장음표시 사용
741쪽
via defensionis , quamdiu perseuerat in poenitens, qui pec in cauit coniunx &e. QuiaDd vi ab eo periculum imminet alteri; non iure matrimoniali ob violatam matrimoni fidem, ad condignam illi poenam imponendam. Si nullum subsit per culum, habet locum quod ait Hieron. in Matth. 9. Si ita est causa hominis, grande pondus uxorum est, ii excepta forti cationis causa eam dimittere non licet, quid enim si temuis lenta fueritu si iracunda pi malis uroribus; si luxuriosa vigulosa si vaga si iurgatrix si maledica, tenenda erit eius m di, velimus, nolimus sustinenda est: cum enim essemus liberi voluntariae nos subiecimus seruituti. Si constiterit in alijs criminibus a fornicatione coniugem drmissum vere esse conuer sum, correctum recipiendus erit uti iubet Urban. 3 extra.deissi uortijs c. de illa autem excipitur tamen haeresis sit quis intexterno soro haereseos sit condemnatus, non tenetur eum poenitentem coniux innocens recipere, ut eodem capite de claratur: quia praesumitur idem perseuerare periculum. Cum enim multae sint fraudes simulationes haereticorum, meritor sibi ac liberis timere potest innocens coniux, ne sorte non sierancer conuersus,aut ne mox, t solent, ad vomitum reuerta in
Matrimonia hier Ethnicos valido contracta sunt etiam natura sua indissoqubilia, etsi minus quam inter Christianos, quibus accessiit ratio Sacramenti Disputant an haec in dissolubilitas sit iuris naturae an positivi diuini, an dumtaxat Ecclesiasti ei Sane eonformis est iuri naturae rectae rationi, quae ad liberorum honestam susceptionem, educationem institutionem, ad mutuum coniugum amorem, fidem tuendam, dictat nunquam di Tolui debere coniugium. Quare sino primis naturae principijs conclusionibus certe ex eadeducti continetur haec indisiolubilitas; pertinetque ad secun-darium quoddam ius naturae, in quod tamen dispensatio a indere queat, ut de polygamia plurium uxorum iam dictu.
742쪽
. Apud Romanos primis ab Urbe condita quingentis de eo ampliti Cannis repudiis inter virum, uxorem nullum intercessit, teste Valerio Primus, inquit, Spurius L -ω Carvilius uxorem sterilitatis causa dimisit, qui quamquam liberali causa motus videbatur, reprehensione tameno caruit, quia nec cupiditatem quidem liberorum coniugali fidei preponi debui e arbitrabantur. Apud Iudaeos iusta causa non erat sterilitas, cum maxime apud eosdem polygamia esset permissa, ex Deuter et . Sed foeditas, adulterium &c. Ibidem videtur iudicariri Ierem. 3. non licuisse post repudium ad alias nuptias tranli re, quando talis mulier polluta, Mabois minanda coram Domino facta dicitur alteri viro coniuncta, illique comparat Hieremias Ierusalem peccatricem, quae re cedens a Deo fornicata fiucum amatoribus multis idolatriae dedita.
743쪽
apud Iuda os licueriis morisceat
VANQUAM haec vocabula diuortis 2 eis pudιum, indiscrete usurpentur,is si quid est dis timinis diuortium inter virum uxorem, rei dium sponte; fieri dicatur, tamen doctrinae clarioris gratia Acholastici diuortium appellant.&habitationem. repudium quoad substanum coniugale sunt qui opinentur apud Iudaeos super repudio Deum dispensasse ut utrique liceret ad ma aliud matrimonium transire, Scotus, Durand. Palud Caiet. υ- 7 Abulensis , Maldonatus, Bellarminus Malij. Probabilior videtur sententia, quam Magister& S. Thomas indicant,d 33. DominicusSotus, alijsequuntur, repudium Iudaeis nunis quam fuisse licitum, sed dumtaxat maxime permissum, ut non excusarentura culpa, sed a poena liberarentur, quom Matib. do permissism fuit alienis scenerari Pharizaeis ex var-39 o Domino querentibus,liceretne homini dimittere uxorem , quacunque ex causa , respondit Dominus non licere. suamque responsionem ex prima matrimonij institutione. probauit. Quod Deus coniunxit, homo non separet. Tu illi, ex Deuteron. . quid ergo, inquiunt, Moyses uaanda uit
