장음표시 사용
221쪽
Areop. docet precationem pro defunctis traditionem esse Α, δε ρο m Nyssenus ait nos deponere passiones&affectus . L. . . , Ii Mnς sieno vel in hac vita per studium virtutis vel in se M. d. pς purgatori ignis fornacem expurgatos. Chrysosto.
dormidab Omilia Py. ad populum non temere haec ab Apostolis sancita fuerunt, ut in tremendis mysterijs defunctorum agatur commemoratio; sciunt enim illis inde multum contingere lucrum, multam utilitatem quae eadem habentur homilia 3. in
epist. ad Philip . Legi quoque otest Otig. homilia .in EXOd. .
in cap. 9. Isa. Ex Patribus Latita Tertul. l. de corona militis Milater Apostolicas traditiones ieeenset suffragia pro mortuis l. de Monogamia. Vidu Christiana pro anima eius ore annui diebus dormitioriis ei icypr. Let ep. 9 Episeopi antecellis-Ies nostri censuverunt nequis frater excedens ad tutelam vel curam clericum nominet, siquis haec fecisset nonsfferretur pro eo nec sacrificium pro dormitione eius celebraretur de ideo Victor.&c.
Hieronym Epistola ad Pammachium de obitu Pauli
uxori . Ce: teri mariti super tumulos coniugum spargunt vi los rosas, lilia floresque purpureos;Pammareius noster san etam fauillam, ossaque veneranda Eleemosynae Balsamis ei sat his pigmentis atque odoribus uel cineres quiescentes, scien S scriptum, licut aqua extinguit ignem ita Eleemosyna peccatum Paulinus ad eundem Pammach scribit quod corins ori animet defuncte coniugis latasse eerit, corpori lachrymis animae Eleemosynis. Ad Delphinum Episcopum de anima fratris sui, ne ut orationibus tuis condonetur tibi, ani j. - mam illius de minimo sanctitatis tuae distillans refrigerirgulta , . d. Iospergat. D. Augustinus orationibus velo sanctae Ecclesiae i. - sacrificio salutariis eleemosynis quae pro eorum spiritibus
Vol erogantur non est dubitandum mortuos adiuuari , t cum eis μή μ' misericordius agatur a Domino, quam eorum peccata me. m. iis, maerunt. Hoc enim a Patribus traditum uniuersa obseruat Ee-νώω clesia ut pro eisqui in corporis dis angvjpis CHRISTI coin
222쪽
munione defuncti lunt eum ad ipsum sacrificium suo locis commemorantur, oretur, pro illis offferri commemorerur.
Plura habet in eundem sensum sed a quibus quaeso Patribus id traditum est nisi a Sanctis Apostolis iuxta regulam ab eod Etraditam, quod uniuersia tenet Ecclesia nec consili j institu. tum sed semper retentum est ison nisi authoritate Apostolica traditum rectissime creditur. Idem S. Augustinus libro quem de cura pro mortuis scripsit in Machabetorum libris oblatum pro mortuis lacrificium legimus, sed eth nusquam in scriptu- .ris veteribus legeretur, non parua est uniuerse; Ecclesiae quae
in hac consuetudine elucet auctoritas, ut in precibus sacerdo iis, quet Deo ad eius aliare funduntur, locum habeat etiam commendatio desunctorum. Caluinus apertam veritatem neq; negare neq; occultare rediissimulare potuit sante anno mille trecentos usu receptu . Inst. Fuit , ut precationes fierent pro defunctis, sed omnes fateor c. s.', 'in errorem abrepti sunt. O hominem impudentem qui 'tri . . solus sapiat prae tota antiquitate. Aiddit veteres orasse pro moria tu i , non tam ut eos iuuarent, quam ut ostenderent suum erga e6s affectum, Scit seipsos consolarentur, a per fissimum 'mecidacium ex ipso Patrum contextu conuincitur, illud item seque apertum Mimpudens mendacium vulgus Christiano is auicet piae orare pro mortuis ex imitatione gentilium Patres autem accommodalia se vulgi opinioni, quidquid de haere legitur apud veteres publico mortis vulgi imperat s et Edatum Abrepti enim ipsi fateor in errorem fuerunt, ut incon-sderata credulitas priuareiudicio solet hominum mentes Li, ber August. de cura pro mortuis tot haesitationes continet, ve
suo frigore stulti reli calorem extinguere pbilieri si quis illoru
tuorum patronus esse ap8etat. Municam matrem suam in il
