장음표시 사용
161쪽
Chc anc cap. XIX. AIAugust. si puniendu non ellet peccatu cur diceret aut ab ho- In Vatim me ipso poenitente, aut a Deo vindicante punlandu est, ne a Deo puniatur, tu ipse uni. At punis numquam nisi oderis 'ε :'. auersatus fueras. Qua repriis a illari potimim pars est poenitentiae , praecipUus elus actus contritio cordis quae Triden M.tino definitur, animi doloris detestatio de peccato commisi, ' ε' cum proposito non peccandi, de caetero, 'uod propositum nauitur ex odio prio te peccati, illique fere respondet aequa amensura Poenitentiam, inquit S.August. non tacit nil odium peccati, α amor Des. Rei pom det sibi odiuIn peccati Maimor Dei augentque se vici usi in ,& stabiliunt. Q tantopere Deum amaris tantopere necesse est peccatum odebis atque ahrseris. Idem S. August. nemo eliget nouam vitam uisi quem veteris' esus.
Poenitet, item nisi hominoem poeniteat vitae veteris, nouam non I r . . Potest inchoare. δει-p.
Vt duae sunt partesingit Christianae declinare a malo facere bonum, de quibus Apostolus, odientω mala, adiarentes abi. , bono, ita duae viatri possunt poenitentiae partes functiones, dolor uad mussio peccato ad illud abolendum. satisfactio ad diuinum numen reconciliandum, vindicta de peccato, in nouandet charitaris amicitis diuinae studium m expletariegisobseruatione Duas partes istas complexus Rex David pse . nitem cata inlau tem ossi habu ct abominatu. sum, legem autem si is, tuam dilexi. Qui illos, inquit Tridentinum, sanctoium clariis is amores considerarit ribasili pecca est malum eorum te es la S g. 4. boraui ingemitu meo Ia ab persingula nocte heram meum : reis, cogitabo,b omnα annos meos in amaritudine. anima mea alia huius generis; sa ite istelliget ea ex vehemens quocium ante via ct vite odio mingenti peccatorum detestatione manasse. . . Sed de contrition irtute&a tu poenitentiae pro Muterum κων capite disseretur. . .
162쪽
1 o L. . De Continenti re, Caluinus post factu esse sollicuuis anxium. Adeo illis exosa
est ipsa vox poenite mi aeripud bonos auctores m i X HUC Loros ii de Is est μεΤανοια, quod poenitentia vulgatus Rusoni vellius: Sum dea qua Νcti, non Actique exigo poenas Nempeu poeniteat sic Metanaa vocor.
Si spectes Ethyinon idem est quod mutati rimetis a complace tia farinalicuius in displiceωia.quasi dicastra hiaulatione,quae p.prie est poenitentia, cum displicet animo quod ante place-TM re bat Lactantius cribi. metania Latine reddi posse resipiscen- tiam, sed addit, resipiscit utersque in errati poenitet, 4e- ipsum castigat dementi ei, Meonficinat ad recte vivendum. Non est obscurum quo retera tur haec eorum de poenitentiae .elipi centiet vocibus obseruatio nempe ut dolorem, odium 1 de testationem, punitionem xvindictam admissile ... cat seclud alit, hoc est poeniteqtia virtutem Omnem euertant, eamque unico emendationis seu aquae vitae proposito
pςnitus includant. et 1. Sςholasticos sophistas ex veterum dicteriis poenitentiae dein ...t finitionem arripuisse monet Caluinus Quin poenitentia sita Gree ante acta peccata adflere , 3cienda lan committere . Item refertur quod sit mala praeterita plangete, Se iterum plangenda non a committere. Item quod sit quaedam dolens vindicta, Hiniens . . iam te quod do is commisisse. Item quod sit d.lor cordis a. Am, amaritudo animae pro malis quei quisque coinimisit vel quibus M=. 3 consensit Haec ,inquit Caluiniis, ut a Patribus bene dicta con- 'cedamus quod inficbara tamen contentioso dinacile non esset). t non tamen in eam partem dicebantur ut poenitentiam deicta 3. Atio berent, sed tantum ut suos hortarentur ne in eadem delicta resertis rursum inciderent, a quibus extracti erant. Si hoc unum spe- . . ' inassent Patres, sat erat posterius membrum ex preissi e niti persuasum tribuissent, non posse vitam nouam inchoari, nisi dipioA. o eo, siuem veteris poeniteset, qui de ea doleret, illam dete-
- laueto illam vindicare decerneret ad placandum diuinum numen , Peccatum impunitum visensquit, ut sepum cynet S.
