장음표시 사용
171쪽
exigi, quam ut postquam qui iqum iligentis se excusserit, oecoicientiae suae inus omnes datebras explorauerit, ea peccata confiteatur, quibus se Dominum meum suum mortaliter offendi e meminerit, reliqua autem peccata quae diligenter cogitanti non occurrunt, eadem confessione inclusa esse intelliguntur, pro quibus fideliter cum Propheta dicimus, Ab occultu meu uasdam e Domine, si impossibilis est Geonfessio
quae fit homini Dei Vicari, impossibilis ea quoque censenda, qu et fit ipsi Deo. Si haec est poliabilis, illa Nam xilla fit ipsi Deo, quae fit eius Vicario neque Deus aliam exigit diligentiam , in ea conressione quae fit vicario suo, quam quae sibi fieret. Vere autem addit Trident. Ipsi vero huiuimodi conis fessionis dissicultas&peccata detegendi verecundia, grauis quidem videri posset, nisi tot tantisque eommodis consolationibus leuaretur, quae omnibus digne ad hoc sacramentum accedentibus, per absolutionem certissima conseruntur. Quare quam sint a veritate aliena que Caluinus deblaterat, Orthodoxorum, quibus eximium est solatium poenitentias sacramentum , quottidiana docet experientia, Qui enim sedari possent conicientiae timorates, ac perturbate: sempe panxiae de peccatorum remissione nisi eas Dei Vicarius sua confirmet abs blutione .Valet hic illud Ierem .stuiescat vox tua apto U- ε ratis oculi tui a lachrymum uia est merces operi tuo. Quod si secreta auricularis consessio carnificina est, quinto magis publica consistorialis 3 ex hac non ex illa nata sunt L. andala, Iacrilegia odia, capitales inimicitiae, cet des , rapinae, blasphemiaeda aec grtur abolenda, non illa quae discipline Christianet eustos& nutrix iure potest existimari, de qua apud veteres
plurima extant monimenta.Vnum alterumue hic interseram.
Cyprianus eorum impudentiam grauiter accusat qui post ne irem gatam fidem, ante expiata delicta, ante exomologessim factam n criminis , ante purgatam conscientiam facrificiori manu sacerdotis acce Iserant ad ahare. Et post multa de occultis instituendam consessionem docet his verbis. Quantu fide maiores,
172쪽
1 18 LI. De Costinentia timore meliores sint , qu uam uirit ullo saetificij aut libelli
facinore constricti, quoniam tamen de hoc vel cogitauerunt, hoc ipsum apud sacerdotes dolenter& simpliciter, confitentur, exomologesim conscientiae faciunt, animi sui pondus exponunt c. Denique confiteantur singuli, quaeso vos fratres, delictum se una, dum adhuc qui deliquit, i esset culo est, dum admitti eius consessio potest, dum satisfactio cuiusque xtemissio facta per Sacerdotes, apud Dominum grata est. t. a. d. Ambrosius idem confirmat Soluit criminum nexus verecunis paenit. da confessio peccatorum. Et iterum hoc ergό in Ecclesia fa-eere fastidis, ubi nihil est quod pudori esse debeat, nisi non fateri e Narrat Paulinus in eius vita, quotiescunque quis ei lapsus suos poenitentiae causa confiteretur, ita flebat, ut In Mai. poenitentem flere compelleret Hieronymus vult Sacerdotest 6 non prius exercere soluendi& ligandi potestatem , quam audierint peccatorum varietates , ut sciant qui ligandi, quiue ch dis soluendi sint. In Eccles Io. Si quem serpens dialobus ocis e. ct culte momorderit, 'acuerit qui percussus est&c. Si eru-3 bescat aegrotus vulnus medico confiteri, quod ignorat me dicina non curat. Apud eundem Chrysostomum vocatur hoc
ι. f., o tribunal αμ- ρον, testium expers auriculare. Tertiam poenia Hom. a. tentiae partem satisfactionem omnium acerrime impugnant
a. v. haeretici Lutherus vehementer odi& sublatum vellem hoc μ' iq b Manulum siti acti, quod non modo in scripturis non in uenitur , lex periculosum habet sensum , quasi Deo quisquam possit pro peccato illo satisfacere, cum gratis ille ignoscat omnia Caluinus maiore licentia in feci ous suis to c. ' pent,quia confidunt expiationibus ludicris se posse erga illum defungi Er alias tertium locum satisfactioni in poenitentia assignant de qua quicquid blaterat uno verbo subuerti potest. Dicunt non sussicere poenitenti a praeteritis malis abstinere, Semores in melius commutare nis de ij quae facta sunt satisfiat Deo. Esse autem multa adminicula 'quibus peccata redim anus,lachrymas, iciunia oblationesicharitatis ossicia,sis Deum propi-
