장음표시 사용
101쪽
so L. I. De Cominentia GaI stitiam eonferre , quia nihil obstat quo minar excutianturi . . sola retineatur fides, de qua idem Lutherus disertis verbis: fide sine, ante charitatem iustificat; iterum, fides nitilla sine ullis etiam minimis operibus non iustificat, imo non est fides: sola fide apprehenditur Custi sta iustitia nobis diuinitus imputata, quare sola illasvrficit, parergonei, quod
illi charitas adiungatur. Esto non adiungeretur iam impleret munus suum Wiustificationem omnem iam foret operata. Verum fidem a charitate seiungi non posse alter est eorum error ad Epicuri sectam confirmandam oportune proximo caprie refellendus.
Fidesa charitare seiungi pot/st, eademque Dei mosis informis , modo firmata cammata
Esv TANDA est, inquit Caluinus , quae in scholis volitat nugatoria fidei format vi hiarmis distinctio. Et iterum ubicumque regnabit fides, iram Dei peccatis omnibus empulit non secus auertet, ac si quis ignem exstingueret sub- ducto ligno,&tum fatemur cum Paulo non aliam fidem iu- In Da stificare, quam illam charitate emacem. Denique fides m ' omnia bona opera in Ie continet. uvae Caluini dictali vensunt, de sola fide laborandum est. Et si numquam fides acharitate seiungi potest, an non consequens est, ut omnis dic soluatur
102쪽
soluat ne Eeiaesiastica disciplina ut in Ecclesiam inducatur Epicuri secta latissime patente porta solius fidei. Nunquam es eniadmonendi, numquam legibus coercendi, numquam ad ostium hortationibus aut comminationibus adducendi fidele Essent enim omnes boni, charitate aeque ac fide pra diti, hil essent mali sed omnes boni, ad unam fidem retinendam deexcolendam quae tamen ex eorum quoque sententiano p est amitti nec augeri, nec imminui studium foret adhibendum. At bonos&malos permixtim in Ecclesia continera docent plurimae Domini parabola frumentiis Zizanio Maι h rum in eodem agro patris familias , palearum ac tritici in I eadem area piscium bonorum Sc malorum in eodem reti. Sed insignes lunt dus parabolae quibus Sancti Patres frequen- 'i'ter utuntur Altera de decem virginibus e quibus eas quq ac August. ceptis lampadibus non sumpserunt oleum secum, interpre-s
tantur fideles, charitatis operum misericordiae expertes. Altera de homine in conuiuium nuptiarum ingresso line veste ., nuptiali, quam vestem charitatem interpretantur, cum alio homil.
quin si ne de in conuiuium nuptiale, id est in Ecclesiam 3 in Cis Irara non potu illet ingredi Tractat hoc idem argu r mentum ex profeuo S. Augustinus libro de fide&operibus. I. V.
quo fere toto docet, neminem ita debere sibi blandiri co p.riois.
fidere de sua fide, ut peream sine charitatis operibus speret salutem. Idem quae itione prima in quaestionibus a Duleitici propositis, alibipassim, inter Eunomij haereses hanc aefert ' L. , . nihil obesse mala opera, modo fides teneatur quae eadem pla d ne est iectariorum sententia quamquam secum ipsi multi verbis. pliciter pugnant, nulla enim apud eos esse possunt praua ope L ωρ ca, si fides a charitare seiungi non potest nulli erunt apud T eos fures , adulteri nulli, nulli homicidae, omnes absque iat. .
peccat , aut peccatum una cum charitate consistet. Quaerat ita H
tamen quispiam quo pertineaqt illae formulae precationum, V qui minister omnium nomine solet adhibere sub initium. concionis Domine Deus Patet aeterne Omnipotens confite L mur
103쪽
in ut sine fictione coram sancta maiestate tua re agnoscimus nos esse mistro peccatores in iniquitate, in corruptione comceptos latos, ad male operandum propensos, ad omne bonum inutiles, nosque vitio nostro continenter'& perpetuo mandata tua laneta transgredi. An heri ad alia pertinent hei rein sim omnia etiam iustorum recte iacta peccata esse laethalia.
