Beiträge zur Sektengeschichte des Mittelalters

발행: 1890년

분량: 756페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

quem primum communiter comedebant, Sive panis communis, distebant haeresieo benediuite euhor et diutus haere-iiuus respondebat: Dous vos benedieat o ducat vos ad bonum finem; et, ut dixit, quando bonodie ebatur panis haereticus modo Supradicto, omnes credentes stabant pedes et do ponebant caputium, quousque diutus panis enodiutus suisset. Et quando seiderat dictus haeretilii dicium panem, primam se issionum dabat primo redonti et secundam secundo se sic successive, et quilibet, quando recipiebat di- tam se issionem, dicebat dicto haserotico: enodidit Sentiorio dictus haereti rus respondebat Deus vos benedicat et du- stat ad omini nona Et si do dicto pane benedicto credontos faciebant fibrias, oportebat quod extergerent eum alio pane scutellam vel dyphum sic quod nulla mi ea r0- maneret ibi de dicto pane. Quando etiam portatur scutellavo aliquid aliud in mensa dicto haeretico, creden S, qui portat ei, diei diei haerotido benedicite sentior o dictus haereticus respondet Deus vos enodicat et dueat vos ad bonum finem. Et quando jam dietus haereticus comederat, Cum vino abluebat scutellum, et deinde abstergebat cum mappis et ponebat in vagina et post haec distebat erodondo: a uel enher qui ait no mentis ni o falhit nos amen a

bona su et nos utre nostres amis et nostras amissas e NOS

doue mus de bos agasanhas, id os ille deus qui non os fl-lit, ne mentitus est, ducat nos ad bonum finem et fulvot nobis nostros in tuos et nostras mi eas et de nobis plures bonos uel isaesere. Et quando redentes volebant orare Deum post mensam, dicti haeretici dicebant, quod dimitterent rogare Deum bono homini, id est haeretico, quia Credentes non erant digni rogare Deum. Eleemosynas vero liburiter

faciebat ipse loquens cuicunque, quando poterat, idet libentius o magis voluntarie eleemosynas sae et letis haeroiicis, pila credebat plus merere autendo loemosynam toti Abnereiicis, quam quibus junque aliis quia sit ibi datum su0rut intelligi or diutos noro ii eos oblationes oro, quae fiebant in oculosia, nihil apprei inbut diutus Guiliolmus eli-

242쪽

basia astroiiuus. Ii fui interrogatus, si audivit a dietis a Delieis vel credidit, quod aliquod peccatum vel peccata es

Sunt, quae non possent indulgeri, ut remitti in praesenti saeculo per aereticos vel quos Cunque alios respondit, quod audivit a Guillelmo Boli basia, melio de Portis Pruda Tn- vernorii set ut id titur iis Philippo de Constantino quondam nereii eo quod, qui euent in Patrem, parcetur ei; et qui pocent in Fili uiri, sinii litor sed qui de ea in Spiritum

Sanetum, non remittetur i, ne in hoc saeculo, nee in suturo, nec habere Pata Satri, O quietem unquam. Audivit

otiam ab is haereti eis, quod, qui deceperit unum haereti eum in uno obolo, ni in a jus non valebit ali uiri, et qui dis- celaverit haereticum, anima jus non intrabit in regnum coelo ruin, ne habebit requiem unquam. Diuebant tamen, quod credonios, qui dis relabant haereticos et os api savi0bant pro O, quod habuerant in entendensa majore in Oenam in uentuplum sentirent, quam illi, qui non norant Credentes eorum, qui dictos haereticos apiebant vel capi bel0bant pro eo, quia non habu Orant in ontendensa. Item etiam die obant de haereti eis, qui postea eonvertebantur ad stem catholicam et discolabant alios haereticos et credentes, sicut di etiam si de erodentibus, quod scilicet eorum antina nunquam intraret regnum Patris noe habebunt pausam vel o quiem; non tamen propter o , si bonus honio, id est hae rotiens , indaei non lotur, id os ad fidem catholicam convertatur, discolo haereti eos et rodentes, animae illorum, qui fuerunt lineretienti per eos, dum erant haereti ei et feceranto is quod in is orat, do paradiso sexibunt; et videtur i. quod diei haeretiei tenorent, quod, si haeretilia sacer taliud peccatum, propior quod uberet torum relicto reti Cari, sicut si urnaliter poston cognosceret mulierem, ut supradietum os do diet GDillelmo Belibasia, poterat iterum re-haseroticuri se bonus homo fui ei sod si ad id in Itomatiae

ecclesiae convertoretur se ullos haereticos et redentes discolaret, set X tune non licisset re has rei tenvi si tamen a roticum capere vol dis 'elare orat polentum in Spiritum Sanctum, si hoc redon vel uereticus su D rei non audivit n

