장음표시 사용
501쪽
respondere. io ipsum erat de omnibus aliis quaestionibus, in quibus ratres adversabantur ei. Iractatus plurimos fecit, in quibus et rationes et auctoritates, quas adversarii inducebant ad oppositum probandum, potenter confutat. Dicebat, quod notabiles excessus locorum et aedificiorum quantum ad pretiositatem materiae et curiositatem formae, quantitatem vel sumtuositate in multiplicle quaestus, quos inducebant in sui fabricati0ne, erat periculos impuritas et praecipue defendentibus eas aut peccatum mortale aut maximum periculum pessent mortalis quod mundo praebent malum exemplum et exemplar vita Christi obfuscant. Et consimiliter litigare pro ure sepulturarum aut funeralium aut quacunque re temporali, et etiam hoc facere per persona seculares eas instigando, conducendo, XPenSaSomnes solvendo movendo et consulendo eo modo, quo a plerisque seri videmus . . Consimiliter procurare pecunia Sannuale et praeter imminentes necessitates providere sibi in posterum super neces Sitatem aut congregare, quae SVPer- suunt, ut serventur, aut procurare, ut pro his pecuniarum
copiae habeantur ab eis vel ab aliis, qui pro ipsis eas recipiunt, est notabilis impuritas et normis transgressi regulari S. Dicere et tenere, quod ordo noster possit ire ordinari calceatus aut qui tare aut quod possit interdum de Scarleto vel aeque pretiosis vestibus sicut canonici regulares aut usum habere agrorum et vinearum et consimilium est enormis blasphemia regulae; - similiter ordinem nostrum Sepultura recipere propter emolumentum temporalium, ob id contractus obligatorio instituere, pro animis legatis aut oblationibus et missarum celebrationibus insistere tu Docebat etiam quod Apostoli et Episcopi, qui instar Apostolorum pro sessi Sunt vitam apostolicam, quantum est o viva voce evangelii et ros essioni evangelicae, tenentur pauperem Sum Servare. - Solis seripturis sacris et soli sidcicatholica sola fidei Romanae Ecclesia adhaereri debere ex fide et sicut verae fidoi, nulli autem humanae opinioni Seu Suae Seu et u Scunque alterius magni doctoris, nisi prius solide et deliter ostenderetur, quod ipsum est de fide R0-
502쪽
manae Ecclesiae, et illi tanquam magistrae fidei solii esse
adhaerendum Diabolicum autem esse, alicui humanae opinioni tanquam ex fide immobiliter adhaerere, et quod nulli determinanti, hoc vel illud esse de substantia fidei catholicae, tenetur quis necessario assentire, nisi Soli Romano Pontisci catholico aut concilio generali, nisi quantum ratio et auctoritas scripturae sacra vel fidei catholicae per se ipsam
dos nil et cogit Privilegia autem, quae puritati regulae derogant, leui sunt illa, quae ad litigia et pura temporalia
disponunt dei vel indirecte, et talia consimilia non possent ratres habere salva regulae puritate, multo minus licere, eas per preces indebitas seu opportunas ara Pontifice extorquere et multo minus licere talibus uti. Recurrere autem ad procuratores seu officiales Papae seu pi- Scoporum etc., quod instigarentur ad litigia te serenda et deducenda pro legatis vel pro elemosynis fratribus assignatis vel pro sepulturis, sapit impuritatem. Pro talibus traditionibus, quae ad Servandam religionem in omni persectionis et sanctitatis veritate dabantur, multas adversitates sustinuit. Ipso vivente primo carcerati sunt viri sancti, frater Johannes de Valle, Johannes Juliani FranciScus Leneti, emundus Aurioli, Johannes Primio alii plures. Postea vir illo singularis persectionis frater Pontius o Bottingat in opere potens, in sermone servens et efficax, quem canes illi rapaces tam crudeliter et impie
tractaverunt pro eo, quod ad comburendum aliquos tractatuS, quos S pater, rater Petrus ediderat, tradere noluit. Vinculis ferreis compeditum et catena serrea infra carcerem foetidum arctum et tectum ligatum includunt et affingentes trunco catenam in tantum eum coarctant et Stringunt, ut non alibi, nisi ubi sedere ferro gravatus cogebatur, OS-Set Secedere vel modicum ad requisita naturae super nudam humum urina pedum suorum et stercore iratam foetentem
lutosam infixus sordido limo jacebat, panem artum et aquam brevem ei proponentes ab ipsius aspectu recedebant. Mi si matus tandem jacebat vel potius reclinatus sedebat sub pondere surri in foetoribus stercoris et urinae animo aetus
503쪽
et caritatis igno succensus infinitas Deo gratias referens Spiritum Deo reddidit Maledicia sit haec porca malefica, quae si atrem hunc intersediti mortuum invenit virum sis notum fratrem Pontium crudelissime illius carceris custos et Gua diano loci nuntiat celeriter mortem ejus. Qui duobus fratribus laicis robustis mandat, horti foveam aliquam sacerent et in eam corpus hora secreta projectum immo obrue rent. ccedunt ratres hi, injuncta perfuere et dum laborant,
corpus emisepultum in vermibus et Stercore a catena trinutilis ferreis solvere, a lumbis deorsum inveniunt multitudine vermium ex magna parte corrosum intuentes vero
multum pSum, obstupuerunt eo quod quaedam claritas refulgebat in facie rius, quae videbatur hominis excedere et
esse potius angelica, quam humana. De Orpore Vero reliquo sordidato saucibus illius non foetor egrediebatur, sed odor, qui et Stercorum foetorem vinceret et Stuporem immitteret. - Commutatur animus eorum a ferali duritie, quam habuerant ad eum, dum viveret et obedientiam eis injunctam mansueta mente perficiunt et eum in ossan projiciunt operientes humo.
