장음표시 사용
71쪽
Decis IX. Ad Februar. Cas. II.
tione communicari: ostenditur,
olim suisse plures species Communionis in Ecclesia, & declaratur . quae, & qualis sit Communio Papalis λ Episcopalis Sacerdo. talis p Diaconalis λ Subdiacona. li, & aliorum Clericorum Traditur quaenam esset Communio Laicalis p Quae Imperatorum, & Regum aenam Puerorum , ac Peregrinorum, necnon Infirmorum , & Mortuorum λ Inquiritur . quid essent Agapes Natalitiae , & Funera-Ies Super praedictis omnibus, quidquid ex antiquis, & eruditis Scriptoribus haberi potest ,
pulchre, ac compendiose recen- latur : & tandem resolvitur , ' Matronam praedictam posse communicari.
elsa multiplex significatιορ a Communia Pastatis quaenam fit '3 Papa sumit sarauinem Domiσι ὸ eatue eum fistula aurea. Communio etiam sub specie 2ιηι diei Paschae dabatur in Ecclesia Patavina υνιs , S mulseribus D. c euis tertis supra millesimum. s Commanio Episcopatia quaeuam es
pecte panis tantum. I a Communio olim dabatur visu is mauus, mulieribus in sudarιolo. 3 3 Commolania Laisae triplex ιatera
2I Eulog aram Deo sunt benedictio ηertomestibiliam , de quιbus is M- tuati Romano. in 11 Agapes erant Conviv a , quae inter Chrsianos habebantur. a 3 Laut jejuni eommumearι possunt et tam post meridiem.
26 Consuetudo negativa on probatur ex contraria assismativa.
festo die adstitit , revertjtur ad Ecelsam Paroebialem hora Vesperarum, ω eum adbue sit jejuna , petit comm nionem . suaeritur, an licite , is an fit exaudien a floccasione petitae communionis ab hae Matrona , pro intelligentia casus 1 eruditi quidam de Ciero praemiserunt, in primitiva Eeelesia aeqiiivocum fuisse nomen Communionti : alia enim Communio di. tebatur respectu Mystici Corporis Christi, re erat eommercium inter fideles; de alia dicebatur Communio veri Corporis Christi; & erat distributio, & participatio Eucharistiae. Haee Communis Co erationis , illa Communio benedictionυ , es orationis ς utraque aurem dirersis nominibus nuncupabatur juxta diversos ritus , & caeremonias . quae tune erant in usu , ut observat Casatius de Uet ribus
72쪽
Decis. IX. Ad Februar. Cas. II.
Communio Consecrationis, in qua dabatur verum Christi Corpus in Eucharistia, quia aliis, δc aliis ritibus administrari solebat, ide6 alia erat Papalis , alia D scopalia , alia sacerdotalis , er maco-πatir , alia subdiaconatis , er minorum Griaum , alia Laicalis, Virorum sciti. eet , is Mulierum faecularium . alia Imperatorum , er Regum, alia Puerorum ἰalia Peregrinorum , alia Infirmorum , dc tandem alia Defunctorum . Singulae breviter explicentur. Papalis Communia dicitur , quam fa- a cit Papa, dum solemniter Mi Tam celebrat; ipse enim non recipit stando ad Λl.
tare', Sacros,nctum Corpus, de Sanguinem Christi, sed sedendo in Cathedra sub Throno ut ego vidi in Ineoronatione
utriusque Pontifieis Clementis Noni an. no I 667. dc Clementis Decimi anno 1εν . ad denotandum, quod sicut Salvator consecravit panem, de vinum in coenaculo;
deinde in Calvatio Sacrificium consumans, seipsum in e spectu totius populi
Deo Patri obtulit ; ita Papa . . t qui est eius vicarius consecrat super Altare , quod est ecenaculi figura , ae in sublim
Throno communionem sumit ad imita
dum Christum Ia Monte crucifixum ἔ ut
eol. I. ubi allegat etiam Durand. lib. 4. de divio. offici eap. 34. docentem sic communicare Papam, quia chm sit superior omnium viventium in Moesia militanti, persectius , de sublimius repraesentat linsum Christum, qui est eaput totius Melosae. Et Innocentius III. de inster. Missae
lib. . cap. . scribentem, quod Romanus Pontifex ideo non communicat, ubi
stangit; sed ad Altare frangit, dc ad sedem communicat ; quia: Christus in ri3 maus coram duobus distipulis fregit, ocin Hierusalem coram Λpostolis mandincavit. Sumit autem Papa sanguinem Domini ἡ calice cum calamo, seu fistula au- ea , quae appellabatur siphon , ut ex Λnastasio Bibliothecario Davan tria, LIa.daro , & Λngelo stoeea in tractam de
CommunIoue sumis Pon/ιβιν , demonstrat Macer. ιn Hierotex. Verb. s*bon, advertens , quod antiquitus omnes fideles cum FNhone exsorbebant Sanguinem D mini , ad evitandam effusionem z ideoque
in Monasterio Μontis Casini ostenditur antiqua fistula, qua utebantur Λbbates ad suggendum Dominicum Sanguinem ; de Iin antiquis Carthusianorum Statutis de
ea sub his verbis fit mentio : Orsamenta aurea , vel argentea , praeter Calicem νει Caιamum . quo sanguis Damιην sumι- tar in Eeclesia non habemas. In libro veteri hujus Ecclesiae Patavinae, De ordine Divinorum Osfcιοrum . In die Paschae , ε post Missam lolemnem Episcopi pag. I O. sie legitur: De Μissas allelasta r Et tune ille , quι ministravit Episcopo , confert Corpus Christi Vir 1, er Mulieribur, erDiaeonus in Distra parte astar a tenens Calicem eum sanguina CMisi , eonfert
smael a Dinere volentibus eum quadam mirea m a. Liber praedictas ex conjectu.ris stat scriptus seculo secundo supra milis Iesimum. Porro in die feriar quintae in cinna Domini Papa comunieat seipsum super Altare sine Ministris, di non cum calamo a sed eum calice sumit sanguinem Domini, ad imitandam Christi humilitatem. Mais
Episcopesis Commamo dicebatur, quam Delebat Episcopus solemniter celebrans pluribus Saeerdotibus sibi adstantibus, dcconcelebrantibus, de quibus Emin. Card. x
1. FUM. 9 . quibus in laeis disquirit, quid
sentiendum, si unus ex Saeerdotibus concelebrantibus proserret ismam constera.
