De continentia christiana aduersus Epicuraeos huius temporis, impios Lutheri et Caluini asseclas, libri tres. Auctore Ioanne Bourghesio e Soc. Iesu

발행: 1638년

분량: 798페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

111쪽

L. I De contineatia

CAPUT XVIII.

Neminem absque speciali reuelatione certum esse de Dapraedestinatione o elictione .

Esisti et id ridentinum neminem mortinlium de arcano diuin et praedestinationis mysterio , usque adeo praesumere debere, certo sta. tua se omnino esse in numero pre destinatorum,&, nequis sibi de perseuerantiae munere certi aliquid absoluta, infallibili certitudine polliceatur, sed cum timore&tremore salutem suam operetur. Quae doctrina an- n. s. D O anathemate confirmatur. Cum non simus certi depre- io senti nostra iustitia, uti iam demonstratum est, multo minus certi de sutura, & perseuerante usque ad mortem iustitia esse possumus si rerum omnium futurarum contingentium tanquam maxime,abditarum scientia soli Deo tribuitur, multo Ikagis futurus latus singulorum hominum soli Deo persperisais.1i ctus erit, Vt cum ait: Ego scio quos elegerim cognouit Domininis P u ri Praedestinatio maxime pendet a perseuerantiae .Timor munere, Multimo velut effictu morte oblini Dei gratia. At quis sibi spondere potest noc perseueranti ei donum de quor .mγ.9. D. Paulus videtur ambiguus fuisse, Myri cum abys praedica- uerim ipse reprobin esciar. Praedestinatio duplicem includit electionense Ad gratiam congruam plane gratuitam toto Vitae decursu quae ecloia Dei voluntate dependet ad gloriam,que: pendet ex me;uisvi nostra cooperatione ad usque vitae finem.

112쪽

At nemo scire potest neq; an ei temper obtingat grati 'ogrua Messicax, neq; an eide sit pro sua libertate arbitri cooperatu-friw rus. Alinu est cor hominis, inscrutabile, quis cognoscet illud Tanta est arbitristiberi utabilitas, inconstantia,tanta est,

tutae primi paretis peccato deprauatet corruptio Manta viriuanimi corporisci imbecillitas ta sunt frequetes vehemetestam udo, carne, dei mone tentationu insultus,ut de seri alio nemo

sibi quid qua certi polliceri queat; hoc illud est diuini eosiiij secretum, de quo Apostolus: O alti udo diuitiarum sapientia Ἀο-r scientia Dei, c. Nec immerito huiusmodi rerum inquisitio 33 neminhibet Ecclesiasticus. Altiora tene Paturis est' raiora te i. nes rutatu feri , si qua pracepit tibi Deus, ita cogitas eis. Sufficit cuique ognitio viae qua ad electorum gloriam per uenitur, quam viam si teneat, certissime ad eius metam opta timuiam attinget, via illa est mandatorum De Obseruantia, hoc fac ii uesin eius electis iraedestinatis annumerabe ris. Quia vocati sumus, inquit D. Gregoriua, nouimus; si simus electi , nescimus; quia nemo scit quid de se in occallia Dei iudicijs agatur. Quibus verbis duplex innuitur ratio huis ius incertitudinis, altera ex nostri status instabilitate, altera ex Dei voluntate, qu non potest nobis esse perspecta. b, um.

eam maxime causam hortatur Apostolus vicum metu rare 1.ta. In ore salutem quisque suam operetur, quia Dein es qui opera- βε .3xtur in nobis velleo perseere pro sua voluntate. Et tu Mesaε, noli ' α,

astum spere, Filime, se Deu naturalibm ramis non pepercit, ne o Eprie necnbi pareat. Qui se Oxiissima nare videar ne cadat. Iῖ iab. . t meamin nestrie relicta pollicitarιone introeundi an regnum et v, exi ηρος Dpimetur aliquis ex Obu deesse . Tene quod habes, ut nemo acetis piat coronam tuam. Et alia sexcenta loca, quibus iubemur ii se mere , ne a iustitia dature excidamus. Semite ei in timore, pi I. ciaiebat David, ct exultate ei cum tremore. Et de se, ne projetaso . me 'cierua, apiritum Sanctum tuumne austra a me . Plu ι' εὐφrimus est in hoc argumento Sanctus Augustinus: Deus meliusta esse iudicauit quoidam miscere non perseuςraturos, certonu a. M a mero

