장음표시 사용
631쪽
vel in congregatione eanonica regulari viventes : praelationem vero
nullatenus habeant. Caeteras autem irregularitates per profes-gionem non auferri, est Sententia communior vide Ferraris, Voce professio, n. 102 . IV. Professio dirimit sponsalia et matrimonium ratum non consummatum. - Constat, tum variis aliis textibus, tum praecipue Tridentino canone 6 sessionis 24 de matrimonio , quo sic decernitur : κ Si quis dixerit matrimonium ratum nonu consummatum, per solemnem religionis professionem alte-u rius conjugum non dirimi, anathema sit. nEssectum hunc non habet sacrorum ordinum susceptio :dirimit nempe solummodo sponsalia, non autem matrimonium ratum non conSummatum; prout definivit Ioannes XXII, his verbis : u Licet votum solemniZatum per sacri susceptionemu ordinis, quantum ad impediendum contrahendum, ac diri-u mendum, Si post contractum fuerit, Sit essicax reputandum; u ad dissolvendum tamen prius contractum, etiamSi pera carnis copulam non fuerit consummatum cum nec jurcu divino, nec per sacros canones re periatur hoc stat tum si invalidum esse censendum. v Extra vag. antiquin, de voto et voti redemptione. V. Professio liberat professum a patria potestate. - ESSE hau ed trinam a doctoribus communiter receptam, et omnino tenendam, vide apud Ferraris voce professis, v. l j. Lex saecularis quae contrarium disponeret, pro nulla esset habenda; unde parentes, qui ejusmodi saeculari lege innixi, filium aut filiam suam, post emissam prosemionem, e conVentu extraherent, procul dubio graviter peccarent; nec possent in tribunali poenitentiae absolvi, nisi a tali injustitia desisterent. VI. Quidquid aequirit religiosus post professionem, non sibi, Sed
monasterio acquirit: modo tamen religio de iis sit quoe possunt po5- sidere in communi. - Id pariter est extra Omnem controve
clam positum. Cum autem dentur ordines religiosi verbi gratia, Capue cini et Minores de observantia , qui neque etiam tu communi possidere posSunt, exurgit quaestio, ad quom perii Diqisti Corale
632쪽
neant et applicari debeant legata hisce religiosis aut conventibus facta De quo sic breviter annotatur in causa Brundusina, 5 augusti l Tl 9 in Thesauro resolvi., lom. l. pag. 223) :4 Quoad dispositiones factas favore fratrum Capuccinorum,u et uinorum strictioris observantiae, et aliorum regularium α qui bona in communi possidere non possunt, privilegia a Reverendae Fabricae sibi vindicant lo eum ; et in eorum α sequelam, hona dicto modo relicta eidem Fabricae appli-
u Quoad redditus vero his iisdem fratribus relictos, adjectou onere celebrationis missarum, in Congregatione habita tem-α pore Urbani VIII resolutum fuit, memoratos fratres esseu incapaces horum annuorum relictorum, uti habetur apudu Fagnanum, dictae Congregationis Secretarium sin cap. nimisu prava, n. 49 et 53, δε eaecessibus prcelat.)u Procedentibus contrariis quoad eleemosynas manuales a misSarum, quarum absque dubio fratres etiam qui bona in et communi posSidere non poSSunt, sunt capaces; uti adnO-
Nota. - Inter professionis essectus valde notabile est, per eam ita firmari bonorum abdicationem, ut professus etiamsi a sede Apostolica saeculari sationem obtineat, nullum tamen jus in bova haec recuperet. De quo, pro rei gravitate, isum est sejunctim agendum Sub Sequenti capite.
PER SAECULARIAATIONEΜ RELIGIOSI PROFESSI, PON ANNULLATUR ABDICATIO BONORUM PER EUΜ FACTA.
Quaestio haec mota est iu Pisaurensi 15 septembris 1804. relative ad quemdam professum, Schelinium nomine, qui a sede Apostolica facultatem impetraverat manendi in saeculo.
