장음표시 사용
681쪽
cis per suam legem supplicium et damnationem minatur. Item contra omnibus hominibus salutem per suum verbum promittit. Quemadmodum igitur minae legis, sic etiam evangelica promissa ad omnes simpliciter homines pertinent, cum apud Deum non sit accepti personarum. Si quis dicat qui credit, is demum Salvabitur, reSPOndent primum, si dem esse donum Dei, quare non convenire
divinae bonitati, ut exigat a quoquam, quod illi non dederit, quod absque illius dono haberi non potest. Deinde: Quis inquiunt, arroget sibi fidem, ut asserere ausit, quod
vere sodat Cum igitur omnes de destituantur, nece 8Sari fatendum est, nequaquam propter fidem homines salvari, Sed propter solam divinam misericordiam, quam omnibus hominibus se exhibiturum promisit. Praeterea si fide et oratione adduci possit deus, ut misereatur, jam videretur mobilis et inconstans deus, quod ab illius natura abhorret. Postremo si quis existimet, quod Deus fidem suam respiciat, et quod propter fidem suam Salutem conSequatur,
is sibi fidem suam idolum constituit. Quis enim, inquiunt, prior dedit illi, ut retribuatur illi, quia ex ipso et per ipsum
Accumulant igitur magnam vim scripturarum, quibus Deus judicium et damnationem minitatur omnibus, qui legem Suam transgrediantur. Cum igitur omnes homines legem transgrediantur, consequitur necessario, ut omneS damnentur, oujusmodi testimonia sunt: aledictus omnis, qui non permanserit tu. Item De omni verbo otioso reddet homo rationem, et Non auditores legis, sed factore justi, et qui sine lege peccaverunt, sine lege et peribunt, et qui cumque in lege peccaverunt, per legem judicabuntur. II is ex contrario opponunt promissione divinus, quibus Deus asserat se omnium velle misereri, omniumque peccata remittere, cujusmodi sunt orem. 3l: Ecce dies venient, dicit dominus, et seriam domui Israel et domui Jacob bedus novum etc. Hoc erit pactum, quod seriam te.
682쪽
Dabo egom meam in visceribus illorum, et in corde eorum seribam eam etc., quia propitiabor iniquitati eorum et peccati eorum non memorabor amplius.
Haec, inquiunt, pugnare inter se videntur, quod deus et puniet et remittet occata. Nam si puniet, quomodo remittet, et si remittet, quomodo puniet ΘΛ haec, si deus omnes condemnet, ubi ejus misericordia et promissiones et si pro immensa sua miserio ordia omnes salvet quis tandem erit locus ejus iustitiae Quodsi
alios per suam justitiam condemnet, alios vero per Suam misericordiam salvos faciet, jam apud Deum esset acceptio personarum, quod ab eo alienissimum est. Quare necessarium est, ut justitia Dei in omnes homine exhibeatur, atque item ejus misericordia et promissio omnibus hominibus tandem coni eratur, ut omnibus divinis verbis sua veritas constet, neque alterum alteri exitio sit. Nam coelum et terra transibunt te. Hic mos atque haec ratio eorum, scripturam cum Scriptura, hoc est legem cum promissis remittendi. Nam simplicibus et imperitis haec adversa sibi et pugnantia videntur, atque in id potissimum incumbunt, cum in aliquem
incidunt, ut ne ertos et dubios homines reddant, credantque, ita pugnare Scripturam secum, cum eam conciliare
Tum si quis eos roget: Quomodo intelligenda et concilianda erit scriptura respondent nos neque eruditi neque doctores sumus. Quid de his e scripturae locis vobis videtur Nam et nos eum doctorem quaerimus qui O Scrupulos nobis eximat. Atque in hoc potissimum eorum artificium spectatur, cum obscuros et in peeiem pugnante SSeripturae loco congerunt et hominibus offundunt, cujus modi sunt Qui spiritum Christi non habet, hic non est ejus. Item: non permanebit spiritus meus in homine in aeternum, quia caro est, et qui in carne sunt, Deo laesere non possunt. Quis igitur asserat, se habere spiritum Christi, et quis non sateatur se adhuc in carne esse Item scriptum est Qui natus est ex Deo, uota peccat, et contra: Qui di-
683쪽
cit, e peccatum non habere, mendax est. Item Christus
dixit Judaeis Solvite templum hoc etc. Jussit igitur Se interfici, quum nunc Judaeis mors Christi imputetur Induravit Deus cor Pharaonis, quae igitur ejus culpa Hujusmodi locos subinde imperitis atque etiam peritis secum disceptantibus objiciunt, idque variis modis, quos longumeSSet commemorare. Cum igitur jam perculsos et dubio homines affectos vident, tandem multis precibus impelluntur, ut explicent hos scripturae nodos et pugnam tollant, idque non faciunt, nisi sibi idem adhiberi putent. Ad hanc igitur conciliationem, quam putant, adhibent
Septimum caput ad Rom. quod mire secum facere existimant, ubi Paulus duplicem hominem constituit, alterum animalem, Xteriorem, carnalem, qui ex carne et sanguine natus est, qui non percipit ea, quae Dei sunt, alterum interiorem et spiritualem, qui ex Deo natus est. Inter hos duos homines perpetua est pugna siquidem caro Concupiscit te et spiritu etc.