bris conicis August. narrat vehementer rogasse, ut sui memoria in peragendis mysterijs ad altare fieret anilevotum quod filius non exegit ad normam scripturae sed pro naturae affectu
alijs probari voluit Postremd addit de Purgatorio nihil alse-
223쪽
rutile Patres, ut illud pro re incerta haberent, quam im nuden tem calumniam euidentissime coarguit Bella tm. Iam ex D 'Dionysio ma sit indicatum est eam esse traditione Apostolicam, scribitque Arnobius in Christianorum conuentibus pacem& veniam mortuis a Deo peti solitam ac tametsisib initium naicentis Ecclesia non reperirentur orationes ractet pro deiunctis quod tum potior cura foret Apostolis ad fidem' resurrectionis corporum , beatitudiffis animarum, ad per-' secution estola Undas xcoartyria subeunda fide Ies adhortari, iquilla othn--e x nautiebantur, quod quiettum plenaevitate gr, latis ractiones iniungerentur, tamen ex
Tertulliano , Cypriano, Lalijs satis aperta vestigia traditionis cius Ao'stoli colliguntur. Constat item A lario pro.
' rufiumlviuercni Vt eis hης pollea prodeste fit,meruerunt. Est enim quidam vivendi modus nec tam bonus ut non requirat ista post mortem, nec tam malus ut non prqsint ista poli mortem. Quicumque in finem vitae in ira perseueis rarunt in gratia elus Scamicita id sua perseuerantia prome ruerunt, Vtiplis propter membrorum eiusdem corpqris eo in mum One in pro de ii e queant plorum suffragia, quaecumque ab aliis membiis eiu idem corporis vel communiter pro D mnibus
aes stis jel .ipςcialiter pro ipsis opera pietatis offeruntur Deo. Qubemadmodum aem lex iustitiae postulat, aliter habeantur ciues alicuius Reipub.&qui ciuium priuilegio gaudent, aliter exteri peregrini uc in altero iaculo , qui cohaerentes charitate perseuerarunt ciues,&Homestici sanctorum, etsi ob aliquas maculas aliquamdiu arce a
Iurataeatorum coetu a sonsortio, aliter iudicandi sunt quam
224쪽
qui sunt a CHRIs x x corpore poenitus alieni. Illi metuo bonorum operum in quibus perseuerarunt id assecuti sunt, uti iure communionis sanctorum taliorum bonis operibus fio icta assequantur quod plorum meritum in hac vita compara- , rem est uti monea Si August. Quod eodem de ciuis. c. adii c. m. 69. ait poli dubitari, quaeri, an pin hanc Pummanra eriorqueantur igne purgato in non dubitans de poena, id ait, sed de nando inualitate, nam priore hoeotantum du timi an ignis purgat ora sit idem cum igne gehennae de quo λθ Matth. 23. Ita tr. ignem aeternum i posterior an post hanet vitam rantur animae igne illo doloris de amistione charorum temporalium , quonicvri Olent cum rebus valde dilectis
carere coguntur. Llbi de cura pro mortuis nullum, dubita
nonis vestigium reperietur. &quamquam placide non Aricia sequemadmodum C/luinus O Estro quodam in sernali conci . tatus, non tamen frigide nec dubitanter. disputat, scilicet Caluinus vlla ex parie cum S. August. st comparandus, vel ingenio, audicio, vel Christiana etiam eloquentia Caluinus anile votum ri. Monicae matrii quas dumetant ietatis seni
bauit nomo imperitissim iis, quas que losci pturas' vel unum edat scripturaelocum, cui nomiternu Esatisfacini)t Orthodoxi. Non omittend iniquod his re iaci quoque reprehendunt usum anniuersariorum&repetitionum exequiarum die 3.7. so quod signum sit diffidentiae quodque B Ambros. in illud Gen. a3. surrexit Abrahanta ε Σinqui ut non diu lucinhaereamus m Drtuis, sed quantum siti. est ossicij desera as. -mlou ex nderisCaluina iam ' '
institur .dlail ab Ambro litare preti tradito qui nullumia mntι
emoriandi prolorauis . Nempe Catilinum male habebat
consortium nos aliquod habore cum mortui , nec ps m Ur reis nec ad mortuos vult nos habere sex monem, verum reon Ioquitur Ambr. de oratione, sed de fleturi dolore quem, deratum ego conuenit. Alioquin orat One in valent Huanum Beati Diqilias by Ooste
225쪽
