장음표시 사용
711쪽
st L. III De continentia quem aut Levitam connubijs praefuisse. Sane saera semper
habita sunt matrimonia, clandestina nunquam non fuerunt inhibitari illicita nunc auri dentino iustissimis de cau. sis irrita declarata. Redeo ad allegationem S. PP. ut appareat quam impudenter et retici obi j ciantri neci .inem ante
Gregorium matrimonium vocasse Sacramentum Kemnitius
ais., ait ante Augustini aetatem ostendi non posse matrimonis, vel mi is ipsam Sacram et appellationem ruisse attributam. Beza item, oh cs nusquam ab Hier vel August. Matrimonium vocari Sacra.
Li- - η mentum Caluinus vero, neminem ante Gregorium vidi uta': matrimonium pro Sacramento datum. Quae mendacia lucus lentissime conuincuntur auctoritate Lactam ij iii habet, diu. in ait, coniugem inuiolati cubilis Sacramenta custodiat. Quasi eo formula loquendi utitur etiam Salvianus venerabillico iu-
ij Sacramenta. Et Cassiodorus coniugium humani generis V. procreabile Sacramentum Ambrosin aurem de eo qui alte-νiar. . . rius nuptam sibi postulat uxorem: Qui sic egerit peccat in ro, Deum cuius legem violat, gratiam soluit re ideo quia in Deum peccat Sacramenti coelestis amittit consortium Au- , ' gustinus plurimis locis Sacramenti nomen tribuit matrimo-x. . nio. In nostrorum quippe nuptin, ait, plus valet sanctitas Sa- nuptis cramenti, quam foecunditas uteri. Et bonum nuptiarum per 'vis omnes gentes atque omnes homines in causa generandi est,&
i. q. in fide castitatis; quod autem ad populum Dei pertinet,etiam
abis, in sanctitate Sacramenti sed hoc inter Christianos tantum: s. d. Idem iterum In ciuitate Domini, in monte sancto eius,Gεν. noc est, in Ecclesia, nuptiarum non solum vinculum; sed .. . etiam Sacramentum commendatur. Diuus Leo praeterebisior seXuum commixtionem habet inter se ullis Tr ie- e. i ct clesiae Sacramentum. Ex quibus percipere est quantoperex ιλ. Caluinus abeat a mente S. Augustini, dum comparat matri monium agri culturae, ton trinae, arti sutoriae, nihilque interi, fidelium minfidelium coniugia putat interesse. At S Aug. a Rus plurimum inteaeisse existimat, quod christianorum sit Sacra
712쪽
mentum idque comparat cum Baptismo ordinatione Sa-eramentis eiusdem generis Concilium Florent in decreto Armenis tradito Graecis praesentibus matrimonium eΣtremo loco inter Sacramenta nota legis annumerat, de quibus
omnibus definit, quod in gratiam contineant, apsam digne suscipientibus conserant in qua fide etiamnum Greci
perseuerant. Nam non admodum nuper anno Domini M. D. LXXVI. Hieremia Patriarcha Constantinop suo&re liquorum Gret ciet Praesulum nomine censuram edidit aduerissus confessionem Augustanam Lut heianorum, ab ipsismet interpellatus , si forae tu eius fidei communionem veniret, in cuius censuretc. 7. Matrimonium asseritur diuinum esse Sacramentum , num ex illis septem quae ii R Isetvs Ἀ-postoli Ecclesiae tradiderunt Apertissime id definitum a Tri rassi dentino. Cum matrimonium in lege Euangelica veletibus conubijs per Cu Ribet ubi gratia praeitet, merito inter nouae le- ''gis Sacramenta annumerandii SS. PP. nostri, Concilia ocinia uersalis Ecclesiae traditio semper docuerunt: aduersus quam linpi homines huius saeculi insanientes, non solum perperam de hoc venerabili Sacramento senserunt; sed de more suo praetextu Evangeli j libertatem carnis introducentes multa
ab Ecclesie Catholicae sensui ab Apostolorum temporibus
probata consuetudine aliena scriptois verbo afferuerunt, non sine magna CR RI si fidelium iactura: c. Quare Cania iure merito pronuntiatur Anathema in eum qui dixerit, matrimonium non esse verein proprie num ex septem legis Euangelicae Sacramentis a CHRIsaeo Domino institutu, sed ab hominibus in Ecclesia inuentum, neque gratiam conferre. Itaque obstruatur os loquentium iniqua, turpia, alsa, haeretica Caluini textum largumenta con tutata habes apud Ru ardum paucaqueidam amarulentiora hic depromam.