Habuit quidem tribulatio quinta principium in provineia Marchiae. Tempore enim, quo generale concilium a bonae memoriae Papa Gregorio X Lugduni celebratum est, quidam rumor insonuit in partibus Italiae, quod . Pontifex
decreverat in praefato Concilio fratribu minoribus et praedicatoribus et caeteris mendicantibus proprium dare. Quod audientes fratre aequo animo pro magna parte tolerabant, aliqui vero sed pauci moleste tulerunt valde, quae dicebantur, et sui cordis conceptus celare non valentes, imo nolentes, si contingebat, quod de tali materia in eo inmuni sermo misceretur, Sui pectori arcana reserantes, fratribus, qui Propter obodioni iam S. Pontificis et concilii decreta servanda possessiones ac reditus o recepturos dicebant, contrarium Sesacturos respondebant istis pro parte sua et illis pro sua auctoritates ac rationes per modum disputationis allegantibus ex tali igitur modo consorendi innotuit animorum Suminum utriusque partis deliberatae electionis propositum. Ex
504쪽
hac, absoluto concilio, pars illa major fratrum, quae poSSeS-siones reditus quo recipere melius et Securius esse probabat et assertionem paucorum dicebat esse erroneam, in primo eorum capitulo post concilium celebrato postulavit de prae- satis fratribus tanquam de scismaticis et erroneam opinionem tenentibus inquisitionem seri et Si non resiperent, punitionem tanquam de haereticis rigido fieri. Facta igitur il praefatis iratribus inquisitiono, exceptis tribus fratribus omnes sicut voluerunt fratres, recognoverunt culpam Suam, et eum Papa fratribus proprium non dedisset, otiosum et supersuum judicaverunt, pro talis quaestionis suppositione cum suis superioribus litigare Enymundus vero et Thomas de Tolentino et Petrus de acerata suae assertionis partem auctoritatibus et rationibus et ex eo, quod Ecclesiae S. Ponti se tanquam rem non solum inconvenientem sed ut damnoSam et in apostasiam dedit entem, et ne sub potestate cadentem ac per hoc nec possibilem nunquam esset facturus, audacter defendebant. Sed Succumbebant fratres quantumcunque Sapientes cum eis disputando et vim positionis eorum aut non poterant vel nesciebant dissolvere; ex quo amplius turbati velut scismaticos abscissis habitibus segregatos a fratribus in quibusdam remitoriis recluserunt. Re
voluto anno iterum ipsos ad surim Capitulum vocaverunt et cum tribus diebus verborum concertatio durasset, ne valerent fratres eorum rationes Veraciter confutare, quidam sapiens frater nomine Benianus, qui prudentia, sanctitate et antiquitate caeteros excedebat, vocavit ad se fratrem Petrum de aderata et secreto dixit ei fili, non est bonum, hanc resistentiam verborum cum fratribus istis facere. Dicas cum te vocaverint, quod hujus quaestionis solutionem meo judicio et conscientiae derelinquis et quod tu credis de ac tenere vis illud, quod ego teneo et sentio, quod mea conscientia non discordat a vero. Et tali modo post tres annos eorum Poenitentiae quaestio illa determinata latuit; sed conscientiae discordantes et studia diversa et desideria compugnantia in his ut illis remanserunt. Illi uim ordinis statum et robur et permanentiam in aedificatione locorum
505쪽
in mediis civitatibus et castris, in attractione populorum, in
pro euratione Sepulcrorum et receptione testamentorum et
quorumcunque legatorum, in multiplicatione librorum et scolarium et scolarum et studio scientiarum et impetratione privilegiorum et caeteris similibus quaerebant). Illi vero sentiebant oppositum de praedictis omnibus et ex toto corde et mente et viribus omnibus conscientia fundatoris et puritati doctrinae ejus inhaerebant. Et in tantum infra non multorum annorum curricula multiplicati sunt, quod fratres alii timere
coeperunt, ne ad eorum conseientiam et vitam sectandum major pars fratrum converteretur Seeret conveniunt.