163쪽
Augua si puniendu non elle peccatu, cur diceret aut ab ho-In satimine ipso poenitente,aut a Dio vindicante puniendu elaene AE Deo puniatur, tu ipse uni. At punies numquam nisi oderis =: 'Δ auersatus eris. Quare prima illain potissima pars est poeni. tentiae, praecipuus ei tactus contritio cordis quae a ridenistino definitur, anum dolor detestatio de peccato commisse ' ' cum proposito non peccandi, de caetero, mod propositum nascitur ex odio priose peccati, illique fere responde aequa mensura Poenitentiam, inquit S.Auguae non tacit nisi odium peccati, amor Dei. Respondet sibi odium peccati an or Dei augentque se vicissim,& stabiliunt. Quantopere Deum amaris ramopere necesse est peccatum oderis atque a r eris. Idem S. August. nemo eliget nouam vitam visiquem veteris' ΟΠ.Poenitet, item nisi homin- poeniteat vitae veteris, nouam non μη m. 7. Potest inchoare. vi temp.
Vt duae sunt partesiussitie hristianae declinate a malo fa τυ
cere bonum, de quibus Apostolus, odiento malum, ad rente A.ma bono, ita duae vicaeri possunt pcimitentiae partes functiones, ς, dolor uadmisso deceato ad illud abolendum & satisfactio ad diuinum numen reconciliandum 'indicta de peccato, in nouandet charitatis amicitiei diuinae studium m expi et a se ingis obseruatione Dua, partes istas complexus Rex Dauidi in . nitens ait iniquintem ossis habinis abominaι- sum, em auιem V is, tuam dilex s. iamllos, inquit Traeentinum, sanctoium clae 8. is amores conliderarit GHsiti peccauν m. lum eorum te ei: -- . boraui in gemitu meo: Ivabo perfluuti nocte sectum meum et reis . cogitabo νεb omnα annos meos in amarιtudine. amma mea δε alia
huius generis; facile telliget ea ex vehementi quodHm ante a a diei vitet odio cingenti peccatorum detestatione manasse. . . Sed de contritionequiitute&Qu poenitentiae prole Herum Ἀγκων capite disseretur. .
164쪽
poenitentis sacramento quod , reconelliationis , confessionis, absolutionis es ab eierabus exho-mri gestos uicitur es quod pernegant δώ- renci a Baptismo esse uiuersum.
