장음표시 사용
181쪽
De iure regulariunt Sacrum ministerium exercendi. Dicemus i ' an liberum sit Episcopo impedire in dioecesi sua ne regulares Sacrum ministerium exerceant. 2' Agemus de his quae pertinent ad sacram eucharistiam et missae sacri scium. 3' De his quae pertinent ad Sacramentum poenitentiae.
AN CUIQUE EPISCOPO IN DICECES SUA LIBERUM SIT IΜPEDIRE, NE REGULARES SACRUM MINISTERIUM EXERCEANT
Proenotanda. - 1' Sacri ministerii nomine tria potissimum intelligimus, nempe : praedicare populo I Saecularium confessiones audire ; et missas celebrare adstantibus fidelibus, necnon eisdem Sacram eueharistiam porrigere. 2' I anquam certum Supponimus, quod caeteroquin infra probatur, licitas non esse regularibus praedicationes in ecclesiis non suis absque licentia Episcopi; imo nec in suis, ipso contradicente: item nec licite nec valide u regularibus excipi POSSe Saecularium consessiones, niSi obtenta ordinarii approbatione. Ut autem sacram eucharistiam saecularibus porrigant, praeterquam iii die paschalis, nulla indigent Ordinarii licentia; quia jus commune hanc cis facultatem attribuit. 3' Certum pariter supponimus, posse Episcopum praedicandi et consessiones audiendi facultatem regularibus denegare, si minus idoneos ad hocce ministerium ipsos judicaverit.
182쪽
4' Hinc tota praesentis capitis quaestio in eo Vertitur, an regularibus, licet idoneis, possit Episcopus praedicaudi et confessiones audiendi Iacultatem denegare. Pro cujus gravissimae quaestionis solutione, duplicem instituemus para graphum :primo nempe describemus systema eorum, qui contendunt sacrum ministerium ad regulares non spectare, nisi accidentalia ter, quando nempe supplendum est defectui saecularis cleri; proinde, ubi sussciens est Saecularis clerus, posse ordinarium, imo et debere regulares, quamvis caeteroquin aptos, ab exercendo sacro ministerio arcere. Tum systema illud confutabimus : OStendemus nempe regulares missionem habere a jure communi, id est, a Papa, ad sacrum ministerium exercendum:
et ipsis quidem adjectam esse conditionem, ut prius debeant idonei judicari ab Ordinario : at pnaeter hanc conditionem uullam aliam fuisse impositam: nec restrictam mi Ssionem eorum fuisse ad casum quo saecularis cleri insuffcientiae foret supplendum.
Exponitur s3stema Episeopis liberum laetens, ut regulares, licet idoneos, a saero ministerio areeant.
QUM,UO. lη - An et qua de eausa Guillelmus a Sancto Amore et alii, eontra quos scripsere S. Thomas et S. Bonaventura, regulares a sacro ministerio ablegandos voluerint 8 - i ' Quanto
aestu praelati heterodoxi viri contenderint permittendum non esse regularibus, ut praedicarent, consessiones audirent, ad doctoratum promoverentur et publice in academiis docerent, res est ex monumentis historicis notissima. Non tantum jus, sed et ossicium Episcopi esse dicebant, ab hisce muniis religiosos arcere. 2' Praecipuae autem quibus nitebantur rationes, erant istae: pugnare sacri ministerii exercitium cum natura et fine status religiosi; cum religiosos, utpote mundo mortuos, silere deceat non docere; et Solitarie degere, non Diuili od by Cooste
183쪽
l76 TRAGATUS DE IURE REGULARIUM.
saecularibus negotiis sese implicare : insuper ex illa regularium iii sacri ministerii muniis immixtione, confusionem induci, perturbari divinitus institutam hierarchiam, laedi parochorum jura, ipsisque detrimentum inferri. Nec nova erat tempestas haec in regulares excitata ; sed jam ab antiquo eam sedare debuerant S. Gregorius Magnus sexto, et Bonifacius IV septimo speculo l). Imo et autumare licet, non absque aliqua Similis querelae occasione, reScriptum a Siricio Papa fuisse anno 385: monachos quoque. . clericorum Ospeiis aggregari et optamus et volumus sepistola ad Himerium Tarraconensem. Vide apud Berardi, canones Gratiani genuini, parte 2, tom. i, pag. 229J.
