Tractatus de Jure Regularium ubi et de Religiosis Familiis

301쪽

dam annuam pecuniae summam; et ideo jus illud perpetuum sub boni immobilis denominatione merito comprehenditur. Sed, ut diximus, si jus ad annuum redditum proveniat ex pecunia in administrationibus guberniorum li Ia banque det Etaq aut aliis similibus collocata, cum pecunia illa sic collo cata possit pro arbitrio retrahi sive directe reddendo titulum

et accipiendo ab iis administrationibus correspondentem Summam; sive indirecte vendendo titulum, seu illum mutando in pecuniam apud eos qui semper priesto Sunt id facere, accepta retributione modica), haud adest casus census perpetui; sed poterit pecunia dicto modo collocata retrahi et expendi absque ullo ad sedem Apostolicam recursu.

Quaenam alienationes fieri nequeaut absque Ponti fieio beneplacito.

1' Quod nequeant absque beneplacito Apostolico alienari immobilia, valoris plus quam modici, et mobile pretiosum, patet ex ipso decretorum textu. 2' An possit praelatus regularis absque dicto beneplacito repudiare legata monasterio facta, disputatur; sed probabilius nequit Ferraris, verbo alienatio, art. 4, n. 5).3' Sine beneplacito Pontificio alienari nequeunt jura pedipetua. Hinc, verbi gratia, consentire nequeunt regulares, absque dicto beneplacito, ut servitus aliqua bonis monasterii imponatur : nec servitutem activam quam habent dimittere

4' Sine beneplacito Apostolico nequeunt religiosi caedere et Vendere arbores, quae modicum valorem excedunt, et quarum sublatione landi valor notabiliter imminuitur : secus si fundus inde non deterioretur ibid. , n. i5ὶ.5' Sive dicto beneplacito fieri nequeunt Iocationes ad longum tempus, ut dictum est Superiori paragraptio, n. 3. si' Item sine dicto beneplacito alienari nequeunt annui censuis tui de apud Ferraris, loc. cit . . u. 2lin.

302쪽

PARS QUINTA. 2957' Neqqe pecunia collocata in montibus pietatis sibid.

n. 25).S' Quoad pecuniam collocatam in administrationibus guberniorum et similibus, vide dicta superiori paragrapho. 9' Etiamsi bona legata monasterio fuerint, cum ea conditione ut valeant regulares de iis absque beneplacito Apostolico prout libuerit disponere, atque ea alienare, nihilominus ad alienationem requiritur Pontificia licentia. Ita decisum vide apud Ferraris verbo alienatio, art. 4, n. 26 . 10' Nequeunt regularcs, absque dicto beneplacito, hypothecare bona sua, hJpotheca speciali: possunt autem hypotheca generali, id est omnia generatim bona monasterii respiciente. Vide id discussum a Cardinali Petra stom. 4, in const. 6 Benedicti XII, n. 28ὶ. Vi autem h3pothecae generalis, noupoterit creditor, ad sibi satisfaciendum, cogere ad subhast tionem bonorum monasterii, cum alienari nequeant absque Pontiscio beneplacito, sed tantum agere poterit ut sibi solvatur de fructibus eorumdem bonorum, et praeserendus erit creditoribus chirographariis.11' Necessarium est beneplacitum Apostolicum ad alienamdam pecuniam, quae relicta suisset monasterio ad emendum immobile, uel mobile pretiosum Ferraris, Verbo alienatio, art.4,n. 4 l . 12' Necessarium item dictum beneplacitum pro alienatione ad extinguenda debita. Quamvis enim licita sit alienatio in

casu necessitatis, et tunc adsit necessitas, non tamen jus concedit ut praetermittantur praescriptae Solemnitates ; quarum praecipua est Apostolicum beneplacitum Ferraris, loco cit., D. 42).l3' An sine dicto beneplacito fieri possint alienationes inter

monasteria seu conventus Husdem ordinis 2 - u Inter m v nasteria ejusdem ordinis, jure societatis universitatem conti Stituentia, ac cumdem praelatum regularem habentia, easa alidas esse sine assensu Apostolico censet Cardinalis de