Ni negare non auderent eos, qui ab accep. iu- titia excidiisent, reconciliari osse quamquam ex eorum sentetitia id es uiuintia semel adepta nequit amitti, doluerunt eos reconcisari pubaptismum, non re ipsa sed memoria repelitum. Pigbuit his opinionibus o asionem verbum illud periculo is sum D. Hieronym siue male positum, siue male intellectum, quo poenitentiam appellat secundam tabulam pol naufragiu; quasi baptismus non sit poenkentia. in enim ubi in pecea istum lapu fuerint deprima abula seu Naui desperantes secun dae tabulae i ncipiunt nitiin fiderc, fel piae nitentiae idem tradit Caluinus Abaptisino pendere clauium potestatem xvim baptisipi an omnia peccata totius vitae se extendere ex huius rem gnornione natum esse commentitium poenitentiae sacramentum. Alias reprehendit Hicronym ditium. Sed dictum, inquit Hieronym. cuiuscumque iit, quin plane impium sit, excusata nequit, si ex eorum sensu qxponitur quati Mo per peceatum deleatur baptistaeius, o non pocius in memoriam reuocandus ut peccatori, quoties de remissione pecFatorum
165쪽
cogitat, utillinc sese colligat an iitifimque recipiat, fidem eonfirmet 4 inna capti eritaque dixeris, si baptismum,
. Laueta poenitenti sacramentum, cum in Confirmationem
gratie&fiduci et sigillum ijs ritum tit, qui poenitentri me di tantur. Delectabatur Caluinus hactigilli metao ra , sed inane est sigillum ubi gratia non est , quati, certe necesse estem ludiq8ouis peccato lethali. Non deletur baptismus hoc sensu quin tim per u sceptus fuerit, perseuere character preisus si s vl; at peccato quovis lethali gratia baptismalis expungitur,&qui illius est reus ex amico ac filio Dee, tran- fit, in partes dei monis fitque illius mancipium filius damnationis&gehennet alioquin nec ipsa gehenna delet baptismii. Caeterum obseruat Trident poenitentiam a S. Patribus vocari gr4. . laboriosum quemdam baptismum, quod sine magnis fletibus δ' relaboribus, diuina id exigente iustitia, peruenire nequeam in ad eam nouitatem xintegritatem, quam per baptismum
ua in eo efficti creatura, colequimur. Ida Clemens Alexan- ω I riri drinus apud Euseb vocata aptismum lachryma' multisque 7 orationibus 8c ieiunijs opus elfe ad ominendam remissionem. Nazianzenus di guit aptismum aquae qui facilis est a baptismo laborioso, lachrymarum . qua eadem similitudine '
utitur Damascenus Magnum xnim est,scrimen inter eos quin ante baprilmum peccauero per ignorantiam laeae lalutis in C . d.
. curiam in qui post baptismum per summam in Matitudinem La.&malitiam, ri semel lapsi . qui saepest pius relapsix, inesdem orauiora peccata proruerunt, nec ulla ratio Hatitur, 'U' pari esue omnes poena plectantur : At ex aquolaciorum a sentcntia onge facilius veniam assequuntur, qui post baptis mumicrentes volentes per summam ingratitudinem set pius peccarunt sola nimirum recordatione baptismiri ad mam baptismi emoriam nec Simon astus , nec incestuosus ille φ' Corinthius, nec alius uspiam' remissus itur si valeat baptis ς' ' mus non tantum adariete ita sed ad sutura omnia peccata, delenda, haud exigua patefiet porta peccatis Omnibus velut sumpto
166쪽
, L. I. De Contineutia . praesumpto antidoto adriania venena exerethantismus vim suam in peccata non aum ad mula ut eius memoria plus viis Num habebit, quas ipse Lindisinus. Quod addit Caluinus dure M pi opti edictum a S. tkeronym poenitentia repar ta bapillimum , a quo occidunt, qui ab Ecclesia excommunicata me resur, in t quoque caeri CS Patres condemnat, qui per poenitentiam alterunt reparari,ratiam in baptismo depo ditam. Non enim unus Hieronymuss Mali pallisa P. poeni- Admet tentiam baptismo secundam labu a dixerunt Ambros. Paia ι- - cianus Ambiosio antiquior Ep. Lad Soph. AntiMissimusTer - φρυ ullianus secundam vocat ianuam quae pulsintibus patebat ob ζ
