장음표시 사용
491쪽
ita litor idem sunt et quod fratres debebant in summa reverentia habere testamentum. Quarta persecutio.
Frater Johannes multum vituperabat dela rationes alias a testamento et admonitionibus Saneti Francisci sibi ori Super regulato Stulantes, tanquam certitudinem verae intelligentiae regularis in dubium reducentes et ad suae lepidae voluntatis desiderium videntes contra patris sui mandatum et obedientium amplectentes. Ideo ipsius Sensum et verba moleste portabant. Et captata ultorius quaestionis censione ipsum et socios ejus principales quaestione ni illam assumentes et des endentes tanquam haereticae pravitatis labe infectos persequuti sunt et Severe punierunt. Trinabant enim Abbatem Joachim de trinitate Dei et unitate essentiae catholice et pie sensisse et nil contrarium sanctis vel diversum ab eorum intentione et doctrina scripsisse et quod Ecclesia et decretalis Innocenti Papa non damnabat eum nec suam doctrinam in respectu ad suam positionem et 8Sertionem, quam sedit illius questionis, sed improbat libellum,
quem contra M. Petrum composuit credens, eum erronee et non sane sentire de illa quaestione, quod non erat Verum,
quare libellus illo damnatus prout diffamatorius erat magistri; verum sententia, quam ponit pro magistro decernens, non est contraria Joachim, si est illud, quod Joachim dicebat; quia M. Petrus non sentit contraria unctis, prout Joachim conchadebat ex verbis ejus, quod probabat ex uetoritatibus Hilarii, Ambrosii, Augustini ut ex decretis conciliorum, quae omnia latissime et disius praefatus Joachim indue ite ponit in libris suis ad comprobationem opinionis illius, qua ipse Magistrum et alios multos contra rectum et catholicum doctorem et Ecclesiae sensum tenere asserebat. EX hae secunda causa apparenter Oti Sunt ratres et provocaverunt si uirem Bonaventuram ad examinandum fratrem Johannem et socios suos de si te Defecit autem frater Bonaventura in hac purio io si ipso fratre Johanne non parum, quia conserens de praesula question una simul cum ipso in cella concordabat stondendo se idem cum ipso
492쪽
sentire, in conspectu vero atrum in com ruunt oppositiam se Sentire monstrabat. Et ex hoc multum timebat frater Johannes, ne tanquam hoc hominibus displi sero
timens in displicentiam indiderit Dei impugnando cognitam veritatem. Fuit autem ratio tertia persequutionis duorum Sermonum conscriptio acta a duobus quibusdam si atribus Johannis sociis, quorum primus per XCeSSum tu ita dixerim a in salo laudabat Abbati Joachim do-
trinam pariter et sermonem. Seeundus vero in Suo Sermone
omne principales passus suae scripturae et ad commendationem regulae et Sancti Franeis ei et ad declarandum evangelica vitae ejus institutionem, depravationem et revocationem, inducebat et lapsum et praevaricationem Stendendo praecipue praelatos tangebat et principaliores principalius, quem librum frater Bonaventura legens Suspirasse et
lacrimas effudisse dicebatur, quia cognovit, quod de ipso singulariter posset intelligi. Quarta ratio dici potest divini consilii hii perscrutabilis altitudo, qua concluduntur omnes Adae filii a primo usque
ad ultimum sub peccato, ut omnium gratis misereatur Deus. Verum revelationis sancto Francisco buta de lapsu ratrum a perfectione promissa et de reformatione ultima et fratribus aliis primis ogidio et Jacob tit fratribus Hugoni
et bono Rome o caeteris misericorditer a Domino prae- ostensae ad hoc concurrunt. Nam Xceptis his, quae Superi u dicta sunt, sanctus Franeis cus tam distincte praedixit malum post eum suis comitatoribus in religione intra et ab extra ventura, quod etiam excommunicatione contra eos ab aliquo S. Pontifice sondas prophetaverit, et quod beatus esset, qui in tribulationibus et contradictionibus supraVenturis et Suscitaturis sectatoribus via et vita sibi a Domino revelatae a daemonibus et hominibus non eandaligaretur ot fixus in ea de o patientia permaneret. Sanetus Αρgidius revelationibus certis sit larissimis illustratus de- nunciabat omnibus dicens debellatio acta est, et repugnandi noque virtus neque tempus neque consilium est, sed beatus qui sedens ad Stium et latens animam Suam Salvare
493쪽
potest. Frater Bere nardus ni ultis praeventus gratiis adivitiis fulgoribus illus iraius ait de gradu in gradum usque
ad septimum religio corruet et non respirabunt, qui in secundo gradu erunt ut revertuntur ad Primurn nec qui in tertio ad secundum, nec qui in quarto ad tertium, nec qui in quinto ad quartum, nuc qui in Sexto et optimo ad quintum, Sed Semper exit ad Priora prolapsus, donec miraculo grandi et stupendo reparatio per illum, qui aedificat se reirmatio per illum, qui creavit et i undavit, fiet. Jacobus de Auximo vidit leprosum quendam custoditu in in coelo