a Luca de regularibus, discursu 32, n. 16), ad disserentiam

303쪽

296 UACTATUA DE JUBE REGULARIUM.

a monasteriorum quae cum proprio praelato, de per se inde-α peiadenter ab Hiis reguntur. a Verum contrarium eSt Verius et communiter receptum ...u ita ad instantiam procuratoris generalis ordinis Praedicat a rum declaravit Sacra Congregatio Concilii sin una regulae rium alienationiq; in qua proposito dubio : an alienationesu de quibus agitur in decreto de rebus regularium non alienana dis, quatenub inter monasteria ejusdem ordinis, et quidem eum a utriusque eontrahentis monasterii utilitate, flant, ita prohibitosa et interdictoe eenseantur, ut absque Saerae Congregationis licen-α tia persici non possint: sub dio 27 februarii l666 respondit: α Ita esse prohibita. Quam declarationem Sanctissimus proba-α vit, ut habetur tomo 25 decretorum, Pagina 50, a tergo. . . a conventus enim regularium, quamvis sint ejusdem ordinis, a sunt tamen inter se collegia distinctu, ac praesertim quoada administrationem bonorum omnino independentia; adeos ut praelatus regularis non possit redditus exuberantes a unius monasterii convertere in solutionem debitorum alte-u rius monasterii indigentis, ut respondit S. Congregatio sinat uim eongregationis Montis Oliveti 27 julii l647, tomo i 8 dea eretorum, pag. 376ὶ, ibi: Sacra Congregatio ... censuit non esseu concedendam facultatem eonvertendi, ut inquit, gli avanai deu frutti de monasteri ricchi e ben sorernati in solutionem debi-α torum, quae ab aliis monasteriis solvi debent. B cardinalis

Petra, tom. 4, in coiistit. 6 Benedicti XII, n. 33 et seq. In ordinibus religiosis, quorum conventus omnes Sub generali praelato unicum Sociale corpus conStituunt, Solet ex Supernuis singularum domorum redditibus fieri massa communis, ad totam societatem pertinens ; ita disponentibus approbatis ordinis constitutionibus. Quod autem ex ista communi massa subveniri possit conventibus indigentibus, absque beneplacito Apostolico, dubium non videtur. l4' u Iura quoque incorporalia, jurisdictionem vel prae-α emincntiam aliudve jus honoriscum concernentia, sub hacu larohibitione nempe alienandi absque assensu Pontisicio2 ve-Diuiti eo by Cooste

304쪽

PAM QUINTA.

AH ET QUATENUA REGULARES AB ORDINARIO DEPENDEANT, QUOAD BONORUM ALIENATIONES.I. Non requiritur Ordinarii licentia quando requiritiar beneplacitum Apostolicum. Vel enim non obtinetur Apostolicum beneplacitum, et tunc inutilis foret licentia Episcopi; vel obtinetur, et tunc nullius alterius licentia requiritur. Hinc pro alienando immobili cujus valor dici nequeat modicus, vel mo-hili pretioso, nulla necessaria est religiosis communitatibus Episcopi licentia, cum tunc requiratur summi Pontificis a

II. An requiratur licentia ordinarii pro alienatione boni immobilis valoris modici Z - l' Certum est eam requiri saltem quoad communitates religiosas non exemptas. Nam capite temulas l2, q. 2ὶ pro alienando immobili valoris modiei, inter alia requiritur Episeopi licentia. Aliunde autem jus illud, in capite terrulas expressum, nec per decretalem ambitiosae, nee per concilium Tridentinum, nec per ullam aliam dispositionem suisse sublatum, sed hodiedum perseverare, pluries a S. Congregatione concilii fuit declaratum. De quo vide Cardinalem de Luca de alienationibus, discursu l, D. 163, et Fa-gnanum in cap. nulli, de rebus Ecclesiae non alien ., n. 24 et seq. . - 2' Dixi saltem quoad communitates non eaeemptus: nam

ad exemptos regulareq quod attinet, itum etiam teneantur ad Ordinarium recurrere pro alienando modici valoris immobili, haud adeo clare liquet. Apud Ferraris verbo ali enatio, stri. 4. n. 49ὶ auctor additionum, quae sub rubrica aliena manu in- Sertae sunt, sic asserit : u etiamsi agatur de regularibusti exemptis, assensus alienationibus rerum exigui valoris ne- quit praestari ab eorum praelato, sed praestandus est ab Epi-Diuiti eo by Cooste

