장음표시 사용
521쪽
dimitti et acutissimis calamis in modum gladii tibias iradi et iiserum in altum elevari, donec in tertia decima elevation funis fractus est et de alto cum saxo ad pedem ligato cecidit et in oculis illius fidelium subversoris inanimis et totus confractus jacens a ministris suae sit sidiae inde elevatus in quodam sterquilinio projectus est. Ad tantam enim, cum esset vir sapiens et de nobili genere natus, devenerat insaniam, ut agitatus propriis manibus minaretur inferre tormenta. Nam quum quidam de fratribus torquendus Christo so ipsum devote recommendaret, inSano furore
vexatu tam sortiter eum pugno super aurem et collum
percussit, quod et pilum revolutum hinc indo projecit ad terram, et in multis diebus in collo et capite toto de percussione illa dolorem tum aurium etiam in vita portaverit. Alium in oculis suis tantum fune torqueri fecit in capite,
donec ossium capitis torquentes fractionem audierunt et cessanies pro mortuo dimiserunt. Pueros duos inter eos reperit, quorum unum ad prandium Secum tenens prius inedia cruciatum vino puro potatum inebriavit et ab ebrionesciente, quod assereret vel negaret, extorsit testimonium,
quod fratres illi erant haeretici. Alium puerum in acutio nudum elevari secit et manu propria lanceam vibrabat ad pectus ejus dicens: hac confestim lancea te perforabo, nisi confitearis, quod omnes hi, quos hic teneo sunt haeretici. Et tam diu eum secit cruciari, donec puer consensit, quod Scriberetur, quod illi erant haerotici. Et quum ab illis duobus hoc verbum finaliter habuisset: - - diximus tibi, quod fideles sumus et dicimus, tu scribe, quod vis. Jam satiatus de
tormentis eorum fratrem Vincentium, quem primo secerat tormentari, pro mortuo dereliquit. Quosdam vero alios, qui de regno erant et omnibus noti et a quibus non poterat recte vel in directe cujusdam consessionis extorquere Sermonem,
flagellis publice caesos detruncatis vostibus redire jubet ad propria et ad majorem pompam et opprobrium Servorum Dei quos uncto vinxit 3 - quoque post so trahi nolebat virgines quasdam et seminus tanquam haereticas S-que dimissu duci jussit. Qua quum nullis minis vo resili-
522쪽
ctionibus potuisset inducere, quod do se vel de aliis confiterentur, quod essent haereticae, publice agellatas remisit ad propria. Ex aliqua autem occasione quendam de sociis i atris Liberati nomine fratrem Thomam alibi dimis orat quem cum
aliis adjunxisset et illo audisset ab eis, quomodo permi Serant, quod inquisitor id quod vellet scriberet protestando
tamen et dicendo quod catholici sumus, eum ibi ii impetu spiritus dixit ad eos: Vos Christum negastis et veritatem ejus et occidistis vos ipsos et omnes ossios e StroS, eum sint catholici, pro haereticis accusastis, et nunquam DeuS
miserebitur vestri, nisi publice revocaritis quod dixistis et inquisitori dixeritis, quod voluntatem ejus impiam timentes
illud dixistis, volentes eum refraenare ab impetu furoris Sui, ne occideret vos. Nunc autem audaeter dicite, quod si amat S Se veStrorum corporum homicida, quod de vestris corporibus suum desiderium compleat, quia anima vestras non tradet ipse diabolo ex consessione veStra. In crastinum cum advenisso ad eos inquisitor, simul omnes protestati sunt, quod nunquam in mente S Semia Shaeretici, sed dicimus, sic veritas est, nos atholici sumuS. Tu scribe quod vis, quia in illo loco deserto nos omne S occidere decreveras. Tali verbo, quod tuae potius voluntatis indicatio quam nostrae consessionis, ab homicidio nostro retardavimus. Nunc autem occide sicut placet. Confitemur enim et pro te Stamur omnes illam veritatem de nobis et sociis nostris omnibus, quae in oculis Dei et conscientiae nostrae est et, ut certi sumus, in conscientia tua, quod vere fideles Stamia et fuimus semper et erimus usque in finem. Et illam dem, quam tenti et do eo saneta Romana celesia Catholica illam credimus et credemus usque ad mortem, et Scribe quod nunc confitemur et tunc confessi Sumus et revocamus illud, quod uno tibi pro nobis malum volenti diximus scribe quod vis. His auditis conversus ad fratrem Thomam dixit ista est praedicatio tua, i rater Thoma, sed ego carne tuas et ossa tua ita aciam laniari, quod superbia tua et temeritas non habebit virtutem nec potentiam
