Beiträge zur Sektengeschichte des Mittelalters

발행: 1890년

분량: 756페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

Vos genus electum, regale sacerdotium. Et miseri homines non intelligunt, quod Exod. 19. dominus eadem verba dixit ad omnes lios Israel. Et nihilominus non elegit no habuit sacerdotes alios de 12 tribubus, nisi qui fuerunt do tribu Levi , ex qua venit Aaron. De qua re Malachiae primo. Sod Pieardi illi aeque ac tales sacerdote Sunt quale reges. Nesciunt miseri et indocti homines quid velit Apostolus; haec per allegoriam dicta sunt. Sub quaternione C. et septimo articulo citant Augustinum in libro de vita christiana, ut suam imperitiam notam

1 aciant. Nam Augustinus non scripsit unum sed quatuor libros de odii in christiana. In eodem articulo et quaternione damnant unctionem Sacerdotum, et quod caput rasum habent. Quasi frustra legatur de unctione Aaron, Eli agar et tamar. Hoc argumentum aeque vadit contra inunctionem regum. Ubi ergo manet quod Samu0 unxit

Saulum in regem in lenticula olei, et quod David unctus os in cornu olei. Unde sic in psalm legitur: Dilexisti ustitiam et odisti iniquitatem, propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo laetitiae prae consortibus tuis. Quod oleum extrinsecum si nihil valet, dicant mihi, cur adhuc quando Apostoli conversabantur, Marc. I ungebant oleo. Damnat monachos et omnes qui uncti sunt chrismate

In octavo articulo volunt probare homines illi, quod in

novo testamento non possit esse neque sit summus pontii ex,

sed quod omnes sint aequalis potestatis. Et dicunt sic quod in veteri testamento omnes qui fuerunt de semin0 Aaron fuerint aequalis potestatis. Et in officio sacerdotali nullus erat supra aliunt. Mirtim quod indoeii homines audent talia dicere, cum tamen Centies inveniatur, summum sacerdotis ossicium longe praestantius suisse, quam aliorum sacerdotum, et propterea ho-braice diei ohen adol, i. e. Sacerdos magnus, Graece autem δρχμερευς i. e. Princeps sacerdotum. Indo deuteron. Praeceptum est, ut omnes obedirent sacerdotis imperio. Indo sunt civitates fugitivorum, e quibus non li et fugitivum

662쪽

exire, Isi quando uortebatur Sacerdo magnus. Inde solus summus sacerdos et pontis e semel in anno intrabat saneta Sanctorum. Quod Si pari potestatis fuero in veteri logesacerdotes, quomodo ergo Herode convocavit principes sacerdotum Et quomodo toties in evangelio legitur, quod Christus locutus fuserit principibus sacerdotum Non poterant aut diei aut esse principes sacerdotum, Si nequales erant. Et quid dicam Nec levitae, quorum in templo tempore Solomonis erant triginta duo millia, pari potestatis erant. Falsum est ergo et contra scripturam, quod hic do uerunt. Et haeresis est riana, damnata in teneno concilio, qua dicebatur, quod episcopi, sau0rdotes et diaconi essent paris et aequalis potestatis. Faciunt etiam ex multoribus sacerdotes.