305쪽

298 InACTATUA DE IURE REGULARIUM.

et scopo, ut rescripsit S. Congregatio concilii, in eonversa a jurisdietionis 8 maii 175 l. v In hac causa conversana agebatur de quodam monasterio mouialium Patribus Carmelitis subjectarum, et pro isto monasterio monialium proponebatur dubium : an, et a quo sit praestandus assensus alienationi bonorum monasterii, gura fit vigore canonis TERRULAS 7 - Responsum est, spectare ad Episcopκm. NeScio an ex isto casu particulari inferri possit etiam exempto virorum monasterio neceMariam

esse licentiam Episcopi, pro alienando immobili valoris modici. Tamburinus tom. 3, disput. i 3, quaest. 5 citat canonistam, qui ab obligatiove petendae licentiae Episcopi, pro alienatio-bus, excipit monasteria privilegiata, quos Episcopo non Subsunt. Caeterum si praelatus regularis sit nullius, seu habeat jurisdictionem quasi episcopalem, haud requiri dictam licentiam Ordinarii, dubium non est, et concedit citatus additor ad Ferra

rium.

III. Αu regulares ab Ordinario dependeant pro alienandis aut conSumendis rebus, quae sub bonorum immobsitum aut mobilium pretiosorum denominatione non comprehenduntur, insequenti subsectione expenditur.

QUANDO REQUIRITUR BENEPLACITUM APOSTOLICUM , AN ALIAE SIMUL REQUIRAETUR COFDITIONES AUT FORMALITATES AD LEGITIMAM ALIENATIONEM.q Quamvis per sacros canones, in tertio et sexto librou decretalium, sub titulo de rebus ecclesios non alienandis, si ac etiam per quamplura Apostolica et conciliaria decreta,u diversae solemnitates in alienationibus honorum Ecclesiaeu praeScriptae sint, atque super eis adhibendis antiquioresu canonistae nimium laboraverint; postquam tamen desupera prodiit constitutio Pauli II, quae incipit ambitiosos, pera quam prohibitum est dictas alienationes fieri sine Apostolico

306쪽

PAM QIIntra. 2sse beneplacito. . ., inanis quodammodo remanere videtur dia elorum canonum ac decretorum dispositio, sive labor antiu quiorum canonistarum..; quoniam, Apostolico beneplacito,u ad praefatae extravagantis praescriptum accedente, aliae e solemnitates neecssariae non sunt ; adeo ut excepta eausa, u quam non supplet, ut infra) alias omnes suppleat Bota ..u frequentor I cum sit conclusio hodie nimium recepta ...ὶ a Proinde dictae solemilitates a jure communi requisitae. u sive quaestiones desuper a canonistis disputatae, deservire a solum hodie viduutur pro illis alienatiuitibus et contra-a ctibus, qui sub praefatae extravagantis dispositione nou c

. dant...u Est in foro extra controversiam receptum, ut heuepi a citum Apostolicum dictam causam necessitatis vel evidentisu utilitatis non suppleat ... Ideoque firmum ac certum in foro

a principium est, in hujusmodi alienatione duo copullativeu requiri, neque unum sine altero Suiscere : causam scilicetu necessitatis vel evidentis utilitatis, et solemnitatem tu dicto et beneplacito Apostolico. s Sunt verba praeclarissimi Cardinalis de Luca se alienationibus, discursu 1, n. t et seq. Quibus praemissis proposita quaestio solvenda videtur in hunc

modum: PROPosimo P. Pro alienando immobili valoris plusquam in dici, necnon mobili pretioso, requiritur causa necessitatis aut re dentis utiliatatis, et beneplacitum Apostolicum: at nihil aliud requiritur. 1 ' Quod requiratur beneplacitum Apostolicum patet ex ipso textu decretalis ambitiosta, et decreti Urbani VIII, necnon ex aliis supra deductis. Excipiendae tamen, quoad immobilia, communitates quae incapaces sunt ea retinendi, ut supra dictum rat. 2' Simul requiri eausam necessitatis aut evidentis utilitatu, sequitur ex eo quod, ante decretalem ambitiosae, causa haec requireretur, et jus quoad hoc nequaquam correctum fuerit. Neque enim ex natura sua beneplacitum Apostolicum banceonditionem supplet : nam Papa nequaquam nseodus est