nihil veriusquam Caluinistas omni fidein charitate destitui. Verum ex instituto coarguit hanc haeresim apertissime D. Iais . . cobus: Quid proderit, inquit , s fidem dicit ouisse habere, opera autem non habeat, numquid poterit Messe luare eum Et quae ad finem capitis sequuntur, fidem sine charitate, quae bonorum Operum mater estis nutrix .existere quidem po se sed mortuam, id est, otiosam atque inertem intructuosam, inutilem. Non ita mortua est sine operibus, quasi non sit, qua ratione dicitur homo mortuus, sed qua ratione dicitur corpus mortuum quod est anima destitutum, ut ipse D. Iacobus expli- ,... cat: scut en1n mrpus M. firitu mortuum en ita Messin v as ribus mortua est , id est, otiosa inutilis sine motu atque operam
x. G, tione. Apostolus autem Paulus non obscure fide macharitate
3 seiungi posse demonstrat, si habuero omnem fidem ita ut
montes transferam , charitatem autem non habuero, nihil sum si fides miraculorum potest esse absque charitate quanto magis fides historica aut quaecumque inferior, quae nondum sit euecta ad eum gradum miraculorum. Et de fidelibus a Cis loquebatur cum diceret, neque adulteror η'ue ebriosos, neque o. io. rapaces regnum Deipossessuros, nec quamcumque fidεm ad sa- Iutem necessariamin sufficientem commendat, sed quς per charitatem operatur, quod aliquando esse potest absque charitate, sed nihil prodesse. Ex Euangelio praeterea proferri
D-η potest . uidi crediderunt in eum stapropter Pharsaos non con-- 'ε ' flebantur ut honeso evcerentur dilexerunt enim gloriam hominum magis quamgloriam Dei. Nimirum etsi praescribat fides quid sit agendum Manimum ad charitatem comparet non
semperiasvenissa secuitur , video, aiebat ille, meliora,pr
104쪽
boque deteriora seqnor: non semper affectus intellectui re spondet, praeit intellectus, sequitur nullus aut tardus affectus. Et quemadmodum Principes illi Iudaeorum ambitione . retenti sunt, ne CARIgTI dem profiterentur, eaque fide rite concepta iustitiamin charitatem assequerentur, ita
multifideles illecti blanditijs huius saeculi, aut alijs passiam 'bus irretiti charitatis ossicia negligunt: ut aegroti non semper obseruant pret scripta medicorum, nec satis est ad assequenin dam sanitatem nosse, quod pharmacum medicus praescripserit, nisi sumatur, omnis morbi radix&occasio submouea tur Ad Ecclesiasticam disciplinam plane pertinet, nosse fidem aliquando informem esse posse charitate destitutam, quaesit quidem donum Dei habitus rectae rationi conse taneus inclinans ad actum honestum legi diuinae conformem sed quae perfectae virtutis rationem & dignitatem non obtineat nisi accedente charitate filmetur ab eaque rationem meriti&absolutae iustitiae dignitatem mutuetur, quaesit operista atque imperata a charitate, uti relique: omnes virtutes, tum demum proprie dicuntur virtutes, cu charitati sent adiunctae.&ad supernaturalem finem relatae Christianae certe virtutes
diei non debent nisi quatenus charitati copulatae, quae simpliciter bonum faciant habentem. Quadere S. Augustinus. Congruit hisce doctrina ridentini; si quis dixerat amissa per peccatum gratia simul fidem semper amitti, aut fidem, 'quae remanet, non esse veham fidem . sicet non sit viva aut, I 'Mqui fidem sine charitate habet non esIe Christianum, ana ean. 18. thema sit. Quod capite septimo dicitur hominem in ipsa iusti Vide ficationein remissione peccatorum haec omnia simul infusa με-7 σaccipere, per CHRISTUM . cui inseritur, fidem, spem,richaritatem maacime, ante dictis consonat. Nam fides inis
quiunt Patres, nisi ad eam accedat spesvi charitas neque nil
perfecte cum CHRISTO, neque corporis eius vivum me mishrum efficit; Tum demum id praestat, cum accessu spei charitatis velut assimatur atque informatur,vi euadit perfecta
105쪽
s t. I. De Continentiai virtus Christiana.Ε dogmate blius fidei iustificantis alis quatuor nascuntur errores. Nam primo colligunt omnes fideles posse ac debere certo statuere se ei se iustos Secundo non tantum iustos sed etiam electos, praedestinatos, cum iustifica tio nihil sit aliud quam aeterna Dei acceptatio ad gratiam csmputatio iustitiet i Ira Q. Tertio non posse fidem iu 'stitiam semel habitam uno unquam tempore deperdi quare, si quis ad peccata redeat', non habuille eum veram fidem, iustitiam. Quarto colligunt Luthera, unum prae alio iustiorem non esse , sed omnes pares, cum iustitia ipsa sit Cn Ris et 1 obedientia fide apprehensa , a Deo Patre imputata, quiquartus error ad Stoicorum sectam pertinet alio libro resutatus tres priores pertinent ad Epicureorum doctrinam stabiliendam, suo deluceps ordine coarguendi.