173쪽
Christiam is XXXI. , ea propitiandum, ij debita iustitiae Dei persoluenda, iis eo uis
pensanda delicta ijs veniam emerendam. ubimuis enim largitate misericordiae culpam remiserit, poenam tamen retinere disciplina iustitiae Hanc esse poenam quae satisfactibnibus redimenda su Optime sed hanc poenam temporaneamnquam sempiterna sit commutata dicere debuerat fiam aeterna una cum culpa remittitur Gratis quidem sed non absque praeuia dispositione nec absque fructu consentaneo si quidem omnis nosti satisfactio C a Rara es Domini satisfactionibus , ac metitis innititur, Winde vim suam omnem mutuatur. Est
autem ea poena non solum emendatoria, verum vindicato si a non modo praecauens peccati relapsum, qua ratione perti
ne repotest ad Dei misericordiam, qui nobis ea ratione cola fulit, verum iunion clam ad millam ex lege iustitiae ad otintenti numinis gratiam amicitiamque recuperandam ordinata. Deus inquit S.Cyprian quantu pietat Patris indulgens tan-. Sermo tum Iudici maiestate metuendus est. Alto vulneri diligens 'is'
longa me licina non desit, poenitentia crimine minor non sit, Drare oportet impreliu I, diem luctu tranligere vigiliis no-Che ac flatibus insomne ducere , tempus m ne laci, molis oecupare lamentationibus, strato Ilolo ad n mire cineri, in ci-Ircio versariae sordibus. . D. August. non sussicit mort m me Mus commutare, Ma factis malis recedere , niti etiam de ij ouet facta sunt satisfiat Deo per humilitatis gemitum, per eun triti corciis sacrificium , cooperantibus eleemolynis, non diis Hum octum est ut tantum abstineamus a peccatis, sed de praeteri exso 'tis deprecare Dominum ut ribi dimittatur sed Caluinus,pa G.
Tum me mouent, inquit quet in veterum scriptis de satisfa- s.ctione passim occurrunt. Video quidem eorum nonnullos, dicam impliciter omnes Iere, quorum libri exstant aut hae in parte lapsos esse, aut nimis aspere taure locutos. O praecla rvin Censorem Epicureum, cui quemadmodum Luthero
nulla nisi dulcis amaritudine omni diluta placebat poenitenta. Sed quaisonte Calvinus citat eosdem P. Chrys. August. ad
174쪽
ad impugnandas satisfactiones, an ut ipse sibi passim contrais
dicere solet ita Patres secum pugnantes inducat, apertum est
eos loqui de gratuita culpa, aeternae poenae condonatione, quae M Risaei Domini meritis est asscribenda, ex quibus& omnis nostra fatisiactio, praeparatio ad iustificationem vim suam obtineti sed Caluin nullam culpetvi poenae, nullam poenae aeternaedi temporalium, nullam peccatorum letalium& venialium distinctionem admittit, qua sublata qui potest Patrum dicta conciliare Duplicem ipse poenam statuit, in diis Et meorrectionis, duoque iudicij genera, num iudicis, alierum patris, allegato Chrysostomo poenam aliam esse filiorum , aliam seruorum verum hic nunquam alleuctarit Dilum in hac mortali vita ita iudicem agere, quin se patrem e 11 e meminerit, sumusque omnes illiis famuli Milij, quorum omnium orat salutem Memendationem, Deus idem &Iudex, Pater est erga omnes a se conditosis redemptos; quos dum punit&castigat ipsa punitione monet, cautio. res reddit, latet hic error Caluini ante extremum iudicium inullis previsis meritis, nec vitae exitu distinctos esse electos&repto bos aduersus electos Deum Patrem existere,aduersus reprobos iudicis ossicio fungi, nempe pro solis electis
Custis Tu passus est in eorum Dian tantum poenas omnes qternas&temporales,sed&culpas suscepit ex imputatione Caluini, quare nulla illa opus est satisfactione reprobis quoisque nulla prodesse pinest frustraque ab eis adhiberetue Ergo
totum opus saluationis unius CiRIS I humeris imponen
dum nullae ei erunt reliqus partes mortalium , nec CnRIsTI gratiae cooperandum , si quibus constat sua electio, ut Caluinis istis omnibus, securi sunt altum dodimire possunt, absque ulla poenitendi, satisfaciendi tura quibus vero non constat hos necessc est se reprobos repua ta- re in desperationis barathrum proruςre. Verum quamdiu praesens agitur vita, nemini de salute desperandum, est nec in quemquam saevit Deus cum ira, iudicio vindicta ut eum