Recuperare volebat bona, quibus ante votorum Solemnium emissionem renuntiaverat, in favorem consanguineorum. Mus Duiligod by Cooste
633쪽
defensor allegabri laetam fuisse renuntiationem intuitu ingressus in religionem. a Cum igitur, aiebat, ob egressum e reliu gine mutatus sit rerum status, censetur resoluta renuntia-u tio, ut tenent Petra . ., Boia... n Sed prorsus tenendum est per saeculari sationem non resolvi renuntiationem; ob rationes quae in causae relatione sic deducuntur in Thesauro resol. tom. 70, pag. 179, edit. Romae 180b): u Schelinius bona sua et omnia renuntiavit, non intuitu instressus in religionem, sed in- ι tuitu professionis religiosae . . Porro renuntiationes ejusmodiu sunt intuitu religiosae professionis, substantiantur, ut aiunt, u ex subsecuta professione, ita ut irrevoeabiles evadant; et κ reuuntians habetur ac si esset omnino de medio sublatus, α ut tradit Bota . . . Voto paupertatis adhuc obnoxius est Sche-κ linius, cum ex impetrata seeularisatione vota non dissolvanu tur, sed in suo robore maneant, ut ex ipso indulto patel. et Firmo vero remanente Voto paupertatis, semper renuntiansa est incapax possidendi, licet claustra reliquerit, ut tradit
et Quae vero in contrarium allegantur authoritates casum a prorsus diversum tangunt : scilicet professi, qui ad epise a patum ascendit; quo casu solemne est inter omnes cano-α Distas, quod usumfructum tantum eorum honorum quae rea nuntiatariis aequisita non sunt, ipse consequi valeat . . . Sed κ haec transferri non possunt ad casum professi qui, non ob- a stante secularisatione, Semper incapax egi possidendi, quodn secus habetur in illo qui ad episcopatum ascendit. Quan- et quam enim Votis religiosis teneatur, attamen pser aSSumit plionem ad episcopatum capax si ut bona possideat nomine κ Melesiae. ut expresse de monachis ad episcopatum evectisu sancitum est canone statutum, quaeSt. l. B
DE RATIFICATIONE PROFESSIO HS INVAL DR.
634쪽
620 TRACTATDA DE IUBE BEGULARIUM. validam reddere, eam rati ieando e resse aut tacite, dummodo hie et nune sit liber ab impedimentis professionem annullantibus.. Nulliter prosemus, inquit Reissensiuel, potest professionemu suam tacite ut expresse ratificare, nisi habeat perpetuum 4 impedimentum. Quod possit tenent omnes, et com- muniter supponitur in jure. Quod etiam tacite possit, docentu Sanchez. ., GJ man. ., Pirhing. ., et communis aliorum. Ba -
tio est quia plus non requiritur ad professionem rati sicana dam, quam ad eam primitus valide emittendam : atquia professio primitus tacito seri potest; ergo etiam taeite rati-u sieari poterit. v Reissensi uel, in titulum de regularibus. n. 2l3.ὶ Ratificatio tacita eodem modo si ac professio tacita, gestando nempe habitum, aut exercendo actum religiosis professis proprium. Dictum est in propositione, dummodo sit liber ab omni impedimento: quia Si tempore quo prosemionem suam ratisicat, adhuc adesset impedimentum annullans, nulla laretratiscatio, ut patet. Unde ratificationi nou datur locus, nisi quando impedimentum, ex quo nullitas Orta erat, jam Subla
PROPOSITIO ΙΙ . - Ut valide fiat ratificatio, non requiritur
novus consensus eae parte eorum ad quos spectat novitios ad professionem admittere. - Supponimus hic, Sicut et in praecedenti propositione, professionis nullitatem aliunde provenire quam ex desectu potestatis in admittentibus. CaSus enim, quo quis ad professionem admissus suisset a superiore et capitulo illegitimis, num scilicet tunc ad validandam professionem necessarius sit consensus legitimi superioris et capituli, infra expenditur. Quo praenotato, probatur theSis, ' Ex eo quod consensus, initio a superiore et aliis ad quod
Spectat praestitus, adhuc perseverare censendus sit. Ex hypothesi enim non fuit revocatus; ergo moraliter perseverat ergo necesse non est ut denuo praestetur. 2' Ex eo quod matrimonium nullum ex defectu consensus unius partis, validum fiat si pars illa consensum praestet, nec opus sit ut altera purs consei Sum reno Vet. Etenim a matri Diqiii od by Cooste
635쪽
PARS QUARTA. 62 imonio carnali valet argumentum ad matrimonium spirituale seu ProseSSiODem.