243쪽

dieiis haeresistis, quod rouoi dolus. Ipse loquon etiam prae- dieii erodidit per supradiutum tempus. Iiona interrogatus, si nudivit a dieiis haeretistis, vel credidit, quod dii ii ueroite haberent distineios gradus et 1 dinos in oculosia eorum, habenies diversas potustates spiri tutilos respoudii, quod audivit a diei uiliolino Belibas ii,

quod omnes de sucia eorum rant aequalos, fratres, quanium nil potestatem spiritualem deipiendi et haereti candi

homines ad fidein et socia in portam, sive sanos sive infirmos,

et quantum ad indulgondum omnia dedaia et ad faciendum omnia, quae ex inobant ad ovum colos iam tamen ipsi inter se constituerunt unum diaconum, quem vo Cabunt Suum

Majorum, qui habebat potostat in declarandi dubia, si em gerent inter eos, et otium corrigendi illos, qui erraront, totium quod lo poterat rolinereti rure illos linereticos vestitos, qui ceciderant a statu suo cui titim tilii obediro habe noni. Audivit an doni ab is, quod tulis instonus osset in partibus istis ot ipso etiam, ut dixit, supradiuta Credidit. Item interrogatus, si nudivit a di iis a fretieis, vel credidit, quod matrimonium inter virum et misi Orom, quod sit in oeelesia atholida, nihil valeret et quod conjuges, quando

se mutuo carnaliter Cognose obunt, decabant tantum vel

plus, sicut Si conjuges non ossent respondit, quod audivitii Guiliolino oli hasta se a Philippo do Constantino quondam haereti eis, quod matrimonium arnale intor virum et uxorem nihil valebat, sed matrimonium spiritualo, quod erat in lor animam se spiritum, quando scille et anima, quae Sem por manebat in homino, o spiritus, qui vadit i revortitur sunt boni et onjunguntur ad invidem, sic quod anima vult illud idem, piod spiritus, o spiritus, quod anima, et On-voniunt in inii te, o tuli matrimonium si quod Deus b- Cit. Die Obant otium, quod semper magnum peccatum Si,

cognoscere quamcunque mulierem, etiam X Orem Propriam, Sod X quo bonio non potorui uitiinere a missiore, molius Urni, plod homo no ipse tot unum mulierem, quam si ros ad diversus, quin do illa homo sin se tot pustros et socium O-

244쪽

nam, quando Deus vult, quod ionio potos invenire mulierem bonam sed tunc erat et bene continet ut homini. quando redon habebat Halierem credentem haereticorum, o propter hoc quia diuti haeretici die ant, quod ita magnum peccatum erat, cognoscere quamcunque mulierem, ipse loquon abstinuit ab aeeipienda uxore ut a conjungendo soeum muliere usque ad Sex anno Proxini Praeteritos, quamvis sit quadragenarius et amplius. Ipsi iamdi haeretie siemuirimonium sudiebant inter virum et mulierem eorum ori dentes, quia dicebant parentibu eorum nostrum est aperire, quod bonum eunjungatur Cum bono et Si homo vult sacer e, bono quidem si non, non debemus aliud fastore et tune addebant posset esse bonum, Si Deus vellet, quod filius voster culperes in uxorem talem mulierem redontem filiam, talis qui si otiam credens, quia bonam si eum homo obot

plantur in porta domus suae et non malam veprem vel ro men gnoriam, et homo, o mulier non debo eu raro do divitiis in leo, vel in uxore accipienda vel dueenda, soli nn modo quod restentes e conjungere OSSent, quia ex uno bonus homo, id est haereticus poterat venire ad domum eorum, id est haereticorum, et Si eorum alter infirmaretur, per alium procuraretur, quod infirmus haeretiearetur per dictos haereticos. Et ipse loquela Supradicta redebat, eum erat Cum dictis haereticis, et aliquando, quando non erat eum is, credebat contrarium, ut dixit. - Item interrogatus, si audivit a disitis haereticis, vel credidit, quod homo

matrimonium legitimum inter virum et uXOrem Separare POS-Set, et quod peccatum non SSet , Si separaretur matrimonium , quod erat factum inter non credentem haereticorum

et credentem respondit, quod a Philippo de Constantino haeretico supradicto, quando ordinavit cum ipso loquente, quod ut erret et abduceret Gulielmam Sororem suam a viro Suo, quem habebat apud Rupem de Ulmesio, quia diutus vir jus non erat haereticorum Credens, audivit, quod ipse Super Se ponebat peccatum, si quod esset in Separatione dicti matrimonii, quia non orat oceatum, Sed - Separatio dicti matrimonii, quia per hoc abstrahebatur dicta soror