523쪽
iali do condi et loquendi. Et praecepit eum capi et vinculis fortissime ligatum ab aliis segregari. Cumque mandasset eum variis tormentis cruciari, dixit ad eum castellanus regis, qui orbis illius interi uerat Per corpu8 meum,
talis justitia in castro isto non fiat, quod qui fidem habent
catholicam et constentur, torqueantur. Et timens ne rei veritas ad aures regis perveniret, destitit a maligno suo proposito, et ulterius talibus crussiatibus nullum vexare praesumsit, ne aliquam inquisitionem de ipsis amplius fecit, sed in vigilia pentecostes usque ad nativitatem Domini quasi mensibus quinque nultimo de tribulavit et affixit, ita quod
plui se de eis ex his quae passi sunt et in carcere et extra carcerem mortui sunt. Inquisitor vero ea hebdomade, qua finalem sententiam pronuntiaturus erat, coepit infirmari, ita
quod alter eam denuntiavit, id quod nudi atque ligati primo per plateas civitatis Neapolitanae ducti sub voce praeconis agellarentur, et post flagellationem cruce signati ejicerentur de regno, nullo ipsorum in sententia specificato errore, neque ab ipso inquisitor de aliquo peccato vel errore verbi aut operis correcti aut moniti sunt, in posterum sibi debere enVere. Deus autem ossa illius, qui suos fideles pauperes tam crudeliter tractaverat, dissipare non diStulit. - Et cognoscen S, quod ad torribilis judicii sententiam voeabatur, mente retraei an mala, quae fecerat, mandat Priori restitui sit Archipresbytero et aliis partem pecuniae, quam ab eis injuste rapuerat. Num quum totum redderet, non habebat et mortis doloribus circumdatus anxius in lecto suae amaritudinis suspirabat dicens: De alienis pecuniis, quae habeo, restitui saeto. Sed quid dicam Deo, quod meliore servos suos, quo in vita mea viderim, ex sola pravitate meae voliintatis iam nequiter exposuerim, mendaciter dissumaverim. - Quasi desperatus ad audicium accessit - Placere quaesiverat fratribus minoribus, quos semper impugnaverat, et PreSSuram non Parvam a Domino Nicola III. propter hoc sustinuerat.
524쪽
Hujus hypocrisis livore maculati suerunt communiter omnes sextae tribulationis auctores et promotores. Et praesertim illi, qui procuraverunt tempore Domini Bonii acii carcerationem si atrum plurimorum sanetorum in provincia Provincia post depositionem ministri provincialis et animose damnaverunt doctrinam Petri Johannis, et ossibus et reliquiis violato s0pulero ipsius occultam injuriam intulerunt. Tunc Siluerunt, latuerunt se absentaverunt se ex eis plurimi ruinam gladii persequentium non serentes fueruntque Sub pressura persequentium, done Deus per hominem amatorem veritatis magistrum Arnaldum de Villanova medicum, qui loquutus sui cum ego Carolo Regni Siciliae et induxit eum ad scribendum litteras officaces enorali bnistro pro fratribus illis, qui injustas tribulationes sustinebant in provincia Provinciae. In quibus littoris notificabat eum, quod si debitum festinumque remedium non apponeret eorum injustae tribulationi, quod hoc fieri per Summum Pontificem firmiter procuraret. Magister praedictus Zelans pro resormatione evangeli ei status, secrete Dominum Clementem Summum Pontificem induxit ad citandum coram eo fratrem Raymundum ausi id o fratrem Guidonem de Mira pice, fratrem Ubertinum de Casali 0 fratrem Bartholomeum Si cardi et reliquos eorum socios, viros scientiae et sanctitatis praeclaros etiam testimonio aemulorum, et praecipere eis per obedientiam districte, offerre ei in seriptis quae-eunque Seirent se cognoscerent, in statu ordinis eorum fieri, quae correctione et resormatione indigerent. Quod factum fuit ad impletionem prophetia viri sancti fratri Johannis de Parma, qui pronuntiabat inter alia et dicebat, quod anteres Ormationem conflictum linguarum fieri et dogmatum fistulas tangi. Fuit enim principium propinquum tribulationis sextae, quae et sinem accepisse videtur in anno vigesimo octavo ab renuntiatione papatus Domini Coelestini secundum quod quidam ab angelo Domini accepisse uti' itur. Et compli mentum verbi Saneti Spiritus ad Christ iam imple salios eorum ignominia et quaerent nomen tuum Domine. Ps. 3, 17. Et
525쪽
