Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

331쪽

TRACTATDs DE IURE REGULARIUM.cernunt. Hinc in ejusmodi xisitatione, potest Episcopus claustra ingredi, et perlustrare januas, crates, rotulos, hortum, murorum Septa, cellulas, lecta, et alia hujusmodi, quae ad rectam clausurae custodiam relationem aliquam habent : item et de iis interrogare. Abstinere autem debet a caeteris omnibus, elausuram non concernentibus.

II. Visitatio totalis seu ad clausuram non reStricta, omnia generatim comprehendit, quae opportuna ad bonum sive spirituale, sive temporale conventus promovendum, visitator existimiit. Hinc institui potest, ait Pelli Earius de monialibus, pag. 228, editionis non prohibitae, Romae IT Gl), a non solumis circa ea, quae praescribit concilium Tridentivum, nimirum et circa vota substantialia religionis, victum ac Vestitum; sed ut etiam circa sequentia, videlicet: a Quot sint moniales : an professio fiat tempore debito :a au habitus novitiarum ac professarum sit distinctus : ana moniales ultra vota substantialia observent regulam proprii et ordinis, jejunia in ea praescripta, Silentium, aliasque regua lares observantias : an deserant vestes debitas: an suo tem a pore celebrent divina ossicia et omnes conveniant: nn sema vent debitam clausuram, et tempore congruo claudantura I Ortae : an admittant conversationes suspectas, periculosas a ut scandalosas : qualiter in suo munere se gerant abbatissa, et vicaria, ct aliae ossiciales monasterii: quam diligenter mu- et nus suum obeant confessarii tam ordinarii quam extraor- et dinarii: qualis sit educatio novitiarum, ac puellarum ibia commorantium causa educationis : qualiter expendantura bona monasterii, ac implicentur dotes monialium quae ad- et mittuntur : et alia id genus, quorum longum texit catalo-α gum Gavantus, in tractatu de visitatione. DQUAESTIO VΙ . - Ouid jure statutum sit quoad visitationem a praelato regulari faciendam 8 - Cum Alexander VII, coustitutione sua felicii l0 octobris I 664, hae de re plura Sauxerit, textum hunc primo subjicimus : tum quid concludendum sit

expendemus. Duiligod by Cooste

332쪽

PARS QUINTA.

I. Constitutio FELICI Aleaeandri VII. - a S l . Praesentibus a perpetuo valituris sancimus, ut in posterum, intra fines. Italiae et inmutarum adjacentium, generalibus, provincialibus u abbatibus et quibuscunque aliis superioribus regularibus, a quibus alioquin cura et regimen monaSteriorum sancti-u monialium quovis modo incumbit, intra septa eorumdem re monasteriorum nullatenus ingredi liceat, nisi ex causa a visitationis et hoc semel tantum in anno; ita ut ina eo anno, in quo unus ex memoratis superioribus visitave-u rit, alius superior a visitatione hujusmodi se omnino absti

a neat.

2. Quod si ob clausuram, quae a S. Tridentina Synodo,u etiam in monasteriis exemptis, curae et vigilantiae Episcopia imprimis committitur, aut ob aliam urgentem ac necessa- a riam causam, Oportuerit Superiorem regularem eodem annou pluries ingredi septa monasterii, tunc non aliter ingrediau tur, quam cum proesentia Episcopi dioecesani, vel alterius pera sonoe ecclesiasticae Saecularis, boni exempli ac maturae aetatis,a ab ipso Episcopo ad hoc specialiter demtatis. t ς 3. Visitet autem superior regularis interiorem clausua ram per Seipsum, non autem per ullum, etiamsi fuerit legia time impeditus; quo casu disseratur visitatio in aliud tem-u pus, quo ceSSaverit impedimentum. Et visitationem celerite=a et uniea die, debita tamen cum diligentia absolvat; nec antea ortum solis eam incipiat, nec poSt occasum protrahat; neu que ipse visitator, neque ejus Socii ullam sumant in mina nasterio refectionem.

a Porro si visitet generalis, possit secum habere duos sociosu sui ordinis : si alius a generali, unum tantum, exclusis Om-u nibus aliis etiam ratione ossicii. Qui quidem socii sumantura exemplares et maturae aetatis, et in actu visitationis a visia latore nunquam Separentur, Sed eum aspicere, et ab ipso u aspici semper POSSint. et 4. Ac praeterea viSitatori assistant quatuor moniales a P x senioribus monasterii, quae similiter visita tono durante