3' Ex capite l9 sess. 25 de regul.) Tridentini concilii. Nam ibi decernit concilium, ne ullus post quinquennium contra professionis suae valorem reclamare possit. Et ratio decreti suit ut sustinent unanimiter doctores) quia is qui per quinquennium non reclamavit, merito praeSumitur professionem suam, saltem tacuerati sicasse. Plerumque autem nullitatem pro fessionis iguorant superiores donec siat reclamatio; nec proinde consensum suum renovant quinquennii hujus tempore. Et nihilominus supponit Tridentina SI nodus, valide ratis cari potuisse professionem. Ergo Supponit eam valide ratisicari posse abSque nOVO Superiorum consenSu. 4' Ex sequenti declaratione 29 martii 1598 Sacrae Congregaliouis Concilii : Sacra Congregatio Concilii censuit, quod professio e ressa fuerit nulla e eae quo tamen post e letum annum probationis permansit in habitu regulari per duos vel tres annos, censeri tacitam fuisse professionem, et dici professum. Ibi nulla mentio de noVO superiorum conSenSu; quem in meu nou Siluisset Sacra Congregatio, si necessarium ad tacitae professionis valorem existimasset vide hanc decisionem apud Bein laustuet, in tit 32, libri 3 decret . . n. 220. 5' Εx clausula apponi solita in rescriptis, quibus conceditur restitutio in integrum, iis qui intra quinquennium reclamare OmiSerunt. Apponitur nempe restrictio haec, dummodo professionem tacite vel e resse non ratisi verit. Conceduntur ejusmodi rescripta etiamsi Superiores nunquam novum consensum quinquennii tempore praestile rint; et tamen sui patet ex clausula) supponit Apostolica sedes valide interea ratiscari potuisse proseMionem. 6' Ex eo quod novus superiorum consensus, Si forte necessarius foret, suppleri ceu Sendus eSSet a Summo Pontifice, supremo religiosorum ordinum Omnium superiore. Nam ex dictis supponit et vult sedus Apostolica valide ratisicari posse pro- sessionem abSque renoValo Suberiorum conSensu; ergo, Si
636쪽
622 TRACTA A DE IURE REGULARIUM.forte ex natura rei necessaria sit illa consensus renovatio,
illam praestat stiles Apostolica. Rationes illas desumpsimus cx Beissensiuel sin tit. 32 de re-yularibus, v. 2lT et seq.ὶ. Concludit laudatus auctor, conci sionem hanc esse in conscientia Omnino tutam. Illam autem praecipue sustinet quoad casum, quo novitius siete seu absque animo sese obligandi, vel ex metu gravi, nuru liter professus est. Postea autem illam extendit ad alios etiam casus nullitatis, ex defectibus in profitente provenientes; verbi gratia, ad casum quo profitens annos is non compleverit, vel annum integrum novitiatus non Peregerit, aut continuo anno integro in probatione non permanserit. Caeterum lectorem monemus, sententiam hanc, etsi mullo
probabiliorem, ot ut mihi etiam videturi in conscientia tutam, a multis doctoribus impugnari; ut proinde dici nequeat extra
Ontroversiam poSita. Corollarium. - Ergo qui vult professionem suam nulliter emissam ratificare, potest id facere seereto, id est, non m nitis de hac nullitate superioribus suis. Cum enim, ex dictis, necesse nou sit a superioribus consensum renovari, valebit
ipsis insciis facta ratisicatio. Nihilominus in praxi consultius erit, si fieri valeat secluso scandalo et gravi incommodo, superiorem de nullitate certiorem facere, et coram ipso acceptante ratificationem facere, adhibitis duobLA testibus, qui in posterum si opus sit de hoc testari possint. PROPOSITIO III . - Si quis ad professionem admissus fuerit a
non habentitas potestatem, necesse est, pro valida ratificatione, intervenire consensum eorum qui legitime admittere valeant.
Tunc enim diei nequit, sicut in superioribus casibus, perae Verare consenSum initio praestitum; quia consensus initio praestitus, ex hypothesi, fuit nullus; utpote datus ab iis qui non valebant ad professionem admittere. Unde omnino necesse est ut accedat legitimorum recipientium consensus; id est, Disiti Cooste
637쪽
legitimi superioris, et legitimi etiam capituli, si ex constitutionibus ordinis requiratur capituli assensus. Fuit autem casus hic decisus a S. Congregatione Coneilii sin Simia, 18 novembris l7l9, in Thesauro resol. , tona. l, P. 249, edit. Urbini 1739ὶ . In Sicilia nempe admissi fuerant ad professionem novitii Carmelitani a provinciali intruso, cum a probatione patrum vocalium, qui fuerant admissi in familiam
eonvenιus novitiatus, ea ordine et mandato provincialis intrusi.