In octavo articulo circa finem dicunt, quod Christus nunquam oraverit in templo, per quod probare volunt, si Christus non oravit in templo vel in ecclesia, ergo OS quoque non debeamus orare vel in templo vel in celesin. Sed indocti illi Pieardi debebant roprehendure ApostoloS, qui regressi erusalem erant in templo laudantes et benedicentes deum. Debebant prohibere Petrum et Joannem, qui Seenderunt in templum ad horam orationi nonam, seu potiuS reprehendant Christum recitantem purabolam de duobus hominibus scendentibus in templum ut orarent. Insuper Luc. 2: Cum parentes Domini Jesu quotannis ibant in Hierosolymam in die festo paschae, et duodecim anno cum haberet Christus, etiam secundum consuetudinem diei estitvit Jerusalem. Quaeritur a Picardis, quid fecerint in templo, qui ter in anno Oaeti suere, apparere Coram domino. An non oraverint Vel respondeant, quare dixerit Christus: Non veni solvere logoni Sed adimplere, Si non oravit in o loco, quem ad orandum legit Dominus. In quaternione C. et nono articulo docent, quod liberum sit etiam multoribus praedicare, quasi frustra praeceperii Paulus dicens: Nemini cito manus imponas. Et iterum: midiores in occlesia loqui non permitio. Ecce Paulus deterii coelo rediens prolubet, ne mulierus tu et Clusia Prae-

663쪽

dicent. Et abrassanshy liberum licit non inodo viris omnibus, sed et mulieribus, contra id quod dicit apostolus: multores in ecclesiis taceant. In eodem articulo dicunt, quomodo docendi sint pueri, ut sciant orationem dominicam et articulos fidei, scd do Maria salutation nihil dicunt; sin dubio pro Picardido

more parum de Salutatione angelica curanteS.

In quaternione C. et sub decimo articulo negant sacrificium vel oblationem in sacramento altaris contra Danielem, Malachiam et infinitas propemodum scripturas de jugi sacrificio Missau. Item tenent, quod nullus postolorum sacrificasse legatur. Sed quia abrawansii saepe in hoc tractatulo pro se citat Erasmum otero danaum, tune ob-jiei illi in hoo puncto eundem Roterodamum in actis ΑΡΟ- Stolorum cup. 13. ubi Sic legitur Erunt quidam in ecclesia, quae erat Antiochiae, propheta ac doctores, Barnabas et Symon, qui vocabatur niger, et Lucius Cyrenensis et Manahen, qui erat Herodis Tetrarchae collactaneus, et Saulus. Cum autem illi sacrificarent domino, ecce hic Barnabas et Saulus sacrificarunt, id quod graece μουργιαν se eis Se leguntur. Quod enim nos Hebraice missam dicimus, graeci tiro vel ιαν vocant. Non sacrificarunt Cereri vel Baccho vel Jovi vel Apollini, sed sacrificarunt domino, sicut hodie portotam ecclesiam quotidie in sacramento altaris sterimus et sacrificamus deo patri secundum ordinem Melchisedech. Tenent ibidem, non esse in scripturis nisi sacrificium laudis, quasi frustra legatur in psalmis tu saerificabis Sacrificium justitiae. In undecimo articulo iterum huit Omnes christianos Sacerdotes, quasi Christus in coena novissima multoribus etiam, non solis Apostolis dixerit Hoc saude tu meam commemorationem. Item dicunt, quod in ecclesia nemo major ne minor est, quasi rustra Christus dederit dona hominibus, alios quidem Apostolos, alios Evangelistas, et quasi inter Apostolos duodecim et discipulos septuaginta, quos etiam elegit dominus, penitus nulluni discrinion fuerit. Item docent, magnum esse diserinicia inter ebrisii unum

664쪽

et filium Dei, quasi christiani non sint in adoptione filiorum Dei. Notum est ex Paulo, quod ii, quicumque spiritu Dei aguntur, ii filii Dei sunt. Et propterea ad Galatas scribit Paulus: Omnes filii Dei estis, nec sumus ancillae filii,so liberae, et in hoc vocati, ut filii Dei simus et nominemur. Nunc ergo sumus filii Dei. Sed sorte nesciunt hornines illi, ubi christiani primum suum nomen acceperunt et quem hominem vere Christianum dicere possimuS. Item damnant presbyteratum, et docent quod omnes homines quoad sacerdotium sint pari gratiae; quasi frustra scripserit