QUAESTIO IP - An et quia de causa synodus Pistoriensis regulares a sacro ministerio eaeclusos voluerit 3 - 1 ' Quod haeretica
et schismatica illa synodus a sacro ministerio ablegatos regulares voluerit, constat ex bulla auctorem fidei numeris 80, 8l, 82, 8έ, propositionum condemnatarum . Censebat nempe religiosos ordines ad unum, sub regula S. Benedicti, eSSereducendos; huncque unicum vitae contemplativae exercitiis exclusive addicendum. 2' Cujus opinationis ratio erat, statum
regularem natura sua componi non posse cum animarum cura,
cumque vitae pastoralis muneribus bulla auctorem fidei. propositione 80) ; insuper, regulares ordines, sacrum miniSterium
exercentes, naturaliter inferre perturbationem et confusionem.
Ex quo patet synodi Pistoriensis imbelle tentamen, nihil aliud sui me quam ridiculam innovationem prisci illius nonnullorum Sorbonicorum systematis, a sancto Thoma impugnati, et a sede Apostolica jamdudum confixi.
QUAESTIO IIP. - An Guillelmus a Sancto Amore, et schismatici Pistorienses, suum systema ita rigide intelleaeerint, ut noluerint regulares saero ministerio admoveri posse, etiam in casu necessitatis, ubi nempe insuspiciens foret saecularis elemus ' - Respou-
1ὶ Vide textus id probantes in opere modernorum Bollandianorum. eui titulus examen libri Mariani Ver even, capite 8.
184쪽
deo id nequaquam dici posse. Nullum enim reperire est documentum quo tam stolida praetentio innuatur. Noli ii erant Guillelmus a Sancto Amore, et praelati Pistorienses, qui dic rent, malle se ut interirent fideles absque saeramentis, potiusquam haec a regularibus deficiente saeculari presbytero) ministrarentur. Bene intelligebant se liocce doctrinae monstro horis rorem apud omnes excitaturos. Imo ex ejusmodi virorum scriptis aliisque documentis contrarium plane colligitur. De quo, ut nonnihil subjiciamus, en ipsiusmet schismatici Biecit, Pistoriensis Episcopi, verba : ΓΕtat et Pseliseoni re les insti
soim des dioeeses vide citationem hanc, cum aliis pluribus, in laudato Bollandianorum opere, amen libri Mariani Verhomen, pag. 449ὶ. Pistoriensium ergo, sicut et Guillelmi a Sancto Amore, SI Stema regulares a Sacro ministerio non excludebat in casu necessitatis, seu in casu quo Suffciens non foret clerus specularis; sed duntaxat in casu, quo Suffcienter per parochos et saeculares alios presbyteros spiritualibus fidelium necessitatibus provideri posset. Volebant nempe ut regularibus non liceret sacrum ministerium exercere, niSi quando a parochis et Episcopis ad id vocarentur ; simulque censebant, vocandos non esse, nisi in subsidium, id est, quando impar foret saecularis clerus recte Obeundis omnibus muniis suis : vocatos autem, nihil aliud peragere debere quam quod a parocho vel Episcopo juberentur : quo praestito, deberent ad solitudinem
et contemplationem redire, donec denuo Focarentur. ΙΙinci Nota mendaeium illud moderne: eum jam ah anno 385 diceret Sirieius Papa : Monaetios quoqua . . . elericorum OL iis revorta iri et optamus ει - - ινοῦ atque eruditis explorata res sit, antiquissimae diseiplinae reserendum, quod pee monaehos praedieandi, baptizandi et eonsessiones audiendi munus passim expleretur : ut adeo in Anglia et Germania ab initio et per plura saeeula totus sereelerus regularis fuerit.
