stolica non approbat nisi statum coenobilicum, Seu in comina muni viventium Sub uno capito, Reu praelato ecclesiastico, a et sub una regula approbata ad christianam persectionem a teudentium. Igitur ut quis fiat religiosus, necesse est utu fiat membrum talis communitatis, consequenter in communia vivat, vel saltem habeat communem praelatum et regulama sub qua vivat.
a Dixi, spectato jure ecelesiastico novo et hodierno; nam exu natura sua Status religiosus non necessario requirit vitam a communem. Si enim illum requireret, requireret care. velu ratione status ut sie, vel ratione persectionis : non rationea status ut sic; quia hic solum dicit immobilitatem : nou ra-α tioue persectionis; quia ad hanc tendere etiam vitam solit a riam degens potest: ergo. Sussicit ergo per se loquendo ad et vitam religiosam, si is, qui eam prolitetur. habeat reliqua, a quae reeensui, requisita; hoc est, ut observet consilia evana gelica, ut horum observantiam firmet voto, et quidem persi petuo, et haec vota tanquam substantialia religionis Dei no- i mine ab aliquo ad id potestatem habe ute, acceptentur. Et a tales religiosi ut SuareZ..., Pelligarius . . , Pirhing. . ., exi u stimant; eraut auliqui illi anachoretae, et quaedam virginesa ac viduae. BItem Suaresius tanquam omnino certum docet, POSSE ab quo vita communi totam religiosi status cssentiam subsistere :a Neque ex ratione status ut sic inquit), nequo ex ratione et Status perfectionis necessaria est illa conditio vitae commua uis; neque status religiosus ex sua specifica ratione uliquid Diuit Corale
70쪽
TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.a habet, unde illam necessario requirat : ergo nulla rationea necessaria est... Potest quis, Privatam Vitam agens, persea elioni acquirendae insistere, et certam vitae rationem fr- a mam et stabilem a Mumere, in qua per Observantiam trium a consiliorum ad persectionem tendat, et ad hunc sinem suba alicujus potestate sit firmiter constitutus. Ergo nihil ei de a erit quominus Vere et proprie εit tu Statu religionis ... Ergo a sine vita communi potest status verus religionis constitui. n De Religione, tract. 7, lib. 2, c. 4.ὶ Hanc doctrinam reperies apud probatos doctores communibter receptam; cujus ratio fundamentalis est, gratis omnino a seri, statum religiosum absque Vita communi non esse verum statum religiosum. Neque id minus gratis aSSeritur, quam gratis assereretur vitam solitariam ad Status religiosi essentiam pertinere. Quod ergo Status religiosus vitae privatae, vel vitae eoni multis formam induat, id ei accidentale est; et sive cum uua, sive cum altera larma potest tota ejus essentia subsistere ; modo tamen, ut diximus, nou intervenerit Ecclesiae
prohibitio. Nam posita vitae Solitariae prohibitione, status religiosus cum illa forma jam non foret flatus perfectionis, sed rebellionis; et idem dicendum foret de x ita communi, si eam Ecclesia prohibuisset. Neque objicias, non adesse primi subsellii scriptores, qui statum religiosum proprie dictum non agnoverint, nisi cum vita communi conjunctum. Nam nec tot nec tanti sunt auctores illi, ut non liceat eorum opinionem, nulla solida ratione si matam, rejicere. Ac praeterea ex ipsis non pauci toti sunt in obtrudenda mere ecclesiastica status religiosi institutione; id-quc deducere conantur ex eo quod tertio aut quarto duntaxat saeculo existere coeperint Vitae coenobilicae instituta. Quae eorum illatio prorsus rueret, Si pro veris religiosis agnoscerent primi et secundi saeculi aseetas, licet privatam itam agentes. Unde ad salsum sulciendum systema, salsam de status religiosi essentia notionem fingere et obtrudere coguntur. PROPO&ITIO X . - Probabilius videtur Ecclesia' approbati Diqiitreo by Gorale