장음표시 사용
191쪽
184 TRACTATUA DE IURE REGULARIUΜ. a rum regularibus, in ecclesiis quae suorum ordinum nonu sunt praedicare volentibus, illos ... quoad doctrinam exa- r minare, si ita ipsius arbitrio, quod moderatum et discretuma esse debet, visum fuerit. Et licentiam praedicandi semel a iisdem concessam, Ob rationabiles causas, licet occultas, proea dicationem tamen concernentes, Suspendere. Non posse tamena Episeopum generatim prohibere regularibus, quin in ecclesiis
u suorum ordinum proedicent. M
Ex his rigorose concludenda veniunt sequentia: i ' Non potest Episcopus praedicationem regularibus interdicere, ex eo quod sussicientem habeat in dioecesi sua saecularem clerum. Nam si id l)osset ob istam causam, posset hoc ipso generatim prohibere regularibus ne in ecclesiis suorum ordinum praedicarent; et tamen expresse decernit Pontifex hoc ultimum non esse in potestate Episcopi. Ergo circumstantia, quod suffcicns adsit saecularis clerus, non admittitur a Pontifice inter rationabiles ea as ob quas denegari valeat regularibus praedicandi lacultas. Certe si valeat circumstantia haec sussicientis Saecularis cleri, ad exclud 'ndas regularium praedicationes, cur non Valeret ad eas excludendas generatim, et absque exceptione' Cum ergo fas non sit Episcopo omnes generatim regularium praedicationes prohibere, rationabilis causa prohibitionis non est dicta circumstantia. 2' Falsum est posse Episcopum pro libitu obstare ne regulares praedicent. Id non potest pro libitu, sed tantum ex justa et rationabili causa. 3' Si posset Episcopus omnem regularium praedicationem impedire ob circumstantiam quod suffciens sit specularis clerus, posset etiam licentiam praedicandi regularibus a se concessam retrahere : porro id nequit, nisi ob causas praedicatimnem concernentes. Quod clerus specularis suffciens evaserit, hoc
certe noti est praedicationem concernens.
Gressum faciamus ad ea quae decrevit Clemens X, circa poenitentiae sacramentum. Decrevit nempe I 4 : si Illos reliu giosos qui ad consessiones audiendas idonei generaliter re-
192쪽
u absque aliqua limitatione temporis certorumque locoruma aut generis personarum, in dioecesi propria admittendos. u Quoad caeteros vero, qui non adeo idonei reperiuntur, si u petierint se admitti, arbitrio Ordinariorum relinqui ipsosa eum limitata facultate, prout eisdem ordinariis magis ex. α pedire videbitur, probare et admittere. uBono notetur distinctio haec inter non adeo idoneos et generaliter idoneos. Priores admittere cum limitata facultate liberum relinquitur Episcopo. Posteriores vero, seu generaliter idoneos, nequaquam liberum est Episcopo admittere vel non admittere ; sed decernitur, eos esse admittendos ς imo decemnitur esse admittendos sesque aliqua limitatione. Ergo si regulares ad confessiones audiendas petierint se admitti, potest quidem Episcopus eos examini subjicere, atque de eorum vita et moribus inquirere, ut comperiat num et qualitor idonei
sint. At vero si eos generaliter idoneos reperiat, non tantum tenetur eis approbationem concedere, sed tenetur eam concedere absque ulla limitati e cirea tempus, personas et loca.