168 L. I. De Continentia Beati ambo, siquid meis orationes valebunt, nulla dies vos silentio praeteribit nulla nox non donatos siqua preeum mearum contextione transcurret orationibus vos Mobsecrationibus frequentabo. Ex eodem de obitu Theodosi,noti s lum de anniuersario, sed 3.7. 6 3o- solitum offerri sacrit iumneque id signum dissidentiae sed reruoris& desideri si repetantur eaedem precationes ut Dominus in olivarum horto Apostolus cum diceret te Dominum rogaui.Sed agedum vetatam causam ob quam Purgatorio Heretici tantopere sint in is reni non obscuris conie auris depromamus.
Purgatorium, eodem quo es inuocatιonem sanctorum, ne post lane vitam alia superesse eredatur.
OLEM ME est Luthero cum locus aliquis incidit, suae fauens opinioni, mox illum annotare. Hic locus fortissimus est pro mortuis dormientibus in nihil intelligentibus rerum nostrarum aduersus SS. inuocationesvi purgatorium. Et rursus alius Iocus quod mortui nihil sentiant. Sensit ergo Salomon moris tuos omnino dormire, & nihil prorsus sentire.Iacent ibi moris tui non numerantes dies vel annos, sed excitati vix videbun- dormiuisse Enarrat in Genes quam prO-
226쪽
ximunt mortem scripsit, qua de causa Melancthon voca Cygneum canticum, nam tertio post mense bijt hic Ci gnus nigerrimus insernalis praeinus de industria nolle se
hanc disputationam attingere ut remoueat aliorum curiose squetitionesvi disputationes, deinde , ait animas motauorum ingredrnon in mortem, purgatorium aut infernum, sed in Pacem Somnus animae in stera vita profundior est, quam in hac, similitudine quam habeo a somno viventis hominis Contentus sum. Tum Papistarum stultitia taxanda est , qui post mortem fecerunt quinque loca primum infernum dam . orum quis st cruciatus ignis aeternus&c. Ibidem CR Ris Tu non quiestit sicut sanct idormientes, magnum discrimen est inter sanctos dormientes &-ΗRIS Tu, regnantem , illi dormiunti nesciunt quid agatur. In fine enarrationis videtur locum dormitionis huius constituere sepulchrum ipsum, quasi anima illic cum corpore sepultist,mira sane res est, quod Deus nos faciat similes bestijs,dormiendo, . vigilando, comedendo, anima enim humana dormit omnibus sensius sepultis, lectus noster instar sepulchri est, in quo tamen Ghil graue aua molestum est. Ita nec mortuorum locus cruciatus vllos habet, sed ut dicitur requiescunt in pisce, quemadmodum in excitatis a somno vigilantibus nul- Iet doloris aut molestiae signfificationes sunt, tamen nesciunt quid interea gestium sit. Quo loco propn hanc causam,quod anima sit expers omnis sensus affectionis, cogitationis,negat purgatorium, climbum, in quo dicunt esse spem & ceriam exspectationem liberam lonis, ita siquidem anima dormit plonissimo somno, quiete sine passione desiderisalicuius viniis hi speret nihil timeat, nihil persentiscat, somnia sunt ne haec dormientis, an vigilantis Lutheri post crapulam delirantis. qui non&eisdem rationibus infernum omnes impiorum cruciatus omnino sustulit hunc errorem pertinaciter Ana V baptiste: tuentur mortuos, corpore anima dormire usque T. ad diem iudicij. Caluin, instructione aduersus libertinos c. puriss
227쪽
o Z. I. De Continenti xi. dcisa significat ne sua quidem sectae letosque ab haesententia abhorrere, cum ait se serre nonnullos viros bonos,
quibus ista dea nimirum somno placuit optiuo. Iamuis isti homines in duo dispertiantur genera altuum maxime, ut Ratum' populare eorum qui animam homulis amorte ad bu-aici usque diem quando a somno suo expergiscet fine memoria, sine intelligentia, sine sensu dormire putant. Alterum eorum qui animam nihil minusquam substantiam esse volunt, sed vim dumtaxat vitae quae ex spiritu arteriae, aut pulmonum agitatione ducotur, sed ideo cum corpore interire eua nescere fingunt, donec totus homo suscitetuῖ tamen in .ac Verborum diserepantia maginam esse quoad summam rei con--sensum, cuiuis accurat ε&presse iudicantiliquet. Qui enim animam viuere fatentur, illamque simul omni sensu spolian prorsus animam fingunt quae nihil animae habeat, aut animam ipsam a se ipsa auellunt, cum eius natura sine qua consistere ullo modo nequit, sit moueri sentire, vigere intestigere atque ut Tertulli ait Animae anima sensus sit. Hoc mitre
