장음표시 사용
341쪽
334 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.5' Quando consessariorum deputatio ad regularem praelatum pertinet, potest Episcopus, ex justa causa, praelatum illum monere ut consessarios amoveat. Id si lacere renuat praelatus regularis, potest Episcopus ipsos removere. Nec tenetur in hoc casu Episcolius praelato regulari causam exprimere, cur consessarios illos remotos velit id jam ostendimus Supra, parte 5, Sect. 3, cap. 3, quaeStione 23, n. 7 et 8).
Etiam tempore jubilaei nequeunt moniales confiteri nisi consessariis pro ipsis specialiter approbatis vide quae diximus
supra, Sect. 3, c. 3, q. 23).7' Etiamsi venialia tantum accusanda habeat monialis, V Iide absolvi nequit nisi a consessario specialiter pro monialibus approbato Fcrraris, V. moniales, art. 5, n. 18).8' Consessarii monialium constitui nequeunt nisi ad triennium 2 quo ela PSO, ut conseSSiones valide audire pergant, lucentia S. Congregationis indigent vide apud Ferraris, laco citato, n. l9ὶ.9' Estque id intelligendum etiam de monialibus quae clausuram et vota solemnia non habent, ac generatim de omnibus mulierum et puellarum communitatibus, quod diligenter notandum est Ferraris, ibidem . 10' Si consessarius, ex dispensatione S. Congregationis, ad secundum triennium constituatur, nequit, eo expleto, ad tertium constitui sine nova S. Congregatiovis dispensatione Fer- raris, ibid. , n. 23). . 11'. In consessarios monialium constitui non possunt vicarii
generales Ferraris, ibid. , n. 24).l2' Neque parochi, nisi id muneris explere possent quin cura parochiae ullum detrimeutum pateretur Ferraris, ibid.), atque idem dicendum de canonico poenitentiario sibid. , n. 3lὶ.13' Nequeunt moniales, nisi assignata justa causa, deputatum confessarium, Sive ordinarium, Sive extraordinarium recusare, et alium petere : poMunt tamen ex justa causa Fem raris, ibid. , n. 34ὶ.14' Extraordinarium autem consessarium sine cauin reo
342쪽
gare possunt, dummodo alium ipsius loco non petant; quia extraordinarius in ipsarum favorem constituitur, et cuique liberum est juri suo renuntiare Ferraris, ibid. , n. 35 .
15' Moniales non tenentur confiteri extraordinario confessario : at, si confiteri nolint, tenentur tamen coram ipso se
16' Praelatus ad quem pertinet confessarii extraordinarii deputatio potest eum deputare quolibet anni tempore, et ad dies sibi bene visos. Praxis communis est ut deputatio sat unoquoque quadrimestri. Quoad dierum numerum, Varia est Ioeorum consuetudo : in pluribus dioecesibus, deputatur ad quindecim dies, in aliis ad pauciores; in alus ad plures. 17' An Episcopus, quando ad ipsum spectat confessarii d putatio, possit deputare aliquem regularem Bespondent plures canonistae negati Ve, excepto casu necessitatis; et fundantur nonnullis declarationibus S. Congregationis Episcoporum et regularium vide Ferraris, V. moniales, art. 5, n. 2η. Quas tamen declarationes parum esse in usu, adnotat Pelligarius de monialibus, pag. 253, n. 17l, editionis non prohibitae, Romae l76I . Certum est praevaluisse universaliter contrariam
18' a Consessarius praesentatus ad accipiendas consessiones a monialium regularibus subjectarum debet vel absoluto re-u jici, vel per totum triennium approbari, non vero ad tem-u pus brevius. v Ferraris, V. moniales, art. 5, n. 17.)l 90 Confessarios monialium debere esse maturae caelatis decernit constitutio felici Alexandri VII. Ex quibusdam autem
S. Cougregationum declarationibus, a Ferrario V. moniales,art, 5, n. 49ὶ adductis, necesse est ut 40 annos expleverint. 20o Confossarii monialium absque ulla licentia clausuram ingredi possunt ad ministranda sacramenta; sed tunc debent recta via ire et redire; nec possunt alias infirmas, quibus necessaria non sunt Sacramenta, visitare Ferraris, V. moniales,art. 5, n. 54 et 64ὶ.2l' Dum coufessarius infirmae monialis consessionem audit,