Timotheo Paulus dicens: Noli negligere gratiam, quae data est tibi per prophetiam cum impositione manuum preSbyterii et horum ad Titum Hujus rei gratia reliqui te Cretae, ut ordinare preSbytero per Omnes ecclesias, Sicut ego ordinaveram. Quod si in insula Cretae, sicut tuaru docent, Omne erant ex aequo prebyteri, quid necesse fuit, ut Paulus Cretae relinqueret Titum ea duntaxat ratione, ut singulis civitatibus suum ordinaret episcopum. Quod si in Epheso omnes aequaliter fuerunt episcopi a Saeerdotes, quare ergo a Mileto Paulus ad se accersivit presbyteros 3 Falsum est ergo quod Pi cardi docent, viros et mulieres ex aequo sacerdotes esse. De Episcopo et Episcopis bene legimus in scripturis, sed nihil unquam de Episcopa et Epi-

Scopabus, quales abrawansh sacit. In undecimo reprobant caeremonias, quae fieri solent in conseerationibus episcoporum et in Ordinatione Sacerdotum, quasi Christus non herit usus eremoniis, quando in Sufflavit in Apostolos ae dixit Accipite Spiritum Sanctum , et

quasi Paulus sine caeremonia Sacerdotibu imposuerit manus. Item nihil tenent neque tenere volunt, nisi quod X- presse in Sacra Scriptura contentum et expreSSum St, qui qui dona error maximus est. Nam etsi Paulus multa et varia circa Sacramentum Eucharistiae scripserit, cum tamen Omnia perscribere non posset, vel sorte non vellet, tunc in sino sic ait Caetera, cum venero, disponam vobis. Hic mihi respondeant, Si quid possunt, Valdenses, ubi sint reliqua inscriptis, quae Corinthiis juxta promissionem Pauli circa sa-

665쪽

cramentum Eucharistia a Paulo disposita sunt. Vel quare Paulus scribit ad Thessalonicenses Tenet traditiones, quas didicistis sive per sermonem Sive per epiStolam. Nam haec verba clare probant, etiam ea tenenda, quae Verbo docuerunt Apostoli. In articulo duodecimo dicunt, quod Apostoli ad hoc solum ordinati suerint, ut praedicarent verbum, quod tamensulsissimum est. Nam Petrus non solum praedicavit sed

baptigavit, baptigavit Philippus, baptigavit et Paulus. Et

hoc quod verba Christi non solum dicunt: Euntes docete omnes gentes, Sed adiectum est: baptigantes eos in nomine patris et filii et spiritus sancti. Et Jacobus in canonica sua: si quis infirmatur in vobis, inducat presbyteros et ungant vos oleo Sancto, Orante etc. Itom reprobant in illo articulo omnes traditiones ac constitutione humanas, non intelligentes quid, de quo dicant. Iidui in articulo XIII dicunt, quod auramenta novae legis non conserant gratiam. Et inducunt auctoritatem Philippi Melanchionis, qui tamen hunc errorem revocavit. Et ad hoc citant Paulum Apostolum dicentem Circuincisio nihil est et praeputium nihil est, quasi saeramentum bapti Smisit praeputium et rustra dixerit Paulus: Quicumque baptizati estis, Christum induistis. Nesciunt terminos grammaticos, et volunt disserere de tantis rebus et mysteriis. Item indoctissime a impiissime tractant quod scolastici dicunt, Sacramentum esse Sacrae rei signum. Quod si legissent Aurelium Augustinum in Soeundo libro de doctrina christiana cap. I. melius et doctius nos uerent loqui do hac re, sed coeci illi horti ines, quo melius errorem Suum defendere possint, ecce citant pro se fratres Bolestavi enses et Bra distavi enses etiam in sua Apologia, Sed coecus si coecoducatum prae Stat, nonne ambo in foveam cadunt Citunt et pro se Udatricum Zwinglium haereticum, qui omnia Sacramenta darimavit.