113쪽

9 a L. I De continentia . mero sanctorum suorum ut quibus non expedit in hesius vitae D. ρον tentatione securitas non possint esse securi. Item, quis ex mul- νυ titudine fidelium, quamdiu in hac mortalitate vivitur iniu-t mero praedestinatorum se esse praesumato quia id occultati opus est in hoc loco , ubi siccauenda est elatio, ut etiam per Sathanae Angelum , ne extolleretur, tantus colaphisaretur Α-L postolus. Et ainbi de iustis loquens, qui licet de suae perseue- rantis praemio certi sint, de ipsa tamen perseuerantia sua re- Pertuntur incerti. Quis enim hominum 1 in actione pro se ciuq; ultitiae perseueraturum viqi in finem sciat,nisi aliqua re-uclarione ab eo certus fiat, qui de hac re iusto latentiq; iudicio 1. M MOB unc inaruit,sed uamine fallit Similis locus apud Hiero- Pelag. tym id allud D Leone,contristatos fuisse discipulos non de

4 m. conscientiae reatu sed de humanet mutabilitatis incerto, qua

Ique audierunt, unus ex vobis me tradet Bernard. Qui potest s. m. i. dicere, ego de electis sum , ego de praedestinatis ad vitam. δε s. 'go de numero electorum , certitudinem Vtique non habe-ν v. mus, sed fiducia con latur nos. Et, Interim glorietur in spe, 'I nondum tamen in securitate Caluiniani non alia lege Deo seruire volunt, nisi priusvelut obsignatis tabulis certi sint de sempiternae licitatis mercede, qualescumque tandem sint futuri , esto nihil in omni vita diuino eius numini gratum acceptum qua pristent. At vero Orthodoxi tanquam parenti optimo instenui ac nobiles filis aut Domino clementissimo ia. muli liberales oblequium omne luti deserunt, ni ut de eius misericordia liberalitate ac munificentia ambigentes, omnem suam curam sollicitudinem in eum pro ij cientes, de seipsis minimo anxij, in magna paceri tranquillitate vitam agentes: rose; nam quid est pax nil tranquillitas ordinis, ex Augustines si-. y igitur nos qui serui sumus, cum Domino seruimus X animo, neque in illius arcanis consilijs, que sibi soli cognita esse voluit, explorandis, curiosi nimium csse volumus locum nostrum Mordinem tenemus, an non in summa pace vivamus si nosmalus daemon in desperationem velit impellere, actum de

114쪽

Christiam , cap. IX. 93

de nobis, nisi terti de fide tenean us nos a Deo praedestinatos, ipsius fidei scuto telum hoc eius repellimus nostrum non est e in diuina& recondita consilia penetrare, bono tamen animo ac pacato esse oportere, quia misericordem habemus Dominum, illi vitam nostram omniaque studia Minstituta committenda, ut pro sua sanctissima voluntate disponat, ut ille in vitis Parrum, meliorem Dominum, cui serviam noni uenio,certum est mihi quod est vitae reliquum in illiusculium&honorem impendere de me, quod voluerit, aruat, ego illum numquam deseram, nec illi Dominum alium anteponam. Non potest, non huic optioeae voluntati respondere par

longe profusior diuina liberalitas munificentia;sed quaesit certitudo spei Christianae, iam ex Theologia principise

eruamus.

aeua silentitudo θ ichri anae, quae dicatur certaesectatio tino felicitatis ema.

pleniore utriusi praecedentis capitis explicationem, Leorum quae solent haeretici nobis opponere, dissblutionem, expedit nosse, quam certitudinem afferat spes nostra Christiana, haec Rom. 3. enim spei certitudo sacris lueris saepe celebratur Spes non confvnot. Scso cui medidi. Et, certussum, quia potens est depositaem meum struare. Perdua res immobiles, quibus impus s.; c uerat miniri Deum fortissimum solatium habemus, qui confligi rg.