Ergo ex hoc solo quod generaliter idonei reperiantur regulares, jus habent ut approbatio ipsis concedatur. Quod si denegetur sit eis injuria, et recurrere possunt ad Sedem Apostolicam. Haec autem Pontificia dispositio non est relativa tantum ad dioeceses in quibus descit sussiciens clericorum saecularium numerus, sed etiam ad alias; siquidem lex non distinguit. Imo hypothesis quod haec decernat Pontifex quoad solas dice-ceses ubi sussciens non est clericorum regularium numerus, est omnino absona. Quod enim teneatur Episcopus regulares idoneos pro confessionibus audiendis adhibere, in casu nece sitatis, seu quando non adsunt alii presbyteri qui hoc praestare possint, per se manifestum est; et absurdum fuisset illud decernere, quia nemini dubium esse poterat. Quis nesciat peo caturum graviter Episcopum, si praesto habens idoneos regulares qui se admitti petunt, et deficientibus aliis, malit fideles carere sacramentis, et divini verbi pabulo, Potius quam regu-Disit ed by Corale
193쪽
Iaribus illis facuItatem sacri exercendi ministerii concedere Ergo haec Pontisiuia lex attingit dicaeeses in quibus suffciens
exstat clericorum saecularium numerus. Adeamus nunc quintum bullae paragraphum. a Regulares vero ad ejusmodi confessiones audiendas prae-u vio examine simpliciter et absque ulla temporis praefini-u tione ab ipsomel Episcopo. . . approbatoS, non posse ab et eodem qui sic approbavit iterum examinari, aut ab eisdem a consessionibus audiendis Suspendi, seu licentias illis con-u cessaS revocari, nisi nova superveniente caum, quae ipsas a cOufessiones concernat. De qua tamen haud necessariumst esse, ut in actis constet; nec eam teneri Episcopum ipsisu regularibus signiscare, sed sedi Apostolicae duntaxat, ubia eam sibi aperiri postulaverit. v Et subjungit Bouti sex, per
novam causam confessiones concernentem intelligenda etiam esse
seandala et delicta, ob quae approbatus regularis Episcopo ubderetur suspendenduS. Ex hoc etiam paragrapho εequitur haud liberum esse Epi seopo regulares ab audiendis confessisuibus arcere, ex eo quod sussieleuter habeat clericorum Saecularium numerum. Nam nova causa conseasiones concernens de qua ibi agitur, intelligenda est, ut per se patet, de causa consessarium ipsum respiciente, ex qRa nempe jam nou Sit ad confessiones idoneus; qualis est, verbi gratia, vel superveniens mentis debilitas vel delictum aliquod . Atque omnino absone quis haberet saecularis cleri augmentum, pro nova cama confessiones con mnente, de qua loquitur Pontifex. Ergo uou pote4t Episcopus, ob cleri saecularis sussicientiam, a confossionibus suspendere regulares quoS ipse praevis e mine simpliciter approbavit. Ergo nec potest ob dictum cleri saecularis 3 cientiam regulares a sacro ministerio arcere. Quod autem attinet ad jus regularium recurrendi ad sedem Apostolicam, si ab Episcopo simplicitur approbati, ab eodem postea coufessiones audire prohibeantur, in hoo paragrapho aperte exprimitur. Idem nempe currit jus ac in suspensionibus eae informata conscientia. Non tenetur is, Dissiligoti by Corale
194쪽
seopus regularibus dicere quare lacultatem confessiones audiendi ipsis adimat; at sciscitanti S. Congregationi tenetur causam exponere. Quantum ergo abest, ut pro libitu ae sine causa possit Episcopus regulares a sacro exercendo ministerio
Tandem, S 6, postquam declaraVit Pontifex, posse a confessionibus audiendis suspendi regulares ob delicta et seandala, hoc ipsum sic limitat : Attamen confessiones audiendi facultatem omnibus simul unius conventus regularitas adimi ab
Episcopo, inconsulta sede Apostolica, nullatenus posse. Certe qui volunt ex ratione Suffcientis cleri posse Episcopum regularibus sacrum ministerium interdicere, volunt etiam ut hoc possit quoad omnes singulorum conVentuum regulares; olias enim intentum suum non consequerentur. Sed videoni quomodo hocce suum Srstema cum verbis allatis accommodare valeant. In nullo casu vult Pontifex fas esse Episcopo, inco fulta sede Apostolica, totum conventum a consessionibus audiendis suspendere; ac ne in casu quidem delictorum quae id