713쪽
CAPUT XLIV. cuos esse ιgratia conferat matrimonidi
ALVI Nus, ut solet, calumniose vociferatur: matrimonium , Sacramenti titulo commendatum, immunditiem postea, pollutionem, Mcarnales sordes vocare, quae vertiginosa est leuitas Quam absurdum arcere a Sacramento Sacerdotes' Si a Sacramento se arcere negantu sed a coitus tantum libidine non ita mihi elabuntur: nam Mcoitum ipsum partem esse Sacramenti tradunt; estri altera in eorum dogmatibus absurditas; In Sacramento conferri gratiam Spiritus sancti atfirmant Coitum tradunt esse Sacramentum, in coitu negant unquam Spiritum sanctum adesse
his praeclaris argumentis pellem Leonis asinis se detraxisse gloriatur: paucis igitur glorioso huic Agasoni faciendum est: z i iis Princ stra vocare nos matrimonium im anditiem,
, . . . pollutionem, &sordes, non probat nec probare potest, nam in o. quae ad marginem habet annotata loca magistri sententia-σει. 7. rum, Gratiani, nihil habent eiusmodi, nec Siricius Pontifex vise: pe iam dictum est, agit de matrimonijsquq Sacra
menti titulo cohonestari poliunt: sed de incestis sacrilegiso. Presbyterorum Monachorum nruptijs, licet heretici falso coniugia
714쪽
eoniugia vocent hoc praetexentes nomine culpam. De ijs alet illud δριι in earneseunt, Deo placere non possunt obsiti gradus sui Mordinis turpissimis addicti flagit ijs. Non est absurdum
amatrimonio Sacerdotes arcere, qui seipsos ante Deo deuouerunt, castrauerunt propter regnum florum. Qui capaces non sunt contrahendi matrimonij, nec capaces sunt Sa Cratnenti, non secus ac qui natura sunt impotentes ita qui Iege Ecclesiastica redditi sunt incapaces Coitum negamus esse partem matrimonij sed eius usum issicium , in quo liquid dicatur elle turpitudinis ratione concupiscentiaeis rebellionis membrorum, quod Sacramenti dignitate cohonestetur ex usu scripturet ac phrasi recepta id fiet, Turpitudi- lnem matertera tui di amita non disco cooperies.Si sedi sunt pueri maxime a mulieribus Hisunt qui eum mulieribus nonsunt com GR. inquinati. Deinde esto sit coitus pars Sacramenti non essentialis xi.