245쪽

ejus a mala via et de malo spiritu et ponebatur in bona via. Quando i iam dieius Guillelmus Belibasia a seroticus dedorat ipsi loquenti in uxorem a mundam supradiciam,

qui tamen ambo erant haereticorum credenteS, postea tamen iniba paveos dies poenitens dictus haeretieus, quia diutum matrimonium socerat inter os dixit ipsi loquenti, si ipso vellet illinittere letum a mundam, ipse ex parte Dei absolvebat eum do toto matrimonio, et sic matrimonium inter eos dictus hae votivus separavit. Haeretici etiam, quando haeretieabantur dimittebant ex toto uxores, qua prius habitoriant, et sic matrimonium secundum eos poterat per homine Separari, quia, ut audivit a dictis haeretieis quod carnale matrimonium non erat res stabilitatis, seu valebat aliquid, eo erat optias Dei boni, sed de mali. Item interrogatus, si audivit a diutis haereti eis, vel credidit, quod aequale peccatum esset, Carnaliter Cognoscere unum mulierem, Sicut et tiliam, Sive esset uxor, sive de parentela, vel amnitate hominis, sive extranea respondit, quod a diei in illelmo Belibasta haeretico audivit, quod tantum

valebat et aequale euentum orat, CognoSeere Carnaliter propriam uxorem, sicut et concubinam, vel ontubernalem. Dicebat tamen, quod melius erat, quod homo attendero ad unam certam, quam quando homo ibat ad divorsas ot or- dono labat cum is, id est habebit spurios vel astardos ab eis, quia quando homo nec odit ad unam certam, illa juvat hominem ad tonendum bonum hospitium, sed quando iuueedebat ad diversas, quaelibet earum rapiebat, vel accipio bat ab eo, quod poterat , et sic homo depauperabatur per eas;

nCCedendo vero ad mulieres consanguineas vel amnes diue bat, quod mal una stare orat O turpe iactum, ad ipsas mulieres diuitis de paron tota hominis ne dedero et iis carnaliter CognOSCere, et ipsi haeretici, ut dixit, non docebant hoc sa-0ere credentibus, leo multi rodentos hoc sacerent, quin

non timebunt sudor quum eunque turpitudinem, quia considebaut, quod in sud or haeretidos reciperentur et te ab

Soluti ab omnibus edentis salvarentur. Ipse vero, ut dixit, credidit praedi ei a per supradictum tempus Item inter-

246쪽

ro ius, si audivi a diutis a freticis, o erodidit, quod

nulla uilini ius vel , sanguinetius Ssset intor homilie ex pari conjunctionis carnalis corporum, sed solum parcni fluosset inter homine e puri animarum rospondit, quod

diei Guillelmo Belibusia liuoreti eo et ab aliis hae reiiuis nu-

divit, quod omnes hominus non se inivr se plus uirebat unus quam ulter Secundu in corpora, quia omnium corpora humana sueta runt de iano limo terrae t ad ando in terram reverterontur. Et propie elium dieii ueroiici ci die0bunt pater noster, diutus filius noster et sic de ullis de pavont la sua, sed haeretici inter se vocabunt se intros ut, ut die obunt, plus debebant se diligere credentes inter Se quantumcunque essent extrario i, quam redens deberet diligere si uirum proprium non credentem, quia ore lenius hi ebuni bonam animum et bonum spiritum, propter hoc suod umbobab ant hi eniendensa, ut videbutur, sed credens et non

Credens, ut horno Posset dic ore , non ebani bonum animam et bonii in spiritum, quia credens habebat bonum unimam nec bonurn Spiritum Ct, ut dixit, ex praedictis orbis

percepti, quod diuti haeretici nihil oppi uitarentur, seu otium reputarent consanguinuitatem vel assinitatem, quae dieitur inter hominos secundum corpora, quia illa nihil erat, cum

omnia humana corpora Sint de una terra, sud solummodo unionem Secundum Spiritum , quae e Si per a Cntenden Sa,

verum propinquitatem existimabunt. Isii Sunt errores quos nymundus de Costa, aliter di- tu do uncta Fide dia onus sucine Pauperum de Lugduno, coni essus est in judicio sponte eorum reverendo Patre D. Jacobo episcopo ppam. et i atro runt hardo de Pomeriis, ordinis si utrum praediuulorum, tenent locum . Inquisito

iis areeris. Qui quidem ab mundus respondendo ad interrogationes ita in eidem per i tum λ. piscopum Cous ossia filii errores eosdem Primo dixit, quod, si jurui ut pro veritate diuenda , crederet eueare morialiter, licet non in altum graviter. Item dixit, quod in novo testamento, quicunque iurui pro quacunque Cau Sa, Peccat mortaliter, quia sauit contra praeueptum Domini de non jurando omnino.