Animalis ille homo infidolis os legi Dei inobediens
et voluptatum sectator. Interior vero, qui ad imaginem Dei conditus est et ex Deo natus, hic nunquam operibus carnis RS Sentitur, Sed oppugnat perpetuo, doletque ob hane rebellionem carnis et miseram suam captivitatem deplorat, per quam inpediatur, cur minus id quod velit, faciat. Quare
nunquam peccat Spiritus, tametsi caro peccet, et quemadmodum caro non potest non peccare, Si non pote Si peccare Spiritus, cum ex Deo natus sit. Quare exclamare Ogitur Miser ego homo, quis me liberabit etc.
Ad hos duos homines omnes scripturae superiore locos et similes reserunt, et in his facile convenire et conet-ciliari asserunt. Justitia enim Dei in hoc animali et exteriore nomine perficitur, cum is variis calamitatibus ais ictatur et durissima tandem mori punitur et condemnatur.
Misericordia vero Dei omni interiori homini et spiritui exhibetur, Cum is ex hoc tetro carnis ergastulo liberatur et redit ad dominum, qui odit illum. Ita fit, ut et Omnis homo, nempe exterior, condemnetur; omni item homo,
684쪽
nempe interior, liberetur et salvetur, atque in hunc modum et justitiae et misericordiae satis fit.
Eae quadam epistola scripta Craco viae in castro eae
ceis regi Poloniae, quae sic incipit: C0d Viennens. lat. 182. f. 5.)
Venorabili ac eximio Magistro Lamberto de civitate Kalis in regno Poloniae canonico Sendomiriensi, jam actu licentiato in utroque jure in alma et famosa universitate Parisiensi in regno Franciae, domino illustrissimo, ab olim henofactori valde dilecto Johannes de civitate ortus Vogna-nya, ejusdem regni Poloniae artium magister nec non in
decretis baccat aureus, indigenus colendae universitatis Craco-viensis et insuper ecclesiae rector parochialis in oppido Gostyn dioecesis ognan vestrae venerabilitatis appellanus humilis et exorator assiduus, scit Deus et sua mater, bono dieta Maria. Reminiscor plerisper etc. Novitates non multo temporis retro acto intervallo, utpote die profesti . Georgii martyris Christi, emicuerunt in Moravia, quae pendet inter sine medios regni ungariae
ab una et regni Bohemiae ab altera parte, de anno incarnationis dominicae, quo solitum est pingere 1450. Verum quidem ad perorandum res hujuscemodi novellas in partibus illis divina permissione evulsas, miraculo receptas pleno, non extiti ad unguem recollectus, Deus Deorum est mihi testis, juxta formam et ritum canoni Starum sive oratorum ingenio fulcitorum etc. Aecidit vero uno tempore, utpote ipso die profesti . Georgii martyris Christi, ut supra praemisi, in una civitate diei Cromerge in oravia, sic vocata patria dioeeesis Olom iacensis, quae quidem civitas aliquando sui ex privilegio fundationis vetustae opiscopi dioecesis ejusdem, Sed potentia haereti eorum dudum est ab illo abalienata, ct alia multa bona, plebanus ejusdem civitatis Cromerge assertu8,
685쪽
Symon nomine, de quo a pluribus suspicabatur amose, quod fuit apostata ordinis Cisterciensis, haereticus obstinatus, et illius velutis per haeresiarcha famosus, uti diabolus incarnatus, ut dicam sic intrepidus, provinciae Oraviae parO-ehiae occupator, veri et justi plebant cremati potentia torva