S. Francisco, i. e. ordinem ab eo undatum. Frater Jadobus alter de Massa, cui Deus aperuit ostium Secretorum suorum, quomodo rater Aegidius de Assisio et Marcus se Mantua nulliani cognoScebant nec opinabantur in mundo majorem, cum quibu frater uniperus et Lucidus
idipsum sentiebat, quom dirigente me fratre Johanne socio fratris praefati egidii videre laboravi. Frater acobus circa initium ministrationis fratri Johannis de Parma semel raptus tribus diebus insensibilis mansit in tantum, quod fratres
dubitare Coeperunt, ne mortuu esset. Huic scientia sit intelligentia scripturarum et futurorum cognitio divinitus data
Frater bonus Romeus tres artos de ordine fiendas in fine praedicavit. - Frater Hugo prophetico ista in Lugdimo praedixit Papa cito de hac vita subtrahetur et passagium
non fiet, terra ChriStianorum ultra mare perdetur Ancona in dosolatione erit, ordo emplariorum destruetur. Frater Bonaventura ad gradum altiorem non ascendet ordo rati uin minorum dividetur, ordo fratrum ratidicatorum aspirabit ad possessiones. Surget ordo tantae persectioni Sut omnis praeterita fratrum Praedicatorum et Minorum Persectio ei comparata vilescet et quasi nulla apparebit. Frater Johannes tria principalitor pronunciabat: hiuspiritu undatoris sub observantia regulae testamenti pura et simpliei et resormatio. Unum oppositu in quod divi Si Ofiet inter illos qui volunt testamentum et regulum obServare, et eo qui volunt vivere cum privilegiis set deiurationibus,
494쪽
quas sibi procuraverunt. Sed tunc quando hoc impleatur, conflictus secundus linguarum fiet et tangentur fistulae dogmatum et post hoc dispersio et post dispersionem Congregatio Sanctorum pauperum tertio erit. Illam vero congregationem visitabit Deus lumine suo et de agendis certificabuntur, et ex tunc reformatio et resormationis modus erit eis patens et clarus. Denique unum ex uno Sapient omneso id om sentient et unanimiter studebunt ad persectiora consurgere. Et non quaeret unuS qui Sque quod suum est,
sed qua Jesu Christi et majoris laudis sejus et profundioris humilitatis et altioris paupertatis et pacis, omnes enim
et singuli quaerent et sapient, quae Sui Sum Sunt et On
Quum igitur rate Johannes praevaricationes ordinis non tacebat et reformationem annunciabat et pra0diuebat et Joachim ita sensisse probabat pro secundis duobus existenter, pro ultimo vero apparenter et XiStenter frater Bonaventura et caeteri ministri et consultores ejus determinaverunt et diffamaverunt omnes unanimiter inquisitionem facere de fratre Johanne et sociis ejus tanquam de hominibus qui in periculum ordinis et suarum animarum detrimentum et damnationem et si non resipiscerent in fide catholica male sentirent. Et convocatis primo duobus principalibus sociis fratri Johannis, quorum quilibet erat non mediocriter eruditus in scripturis, Leonardo et Gerardo, coegerunt eo jurare et de interrogatis veritatem puram et simplicem respondere, de pluribus autem articulis eos interrogantes et de aliquibus sententiis, quas in tractatibus quos fecerunt
responsionem quaerentes quia non inveniebant uti iam possent eos de aliqua haeretica pravitate eonvincere, volverunt eos ad respondendum de quaestione illa essentiae
divinae propter quam libellus ille Abbati Joachim reprobatus est. Ad quod respondentes dicebant: se do illa
quaestion tenere id quod doctores Ecclesiae et sacra concilia determinant et quod Joachim non tenuit nec docuit aliquid diversum a doctrina Sanctorum et Ecclesiae. Erat frater serardus memoriae tenacis et diserta linguae t
495쪽
acuti intellectus et flumen auctoritatum Sanctorum egrediebatur de ore ejus et non poterant eum Convincere rationibus seu auctoritatibus Sanctorum. Praeterea cum multa
mansuetudine sit humilitate dicebat eis ostendit si potestis ex Sanctorum dictis ot conciliorum decretis robur aliquid habere, quae dichisl - Et cum non posSent ei satisfacereue Seirent, dixerunt sei, quod ipse simpliciter debobat credere Secundum quod ordo communiter tenet et non plus
velle repere quam oportet. Quibus ipse respondit: quum multos alios docuerim in divinis non implicite sed explicite
teneor fidem et ea quae sunt fidei confiteri. Dixerunt ei ratre. quod Ecclesia et Decretalis dicunt, constemur cum Petro et damnamus Joachim. Respondit: et ego cum Ecclesia et cinii Petro ombardo confiteor omnia, qtan Sacri doctores et canone Sanctorum conciliorum de hac quasestion et de aliis omnibus docent et definiunt. Videntes autem fratres, quod fixus in sua sententia maneret, tanquam haereticum
eum et Socium ejus carcerari perpetuo damnaverunt. IngreSSu vero carcerem dixit In loco pascuae me collocavit.
