장음표시 사용
311쪽
α noste donc a voir si ce suit a les qualites requises parte
312쪽
ου droit canon, lit. de consuetudine, pour abroger Ia lol. Cesa conditions soni, ut consuetudo sit rationabilis, legitime praea scripta, et ut adsit conserinιs primipis. bien, ii semble queu cos trois conditions se trouvent ici : i' celte coutume esta rationabilis. Une coutumo est cens6e ratSonnable, quande elle ne contient rien qui soli contre le droit natu rei oue divin, rien qui soli de nature enerver Ιa disciplino eces a Stastique. Une coutumo est certainement raisonnablo quanda olle permet des aetes qu'avalent permis des privileges Pone tineaux tro authontiquos ct trhs-fondsis cia raison. Maisu los Papes Ont accorde a dissigrenis ordres religio ux, a plu-a sleum reprises, te privilege d'alioner sans recourir aua Mint-Siogo, parce que, saepe eontingit ut conditio semel oblata, a si praetermiittatur, non parvum astieri jacturam , dit Gre-a goire XIII, accordant ce privilege au generat de la Compa-u gute de Iesus. Eli bien, si au xvi' sidcle, la demando lia Bomo povvait sitire perdre une bonne occasion et eauseret une perte considerabie, a fortiori de nos jours, ou les asu latros se soni h la vapcur : dono a fortiori, de nos jours, a cette eoutume est raisonnable: 2' elle est legitimo prwa seripta. Le temps requis pour Ia prescription est dix ansa selon Ies uns, qua rante ans Selou los plus rigoureux. Dans a te casprsisent, on avait en 1716, unc prescription au molnsu do quarante-huit ans; aujοurd'hui olle. Va dono cent qua- . tre-vingi huit ans. Done te temps requis ne manque pas.
a La Mnno sol ne fati pas desaut non plus dans Ies religieuxu qui ont agi ou qui agissent encore selon celte coulume, a me iis ignoratent Ia loi ou iis pensatent aveo sondementa qu'it 3 avait eonsensus principis: c est Ia troisid me condi-α tion : 3' consentumcnt du prince. Evidemment ii est requis,
s Mais eo consente ment requis nest pas un consenim nent for-α mel et expres, aut ment Ia coutumo n'aurait aucun homina de Ia prescription pour s'etablir. Le consentemoni stafrata et juridique sussit, de raucu de 'tous Ies docteurs. Or, dans
313쪽
306 TRACTATUS DE IURE REGULARIUM.
α vait pas legitimsi par son consentement tacite cet usage, a alors la S. Congrsigation siluit tenue in eo eientia de roclavi mor contre taut de pechos commis par les religi ux ali6u nanis; cliey otait tenue eu conscience, car elle te pou valia latro sans aucun inconvenient; rien li eratndre pour ello ouu pour Bome de Ia pari des reguliere. Il me parali dono ovia dent que nous avons te consentement susssant du prince, a ut que cella coutume est Uraiment legitime, et qu'on peuta Ia suture en toute securite, commo te sont les religioux dea lous ou prosque tous Ies Ord res en Espagne, en Franco, o Belgique, IIollande, Angleterre, Allemagne . nPROPOSITIO IID. - Secluso etiam titulo distin eonsuetudinis, eidetur hodie eaetra Italiam frequenter licitas esse alienationes vibsque lieentia Apostoliea. - Si enim in remotis regionibus tenerentur regulares Romam recurrere pro quibuslibet contractibus, alienationem aliquam involventibus, dubium non est quin frequenter notabile damnum paterentur. Hodiernis quippe temporibus valde celeriter et discrete negotia haec, data opportuna occasione, expediri debent, ne eonditio ut verbis Gregorii XIII supra citatis utamurὶ semel oblata, si printermittatur, non parvam osserat jacturam. Becursus autem ad S. Congregationem notabiles, ut notum est, moras trahere solet. Aliunde autem omnino certum est, legem ecclesiasticam non obligare cum graVi incommodo. Cum ergo ad dictam oblinendam licentiam regulares non teneantur, nisi ex mera ecclesiastica lege, quoties hujusco legis observatio notabile do- trimentum traheret, non est cur ab ea soluti censendi non
Ex quo etiam facile intelIIgitur, quomodo extra Italiam in-
314쪽
ducta sit dicta consuetudo, alienationes absque licentia Apostolica peragendi, non obstante legis id prohibentis rigore. Cum nempe frequens rediret casus, eui merito applicandum
videbatur axioma : Leae Getesiastida non obligat eum gravi imcommodo, autumandum est frequentiorem illam pratim ad rariores etiam alios casus paulatim extensam suisse, et in generalem agendi normam transisse. Nota. - Εtsi exposita sis praesenti capite doctrina sat solidis rationibus mihi landala videatur, cum tamen de re adeo gravi agatur, necnon ob cardinalis Petra, aliorumque primi subsellii doctorum, qui dictam consuetudinem pro legitima non habent, auctoritatem, nolim omnino sidat lector praeissis tribus conclusionibus, nisi assentire doctiores, et Romae