Ρossemus et aliis juris textibus et Sacrarum Congregationum declarationibus novum illud systema explodere. A quibus adducendis supersedemus brevitatis causa. Lectori enim salis jam manifestam existimamus ejusmodi novitatis salsitatem. Nec minus perspicuum est tendere novam illam mdchinam ad religiosorum ordinum eversionem et destructionem. Semel enim admisso posse, imo et debere ut aiunt , regulares a sacri ministerii exercitio praepediri, ubi suffciens exstet saecularis clerus, jam nescio qua in dioecesi sese clerus specularis suffcientem non declarabit. Ut adeo debeant apostolici ordines novitiatus suos claudere et sese ipsos extinguere. Ut quid enim existerent, si finem ad quem instituti fuerunt jam fore
195쪽
DE HIS QUAE PERTlNENT AD SACRAΜ EUCHAB STIAM ET ΜISSAEsACRIFICIUΜ. QUAESTIO I'. - In regulares valeant ad celebrandam missam in suis ecclesiis admittere aliquem sacerdotem saecularem eaeterum,
prius quam is licentiam ab Ordinario obtinuerit '- in Si exterus Sacerdos Sit vagus et ignotus, non tantum potest, Sed etiam debet Episcopus prohibere, ne ullibi in dioecesi sua ad celebrandum admittatur. Constat Tridentinis verbis : Singiui Episcopi) in suis dioecesibus interdicant, ne cui vasto et ignoto sacerdoti missas celebrare liceat Sess. 22, de observandis in celebratione missse . Et ita de facto prohibitum reperitur tu omnibus dioecesibus. Non ergo possunt regulares ad celebrandum in suis ecclesiis admittere sacerdotem vagum et ignotum. ImO neque id possent, etiamsi forte alicubi non adesset episcopalis haec prohibitio ; quia ex solo jure naturali arcendus esset talis exteruS; ne alioquin contingeret a non Sacerdote, Vel a SuspenSO, Sacrosanctum missae Sacrificium attentari. Pro ignoto autem habendus non est, qui testimoniales habet litteras, vel alicui personae dioecesis, fide dignae, notus eSt. 2' Vi citatae Tridentinae sanctionis, potest Episcopus prohibere ne regulares ad celebrandum in suis ecclesiis admittant Sacerdotes exteros, quamvis notos, antequam licentiam ab Ordinario obtinueriti t. Ita docet Benedictus XIV de synodo dioeces . , l. 9, c. i5 n. 5 . Atque idem a Sacra Congregatione Concilii fuisse declaratum, refert Ferraris in hunc modum t): si In suis ecclesiis non licet regularibus admittere sacerdotesu Saeculares ad miSsam celebrandam, contra prohibitioncmu Episcopi S. Cougregatio Concilii, in Bononiensi, 2 junii l620 ;u et in Limam, 29 januarii l633 . et sacristae seu praefecti
Verbo missae saeriticium, ari. 4, n. 24.
196쪽
PARS QU-A. 189a ccclesiarum regularium adstringi possunt ad non permitu tendam celebrationem sacerdotum saecularium, nisi exhibita. Ordinarii licentia S. Cong. Concilii, in Neapolitana, lT au-u gusti 1630 . v Non tamen solent Episcopi id statuere de
sacerdotibus peregrinis suspicienter notis, saltem quoad primos octo vel decem dies. Frequenter enim contingit, ut sacerdotes illi, per dioecesim utiquam transeuntes, facile nequeant statima primo adventus sui die ad episcopium sese transferre, ut scriptam celebrandi licentiam reportent; quo casu sacri faciendi consolatione et spirituali fructu fraudarentur: cumque, ex hypothesi, satis noti sint in ecclesia, in qua celebrare
vellent, defraudatio haec valde dura foret et rigida; nisi forto
rigorem hunc suaderent extraordinariae aliquae circumstantiae. QUAESTIO IP. - Αn regulares valeant ad celebrandum in suis ecclesiis admittere regularem eaetraneum diversi ordinis, antequamis licentiam Ordinarii obtinuerit' - 1' Si hic foret vagus et ignotus, non possent illum admittere, quia de vagis et ignotis, Sive regulares sint, Sive saeculares, prohibetur ne ullibi in dic, ceu celebrare possint: et de hoc non est dissicultas. 2' Potest prohibere Episcopus ne regulares extranei celebrare possint in monasterio diversi ordinis, quamvis in hoc
monasterio sussicienter noti sint, antequam sibi, vel vicario Suo generali, Suorum Superiorum testimonium exhibuerint.