Item in eodem XIII. articulo circa sinum damnant

omne benedictiones, exorcismos, catechisationeS, abrenuntiationes et alia Quusi liue t mala sint et non uerint etiam

666쪽

temporibus Apostolorum, quemadmoduli S. Ignatius Martyr et Episcopus Johannis Evangelistae discipulus docuit. Errant et ibi, nescientes, quid intersit inter baptismuni Joannis ot baptismuni Christi et Christianorum. Errant, non intelligentes quid sit quod Augustinus ait Accedit verbii in ad elementum et si saeramentum. 1 baptisent pueros

oportet interrogare. In decimo quarto articulo de sacramento corpori et

sanguinis Christi dicunt, quod aliqui doctores appellent sacramentum hoc Signum, alii figuram, alii symbolum, sed omne Communiter appellent panem. At dicendum est, quod bene verum Si Haereticus Berengarius vocat Eucharistiam Signum Oecolampadius haereticus figuram, ivinglius haeretieus symbolum. Sed catholici doetores vocant a Cramentum hoc eucharistiam, ευλογιαν, Synaxin, viati eum, Communionem, vitam et panem vitae Pioardi vocant hunc panem pistorium et materialem, catholici vero vocant uia panem

cum Christo panem vivum, panum coeli, panem augelorum et panem n persubstantialem. Haeretic si cardi vocant Sacramentum calicis, vini, atholici vero vocant calicem vini et Sanguinem Christi. Reprehendunt Pleardi hic quod Romani nominant hune Panem corpus Christi, nescientes seripturas et non intelligentes Paulum, qui corpus Christi propterea panem Voc at, quia panis de coelo est. Et non ea ratione, quaS POSt

consecrationem sit et remaneat panis, Sed iuxta consuetudinem Scripturae, qua in transmutatione rerum saepe Priora nomina tenet. Si in voteri testamento legitur quod virga Moysis devoravit virgas Magorum. Et in novo testamento dicit Evangelista: Loquebatur autem mutus, non qui tum multi erat, sed fuerat, si vidit eo secus, id est qui coecus fuerat. Et hoc modo Christus ingressus est domum Simonis leprosi. Dicunt hic quod fratres Bolestavienses, quo aliqui Pieardos appellant, ire a sacramentum corporis et sanguinis Christi in quibusdam locis odo in modo leui Romani er dunt. Ergo uni ea Christi inter iuni dos scissa est et divisa Sed quae eonventio Christi eum Belial aenei uu

667쪽

65 1

synagoga, una Schola Valdensiura vero ne verum Oi Pu SChristi esse in secrament altari S et altera negat, nonne SecuriuS SSet remanere et sentire cum ecclesia catholica 3

Item ibi et aliquoties traetant, quomodo Christus sedet a d0xtris Dei, neseientes quid hoc sit, sedere ad dextram patris esse in aequali gloria et maiestate cum patre iuxta verbum Pauli sed imaginantur illi si sedere Christum ad dextrum patris instar alicuius hominis, et quasi clavo asnfixus sit. Sed quid intorim dicemus quod protomartyr ille Stephanus vidit coelos spertos et Jesum stantem a dextris Dei 3 Dicunt insuper, quod quae hic de corpore et sanguine dicta sunt, per tropum dicta sint, et allegant pro se Martinum

Lucerum Stra St, urgensem, illum magnum haereticum et apO- statam, etiam Udatri eum Livinglium, ob haereses Sua Signe combustum aliquando cum christianus esset, erat mihi notissimu8.

Cirea XVIII. articulum itidom facit de diebus estivis, cibariis locis et indumentis ut prius. Nisi quod addit

de observatione ieiuniorum, quod ieiunium quadrage Si maleo tilia ieiunia non debeant habere certa tempora. In quo peccant contra catholicam ecclesiam, quae a temporibu SApo Stolorum hucusque ad nos quadrugesimam et quadragesimale ieiunium pie observavit. Et autores pologia hic magnain dolum committunt. Citant enim textum Augustini in Capitulo ieiunium de consecratione distinctione . Et quam primum veniunt ad verba quadrageSimae, tacent Praecedentem quoque textum de quadrag0sima dolo Se ommittunt. Insuper citant Isaiam, sed nihil ad propositum.