175쪽
eonfundat, nisi iis perdat, sed omnes uti filios, Ac laquandoquo seuerius corrigit, ut ea ipse punitione ac mulcta doceat,in cautiores impolierum reddat , ira ac uindictet . Pro Prie in futurum iudicium reseruatur; omrus ver satisfactici&Poena, siue quae ita igitur a Deo, ue quam quisque sibi volens imponit limul est, vindicta peccati pretieriti, ad Oniti, cautio futuri eademque opera Mad diuinum Numen propitiandum nos ipsos mulctamus opunimus, & ad Peccatum omne deinceps vitandum praemunimus accircumis hectiores reddimus. Sed antequam de satisfactione fruamus,
Daucula de insolutione Draemittamus.
responsiones Martctoris ex alij Emcureorum Coriphei, de occultis rei: . audisndae confessionis iacultas liberrima omm . bos sinuibus ae totibus Permirtenda in-Qui sis sine. cumque te absoluerit siue ioco, uue serio, minis, Diado ereditatis absolutus aris Cessent hominum mendacia, dclaues sunt totius Ecclesiis cuiusti t ministri eius tam iuro ravati, usu &oumibus modis. d mirum' omnes Christi his ni Sacerdotes sunt tam viti qua mulae s Iuuenesm senes antiis. Domini&serui, Dominae ancillae, docti re indocti prae- lentes&fututi addo irarieritos hic nullum dilcrimen' aest, sinde inae alis sit Ministectum verbi omnibus comin: in eum mulieribu . npnmota iure, sed&Prae Pio.
176쪽
iti laetamiato poenitentiae non facit plus Episcopus, quam
infimus Licerdbs, immorbi non est sacerdos latitum sacit qui nbeti Chtritiamus etiamsi mulierae puer esset Nee innia fit faceidos resti astitur, non odilinatur sed e reatur. Quaequis ex Dinitimare proreps gloria Motest, sesam Sactoloteris i Epi, scopum in Papam cile in aduersus noc hihil valent innum tacoticilia Ieterna consuetudo, uniuersa multitudo mundi. o Yornmemeelirum L sed potestne ulteritis eius infama pio, tredit sacramenta inani diabolus recteae orimus ecih re,nemrgnusdsederimus, numquam via, loegisse Pas rem: Bentibi consulit dum pignore deposito certaretio vulλstiten iniquo Doctore proiecerit. Ego non dicam quod Pa Distae di- eunt nullium Angelorum, non in iam quicum iptam con-
totis Eccletiae, xspecie hominis vocatum ad pra dicandum, α publicere rite docuit . baaritasse ἰ celeriasse Missami absoluisse a peccatis, tali munere functum iuxta institutum Cis κλι ι si mi instituit siue Cis a s v scitabstum sacramentorum subtum inmini imbri ἡne cogererat fateri sacramenta ideo non esse inefficacia, sed verum baptismum
verum Euangelium, veram absoliationem, verum sacramen. tum corporis sanguinis C nactis Timos accepisse. Haec I. . e. Doctori nusLutheriis Caluinus in ahero extremo ne
in necessitate quidem permittit laicis praeserrim foemimit, ptismum, conferre sed ministris dumtaxat legitime vocatis Ut si , ' omnem faeminis ad publicum ministerium praeeludat aditur --- Tertulliano prosere, no permittimulieri loqui in Ecclesia,
Aer. r. sed nec docerem nee cinget ne offerre, ne tisi ius virilis,, - nedum sacerdotalis ossi et j sortem sibi vinclicare. Quo ad C n. fessionem tamen scribit Calu Iacobum liberum permutere , ut ei conmeamur, qui ex Eeclesie grege maximu idoneus erit visus, mox tamen addit Quia Pastores pro alijs, ut plurimum iudicandi sunt ulun eis potissimum nobis eligendori
177쪽
sed quid si viro maxime videatur idonea mulieri ut quidam ex Uluariensi Prouincia Minister rei pondit Iacobi uit luem esse ut vir uxori, o o viro confiteatur Sanie non Verentur Caluini discipuli Ecclesiae capita Principes Ciuile agnoscere&statuere liue illi viri, siue pueri, liue squamae silui cui ut cumque tandem sectae, Religionis. Est enim,inquiunt,penei, magistratum ciuilem Ecclesiasticarum legum cor stituti, Sciae Iiglonia reformatio . Docendi in Ecclesia 4e sacramenta, administrandi potestat gna non laici solum omnes, sed foemiis Nae etiam possident. Si Regina lit in conscientia credendum est iurisdictionem habere in reformandum ordinadum cor--gendum homines Ecclesiaesticos,in quosciumque erro te.