115쪽

9 L. I De covi inentia 'mus ad tenendam propositam pem, quam sicut anchoram habe es EeH. i. animaturam ct firmam. Nuam gerami in Domino is eo usus est , quis enim permansit in mandatis eius is derelictus Ir. In te

ferauerunt arres nostri est nonsunt confusi. Et passi in beati pridi-rsu , cantur qui ster-cor cons dunt in Domino. Triplex assignari so-

p . . t ε. let a Theologis certitudo. Vna conditionatis, qua quidpiam xo certum dicimus non absolute, sed posita hypothcs, consecu- ς to euentu, ut filium Patris hei redem fore si illi superstes sit,& 7 7 nihil dignum ex haeredatione committat. Alicra morali S&nais turalis, qua cellum, dicitur quod naturae impulsu vel deteris minatione animi ac propensione constituitur in velut perpe tuo fit uno codemque modo quomodo certum dicitur quod iustus iuste, sobrius sobrie agit Est enim virtus naturet umilis. Tertia perfectissima quae secludat omnem formidinem&liaesitationem , cui subesse falsum non possit ullo modo, qualis est fidei certitudo, quomodo certa dicuntur prima scientiarum principia. Moralis excludit omnem anxietatem nocitamen dubitationem, nec eiusmodi est ae fallere non pollit.

Prima item deficere potest hypothesi denciente. At tertia haec est absoluta&nulla addita vel intellecta conditione. Prima certitudo conditionalis , quia spe, competat ambigi non potest omni enim qui sperat vitam et ternam , certus est omni exclusa dubitatione se ad eam peruenturum, si fecerit ea qui Lus vita titerna promittitur u conditionem adimpleratino

seruatione diuinae legis,& iustitia ad finem Isque vitae perseuerauerit iuxta diuinas promissiones quae non sunt absolutete sed Mat h. conditionales, si is ad vitam ingredisierua mandata. Si Doluerat 39. 7. mandata struare conservabunt te . uipe euerauerit usque in si-λμι ue nem hieFluus erit. Ahera certitudo moralis seu naturalis spei Matth quoque conuenire e X aliarum virtutum similitudine demo a .is stratur. Nam quςmadmodum temperanti virtus ita afficie animum temperantis, ut eum iactari fluctibu cupiditatum non patiatur, sed ad sobrias, pudicas actiones prompte constanter, accerto propellit, ita virtus spei non sinit animum 'speranti

116쪽

Christiana Cap. XIV.

sperantis, vel inordinato timores, vel noxia presumptione flu-ciliare sed certo motu suauique impetu ad aeternam vitam

ac foelicitatem ex Dei gratia meritisque exspectandam dirigit

sustollit. Tertia certitudo non perfecte, sed ex parte dumtaxat spei congruit, nam qua parte nititur diuina potentiam veritate coluntate , charisare, misericordia erga genus humanum, absoluta est excluditque omnem dubitationem, qui, parte tamen rc spicit obseruationem diuinae legis, iustitiam Perseuerantiam nostram, tanquam medium ad finem necessa rium, vel ipsam salutem tanquam finemri rem speratam, illa ab luta certitudine destituitur, quia potest homo per libo 'rum arbitrium a iustitia excIdere. Primam, tertiam certitudinem mutuatur spes a fide, secundam ex sua nativa obtinet conditione. Hinc deducitur Aiscrimen spei Christianae,&humanae, cur diuina nos scriptura hortetur, ne peremus aut confidamus in hominibus aut Principibus sed in solo

Deo : Cum enim omnis homo sit&impotens&mendax , Ο efficitur ut neque ex parte potentiae, neque ex parto voluntatis 'thumana spes certa este queat, quamuis impleretur conditio . quam promittens exigebat fieri enim potest, ut vel non pos

sit, vel nolit implere promissum, quorum neutrum in Deum cadere potest. Confunderis,ait S. Augustinus, quia felellit te Cone. Gspes posita in mendacio omnis enim homo mendax, du. 'U Upliciter mendax &fallax tam potentia quam voluntate ii au-tem spem tuam ponas in Deo, tum non confunderis, quia ille

in quo spem posuisti , fallere non potest aut falli. Et tam ' si

certus este debes de requie fcelicitate Maeternitate si feceris praecepta Dei, quam certus esse debes de interiti, de ardore ignis terni de damnatione cucis diabolo si contempseris pret-cepta eius. Denique , spes nostra tam certa est quas iam res perrecta sit: neque enim timemus promittente veritate veri et 'tas nec falli nec fallere potest , bonum est, haereamus illi, illa nos liberat, sed si manserimus in verbo eius. Ex parte Dei ab tua est certitudo, ex parte nostra conditio nata quae sensim