In IX. articulo tractat quid sit haeresis et qui sint haeretici, iterum non intelligentos quid et de quo dicat.

Nam qui Sentit contra consensum omnium chri Stianorum et to ius ecclesiae catholi eue unionem, ille vere haereticu S St. Secta haec nova non solum contraria est ecclesiae catholicae, sed et aliis leni dis nutibus, quare merito haeretica

censeri et prohiberi debet. Nam si hoc in viridi adiuui, in arido iiii id fiet si tantas blasphemias et ineptias publice edi et imprimi sederunt, in abscondito quid faciunt contra iniugines christianorum et in ullis rebus i

668쪽

Iteui perpetuo clamant contra raditiones, lege et statuta hominum, quae res rusticanam seditionem movit. Propterea in tempore cavendum et proveniendum est malo, ne

tandem sub hypocris et specie boni tale quid in oravia, quod avertat Deus, contingat. Vult probare, quod leges

humanae Omnes sint vanae, et quod Christiani propterea quod audiunt homines et humanas aliquando leges, Dominum Deum audiant dicentem: Sicut olim in Judaeos, ita nunc in christianitatem omne malum immittit. Ex parte corporis aerem Siceum et corruptum, defeetum in frumentis ac ex iis famem, Varia infirmitates, discordias, rixas, invidiam, homicidia et valde gravem victum, circa OmneS

nutu vitae ne eeSSitas.

Et hi pseud, id est salsus propheta se fingit alierum Agabum prophetam, qui novit tempora et momenta famis et inediae. Quasi hoc anno Deus non dederit fruges terrae nec homines a fructu frumenti, vini et olei, ut in psalmis est, multiplicati sint debuerat ille discere quod de patre Christus ait, scilicet Pater qui in coelis est, solem Suum facit oriri super bonos et malos et pluit super justos et injustos.

Autor pretensae pologiae iterum pro sua consuetudine citat Paulum Volsium, qui Winglianus est et Argentina vivit. Consuevit ut video hona negligere Dei homines et doctores, qui spiritu sancto in Spirati loquuti sunt et proprio sanguine fidem Christi et ecclesiae sua confirmarunt. Zwinglium Buceriam, Volsium et alios religionis veterum ordinis et fidei apostatas vocat in testes. Aequalibus enim natura gaudet, et similes habent labra lactucas. Sed video, autor latinus non est, nec latinam linguai didicit, propterea meliore auctores legere non potest, minus intelligere. Et quascunque praedicationes sauit, has ex uernionibus et quaternionibus facit, et ex depravata mala et sulsata biblia. Et quod ille laicus praedicare praesumit populo, detestabile est, et contra Paulum. Quomodo enim praedicabit, inquit apostolia S, ni Si mittatur, prophetas utitote Moisen o alios misit Deus Apostolos legit et misit Christus, si enim illo ait: Nonne ego elegi vo w; et elegi vos ut untis et si uetum

669쪽

asseratis. Et iterum: sicut misit me vivens pater, sic mitto vos. Ecce ego mitto vos sicut oves in medio luporum. Sic apostoli miserunt apostolicos viros. Et ipse Paulus segregatus in Evangelium DO pH Christum mittitur ad Ananiam in Damascum, ut discat ibi quid oporteat eum sacere. Et ipse Paulus propterea Jerusalem venit ad Petrum et alios apostolos, ut intelligeret, Dum recte praedieaverit Evangelium Christi Paulus misit Timotheum et Titum Apostoli miserunt Petrum et Joannem in Samariam, miserunt et Barnabam ac Sylam in Antiochiam. Et per totam ecclesiam catholicam observatur, ut praedicare nemo possit, nisi per Episcopum probatus et admissus fusirit. Solus ille doetus Habrawanshy, qui cum Magdalena non multo tempore sedit ad podes Domini ut audiret verba illius, praedicat evangelium, et vult esse magister antequam sit discipulus Pertinebat ad illum vidor in Evangelio, quod Apostoli conversati fuerunt dies ac noctes cum Christo per tres ac dimidium annos continuo et adhuc audiebant in fine dicentem dominum: Adhuc multa abo vobis dicere, sed non potestis oriare modo. Spiritus sanctus docebit vos omnem veritatem, et suggeret vobis omnia quaecumque diximus