744쪽
Cἔriniana Cap. L. 66 Init nobis dare libellum repudi dimittere At Dominus
commutando mandandi verbum in permittendi, veram legis intelligentiam aperuit . uoniam forsis ad duritiam cordis vestri, permisit dimittere uxores vestraι, ab initio autem non fuit=c Moy ies non mandauit tanquam bonum, sed permisit tanquam minus malum, quomodo permisit usuras ab extraneis exigendas. Eodem pertinet C saxis a Domini doctrina Matth. 3. Dιtium es autem quicunque dimiserit uxorem, de ei libellum repudi Eo autem drco vobιs, quia omnis, aratth/qu dimiseri uxore sua excepι fornicationis eausa Incιt eam mae 3 chari, a qui dimissam duxerit adulterat. Que locu explicans S. Aug. l. I. deser m. Domini in monte c. I q. Qui praecepit dare libellum repudij non hoc prς cepit, ut uxor dimittatur, sed ut dimittere volens, det libellum ut iracundiam temerariam
proij cientis uxorem libelli cogitatio temperaret dum ille a Ictabis exaraturin prolixior mora interponitur. Similia habet contra Faustum I9 2O. Non dissidium concedens, ait Hle. ron. sed auferens homicidium. Quod Deus dispensarit in Polygami plurium uxorum , erat honesta causa, multiplica,' tio populi Dei, at cur in repudio dispensaret, nulla fuit causa cur permitteret, causa fuit duritia cordis Iudaeorum, periculum uxorici dij.Maioris mali vitandi causa permittitur minus. Non fuit igitur dispentatio, sed permissio. In Euan. gelica lege CHRIs Tu, Dominus instaurator naturalis diuinae legis utrumq; hoc matrimoni vitium polyganaiam& repudium sustulit, reuocato matrimonio ad privi quam institutionem. Post CHRIs Tu nunquam auditum est inter Christianos libellum repudisdatum fuisse, nec ulli concelIam facultatem repudiandi primam uxorem alteram ducendi. Sunt quidem declarata quaedam matrimonia lata a. quia legitimus desuliis et consensus, aut allud impeditnen tum dirimens esset temporis lapsu detectum, nunquam
men quae ab exordio sui contractus rata erant nam rimoni a re periunturnali alterius morte dilioluta. Quare uuignis est im-t ruta pudentia
745쪽
Pudentia Buceti, dum parem externo magistratui ac Moysi potestatem atque auctoritatem in dissoluendis coniugijs trisbuendam censet nihilque vult elle impedimenti, quo minus cognita causa diuorti alter vel uterque coniux ad secundas nuptias transvolare queat. Ratio,qua CHRISTV usus est, Deum no plures, sed tantum unam tae minam, ni fecisse viro. ac proinde non debere plures haberes, nam dimitteret aliam ducere valet etiam cum ob fornicationem uxor dimitistitur quod uni viro una tantum farmina H creata, inuod Deus coniunxit in unam carnem non debere seiungi. Permiis sit in saeus uxorem adulteram dimittere ne cogerem turmariticum adulteia plenam doloris vitam agere, non taliam ducere liceret, satis est si liceat priore liberari. Quod obi jciunt haeretici CARI saevia nihil maritis concellisse, si non licea liam ducere ineptum est hominum pluris carnem quam honorem animique pacem aestimantium . Vitienim boni pro magno beneficio ducunt, quod sibi liceat mala uxore carere, quamuis aliam ducere nofi liceat. Imo hoe
ipsum quod non liceat aliam ducere qui prudentiores sunt
benefici j loco habent, quemadmodum qui naufragium se . . mel secerunt quod ubi iterum mare tentare non liceat. Haec Maldonatus. Quae vero Κemnitius ex Erasmo alijsque Rapsodij pro diuortio& repudio colligit, accurate ditatuit
Bellarminus cap. 7. Notat autem obiectione . non praetereundam silentio heretici istius insignemin impudentem calumniam, qualis este solet haereticorum ferream frontem, dum poenitentiam Fabiolae commemoratam a S. Hieron.qua plane coarguitur eorum haeresis, mendaci j inuolutam auridet ob ij cere: Hieron inquit Κemnitius Epistola ad Oee num narrat publicam poenitentiam Fabiolae, quae nupserat alteri viro, priore vivente, post diuortium factum causa fornicationis, sed addit hoc non ut peccarum mortale comisanisisse, neque tantum Papiniani leges sequutum, sed fecisse iuxta dictum Pauli, melius est nubere quam uri, xvoloquis
