장음표시 사용
461쪽
Et secerunt de regula prima ministri removeri capitulum illud de prohibitionibus sancti evangelii, sicut frater eo scribit. Et licet ea, quae Dominus sibi revelabat, fratribus serventer annunciaret et in se ipso exemplo operum quae
praedicabat perfecto ostenderet, claudebant aures sermonibus sanctis ot ab operibus oculos avertebant, quaerente ea potius ad se trahere vel in vitium, quam salutaribus et divinis ejus obtemperatur coti siliis et niandatis et exemplis perfectooperum ipsius salubriter confirmari. Nam cum rediisset de partibus ultramarinis, minister quidam loquebatur cum eo, ut frater Leo refert, de capitulo paupertatis ut Beati Francisci voluntatem et intellectum inde plene agnosceret. Et dixit ad eum Beatus Franciscus ego paupertatis capitulum ita intelligo sicut sancti evangelii et regulae verba ad literam sonant, quod fratres nihil habeant nec habere obtiant nisi vestimentum cum corda et femoralibus,
et calceamenta, qui necessitate coguntur, portare poSSunt
sicut in regula continetur. Et dixit ad eum minister: Quid faciam ego, proli, qui habeo tot libros, qui valent bene XIV libras. Hoc autem dixit, quia volebat eos habere de
Sua conscientia, eo quod cum remorsu conscientiae tot
libros haberet, quum sciret eum ita districte intelligere capitulum paupertatis. Dixit vero ad eum Beatus Franciseus
nec possum sacere nec debeo facere nec venire contra conscientiam meam et professionem Sancti Evangelii, quam promisimus, propter tuos libros. Audiens hoc minister es-1 ectus est tristis. Videns autem Beatus Franeis cus illum osse ita turbatum, dixit ad eum magno cum servore Spiritus in praesentia omnium fratrum: Vos fratres minores ab hominibus vultis videri et vocari observatores sancti Evangelii, et operibus vultis habere loculos. Vidi ego fratrem, qui audivit eum Bononiae praedicantem, et qui hoc videbant, reserebant, quod intrans civitatem quum voluisset ad suorum ii atrum declinare locum audit ibi donaum aedificasse promissae paupertatis terminoSexcedentem, et rotrocedens ivit ad domum fratrum praedicatorum, qui cum magno gaudio receperunt eum. Erat
462쪽
autem quidam rater praediento sanctitate et scientia singularis, qui Sancti Francisci verba devote audiebat et sciens rationem, quare Sanctus Franciscus noluerat cum fratribus suis remanere, desolationi fratrum compatiens, conabatur eum inducere ad os, quod iret et iis precaret, si in aliquo offendissoni. Et dixit ad eum Beatus Franeiseus: Non esset bona indulgentia eorum tam notoriam promiSSae paupertati tranSgreSSionem, ni agnopere cum Dei offensione
hospitando se cum ipsis in peccato permanentibu approbare. Et quum vidisset, quod eum ad hoc inclinare non posset, dixit ad eum: propter alios fratres duos, ne porro tali modo tua adversionis incurrant infamiam, eamus ad eos et corripies cum caritate de offensa et implebis officium tuum, etsi propter conscientiam non vis remanere in tali domo revertemur et tali modo reservabitur fratrum fama et emendabunt ostensam. Et consentit Beatus Franci suus consilio illius fratris et invenit eos promtos ad implendam quam vellet eis imponere poenitentiam et pepercit eis. Cum autem didicisset constantiam Seu obduratam mentem cujusdam fratris sui, qui fuerat in saeculo doctor legum, uomine frater Petrus laeta, et per Spiritum cognovisset contrariam puritati regulae conscientiam ejus operationum pariter et doctrinain maledixit ei. Et quum magnus fuerat in saeculo et propter Scientiam a ministris non modicum amabatur, circa vitae Sancti Francisci terminum rogabant eum fratres, quod tanto viro, cui maledixerat indulgero et sua benedictionis gratiam arct, respondit filii, non possum benedicero cui Dominus maledixit et maledictus est. Quid plura Post tempus multum praedictus frater infirmatus appropinquavit ad mortem et circa eum flantibus fratribus cum terribili vociferatione et tremore clamare coepit et dicere damnatus sum et ecce daemone quibus truditus sum ad aeterna damnationis et maledictionis meae maledictum supplicia portant et experimento tremendo et dolorosi spectaculi horrendi et pavendi judicii omnes qui aderant didicerunt, quod cui Beatus Franciseus maledixerat, fuerat aeternaliter a Domino maledictus. Non humano motu,