117쪽

LI. De civimentia ut illa conditiones implentur, evadit propemodum absoluta. Ad eum certe gradum aspirat tertinet quem habere potest certitudo non fidei diuinae sed humanae moralis, qualis ex regulis prudentiae concipi potest certitudo fiduciae, qua ex principijs uniuersalibus ad particularia deuenieues, qua pr musionem Dei generatim factam, sibi speciatim applicat. quod uis conditiones eas cernit impletas quibus illae generales promissiones erant illigatae maior quidem certissima est fide

diuina, at minor quae subsumitur non omnino certa est, a

men probabili ima, ex rcgulis prudentiae Christianae plane

credenda quare eam certitudo prudenti e plena consequitur, quantum res humanitus explorata esse potest& debet.

Sed queetat quispiam , cui magis indulgendum affectui,

spei an timoris Quamdiu versam nr in hac militia&peregrinatione, spem interin metum dimicandum est, ac decuris rendum, ut nec spes timorem, nec timor spem excludat, ut

beati dicuntur qui sperant in Domino citari beati qui timent . Dominum Beatus homo qui semper est pauidus Deus inquantum pietate Patris indulgens semper & bonus est, tantum,. -- Iudicis maiestate metuendus, ait Cyprianus. Peccatoribus iaDi aut ijs qui recenter emerserunt e statu peccati, magis videtur timor conuenire, quibus diuina ira vel vindicta potius quam λοις misericordia&clementia proponenda. In peccatores respicit ira illius, caeteris tamen ordinarie spes magis congruit: nam timor oritur ex consideratione nostre infirmitatis, spes nititur omnipotentia& bonitate Dei, qui nostram potest infir-Dh. a. mitatem erigere&confirmare Potens est Deus facere supraxo quam possumus aut intelligimus, apse abundantia pietatis merita supplicum excedit re vota. Eiudque proprium est miserem semperis parcere. Itaque sacre: litterae crebrius messiis

7 cacius ad sperandum quam ad timendum hortantur Breuiter

Τη μι disti te S. Augustinus, Deum timendum esse sed plus amant is , dum. Idcm qu docent Hieronymus,&Bernardus.

118쪽

cbra rimis cap. XX. '

Fidem is idistitiam seu baritatem non esse propriam electorum semelque habitam amisiposse . .

ALvINVs, lolos, inquit,electo is semine inco r. ruptibili Deus in perpetuum regenera ,ut num- Insi. c. quam dispereat semen vitae in eorum cordibus inlitum . Et hoc interim tenendes in est, quam muis exigua litis debilis in electis tides, quia tam . Spiritus Dei certa illis arrha est, .ugillum suae adoptionis numquam ex eorum cordibus deleri polle eam scripturam aquare plurimosam ima decipi qui se fidam habere credunt, cum nihil habeant niti fidei umbram xii mulacrum. Ex qua doctrina, aut desperat lonem si quis allaturi aut securitatem desperatione peiorem consequi necesse est. Quae eadem erat Ioviniani doctrina vi refert S. Hieron nititur approbare eos missquiplena fide a baptismate renati sint a diabolo non posse ει subuerti. S.Augustinus, hominem post acceptum regenonitiornis lauacrum non posse peccare, e nimirum peccato, quo gratiam regenecationis amitteret. Iure damnarur a Tridenti-ιn pluribus capitibus4 canonibu I, praeter tu decimo sepu-i mo , Quo dicitur anathematis, qui iustificati ni gratiam Muniti praedestinatis ad vita contingere diount reprobos, esia vocari quidem , sed gratiam non accipere, & ei qui hominem semel iustificatum dixerit amplius peccare non posse neque gratiam amittere, atque adeo eum qui labitur in peccatum, numqua veru futile iustuficatum Pugnat Caruis doctrι- . na

119쪽

93 L. I. De Confisentiana cum apertissimis in facra se raptura celebratissimi R exemis

piis, Angelorum preluaricatorum, primoruαι Parentum,Saulis, Dauicius, Sesomonis Apostoli Petri, Iscariotis,aliorumq; ii Ra s, a diicipulorum, irimitiuae let cclesia fideliu mi Ηειν. quos notat Apostolumebrae. 6. Qu's constat a gratia citistiis Q tia semel adeptae idi e In Apodalypsi cuidam dicitur,

pq ritarem tuam primam reliquisti , memor ea unde excideris, α' de dileipulis quorum nomina scripta esse in caeli dixerat