Quinque ministri habito simul tractatu ex communi deliberatione concordant, quod nullum erat efficax remedium nisi processus de facto contra principales hujusmodi fratres
sacere et punire eos ad terrorem. In Sequenti eorum
provinciali capitulo determinant quod fratres Raymundus et Thomas de Tolentino, qui nunc in Thana Indiae cum sociis palmam martyrii adeptus feliciter transiit ad Christum, et Petrus de Macerata et quidam alii nulla eorum culpa
detecta seu particulariter assignata in sententia eorum litteris velut haeretici et ordinis destructore carceri manciparentur perpetuo privati confessione, saeramentis Ecclesiae, librorum omnium usu et etiam breviarii et in in ecclesiastica sepultura, statuentes et per obedientiam injungentes illis fratribus, qui eisdem de extrema necessitate naturalis sustentationis servirent, ut cum ipsis nullatenus loquerentur, Sed mane et Sero carcerem et compedes cum diligentia viderent, ne sorte suo conatu vel alterius cujusdam si uiris auxilio surgere valerent; - ad terrorem omnium apponente8. Et si quis frater praesumeret vel auderet dicere, talem Sententiam esse crudelem vel injustam aut indiscrete et non bene latam, poena simili, ut haereticorum fautor et destructor ordinis pariter puniretur et eidem poenae et sententiae
Subjaceret. Contigit autem, quod quidam frater nomine Thomas do Castro Marini, audita tam impia Sententia, quae mandabatur semel in hebdomada omnibus fratribus in eorum capitulis legi, spiritus servore et veritatis gelo accenSu S
506쪽
responderet et dicerot non iacio vitam meam justitia pretiosiorem. Et ego certus sum, an sententiam osse iniquam et injustam et sine timore Dei et caritate factam et Deo displicibilem o omnibus Sanctis. Qua consessione coram omnibus facta, confestim detinetur, privatur habituet vinculis erreis compeditus in tetro carcere clauditur, ubi inhumane tractatus post pauco menses infirmatus est; sed impiae legis statutum litoraliter explent, qui laetus et Deo plenus inter angustias corporis gratias agens emisit Spiritum. Cuju corpus instar corporis fratris Pontii, tanquam adaver animalis, in quodam tbssato fratrum projicitur et humo tegitur, ne a saecularibus videatur. Talia sunt humilium pauperum vitae tuae et evangelicae proseSSorum
Decedente generali Ministro eligitur frater Raymundus aufridi do provincia Provinciae in generalem, vir man SuetuSet pius. Qui pluribus provinciis ordinis visitatis ad visitandum
Marchiae provinciam studiose pervenit. Earum provinciali capitulo congregato post multa, quae correxerat, Xaminare et inquirere coepit, cujus erroris vel sectae superstitione vel pravitatis corrupti fuisson fratres illi Legebat enim sententiam, sed criminis vel haeresis maculam specificari in Sententia non inveniebat. Tandem a ministro et diffinitoribus
capituli ac custodibus audivit, quod praefati fratres nullius alterius rei fuissent inventi, nisi quia multum excedebant in Zelo et observantia paupertatis. Quibus ipse respondit:
Utinam omnes nos ac totus ordo talis criminis noxa teneretur. Tunc Statim mandavit omnes de carceribus trahi et ad Se vocatos benigne suscepit et affabiliter loeutus ad veram patientiam et perseverantiam in sanctae voluntatis proposito exhortatus est et omnem Consolationem, quam ab OpoStulaverunt, ipsis liberaliter pro suarum animarum salute concessit. Et quum vir Deo devotus Baro Aycton, Armeniorum rex, per uos nuntios o litteras Speciales postulavorat a generali Ministro, Sibi dirigi seu milii ratres sanciae conversationis et vitae, quorum sermonibus et exemplo tam
ipse quam caeteri principales regni sui et clerus et populus
507쪽
possent insormari, fratres, quos de carceribus traxerat vid. Angelum et Thomam de Tolentino nunc martyrem et fratrem Marcum de Monte-luponis et ratres Petrum de Maceratao Petrum alterum misit ad eum, votis ipsius regis de praedictis fratribus se plene satis sacere indubitanter existiman S, nec deceptus exstitit. Sed regi plus quam Vrediderat satisfecit et baronibus ejus o religiosis et clero. Nam non homines communes sed vere Christi et Apostolorum discipulos se vidisse in ipsis et recepisse fatebantur. Quanta veropo S tempora rex ipse per suos nuncios et litteras speciales gratiarum actiones generali Ministro pro talium fratrum ad eum missione retulerit et quantis laudis praeconiis ipsos extulerit, omnibus in g0nerali capitulo Parisiis congregatis patenter claruit, ubi praedictae litterae praesentatae sunt et
lectae ad confutandam murmurationem Suscitatam ex au Samissionis fratrum adversus Ministrum in capitulo a quibusdam aemulis veritatis. Erant enim duo magni barones et
alii solemnos viri missi ad regem Franciae se Angliae gallicam linguam persecte scientes, qui majora bona de illis
fratribus verbo referebant, quam litteraeeon tinerent. Ex quibus siluerunt et Minister non solum excusatus Si coram omnibus sed etiam sancto et optime fecisse comprobatu S.