463쪽
assectu vel sensu benedicebat vel maledicebat alicui, sed a Christo informatus fratribus divinorum judiciorum et divinarum voluntatum manifestabat arcana et hilara quasi praeterita verbo cernebat. Audion enim semel quorundam si atrum enormes excessus, ut frater Thomas de Celano scribit, et malum exemplum per eos saecularibus datum, nimi, ad)mortem contristatus se totum convertit ad Christum, et supervenientes alii quorundam aliorum fratrum an tam Conversationem et vitae Se cularium et ad proprium statum multorum conversionem factam per eos reserebant, exultavit in auditu bonorum et salutis animarum amator et illuminatus revelatione coelesti
int6llexit in spiritu divinae justitiae rectitudin0m, bonos misericorditer assumentis et benedicentis et malos juste repellentis et maledicentis. Et in tanta spiritus efficacia et virtute apostatantibus a promissione promissae vitae et religionem perversis operibus
distam antibus malo dixit et promissa servantibus et Sanctae conversationis exemplo proximos aedificantibus ac redolere facientibus odore bonae famae religionum benedixit. Cunctis audientibus ex domo procedere et confirmatam esse in coelis benedictionem et maledictionem, quam Beatus Franei Scus dabat et nunciabat in terris. Notumque erat Summum R-pientibus fratribus et amantibus Christum in veritate, quod verba et opera ejus a Christo et ejus spiritu procedebant et quod recipientes eum et audientes recipiebant et audiebant Christum in ipso loquentem, nec haesitabant recti et
mundi corde audire eum et sequi, sed se ipsos amantes et insati humana scientia et quaerentes quae Sua Sunt et non quae esu Christi trepidabant timore, ubi timor non erat, et jam non receperunt eum, quia Deum non invocaverunt. Quomodo enim poterant credere gloriam humanam cupientes et optantes et gloriam quae a solo Deo est non quaerentes Dissipat enim Deus ossa eorum, qui hominibus placere quaerunt, confundentur, quia Christus previt eos. Qui enim praeposuit sciolatiam sanctitati, dicebat fratribus Sanctus Franci Scus, nunquam prosperabitur et Servit men-
464쪽
dacio, qui laudes hominum diligit Deus autem qui veritas est, cultores mendacii perdet. Futura enim per Spiritum sanctum cognoscens dicebat fratres occasione praedicandio alios odificandi dimittent vocationem suam, id puram et sanctam simplicitatem, orationem sanctam, humilitatem et dominam nostram Sanctam paupertatem et accidet illis, qui mihi crediderunt ad devotionem et amorem Dei inflammari, iidem remanebunt frigidi, in caritate vacui. Et sic ad suam vocationem reverti non poterunt, quum mi Serint tempus vivendi secundum vocationem suam, et qui visus est eis habere, timendum est, ne auferatur ab eis et inveniant manus suas vacuas in die tribulationis. Nam quos suis praedicationibus ad Dominum converti putant, Sanctorum fratrum orationibus, qui in d0sertis locis sua et aliorum peccata plorant, ad Dominum convertuntur. Nam veris 1 ratribus minoribus datum est a Christo noscere mysterium regni Dei, caeteris autem parabolis Tot sunt enim qui libenter ascendunt, quod beatus erit, qui se fecerit humilem amore Domini Dei. Venerunt autem fratres de Francia et narraverunt ei dicentes: quomodo fratres illis diebus nostrum solemnem
virum Sanctae Theologiae magistrum receperant Parisiis, de quo fuerat magna aedificatio in populo et in clero. Audiens autem Beatus Franciscus SuSpicans respondit timeo filii, ne tale magistri, qui suam convergationem ostendunt proximis operibus bonis cum mansuetudine sapientiae, quia tantum habet homo de scientia, quantum operatur ipse, et tantum Si sapiens, quantum Deum et proximum diligit, et tantum est religiosus bonus orator, quantum ipse delitere humiliter bona, quae intelligit, agit. Quidum magnus magister in sancta Theologia sanetus frater de Alemania venerat tunc ad Sanctum Franciscum ad videndum eum t volens certificari ab eo de intentionec intellectu, quem habebat in regula. Et quum diligenter didicisso et audisset ab ipso intentionem Omnis regularis vita sibi a Christo inspiratae et revelatae, tota mens duSita quietata est et consolata est verbis Sancti Francisci et
465쪽