alumi theti QEati superopnstrum gimus lupam lupae fili mullisabetham, Eccsesiae caput Anglicanae sed Caluinistic . Valeant naeo apud homines mulierosos Epicurebs a ab orthodo ut rata a iu*ci uten idus, Elane repudiabu-ta x,i Scurris aues Eceseliae Ira τῶ D mino datas solis Episcopis ac Sacerdotibus lesitam ord natis secundum eas functiones ad quas ordinati sunt. Quis ignὀrat .eterem si hunc Ecclesi morem fosse quem describit TertulIianus ut
hu potestas ligandi α solueauli GIis s-rdotibus concessa est Hinc HieronFmus ut inacterilege soli sacerdotes inter .upram lepram disternebant, ain noua lege claues illi re r6.gni caelurum,quibus peccata remittuntur, soli acceperunt;
qui claues regni cta Orum habentes quodammodo ante diem Iudicii iudicam, qui sponsam Dormn sobria catillate conserinuant hinc magnus ille Leo Cis Ecclesiae praepositis hanc potestatem destit ut confitent Ibus poenitentis satisfais
178쪽
nostri labefaerint, Eceuertunt. Prettextus ille eit, quo tegere conantur in ligne quo laborant odium omnium aliis fictio. - ω evitentri um cupientes hac quoque Mia clandestina qua pei Hrei nec unicululon a sat infatisfactione evertere. Quemadmodum Domini miraculorum gloriae mnisolliciunt, Apostolorum eius disseipulorum miracula, quae nonnili eius virtute , ad illius illustrandam gloriam patrata
sunt. Nihil etia tu caeterrige usui octrinae sp neotem obseurat.
quod Apolliat toto citaru in .otbedulaminarunt. 4ngelisi. Denique salutis pet eum Bominibus imparii benistaeium, iis
hal imminuit, quod per sacramenta, sacramen corumque ad ministriis gratiam suam in mortales denuet, ita nec meritati m n ciuisum iiii Ninlinim satisfactione vim habentes, illam euerte se,.sed pullus that illi re
atque uti praescripserat absoluere censeri debent. Neque enim ita nostra est satisfactio haec. ut non luper MI EAE , Nam qui ex nobis tanqua ex nobis Tullii pollumus, eo OOpςrante qui nos confortaton usau ollamus. Ita non habet homo unde glorietur. Sed omnis gloriatio nostra est iu CARISTO ' quo vivimus diaci, quo morimur, jn quo satisfacimus, facie rite fructus dignos poenirentiae, qui ex illo vim habent, ab illo offeruntur Patri N per illum acceptantur a Patre Est quidem Qua a sua ratisfactio ae redemptio, up quam sic acti it S. qaetat e X ubera ut iugma , Vndequaque preti Dinfiniti Pinexhaussa superabuntans ad extremum vnguem ac rigorem expensi iustitie: Verum uti nos eius participe se ingeremum, certas auriberi voluit Dominus conditiones si ne qua bas eiu fractes m non capere axus, volari gratiam sup cum ea qua par est disivi ut in incipi ne sςmper omne a poenas tum culpa remitti, sed super eis rem piar antasm aliis
quam quae a nobis dependatus, . aut sitam pendetur Eleemo haenis redimatur, ieiunio oratione alitiquei S petribus expungatur. Volu t adciplius culpae a pCeriae tamini aeterna iodo nationem aliquid operae a nobis cons e .ciam Urione δ cni lientiaee satis iactione praeeunte saltem In animi praeparitione
179쪽
ass gratiam exea piehdam comparara. Prioribus saeinlis videturheae eoi intra vigbisse, vi ante abs plutionem pret murere-xur, e fere susque satisfactuνῆ qn Em ad moratum re hi tu cita,
praemii teleta ab hario, ut eo fructuosior atque terficacies euaderet satisfactidi uenitentis in satiandia inicitiamque rec 'tr, quo solent amicorum ac filiorum operavia Esse gratis-ra, um ut appareret-absolutionem Ualete, net tantum ut erit onae fideliUM-e ad me irenε restitue petula sed DCC am Do 'ad expiatiori en, culpUese terna poenae. Prior antecedens, a.