de tenendum est neminem absiqueJeciab reuelatione posse esse certum de adepta stitia seu remissione peccatorum certitudine fidei,cui falsem
T definit Tridestinum totidem verbis. Quae definitio confirmatur ex scripturis suis potest dicere 4mundum est cor meum , pura Im a peccHist. In quem locum lege uel Beda commentatur. 4.: G ηι uni μtquιsapientes s opera eorum in manu Dei, tamen nescuim Hrμm, lippi more digninsu ed omnia in futurua ν
106쪽
Christiana cap. XVII. . . sfuturum eruantur lucerta Hieronymus in eum locum inuenio tultorum opera in manu Dei esse, tam virum a Deo amentur, an non, nunc eos scire non posse. De propitiato peccato Ee L . noli esse sim metu, neque adjcia peccatum super peccatum ' ne V P. Heu misericordia Deι-.igna est , multitudinιs peccatorum meoru mi eribitur Alloquitur nostrates Epicureos, qui misericor
dia Dei per i v, apprehensa nullo deinceps metu tanguntur de quibus Eccles. . Sunt Inapy qui itasecurasint, quasi iustorum facta habeant , sed est hac vanissima iudico Sunt plane homines vanissimi Iuliissimi, ut omnis iustitiet ita ut sapientiae, rationis expertes. Confirmaturis ridentini definitio ab exemplo testimonio Sanctorum, Iob, Dauidis, apostoli Pauli Iob, qui de se aiebat, non reprehendit . 8'V'
me cor meum in omni vita mea, o tamens iunificare me voluero, os meum condemnabit me si innocentem ostendero,prauum me comprobabit otia simplex fero. Loesi um ignorabit anima mea; '' verebar omnia opera mea seciens quod non parcere delinqvcnti. Et c et Uuidsciam cum surrexerit ad iudicandum Dem , cum qua moralserit, quid re fondebo illi ' Dauid qui de se quoque testatur, i ctra innocentia mea ingressussium , delicta quis intelligit, ab occultis ' mota munda me, ct ab alienis parse seruo tuo. Apostolus ait.
hil mihi conscivisum, sed non in hoc iussιscatvisum e qui autem ιudicat me Domininess, Nolite itaque anteuempm iudicare quo ad Γιrn. Usu veniat Dominiu qui reuelabit abscondita tenebrarum c. tunc iam erι unicuique a Deo. Confirmatur ab authoritate San ' 'ctorum Patrum, Gregorij Hieronym Bernardi, qui praedi f.,m.ctos scripturae locos in hanc sententiam interpretantur Augu-- . dastini, sertasse tu nihil inuenis in conscientia tua inuenit ille reb,
qui melius videt. Quamdiu vivimus illa de nobis ipsis nos ipsi Iudicare non possumus, non dico quid cras erimus, sed quid '' hodie simus. Quantalibet iustitia praeditus sit homo, cogitareae . debet ne aliquid in illo, quod ipse non videt, inueniatur eis iην- Culpandum. Gregorius ad Gregoriam Augustae cubiculatiam 'at'.