Ubi toti l annis cum tanto gaudio ac laetitia ac si
omnibus deliciis ibi continuo ruseretur absque omni librorum solatio et colloquii fratrum et confessionis et sacramentorum vivens tanquam haereticus et excommunicatus in fine caruit ecclesiastica sepultura. Sub eisdem sententiis et poenitentiis rater Leonurdus vixit et mortuus est. Post tempora
plura frater Petrus de Nubilio, qui noluit quendam tractatum dare fratribus, quem fecerat frater Johannes, similiter
in carcere mortuus est. Vocatus autem fuit frater Johanne poS praefatam ociorum suorum Xeommunicationem et damnationem a ratre Bonaventura ad capitulum Seu Ongregationem discretorum et principalium fratrum, quam secerat in castro Plebis Venit frater Johannes, cogitur jurare tanquam de haeresi suspectus, inquiritur Sapien a non Sapientibus. - Sancto spiritu repletus ab indevotis eXaminatur. Tunc enim sapientia et sanctitas fratris Bona- Ventura eclipsata palluit et obscurata est et ejus munSuetudo ab agitante spiritu in furorom et iram conversa desecit
496쪽
in tantum ut diceret: Si ordinis non respicerem honorem sicut haereticum eum sacerent manifeste puniri. Stat si uter Johannes coram vere ingrati SSimis siliis suis, et quia non habebant aliquid adversum eum, quid crederet de praestitu quaestione inquirunt. Ssumit in reSponsione innocentis hominis Christi personam et asserit, Se credere et Semper
ei edidisse de qua ostione illa et de omnibus aliis solum id, quod Eeclesia tenet et Sancti docent. Cumque hinc inde
multa quaererent et PS pauca reSponderet, compatiebatur enim eorum furori alta voce et cum clamore in fervore spiritus in medio eorum clamavit Credo in unum Deum patrom omnipotentem ete. Et conceperunt ex hoe 1 ratres majorem indignationem adversum eum et , post multas interrogatione et responsiones determinavit rater Bonaventura cum consilio fratrum et consensu Domini Johannis C etani bonae memoriae tunc Proteotoris carceri eum
perpetuo mancipare Sicut socios ejus. Quod ut pervenit ad aures Domini Otto boni, qui postea fuit Papa, scripsit Domino Johanni et fratri Bonaventurae et suis consultoribus quod cogitaret diligenter quod de fratre Johanne tam
inconsulte et praecipitanter sacere tentassent, quod fides si tri Johannis est fides mea, et ei Sona ju Pei Sona mea. Ut haberem asereticum auitiiser cum vestris astutiis posse involvere, quia non Solum ex quo Cardinalis exstiti sodant tempora multa de sanctitate et delitate ejus certam habuimus scientiam ne quemquam in Ecclesia Dei virum eo magis fidelem et catholicum novimus; quare CeSSute avexatione ejuS, quia vexatio ejus nostra St. Quibus re- copiis littoris et attento perspectis Dominus Johanne mutavit consilium et frater Bonaventura cum suis consiliariis
temperaverunt furorem et caritative saltem apparenter cumi rati e Johanne colloquio habito simul in verbis communibus quieverunt et accepta ab eis licenti elsegit sibi Romanam provinciam ad spiritualem quietem, in quo loco sibi et Domino vaeavit annis triginta vitam angelicam potius
dueen quam humanam. Cum autem ad octogesimum et eo amplius pervenisset aetatis suae annum desiderio servens
497쪽
salutis animarum licentiam impetravit a Domino Nicolao bonae memoriae Papa IV ire in Graeciam, si quo modo eos ad unitatem Ecclesiae, sicut olim jam fecerat, posset
iterato revocare. Et in itinere positus praecognovit suum transitum de hac vita ad Dominum imminere, quem euntibus cum eo praenun ians ad propinquiore loeum eis declinare mandavit. Erat autem eis civitas Camerini propinquior, quam ingreSSus ait: Haec requies mea, hic habitabo quia elegi eam. Mirabile valde, quod ad ingressum