dirutiloquuntur de congnam Posterior etiam de condigno. Extant apud Leonem, iussi titius maris estigia. Gu κω
octi- fui sese ad donMuniori: sacramentorum peta Qualis reconsiliationis admitterent. tamen glaui morte eorrepti vela casu de visa uamur, absolutio potestriintendi bondutis peracta sitisfactione c. Hi inquito: Leo,
'u in ter' pGrentvelsi talis N periculi Urgentis instantia, pipeis si drum poemtericiae, Ac D reconciliat uas implorant, nec satisfactio interdicenda est, nec reconciliatio deneganda a Sixto IV in Concilio Comesutensi, inter alios damnatus est secro Petri Occingenti non esse absoluendPsice nitentes, nisi peracta pilus poeni tontia erinmunci ai Sat enim e Sacceptatam ElIeci cinclusa minaczu contrit Onis ut de resti tutione qugaeque aut magis est ne cellaria In ipsa cGntritione quedam ira fest ob eius amaritudinem latia facti, aut certe prompta satis- ωfaciendi voluntas,de quai S. August. Nullam abere grauioris ἐλλmoenae veniam Oti P teta, nil qualemcumque pisi long Minoia Clisti iri rem quam debeat soluerit poenam , atque it tribui a Deo ς ε .largitate misericordiae , ut non delinquatur disciplina ivilitiae. Nam ieccatum quod inultum videtur, habet pedisse quam
180쪽
4 6 Pe Cou memia pluribus exponi atque amplificari possent,nisi vulgo essentn
Cf. doetissima.Testuli. tres easpartes compleaeus est primum quod attinet ad contritionem oportere poenitentem animum moerois
roribus deij cere, ingemiscere, lachrymari mugire dies noctes. Quoad satisfactionem, sacco dccineri incubare, corpus sordibus omcurare ieiunij preces adiungere. Quoad confessionem , haec omni Exomologesis, Ut poenitentiam uommendet, ut de periculi timoreDominum homotet, clapeccatorem ipsa pronuntians, pro Dei in gnatione fiungatur. Cum igitur prouoluit hominem, magis releuat, cum
squalidum iacit, magis αυ datum reddit,cum accusat excusay,
.cum Ddemnat absoluit. Omitto caeteroiam iri, ut matuti uis ad nouatore Epicurςos veniamus. Duas illi poenitentiae pae te statuunt, contritionem & fidem, sed per contritio λec, intelligunt terrores conscientiae, ex comminatione legificiis
cusius , per fidem fiduciam certam remiisionis pecc torum ςx Evangelii promissionς conceptam,quo sensuit . duas staxuit, legem ex Euangetlium, Melancthon Vocat mortifica- ionpii vivificatiopem, quibus eisdem vocabulis utilite
Caluinus, ted alio lens mori incationem sui, Vitiorum , toisu us et tu , hQmini i hnegationem , quae poenitentia per omina uom vitam .nta sit vivificationem pium vivendi studium affectvm d opere sum, non sunt pars, sed fiuctus & ffectus poenitenni. Caluinum sequitur Beeta, sed a recto tramite veritatis discipulus assu hac Magister aberrant poenitetiam verbis obscura- ας vel . videli'ur tectores incussi ea minis lexis N pς veniae ex Euangeli pollicitationes, achromissis, disponcre quidem possunt animum ad poeniten otiam, S illi viam stςrnere ac munire non sunt tamen illius I xt , mortita ii viliorum, exercitatio sorum operum consequuntv poenitentiam recupetitatam postliminio
-- gratiam, sed non ist&ipst partes poenitentiae, quibus gratia Ioc yeretur, ecccatumve detiatur, effectu sunt di se