Rege namque et baronibus et clero cum religiosis, de moribus, praedicationibus et conversation si utrum mirabiliter exultantibus, etiam ad fratres Syriae sanctitatis eorum fama perventi, qui pro gaudio tanta furoris irae turbatione ommoti Sunt et praecipue fratres de conventu Accone, ubi Guardianus erat si ater Paulus, qui fuerat socius ministri Marcae, quando sententia illa impiissima data fuerat, ut minister provinetalis impulsus a fratribus, litteras dist amatorias e parte sua et fratrum omnium terrae Sanctae Scriberet, quod ab illis fratribus, quos susceperat et Sociis, qui praedicabant pariter et credebant, cum Summa vigilantia et cautela emerent tanquam ab hominibus perversis et ab Ordine egregatis et pro scismaticis et haereticis quondam damnati S. - Tunc rex, habito consilio cum sapientibus Suis Super litteris sibi missis vocari iecit ad se si uires et voluit
508쪽
primo videre obedientias eorum et litteras generalis quibus visis odit is littora diffamatorias sit, a ministro et ha tribus Syriae missas. Qua quum legi Ssent, simpliciter ordinem rei gestae narraverunt ei, qui Satissaetione eorum audita ampliori dilectione unitus est eis. Furor enim fratrum communium erat implaeabilis contra eos, quamvis minister visis et auditis fratribus duobus, qui ad eum pro litteris, quas miserat, accesserunt, Culpam Suam re OgnΟVerit et verbo et opere se ipsis permiserit et exhibuerit favorabilem in futurum. Verum fratres alii coneeptum furorem Semper augebant. Nam eum frater Petrus de Macerata venisset in Cyprum et a ministro in conventia Nicosia benigne et caritative fuisset receptus et mandaverat ei minister in quadam die solemni fratribus et Regi et caeteris
qui aderant praedicare, cum idem -- locum ivisset, Guardianus et quidam fratres cum eo, contemto ministri Sensu et mandato, detinuerunt eum et tanquam XeOmmunicatum, licet in mensa eum restiperent, in Ecclesia ipsum intrare, praesertim ad missae ossicium non sinebant. Sentientes igitur, quod fratres Syriae de Ora eorum cum roge Semper amarissabantur magis, valefacientes regi et satisfaciente pro eo, quod recessum eorum nimie moleste portabat, divisi sunt ab invidem. Alii ad generalem Ministrum,
uti ad suas provincias redierunt. Fratres vero Petrus de Macerata et Soetu ejus transeuntes per aream Anconitanam debiles corpore et infirmi nullo modo impetrare potueranta fratre Monaldo vicario ministri, arcae in aliquo loco Provinciae remanere, donec se generali Ministro praesentare valerent. Interea fratre de Morone ad pontificatum 8Sumto,
placuit generali Ministro et omnibus principalioribus fratribus, in quibus Christus ot jus spiritus inhabitare firmiter Credebatur, et praesertim fratri Conrado de Ossida, Petro de Monticulo Jacob de Tuderio, Thomae de Trivio Conrado de Spoleto et reliquis, qui ad puram regulae observantiam adspirabant, quod ad S. Pontificem rater Petrus de Macerata et socius ejus accederent, quum familiarem eum ante papatum habuissent, et ipse de eorum bona voluntate
509쪽
plene confideret, et postularent ab eo pro se ipsis et aliis fratribus volentibus et amantibus regulam observare, obedisentiam et licentiam observandi promissa absque molestiisset impodimentis aliorum qui ab illa regulae fideli et pura
Observatione, quam sanctus Franciscus in suo testamento