746쪽
niore viduas nubere, neque poenitentia publiea Fabiole esticit peccatum esse simpliciter mortale, nam xillis, qui adulterum sine diuorcio retinebant, duorum aut trium annorum
iniungebatur poenitentia. Quid sibi vult Κemnitius. addit Hieronym non fuisse peccatum letale ubi nam hoc addit et si de opinione Fabia,lae no est disceptatio,quod illa per errorem senserit, sed Hieronymi contextus apertissime mendaciscoaringuit Κemnitium. Neque dicit Fabiolam secutam esse legem. vapiniani Pauli, imo illam contra legem Papiniani secisse, Papinianus enim viris fraena libidinis laxat, non aeque mulieribus, quarum tamen par est ratio cum viris in omni iure co- iugij quoad Apostolum. Aliae Iuni leges Celsarum, aliae CBRI-s I , aliud Papinianus, aliud Paulus noster prς cipit. Quod hi excusationeis Fabiolae affert illa Apostoli loca, eo pertinet ut ostendat illam partim ex infirmitate, partim.e ignorantia peccasse, existimarat enim illas Apostoli sententias ad se perti in nere, tu quod ignoraret rigore Euagelicet legis, tu quod ardore concupiscentiae seipsam falleret, fuisse peccatum laetate de
monstrat Hieronym. quia fuit contra CHRISTI praeceis plum. Praecepit Dominus uxorem non debere dimitti e
cepta fornicationis caussa &si dimissa fuerit, manere innuinptam. Quidquid viris iubetur, hoc consequenter redundat in seminas. Igitur Fabiola, qus persuaserat sibi virum a se iure dimissum, non tantum adulterio, sed omnibus flagit ijs coopertum, nec Euangelisvigorem nouerat,in quo nubendi
uniuersa cautio viventibus viris, neminis amputatur , dum multa diaboli vitat vulnerii num incauta vulnus accepit. Sed quid ergo in abolitis mantiquis moror, quaerens excusare culpam, cuius poenitentiam ipsa confessa esto Tota urbe spectante Romana ante diem Paschetin Basilica quondam Laterani, qui Caesaris truncatus est gladio , stetit in ordineret nitentium Episcopo, Presbyteris,in omni populo, collacrymantibus p a sum crimen , ora lurida, & squalidas manus , sordida colla sub sit, & infra aperuit cunctis vulnus suum
747쪽
suum distoloremincorpore cicatricem flens, Roma coninspexit, di isoluta habuit latera nudum caput, clausum Os. non est ingressa in Ecclesiam Domini, sed extra castra, cum M A Rura sorore Moysi , separata consedit, ut quam S cerdos eiecerat, ipse reuocaret. Quis veniaIem dumtaxat culpam in eiusmodi publica poenitentia Mauri ins nobilis eiectione ab Ecclesia recognoscat Κemnitius,non dico, ni alia, sed grauiora sua laetera, simili unquam poenitentia ex pia uita Canon, quem citat, intelligitur de eo, qui in adulteriuuxoris consensu, quod est letale alioquin licet adulterum tolerare, praesertim poenitentemin expedit interdum aduersus tentationes ostiones , quibus ivstulabatur non raro Κemnitius. Operaepretium est catalogum, quem apud bonum auctorem reperi causarum ob quas apta haereticos diavortia permisiuntur , hoc est dissolutiones coniugi etiam quoad vinculum, milla enim alia agnoscunt diuortia, hoc
In primis abrumpi vult Caluin matrimonium absque 7oo. consensu patentum initum Cal. lib. q. cap. 9 s. 3 7. folio e s. Nihil discriminis agnoscit inter id, quod Illicite dicquod inualido factum.
Idem statuit in matrimonio leuiter inito, quando curato in res postulant,ut dirimatur.
Item si quae pro virgine accepta est, deprehendatur non esse virgo. Item, si alter coniugum lepraaliove morbo contagioso, rinsanabili laboret. Item, si adulterium interueniat. Item , si maritus ab uxore discedat ad vagandum, iterum ac tertio monitus.