333쪽

TRACTATUS DE IURE REGULARI .a nunquam separentur a visitatore et sociis. Beliquae verou moniales, et quaecunque aliae mulieres et puellae saecularesu in monasterio degentes, nisi Iegitimo detineantur impedia mento, conveniant Omnes in choro, antequam visitator ingre-u diatur interiorem clausuram, et in eo permaneant durantea visitatione, et quousque idem Visitator cum sociis e mona-u sterio exierit. Ideoque curet visitator, ut tempestivo amu moneatur abba lima seu monasterii praesecta, de praestatuta a die et hora visitationis. a Visitatio vero personalis sat ad crates, et omnino extra a clausuram monasterii, et per ipsummet Superiorem dun-u taxat, ut supra dictum est de visitatione interioris clama surae. n Sequitur in contra venientes poena excommuuicationis, privationis Ossciorum, vocisque activae et passivae, ipso facto incurrenda. ΙΙ. Ouid eo Iudendum ei a quorationem propositam 8

i Citatam Alexandri VII constitutionem adducit Ferraris v. moniales, art. 3, n. 73 et Seq.ὶ necnon corrector tractatus Pelligarii de monialibus pag. 229, editionis non prohibitae, Romae l76 l), tanquam juris comvrunis im habentem. 2' Attamen per se solam nonniSi jus particulare constituit, prout testantur Verba haec, intra fines Italiae et insularum adjacentium. Dicimus per Se solam e potuit enim aliqua posteriore sedis Apostolicae dispoSitione ad totum orbem extendi. An autem id contigerit, Iion dicunt Ferraris et alter citatus auctor. Ego voro nullam novi Pontificiam dispositionem, qua dicta Alexandri VII constitutio in legem universalem evecta sit. 3' In Italia et adjacentibus insulis aut etiam universaliter si sorte constitutio illa vim legis universalis habeat , qua ratione peragi debeat monialium visitatio a praelatis regularibus, satis ex illsius tenore patet; nec opus est singulas ipsius dispositiones recensere, cum vix clarius quam in ipso textu exprimi valeant. Quam ob causam satis fore existimavimus praecipue

attendendas voces Sublineare.

4' In hypothesi autem quod dicta constitutio vim legis gene-

334쪽

PARS QUINTA.ralis non habeat, alibi quam in Italia et insulis adjacentibus determinandum erit jus commune, ex decretis hac de re' antea latis; nempe Habenda erit pro regula constitutio dubiis Gregorii XIII

23 decembris i 581, qua declaratur, praelatos omnes, tam Sisculares quam regulares, quibus cura et regimen monasteriorum monialium quovis modo incumbit, 'cultate sibi eae ostreio attributa ingrediendi monasteria praedicta, ita demum uti posse, si id suciant in casibus necessariis, et a paucis iisque senioribus ae religiosis personis comitati. Poena in contra venientes haec est : Oui pontifiealis dignitatis tuerint, eos pro prima vice. . . ingressu ecclesiae interdictos, pro secunda a munere pontificali et a divinis

suspensos, ae deinceps ipso facto eaecommunicatos Glatere: rest Iares vero omni ostreio ac ministerio privatos eacommunicationi subjaeere. Notandum autem dictam excommunicationem non esse Papae reserVatam.

5ο Bemaneret determinandum, quid vi hujusce constitutionis Gregorii XIII observandum sit praelatis regularibus, quoad modum moniales visitandi. Sed cum eadem Episcopo praescribantur, salis id patefaciet quaestio sequutas, ubi de modo, quo ab Ordinariis peragi debeat monialium ipsis subjectarum visitatio, dimerimus. Quaesaelo ΙΙ . - Ouid jure statutum sit quoad visitationem ab Episeopo faciendam' - 1' Attentis Gregorii XIII verbis,

in casibus necessariis, Videretur non POSSe EI IScopus clausuram

ingredi nisi in casu necessitatis. Et revera ita absoluto tradit Ferraris v. Episcopus, art. 6, n. 98 , necnon Gavantus smanuale Epise. V. monialium clausura, D. 46ὶ. Imo ibidem adducit Ferraris decisionem tenoris hujusmodi : a Congregatio decreet vit, Episcopum non nisi in necessitatis articulo. . . mona-u steriorum septa ingredi posse. n Ex quo ulterius sequi videretur, haud posse Episcopum sive in annua visitatione, sive extra illam, claustrum ingredi, si nulla adsit necessitas; sed debere visitationem ab ipso peragi ad crates. Et pariter sequi videretur, non esse ipsi licitum clausurae ingressum, quando