sed integralis&ante ridentinum quo tempore clandestina -- matrimonia erant valida, ipsa copula maritali affectu inita, δ'
perficeretur Sacramentum quid obstat quominus tu ingratia Sacramentalis conferretur, si nullus erat obex ex parte coniugum nam mmodo cum ex legitimo fine procreandae
prolis, aut reddendi debiti ex iustitia, legitimus adhibetur usus conivgij gratia sanctificans confertur, quae illi respondet operi meritorio, rideat quantumuis homo prophanus Caluinista; qui res omnes sacras prophanasque derisui habet. Potest actio quςdam pars esse Sacramenti grauior culpae obnoxia, ut si quis sacrilege baptismum conserat, aut absoluti nem vel Eucharistia ne dicam caenam Caluin isticam recipiat, prauo fine ex ea parte actio est immunda, sacrilega, lethi- Iera, qua parte tamen ab institutione Ci Ira I manans. munda sancta salutifera illique adsistit Spiritus sanctus, gratiam conferens nisi ob ex obstiterit Origenis sententia relata a Gratiano eo pertinet; ut intelligatur non necessario requiri specialem gratiam Spiritus sancti, ad actum coniugalem, ad quem sussiciunt naturae vires, aut rite instituta ratio, quando spectatu
715쪽
spectatur Vt naturalis usus coniugi j & si sublimior finis a hibeatur, ad prolem Christianam ex Dei gloria suscipiendam , ad charitati vel iustitia obsequendum, tum requiritur auxiliu gratian, ut ea voluntas utendi legitime, Christia. ne coniugio concipiatur. D. August. ait bonum beatificum Iulian esse quod beatitudinem promereatur, quando quis utitur
coniugis carne, non ad libidinem explendam , sed ad sobo lem ob Dei gloriam propagandam negamus igitur in coitu
nunquam conferri gratiam, nunquam illi adsistere Spiritum sanctum , negamus praeterea esse Sacramentum sedeo praetermisso, quo tantopere delectatur Epicurgus haeresiarca ima
trimonium confert in primis gratiam habitualem inius am,qua coniuges sanctificentur,in mystico CHRIs T corpori, ut membra viva, arctius innectantur tum auxilia suppetit actualia, quibus inter se germana charitate iungantur, ad Christianam prolem suscipiendam , meducandam ut sicut monet Apostolus,viri uxores diligant sicut C nais v s dilexis Ecel sam, uxores subdita sint viris sicut Ecclesia CARI sTO.
Vxor in marito CiRIs vi, uxorem maritus in Cis ins et o diligatu neque vir suae potestatis terminos excedat, ne que mulier obedientiam subtrahat, sed sancto amore coniuncti ad usoue vitae finem commune iugum tolerent ac trahant, alter alterius onera ferant,&tribulationem carnis communibus ossicijs inter se partiantur. Deinde gratiam confert matrimoni j Sacramentum, ad Christianam liberorum educationem, tum in sana ac recta fideri religione tum in honestis moribus homine Christiano dignis institutionem, ut coniuges ipsi permaneant infide& dilectione, in eademque proin lem suscipiant quae baptismo regeneretur& mundata ab originali peccato CHRis T in corpore tur tum in Dei timore in sancta conuersatione educetur ac moribus Christianis insormetur,pars sit acciuis,no modo polytice, sed Christia ne reipublicae, vitamque agat eo nomine dignam, ac deniq; ad beatam regni festis hededitatem perducatur. Qua parte matrimonium
716쪽
Christiana Caρ. XLIV. 6 33trimonium dicitur remedium concupiscentiae, confert gratiam, qua coniuges intra temperantiae ac modesti et limites cohibentur, ne libidinis aestu atque impetu abripiantur: sed eum honestate nuptiarum contineant atque coerceantu Item ut sibi mutuo datam tidem sanctu conseruent alieni ab omni adulterio ac lasciuiae flagitio,qua de re onsuli potest S.Augustinus &Fulgentius, ille tract. 9. in Ioan hic epist de debito coniugali: sanc sequis ad hoc debitum mutuae seruitutis, aliaque matrimonil attendat onera, perspiciet non mediocri pret-udio gratiae opus fuisse, sine qua gratia usus coniugij magis
irritat&accendit concupiscentiam, quam moderetur reprimati quanquam Dipsa copia assuetudo non raro fastidium pariat inter coniuges, mutuum'ue amore in si non extinguit, non parum imminuit. Quid uaccedat interdum alterius coniugis aegritudo diuturnior Silonginqua peregrinati, si molestae rixae orbitas, aut prolium multitudo, quibus alendis non ussciant rei familiaris angustiae non admittit lex Euangelica quod Mosaica vetus diuortium , aut polygamiam, aut accusationemri explorationem uxoris suspectet de adulterio, qualis praescribitur Numerorum s. Par est utrius. que coniugis in alterius corpus potestas, ut inexplebili fatis nil cupiditati. Non sine causa vocat S. August. serre Innal. vincula coniugi j quae non nisi alterius morte rumpantur, ιε' dura grauia toleratu, frigida, quod nihil citius ac faciliusquam amor coniugum refrigescat, breui temporis inte uallo feruidior, mox fere reliqua vita congelascit.