vobis. Debebat cogitare quod ipse non quemadmodum Τimotheus, ab infantia didicerit sacras literas. Sed quemadmodum audio saecularibus negotiis intentus apud praesides t iudices

rabulam forensem egit. Et sorsan in hoo linguam venalem habuit. Theologia autem Cholam propriam habet quam nemo iacile et persecte apprehendit, qui maternae et vernaculae linguae duntaxat peritus est, et e solis duornionibus et quaternionibus haereticorum studero cogitur Circa finem in haec verba loquitur: Non stati in quod principes et seniores populi faciunt secundum sua officia debemus illa ita ratificare, ut ea quoque Christus habere voluerit vel secunditineorum verba vel ex voluntato ordinatione divina, praecipue eum sub velamento justitiae et legi nostram exercemus tyrannidem, sub rasetextu religionis providemus iurum

nostrum, Sub nomine detensionis oculos in providemus asse- ipsi dominium aeuuture.

670쪽

Sod haec verba ot ad doctrina atque iis similia documenta quid si liud in iunt boni quam seditione ut o robollionem in populo contra principes et potestates. Et quantum prodest inus in pera, ignis in gremio et serpens in sinu, tantum proderit hiatu Sinodi sectatores et socias utio tot orare. Redit in fine iterum ad observationes ecclesiasto dicit in haec verba per ironiam: Noe, inquit, contrarior quod alii piscibus victitant, alii pulmentis sit oloribus alii, sed ho dico quod maxime or-rant isti, qui more Judaeorum ex istis existimant se asso- qui justitiam, et qui talibus mendaciis ab hominibus exeogitatis super alios se extollunt. De delectu ciborum Christus nihil praecepit nec Apostoli Verum et s. Paulus saepe ab isto retrahebat, et malitiosam distractionem Christus condemnabat, apostolicae epistolae rem minus convenientelia manifestant. At nos non in his volumus videri esse religiosi.

Sed ut semel niam fere totum quod in hac Apologia est, erroribus, haeresibus, impietatibus et seditionibus plenum est. Propterea usto judicio damnari supprimi quo dobet

libor sit dari ordo, ut haec nova Picardorum Secta non serpat latius. Id quod in dubio S. V. . cum suis prud0ntissimis consiliariis, ecclesiam et fidem catholicam et ovan-golium Christi diligentibus, probe et opportune faciet; O-tuissem et adhuc possem multo profusius litis impietates rosulare. Sed quoniam a R. M. V. non erat injunctum, ido brovitati studere volui. Et liis me commendo tanquam humillimum et semper obedientem Capellanum. Circa hunc articulum fere omnia Zwinglii argumenta inducunt ad propositum hoc quod Christus non potuerit unquam ne possit hodie uno et eodem tempore osse in diversis odis. Et videntur accedere ad impi talem Oecolampadii, qui Winglii socius erat, qui ct docuit, quod Christus

post resurrectionem non venerit ad discipulos suos nec intraverit, cum Ores essent clausae, sed primum intraverit quando anu au fherunt illi portae, tunc primum intraverito postea clausa suerunt an uno, quasi tinua Christus non

potuerit urgere elaus sepulebro Has ut alius blasphumius

SEARCH

MENU NAVIGATION