Eodem die, ut praemi Si supra, ad sermonem jussit pulsare popularem, et ita, dum populus convenit universus utriusque sexus cum servis et pueris suis ad ecclesiam juxta mandatum plebani ejusdem profani haeretici, ministri diaboli, confestim ille plebanus sibi usurpans vocabulum s. Plebant memoriae maledictae, ambonem aScendit Suum, am- bonista indignus, verba primo mellita, de post autem ungi toga et universo veneno reserta ad populum effudit suum, subtili forma thematigando. Lupus mordax latens sub vina pelle,
in haec prorupit verba o filioli, inquit, mei, gulo Dei digni,
Deus mihi testis est, quia quantum meam, tantum veStram sitio animarum salutem, ego paStor vester et u Stos. Jam etenim crebriorses paulo ante meos audistis sermones per memet diserte interpretatos, quomodo Vos singulos meos
dilectos, pastoratu subjecto meo, dile tionis pastoralis amplexando gelo omnipotenti Deo velim insiliar sivo sitos
adoptionis et benemeritos Deo restituere, quoniam sic congruit me pastorem sacere crebro Nuperrime itaque quaeso.
filioli mei, ea ipsa, quae prius audistis de Creta, per me Sancita jam jugi affigantur memoriae et illa mando tenet jam intemerate nec de ea si facillime sed ueamini via, quam vos docui justa. Quare igitur in vobis optans igniculum excitare caritatis, ut ea quae praemisi, arctius teneantur, ipsam set resumo dogmata reformationis fidei verae quae nihilominus mando, praecipio et moneo, firma et rata observate de usque ad ultimam voluntatem unusquisque vestrum, quae Si quidem reformatio vobis articulatim pronuntiabitur statim. Primus articulus, qui est fidei nostrae primordium, Sequitur talis, deinde alii secundum Seriem. I. Sacramentum eucharistino a quolilibet homine sive justo vel peccatore sub utraque specie sumendum est. Et pueri
686쪽
catechumenati sic dirigantur Sub poena aeternae damnationis ex praecepto Christi autontico. II. Sacramentum eucharistiae sub utraque specie quo- libo di sumendum est, sive ab homine justo vel peceatore, quoniam e quo Orpha humaniana naturali semper indiget cibo, ergo et ipsa anima quotidiano indiget
viatico pane. Non eni in videtur ratio de uno major quam do alio. III. Infra divina nihil offerendum os humani usus inocclesia. Sed si quis habet cor inflammatum ad Deum , os i erat plebano in aede sua. IV. Nulla virgo actu vel etiam virgo asserta ingrediatur ecclesiam, nisi prius pepli caput suum vel et solitis, nec quispiam masculus caput ejus sertis audeat trabeare, mando et praecipio auctoritate pastorali. V. Imagines, cujuscumque Ormae sint, in ecclesia venerari nec adorari debent, quoniam soli adoratio tibet esse
Deo, non autem rei monstruoSae.
VI. Plebanus ovium pastor non debet se secularibus negotiis implicare, nec rura colere, nee thesaurigare, sed nussare tenetur et praedicare dicente scriptum: Ite in orbona universum etc. Sed ruricolae et ceteri negotiatores plebano suo tenentur pro divinis humana ministrare, sed ad sobrietatem.
VII. Vos filioli mei, praecepti Dei imitatores, nullius mandato subjacere tenemini, nec papae, nec epi Scopi, quoniam non ille, sed ego pastor vester pro vobis in die novissimo rationem dare debeo in facio judicis rigidi. VIII. Excommunicatio papae vel episcopi lata non ligat
quicquam credentes, quoniam solius Dei est, ensedicere vel maledicere, non autem hominis simplicis. IX. Non est major auctoritas in papa vel episcopo quam in simplici sacerdote, ut hauri ex aetis Apostolorum ecclesia primitivae. X. Soli Deo cordis secretum confitendum est, non autem homini, nam et in ego veteri soli Deo confitebatur, o stabat confessi in vigore Suo.