Die li junii 17l8, rescripserat S. Congregatio : Professiones
esse ratificandas, cum novo consenSu professorem, in manibus superioris legitimi; et cum dispensatione quoad alia, quae in constitutionibus praescribuntur p. . . et quoad eos qui essent ad professi nem admittendi, eadem S. Congregatio rescripsit, quod superior
uteretur jure suo. Quando, juxta hoc decretum, Voluerunt nonnulli ex dictis nulliter prosessis in manibus superioris legitimi professionem rati sicare, orta est quaestio, num Decemaria foret nova approbatio vocalium. Hanc novam approbationem requirere nolebant ratisicaturi, metuentes ne forte denegaretur. Propositum suit S. Congregationi dubium hoc modo :l' An ratiβcatione professionis novus requiratur voealium consem sus in easu, et quatenus allirmative; 2' an sit consulendum Sanetissimo, ut dictorum vocalium consensum s /ppleat in casu. ΒΘ
sponsum est ad utrumque astirmative. PROPOSITIO IV'. - Non convalidatur professio nulliter emissa, per renovationem seu ratilicationem votorum, quae tit quotannis in quibusdam religionibus, eae praescripto regulae, a sede Apostoli approbatae. Cum enim haec renovatio seu ratificatio sat eae r stula, non est plene libera. Et ita pluries et constanter a Sacra
Congregatione Concilii declaratum est. Verbi gratia, in Lingoniensi i 2 aprilis et 30 decembris 1698, allata fuit a Saera
Congregatione ratio haec : Perche essendo detis ratisim neres- Saria, e di resola, non puo dirat apyrovaetione voluntariu vide apud Ferraris, Voce professio, n l09 . PROPOSITIO V . - Si forte in synodo dimesana, vel a concilio provinciati praeseriptum fuerit, ut regulares aute veptis mDiuii tred by Cooste
638쪽
624 TRA A s DE IURE REGULARIUM. sacrarium ordinum professionem suam ratificent, per hanere rati-ticationem non convalidabitur professio nulliter emissa. - Cum
nimis frequenter contingeret ut regulares professionis suae nullitatem praetenderent, in hujus mali remedium multis Episcopis, ac sancto etiam Carolo Mediolanensi Archiepiseopo, visum est, ut 83 noduli statuto a regularibus, ad sacros ordines promovendis, exigeretur praevia professionis suae ratis eatio.
Sed in concilio provinciali Romano, sub Gregorio XIII anno l725 celebrato, haud approbata fuit ejusmodi praescriptio; ubpotu insum ciens ad sanandam emissae professionis nulli latem. Et revera per ejusmodi ratiscationem non convalidari professionem invalidam, adnotat Ferraris voce professio, n, l08ὶ :u Quia, inquit, cum talis ratisicatio professionis esset praeciseu facta, ut imperata ad suscipiendos sacros ordines, nonu esSet Voluntaria, sed necessaria et strangulatoria I adeoqueu nullam haberet vim validandi invalidam professionem. nAt quo id sequitur a fortiori ex dictis sub propositione praecedenti, de renovatione annua professionis ex regula. PROPOSITlo VI'. - 4n nulliter professus, sed nullitatem ignorans, professionem suam valide rati asse eensendus sit per subsecutos aetus, professionis tacitae inductivos, vehementer eontroversum fuit. -Quaestio est de illo qui pleno consensu professionem suam emisit, sed nulli ter ob impedimentum aliquod ab ipso ignoratum; verbi gratia, ex eo quod Sex decim annos nondum expleverit, quamvis expletos esse, tum ipse tum praelati religionis ex errore persuasum habuerint. Si post adeptam legitimam aetatem religiosus illo, dictae nullitatis semper inscius, pergat habitum regularem deferre, et actus professis proprios exercere, an per tacitam ejusmodi professionem censendus sit priorem nulli ter emissam valido ratisicasse 2 a Variant doctores, n ait Ferraris voce professio, n. 56ὶ. Disse ultatum facit, quod tunc gestatio habitus, aliive actus professis proprii, non fiant cum intentione profitendi; et absque hae intentione non videatur valere posse ulla professio. Casum dirimendum habuit Sacra Congregatio Concilii in famigera Dissili reo by Coos e
639쪽
PARS QUARTA. 625 causa Mediolanensi anni l685. Quidam Olivetanae congregati nis monachus, ante expletos Sex decim annos professionem emiserat, ob erroncam attestationem parochi. Is nempe ex