mum non male Caluinusaduersus prius genus virorum sonorum, quos collaudat SP somniantem Lutherum de somnijLanimae, quamquam si Deus species ad intelligendum neces artas, aut concursum suum tubtraheret vacaret anima th stat somniantis ab omnι functione&operatione , sed quo hie aduerto est, Caluinum in posteriore se opstantium genere collocare, qui animam negent esse substantiam, putent naicum corpore penitus interires, donec cum eodem exsuscite istur. Ac quemadmodum qui natura propensiores sunt ad perinsequendas voluptates, ubi possunt genio indu gent ac libidini laxant habenas, tamen verecundia retinentur ne palam eas libidines efferant, 'uam polliunt maxime eas occultant. Sic qui sunt animo Epicurei, Athe nullamque credunt alteram superessi vitam, aut certe de ea sunt ambigui, mentem suamquam possunt occultissime tegunt, velut ipsa natura dueerefugientesab hoc pestistro dogmate subinde tamen se ipsos . produn
228쪽
produntis animarum se immortalitatem negare demonstriit, Ex hoc hominum genere plane fuit Caluinus versipellis, occultus illusor iteriorum ride nostrae uti superior omnis eius dilaursus euicit, nee minus obscure seipsum prodit dum aduersus inuocationem sanctorum hac crebrius ratione utitur. Quos a nostro contubernio dum subdueit Dominus, nullum nobiscum illis reliquit commerciu ac ne iIlis quide nobiscum. Quis eo usque longas illis esse aures rouelauit, quae ad voce 'ioitras porrigantur oculos etiam tam perspicaces qui neces statibus nostris inuigilent Pret clara sane ratio quae vcsenks audiendiri videndi, ita vitam qmnem antelligendi vim animabus aufert Isque mortales una cum corporibus interire
persuadet. An cum Deo& Angelis qui sunt a sensibus nostris inbducti nullum nobis debet esse commercium , neque illis
no is cum . An quia careta oculis at .re auribus corporei S, nul la ratione possunt preces necessitates nostras intelligendo comprehendere ,sicum amicis ac propinquis qui in remotissima regione versentur extrema India aut Iaponia non desunt Commodae rationes tuendi commercri, an deerunt Deo beatis in coelo versantibus rationes id commercium exercendiae tuendi, esto dum corpus informat anima sensuum egeat adis, miniculo, at corpore seiuncta cum agerePossit cum Deo. . eumque clare intueri cum Angelis Dei internunt ijs destitu eis ur omni ratione , qua nobiscum agere queat Et ubi fidei alisticulus communionis Sanctouam de quo proxime dicemus. Certe Caluin hac plebaea ratione videtur animas mortales cisse nihil differentes ab animis brutor um, ut quae si ne sensuum exte orum praesidio percipere nihil queant. Habent animae corporibus exutae alium modum cognoscendi spiritualem Angelorum ipsiusque Dei intelligentiae persimilem. Caeterum eadem est Epicut apud Tullium quae Caluini ratiocinatio a. n. si mortem nihil ad nos pertinere probat Epicurus Q iod enim
dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem sine sensu sit, nihil omnino ad nos pertine V, hoc ipsum Elegantius poni me Bba uscpie
229쪽
r et L. I De catin ialiuique potuit, nam quod ita positum est quod dissolutum id line sensu, id eiusmodi est vino satis plane ica quid sit disse solutum, sed tamen intelligo quida elit. Quyro autem quid sit
quod cum distatutione, id est morte senius omnis extinguatur: cum reliqui nihil sit omnino quod pertineat ad nos, tam accuratu tamque diligenter caueat de die natali suo Reda puens Tuli Epicurum, quod ipsum alibi plenius exequitur.