ipsius in civitate contigit cum enim esset tempus nebulosum et cunctis ignotus et nemo de ipsius adventu quicquam praenoScere potuiSset, repente tota civitas convocata clamare coepit, quod magnus Dei sanctus est ille, qui intravit locum fratrum, eamus et audiamus verbum Dei ab eo et oret pro nobis et habeamus benedictionem ejus. Ubi infirmatus non post multos dies debitum universae carnis persolvit, tantum in morte coruscans miraculis, quod non solum civitatem illam, sed omnes villas circumjacentes et
CaSira, Sed . . . Omne aemulos suos in stuporem et admirationem convertit et conversos in melius immutavit. Recognoscente culpam vestigia pedum adorabant et cogebantur confiteri invidiam diaboli et malignas astutias, quibus Seducti voluerant apostolicum Dei virum, per quem Deus gutturOSOS, fractoS, paralyticos et variis languoribus et infirmitatibus gravatos curabat et mortuos suscitabat, quasi haereticum condemnRI e.
Fratre Bonaventura propter samam scientiae et eloquentiae o sanctitatis ad Cardinatatum contra suam voluntatem assumto successit i in osset ministerii frater Hieronymus, qui a papatum assumtus vocatus est Nieolaus. Qui fuit vir mansuetus et satis modestus et tardus ad iram et injurias inserendas, licet esset remissus et tepidus in promotione bonorum. Huic cum esset in generalatus officio, ab his, qui bonorum alienorum invidia cruciantur, CcUSntuSest Sanctus homo Dei frater Petrus Johannis Olivi de provincia Provinciae et de custodia Narbonae et de castro quod
498쪽
appellatur ei inhainum nativus, quod ex audientia et praesumtione temeraria quasdam quaestiones novitatem non modicam sapientes composuerat. Quod ut audivit stator Hieronymus sedit eum ad se vocari et dixit ei quod quaestiones, quas de Domina nostra virgine Maria fecerat, portaret ei, qui confestim attulit eas ante ipsum quas ut legit mandavit eas igne cremari. Quo saeto abiit frater Petrus vultu tua- mutato et animo tranquillo et quasi magnum honorem recepisset gaudens laetis manibus celebravit missam. Quod notantes quidam de his, qui eum virtutis sua merito diligebant, captata hora opportuna interrogaverunt eum dicentes: frater Petre, quomodo poSt tantam reprehensionem et injuriam tibi a Ministro factam statim absque aliqua consessione praemissa potuisti missam celebrare Qui dixit is Ego injuriam illam et reprehensionem pro Onore et beneficio habui et ideo non dolui. . . . Memores aemuli sui injuria illius illatae sibi a generali Ministro accesserunt ad eum postquam assumtus est ad papatum et multis sermonibus conabantur eum inducere ad persequendum de novo fratrem Petrum. Quibus illo dixit: Avertat Deus a corde et mente nostra, tanto viro, qui X- cedit paene omnes homines vobis notos in devotione et reverentia et amore honoris Christi et matris ejus injuriam aliquam vel molestiam per nos aut per alios inserri. Nam quod olim per nos saetum est, non ad injuriam, sed ad cautelam et pro ejus utilitate est factum. Fuit igitur frater Petrus Johannis initio mansuetus, humilis, devotus Christo et matri ejus et sancto FranciSeo, eloquenS, cautus, praevisionis gratiam habens multa prouidit. - Nam et Abbas Florensis ordinis de ipso prophetavit et praevisum eum fuisse etiam ab antiquis et aliis, qui prophetiae spiritum habuerunt. Denique tota prima par prophetiae sancti Cyrilli, quem Abbas Joachim immensis laudibus esseti fratrem Petrum Johannem principalissime tangit et suae nativitatis locum et ordinem, quem
erat SSumturia et perSecutione omneS, qua erat ab aemulis passurus cum suis Sequacibus et annos et tempora et
499쪽
modos et loca partim aenigmatio partim historie terminat et praedicat. Quinta persecutio ab invidia maligna in tempore On-edii Lugdunonsis insta religionem initium sumsit. Frator Petrus intolligens, quod si ii tenebrarum juvenes quosque
moribus jus et doctrinae se toto conformare nitentes malignis inquisitionibus, quasi impietate pravitatis haereticae mortuos dissamantes iniquae lingua gladio occidebant,
assumto socio non Oeatus ad Ministrum generalem fratron Bonagratiam, qui in vinione tunc erat, accessit.
