De continentia christiana aduersus Epicuraeos huius temporis, impios Lutheri et Caluini asseclas, libri tres. Auctore Ioanne Bourghesio e Soc. Iesu

231쪽

externa nificatione quae fit corporis inclinationeis postratione, aperto demisso ue capite, genu flexo alioue gestu illa primaria velut actorationis anima est vita censenda est in istimatione mentis interna & submissione voluntatis quae dispar admodum &cii uersa est licet externa corporis significatio sit eadem. Si scripturis consonum est ut excellintibus hae in vita viris reuerentiae cuiusdam eximietin adorationis honos deferatur. si qui valen apud terrenum Principem gratia&ausoritate mediatores&inter' res adhibentur, si sancti viri adhuc in terris versantes apud Deum deprecatores interponuntur, eorumque meritis precibus non frustra considimus, quid cauta subsit cur eisdem iam in caelo regnantibus cum in RasTo auctain AEnfirmata charitate non possis

sacer religiosus honos exhiberi, cur inuocari non queant vipereos regi caelesti nostri libelli supplices offeramur Quemadmodum nihil obstat summo super omnia, quem Deod bemus amori, amor ille beneuolentiet quo sanctos Dei amicos complectimur illi subordinatus, ita nec honor honore, cultus cultui subalternatus ossicere poterit. Qui eontra tanto studio nituntur haeretici, quibus adeo stomachum movemus ac bilem dum Sanctos innocamusciure vider 'ollunt Sanso rum memoriam penitus abolere velle, & alterius quoque vitae sempiternae fidem ac cogitationem omnem extinguere. In harmonia idem Caluin Sanctos Martyres laruas vocare non veretur. I insecolligimus, inquit, nihil eos CHRI seto reis liquum facere . qui pro nihilo ducunt eius intercessionem, nisi

accedant Georgius, dippolytus& similes laru et Quid quod

S. Barbaram S. Calliarinamis similes Sanctos ait ad arbitriulibidinemque nostram conretos , quod idem de S. Christ phoro asseuerat. At vero o hominis impudentiam Mimpietam tem monstra execrabilia etiam appellat S. Dominicumisimiles ea ratifices aut potius homicidas S. Medardum, Lubiis numn simile,s bestias. Inclypeo fidei Caluinianae S. Hieron.

quod aduersus Vigilantium Pro cereis ante sanctorum tum uin

232쪽

Ib aec di solitis pugnat, idololatra idololat teque preceptor nominatur. Vigilantium morem illum irridendo sese magis Christianum magisque fidelem Deo rei stitisse quam Hieronymum, postea, si Hieronymum scirem in eo errore vita iunctum, nunquam sanctum dicerem imo cive damnatum ac diabolum. Et iterum de Sanctarum inuocatione ab eodem Hieronym propugnata:censeo Hieron cum hetc verba aduersiis Vigilantium scriberet fuisse in rabiem actum sensuque ac meme captum. Quae deterior ab ipso diabolo hoste sanct

mm centura potuit expectari ' An non hic censor ipse sensu&mente captus Epicureus Atheus perditus omnino censendus Quod Galli set Domini pretexant honorem , id . . non nisi peruersae mentis QAtheismi est velamentum , nam olim illi soli cultum, honorem haberi volunt, eos autem qui sanctissimam eius parentem Apostolos, Angelos, homianetq; beatos inuocant idololatriet condemnant, an non regem gloriae solitarium totius aulae velut honorato consessu destituis tum , sine ullo splendore, sine dignit,te ac societate taelestium amicoru quibus nihil deserat, quine Matrem quide agnoscat, nec quos in terris familiares habuit Apostolos audiat, esse volunt velut immanem Tyrannum quisolus dominari velit, nec

sulpotestatis partem ullam cuiquam attribuati An si in beatos.

suae principes aulae tuos derivet inelauros, ac gratiarum sono . .