247쪽

Item dixit, quod quicunqu0 praeeipere ei, vel cuicunque reueri, quod juraret, peccaro morialiter; et si iam vololi ,scogeret ad jurandum, pecuaret eodem modo. Item dixit, quod tota ecclesia Romana, quae praecipit jurure ei cogite itum aliquos ad jurandum, pecua mori litur. Item dixit, quod colles in Romana et quieunquo qui dicat, quod liuitum est jurare, ori ut in fido Christi. Item dixit, quod quieuitque patitur persecutiones vol moriem , quia toti vult jurare Pro aliqua causa, si urbi Christi. Item dixit episcopus ille, qui persequitur, vel mori tradit illuni, qui non vult urtire pro reliqua causa est homi ut in quia justum ut innocentum

inrerficit, set est o ius illorum qui sanctum tophanum lapidaverunt, et veniet super cum omnis sanguis justus, qui Osi u Rus est Supor erram n unguine Abel justi usque ad sanguinem ulli vino te. Item dixit, quod, si oculos iu Omana eum excommuniunt ut propter hoc, quia non vult u

raro, vel lium, non roderet, Se CSSe XCommuni Cnium, nec

aliunt, Ut dic tum sententium esse justam , et crederet Subune sauere, si Xuommuniunius propter hoc non obediret

Consessio ornarii Frano haeroilo conversi.

In prisieipio fuerunt duo dii, unus bonignus et ulter

mulignus, qui dotis mulus non ibit nutu a Deo bono, seu a quocunque alio, Sed per Se Ost Ct ibit, non factus aquocunque alio, quia nec a Deo bono, CC n e PSO, ne C quocunque alio. Et postea Deus bonus sedit mundum tomnes creaturas, quae in o sunt, et uti malus, quantum

poterat, omnia opera Dei boni struebat, cum uimicaretur Deo bono et omnibus creaturis, quae Orant jus et hoc duravit usque ad Christi lucarnationem. Deinde Christus in- arnutu insurgens contra deum malum cepit eum et ineat enavit se sic apium detrusit in iusseritum, ita piod si in tenebris inserni. Et o tunc deus mulus emisit Suum posse,

ne Potest e tunc de Struore opora ui boni, neu reliquid aliud sacere, te et semper habent malum voluntatem noce 'di, Si OSSet, ut, ut dixit, dicius dotis multa de ueloro On

248쪽

poterii destruere pera Dei boni. Et ho ipso credidit, ut dixit, r0pier illud, quod dieitur in psalmo Deus deorum domitius loquutiis Si quia, ut dixit, per deum ipse intellexit Deum bonum et pur deorum ipso intellexi deum malum o ad hoe etiam ipse adlial, ut quoddam exemplumvol historiam, quae talis est Quaedam avis os vocata pellicanus, quae est ita clara, sicut sol, et sequitur ipsum Solem quae avis habui pull0 ei cum illos dimittobat in nido ei ipsa ibiti alioubi solem sequendo, veniebat quaedam bestia i dismembro a dietos pullos ot amputabat eorum rostra, et quando reversu suerat pellicanus ad suos pullos inveniens os dismembratos et quod disperdidissent rostra, sonabat eos. Et cum hoc equenter seres, tundem cogitavit inter se pollic nus quod claritalem suam absconderet, qua abseousa latitare juxta id los, et cum dicta bestia veniret, caperet et evideret ipsam, ne de caetero jus pullos posses dismembrare, vel rastra auserre quod et factum suit. Et sius uorunt liborat pulli pellienni a dismembratione, quam ciebat eis diuta bestia, capta per pellicanum bestia ipsa. Et

eodem modo, ut dixit Deus bonus seuerat creaturas, et deus mulus destruebat ipsas, quousque Christus deposuit, vel abscondit laritatem suam, quando sui incarnatus ex Maria virgine, ut tune cepit deum malum et posuit eum in tenebris ini ei ni et ex tunc deus malus non potuit destrueru reatura Dei boni et propter istam credentiam suam aliquando ipse dixit, quod erant duo dii, se ilicet Deus bonus

et deus malus. Item dixit, se credere et credidisse toto tempore Supradicto, quod sicut deus bonus hei omnes bona CreaturaS, sicut sunt angeli, animae humanae bona et Corpora, Coelum et terram, aquas, ignem et aerem ei uni-

multa utilia hominibus vel ad comedendum vel ad portandum, laborandum, induendum, et pisces etiam, qui sunt utiles ad comedendum, ita deus malus sedit omnes daemones ei animalia noeiva, sicut Sunt lupi, Serpentes, busti,nes, musca et omnia animalia nostiva et venenosa. Di Xit tiam, quod creaturae bonae serviunt Deo bono et eas Deus adjuvat creaturae vero malae Serviunt deo malo et ipso adjuvat