Christi ad matrem supplicantem pro reformatione evangelici status respondentis non dimittent populum meum nisi in manu 1 orti. Et subula illius proph0tica rustici et saneti lartini, quam Sanctus Franciscus, teste ratre Leone, requenter recitabat, per ruSticum ingratia in Ordinem, per sanctum Martinum Summos Pontisces volens intelligi, quod oportebat in alit se ordinem humiliare t ad sua humilitatis principia confitenda et tenenda reducere. Et sorte ille Pontii ex qui reducet eos invitos et humiliabit, erit malleus ferreus prae ostensu S, qui cu Stodiam aeream percutiet etc. Et eo tempore quo Apostolicos viros Dominus misit in mundum Dominicum et Franciscum, missus matricus
a diabolo fuit, per quem et multos subvertit et ad immundissimam sectam Auxani 3 libertatis traxit, quae periit. Rogem Franciae Philippum magistro Raydulso jubentem rationibus et auctoritatibus convincere et confutare eos,
extincta fuit. Sed nunc revixit reformationis vita Christi tempore appropinquante et per fratrem Ubertinum jubente Summo Pontifice seu legato ipsius detecta et eradicata fuit in brevi tempor0, quantum fuit ex parte ejus, quod ante
ipsum nullus inquisitor attentare praesumserat. Hi ex devotione cordali, quam habebat ad Christi vita renovatorem Franciscum in monte Alverni stetit in quo monte in forma
Seraphi vel Seraphini plagatus in Christi specie apparuit
ei dein sancto Francisco ibi Christi spiritus praedictum fratrem Ubertinum unxit et a claritate, quam prius gratis a Christo susceperat, in claritatem transformavit ampliorem, o do Christi nativitate ibi scripsit libellum. Illius autem libertatis maligna secta in Italiam introductor fuit irardus Cica rellus, illorum si atrum, qui dicuntur Apostoli, primus adinventor Qui discipulum quondam Stephanum habuit insatuatum a diabolo, promtum Praedicatorem, quem ratres Praedicatores combusserunt, magistro ejus adhuc vivente. Quem sequutus est Dulcinia S, cujus eductionem multis annis ante servus Dei quidam oran audivit . . . Unus et idem angelus mulignus agitavit eum et magistrum suum mirardum ... E vir sanctus frater
526쪽
Leo, sancti Francisci socius, qui primo vidit eos, obstupuit et dixit illi Sunt illi Sathanae apostoli, quo pater noster
Sanctus Franciscus praedixit esse venturos, qui seducti multi seducent, et loquentur et animaliter vivent obedientiae et humilitatis Christi spiritum impugnantes otiose
viventes discurrent per civitates, magistram habentes propriam voluntatem, penetrabunt domos et illaqueabuntur familiaritatibus mulierum ostentes indocti, et pro veritate suscipient mendacium. Vae mundo, quia undique mala con- Surgent, ex quo tale apparuerunt Apostoli Nam et quidam de secta illa Apostolorum nomine Benti velaga ordinem minorum intravit et spiritus libertatis diabolicae spurcissimam labem in sancti Francisci provincia seminavit. Qui tantam exterius morum honestatem praetendebat, ut multos saeculares et religiosos et oleri eos ad se propter magnae sanctitatis famam, quam habebat, attraheret. Hic cum multis spiritualibus personis quadam verborum calliditate illuderet, et superba sui ipsius reputatione coecatus omnem intelligentiam arcanorum Dei se jactaret intendere etiam ipsi fratri Ubsirtino dementiae suae erroneas subtilitate proponere,
quasi minus intelligeret, non timuit. Quae vir catholicus ut audivit, dissimulavit prudenter et coram prudentibus et fido dignis testibus quasi sitibundus suae doctrinae auditor ad loquendum, quae sentiebat, inducit, et tam caute, quod omne Venenum, quod gerebat absconditum coram illis intelligentibus, quos sibi devotos credebat, evomuit et tune ex
suis verbis frater Ubertinus, quam turpiter erras Set et erraret, oidem et omnibus ostendit. Et ex tunc et nomen et audaciam et praeelaritatem simul confusus perdidit et suorum sequastium coactus sui manifestare insanias et errore S. Frater Ubertinus habitans in monte luerno multos in religione et praesortim in provincia Tusciae et vallis Spoletanae et Marcae Anconianae vitae exemplo et virtute Suscitavit et inflammavit ad puram et fidelem observantiam, et
consilio sanctarum personarum assentiens, ut savere posset
spiritualibus personis et fratribus, qui multa patiebantur ab aemulis in Tuscia et in valle Spoletana, multis periculis et
527쪽