. tes , continuo illi imminuentur&e X arescCnt. An minor erat

gloria si cum amicis illam partiatur Alia eius est munificentia, quae nequit exhauriri, c ς nos sui regni cohaeredes ex aequo esset voluit. Si supremam deitati delatam latriam, nihil immianuit eadem sacrosanctae eius humanitati quod deitati sit asiuncta communicata latria quae a. Deo per u RIs v ii nos profluxerunt beneficia magis augent quam obscurent diuidam beneficentiam. Cur quae a CuRIs To per S. Matrem,per Beatos eius aulicos derivantur in nos dona coestia a Ris fir gloriam obscurentin non magis illustre ut non licet petSS. Matrem cinerosque caelites Cis RisTO Domino

233쪽

i L. I De Continentias Domino acris Trinitati gυtias de summis hisce benefactis

refure An non exoptare uti CHRISTUM Deumque omnes beati celebrent de eximia eius in nos beneficientia Cur ergo Millam per eosdem non liceat implorare& exorare Sed de lunt illis aures desunt oculi quibus nostras preces aerum. nas perspiciant motui ne Athe qui supra sensu oorporis aciem mentis nunquam attollant, uoti volutentur in caeno L, is porci Epicuries. Si beatis adimitur omnis ratio cognoscendi, 2 6. omni Squoque com mnnicatio sanctorum adimitur quam in Πη--ia sumbolo profitemur cuius tamen ipse Caluinus immemory sui uecum ipse pugnans meminit Apistholus tradit nos ag-- gregatos ad spiritus tultorum , quibus verbis intelligitnbs sociari Sanctis Partibus qui etiam mortui eandem pietatem c*- inni nobiscum, ut non possimus esse CHRIs I membra,r,h. , nisi eum ipsis coalescamus. Iam nomenta hospites s aduena , ait,9 Apostolus, sed estis eluci Sanctorum s domestici Dei. Ista autem Gai, 4 qua μιrsum est, Ierusalem libera qui est mater nostra. Dabo bperam aiebat Apostolorusrinae psis frequenter habere os post ob tum

meum ut horum memoriam faciatis, de quo S. Leo Petrus nunc

plenius potentius eaque commissa sunt peragit Omnec partes olliciorum curarum in ipso per quem est lotificatus rotr exequitur. Nunc mandat. piue Pastor exequo u confir- mans nos orationibus His pro nobis orare non cessans ut nullatentatione superemur. Pluribus S. Scripturae veterum .h;ti. s que Patrum testimonij corobant nostri beatos in caelo lumine qua a gloriar CHRIs I meritis, illurr inatos non modo diutissum nam essentiam clare intueri Deum sicuti est, facie ad faciem videre quisumma est eorum felicitas , sed in illo ipso deitatis κlatissimo speculo res alias ad se spectantes cernere quae ad illorum statum, beatitudinem, dignitatem, charitatem, curam , oblectationem aliquo pacto pertineant, qu)bul quis x M . neget annumerari preces necessitates clientum, supplicu., Atque hoc sensu de Sanctis defunctorum animabus Gregor. . , Qilae intus omnipotentis Dei claritatem vident, nullo modo . . crecindum

234쪽

eredendum est, quia foris sit aliquid , quod ignorent. Item

quia cum illi omnes coimmuni claritate Deum cons ciunt, quid est quod ibi nesciant, ubi scientem omnia sciunt Quas habuit aures quos oculos Elieteus, dum praesens adelset Giezi famulo a Naaman Syro vestes largent usu accipienti quos Anielmus oculos cum ambigeret aliquando qua ratione Prophetae res futurasis absentes intuerentur,ipse illustratus consimili dono Prophetis vivit absens intempli choro se tres qui Nola pulsuent, candelas accenderent, omnia compararent ad proximas preces matutinales sed haeretici talpae sunt corporibus ac terrae defixi, ac se volutantes in steriscore scarabsi. Ad eundem scopum Atheismirum S. memoriam oblitarandam referenda videtur altera haeresis, qua SS. Reliquiarumis Imaginum venerationem pietatis plenam, idololatriae audent condemnares idololatriam statuentes ubi nulla est latria Longe abest a cultu diuino honor, quem v cant respectivu-.qua reliquij s&imaginibus desertur propter ipsos sanctos, quorum sunt reliquiae mimagines, sanctis autem propter Deuiu, cuius sunt amici iiij. Honoramus Re Epis . liquias Martyrum, inquit Hieron vi eum cuius sunt Marty. Les ad Oremus, honoramus seruos, ut honor seruorum redunia ν' δ'

det ad Dominum, qui ait, qui vos suscipit me suscipit.omitto dicere quot illustribus miraculis Deus sanctorum et eliquias atque imagines honestaritis aduertus eorum hostes propugnarit ac confirmarit. Quas cum cernimus, eos ipsos in oculis habemus, eorum patientiam , humilitatem . castitatem, charitatem, virtutes o es sancta quadam admiratione suspicismi cum caelestis gloriae, qua nunc in caelis perfruuntur, amplitudine eonferimus, huius vitae breuissimae curriculum cum beatae aeternitati gloria velut in statera mentis appendimus, quo nos ad eorum consectanda vestigia vehementius incitemus. Atqui volunt imagines confusas cum Idolis nul- .lumque interea elle dii crimen qui Reliquias Sanctorum,od ἐοPlus quam Vatiniano persequum ur easq; volucr plane aboli . e tas,