717쪽
C A PV XLV. 2 Inest ineundum matrimonium, seius Uus adhibendus.
AMNABILEM illum errorem, quem proxime praeuidebat exoriturum daemoniorum d ctrinam appellat Apostolus prohibentium uinbere, nuptias malo Deo, seu daemoni adscribentium ab haereticis per summam calumniam, Cathclicis assingi iam saepe demonstratum est quam haeretim postea exsulaitarunt Armeniis Almaricus quidam tempore Innocent. III qui eandem damnauit. Esto prohibeat Eccleialiari icerdotibus , ijs qui sacro ordine, vel voto contine notiae sunt illigati, coniugia; non tamen ea damnat, ut ex se malain impura, ex malo orta principio Ad veteres illos haereticos propius accedunt recentes, ut in alijs item haeresibus e rem posteri ac vestigijsinhqrentes, qui nullam Matrimonio gratiam ac sanctitatem deterunt i qui tonstrinae sutrinae illud aequiparant. Nemo negat orthodo Xorum, quin matrimonium diuina naturali lege institutum , res sit bona mone is sta imo ex quo agis avs Dominus illi dignitatem adiecit sacramenti, res sacra religiosa, ac diuina, superioris gradus ordinis quin eius actu si usus modo legitimeriat,sita citus&honestus; adeoque etiam in gratia, ex supernatura ii fine exercitus, ulterioris gratiae ac gloriet meritorius. Sed quaestra
718쪽
questoeli inter Catholicos,an solus primarius finis suscipienis viae foris necessario semper sit adhibendus,an incontinenis tueaci ornicationis vitandae causa possit exerceri qui videtur alter secundarius finis coniugi j, hoc praesertim statu naturae lapset quo valde grassatur ac dominatur concupiscentia. Si vel veniale peccatum admitteretur, utendo coniugio fornica tionisin incontinentiae vitandae causa ; non poste hoe fine
matrimonium , iniri a ijs, qui sunt impotentes generandi, uti sunt senes frigidi, morbidi, valetudinarij.Nequidem pecocare venialiter, qui propter vitandam fornicationem exigit debitum coniugale, de eo qui reddit, nulla est dubitatio,
cum honestum iustitis finem tibi propositum habeat, alte in rius veniale peccatum impedire non teneatur sed eum qu que qui exigit non peccare venialiter, tradunt multi scholastici, Altisiodorensis, Durandus, Paludanus,Capreolus, Caietanus, alij quos allegat Thomas sanchea: sementiam Ap stoli, hoc autem dicosecundum mistentiam explicant de ma , . trimonio,quod tanquam minus bonum conceditur, omissis i. r. meliore, qua rationem Martinus aiebat, coniugium peris tinet ad veniam, virginatas ad gloriam, fornicatio ad poenam. -'Matrimonium adeo iam hominum genere multiplicato, non φ μὴ praecipitur, cum non sit bonum necessarium, nec consulitur tanquam maius bonum, uti virginitas, sed dumtaxat permit titur, tanquam minus bonum . Canerum ex S. Augustini aliorum veterum interpretatione Apostolus non loquitue
de matrimonio ipso, sed de eius usuri actu coniugali, qui fit
per incontinentiam. Illud Hoc autem dicosecuniam indulgenistiam, referri debet ad praecedentes sententias propter fornica-
tionem unusquisque si m uxorem habeat ubi habete, idem est
quod uti, reuertimini in idipsum ne tentet vorsitanas propter ineontinentiam vestram. D. August mihi videtur hoc tempore solos eos, qui se non continent, coniugari oportere secun-- ηρ
dum illam eiusdem Apostoli sententiam, quod ββ non conti
719쪽
peccatum sunt nuptiae, quem in comparatione fornicatio is nis eligerentur, minus peccatum essent, quam fornicatio sed tamen peccatum essent. Non itaque nuptias secundum, eis niam concedit Apostolus,nam quis ambigat absurdissime diaci non eos peccasse, quibus venia datur. Sed illum concubiis tum secundum veniam concedit, qui fit per incontinentiam. ., ii. non sola causa procreandi, quem nuptiae non fieri cogunt,