307쪽

300 TRACTATUA DE IURE REGULARIUM.

beneplacitum dare extra casum necessitatis aut utilitatis; quia id foret de se pravum et Ecclesiae nocivum. Ιmo in sormula beneplaciti expresse exigi solet conditio haec, ut nempe adsit necessitas aut evidens utilitas. Sed etiamsi non exprimeretur, esset nihilominus subaudienda. Unde certum omnino est ad valorem et liceitatem dictae alienationis requiri dictam causam, si Sine qua ait Card. de Luca, loco cit., n. 4b), SO-u lemnitas beneplaciti Apostolici nihil prodest, cum absqueri dubio istud causam non Suppleat. 3' Nullas alias requiri conditiones et solemnitates, Sequitur ex ipsa vi beneplaciti Apostolici. IIoc ipso enim quod Papa bonum ecclesiasticum alienandi facultatem concedat, valide et licite bonum illud alionari potest : posito autem beneplacito Apostolico. Papa' dictam facultatem concedit. Et quamvis non censendus Sit concedere, nisi sub conditione quod adsit utilitas quia alioquin noxia Ecclesiae laret voluntas Papae, quod supponi non debet), censendus tamen est concedere independenter a quibuslibet aliis conditionibus; quia, posita utilitate, alienatio, etiam neglectis caeteris omnibus formalitatibus cffecta, de se bona est, ac proinde Pontifex illam concedens, non cenSendus est concedere cum obligatione adhibendi ullam aliam sormalitatem, nisi id exprimat. Ergo concurrentibus utilitate et beneplacito Apostolico, nihil aliud requiritur. Estque id extra omnem controversiam, et tribunalium Bomanorum praxi canonigatum, prout tradit Cardinalis de Luca.

PROPOSITIO ID. - Utilitas requisita, adesse censenda eSt, quando eae alienatione certo resultat majus lucrum quam ea non

alienatione. - Nam utilis dici nequit alienatio, nisi monasterio magis prosicua Sit quam non alienatio, ut per se patet. Ut autem sit evidens, ad terminos textuum juris, requiritur et Subsicit ut sit certa, id est, non dubia : nempe requiritur et Sufficit ut certum si , plus prodeSSe monasterio alienationem, quam non alienationem. Patet ex genuino Sensu Vocis evidens, et ex eo quod, si plus requireretur quam certitudo, Seu exclusio

dubii, ob dissicultatem in praxi ejusmodi noscio quam eviden-

308쪽

PAns QumTA 30 iliam, certitudine majorem, probandi, lex utilis non foret. Unde unanimiter et apud doctores, et forensi praxi recipitur, susscere, ut cortum sit plus lucrari monasterium, attentis omnibus circumstantiis, ex alienatione, quam ex non alienatione. et Debet inquit Card. de Luca, loco cit., n. 46ὶ esseu utilitas certa ..; adeo ut ecclesia plus percipiat alienandou quam retinendo; unde non suffcit quod non sit in damno,u nilai lucrum percipiat. nPnoposiTIO III . - Utilitas requisita intelligenda est relative ad tempus in quo sit alienatio, non auimn relative ad tempus subsequens p - Contingere potest ut alienatio quae certo utilis merito existimata est, tempore quo fuit peracta, postea supervenientibus inexpectatis circumstantiis, reperiatur fuisse damnosa. Porro non requiritur certam adesse utilitatem relative ad hanc possibilem circumstantiarum mutationem ; sed susscit utilitatem hanc certo existere relative ad circumstantias prout existunt quando sit alienatio. Alioquin enim fere nunquam licitae forent alienationes, cum sere semper absolute possibilis sit aliqua tu circumstantiis haud praevisa mutatio, quae alienationem minus proscuam reddat. Proinde lex in damnum cederet. Unde recepta doctrina est, utilitatem hanc requisitam intelligendam esse relative ad circumstantias, tempore alienationis existentes. Vide Cardinalem de Luca de alis. nationibus, discursu l, n. 46).