335쪽

328 UAGATUS DE IURE REGULARIUM.

nulla adest violatae clausurae suspicio; quia si non adsit haec suspicio, non videtur ademe nece Milas. Nihilominus contrarium tenendum est, ob plures decisiones. a quibus duas sequentes reserimus: u S. Congregatio α Concilii censuit, Episcopum Colimbri ensem uti sedis Ap u stolicae delegatum, potuisse quoad clausuram monasteriorum a monialium conventus de Cellas, ordinis Cisteretensis, regus laribus ejusdem ordinis subjectarum, Visitare; etiam as- et 8umpto secum icario generali et consessario carumdem a monialium ; monialesque ipsas in iis quae ad eamdem claua suram pertinent examini subjicere, semotis etiam Suspicione a Violatae clausurae, ac quacunque superiorum regularium

a negligentia; ipsisque inconsultis, et irrequisitis. Ac insuper u cidem Episcopo licuisse rectorem collegii dicti ordiuis, exu supradicta causa in obedientem, declarare in poenam excoma municationis ac alias comminatas incurrisse. M Apud Barbosam, in concit. Trid. , sess. 25, c. 5, n. 13. Alii auctores halic decisionem cum mendis reserunt.)Altera decisio refertur in editione correcta tractatus Pelligarii de monialibus spag. 80. Bomae l76lὶ, in hunc modum :a S. Congregatio Cardinalium concilii Τridentini interpretum,u ad utrumque dubium respondit : non solum Episcopo, seda etiam generali ejus vicario, ad hoc speciale mandatuma habenti, licere pro clausurae visitatione ingredi septa mona- a steriorum regularibus subjectorum, tametsi nulla rationa. a bilis violatae clausurae suspicio irrepserit; et acriter reprea heudit Bodericum, quod de hac re tam audacter locutus u fuerit. χHinc non tantum in casu necessitatis, et quando adest Violatae clausurae suspicio, sed etiam quoties utile existimat Episcopus, licet ipsi monialium septa ingredi ad visitandam clausuram. Quod jus ipsi competit etiam tu monialium conventus. praelatis regularibus subjectos. 2' Dato casu ingressus legitimi, nequit tamen Episcopus clausuram iugredi solus ; Sed socios, et quidem seniores, Disiti eo by Cooste

336쪽

PARS QUINTA. 329 se eum habere debet. Constat verbis dictae constitutionis Gregorii XIlI, a paucis, iisque senioribus ac religiosis comitati. 3' Necesse non est socios Episcopi esse regulares: quamvis enim dicatur ae religiosis, vox illa idem ibi sonat ac piis. 4' Nequit Episcopus laicos in socios sibi assumere. Ita decisum vide apud Ferraris v. Episcopus, art. 6, n. l00 .5' Potest tamen Episcopus praeter socios ecclesiasticos,

secum introducere peritos Iaicos, si ipsis opus sit puta ad deliberandum de aliqua extruenda fabrica); sed tunc istilaici ingrediunturi non quatenus socii Episcopi, sed quatenus periti. Vide apud Ferraris, loco citato. 6' Dicti socii Episcopi nequeunt esse pauciores quam duo, nec plures quam octo Ferraris, loco cit., n. 102 et Seq.ὶ.Qu ESTIO VIII .-An praelati ad quos spectat clausuras visitatis,

possint eam facere per delegatos ' - i ' Episcopus potest ad id delegare quando habet potestatem ordinariam ς imo et quando dictam visitationem facere nequit nisi tanquam sedis Apostolicae delegatus, prout contingit quoad moniales praelatis

regularibus subjectas. 2' Item, cum generales et provinciales ordinum, relative ad moniales sibi subjectas, ordinariam habeant visitandae clausurrae potestatem, possent ad id delegare, nisi contrarium sanxisset Alexander VII: Sed, prout supra

vidimus, praecepit dictus Pontifex, ut ii praelati regulares

per seipsos clausuram Visitarent, et casu quo impediti forent, visitationem hanc omitterent. At ero, prout etiam monuimus,

constitutio haec Alexandri VII per se non comprchendit nisi Italiam et adjacentes insulas ; et num in legem generalem postmodum evecta sit, mihi non constat confer Pelligarium. δε talibus, pag. 227 et 228, necnon pag. 2l9, editionis non

prohibitae, Bomae l76 l .