343쪽
336 TRACTATus DE IURE REGULARIUM.
debet janua aperta remanere, et ambae comitatrices ad cellae januam ita Stare, ut cernere queant eousessarium et infirmam Ferraris, ibid. , n. 56 . 22' Olim confessarius regularis clausuram ingrediens administranda Sacramenta, non tantum non tenebatur, Sed necci licebat socium secum introducere. Postea vero Statutum est ut socium haberet. Id expresse mandat Alexander VII incitata constitutione felici vide apud Ferraris, V. moniales,art. 5, n. 65ὶ. Et quod socius 50 annis natus esse debeat, decisum refert ibidem Ferraris. 23' Consessario monialium certa annua merces constitui debet. Quae merces, si consessarius regularis sit, moriaSterio ipsius acquiritur Ferraris, ibid. , n. 70).24' Praemissae dispositiones de consessariis applicandae Sunt etiam puellis et caeteris feminis, quae eum monialibus sub elausura degunt conser Pelligarium, de monialibus, pag. 252, n. i 67 ; necnon sequentem para graphum). Vide etiam circa totam materiam hanc de monialium confessoribus, causam constantiensem, at mali 1750, Thesauri, tomo 39.
An et quatenus praemissae dispositiones applicandae sint niulierum eommunitatibus quae solemnia vota non habent.
Magni momenti est quaestio haec quoad Galliam praecipue, ubi tot exstant hodie sanctimonialium congregationes, quae votis solemnibus et papalis clausurae lege carent.1' Tenendum cst, statui posse ab Ordinariis, ut moniales istae nequeant confiteri, nisi consessario pro ipsis specialiter approbato. Id clare supponit Benedictus XIV in sua bulla pastoralis; siquidem, prout S i vidimus, ad omnes mulierum et puellarum communitates, etsi clausuram non habentes, extendi vult Tridentinam legem, de dandis bis aut ter in anno consessariis extraordinariis. Ad quid enim opus esset iis com- Dissilirso by Corale
344쪽
munitatibus extraordinarios consessarios deputare, si liberum eis foret cuilibet ex approbatis pro dioecesi sacerdotibus consteri p2' Praxis generalis est, ut revera Episcopi pro hujusmodi
communitatibus consessarios specialiter approbent, et statutis temporibus extraordinarios consessarios eisdem concedant. 3' Stante autem hac praxi, certum est Episcopum, dum aliquem approbat simpliciter pro confessionibus in dioecesi, nequaquam ipsi dare lacultatem etiam pro dictis cor munitatibus ; alioquin enim non approbaret aliquos specialiter pro iisdem communitatibus, nec statutis temporibus extraordinarios deputaret. 4ο Hine in Gallia hodie erraret presbrier, qui simpliciter approbatus pro conseMionibus, non autem specialiter promonialibus, contenderet ejuSmodi communitatum consessiones licito et valide a se cxcipi posse, ex ea ratione quod Vola s lemnia non habeant, nec proinde sint verae moniales.
Quod a fortiori patet quoad illas Galliae dioecesus, ubi mos
est facultates pro consessionibus audiendis concedere cum hac clausule, non tamen monialium, et etiam monialium. Dum enim pouitur non tamen monialium, dubium non est quin vox
illa monialium intelligenda sit etiam de iis congregationibus quae votorum solemnitate carent; praesertim cum generalispersuasio sit, a nullis hodie Galliarum monialibus emitti solem.
5' Proinde dictarum congregationum consessariis applicandae veniunt juris dispositiones, quae confessarios monialium ordinariis subjectarum respiciunt, excelatis tamen iis quae clausuram Papalem respiciunt. Dicimus eaeceptis quia cum hujus clausurae lege careant, nec applicanda veniunt ejusdem clausurae consectaria quoad confessarios Nota 1'. - Hic insuper disSerendum remaneret de jure Episcopi circa eleetionem superiorisNoe, et circa monialium Melesias et oratoria ς sed duas illas quaestiones ad seatam tractatus partem rejicimus.
345쪽
338 TRA Ams DE IURE REGULARIUΜ. Nota 2'. - Praecipuae dissicultates, quae oriri solent circa respectiva jura Episcopi et praelati regularis, in moniales regularium jurisdictioni subjectas, decisae sunt in cauin converSana 8 muti l 751 tomo 20 thesauri resolui.). Ibi nempe reperitur S. Congregationis Concilii responsum ad 26 dubia, circa dictam
346쪽
De iure regularium relative ad parochos remissive .
Quaestiones praecipuae quae respectiva par horum et regularium jura respiciunt, tum in praesentis tractatus decursu tum in tractatu de Par Lo, jam expensae sunt. Abs re tamen non erit carumdem elenchum hic retexere, et pauca quaedam subnectere, de quibus haud sese obtulit disserendi occasio.