AN LEx PONTIFICIAM LICENTIAM REQUIRENS PRO ALIENATIONIBUS, VI CONTRARIAE CONSUETUDINIS, EXTRA ITALIAM VIGERE DESIERIT PROPOSITIO I'. - Dieta leae, obligans ad obtinendum beneplacitum Apostolieum pro alien tionibus, non talis videtur eontra quam nulla eontraria eonsuetudo legitime proescribere queat.

Equidem oppositum defendere videtur Cardinalis Petra in

309쪽

'I02 TRACTATUS DE IUBE REGULARIUΜ.

const. 5 Pauli II, secl. 3, n. 37, tomo b) : a Neque aliquau consuetudo, inquit, in contrarium potest Suffragari, quina requiratur dictum beneplacitum Apostolicum requisituma in hac bulla Paulina. n Sed rationes ab Eminentissimo

scriptore allatae non Omnino convincunt. Allegat nempe, decretalem ambitiosse, cum subsecutis constitutionibus eam con-srmantibus, esse legem universalem; atque aliunde muniri clausula quibuslibet consuetudinibus deroganti. Sed, prout in tractatu de Principiis diximus, milia est lex ecclesiastica,

quacunque clausularum formula muniatur, contra quam praevalere nequeat contraria consuetudo, si huic consuetudini Papa consentiat. Consentire autem merito censetur quando

per tempus a jure quoad id determinatum) videns legem

non Servari, silet, cum posset reclamare sine notabili incommodo. Unde si probari posset alicubi a sussicienti tempore vigere consuetudinem bona ecclesiastica sine Pontificio beneplacito alienandi, non tantum sciente et non reclamaule Papa, sed squod diversum est) silente, eum posset reclamare Sine in commodo, non video cur consuetudo haec pro legitima non haberetur. Adducit insuper Cardinalis Petra valde notabilem decisionem pro dioecesi Mediolanensi emanatam. Praetendebatur nempe ibi viguisse consuetudo contraria ab ipso etiam tempore, quo lata est decretalis ambitiosos. si Imo adducebatur u quod tempore divi Caroli Borrompei Mediolanensis Antisti-u tis, cum fuisset talis non usus expositus Papae, iste annuissetti pro SerVatione Soliti. . . . Tamen postulante itidem Archie-u piscopo Mediolani, S. Congregalio infra scriptas ci litterasu dedit: Dubio... proposito, an eae allegato non usu sive contra-u ria consuetudine. . , steri liceat alienationes, locationes ad lon- η stum tempus, aliasque concessiones bonorum ecclesiasticorum et u locomum piorum, non obtento prisis sedis Apostolicae bene'lacito, si a constitutione. . . AMBITIOSAE, aliisque constitutionibus illius u e franatoriis equisito, Eminentissimi Patres. . . unanimi eo et sensu responderunt : nullo modo licere. Ideoque Amplitudini

310쪽

PAM QUINTA.

a tuae demandandum, prout praecise his demandatur, ut pro sua a pietate, et erga sedem Apostolicam reverentia, ac pro salutea animarum, et validitate alienationum, loeationum aliarumque u eomeessionum, id sedulo in futurum Meguatur, et eaequi omnino a curet, et in praeteritis eonolatur proprioe conScientis . Romae... a novembris 1655. v

Ad illud doeumentum responderi potest, inde probari duntaxat dictae dioecesis consuetudinem non habuisse requisitas conditiones : sive quod tu facto nou salis de ipsa constiterit ; sive quod, ob circumstantias, Silentium Papae immerito

pro consensu habitum fuerit. PBoposiTio ΙΙ . - tra Italiam uidetur revera legitime praeseripsisse consuetudo alienationes faciendi absque licentia

Apostoli ' - Rationes, quae in gratiam hujus opinionis asserri possunt, scite ac clare nuper deduxit theologus quidam, haede re sententiam rogatus. Cujus Verba, prout ad me transmissa sunt, hie subjicienda duxi :st Extrait d'une lettro d'un religieux de Rome ex-prosesu seur de theologie. Iuin 1856. - Vous me pri eZ de uousst dire ce que je pense de cette question : Les religi eux enn France peuvent-iis, dans te hesoin. faire des emprunis et gratuits ou non, aveo hypothdque fur leur immeuble, sansa recours a Bome, ou bien ce recours a Rome est-il absolu-