687쪽
XL Sacerdos homicida, sive diligor vel a casu homicida trium vel plurium personarnm celebret audacter Damo Paulus apostolus, qui sui ecclesiae perseeutor a Deo segregatus est in electum apo Stolum. XII. Elemosinae pro defunctis exsecutae non prosunt animabus quidquam, quoniam post animae exitum non plui os nisi duae viae sunt, una ad infernum, alia ad coeluries, ut hab0tur de opulone divite et mendico agat O. XIII. Quilibet sacerdos a papa inchoando usque ad unicum simplicem sacerdotem non plures habeat togas sive tunicas, Sed tenetur unam habere. XIV. Papa debet vivere more Christi in egestate, et episcopi more Apostolorum, nec census nec civitates haberse debent, dumtaxat oblagia pro sacrificiis ipsorum, sed moderata. XV. Noscitur quid virtutis est honorisve in logo Christi, tales viros beluatos sive monachos a mundo tolerari, cujuscumque professionis sint, cumque imperator noster Christus non alios nisi seculares curatos animarum elogit loco sui Apostolos, ut lique per Se. XVI. Si tales oluati viri sivo monachi sint tolerandia mundo, e tunc incolatus eorum deberet osse in silvestris praeter hominum aspectum more remitarum, si velint esse in statu merendi.
XVII. Stolidum quid est in lege et praetor hominis
rationem, mulieres velatas, virgine assertas in clausuris sustinere praeter statum merendi. Tutius esset in consulo, ut talos potius nubant et proliscent legitime nuptae, quam praeter Statum abitis vanae maneant moniales. Tantum enim Deus vocibus monacharum mulierum placatur in coelis, quantum patoriamilias cantu recreatur picae in CaVea, quam- quo fovet in lare sua.
XVIII. Nulla glossa sive etiam homilia in scriptura sacra accipienda sit, sed juxta Christi standum est textum
XIX. Sacerdos, cujuscunque conditionis sit, non in equo vel mulo sive etiam in curru equi tot sed ambulet pedester more Christi et suorum condiscipulonini. mon enim alia
688쪽
forma debet esse discipuli, quam sui magistri sui Jesu Chrigi in hoc mundo laborontis.
XX. Nulluua sestum colendum est pra0ter diem dominicum, quum Deus excelsus omnia, quae ad necessitatem inundi fuerunt et suae venerationis creando die septimo requievit ab omni opere, quod patraverat, ut habetur in
XXI. Non alias horas sacerdos orare debet nisi horas Apostolorum, qui sic orabant dicentes: Pater noster, qui es in coelis etc. XXII. Sacerdos peccator non potest conficere corpuSChristi, quia peccatum mortale inhabilitat illum in officio
conficiendi. XXIII. Annum jubilaeum nemo habet instituere nisi Deus omnia potens, quum placet sibi et necesse fuerit homini ergo est absurdum, id ipsum hominem Simplicem usurpare quod soli congruit Deo sacere. IV. Corpus Christi semper stare dei, set in altari in ciborio in aspectu hominum, et non debent seris illud claudere, quoniam Deus nulluna inimicunt timet, quare igituri serramentis concluditur in sacrariis Numquid habet se ut fur vel latro, ex quo dirupit portas in serni, quare et illam modicam non rumpet clausuram, quae lauditur ab homine. XXV. Reliquiae nulla aliae in ecclesia debent esse
praeter corpus domini nostri, quum nemo potest Seire determinate, an ossa Sta Sint digna honore, cum nemo scit, an anima eorum sit in refrigerio. Tutius est nobis, Deum honorare et adorare, in quo honorabuntur omnes Sancti et electi ejus, quam Ossa inexperta, quoniam antiqui aeliantes Sacerdotes ossa colebant, quorum animae in inserno cruciantur.
XXVI. Forma in baptigando non alia nisi Johannis Baptistae debet esse, quae autenti ea multum, quoniam ea sorma Christus solus a Johanne est baptigatus in Jordanis fluvio. Et ita ista ot alia non relatione digna sparsit se sevit ille seudo perversus et hypocrita velatus, nullius scripturae magister, sed nequiti ne Sator et errorum omne gra-
689쪽
dus in facie agrestium personarum insumundo non tremesactus, ut audistis, imo et tilia indigna relatione hac vice, quae tamen memet Scribere horruit propter imperitorum fioxibilitatoni et laicorum simplicium etc.