RECENSENTUR QUAE IAM HAC DE RE FUERUNT EXPOSITA.
I. Non posse parochum impedire, ne novus intra ipsius parochiae sines extruatur regularium conventus, modo jura ejus parochialia praeserventur, fuse probatum est parte 2, secl. 2, cap. 4 . Atque ibidem expendimus quid per jura illa parochialia sit intelligendum. ΙΙ. Impedire nequit parochus, quin ipsius parochiani praecepto missam audiendi satisfaciant in regularium ecclesiis, atque etiam in eorumdem domesticis oratoriis supra, parte 5, Sect. 3, cap. 2, quaest. 7 ct 8). III. Impedire nequit, quin regulares Sacram communionem ipsius parochianis porrigant, etiam paschali tempore, excepto solo die resurrectionis Domini ibid. , quaestione s). IV. Ius habent regulares Viaticum, extremam unctionem et sepulturam dandi, non tantum suis professis et novitiis, sed etiam suis famulis, dummodo si famuli aetu inserviant, intra septa degant, et sub regularium obedientia vivant. Su
347쪽
V. Ad parochum non pertinet viaticum et extremam unctionem ministrare puellis, in exempto monialium conventu educationis causa degentibLA. An autem ad ipsum pertineat eas sepelire disputatur ibidem, quaestione iij. VI. An possint regulares viaticum et extremam unctionem ministrare juvenibus, in collegio regularium educationis causa degentibus, res est controversa ibid.). VII. Dir jure communi obstare nequit parochus, ne Pa chiae pueros et puellas ad primam communionem in suis ecclesiis regulares admittant sibi d. , quaestione l2). VIII. Obstare nequit parochus, ne regulares Sanctissimum sacramentum Exponant, tum privatim absque ullius licentia, tum publice cum licentia ordinarii. Privata autem expositio intelligitur, sive quando velata exponitur eucharistia astant populo, Sive detecta exclusis Saecularibus libid. , qti est. lain. IX. Regulares ab Ordinario ad consessiones approbati, nulla indigent parochi licentia ad audiendas ipsius parochianorum consesSiones, etiam infirmorum, et etiam in Paschate Supra, Parte i , secl. 3, c. 3, qmPst. 20; necnon in tractutude Parocho, parte 4, cap. l6,n. 3). X. Nequit parochus impedire, ne regulares in sua ecclesia
hora sibi bene visa praedicunt tractatus de Parocho, parte 4, cap. lG, n. l0 .XI. Item impedire nequit, ne regulares in sua ecclesia vigi- 'lias, sesta et jejunia sequentis hebdomadae populo denuntient de Paroelio, loco cit., n. l l). XIl. Regularibus non licet processiones per parochiae territorium, seu extra claustri ambitum ducere, exceptis sequentibus casibus : i' si licentiam Episcopi habeant : 2' per octavam et domini ea infra octavam corporis Christi de Par ho, parte 4, cap. s6, n. 2). xl II. In dictis processionibus impedire nequit paroehus ne regulares propriam crucem erigant de Parocho, ibid., c. 17ὶ. Duiligod by GOoste
348쪽
PENDUNTUR ALIA NONNULLA DE IURE REGu Blum nΕLATIVE AD PAROCHOS.
Ne quantum fieri possit in ea praetermittamus quae in praxi dissicultatem facere possunt, recensitis in praemi SSo elencho quaestionibus, binus, ad crisim nondum Vocatas, Subnectemus :alteram scilicet de jure regularium sacras in sua ecclesia functiones, etiam praevio campanarum sonitu, peragendi, ante incoeptam aut expletam missam parochialem : alteram de sepeliendis extra conventum religiosis et monialibus, absque parochi interventu.
I. An ius habeat paroehus, vel eliam Episeopus. impediendi seu prohibendi, ne regu lares ante missam parochialem sacras suas suDeliones et missas celehrent. P vinetiam eampanarum sonitu ΤRespondendum negative si in suadent rationes et decisio quas reperimus in causa squillacensi, 28 februarii 176l TM-saurus resol. , tomo 30 . Squilla censis Episcopus ad patres MinoreS conventuales monitum direxerat, ne dominicis sestisque diebus ante missae parochialis celebrationem Sacra peragerent cum praecedenti campanarum sonitu. Becursum habuerunt patres conventuales. st Iussus autem Episcopus S. Congregas tiouem instructam reddere, votumque Suum aperire, POStu liangas moras tandem rescripsit, suamque defendit moni-il Excipe duntaxat diem sabbati saneti, quo nequeunt regulares Eute majorem loci eoelesiam eampanas pulsare.