185쪽
l 8 TRACTATus DE XuRE REGULAMUM. perpetuo recantabant. parochorum coadjutores et subsidiarios regulares esse ex institutione sua. QUAESTIO IV . - An et qua de causa modernus quidam scriptor, Marianus Verhoeven, eaeclusos a sacro ministerio regularest,oluerit ' - a Monendum esse duximus suit scriptor ille , Eeu clesiae mentem esse, ut regulares in negotiis et ossiciis eccle-α siasticis, quaeque unimarum curam Saecularium respiciant, . iu subsidium tantum et desectum cluri saecularis, Sive prina Pter exiguum numerum, Sive aliam ob causam, ad ea ossicia et adimplenda minus aptus sit . . . Quae cum ita sint, palama est Episcopum non debere regulares sacerdotes ad MectI-α larium confessiones audiendas assumere, ubi clerus saecu-α laris his sacris muniis obeundis aptus et sussiciens est;
a quum id nullo quidem jure tunc praecipiatur. Sed et illudu hic observare juvat, Episcopum esse judicem an clerus Mea cularis suae dioeceseos idoneus sit et sussiciens ad poeni-α tentiae sacramentum administrandum. Unde neque clerusu regularis jure conqueri poterit, si ad consessiones saecula-α rium excipiendas ab Ordinario non deputetur, neque ... n De regularium et saecularium juribus, pag. l 22.ὶ Idem scriptor in publicatione periodica journat histor. et littera ire, 1847, pagina 45l et 453, mentem Suam Sic aperit : u Vcut-On cona nat tre sur ce potnt ma penssie tout entiore 3 La voici : Iam
a reguliere De dolvent sitre en generat appulsis 1 rex reiceu du mini ministere que Iorsque te clerge seculier ne peutu sussire li rem plir convenablement la mission particulibreis doni ii est spocialement investi. II est boti que te cure fasseu son ossice lui-meme lὶ, et que personiae, Mus pr6texte
ii Ad offetum parochi non pertinet ex eipere eonsessioues eorum qui volunt aliis presbyteris eoiasteri. Siquidem non potest parochianos cogere ut sibi consessionem laetani. Ad omelum paroelii non pertinet ut solus parochianis suis praedieet; siquidem liherum eis est aliis quam paroehiae praedieationibus interesse. Item, exemiaeommunione pasehali, aliae parochianorum communiones ad ossietum ejus non pertinant. Ibi prolaeto omium parochi Intellexit auctor aliter quam intelligitur ab Melesia; aliter quam a legibus Leelesiae determitiniunt e,t; siquidem supponit expIeri
186쪽
PAM Qo mTA. i 79α d'allager son lardeau, ne se pose en cure a coisi de tui ...u Ie dis que tout empi sitoment produit e deford re tout d α sord re la confusion, toute confusion Panarchie, et tout ea anarchiel a Iutte. nEx paucis istis satis liquet quodnam fuerit hujusce scriptoris systema. lo Nempe ipse etiam de iis est, qui regulares a
sacro ministerio excludendos contendunt, in casu quo saecularis elerus ad haec munia praestenda sufeiens si . Atque in hoe
non differt a s3stemate dictorum Pistoriensium et Guillelmi a Sancto Amore; siquidem et isti hoc ipsum, ut nihil aliud,
contendebant. 2' Non tamen conclusionem suam deducit Verhoe vcn, ex eo quod sacri ministerii exercitium statui religioso repugnet : et in hoc recedit a synodi Pigloriensis et Guillelmi a S. Amore systemate. Quanquam isti magis logice ratiocinari videntur : nam si talis conditionis sint regulares, ut sacrum ministerium spsis non sit permittendum nisi eaecepti naliter, id est, in easu quo desciat alicubi Mecularis clerus, consequens est ut, per se et regulariter loquendo, Ejusmodi ministerium ipsis non conveniat, sed tantum per aeeιdens; nempe in eo praecise sensu quo dicebat Arnodus Pistoriensis haecce munia cum statu religioso pugnare. 3' Baliones quibus ollinionem suam sundat D. Verhocven duae sunt: prima nempe, quod mens Ecclesiae sit, ut ad sacri ministerii exercitium non recipiantur regulares, nisi in subsidium tantum et defeetum cleris ularis: Secunda, quod alioqli in secutura sit confusio et perturbatio. Porro has ipsas rationes urgebant Pistorienses et Guillelmus a Sancto Amorc : unde quoad hoc praelatus scriptor plane ipsis consonat.
a regularihus offetum parochi, et jus ipsius invadi. ex eo quod praedicent at Gn- sessiones audiant.
187쪽
Potest quidein Episcopus regulares a sacro ministerio arcere ex eo quod ipsos minus idoneos repererit : non au leni ex eo quod saecularis clerus ad saera munia explenda sussciens existat.