Z Muctam peccato ianuam indulgentiae &seram intinctionis; ν appellat item post baptismum secundam spem, secunda subasidia per multos labores peruem l ad remissionem post bapti GHom. a. iam cum antea facillimus ellet adalus ad Indulgentiam Ori-
. G. gen. Obijeientibus Christianis Inamtratum habere viam re-- missionis peccatorum nempe baptismum, respondet, nun eam solam esse sed alios modo enumerat, quorum postremus praec puus est per poem territae sacramentum Ante baptismum exigitur quoque poenitentia, de qua Petrus Act. a. Sed alia est,
167쪽
De partitas materialisessacramenti Poenitentiae quas
O iis sita sunt tres partes poenitentiae ipsius s. h. rpoenitentis actiones, contritio consessio, sa-mia 3.ρ.risfactio, ut respondeant triplici, quod admitti 'o. . solet a nobis, peccato , mentis, oris, operis Item aduersus Deum, proximum d nos ipsos. Vel tribus conditionibus, quas ipsa ratio Be naturae lumen ex postulat ad obtinendam veniam , in filio erga Patrem offen sum, seruo erga Dominum, uxore erga maritum, nempe ut culpam detestentur, eam confiteantur,in debitae paene 4 uis militer se subqciant. Nihil in scriptura notius quam Deum esse patrem nostrum, summum Dominiam, fidelissimumque animarum nostrarum sponsum. Ad iudices, inquit Tullius, sic 'με agi solet, non fecit, non cogitauit,falsi testes, falsum crimen,ι' 'Ad parentem aute erraui, temere feci, poenitet, ad clementiam tuam confugio, delicti veniam posco, ut ignoscas oro. Tres istae partes poenitentiae . qua virtus est , dilponunt sed qua sacramentumessiciunt cum absolutione reconcillationem, ciustificationem poenitentis Ad ipsam gratiam & iustitiam efficiendam velut causae sacramentales cocuirunt, ut quot modis offendimus Deum ab eoque abiungimur, totidem reconci
semur, in gratiam redeamus. Singulae testimonijs s. Scri-Pturae reperiuntur expressae, exstantque illustria earundem exempla in Dauide,Niniuitis, Publicano, filio prodigo, quae
168쪽
t 6 L. I. montisentia pluribus exponi atque amplificari possent,nisi vulgo essent no-
p. doetissima.Tertiali tres easpartes complexus est primum quod a p 3Πε tinet ad contritionem oportere poenitentem animum m ω-
roribus deij cere, ingemiscere, lach Umari mugire dies, noctes. Quoad satisfactionem, saccoaccineri incubare,cor. pus sordibus obscurare ieiunij preces adiungere. Quoad confessionem , haec omni Exomologesis, ut poenitentiam Moagmendet , ut deperieuli timoreoo num honoret, &in peccatorem ipsa premuntians, pro Dei indignatione ungatur. Cum igitur prouoluit hominem, magis releuat, cum squalia lam iacit, magis αυ datum reddit,cum accusat excusat, cum demnat usuuit. O ut maturius ad nouatore. Epicureos veniamus. Duas illi poenitentiae pae te statuunt, contritionem Midem, sed per contritiogei,
intelligunt terrores conscientia: ex comminatione legis Ocu A, mr fidem, fiduciam certam remissionis peccatorum s iurogelii promission o conceptam,quo sensu Lust h. quas fraxint, i gem&Euapίς ium, Melancthon Vocat mortis eat lonem re vivificationem, quibus eisdem vocabulis utitur
Caluinus, ted alio usu mortificationes lira vitiorium , toistius veteris hominis abnegationem , quae poenitentia per omin, ne vitam 'onda sit vivificationem piutriculiuendi studium i affectiim a op ta scina, rid non sint para, sed fructus esse poenitenuata
Caluinum sequitur Beeta, sedarecto tramite veritatis discipulus mukaeimsister aberrant poenit etiam verbis obscura- ας Velsi videri'ur poli 'poctiteritiam expficar terrores incundeaminis tests, α*ς veniae ex Euangelii pollicitatione , achromissis, disponero quidem possunt animum ad poeniten .