Quod cum audierunt Minister generalis et aemuli ipsius fratris Petri, qui Generalem incitabant et provocabant ad
persecutionis modum consi mandum et roborandum, On- turbati vehementer obstupuerunt. Vocat Minister generalis
provincialem ministrum non modicum iratus et dixit Oi: Nonne mandavi tibi, quod praecipias, ut ad me nullus frater nisi vocatus venire praesumeret Quare me nesciente
fratri Potro Johanni huc veniendi dedisti lieontiam Dixito minister provincialis Ipso a me licentiam non habuit neu quaesivit. Explora, dicit ei Generalis, ab eo, quomodo
et quare advenerit. Dicit provinciali ministro frater Petrus: dicatis generali, quod ego manifesta et urgenti necessitate et ratione coactus veni, quam coram eo et vobis omnibus proponere et declarare quantum potui festinavi. Congregate ergo absque dilatione fratres, quia re communis est, propter quam veni et utilis et necessaria omnibus Volens se Minister generalis expedire de eo et pro inobedientia, quam fecerat, reprehendere et poenitentiam ei cum severitato imponere, capitulum celeriter congregari mandavit. Quibus congrogatis verbi radialem gladium pro themate proposuitois dicens: Spiritu oris sui interficiet impium, et sermonem cum tanto spiritus fervore et efficacia prosecutus est, ut in virtute verborum ipsius obstupescerent omnes et corde et mente consus tacerent. - Sed contra iratus corde Minister eum nec de adventu redarguit nec podnitentiam dedit, et quam adversum eum acceperat displicentiam dissi nudavit et invitus corripientem subditum . . . audivit. - Post pau-31.
500쪽
eos dies Minister generalis a moerore tabescens languivito de hac vita subtractus est et cum eo duo principalioresaomuli fratris eiri, qui generalem Ministrum prae caeteris omnibus ad illius persecutionis rabiem promovendam inflammabant. - Rationes vero, quare odiebant eum, sunt, quia persecta caritate Christum amabat pseudoprophetarum religiosorum et doctorum carnalium et vaniloque philosophantium et carnaliter viventium orguebat crimina. - Praerogativa gratiae et sapientiae singularis, qua excedebat omnes coaetaneos sui status, invidiae et odii fomitem suscitavit. Inimicantur ei fratres et doctrinam ipsius praesertim in ea parte qua religionis statum tangebat, frustrare querelis et mordere detractionibus et calumniis damnare nitebantur. Nam articulos plurimos ipso vivente aemulis ipsius contra eum in judicio proponentibus vocatus est Parisius a generali Ministro coram magistris et aliis fratribus ibi congregatis ad proposita contra ipSum responSuruS. Ad quae omnia tam sapienter et diserte et plene respondit,
ut adstantes omnes mirarentur et Stuperent et consterentur, catholicam esse assertionem suam, et adversantium quisquam adversus eum non auderet proferre Sermonem. Nam
et tempore fratris Artotti generalis Ministri Parisiis existens et transiens solus praeter claustrum vel locum, in quo Minister cum duobus magistris sedebat, fratre Ricardo et Johanne de Muro generalis qui erat vir mansuetus et humilis ex industria vocavit eum ad se et dixit Frater Petre, quia nos omnes audivimus, quod super quaestione illa deessentia tam singularia dicis, vollem quod nunc aliquid coram magistris istis pro parte illa, quam magis tenendum opinaris, diceres. Qui dixit Pater, omissis Sanctorum auctoritatibus quoad praesens dicam vobis septem principales rationes, quarum quaelibet Septem habet rationes anneXas, quibus roboratur. Et incipiens a prima usque ad ultimam prosecutus est. Quibus auditis subridens Minister dixit duobus illis magistris, qui multum opinioni illi
adversabautur Frater Richarde et frater Johannes, respondete Ne quisquam eorum praesumSit ei quidquam