Id declarat Benedictus XIV, in constitutione Apostolicum ministerium, 30 maii 1753 ; ubi postquam generalem memoravit
juris praescriptionem, qua prohibetur clericis advenis, ne Odidinem suum exerceant, ante exhibitas ordinario loci authenticas litteras, sic subjungit: u Porro hujusmodi praescriptum a regulares etiam respicit, quoties extra dioecesim versautur, i in qua ad sacros ordines promoti fuere; proindeque suscea pium ordinem exercere minime possunt, praesertim ina ecclesiis quae ad propriam sodalitatem non spectant, nisi a prius Episcopis, aut vicariis generalibus vel foraneis, sup a riorum suorum documenta proferant, quibus et obtentia ordinis testimonium, et libertas ab omni canonico impedi-
197쪽
a mento irregularitatis vel suspensionis perspecta sit. χ, Hisce verbis, utpote generalibus, comprehendi videntur regulares advenae, etiamsi noti sint monasterio, tu quo celebrare volunt. Praeterea Tridentina synodus sem. 22, de observandis ineelebratione missoυ potestatem Episcopis contulit indefinitam, ut ait Benedictus XIV Me synodo disces. l. 9, c. 15, u. 5), ad statuenda omnia, quae sibi expedire videbuntur, circa dictae celebrationis licentiam; idque etiam in exemptos. Quare dici nequit, praesentem casum sub illa Episcoporum amplissima potestate non comprehendi.
QUAESTIO IΙΡ. - An regulares ad celebrandum in suis ecclesiis admittere valeant religiosum sui ordinis advenam, antequam is
Ordinarii licentiam obtinuerit ' - Si ad litteram intelligenda so-rent modo citata Benedicti XIV verba, exigere posset Episcopus, ut neque in sui ordinis ecclesia celebrare liceret religioso advenae, priusquam ipsi facultatem dedisset. Dicitur
enim, praesertim in eoolesiis quos ad proprium sodalitatem non speetant : quae Vox praesertim casum contrarium includit. Quod
tamen Episcopus debeat superiori regularium liberum relinquere, ut religiosum ordinis sui advenam ad celebrandum admittat, aperte pronuntiat idem Benedictus XIV, constitutione grave, 2 augusti l 757, S l2 : Licet non oporteat, u inquit, Episcopum sollicitum esse de regularibus, qui in
a propriis ecclesiis missas celebrare intendunt, cum ejus reia evra reservata sit eorum mperioribus regularibus, si quis tamena SaeculariS Sacerdos ... v Unde, quando religiosus advena ejusdem ordinis est ac conventus, in quo celebraturus eSt, Πecesse non est ut licentiam ab Ordinario postulet; quia, juxta
Benedictum XIV, rei cura superi.ibus regularibus reservata est. Citata autem verba constitutionis Apostolicum, vel benigne sunt interpretanda; vel dicendum constitutionem hane suisse quoad hoc correctam per eonStitutionem quam grave, utpote posteriorem. Ad communem doctorum sententiam si respiciamus, eam videtur satis exprimere Wiestiter Institutiones ean. , l. l,
198쪽
tit. 22, n. 4) : u Episcopus, inquit, suae dioecesis praelatis,a etiam regularibus, sub excommunicatione prohibere potest, a ne sacerdotes Saeculares, aut etiam alterius non mi ordinisu regulares peregrinos, ad missas in ecclesiis suis eelebrandas et admittunt, priusquam ipse, inspectis eorum litteris com-α mendatitiis, id permiserit; etiamsi praelati illi eorumque
u ecclesiae sint exemptae. . . Ita cum Biecto et aliis doctoribus
Adde generalem esse praxim, ut advena ejusdem ordinis religiosus, nequaquam ad EpiScopum reeurrat, pro celebranda in sui ordinis conventu missa. Neque, quod sciam, ullus Episcopus huic praxi obstat. Quod si quis obstaret, vexationi facile id tribuendum videretur, quia si conventus superiori quoad hoc non sidat cum agatur duntaxat de explorando. aureligiosus advena sacerdos sit et immunis a suspensione), a foditiori non deberet huic superiori facultatem facere praedicandi et confessiones audiendi. Imo frequentissimum est, pro ea qua solent Episcopi regulares praelatos benevolentia et aestimatione prosequi, ut ipsis liberum faciant in suis e lesiis ad celebrandum admittere, quoslibet sibi susscienter notos advenas Sacerdotes. Neque enim in hac re minus fidunt dictis superioribus quam vicariis
QUAEMIO IV . - An regulares possint missas celebrare, et alios fservatis promissis conditionibus ad celebrandas admittere, non tantum in suis erelesiis, sed etiam in suis oratoriis privatis