Quod veto dulcedo tua in epistolis suis subiunxit, importu Ia '
107쪽
86 L. I De continentianam se mihi existere, quoad usque scribam mihi reuelatum
L s. o. esse, quia peccata tua dimissa sunt, rem Himcilem,&inuisti tilem postulasti Dissicilem, quia ego indignus sum, cui reuelatio fieri debeat, inutilem, quia secura de periculis tuis fieri non debes, nisi cum iam in die vitae tuae ultimo plangere eadem peccata minime valebis,qui dies quousque veniat seminper suspecta , semper trepida metuere culpas debes atque eas quotidianis fleti diis lauare. Postremo confirmatur Tridenti seni definitio varijs rationibus, quibus nec eam fidei certitudi nem haberi posse, necad eam habendam quempiam teneri, nec expedire ut vulgo habeatur, reipsa non nisi a paucissimis interdum haberi conuincitur, quas rationes persequitur, hi Bellar minus.Vna mihi ratio prope demonstrationis loco pro is
serri posse videtur.Cum supernaturalibus infusis a Deo Theo Iogicarum virtutum habitibus, quibus iustificatio perficitur, alij quidam habitus acquisiti subservianti ut melior Theolo
gorum fert sententiaci nec raro qui putantur earum virtutum actus es e supernaturales Mordinis diuini , non nisi ab ijs in . ferioribus gradus & ordinis naturalis oriantur; non mirum est si de iustificatione certi este nequeamus. Scimus quidem expe rientia aliqua,credere nos sperare ac diligere Deum, sed nota scimus an id agamus sicut oportet, an habitus mactus nostri supremam eam rationem ordinis, ac gradus diuini attingant.
An non modo noster amor vere sit super omnia, sed an ob. ipsam bonitatem Dei auctoris gratiae sit elicitus, an fides sola
Dei reuelantis auctoritates, spes potentia a bonitate eiusdem ut auctor est gratiei nitatur.Tum infiniti sunt animorum reces.sus, multae latebrae, multae in singula prope momenta com .
mutationes, ut nemo de se certi quidpiam habeatin explorati. Sicut nemo pius de Dei misericordia, ait Tridentinum , , de CnRIsTI merito deque sacramentorum virtute efficacia dubitare debet sic quilibet dum seipsum suamque ininis firmitatem propriam&indispositionem respicit, de sua gratia formidares timere potest, , quia in multis offendimus
108쪽
omnes, unusquisque sicut misericordiam diuinam honitatem , ita seueritatem, iudicium ante oculos habere debet, neque ei plum aliquis, etiamsi nihil fuerit conscius, iudicare, cum omnis humana vita non humano iudicio examinanis da&iudicanda est, sed Dei, cuius longe sun I acutiores oculi qui solus rimatur secreta cordis. Caeterum in nullo symbo lo praescribitur hic articulus de certitudine iustitiae, & pericu miosus sane foret: nam, ut ait Augustinus, in hoc loco tentati ' 'δi'nis tanta est infirmitas, ut superbiam possit generare sanctis , Gregorius, si scimus nos gratiam habere, supcrbimus. Ne- νώ γ.que tamen ex coquod de gratia certitudinem fidei non habeamus, sequitur nos anxios semper omnino incertos agitari datur enim ciuet dam media certitudo moralis, quae non fit fidei diuissae sed rectet rationis & humans persuasionis, quae
pellat anxietatem ex nimis , magnamque pacem tranquilintitatem afferat, longe enim maiorem paceta atque laetitiam, spem inter metum in Catholicis bona conscientia, contritio, charitas , bonorum operum exercitatio, Sanctissimae
Eucharistiae perceptio, interior illustratio & visitatio Sp.Sacti, generat quam in Lutheranis temeraria illa fiduciari praesumptio. Uerum de certitudine spei Christianas mox disseremus; nunc Caluini sententias aliquot expendamus, egregie ad Epicuri sectam stabiliendam accommodatas. Sic igitur ait Iuste L. 3. constabit fidei definitio, si dicamus, esse diuinae erga nos be-t' ' ς
nevolentiae certam firmamque cognitionem,quei per Spiritum. Sanctum reuelatur mentibus nostris Mobsignatur. Dicimus
enim cognitionem certamin firmam, quo solidior persuasionis constantia exprimatur. Nam ut dubiari versu li opinione non est contenta fides, ita nec obscura perplexaque conceptione, sed plenam rixam requirit, qualis de rebus probatis&compertis esse solet, certitudinem Paulus enim Ap stolus ex fide deducit fiduciam,&ex hac rursus audaciam. Quibus sane verbis ostendit non elle rectam fidem, ubi non est diuinae beneuolentiae salutisque certa fiducia. In summa vero