praesertim tutam censeri hancce opinionem, compertum habuerit. Objicies. - Ιu constitutionibus sororum ab Immaeulata Conceptione nuncupatarum sparte i, const. 2, art. 7ὶ sic disponsetur : Lorsqu'il flagira d alsener ou d'ectanger des biens immeubles de ι'institui, si la ualeur eu evitat s diave a diae mille stanes, lasumrisure stiarale aura recours is la S. Congregation mur Obtenis I approbation Apostolique.Atque ibidem, ari. 15, subjungitur : Hur une ualeur inferieure a diae mille stanes, it suspira dei approbation de PEveque eomme seri in Siege. Verba haec in recentibus dictis constitutionibus a S. Congregatione Propagandae apposita, baud obscuro innuunt, a praefatae S. Comgregationis Eminentissimis Patribus tanquam adhue in Gallia vigentem habitam suisse prohibitionem, de non alienandis ii nis absque obicuta Pouliseia facultate. - Respondeo, id ex dictis verbis rigor e non sequi. Etiamsi enim praedictam Galliae consuetudiuem satis tutam S. Congregatio Propagan existimaverit, potuit nihilominus, peculiaribus de causis, quoad illam monialium congregationem, rem aliter dispositam
315쪽
De eneteris administrationis aetibus, praeter immobilium et mobilium pretiosorum alienationem. Praesentis subsectionis scopus praecipuus cst determinare, ait et quatenus, in dicta reliqua temporali administratione, regulares Ordiuarii assensu iudigeaut, ipsive rationem reddere teneatitur. Et quia tu hoc aliud de religiosorum ci aliud demolii alium commutatatibus coiicludendum est, de utrisques unctim agemuricAPUT I.
ExPE DITEu QUAESTIO QUOAD VIRORUM RELIGIOSAS COMMUM-TATES.
PiloposiTIO I .- Auetoritate Apostolica decisum est Oratorianos, quamvis neginquam Memptos, non dependere ab ordinario pro bonorum suorum temporalium administratione. - Ιuter L,
manum Archiepiscopum et presbyteros Oratorii saneti Philippi erit orta erat disceptatio. Ad causam dirimendam deputata suit particularis Cardiualium Congregatio. Propositisque, inter alia, hisce dubiis:'An eongregatio sit omnimode subjeeta Reae
rendi lino Archiepiscopo, in modo, forma, assumptis et materiis. . y2' An interiores oeconomis congregationis, quoad expenso, et computa, necnon electiones prae sitorum, nominationes, admissiones eι evulsiones presbyterorum, sinι sub ordinam dirretioni Archiepiscopi 8 Bosponsum est: Ad primum, alpirmative, exceptis ejus instituto, sive iis de quibus loquentur constitutiones congregationis . . . Ad quartum, negative in omnibus. Bem narrat, et Praefatam decisiouem Apostolica auctoritate cousirmat Benedi- Duiligod by Corale
316쪽
eius XIV, in sua constitutione emanat it 2l januarii 1758 in appendico a. ultimi tomi ipsius bullarii).
PROPOSITIO ID. Congregationes vironum, etirem non exemptae, et sive solemnia, sive simplicia, sive nulla in eis vota emittantur, liberam habent bonorum suorum administrationem, eaecepta immobilium et mobilium pretiosorum alienatione. - Id ex triplici capite colligimus: nempe Probatur 1'. - Ex praemissa decisione quoad oratorianos. - Nam ibi agebatur do eongregatione non exsempla, imo et volis carento : et nihilominus decisum est, eam non si hordinari Episcopi loci jurisdictioni, quoad interiores eongrogationis seconomia', expensas et compula. Ergo id verum crit de qualibet similis eondilionis virorum congregatione, id est de congregalionibus Votis Grentibus, prout est, verbi gratia, congregatio presbyterorum Sancti Sulpitii. Ergo a fortiori id verum erit de virorum congrcgationibus non exemptis quae vota simplicia habent: et a sortiori de virorum congregalionibus non exemptis, in quibus per Vola solemnia prosessio emittitur: et a fortiori tandem de virorum congregalionibus
Probratur 2'. - Ex supra glabilito principio, quod cuilibet rcligiosae communitati compotero censenda sit plena et libera honorum suorum administratio, nisi cam ipsi jus positivum in n liquo restrinxerit. - Nam, Oxcepta imm Ohilium et mobilium pretiosorum alienatione, nulla reperitur juris positivi dispositio quae virorum communitates Episeopo subjiciat quoad reliquam bonorum suorum administrationcm. Et hoc verum est sive agatur de congregationibus vota solemnia habentibus, si vo de aliis; atque a fortiori de exemplis.