PROBATUR I. - Eae missione quam habent regulares a sede
Apostolica. - Ut pateat hujusce argumenti vis, interit tria haec oStendisse : primo, regularium ordines veram a Papa missionem habere, ad sacrum per dioeceses exercendum ministerium : secundo, dari regularibus a sede Apostolica hanc potestatem, Sub sola conditione. quod ab Ordinariis assensum pro divitio verbo praedicando, et approbationem pro confessionibus audiendis obtineant : tertio, non relinqui liberum Episcopis ut alia de causa assensum hunc et approbationem denegent, quam quod regulares non sint idonei . Atqui haec
tria certa Sunt.1' Religiosi ordines veram a sede Apostolica missionem habent ad sacrum Mercendum ministerium. - Constat ex eo quod
sedes Apostolica ordines religiosos approbet et existere velit juxta respectiva ipsorum instituta, et ad sinem ad quem sancti sundatores eos instituerunt. Multi nempe religiosi ordines constituti sunt, non ad Sectandam exclusi vo contemplativam vitam, sed e contra primario et praecipue ut per activae seu apostolicce ut vocatur) vitae labores et exercitia procurandae animarum saluti sese impendant. Rusmodi sunt mendicantes ordines, familiae nempe Sancti Dominici, sancti Francisci, sancti Ignatii et aliae similes.Sed et sancti Benedicti institutum utramque vitam consociat, seu ad Vitam mistam pertinet: non quidem eo quod Saeculorum tractu e primario suo sine
declinaverit ut nonnulli dictitant , sed vel ab ipsis sancti sui patriarcliae temporibus, atque ex ipsius exemplis, mente et o dinationibus. Id testatur S. Gregorius Magnus : id omnium fere mundi regionum historia edocet; ab antiquo siquidem
188쪽
et per plura saecula, praeter episcopatuum et prioratuum id est parochiarum) regimen, ubique praedicationis, baptismatis,
et sacrae reconciliationis ministerium ab immensa Benedictinorum familia expleri solitum fuisse, iis pernotum est, qui vel obiter antiquitatis monumenta pervolVerunt. Iam vero instituta haec a sede Apostolica fuerunt approbata et confirmata. Ergo vult sedes Apostolica ut ejusmodi ordines id ad quod erecti sunt exerceant. Ergo vult ut eant et fructum asserant per verbi divini praedicationem, sacramenti poenitentiae ministrationem, sacrarum disciplinarum traditionem, juventutis educationem, aliaque similia, in uniuscujusque constitutionibus assignata, ministeria. Neque dicas missionem hanc intelligendam esse tantum quoad loca illa, ubi saecularis clerus ad ea obeunda munia impar foret: id nuspiam in sanctorum fundatorum constitutionibus, nuspiam in bullis approbationis et confirmationis reperitur ; sed a modernis haud sanae doctrinae viris excogitatum est, ut regulares de medio tollant. Detur enim appositam religiosorum
ordinum missioni restrictionem hanc : jam nullibi pedem figere poterunt dicti regulares. Fingamus, Verbi gratia, in dioecesi
aliqua receptos Iesultas, cum nondum praedicationibus et audiendis confessionibus par esset clerus Saecularis : contingere potest ut post menses aliquot idem specularis clerus suffciens
evadat: quid tum fiet de Iesultis illis 3 Debebuntne instituto
suo valedicere et ad vitam contemplativam Sese convertere
Sed ad id ex votis suis non lenentur. Ergo expellendi erunt, et dicendum ipsis erit, ut migrent ad loca ubi adhuc insum-
ciens est Saecularis clerus. Paveant, qui ejusmodi restrictionem somniarunt. ejus vim et consectaria perpendere : huicce restrictioni dictos regulares ordines subjicere, idem est ac suppressos illos velle ; quia subsistere nequeunt nisi stabiles d mos et a cleri specularis variationibus independentes habeant. Est ergo diciorum ordinum sitis et missio, ut popuIOS Sacro ministerio excolant et juvent. Id quidem praestabunt in subs dium cleri saecularis, ubi clerus iste deficit: ubi vero non de-
189쪽
i82 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.ficit, idem praestabunt cumulative cum ipso. ulla in posteriori casu orietur confusio; quia Ecclesia uuiuscujusque jura determinavit. Edixit, verbi gratia, non invadi ossicium parochi, ex eo quod ipsius parochiani cui voluerint ex approbatis presbyteris peccata sua confiteantur; nec ex eo quod iidem parochiani in ecclesiis regularium aliisve, praedicationi intersint. Oritur confusio quando Episcopi aut parochi in hasce Ecclesiae leges iusurgunt, et placita Sua eis conantur subst, luero. Quod ergo dicti regulares ordines missionem a se Apostolica habeant quoad omnes generaliter et indistincte
populos et dioecesus, in dubium Vocare catholicum non est.2' Diotam missionem his solis conditionibus Ecclesia subjeeit:
ut ad novi conventus erectionem, ad proedicandum, ad. confessiones audiendas necessarius religiosis foret assensus ordinarii.