QuasTio IX .-An Episcopus visitaturus clausuram monialium regularibus subjectarum, teneatur ante accessum monialibus proe

finire diem et horam visitationis 3 - Ad hanc ipsam quaestionem S. Congregatio Concilii respondit negative Ferraris, V. m niales, art. 3, n. 96). Nec tenetur Episcopus secum ducere

337쪽

TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.superiorem regularc m monasterii Ferraris, ibidem, n. 106).

Quaenio v. - An Episcopo clausuram visitare volenti tenean tur moniales erigere baldachinum, vel solummodo stratum '

A S. Congregatione Concilii responsum est, a sussicere praea parationem strati. v Ferraris, loco citato, n. 96. QuaenIO XI . - Episcopus elausuram ingressus possit rivo re moniales in choro interiori, aut alis Ioeo, et ad eas seminem habere ' - Dicta S. Congregatio declaravit, posse

Ferraris, ibid.).

QUAESTIO XII . - Ouam poenam incurrant moniales visitati nem impedientes 8 - Incurrunt excommunicationem, modo tamen prius monitae fuerint, ut ab impedimento apposito desistant : constat Clementina attendentes de statu mmachorum). Quaenio XΙΙΙ . - Quam frequens esse debeat canonica moni lium visitatio ' - Debet seri singulis annis, ut expresse praeeipitur modo eitata Clementiva attendentes me statu monachorum . Qu. TIO XIV . - An Episcopis eustodienda commissa sit monialium clausura, non tantum materialis, sed etiam formalis '- Commissa est etiam formulis ; ita ut non tantum inquirere possint de rebus materialibus quae ad clausuram spectant puta de januis, muris, senestris, etc.), sed etiam de ingressu et accessu ad moniales Pelligarius, de monialibus, editionis It Oi I prohibitae, pagina 8l, Bomae l761 .QU EATIO XV . - An jus eaepositum de canonica monialium visitatione, applicandum veniat iis monialium congregationibuS, qua per vota solemnia non prostentur' Respondendum negative.

Nam istae moniales, quas supponimus Ordinariis subjectas cum Vere prosessae non sint, in sensu juris, nec ad Iaapalem clausuram tenentur ; pro ut, quoad hodiernas Galliae moniales declaravit S. Paenitentiaria 23 januarii 182l, apud Gautresci, ι etat religimae tona. 2, p. 281, edit. l853ὶ. Proinde si quam clausuram, ex proprio instituto, aut ex episcopali lege se vent, haec non impedit, quin possit Episcopus eam ingredi. quoties opportunum existimaverit, absque sormalitatibus a

338쪽

33l jure quoad proprie dictas moniales requisitis; necnon aliis

ingrediondi licentiam concedere. In his tamen, ex lege naturali tenetur Episcopus, nihil non prudentiae et convenientiae consentaneum peragere, ut patet.

DE CONFESSORIBUS MONIALIUM.

Exponemus 1' dispositiones quae in bulla pastoralis Benedicti XIV continentur ; 2' subjiciemus caetera circa monialium confessores a jure statuta ; 3' expendemus an et quatenus haec applicauda veniant monialibus quae vota solemnia non habent.

Quid in bulla pisoralia si) oceurrat dispositum.

1' Sequenda est regula qua generaliter statutum esse dignoscitur ut pro singulis monialium monasteriis unus duntarit confessarius deputestur, neque liceat unicuique moniali peculiarem eonfessorem pro libito sibi deligere verba bullae).2' Legem Tridentinam c. l0, 8ess. 25 de reg.), qua Statuitur ut praeter ordinarium confessorem alius eatraordinarius ab Episcopo, aut aliis superioribus, bis aut ter in anno ostferatur, qui omnium confessiones audire debeat, vult Benedictus XII observari etiam quoad moniales quae clausuram non habent, et quoad omnes mulierum aut puellarum communitates. 3' Declarat idem Pontifex consessarii extraordinarii deputationem si ad eum regulariter spectare, ad quem pertineta consessarii ordinarii electio ct deputatio : ideoque Epi- i scopus sive Ordinarius loci, qui monialibus sibi subjectis a confessarium ordinarium dare consuevit, idem consessarium

S augusti 1748, in bullario Benedieii XIV, tom. 2, n. 56.