laboribus scienter se dedit. Nam et apud clarae memoriae Dominum Papam Benedi tum distarnatus ab aemulis et accusatus in multis et ab eodem Domino ad instantiam eorum vocatus Romain, Christi protectione a calumniis modo mirabili liberatus est ipsoque ignorante. Post paveo die Perusini mittent0 ad prausatum S. Pontificem ambas uiatores sol omnes duo principalia postulare ab eodem Domino acceperunt in mandatis 1 quod dignaretur eis luminare sanctae discretionis et claritatis restituere, fratrem scit. Ubertinum, qui totam civitatem illorum illuminaverat et ad Deum singulariter traxerat; 2 quod se ipsos et civitatem suam tanquam patri et Domino liberaliter offerebant Supplicantes, quatenus ad morandum ibi cum duobus Cardinalibus fratribus suis accedere non differret. Qui subridon dixit ad eos: fratro Ubertinum nobis et fratribus nostris pratitulistis. In hoc ostenditis, quod modicum nos amatis Qui dixerunt ei per quantum Spiritualia mundanis praeferimus demonstravimus, quod vos et ipsum fideliter et ordinat amamus. Et quia sextae tribulationis impetum iste sustinere debebat, ido dedit ei Dominus ostium scripturarum et eum en intelligentiae, nee potuerunt involvere innocentes quamdiu ipse pro quaestione Stetit. Fratres vero moleste portantes fratrum vocatorum responsiones in scriptis datas Summo Pontifici juxta obedientiam eis injunctam, diversis modis affligere et diffamare coeperunt et inquisitiones de ipsis sacere et de eis adhaerentibus, ut articulos varios contra ipsos proponere coram auditoribus et Summo Pontifice, animose potius quam rationabiliter contra eos procedentes, et ex hoc Summus Ponti sex ipsos magis suspectos habere coepit, praesertim quum de fama si atrum, quos notaverat, et de conditionibus eorum et vita et industria Ministrum generalem et omnes Ministro generali assistentes illis absentibus, quo Snotaverat, inquisisset et cum solicitudine interrogasset et particulariter de fratre Ubertino oo quod Italidus esset. Et quum de omnibus testinionium portii huisset, quod erant viii solidi in religione o moribus o scientia praeclari, Singulariter ei fratrem Ubertinum, de quo singulariter o Sit -
528쪽
labat, commendaverunt. Ex qua re voluit, in judicio nul- Iuni habere vigorem omne quod adversus eos 'ratres proponeretur e parte Ministri generalis et ordinis. Hinc ha- tres amplius insanientes ut ordinis destructores sit dissam a- toros, pro Obedientia quam implere eos oportuerat, persequi et offendere sacrificium eis vespertinum osse praediabant in
tantum, ut audacter aliquis eorum se venenasse fratrem
Raymundum ausi id et i ratrem Guidonem de ira pie et fratrem Bartholomeunt Siccardi et alium quendam atrem non erubesceret publice confiteri, ita quod haec ama totam fere curiam implevit. Ipse enim Summus Pontis ex de fratrum reverentia et obedientia pluries querelam secit, et specialiter in concilio Viennensi. Nam si quis vellet particulariter quae aeta sunt tribulationis hujus extae tempore solum tangere, non dico explicare, multas oporteret eum cartas implere. Nam solum ea quae per ratrem Ubertinum et Bonamgratiam gesta sunt, non X plicarentur magno volumine. In omni verborum conflictu illo coram fratre Ubertino succumbente et ex hoe semper magis insaniente, nam Dominus Papa Clemens ex verbis suis motus fuit, cum esset vir mansuetus et modestus et ad iram valde
tardus, repellere eum de curia et inuisustrare, ne talibus solitigiis posset immiscere. Qui decedente Summo Pontifice, statim obedientiam sibi impositam fregit et Lugdunum venit, ubi quum argueretur a bonae mem Do m. Hostiens de inobedientia, quam ostendebat o de litigiis quae sub specio defendendi ordinem assumebat, respondit ei Domine, vere sciatis, quodsi ego propter hoc deberem damnari, Omnes, qui ordinem vindicare de omnibus injuriis, quas fratres vocati per Summum Pontificem et omnes eis adhaerentes et defensores doctrinae Petri Johannis et Begini et fratri celli et omnes similes ordini intulerunt quasi Summo Pontifici
obsedire et veritatem de interrogatis Domino et pastori respon-dsere et ex caritat pro veritato stare et humiliter sapere, ordinii uisso horrendam et inauditam ins erre contumeliam. - Cum Summus Pontifex in concilio Viennensi Episcopos sanctos in jure canonico peritos et plures in sancta The ,-