Item denique, si alteruter ab altero per annum perperam absit. His septem Caluinianis diuortijs addenda, quae Lutherus& Bucerus Caluini magister commenti sunt. Octauum
748쪽
octauum diuortium a Luther inuectum inter virum Lib. a pauperem ac st minam diuitem , quem illa retinere nequit no amnium amicorumue Obstacula monial. 9. Quod idem Luth. I. Corinth. . permittit quando . s. coniux coniugem ad furtum aliudue peccatum inducit odition. Io. Quod Luth uxori Christiane denuntiat si haec a VH marito Ethnico vel pseudo Christiano deseratur,xa. Quod Lutherus ijs concedit qui ob frequentes rixas
Ia Traditum a Bucero laxius etiam habenas carni remit. tit, si quidem alterutri coniugum potestatem facit nuptias '
dirimendi, aliudque coniugium ineundi, quoties alter det
alterius arbitrium non accommodat, id est, quotiescunque ιν. ,1 vel maritus uxori , vel uxor marito displicuerit, quod quid aliud est, quam matrimonium instabilius reddere quouis contractu ciuili, quem constat alterius malitia infringi non posse. Existimatur Berengarius insignis' es archa Sacrament riorum Ec Anabaptistarum parens hunc errorem primus induxisse , matrimonia legitima dissolui posse. xlicere,omni bus seminis uti, non esse infantes baptizandos, ut ex Guid mundo refert Belluminus lib, 3 de Eucharastia c. 8.
749쪽
Matrimonium ratum non consitim matum
dissoluitur per religionis ingressum.
E in dissoluendo matrimonio etiam consumma into perfaciles sunt ludibundi ac leues haeretici,sic in eo quod ratum est&adhuc integrum dirimendo difficiles sunt ac morosi Censores odio quodam instituti religiosii, utroque in genere vere Epicuraei, quare ut eos male habeat, osores religioset vitae, hec eius lausi eximia praerogatiua paucis est exponenda: Canones,quibus ea traditur exstant complures in decretalibus,tit. De conuersione cohiugatorum&tit. Desponsal. Ainlexandri III. Innocenti III. Per prosessionem Mona. sticam inconsummatum di tui matrimonium, ita ut coniugi relicto in seculo liceat aliud inire testanturquo Pontifices in his deeretis sequi se vestigia suorum antectabrum, quaes, Q. quidem habemu pud Gratianum ΣΠ. quaest. a. quibus p dis . stremo accessit authoritas ridentini lasI a canin Exempla x. d. ex historiis plurima conferri possunt. I. Tectae Virginis, quam r. li Apostolus Paulus a nuptijs cum Tamiro initis reuocauit ut a ' testantur Epiphanius, Ambros. apud August. Faustus. a. Caeciliae, quae prima nocte nuptiaru recusauit amplexus Ualeriani,
750쪽
Ieriani qui Custici et Virginitatem eonsecrare decreuerat. Simile habemus exemplum S. Euphrasi ei apud Metaphrastem 3. Alexij, qui prima item nocte nuptiarum intactam sponsa in deserens peregre profectus est, quod exemplum Magister quoque ient. recitat, nec incredibile est eum solemni voto se obstrinxisse. q. Machari . inter Eremitas praecipui, epulo nuptiali celebrato cum vespere thalamum esset ingressurus, ex urbe egrediens transmarina per ijt, ceremum elegit. Eadem habet Gratianus .s Apud S. August. 8.confess. cap. 6. duo milites Palatini lecta S. Antoni j vita, eius imitandi desiderio, vitam Monasticam amplexi sunt, relictis sponsis, quae, ubi id cognouissent, similiter sanctimoniales effecte sunt. Dicuntur apud veteres sponsae usque ad matriamoni j consummationem , quomodo Canones loquuntur iis tui de conuersione coniugatorum, ipse Augustinus lib. 8. cap. 3. institutum est hinc ut sponsae iam pactsi per verba depraesenti no cito tradantur ne .lem habeat maritus datam, quam non suspirarit sponsus dilatam. 6. S. Leo bardus apud Turonense ruptis nuptialibus a deribus cum honesta puella Monachus effectus est. 7. Gregorius lib. 3 dial .ca. IAE narrat Gregoriam virginem nupti j iam constitutis ad Ecclesiam confugisti, Tanctimonialis habitum induisse. 8. Oditia apud Anglos regina contra viri voluntatem ac cersitis Episcopis, cum adhuc esset intacta velamen sibi curauit imponi, apud Surium in eius vita.
9. Denique apud Bedam lib. . . hist. cap. 9 8 Ediltrida regina marito petenti debitum recusauit, quod religionem ingredi vellet, uti mox ingressa est. Ratio duplex adferri
Prior semper licitum est de statu minus persecto transire ad persectiorem, cum id fieri potest absq. alicuius det tamen to at status coniugii minus perfectus est, religionis persectior, ad eumque transiri potest sine alterius detrimento,si-