ljam Malli viam sternere ac munire non sunt tamen illius. Inita .mqnifiς ij viijorum, exercitatio sorua operum consequuntu poenitentiam , in recupestataria postliminio -- gratiam, sed non in&ipst partes poenitentiae, quibus gra
169쪽
ctus poenitentiae ac reconciliate cum Deo gratiam, non illius causa, ne dispositiones qui dein quae ih perficiant, atque adimpleant. Ex eodem errorum fonte est quod Lutherani volunt contritionem ad legem , non ad Euangelium pertinere, non esse opus nostrum, sed potius passionem qua concutiamur, eandem hominem reddete vel pertinacem, vel hypocrita exuere omnibus suis bonis operibus, replere innocnerabilibus peccatis, hoc est cogniti e peccatorum timore tremore dc horrore Lutherus sane confidenter plus tibi discutiendum est consessuro , quantum diligas instit Iam . quam quantum odias peccatum , multoque maiore,imo solo hoc labore tibi cogitandum est quomodo futuram vitam agas bonam quam quomodo deseras aut odias praeteritam malam, netissimum est enim prouerbium, omni doctrina de contriintiorie hucusque data praestantius optima poenitentia noua vi
ta Hetc Lutherus admodum congruenter verbis ante caeden Sermon
tibus. Haec contritio facit hypocritam, imo magis peccatorem' p m
s postea0 peruersissimo ordine& nunquam profuturo stu
dio quaeritur amor iustitiae per odiumpeccati, imo machina ovou desperationis laetjciendi animi est talis peruersitas Poeni inst. 13. tentia enim debet et se dulcisci hominibus Epicureis a quibus a belle debet longissime inuncquid iucunditatem vitas delica tioris interturbet, quibus omnis dolor summum malum, O luptas summum bonum est. Quare&Caluinus ea parte O tritionem reijeii, quod ubi exigitur doloris acerbitas que tui
pe magnitudini rejpondeat, quae in trutina appendatut cum fiducia veniae miserae conscientis torqueantur re ex agi tentur, nec sibi satisfaciant unquam se officium praestitisse
quod erat in earum potestate. Sed inanis est ea excusatio non enim aliam contritionem exigit Ecclesia, quam qua De conscientiarum inspectori fieri queat saris imo contritionem imperfectam, que: attritio dicitur, quae vel ex turpitudinia peccati consideratione, vel gehennae 'poenarum me u conincipitur, si voluntatem peccandi excludat, cum spe veniat, una, Ta ' cura
170쪽
xo L. f. De Continentia cum saeramento poenitentis , disponere ac sum cere ad remissionem peccatorum definit Trident. Absurde vero Lutherus
in meta eonlistere vult antequam e carcuibus euolarit, versa isti in termino ad quem amore iustitiae ac virtutis non deserto termino a quo, iniustitiari vitio minimc odio habitis ac repudiatis. Sit noua vita argumentum e poenitentiae: haec tamen constare non potest, nisi in vitae veteris odio, detestatione,, D. . . expiatione Consessionem non esse necessariam multis docet. Disic Lutherus maxime quo ad circumstantias. Ego, inquit Luther.. Babis qui quid est circumstantiarum, consuluerim potius contemis
: ai: nerei Nempe labori in erubescentiae plena est ea diseussio,
L. ' , . confessio. Alias non esse confitenda venialia nec omnia moria Latonsi ratia sed ea tantum quq sunt manifesto mortalia, ac quotidie aue i. in deterius proficiens, nego in totum confessionem esse exi- c. gendam Caluinus admittit confessionem generalem qua yisvisa Minister pro sein populo faciat, iriuatam coram Pastore, .m s it quando quis ita angitur Massiaestatur peccatorum sensu, ut se explicare, nisi alieno adiutorio non queat, sed tamen eam esse liberam, nec enumeranda omnia peccata, sed quoad interesse. putabunt ad solidum consolationis fructum referendum. Quo egeant adiutorio ad explicandum, si nihil necesse est explie te, sed hac illecebra matronas Geneuenses ad se Pastorem adliciebat. Confessionem cuiusmodi fit apud Catholicos, vocat plusquam crudelem conscientiarum carnificinam,nec non
laqueum populo Christiano inductum, dicam in summa, qualis lex illa fuerit, primum simpliciter est impossibilis, atq;.
ita non nisi perdere, damnares, confundere, in ruinam desperationem coij cere potest. Deinde peccatores a vero peccaritorum suorum sensu abductos, hypocritas facit, eique ac sui ipsorum ignorantes Athς eaaggerantur a Caluino,nulla Sείτ. . vel apparente ratione sulciuntur audiendi potius Patres Ttiis
Q, dentini; impium esse confessionem quae hac ratione fieri praeci. pitur tu possibilem dicere, aut carnificinam illam coscienti arta appellare, constat enim nihil aliud ab Ecclesia a poenitentibus