249쪽

eas, quantum potest. Et ita Deus bonus, ut dixit, non adjuvat malas creaturas, quas diabolus se est, nec deus mulus adjuvat bona creaturas, quus Deus bonus secit; sed quilibet istorii in habet suus creaturas, Deus bonus bonaS, et deus malus malas et quilibet eorum juvat suas; et non ultorius dei, sed, ut dixit, in posse hominis est, quod se teneat cum Deo bono, vel cum deo malo. Et si tonet se cum Deo bono, Deus bonus juvat eum, et si teneat eum deo mulo, deus malus juvat eum, licet non tantum possit adjuvare deus malus, Sicut Deus Onus. Inveni quod A. haereticorurn Valdensium credens ueris et amica et multoties retroaetis temporibus recupiatrix Scienter extiteris eorundem, quin imo nuper in domo tua tu praesente in Oe multum suspecto lilures latentes ibidem haeretiei cum libris et sandaliis et varia supellectili sunt invenit. - Cum asseru0ris et multos et multis vidibus scion te recepisse Valdenses haereticos, comedi SSe cum eis, C cepisse panem a mulieribus Vuldensibus, Comedisse etiam de an in coena domini et in domo tua ab ipsis Valdensibus benediet et c.

eadem mensa familiariter comedit et bibit de his, qua ipsi

benedi Xerant more suo, a mulieribus Valdensibus infirmunii sibi evangelium S. Joannis: et quicunque vult, legi supra

caput permisit. )Notum sit universis, quod cum nobis Guillelmo piscopo Carpent apud Carpent praesentati fuissent a viro nobili N. Poneius Ombardi, Joannes de Marsilia o 0rardus Stephani, qui die obantur ut densos publice profitentes duo ex ipsis Joannes et Gerardus sunt consessi, qu0 qui apud eos anduli uti di untur, ubi casus necuSSitatis ineumbit possunt conficor corpus Christi, et si secun

250쪽

0uii, quod tamen tertius Ponuius u0mino nec asserere volnii uec negare ipsi vero tuis noni miter ut concorditer Sunt consessi se redure firmiter et onere, quod nemini liedui otium pro salute Corporis sui veritatem quamlibet juramunio firmare, uri arundum in omni casu prohibitum assuronius.

Iusu per otium adjecerunt, quod nulli polosibii vel judiei li-CCnt eos quorumcunque fauinorum morti tradere, quod si sui erit, per hoc Oluin ut usserunt poenam merebitur gu-hennalem.

Ignoui vero purgatorium, in quo fido nostra sinueritus tenet ui praediva illorum animas ex divina purgari ju- Siti tu illii licet in curii te docesserint, poenae tumen alicujus romanserunt debitores, liud vol licubi negar uni, o-rundum profitente errorem , suffrugiu vivorum mori iis non prodesse, nisi pur ipsos dum viverent suerint superstitibus nominatim injunt in. Ton ineui credens hei fit 6 petiit ad opus Valdensium Pnnem et vinum C denurios per domos umidorum Valdensium. Quod nitima poterat intraro sepion vel novem corpora

Postquam eum haereti averni, praeceps Oi quod do utor non comedero nou biberet de dic tu ius initate

dieius Guiliolinus Guilubertii obiit. Dixi quod dieii haeretiei erant boni homineis tsancti se sustinebunt multus perseeutione propter Deum bonum et quod mugnu eleeniosynu rut si quis is bonum sa- ciebat, sed peccatum rut fauere eleemosynas Catholicis. Dicebat otium i quod peccatum orat euidere gallinam, et ipsi lino rei tui vo credentes non debebani evidore sed bone Volerant credentes comedere do animuli uulso per CatholicOS. Item dixit i diutus Arnuidus, plod matrimonium quod sit in dolosia nihil valebat, quia tantum valebat piod homo Cognosceret Carnaliter missi 'rem extra non in Sicut o propriam uxorum, et quod homo nequaliter peccabat eum uno muliere si ut eum ut in nullum Hierem excipiundo, i qu0d pecun-

SEARCH

MENU NAVIGATION