ii ij. sed ignosci imperant idem alibi, reddere debitum nullius
est criminis, exigere vero Ultra generandi necessitatem culpet mn venialis. Iterum sola generandi causa est inculpabilis utrius- que sexus commixtio. Iterum inter eos qui aedificant lignum, enum, stipulam, numerat eum , qui sic miscetur uxori, ut . - modum ibi non teneat praescriptum tabulis, procreandorum .... liberorum causa. Idem confirmat sexcentis alijs locis Augu-ἡiis. f. stino subscribunt Beda, Fulgon de fide ad Petrum, Grego-d ρες rius, in responsione ad O. interrogationem Augustini Anglorum Episcopi,&p. 3.pastora. admon. 28. Eiusdem senten- , ὀ , Uae est S. Hieron. a. in Quinianum, in Apologia citatus a
adco, Gratiano Ex scholasticis, S Thomas, Bonaventura, Riis .ep. I.e chardus, Petrus Sol,lecti. Is de mair. Eiusdem S. Thomae , , sententia est actum coniugalem, si fiat sanitatis causa, non ca-
rere culpa quanquam non existimetur futura,plusquam veni
, lis, ut cum fit delectationis causa quod si partim generatio-3 nis,partim voluptatis causa, quanquam haec non sit praecipua, non vacabit culpa inare solam causam ob quam iniri matriamonium possit, ac de oeat procreandorum liberorum agno scunt rectius sentientes; duas vero, ob quas reddi possit debitum, exerceri coniugalis actus, cum fit generationis causa, fit ob eum finem ad quem matrimonium natura sua re ex diuina institutione refertur, cum fit videbitum reddatur,exeriscetur actus iustitiet, quo reddit ut alteri quod suum est: neque refert quod alter forte ob intemperantiam petat. ac venialiter peccet quia non censetur eius peccato cooperari, qui quod natura sua recte fieri potest, praestat; alioquin perplexus semper
720쪽
per seret coniunx, de alterius animo deberet inquirere; August. ait eo ipse, quod sibi coniuges debitum soluunt; GAu. etiamsi id aliquando intemperantius Mincontinentius expetant, fidem tamen pariter sibi deberes; qui debitum reddit, minime subseruit coniugi ad peccatum, sed ad te debite: - sum si utatur indebite culpa est,tentis, non debitum reddentis. Nec simile est de furioso gladium repetente, quo in
sui vel aliorum perniciem est usurus nam eius peccatum ex charitate tenemur impedire, hic nullum sua natura conditione est peccatum, cum actus coniugi recte horeste exerceri queat. Praeferenda videtur ac vincere huius partis auctorum, ac SS. Patrum auctoritas sed si licet meam interponere sententiam , dicam, ut nunquam permittitur cibum aut
potum sumere voluptatis causa, nam id in ordinatum est ita nunquam permictum est uti coniugio voluptatis causa ut cibus te potus ad indiuidui conseruationem, ita coniugi ivsus ad speciei propagationem refertur voluptas vero velut apinpendix consequens minime per se expetenda. Tametsi
igitur non liceat uti coniugio, voluptatis causa , vitandae a me incontinentiae videtur licere, ut cibum totum sumere licet, famis ac sitis explendae causa quamuis de indiuidui sui conseruationet nihil quis animo cogitet: sed ut expleat hoc natura desiderium atque officium; ita&siquis nihil de propagatione speciei&liberorum procreatione cogitet, explenis dae concupiscentie a natura nobis insitae quae semper eo reis fertur, coniugio utatur, naturae implebit ossicium neque peta. cabit quemadmodum sumptio cibi ac potus semper eo tendat ut individuum conseruetur, ita coniugii usus ut species propagetur; esto per accidens quandoque secus accidat. Quam is quam deprauata modo natura discrimen est aliquod inexpletione utriusque huius cupiditatis . Quare ab alijs bonis auctoribus, matrimonium post lapsum dicitur institutum in remedium concupiscentiae; quia per peccatum irrepsit libido carnalis,&per matrimonium excusatur, ut dumtaxat venia-