Has quidem conditiones Ecclesiae legibus sapientissime sancitas
et accurate declaratas reperies. Alvero quod nequeant regulares sacrum miniSterium exercere, ubi clericorum saecularium idoneus cxStat numerus, nullibi invenies.
Ast, inquis, sussicit necessariam regularibus esse Iicentiam ordinarii, hoc ipso enim liberum sit Episcopo regulares a
sacri ministerii exercitio arcere, ubi exstat idoneus saecularis clerus. - Bespondeo : id Verum foret si statuisset Ecclesia ut posset Episcopus dictam Iicentiam recusare absque causa ration bili, vel si pro rationabili recuSationis causa agnosceretur ab Emolesta dicta circumstantia, quod adsit suffciens ideoneoruIn saecularium clericorum numerus. Sed aliter sese res habet nempe
3' Non alia de causa obstare potest ordinari ne regu lares proedicent et confessiones audiunt, quam quod idoneos non reperiat. - Εx eo quod Ecclesia regulares adegerit ad obtinendum ordinarii assensum sive pro confesSionibus audiendis, sive pro divino praedicando verbo, existimandum non est posse Episcopum pro libitu, et absque rationabili causa, amensum hunc denegare. Non ita res a sede Apostolica intelligitur et ordinata est. Sed vi missionis suae jus habent regulares, ut eos Episcopus approbet, si sint idonei. Episcopis a'tem commis-
190쪽
ita nempe ut deberent approbare ad consemiones et praedicationem . si idoneitatem reperirent; secus, approbationem denegare. Quod adeo verum est ut detur recursus ad sedem Apostolicam, si aliunde quam ex defeetu idoneitatis rejectos Se regulares conquerantur; quamvis interea, et donec aliter eadem Sedes statuerit, abstinere rejecti illi regulares debeanta predicatione et consessionibus. Nullibi autem Episcopis commissum reperies, ut regularibus approbationem denegare valeant, ex eo quod gussicientem in suis dioecesibus habeant saecularem clarum. Nec mirum, quia hoc foret regularium domos perpetuis commotionibus et eversionis periculis exponere. Nam inter multos Sibi succedentes Episcopos facito contingit, ut aliquis erga regulares minus benevole disposit reperiatur. Is porro Sub praetextu quod sumiat saecularis clerus, posset sacrum miniSterium dictis regularibus interdicere. Ex quo jam isti regulares in hac dioecesi nec possent nee deberent remanere. Non possent, quia ex eleemosynis ivunt, quae eleemosynae iptis, utpote jam inutilibus non tribuere tur : non deberent, quia jam in hac dioecesi instituti sui sinem prosequi non valerent. Pno UR II. - juris leatibus. - Clemens X celebrem suam constitutionem superna 2l julii 1670ὶ in hune praeei finem edidit, ut declararet et definiret, ad quid tenerentur regulares erga Episcopos, et vicissim Episcopi erga regulares, circa hanc praedicationis et confessionum materiam. Porro hujus constitutionis textum perlustremus: Paragrapho 3 sic statuitur: a Begulares, qui in ecclesiisu sui ordinis praedicare voluerint, teneri ab Episcopo dice--α sano benedictionem petere I praedicare tamen posse, quama vis illam non obtinuerint: quod si Episcopus benedicti
ii nem nedum non concesserit, Sed etiam contradixerit, nee u in praedictis quidem ecclesiis licere regularibus praedicare. . . α Episcopum tamen absque justa et rati Mili coeusa contradieres a non debere. . . Posse autem Episcopum licentiam concessu-Diuiilred by Corale