libro baptismatum transcribens annum nativitatis dicti monachi, pro ls63, Scripserat l662. Monachus, detecta DoSi plures annos professionis Suae nullitate, statim reclamavit, volens ad saeeulum redire. Quoniam Vero transactum erat quinquennium, pro faciendis ejusmodi reclamationibus a Tridentina synodo concessum. petivit reStitutionem in integrum. Sacra Congregatio Concilii cana bis denegavit, validam existimans proscssionem tacitam, per gestationem habitus subsecutam. PoSica recedendo a deciSis, restitutionem in integrum concessit Concessionem confirmavit
Innocentius XI, et causam eidem Sacrie Congregationis judieandam demandavit; quae, die aprilis 1688, hanc odidit decisionem : constare de nullitate l . Innocentius X l voluit iterum rem judicari, vocatis omnibus dictae Saerae Congregationis Cardinalibus : ut nec pro nec contra pronuntiavit Sacra Congregatio. Tandem Alexander VIll. qui Innocentio XI suece Serat, jussit Sacram Congregationem Concilii eum uoto Rotae procedere. Et tunc duplici sentcntia consormi resolutum fuit, eo stare de militate professionis ἰ atque ita suit execulioni maudatum.
Nihilominus pluries ab eadem Sacra Congregatione Concilii, quoad similes casus. resolutum est pro valore professionis tacitae, non obstante ignorantiu nulli talis professionis expressae; prout testatur Cardinalis Petra tomo ultimo, consi. 9 Sixti IV, sectione unica, n. t 7 et Seq. . Fagnanus, qui per octo circiter paginas in- solio disse ullatem expendit. de iis est qui tenent,
valere posse subsecutam proseSsionem lacitam, non obstante ignorantia nulli latis professionis ex preMae. Ipse n sempe existimat, pro singulis ea Sibus inquirendum esse, an verisimile sit,
1ὶ Nempe de nullitata proferatonia etiam laetim. de qua praeeipue duhium mo-
640쪽
626 TRACTATus DE IURE REGULARIUM.
religiosum eo tempore quo ponebat actus tacitae professionis inducti vos perseveraturum fuisse in religione, Si cognovisset
professionis ex preMae nullitatem. Si hoc ex variis circumstantiis verisimile sit, standum pro validitate professionis tacitae : si verisimile contrarium, pro ipsius nulli tale in cap. signisteatum, de regularibus, n. 3 l . Haec retulimus. ut intelligat lector quam dissicilis sit hujusce quaestionis solutio. Mihi non innotuit an recentiores emanatae sint e Bomanis tribunalibus decisiones, quae omnino certam secerint in dicto casu tacitae professionis nullitatem. In hysiothesi autem quod res adhuc controverbiae obnoxia s rei, mihi polius valida in hoc casu videretur tacita prosessio. Nam hoc ipso quod religiosus professionis suae expreSSae nullitatem non Suspicetur, consensum quem in ea emittenda praestiterat, non retraxit: ergo consensus ille tacite perseverare censendus est: ergo quando postea exercentur actus, prosessionis tacitae inducti vi , . actus illi ponuntur, existente hic et nunc vero consensu Seu Vera intentione profitendi; perseverante scilicet illa intentione valide prosi tendi, quae initio habita
est, et quae non fuit retracta : ergo adsunt requisitae omnes ad validum professionem tacitam conditiones : ergo, nisi constet talem professionem ab Ecclesia non acceptari ut validam, pro valida erit habenda : sed rejici ab Ecclesia tauquam insumetentem ejusmodi professionem nullatenus constat : ergo revera potius valere existimanda est. Neque obstat quod religiosus ita sorte dispositus sit, ut, si Sciret professionis suae ex prossae nullitatem, statim reclamaret, nec poneret actus professionis tacitae inductivos : quamvis enim ita dispositus sit, consensum lamen revera non retrahit; atque id susscit, ut perseveret ille consensuS, et vere existat quando exercet actus professionem tacitam tu ducentes. Videtur autem opinio illa optime confirmari pOSSu exemplo matrimoniorum quae inradiee sanari dicuntur. Quamvis nempe alterutra, vel etiam utraque pars ita disposita sit, ut matrimonium nullatenus jam vellet inire, si seiret illud fuisse nulli ter contractum, quia ta-Diuit Corale