235쪽

178 . L. I. De Continentiatas, an non omnem sanctorum futurae vitae recordatione in extinctam esse cupiunt. Lutheri Caluinique discipuli, ut im- pietatis palmam vigilantio Eunomio ceterisque maioritas tuis praeriperent, gloriae sibi ducunt sanctorum orpora amAhurere, in cineres redacta proii cere in flumina, ut nuper i yx in Gallia pretiosissima Sanctissimorum Episcoporum tenssais, Lugdunensis, Hilarij Pictaviensis, Martini Turonensis non . . ad aua sat habentes in suorum Regum monumenta desaeuisIe imitati x77. , barbarum illum Ethnicorum furorem, qui est Eusebio in 77 deseriptione crudelitatis in Lugdunenses& Viennenses Maristyres exercitae eorum corpora in cineres redegerunt,4 in Ro-

danum fluuium disperserunt. Longior foret disputatio si probare velim licitum esse&semperruisse imagines habere easq;

in templisi locis aeris collocare, tum& honore sacro eas venerari Saterit aduersus hostes hos Epicureos et Domini, qui ad passionis eius abolendam memoriam, men que obliterandum nihil non mouent uniciam ex Sancta Crucere augustissimo nomine IE sis petitam confirmationem ad ferre. Beza qui Lutheri Caluini caeterorum Haeresiarcharum leones celebrauit clogijs ausus est dicere; fateor me ex animo

Crucifixi imaginem detestari mimmitin Crucifixum oderit cisti, Mia longe mens Apostoli mihi autem absit gloriari, nisis in Cruce Domini nostri PE si-C4 T I, de quo loco S. August. de morte pessima occidit omnem mortem, pessimara . enim erat non intelligentibus Iudaeis, nam a Domino electa erat, ipsam enim Crucem suam signum habiturus erat ipsetnCrucem de diabolo superato , tanquam trophetum in frontibus fidelium positurus, ut diceret Apostolus. Mihi autem nishil erat tunc in carne intolerabilius nihil est nune in fronte

oriosius, quid seruat fidesi suo, qui talem honorem dedit hpplicio suo De nomine Iris v idem Apostolus alio loeo

, p. 9, semetipsum exinanivit propter quod Deus exaltavit illum de de ilit illi nomen c. quo loco sese Caluini prodit uapud entia;

plusquam ridiculi sui Sol bonici phista qui exiret sentito colli un

236쪽

oolligunt genu flectendum este, quoties nomen IE pria nuntiatur, quali vox esset magica quo tantam in sono v mhaberet inclusam. Sit ergo Caluino inter Sophistas Origenes, . sit Bernardus, sit Gregorius decimus in Concilio secundo ge i. .., netali Lugduneni qui id precipiunt an non signa conce B. δε-

ptionum re notionum animi sunt voces, notiones autem iis e mat.

gna rerum Ouaeblasphemia est magiam in sanctissima Iasu voce statuere, laicere anathema IE sis, an maior honor . habebitur terrem Regis nomini, quoties in edicto acciuiliau Adietur proclamatione, quam Regis Regum IESU-CHRI immus linguam mentemque blasphemam hominis Atheti, non enim ex inscitia sed infernali prodit malitia&Atheismo ' L mero haee Caluini blasphemia, quemadmodum illa Bezae, de cis: imagine Crucifixi, quas voces blasphemas fateor me ex anmo ..tia detestari.