349쪽
342 TRACTATus DE IUBE REGULARI .a tionem vigore concilii Tridentini sem. 22, se observ. et a vita . in celebr. missori, praescribentis ut ordinarii loco u rum et Episcopi moneant etiam motum, ut frequenter adu suas parochias, saltem diebus dominicis et majoribus testis
Patres conventuales, ad probandam dicti episcopalis moniti injustitiam et nullitatem, has praecipue rationes adduxerunt :l' Praelatum Tridentinum decretum, moneant populum ut frequenter ad suas parochias, etc., intelligendum est a ita ut a secluso contemptu parochi, in qualibet ecclesia modo non st sit capella vel oratorium privatum in satisfieri possit praea cepto audiendi missam diebus festis, juxta consuetudinema in toto christiano orbe receptam, de qua Cardinalis Petrau ad const. 8 Honorii III, Sect . unica, n. 50, tom. 2, P. 498ὶ, et Benedictus XIV de missos sacrificio, appendix l2, ad lib. 3, et n. 8ὶ, et Bota . . .: ideoque non posm Episcopum cogere u suos subditos ut intersint missae parochiali; cum nequeatu delere consuetudinem, quae , uti vigens in toto orbe, j mu induit naturam juris communiS. v 2' In allegato Τridentino decreto dicitur ut Episcopi moneant
populum; non autem ut moneant rectores ecclesiarum, et multo minus regulareS.
3' Episcopis non competit putestas a praecipiendi regulariu buS, De Sacra peragant in Suis ecclesiis ante celebrationem ii missae parochialis ut notant BarbOSa... et MaSchat ...), illis- ii que prohibendi campanarum sonitum ad matutinum, ad ho. u ras, et ad miMam, antequam pulsetur campana majoris ecu clesiae, praeterquam in die sabbati sancti ad tradita per
u sentanee desinitum asserunt a S. Congregatione Episcopo-u rum et regularium, ad relationem Sanctissimi Domini Nostri,u in taurinensi, 28 septembris 17 42, ad I dubium, nimirum :. Quod impediri non debeat patribus reformatis conventuS... pu- a blica celebratio missarum, aliarumque functionum conventua-
350쪽
PARS QUΠ TA. 343a lium, etiam eum sonitu campanarum, ante missam paroehialem.
. Nec dissimilis fuit sensus hujus sacrae congregationisu dum in nullius, i 5 septembris i 629ὶ rescripsit: Nequaquam
a prohibitum esse regularibus missas celebrare, et campanas a pulsare in suis ecclesiis, ante celebrationem missos et Disati a nem eampanon in Gelasia parochiali. Ideoque abbatem minime a Me illis prohibere posse; sed tantum minere myulum ut aec σ dat ad ecelesiam parochialem, ad ejusdem sacri emellii prae-u seriptum ut in libro l4 decretorum, pag. l69ὶ.α Et in una Aquensi is junii i 708ὶ, ad decimum quartum
a dubium, quod erat, an possint patres Carmelitae dare signuma et celebrare missam in dietas festis, eodem tempore vel ant K quam detur signum et celebretur missa parochialis, responsum
a suit: astimative ut in libro 58 deeretorum, p. l99ὶ.α Ac demum in Comensi is decembris 1750ὶ, ad octavum a dubium ita conceptum : An archipresbyter et presbyteri eleria saecularis Dungi, prohibere possint patribus reformatis relebrarea missas, aliasque conventuales functiones, etiam cum praeventivo u eampanarum innitu, perageme, ante vel in actu celebraticinisu vitam parochialis I Rescriptum fuit : Negative et amplius suta in libro 100 deeretorum, pag. 487 a tergo . MHis et nonnullis aliis rationibus pro parte conventualium conventus Bruncatori deductis, positum est dubium hoc modo:
i' An religiosi conventuales Brumatori, moniti ab Episcopo, debeant se abstinere a celebrandis missis aliisque peragendis fun-etionibus eum sonitu campanarum ante missam parochialem, vel donee illa absolvatur ' Et quatenus a rmative. 2' an, et quomodo sit providendum, quoties ab Episeopo mο- niti non se abstinuerint, in casus Besponsum est: Ad I, negative. Ad II, provisum in primo.
Objicies. - Εx Benedicti XIV doctrina, et nonnullis Sacrarum Congregationum responsis, prudenti Episcoporum arbitrio relinquitur, ut permittat vel prohibeat in aliis ecclesiis sacrum publice seri, ante missam parochialem; prout adn latur in reatim, 24 aprilis 1830, S i ι ue Thesaurus, tom. 90ὶ