109쪽
8 L. I. Te continentia fidelis non est, nisi qui solida persuasione Deum sibi beneuolum Patrem esse , persuasus est, fidelis non est , nisi qui suae I. uvi salutis sceritate innixus diabolo is orti conti denter insultat,&siui hac in re arrogat indubitatam diuine voluntatis notitiam. Fidelis ergo non erat Io, Dauid , Apostolus Paulus, Quorum cum apectis sententi j pugnat haec indubitata, certati ducia, uel salutarem omnem excludat metu ma sed cuiusmodi est illa definitio fidei, quae ne materia constat nec sor ima, fidem cum inani praesumptione confundit Caluinus. L. 3. Iloc statuenduρ stibi prima vel minima fidei gutta mentibus ληβ nostris instillata est, iam faciem Dei nobis placidam&serena,' ' nobisque propitiam certo in tui uineipimus conte implari, fatendum est mentibus nostris nondum instillatam fidei Caluiniane guttam, optandum numquam instilletur, ne proinculcato Dei timore superbos arrogantesciue reddat presumptores Iterum , nullum esse ambigendi Iocum de gratia Dei
erga nos Spiritum Dei contumeliose incessere, qui temerariae praesumptionis esse causantur indubitatam diuinae volun-
'ns'. . tatis notitiam sibi arrogare. Item , quod si a Spiritu Dei per- sectam reuelationem vel mendaci j vel incertitudinis vel amb guttatis insimulare horrendum est sacrilesium, in asserenda certitudine ciuid delinquimus Sane si Caluino eiusque aia sectis facta ellet specialis uelatio a spiritu Dei, nemo eam
ambiguitatis insimularet. At quae sacris litteris continetur reuelatio diuinae promissionis generalis est, eaque conditionata,
non specialis absoluta, qualem sibi fingit quisque Caluini stas. ἡ o mendaciter. Ex eodem errore eit, quod coarguit eos Calui.
nus, qui dicunt manere in suspenso perseuerantis notitiam nempe Sanctae Ecclesiae Doctores, Augustinum, caeteros, qui ex professo id asserunt;sed horribiliores sunt illae eiusdem blasphemiae Nobis sic iure spondere audemus vitam aeternam nostram esses cuius u Ris Tuscis haeres, nec regnumta cforum, quo lain ingre lius est posse nobis magis excidere,
Gai quam ipsi , rursum peccatis nostris non posse magis damnari,
110쪽
Christia ues. VII. . quam ipsum. Quam odiosa blasphemaeomparatio I eum
omnis nostra salusvi spes vitae aeterna si pro eaniat. Sed Caluinus certiores&securiores nos vult esse, quam
sit ipse C ma ira Nam Hst Isaeu desita alute dubium&incertum saeit, timidum anxium in sua passione; numquemque vero fidelem vult induritanter de sua salute certum esse&securum sed mentita est inquitas sibi, is cc ipse Caluinus Caluinum refellat oportet. Sunt qui fallacia fidei simulatione non hominum oculis modo imponant, sed suis ipsorum animis, tot vanitatis recessus habet, tot menda-cij latebris scatet cor humanum, tam fraudulenta hypocrisi tectum est,ut eipsum saepe' fallat. Ergo ex ipsius quoq; Caluiam sententia nemo de sua fide, verane sit an falsa, nemo de re
missione peccatorum per apprehcnsam fide CHRIs T. iustitiam, certus esse omnino potest, cum certus non sit, verane sit an simulata fides.Debuisset Caluinus certas assignare Gintas, quibus vera fides a fallaci discerneretur, ex quo fit ut pluin rimi in desperationis gurgitem praecipites ruant. Cum enim multorum sibi scelerum c scij nullo certo argumento depre hendere queant, an vera an ficta fide sint praediti, quid superest, quam ut spem omnem salutis ab ij ciant, pro inani securitate quaerant antea inflati, certam desperationem amis plectantur. Ex scripturis certe , quibus se niti gloriantur,niis hil unquam certi, neq; de vera fide, neque de remissione suo inrum peccatorum deprehendent, si nihil credendum, nisi quod scripturis expressum, ubi id reperient expressum, cuique fideinii seorsim gratiamin remissionem peccatorum diuinitus in dultam, salutemque , electionem iraedestina bionem misque speciatim certo constare qua de re proximo capite.