abii is infimo descensu cavis τι ad inferas

237쪽

ago L. L e continentiaret, ait Tertuli habes & regionem inferorum subterraneam credere. Sed Caluinus pueriles Maniles fabulas elia censet. Nescio qu1 factum vi posteritas locum putaret esse subterrain neu in cui affinxit nomen Limbi sed haec fabula tametsi magnos Auctores habet, lodie quoque a multis serio pro eis ritate defenditur, nihil tamen quam fabula est. Nam concluis de re in carcere mortuorum animas puerile est, Ma Isae xautem animam illuc descendere ut eas manumitteret, quid opus ito haud ab limit interrogatione potuerat ut Calui innus: Quid Dei filium e coelis in terram delabi & humanam induere naturam opus suit in non satis erat mortalibus illuxisse virtuae spiritus sui. CHRIs Tu descendisse non ad Limbum , ad inseros explicat, non quo Patribus illuxerit viris tute sui spiritus, sed quia apprehendit Deum sibi iratum, insensum propter nos, metu salutis propriae amittendae, i credibilem animi perpelsum anxietatem, qualem patereturrui sciret se in sternum periturum,ut mirum non sit si in vethae sperationis eruperit. Si nunc rogat quispiam, an tunc deia.. cenderit CARI saeus ad inferos, cum mortem deprecariis est in Olivarum horto'Respondeo hoc fuisse exordium,unde colligi potest quam diros & hortabiles cruciatus perpesius fuerit cum se ad tribunal Dei reum stare cognosceret nostra causa, hoc fuit extremum i profundissimum,medium velut inserni fuit cum in Cruce non desperauit quidem, tamen ciucem desperationis emisit Horribiles blasphemiae quas sempiis ternis in orco flammaru micetiis numquam Caluinus expiabit nec mirum si detinonibus inuocatis desperans ipse , blasphemans execrans exspirauit. Quam ab omni ratione sint alienae quis non videt a R/s Tu Dominum ob hoc ipsum munus, quod sponte susceperat expiandi nostra peccata in quo se Patri caelesti obedientissimum, acceptissimum praestitit :ad eius tribunal sisti reum , diuinae ultionis leueritatem exuperi rigebuisse, an quidquameliis innocentiae sanctitatim testati diuina: dctraxerunt aliena nostra peccata Quamquam

238쪽

ea susceperat expianda . numquam tamen eorum ulli culpa

assinis fuit. Tam falsa ac fictilia est haec imputatio peccatorum nostrorum quoad culpam CHRISTO facta, quam falsi iustitie Ca ars et Cadu in istis attributae. Si reipsa non fuit insenlus Filio Pater, qui Filius insensum sibi Patrem ab siquererore grauissimo potuit existimares si numquam venit in mentem Patri, hominis damnati ac perdui Filio poenas infligere, qui potius Filius eas tantopere formidare Sciebat Patrem sibi beneuolentissimum eo ipso redemptionis operem

is etiam conciliatum in existimaret ab eo fibi gehennae sup-icium immineres Qui fuit de sua salute dubius,qui Caiphae

nefarijs Iudicibus asseueranter obi j ciebat: modo videbi- Matth, iis Dum iaminissidentemia dextris virtutis Deb, venistem in xii 'οε .Lbis caeli Et confidentiae plenus aduersus Patrem Orabat: tis.1ι Paterra manus tuas commendo firitum meum. Sed in horto ε. diuinae se eius vohintati totum consignabat: Non Po ego, sed Mis,h quod tu vis sati voluntas tua. Quam sibi repugnat ut vocem deis, 33. sperationis emiserat in cruce nec tamen desperarit aut pecca- η rit scandalo certe Caluinistis dato, st poenas damnatorum 'i'

A R. IT s pertulit, desperauit; nam non minima pars dam nationis est desperatio, ut pars praecipua faelicitatis, certitudo de eius aeterna perseuerantia. Qui conuenit, prima illa verisba Deus, Deus meus plena sint petri charitatis, postrema vi quid dereliquisti me desperationis postrema in deliberata

prima deliberata correctio praei uerit errorem non subsequia si tyrannon omnis dubitatio oritur ex impersectione fidei Adseribit Caluinus hinc extrem et poenae damnatorum totam redemptionem nostram. At scripturae uti commentulae maCaluino excogitatae nusquam meminerunt, sed pretium humanae redemptionis diuinum C ARIsTI Sansu in agnos, cunt, priique eius ac passioni ob divine personae dignitatem attribuunita Verum non hic constitit impietas Caluini nisi latissime portam aperiret Atheismo .animarum ramori:

litatem garet. Nam quae fuit sententia Brenti suit hic Cal-

i silige

239쪽

. . .