seu domestieis, legitime ereetis' - Bespondendum amrmativo; estque haec communior sententia doctorum, inter quos sic Ferraris voce oratorium, n. 72): a Non comprehenduntur in x decreto, tollente oratoria privata, capellae et oratoria pri-u vata regularium. Possunt enim adhuc hodie generales ota provinciales regularium in suis conventibus et collegiis ei erigere privata oratoria, dummodo ad divinum cultum
a tantum sint deputata. Et tu ipsis, absque alia Episcopi velu summi Pontificis facultate, possunt legi eodem die plures
199쪽
192 TRACTANS DE IURE REGULARIUM.u missae, nedum a regularibus, Sed etiam a presbyteris saeu cularibus; cum hoc privilegium non sit personale tantum,u sed locale, quo frui possunt omnes alii sacerdotes. v
QUAESTIO V . - An prohibere possit Episcopus ne, absque sua licentia , in ecclesiis monialium missas celebrent alii praeter e
pellanum sacerdotes - u Presbyteri inquit Ferraris, voceu missae sacrificium, D. 26), qui capellani non sunt, possuntu prohiberi, ne accedant ad celebrandum in ecclesiis moniau lium, etiam regularibus subjectarum, vel alias exemptarum; u quia talis accessus pertinet ad custodiam clausurae. Supero qua Episcopus invigilat et jurisdictionem iii discri ininatimu exercet, ut respondit S. Congregatio ... Capellanus autemu sussicit quod approbetur a superiore monasterii. . . In eccleu si is monialium non debent regulares celebrare missas abs-u que licentia EpiScopi ... nCum ita prohibere nequeat Episcopus nisi ratione clausurae, in dubium vocari posset, an valeat Episcopus similem prohibitionem facere quoad ecclesias monialium, quae clausuram non habent. De qua disscultate nolo quidquam pronuntiare; sed doctioribus eam enodandam relinquo. QUAESTIO VI'. - Ouid obsernandum qurando eelebrans in Melesia regularium, habet Uicium diversum ab eo, de quo sit in haereclesia: et viee versa, gurando id contingit regulari, eaetra propriam ecclesiam celebranti Τ - 1 e hac complexa quaestione, in manuscriptis viri cujusdam doctissimi, sic adnotatum reperio: u Sacerdos Saecularis, sive capellanus, sive non, qui recita-
et vit officium semiduplex vel seriale, illo die celebrans inu ecclesia regularium in qua recitatum est ab ipsis regulariu bus eodem die ossicium duplex de non praecepto, prout dea sancto aliquo sui ordinis, non potest dicere missam de re-u quiem ; idque intelligi etiam debet pro ecclesiis monialium . n
1 Tatu. Decret. auib. S. R. C., num. 456 et IIS in priori. vel 467 si in posteriori editiove Venet.
200쪽
PARS QNImra. 193 Sacerdotes etiam regulares, diebus quibus propria ossieta recitant sub ritu duplici, celebrantes in alienis ecclesiis, quando peragitur festum cum solemnitate et concursit populi debent celebrare missam consormando se ritui et colori carumdem ecclesiarum, o sive hae ecclesiae Saecularium sint sive ii regularium ; idque etiam quoad credo et numerum oratio-u num more duplicium. M S. B. C. Il junii 1701 l . si Iau aliis vero diebus possunt; sed quando prohibentur missaea votivae vel defunctorum, debent se uniformare, Sallemu quoad colorem. n Ibidem . a Ac Proinde, V. g., mima ab i iis non poterit colebrari de sancto consessore, si color fuerit . rubeus, etiamsi ossicium de conse More recitarent. 1, S. R.
C. 7 mali 1746 2). Secus, si color fuerit eorum quoque ossicio conveniens, aut Si ea die in dictis ecclesiis permittantur missae quaecunque oti Vae Vel de Requiem: quo tamen casu ipsi, quando quidem ossicium recitant ritus duplicis, uota laossunt dicere missas desunctorum 3ὶ, praeterquam si contingat tu iis ecclesiis celebrari exequias, anniversaria vel simile ossicium
pro defunctis i4ὶ.u In ecclesiis regularium diebus dominicis, quibus tam r i gulares quam exieri celebrant de dominica, possunt exu teri uti coloribus paramentorum quibus utuntur regulareso ratione alicujus octavae, et regulares celebrantes in alienisu ecclesiis uti coloribus juxta ritum eorumdem ; et tam cx-α tori in ecclesiis regularium quam regulares in alienis pos-
ι sunt apponere commemorationem octavae, ut Supra, ορο
ii currentis, servata rubrica du duplici oratione hahouda inu domini eis infra octavam. S. B. C. ii junii l70l b).u Missae propriae concessae certis regularibus et certis locis,