529쪽
loreia a stros ad audiendum et examinandum ea, quae pro resormatione proponebantur totius oligionis a fratribus, exceptis Ubertino et sociis, juxta mandatum, quod ab eodem acceperant, tantam crudelitatem et tantum odium ad ipsos et is adhastrentibus in provincia et in Tuscia et in valle Spolitana ostenderunt, quod omnibus patere poterat, quod in modica vel nulla revorentia Summi Pontiseis obediontiamo auctoritato in habebant et odium ita implacabile ostendebant, quod coacti fuerant diversis persequutionibus a communitate secedere fratrum et dividere se ab eis, quod volmortem a persequentibus sustinere vel sugere a saei et domini persequentium cogebantur. Et quum si atres qui resormationem postulabant, rogarentur a magni personis ex devotione ipsos et ordinem amantibus, quod cessaret talis divisio et verborum conflictus et e puro corde responderent, quod ipsi erant parati ad omnia, quae sine peccato
mortali fieri per eos poterant, vota fratrum implere et concordare cum ipsis, Solum ex parte fratrum non remanerent,
nunquam nee Per Cardinales neque per alios induci potuerunt, quod in aliquo modo roibi mationis status regularis vellent consentire Sed asserebant ei tinaciter, quod ipsi regulam et etiam plus observabant, et quod nullo modo nec secundum intentionem undatoris, cum ipsi regulam intelligerent ita bene si ut fundator, neque secundum declarationem quatuor magistrorum, neque secundum de Clorationes papales neque Secundum conStitutiones fratris Bonaventurno vel cujuscunque alterius dicta quantumcunque magni reformationem aliquam intendebant assumere, cum nulla in aliquo indigeret reformatione, sed persectius ordo tunc vivat quam omnibus temporibus retroactis. Ex qua re proueSserunt in causa et facta est declaratio quarta papalis quae inter alias est sicut aquila volans intentioni undatoris maxime propinquans. Cujus declarationis substantiam ex iis,
quae frater Ubertinus pro se et suis sociis Proponebat. Episcopi t Magistri traxerunt. Ex qua ro totus ordo illam declarationem licet apparenter suscepit, cordes tamen et animo exosam habuit, propter quam procuraverunt aliam
530쪽
successore Domini Clementis Domino Johanne Papa eis immodiat fieri, in qua cellaria, granaria et olearia conceduntur, quae illa communiter prohibebat. Interea antequam quaestio a Papa Clemente bonae momoriae terminaretur, fratres de Tuscia videntes ot 0rtissime sentientes, fratrum contra se odium et livore in concitatum nullam do Summi Pontifidis determinatione conscientiam sacere, Sed ad eorum mortem et exterminium a Spirare perhibito consilio cujusdam sancti et sapientissimi viri Domini Martini Canonici regularis natione Senensis cogitaverunt de fuga. Num Dominus artinus auditis te parte visis impetuosis rutrum motibus, cum haberet etiam notitian fratrum, qui persequutionem sustinebant et
sanctae conversationis et voluntatis eos esse et Semper
suisse certissime sciret, dixit eis: fratres, credite mihi ipsi expellunt vos et auctoritati Ecclesiae non obediunt, imo scienter impingunt in eam. Si non esseti nisi tres, vos po- tostis ligore enorat eui. Et ego paratu Sum coram Summo Pontifico et Cardinalibus omnibus et quibuse unque sapientibus ostendere, quod recessus vester ab eisdem sanctus et justus et lectio, quam facietis, erit canonica et recta Credi-dorunt consilio illius viri, qui nesciebat omnes circumstantius illius negotii et legerunt sibi Gundralem et reliquos secundum regulam praelatos. Quod sed indavit eis in scandulum et omnibus oriam ostiis, et Summus Pontifex et
Cardinales omnes, otiam illi, qui avebant negotio, turbati sunt se saeiliter potuerunt credere de ipsis omnia mala, quae de is a suis aemulis fuerant in indicem proposita. Et leo ipsi circa obitum Domini Cle montis miserunt litteras, quod erant parati in omnibus obedire suae paternitati
et Correotioni subsesso litterae tamen illae non venerunt ad Summum Pontificem, quia autores eorum en Prae Sentare post talem processu in per eos actum noluerunt. Si nec nundii eorum missi ad Dominum Papam Johannem, detenti et carcerati per fratres tanquam excommunicati atque haeretici comparor voluerimi. Ex accusationibus eorum
fratrum, qui auditoribus et aliis raselatis de exemtis et re-