a T. I. Decretieritia ' in Migister in Catechis. 13 et descendere ad inseros

est penitus interire, non improbatur Caluino, qui volens probare animas iustorum post discessum a corpore non do mire, id est, non extingui, ut sentiunt quidam Anabaptistae, probat exanima Cu RisTI, quae post separationem aco pore non ellextincta, nec absorpta a morte, sed immort AIqr x lis permansit,&hoc significari verbis illis Apostoli, nanderetin- ἡ nimam meam in inferno. Haec nobis certissimam fidem . faciuot V, extingui morte non potuisse etiam In As secundum hominem, verum mors suit corporis lanimae se, Ba r. luti, ceterum anima vim suam nunquam perdidit que Pa- 7 tri commendata non poterat non salua esse, id volunt verba ex concionc Petti, nam anima eius diuina virtute suffulta est. ne in perditionem rueret,in corpus in sepulchro seruatu ad resurrectionem. Ratiocinatio Caluini nulla est nisi statuae idem elIe animam derelinqui in intirno, extinctam esse.imo ipsum infernum esse animet extinctionem Qusdat veru est, anima a RIs T ad tempus extincta tutrit, cum in inisfernum descenderit,m caeterae omnes quae diuinitate suffulistae non sunt penitus interiecini, atque extinguantur oportet.

Dicat quispiam ama I Tu pro se piis mortem victia se saltem impiorum animae omnes m orte extinguentur, si idem est eoingui in insernum descendere. Reclamat Caia

vinus sub finem libri, sed sibimet cbntradicit, veritatis pabitio vult errorem Obtegere. Beza Caluini sententiam monstrum cehset,sed non minus eius monstrosa est interpretario,qui infernum sepulchrum s cit de animam cadauer interpretatur. ham anima Bezaeca dauerosa, tetra, horrida diabolica, si C. HRiciae animam

r. ea cadauer credidit Q Dd apud inseros Caluinus Bera alij que

viii. 3. eorum sequaces nec verum ignem inexti Quibilem , nec veris Vi mei corrodentes, nec tenebras, nec eorum quicquam quae

scripturet memorant, de poenis damnatorum agnoscant, sed heic omnia metaphorice esse accipienda velim nihilque aliud desiis

240쪽

Christiana Cap. XLII. 33

designare quam damnatos apprehendere Deum sibi insensum , quam sit calamitosum alienaria Dei societate neque id modo sed maiestatem Dei ita sentire sibi aduersam,vte Fu fere nequeas, quin ab ea Vrgearis. Quamuis haec pluribus verinis amplificent ut dicere aliquid 'deabtur abyssum, voragis item appellent tamen reipsa nihil dicunt, sacris scripturis illudum. Nam cur Deum sibi insensum Miratum apprehendatio damnati, u nullum illis infert supplicium, si nullam piae nam sensus ae cruciatum adfret. Explicet Caluinus quae imi ea mortifera iacula, quibus damnatorum conscientiet configantur ac lancinentur a Deo. An est ipse Deus damnctorum proximus tortor ac carnise. Quod ii nullam insertio asti sensus vana est eius irati apprehensio. Panicisunt aetrores nullo nixi. fundamento, si Deus nihil adfert incommodi Itaque re ipsa tollunt inferos, cum eorum poenas omnes ac crucinus tollunt. Summum superesset poena damr i , separatio a Dei societate priuatio beaetinc vitionis. qua tame Caluthia ni iam ante praevisa demerita omni, exitumque uae, terno reprobationis decreto tectus fuerint. Quare non magis eos haec poena quaminiam absq; baptismo solius culpae origina 'riae reos cruciabit, neque modo Athgi diuinam tramae vindictam horrerent si nulla eos unquam supplicia sequerentur.

Caluinus ait Simonem Magum fide temporanea dumtaxat eredidisse qua se ipse deceperit, quis fides: sit medium inis V V k, fidem iseram si mesationem Epicurei & Lucianici ined re se profitentur, cum tamen intus rideant, cum issis fabulosa sit spes vitiae aeteeme, .cum denique nihilo plus habeant pietatis quam canes Se porci. His seipsum, suos asseclas verbis egeogie depingens mihi obuersatur Caluin Ferunt in conci-habulo quodam Gedaensi propositum a quopiam superintendenteministro. Puetatorium cum Missa& Romano Ponistrtice melius abolere non possumus, qui si dicamus semel&simul animam eum corp6re extingui. In eorum symbolo Ath illa quoque est aniculus. Quicquid de animarum habetur