Dominus, quoad praesentem nempe iustitiam . quidam abie-.ι unt retro .Omnem palmitem in me nonstrentem fructum, tollet ea, z--.i, non potest esse palmes niIi aliquando vixerit in rite ex eaque, radice iustitiae succum traxerit, sed a desinat ferre fructum, colligendium sua improbi te arescentem, in ignem mi tent&ardet. Omissione bonε operis charitatem exstingui do-1. Ioa, cecidem S. Ioannes. Qui viderit miremseuum necesse habere, et. i clausirι viscera siua ab eo εαο modo charitas Dei manet in isto e Pugnat igitur cum S. Scripturae testimoni js4 authoritatibu ;r.Timo quibus ad ij ci possunt alii complures seu dam cι reo dem nau- y fretaverunt. In nou simu di/buidsceden quidam a lide una quo iam avolentes errauerunt ame, viconsequente a charitate

i r m. luae sine fide spe subustere non potem nam fides initium 6.i, est , fundamentum, prima radix iustitiet Christianae, quam spes consequitur, quaein ipsa potest esse insocmis, mortua edemum accedere debet charitas que vita est animq&forma a totius iustitia Christianae, quae tamen, ipsa potest amittiqvnuis peccato lethi fero poenitentia recuperari Rugnat cuSanctorum Patrum scripti quibus contra Nouatianos docet post baptismum lapsos per poenitenvisi sacramentum recon-

ciliandos , ut Cyprianus , Ambrosius, Chrysostomus, Au- ..iso gustinus, atque Ucdocet diserte dedisse Deum quibusdam, erat. ndem, spem,dilectionem , quibus non dedit perseuerantiam. 8 ct Credendum est quosdam deniij sperditionis non accepto dono perseuerandi usque in finem in fideque: per dilectionem operatur, incipere inuere&aliquamdiu videliter&iuste vi- uere α.

120쪽

uere postea eadere neque de hac vita priusquam id eis contingat, auferri Gregorius: Quis intelligat quod alius Cath M

licae matris ventre proditus iuxta vitet terminum erroris vora gine deuoratur, alius autem vitam suam in Catholica pietate

consummat, qui ortus in perfidia exim lacte matris hauserat rus erroris Pugnat cum egregijs a Dominoa rotatis par bolis, ouis aberrantis dractimae perditae, fili prodigi, cui prima stola restituitur clementissimi Patris indulgentia, i piri Lue I p. tus immundi, qui domum ex qua fuerat eiectus, assumptis septem nequioribus repetit, iunt nouistima hominis illius peiora prioribus Seminis, quod incidit an petrosa desse cus Mariώ.

Ulam aut terram spinis obsitam. Pugnat cum alijs CHRI4TI documentis, quibus nos ad perseuerandum, ad vigilandum, orandum ne intremus intentationem adhortatur, pugnat cumscripturis quae lapissis inuitant ad poenitentiam, quae a peccatis absterrent,quae priora iustitiae opera irrobliuionem venire coram Deo tradunt, si quis Dei praecepta transgrediatur, contra si redeat ad poenitentiam reuiuiscere um auerterit μεαεe i stula iustitiasua, infecerit iniquitatem, morietur se Pugnat cum experientia, qua quotidie nonnulli ex Catholicis haeretici fiunt & Apostatae . ex haeresi quandoque ad fidem Catholicam redeunt Ex vobis ipsis, inquit Apostolus, exurgo Aa viri loquentes peruers. Et, 'mumno Philetaria, itare exei 3''. dirimi, semperove hactenus celeti aduersus Nouatianos ' i. poenirentesquρmcumque etiam res apsos haereticos, ad poenitentiam recipiendoseis docuit. Jriique pugnat eum. tione: nam quamdiu eum clare non conspicimns nihil vetat quin via untas amulus boni creat appetiuione Deum deserat: Ipse habit in fidei non excludit actum contrarium vel infidelitati vel odij atque inuidiae fraternae, at fides amittitur conis x trario actu infidelitatis, charitat quocumque peccatote . thisero. Qui dicat infantes in Baptismo iustificatos,aut etiam ante baptismum ex Caluini sententia , elle omnes electo fri praedestinatos, aut quis non desperabit, si praesens gratia dc

N, iustitia

SEARCH

MENU NAVIGATION