Omnis antiquitas qua quo pro pilus aberat abortu diuina Progenie, eo melius quae erant vera, cernebat, censuis animos
remanere post mortem. Itaq; unum illuserat insitum priscis, quos Castos appellat Ennius excessu vitae non sic deleri hominem, Ut penitus interiret, idque cum alijs rebus tum Pontificio iure&ὰς remon,j sepulcrorum intelligi licet, quas maxi ianis ingenij praediti, nec tanta xura coluissent, nec violatas tam inexpiabili religione cnxissent, si hae limet in eorum ae
tibus mortem interitum non esse omnia tollentem. Idem Tullius permulgatam au fuisse tum Romanorum tu Graecorum hanc opinionem, qui Hectorem, Castorem, Pollucem &alios qua in plurimos in deorum numeros retulerunt, totum propccestum humano genere compleuerunt, ex eo natam quod illi mors non erat interitus animae omnia tollens atque deIens; sed quedam quasi migratio commutatioque vitae quae in claris viris ricem mi dux in caelum solet esse, quae quidem opinio velut omnibus mortalibus a natura est insita , ipso naturae lumine perspecta explorata quam non emit. ait Tulinlius hominum collocutio aut consensus, non institutis hae opinio confirmata est, non hominum legibus sed ipsa lege,
turae. Quanto certior esse debet haec persuasio Claristiano rum animis qui diuina fide sunt imbuti, qui non animarum immortalitatem modo, verum corporum resurrectionem, vitamq& mortem e ternam gloriam, gehennam profitentur, sed ex
alio quoque principio qui sit Caluini Lutherique fides eliciamus.
230쪽
tum retiquiarum imaginumsicrarum denique referri ad Albeimum
CC vs AN nos haeretici idololatriae 1 cultu', 'adorationi α inuocatione Sanctorum cum Custis T in caelis regnantium nos verius eos vheis ni condemnamus, dura nullum volunt nos habere cum mortuis commercium, quata sancti oti plane sint mortui, non meliore sui parte superstites. RectoHieronymus Sancti non appellantur nor Aiae riui Ieddormietuesquim Ohtuos appellant, videntur omnem Vis
eorum memoriam& Iuturae vitaris demin spem extinguere
voluiise.calumniam illoruitvnemo est Catholicorum qui noria pertissime confutet. Nam quad tum distat excel ptia diuina increata infinita solius Dei propria ab omni creata siue naturali&humana in virtutibus dignitatibus or inis ac gradus natu ve, siue supernaturali ac diurna inaonis frati et gloria: SS. impertitae posita, tantum d at supremus ultus latris , qui soli Deo desertur ob eminentiam summi primique priu. cipij, multi in finis, ab omni cultu silue ciuili qui transtratibus Principibus exhibetur,siue sacro&religioso duiue&superdulis qui sanctis Tai,aetorum Regina: Sanctim in mei MMii disertur Minima pars ad prationis&c tris lita est in v externa