et in aliis suis scriptis mandaverat, spontanee deviabant. Ipse enim Pontifex Coelestinus multorum sanctorum et antiquorum fratrum notitiam habuerat et omnis paupertatis humilitatis et persectionis evangelicae erat sincerus et serventissimus amator, et omnem verum Christi servum et perfectionis amatorem sineere diligebat et venerabatur affectu. Qui audiens ab eis eorum conditiones, propositum, afflictiones, affectum et Votum acceptavit in eis ea, quae ferventer amabat et in semetipso plene servabat. Et laudavit propositum et suscepit votum ot commendavit eisdem fratrem Liberatum et socium ejus, qui juxta voluntate in Sancti Francisci regulam et testamentum fideliter et sincere Servare Studerent et niterentur superaddere etiam, si valerent. Et dixit eis quod ipse talem paupertatem semper amaverat et Servare cum suis fratribus firmiter proposuerat. Sed ex mandato Papae et concilii fuerat coactus, si volebat fratres multiplicare, recipere, et absolvit fratrem Liberatum ab omni fratrum obedientia et socium ejus et dedit fratri Liborato plenam auctoritatem absolvendi semel alios fratres a poena et culpa et praecepit ei, quod haberet curam de omnibus
volentibus talem vitam sacere et Servare. Et fratribus mandavit, quod fratri Liberato obedirent Sicut perSonae uae, et quod propter pacem et honorem fratrum minorum et ordinis non vocent se fratre minores, Sed fratres suos et paupere eremitas, et recommandavit eos Domino Neapoleoni Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinali pro eo, quod esset piarum ausarum, ut ipse eis dixit, spontaneus et liberalis promotor Post haec audientes fratres, quo S. Pontifex praesutos ratres a sua obedientia et ordine absolvisset, tatim explorato loco, ubi praefati fratres morabantur, Stipendio conducunt catervam hominum mundanorum et Scienter
S. Pontificis reverentia et mandato Conte in t -- manu I -
510쪽
mata, adhuc Papa existente in Aquila, eos capere tentaverunt. Quare, Domino Coelestino renuncianto papatui visum fuit is conveniens et utile, furori fratrum cedere et pro sua majori pace et salute ad loea remota et deserta secedere, ubi absque hominum tumultu et scandalo set libor Domino servire valerent. Capitur interea Dominus Coelestinus
in quadam terra quae dicitur bestia a Standardo, et a Domino Patriarcha et aliis pluribus ad montem Sancti Angoliducitur, ad quem fratres minores instanter postulant habere ingressum. Qui, quum introducti fuissent ad eum, omnis modestiae et mansuetudinis obliti, tot maledicta, tot improporia, tot blasphemias in eum Proserre coeperunt, quod turbatus Dominus Patriarcha, qui praesens erat, Statim mandavit eis, inde recedere et oras absque mora expelli. Quibus expulsis interrogavit eum Dominus atriarcha quid
fratribus minoribus sedisti, quod tanto in te servent odio 3 Qui ipse respondit eis, adstante fratre Nicola nunc Salonae Archiepiscopo, qui responsionem in curia frequenter coram Cardinalibus et aliis viris magnis me audiente recitavit: Ego nunquam fratribus injuriam se eorum ordini sedi, s0d tanquam filius honorem et gratiam. Sed pro eo, quod me diligor deberent, detrahunt mihi et gratis odiunt et injusto
maledicunt. Fuerunt enim in ordine quidam sancti fratres, quorum conversationem et vitam ante multa tempora certa experientia noveram, quibus posse persecte servare regulam suam secundum intentionem et praecepta patris eorum sub nostra obedientia et sine fratrum minorum nomine concessimus, sicut ego vellem fratribus meis seri, quum simile desiderium haberent, et ad persectionem similem consurgere
Quia vero tribulationis quintae pondus frater Chunradus in Italia, sicut rater Petrus ultra montes sustinuit, idcirco fratris Chiani adi, qui in ordine antiquior, qui in tempore Domini Clementis migravit ad Christum et post mortem
miraculis aruit et in vita conversationis coelestis exstiterat, sustinentiam ex parte memorare, quam habuerit in adversis, et permanentiam in bonis erit fructuosum et utile omnibus