orationibus ac si ipsum esum Christum loquentem audisset et non hominem et humiliter in fine sermonis ejus flectens genua coram ipso ait Promitto Deo nunc iterum in unanibus tuis vitam et regulam hanc evangelicam juxta puram et fidelem intentionem, quam Spiritus Sanctus peros tuum manifesto loquutus est usque in sinum vitae meae, quam Christi gratia concesserit mihi, fideliter et pure servare. Sed unam gratiam postulo a te, quum si diebus meis eveniret, quod 1 ratres in tantum a pura regulae observantia declinarent, quemadmodum tu per Spiritum Sanctum futurum esse pronuntias, quod propter ipsorum contrarietatem non possem eam libere cum ipsis juxta revelatam tibi a Domino sanctam et persectam intentionem servare, quod de tua obodientia o licentia solus vel cum aliquibus si utribus possem recedere et illam persecto Servare. Quibus auditis vehementer gavisus est Beatus Franciscus et benedi dens ei dixit: A Christo et a me concessum esse Scias, quod postulasti; et poSuit manum suam dexteram super caput ejus et dixit ei: tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedesilit - Qui enim eum angaria portant suave Christi vitae et regulae jugum, filii carnis sunt et Sanctam et iam regula intelligentiam ad suum carnalem Sensum Semper insectunt. Et sicut Israel secundum promissionem spiritus Sanuti natus spiritualiter et sanete vivebat, ita erit in vita
et religione ista, quia siti carnis filios spiritus persequentur. Sed Deus, qui divisit filios Israel ab Aegyptiis in manu sorti et brachio extenso, separabit filios veros regulae a filiis prudentiae carnis, hos in tenebris erroris et rigore cupiditatis et amoris proprii derelinquens illos autem ad lucis
divinae laritatis et seraphicae caritatis centiformem persectionem introducens, consorines faciet corpori claritatis suae potestatis, quia potest subjicere sibi omnia. Erat itaque tempore dati Francisci in fratribus quoad habitum et cohabitationem et obsedientiam exterius apparentem unitaS;
quoad regulae puritatem, observantiam et amorem et intentionis fundatoris obediunt in in et cordialem sequelam Se cretum scisma et magna divorsitas. Aberat enim ab eis
466쪽
idem sapere, eandem inritatem habere, unanimiter idipsum operiiri, nihil per contentionem et nasiem gloriam iacere;
superiores se invi rem reputare, non quae Sua Sunt quaerere,
sed quasi undatores, quae Christi sunt et consolationis et utilitatis aliorum o aedificationis mutuae.
Subtilitatibus philosophiae stator Elyas deditus qui
secreto post se trahebat catervant Subversoriani a spiritu cupiditatis set vanitatis ot sibi ipsi aperitibat lacum et odiobat et quia seductus incidit et dei edit. Nec intelligobat consilia et astutias et adinventiones Sathanae, quibus ignorans per alias vias et expediebat itinera et semitas dirigebat Christo
in fundator repugnans. Qui sua dignatione cuidam sancto et venerabili sacerdoti in Massa Trabaria rectori cujus da in plebis Domino Batholo nomine, cui et Sanctu Franciscus, propter suae Sanctitatis excellentiam in omnibus et per omnia commiserat vices suas, mirabiliter revelavit. Erat enim vir valde discretus, consolator OeStorum, mi Sericordia, pietate et caritate plenus. Accedebant ad ipsum diaetuliter fratres tanquam ad benignissimum patrem et in Structorem animarum suarum. Recipiebat enim fratres ad religionem et expulsos ac recedentes conciliabat et consilia humana sapientium t discordantia a persectionis via et intentione fundatoris non solum inutilia sed insecta veneno mortifero divinis scripturis apertis et omnibus vitae exemplo monstrabat. Hic vir Deo gratus in excessu mentis suae, dum oraret, ad inserioris inserni loca, Christo jubente, deductus est, ubi vidit Lucis erum in sede suarum poenarum Stantem et in circuitu ejus omnes principales inserorum spiritus adstare. Quibus ipse tenebrarum princeps quaestionem Cum querela proponens consilium postulando lo piutus est dicens: Nova de mundi deserto recepimus ab his, quos ibi vice nostra tenemus non grata sed displicentia nobis valde. Apparuerunt enim ex insperat homines in mundo ipsum mundum cum carne et vitiis despicientes et conculcantes et jura et loca nostri dominii praeocupantes, a quibus, si non resistatur eis, multas injurias et damna patiemur.