339쪽

332 TRACTATUA DE IUBE REGULARIUM.α extraordinarium, bis aut ter in anno, eisdem offerre tenea lur: praelatus Vero regularis, ad quem pertinet ordinarium a confessarium subditis sibi monialibus. . . designare et con- a stituere, ipse etiam eisdem extraordinarium conseSSarium ...

α exhibere potest et debet. η4' Si Episcopus, quando ad ipsum pertinet consessarium extraordinarium monialibus dare, id facere nolit aut negligat, Cardinalis Poenitentiarius, statim ac fuerit ab istis monialibus requisitus, debet in hoc Supplere, id est, deputare extraordinarium consessarium, illum tamen sumendo ex approbatis ab Ordinario pro monialium consessionibus. Si praelatus regularis, quando ad ipsum pertinet confessarii extraordinarii deputatio, eam omittat, deputatio haec ad Epi. scopum devolvitur.5' Non tantum concedendus est consessarius extraordinarius toti communitati bis aut ter in anno, sed etiam cuilibet moniali peculiarem consessarium postulanti, in sequentibus casibus: primo, si monialis graviter aegrotet: tune nempe si peculiarem aliquem confessarium sibi expostulet, debet ei concedi. Secundo, si qua monialis confiteri ordinario consessario dissicile possit, ob ingentem quam experitur repugnantiam: tunc etiam ipsi extraordinarius deputari debet. Tertio etiam ex sola ratione spiritualis consolationis et profectus, extrao dinarie concedi debet moniali peculiaris consessor quem expostulat, dummodo et ex parte monialis, et ex parte consessarii quem sibi deposcit, nihil appareat, ex quo dictus profectus spiritualis sperandus non sit. 6' Praelatus regularis, cui moniales sunt subjectae, uequit semper ipsis in confessarium extraordinarium deputare ordinis sui religiosum ; Sed tenetur, semel Saltem in anno, deputare vel specularem, vel religiosum alterius ordinis. T' Durante consessarii extraordinarii munere, cessat confessarii ordinarii ossicium ; ita ut nequeat ullius moni lis confessionem audire. 8' Statim autem ac confessarius extraordinarius, sive pro Duiligod by Corale

340쪽

tota communitate, sive pro aliqua moniali deputatus, officium suum explevit, jam nequit ad claustra accedere, sub poenis in violantes clausuram latis.

Exponuntur eaeterie juris dispositiones cirea monialiam consessores.

1' Confessarii monialium eligi nequeunt ab ipsis monialibus Ferraris, V. moniales, art. 5, D. l . Ex fundatione tamen vel consuetudine monialibus competere posset jus sibi eligendi confessarium, ab Episcopo approbandum : vide ibidem, n. 85. 2' Si moniales non sint exemplae, vel si sint cxemptae, sed sedi Apostolicae immediate subjectae, ad Episcopum spectat ipsarum consessarios eligere et deputare vide apud Ferraris, loco citato, n. l . 3' Quoad moniales praelatis regularibus subjectas, confessariorum electio et deputatio pertinet ad praelatum regul rem ; sed necesse est ut Episcopus eos approbet, et quidem specialiter pro monialium confessionibus confer caput 10, sess. 25 de reg. Tridentinae s3 nodi : caput dudum, de se limris e bullam inserutabili Gregorii XV : et decisa dubia, quae post illam constitutionem in bullario impressa Sunt). Imo uecesse est ut confessarius approbetur specialiter pro monasterio ad quod deputatur; ita ut non sussciat eum ab Episcopo approbatum fuisse pro alio monialfhm conventu. Et approbatione indiget toties quoties iterum ad id muneris depulatur. Et approbatus tantum pro unius monialis exeipienda conse Mone, adhuc approbatione indiget quoad audiendas caeteras vide dictam dubiorum decisionem post bullam inserutabili; necnou quae diximus supra, parte b, Seet. 3, c. 3, quaeSt. 23ὶ.4 φ Si praelatus regularis, ad quem pertinet confessariorum deputatio, extraordinarios deputare omittat, quando ad id de jure tenetur, supplet Episcopus, extraordinarios ejusmodi confessarios monialibus concedendo. ConStat ex praecedenti Paragrapho.