Probotur 3'. - Εx praxi. - Quod enim virorum congi se lioncs non soleant de dicta administratione rationem Εriseopo, sive visitiationem facienti, sive extra visitationsem, rod-dero, Praxim esse goneralem existimamus. Duili od by Corale
317쪽
Certum est monialium communitates , quoad facultatem bona sua administrandi, paris conditionis non esse ac communitates virorum. His enim sui modo probavimus libera ostet iudependens administratio haec, exceptis immobilium cimobilium pretiosorum alienationibus. Alucro quoad moniales, tum jure positivo, tum generali consuetudine inductum est. ut praeter dictam dependentiam circa alienationes, in caeteriscuam administrativis actibus, ipsarum praelati tanquam tutores intervenire deberent et eonsensum praestare. Quomodo id intelligendum sit, exponemus i ' quoad moniales exemplas et praelati regularis jurisdietioni subjectas : 2' quoad caetera&moniales solemniter prosessas : 3' quoad monialium congregationes quae vel simplieia vel nulla vola omittunt : 4' quoalmonialium congregationes pluribus constantes conventibus, sub unius generalis superiorissae regimine eonstitutis. I I.
Expenditur quaeino quoad inoniales exemptas ei regularis p ali jurisdietioni sub
seu TIO I'. - Ouid hae de re statuerit Gregorius XV 8 Constitutione sua inserviabili, 5 subruarii 1622, saueivit dictus Pontifex in hunc modum : α Administrantes bona ad ... mo- et nasteria sanctimonialium . . , etiam regularibus subjectarum,u pertinentia, sive regulares extiterint sive Saeculares, quo-u modolibet cxempli, Episeopo Ioel, adhibitis etiam superioa ribus regularibus, singulis annis rationes administrationis, α gralis tamen exigendas, reddere teneantur, ad idque juris Diuiti su by Cooste
318쪽
a remediis cogi et compelli queant. Liceatque Episeopo, exu rationabili causa, superiores regulares admonere, ut 6 a modi. . . administratores amoveant : iisque superioribus id a lacere detrectantibus aut negligentibus, habeat Episcopus a facultatum predictos. . . administratores amovendi, quotiesu ct quando opus esse judicaverit. DuuASTio II'. - Ouid juris ea allata Gregorii XV lege sequatur relative ad Episeopum loei 3 - 1' a Potest ordinarius cxa causa rationabili monere praelatos regulares, ut amoveantu ab administrandis bonis monialium eos, qui ad tale munusu deputati sunt : ipsisque praelatis id saeero detrectantibusu aut negligentibus, ipsemet ordinarius amovere potest di-a ctos administratores, quoties et quando opus csse judica- a verit. v Pelligarius, de monialibus, editio correcta Romae 176l, cap. 10, n. 30, pag. 217.ὶ 2' u Ordiuarius singulis annis, adhibitis etiam praelatis re-u gularibus, potest a praelatis administratoribus, tam saecula- a ribus quam regularibus, exigere rationes administrationis,u et ad id eos compellere juris remediis; attributa etiamu Ordinariis saeuitate, ut ii tanquam sedis Apostolieae dele-u gali possint punire dictos administratores . . , qui forte d. v linquant circa praelatam administrationem. v eo citato. 30 a Notandum, vigore praelatae bullae non eoneodi loco u rum Ordi uariis jus designandi aut approbandi dictos admia a Distratores, cum de hoc ibi nulla sat mentio, et alioqui au diversis non sat illutio : praesertim quando agitur de prete. v judieio tertii, sicut de facto agitur in praesenti casu. Cena stat autem quod habere jus amovendi administratores bono. u rum, ut Sic , uou est formaliter habere jus illos eligetidi autu approbaudi, sed quid longe diversum. v Loeo cit.