Quare cogitate diligenter quid contra eos acturi simus,
467쪽
nam conditiones eorum ab his qui inde venerunt diligenter audire potestis. Et Lucifero jubento, vitam i persectionem eorum recitare se res erre coeperunt. Surrexit quoque aemon quidam magnus, qui contra Beatum Francessuum et suam religionem cum sibi subditis malignis spiritibus eoi tam on singulare habebat et dixit: ieet, sicut Princeps noster proposuit, multi noviter contra nos variis modis insurgunt, tamen quidam vir abjoeta conditionis illiteratus et simplex cum quadam parva solietate similium sibi in ianta spiritus sortitudine contra nos insurreXit, ut non tantum quasi homo, sed Jesus Naχarenus ipse personaliter in eo adversum nos confligere videatur. Non enim alicujus nostrae artis subtilitas aut nostrarum insidiarum quantumcunquo vehemens insultus ipsum vel quemquam ex Idhaerentibus ei potuit deciper aut subplantare, neque eum a dextris vel sinistris tondente laqueo capere aut Superaro valemus. Sed quod dolorosius si, Si qui de nostris delibus appropinquant eis, adversarios nostros et capitules inimicos constituunt. De eorum autem si delibus nulliana capere possumus. Facto quoque silentio inter eos singuli principum consilia iniqua se modo varios proponebant in medium, quomodo et cito do ipsis posset haberi victoria, quorum con Sulla ausa hi sevitatis omitto. Sed iam do singulis viis tentationis da0- mones modos multos ut varios protuliSSent et exempla produxissent in medium, quomodo per propositas vias de magnisset, ut putabant, inexpugnabilibus Sanctis otiam insperatas victorias habuissent, Secundus quidam Lucifero daemon post omnes ita alloquutus est Quamvis subtilia, Aneuein plura dixerint omnes, ni illus tamen vestrum dixit vel cogitavit modum, per quem, Si mihi credideritis, de iis is praeclaram potorimus habere victoriam. Cumque omnes a mones hujus consilium et Sententiam X speetarent audire, intuli idi cons Non poterimus de hominibus istis habere triumphum nisi omnis nostra industria, solicitudo, subtilitas se operatio convertatur, ut Superbi S, vaniloquis, cui iosis, dolosis otii austulentis et cupidis, invidis, laesumtuosis o salladibus hominibus, quos cognoscimus SSe nostros, Suggeramu et 29
468쪽
immittamus per omnem modum quem possumus desideria poenitentiae et cum eis Domino serviendi. Nam cum inter eos habuerimus partem nostram et quotidie augere studuerimus, ita conturbabimus eos et eorum religionem in sciemus
et subvertentus vota, verba, more et Opera et limam oram foetere aciemus in tantum, quod foetorem inscientem eis appropinquantes in mortem exhalabunt et non odorem appropinquante ei vivificantem in vitam semittent. Placuit sermo subversorii consilii ejus Lucifero et omnibus principibus ejus t ex tunc dii finitum est inter eos persequi totis viribus consilium ultimo datum. Deo autem permittente secreto et occulto judicii sui consilio concordes homines adinventionibus suis et conformes suis malignitatibus daemones impulerunt et ad intrandum illam religionem, quam principaliter odiebant et sibi magis consentiebant, totis viribus induxerunt Quamvis enim a principio, quum solus
Beatus Franciscus fratres recipiebat, non valuerunt daemones suae si audis maligna perficere, eo quod herubie illii stratus spiritu Sancto oculatus erat ante et retro, intus et extra tamen quia multiplieatis ministris ubique terrarumperi ectionis spiritus mensura carentibus necessaria ad tam
occultas daemonum Stutias praecavendas et ministrorum
unusquisque Spiritus desiderio serebatur sub specie salutis animarum et religionis dilatandae ad augendum numerum fratrum, multiplicaverunt gentem et non magnificaverunt laetitiam, plures perverso innocentibus sociantes Qui de sua providentia confidentes ast ectabant regere et non regide sensu suo et voluntatem regulam sibi ipsis et aliis arrogantius facere et non regulam suas mortis eando voluntates unu litor observare. Et sic fundatori et caeteris simpliciter gradientibus labor et dolor et afflictio spiritus tepidis periculum, inquietis gaudium, Malignantibus fiducia
male agendi adaucta est. Et in tantum ante mortem Beati Francisci ista mala reverunt, quod ipse, qui Spiritus sancit habitaculum erat nec Selmonibus, nec exemplis, nec signis et miraculis curationis potuit adhibere remedium, sed orationibus propriis elegit tu seduriori parte sibi ipsi ei Deo