Acta ab oritarum. Cod. Viennens lat. 23. f. 247. ap. Denis II, 1421.
In primis sacerdos ille qui est lebanus aboritarum, loeutus est dicolas: Dilecti fratres, propter nostra Superfluitates of propter nostram inobedientiam, qua nobis non paretis, permisit super nos dominus deus istas res, quod sumus ita prostrati ab adversariis dei et propter aliud hoc non patimur, nisi quod nos dominus deus in hoc tomptat et propterea quod per sacerdotes accepimus et illos adhaρ-rentes qui non intuitu legis dei, sed videntes quod nobis dominus deus prosperatur, adhaeserunt nobis, recepimus eos ad nostra consilia et illas res, quas intornas habuimus, ei apperi obamus otiti dicimus eis illis bonis, quae dominus deus secundum suam legem ac veritatem suam dedit nobis acquirero, set illi avaritia ducti propter munera illorum40duotorum, qui sunt in illo concilio Basiliensi, et proptor dona illius Regis Ungariae cum apsertis inimicis legis dolios permissione divina prostraverunt. Ita quod dominus deus suos diversis viis do modio tollit, illos por martyrium t illos aliter, velut istos fratres nostros, qui ab illis adversariis decesserunt, per martyrium tulit de medio. Quapropter quod se a futuro priori sit ab illis adversariis dei ut ab adhaerentibus molius precantur sciremus sie). Ideo, dilecti si utros, non licet vobis desporare super domino deo
et Super lege ejus, quia uitis quare de modico initio parvulorum sit humilium sietati fratris Zygotio cum aliis fratribus in magnalia potontiam senimus o omnibus Circumjaeensibus torris orios sumus et ipsis dominati sumus t nodum ad hoc, sod ad aetas eos ompulimus t sibi supeditavimuS, et hoc nobis totum propterea duus contulit, quod personas non respicimus, soli directo ad veritatem respicimus qua-
690쪽
propter dilecti fratreS, scitis, quod a longi tomporibus in nostris seoretissimis consiliis sui intor nos super ista via tractatum, quod illos Superbos, qui omnia sibi acquisita do- serunt, per hoc volunt nobis meliores esse, sinaliter de se eradicaremus, quod nos amplius a lege dei non premerent, sed quod unanimiter in f raterna caritate et in logo dei simul perseveraremus. Ideo quod ab illo nos non custodimus et ab illis qui nobiscum non propter legem Dei Sed pro sua voluntate et propter Suam avaritiam dimicavorunt, graviter sumus prostrati et videretur ibi sic, quod diligenter so et fratres conspiceretis, quanto possetis habere ad legem Dei inclinatos in omnibus civitatibus et aliis ubi vos scitis, o mandaretis ipsis omnibus modis se diligenter praeparare
ad campos, ut campus iterum erigatur, viceversa et imitarentur in hoc yetham et alios propugnatores legis Dei,
qui ei Sona non re Spicientes, omnes quo viderunt adversarios Dei, os sine omni misericordia angariaverunt, non advertentes hoc quod nunc habetis numerum paucum, quia in prindipio sui minor et non habuimus nec pugnatores neu castra nec hoe quod nunc habemus, ne illa o magia, quae nunc habemus, et tamen, quod O non pigritavimus, Semper contra omnes terra victoriam obtinuimus et do
bello omnibus satis dedimus, quia non admisimus eos ad poSSessionem, illos, qui fuerunt novitii et prae timore vel propter utilitatem nobis adhaeserunt; non tamen eis ad bollum utebamur, praesertim illos qui se nobiles ot clientelassamosas appellant, quia per eosdem bellum perdidimus, sed saeiamus sicut nostri praedecessores secerunt, yZha et alii, tales ad possessionem non admittentes et se non pigritantes, sine dubio ante Deo, omnia obtinebimus, ubi soli diligentes simus, sicut antea suimus, super illos non innitentes. Tune consurgens unus de Injuratis de Thabor, dictus Simon Faber vel owarg, dixit Ita, sicut dieis, veraveritas est, illo modo sumus elevati, sicut hic dixisti, et per hoc sumus debilitati, si out hic dixisti, sed sicut
nobis consulis viceversa, campum erigere, est nobis gin P, quia comuniuitas a nobis do elinui se Prusesertim δε-