4' Notandum, a praelatum regularem monialium, qui ea- i rum contractibus interest et consentit, multaque fieri jubet a circa ccclesiam ut conventum ilIarum, non debere ut admire uistratorem sisti coram Episcopo ad rationes reddendas; a eum I laetatus in Ou sit administrator, sed superior ad viiiii- Duili od by Corale
319쪽
312 TIACTATUS DE IURE REGULARIUM.
et stratores deputans, et collega Episcopi quoad rationes reda dendas, ut constat cx verbis illis bullae Gregorii, adhibitisa etiam superioribus regularibus. v Loco citato.). M Notandum, a administratores moitialium nou teneria reddere tales rationes sponte, aut ad id Se Offerre, cui. K Verbum reddere sit relativum verbo potore, ubi aliud legea non cavetur. 2 Loco citato. 6'Notandum, a Episeopum non posse exigere has rationes,
nisi vocato praelato monialium; idque ex verbis bullae,
et adhibitis etiam ... η Loeo citato. γ' Notandum, a administratores, ubi rationes reddiderunta Episcopo, teucri eas iterum reddere praelatis regularibus; a cum Episcopi sunctio non tollat jus ordinarium. v Loco citato.)8' Nolaudum, a praelatos regulares non adstringi ad au- a diendas cjusmodi rationes coram Episcopo; adcoquc ad id a non posse ab Epiacopo cogi per censuras : nam bulla nona dicit sed superioribus regularibus; quomodo
a dicimus adhibitis testibus, quos constat non posse cogi, Sed et rogari. v Loco citato. 9' Quamvis Episcopus nequeat nisi ex rationabili eausa exigere ut dicti administratores a praelatis regularibus amoveantur, et, iis praelatis renuentibus, eo ἱdum administratores ipso removere, non tamen tenetur praelatis regularibus dicere quam ob causam illos administratores amolos volit. Ita decisum
est a S. Congregatione Concilii, in dubiis post bullam inserutabili impressis vide bullarium, odit. Coequelinos, tomo 5, parie 5, pag. 3ὶ, ad dubium i 2. Vide insuper causam eonstantiensem, at mali l770, S verum post et sequentibus tomo 39, Thesauri resolui.), ubi plures hac de re dccisiones
adducuntur. QuasTIO III . - Quodnam sit jus praelati regularis in monia les jurisdictioni suae suibjectas, quoad diriam administrationem 'l' Scclusa obligationc por consuetudinem inducta, et particularibus ordiuum coiistitutionibus, cur montules a praelato Suo
320쪽
PARS duidiri. 3 l a regulari liou depcnderout in dicta administratione. Nimirum, pridior immobilium ut mobilium pretiosorum alienationem, caeteros administratiotiis actus libere exercere possent; nec tenerentur ad obtinendum, pro iis actibus, prietati regularis consensum; nec ad reddendum ei rationem. Et tantum in casu delicti a monialibus in administratione commissi posset praelatus regularis ad correctionem procedere, et ad verisicandum delictum exigere ut sibi administratiotiis ratio redderetur. Nam ut dictum est supra) per se, et secluso jure pinsitivo contrarium disponente, tota rei temporalis administra-lio stat .penes ipsammet communitatem. Ordinaria autem jurisdictio in montulos hanc admittistrationem non allingit; quia administratio bonorum temporalium communitalis non pertinet ad potestatum iurisdietionalem, sed ad potestatem dominativam. Porro potestas dominutiva, Seu dominium, residet in ipsa communitate, non autem in Superiore, quamvis ordinariam in moniales jurisdictionem habente. Quod autem ita teneant doctores, jam supra ostendimus, adducendo rim-burinum et Pelligarium. Hi nempe auctores liberam administrationem tribuunt ipsimul communitati: et postea id restringunt ex solo consuetudinis titulo : Quamquam, ut recto a a vertit Tamburinus, hodio dicta administratio non videatura absoluta ac indepondens; sed sere in omnibus monasteriisu habens relationem ... ad Episcopum, aut praelatum monia-a Ilum in rebus majoris momenti; cum alias standum sit legie timete consuetudini, utpote vim legis habenti. v Τract. demonialibus Pellietarii, editio correcta ut ab Indicu non prolibbita, cap. 10, Sect. 2, Subs. 2, q. ls, v. 146. 2' Vi legitimae consuetudinis, aut ex peculiaribus ordinum
statutis, tenentur pleraeque moniales ad reddendam admitti- Strationis rationem praelato suo regulari: item ad oblinendum rius consensum in administrativis actibus majoris momenti. Praeterea si administratoribus utantur, ad cuindem praelatum