469쪽
vaeare ei renunciare officio fratrum. Quod eum secisset unus do fratribus dixit ei: Pater, ignosce mihi, quum omnia, quae tibi dicere volo, jam plures fratres consideraverunt, et ait: tu seis quemadmodum olim se gratiam Dei viguori et manserit in statu puritatis et perfectionis tota religio, quomodo stetit universi fratres cum servore et solicitudine in omnibus observabant humilitatem et paupertatem in parvis et pauperculis aedificiis, parvis set pauporculis libris ot in vilibus et pauperculis vestimentis ot sicut in iis et in aliis
exterioribus unius voluntatis erant vigilanter ut solidit ob- Servare omnia, quae pertinent ad nostram ouationem tprofessio non et bonurn exemplum, ita orant unanimos in dileetione di et proximi. Nunc autem a parvo tempore
coepit haec puritas et persectio dissimiliter variari. Inio multi fratres ex hoc magis quam supradictis credunt inde plurimum aedis uari et ipsis videtur magis honesto per ista vivere et conversari. Unde jam quasi pro nihilo reputant viam simplicitatis et hujus paupertatis, quae fuerunt initium
et fundamentum nostra religionis. Quapropter hae Considerantes rediitius, quod tibi displiceant, sed plurimum admiramur si tibi displicent, cur sustines et non corripis 3 Beatus Franciscus dixit ad eum: Dominus parent tibi, frater, quare vis mihi esse contrarius et adversarius ut vis me implicare in his qua non pertinent ad officium meum iEt ait: Usquequo habui os scium fratrum, et fratres manserunt in sua voeatione se professione, licet a prinoi pio meae conversionis ad Christum infirmus suerim, Cum Parva mea soli uitudine is satisfaciebam X verbo et praedioatione. Sed postquam consideravi, quod Dominus numerum fratrum multiplicaret quotidie ut ipsi a via recta et Secura, per quam soliti erunt ambulare propter tepiditatem et inopiam Spiritu coeperunt declinare, et per ampliorem viam sicut dixisti ut leni incedere, non attendentes suam Oentionem. Quare licet tempore quo roniandi avi et dimisi officium si atrum in capitulo generali in excusarem, quod propter infirmitatem meam de ipsi curam et solicitudinem habere
non OSSem, tamen uni modo voluntate Dei et mea fratres
470쪽
ambulassent et ambularent, propter ipsorum consolationem nollem, quod alium mihistrum haberent praeter me usque ad diem mortis meae. Quum ex quo delis et bonus subditus voluntatem sui praelai cognoscit et Observat parvam sol ieitudinem praelatum de illo abore oportet, ideo tantum gauderem et consolatus essem de si atrum bonitate propter hic rum meum et lucrum ipsorum, quod si jacerem in lecto infirmus non gravaret me satisfacere is Et ut meum officium est spirituale, quo debeo dominari vitiis ut ea emendare. Verum si vitiis dominare otia emendare non valeo praedicatione et exemplo et regula, qua docet eos, nolo carnifex fieri ad poreutiendum et sagellandum sicut potestate hujus Saeculi.
Quoniam consido in Domino, quia adhue inimici invisibilos qui
sunt ea sint di Domini ad puniendum illos in hoc saeculo perpetuo qui transgrediuntur mandata Domini Dei sumenti ipsis vindictam, i alientes ipsos corrigi ab hominibus hujus saeculi ad
improperium et verecundia ni pSorum, et revertentur ad perih-ctionem et vocationem suam. Verumtamen usque ad diem mortis meae ex verbo et opere non cessabo docere fratres
ambulare per viam, quam mihi Dominus ostendit et ego ostendi is et informavi ipsos, ut sint inexcusabiles oratii Domino et go de ipsis et de me non tenear reddere rationem ulterius. Nos nim, qui Cum ipso fuimus, qui scripsit regulam et ore omnia alia sua seripia testimonium
perhibemus, quia plura scripsit in regula et in aliis dieiis
suis do quibus si uires quidam suerunt contrarii in vita sua, quae nunc OS mortem jus essent valde utilia toti religioni Verum saepe dicebat sociis suis in hoc os dolor et afflictio mea, quod a quae cum magno labore obtinus pro utilitato praesenti et sutura totius religionis, et a Deo certificatus sum quod per ejus voluntatem sunt. Et aliqui fratres x subtilitato
et prudentia suae scient in amari eant et sunt mihi contrarii dicentes ista sunt tenenda et observanda et Sta non Consigebant naturam ipsius et exasperabant eum et contraria
Deo tisancio jus sapiebant astutiis suis ut adinventionibus o inobedi sentiis muricaverunt eum in tantum, quod officio ministerii sibi a Christo et jus vicario imposito renuncia-