tionis priusquam ab Episcopo celebran- ste ipsa serma enuntiaretur Quam dubitationem trahune Moralistae ad Ne insta/., idest Sacerdotes noviter oris
dinatos , qui cum Episcopo ordinante
73쪽
Decis. IX. Ad Februar. Cas. II.
concelebrant etiam nostris temporibus, circa quos plura agunt Marchi n. de sacram.
Card. de Lugo de Eucharist. disp. I t. μα
ter 89. 9 .er fr. Sed de hae infra in primo Quaesito Mensis Λ pril is.
I sacerdotalis Communio est IIIa, quam Sacerdos stans sumit In medio Altatis, ad differentiam aliorum communicantium , qui genuflexi recipiunt Sacrosanctum Chri. sti Corpus; excepto Diacono in celebra. tione solemni Pontificis Romani, ii quos ans communicatur. Emin. Card. Bona chbr. a. eaρ. II. ιn fine. Et exceptis communicantibus ritu Graeco , qui stantes prono capite, dc demissis oeulis Eucharistiam percipiunt , ut ex S. Cyrilla
a Encae ιa , probat idem Emin. Card. Bona I. e. Nec omittendum, quod omnes Sacerdote se communicant dextera manus praeter Domini nos, qui de sinistia Q. munt sacrum Christi Corpus, non quidem in poenam hostiae veneno mixtae , Per Fratrem Bernardum a Monte risulano Henti eo VII. Imperatori traditae, ut in. vidi ea lumniatores seripsere ἔ sed ad magis eustodiendum calicem manu dextera,
ne versetur , ut notat Macer. in mera Iexie. Uerb. Communio col. 2. vel , ut
signifiemur eorum promptitudo ad pugnandum contra haereticos, dc ad vibramdum, dextera non impedita, contra Pe catores ensem Sermonis Dei, qui est sycax , ει praetrabilior omni gladio ancrupit . Nebr. 6. IE. Diaeonalis , subdiata lis , is ali 9 rum Clericorum minoribus ordinibus insignitorum , Commauio nuneupatur, quam
hi omnes faciebant in limine Sanctuarii,sivd in Choro , & intra rancellos statim
post communionem celebrantis . Laym. lib. s. tract. q. cap. s. u. II. ad differentiam laicorum, qui extra chorum Eucharistiam sumebant, ut Concit. Tolet. q. ζυ. 17. ex Aracarense I. east. 3 l. demon strat Emin. Card. Bona d. lib. 2. cap. 17.
n. g. ubi refert , a S. Λmbrosio expulsum e Sanctuario suisse Theodosium Imperatorem , qui consueverat illud Co stantinopoli ingredi, ea monitione, quod
Purpura faciebat Imperatorem, non Sycerdotem ἱ dc confirmatur in eap. sale dolum de eo αν. aes. a. ω In east. I. De Vita , ω hoas. eler cor. & aliis Conelliorum Decretis, allegatis per eumdem Emin. Card. Bona lib. r. cap. 2 . ω lib. R. eap. s. a quibus prohibitus erar Iaicis in- .gressus in Sanctuarium . Itaque omnes ministri Ecclesiastici communionem reci. piebant in Missa solemni per manum celebrantis , qui mos adhue seruatur Romae in insignioribus Basilicis . Eminentiss. Cardin. Bona d. m. a. cap. 1 fin fust. Laleatis Cominanto erat illa Virorum, roae Mulierum saecularium; non quidem in sola speeis Panis consistens ἱ sed qi ae fiebat extra Caneellos Altaris , tum sub utraque specla Corporis , & Sanguinis tr Domini , quando fideles adstabant Saetificio Missae , quod di hodie lard omnes orientales, oc Ecelesia Graeca obse
sub uniea tanto m specie panis , quando extra Missam erant eommuninandi , ut erudi id probat Casatius de Urere. Sacris Cissian. Ruib. cap. I9. per tostam , fieEminentiss. Card. Bona Re . L t. D
trum, & Coneillorum auctoritate; & d monstrans, sui me in Usu Communionem latealem fidelium sub utraque specie, primordiis Ecclesiae usque ad saeculum duo. deeimum, ut infra ostendemus Mense Martio in Casu secundo. Caetemm mninsuetudinem Communionis lateae , sub una tantam specie panis, servabant primitivi Christiant, dum extra Misam eam recipiebant, quam etiam ad propriam domum asportabant, ut illam ad libitum sumerent, praeeipud serum stentibus perseeutrinibus .. m. Caes.
t. n. 63. Si quidem mmmunieare sub Φunica tantam specie, nihil deroeat persectioni Saeramenti, ut doret S. Thom. para. quaest. 8o. πνρ. 32. & eonis at Cone. Trid. seg. H. cap. a. feriens anathemate illis
74쪽
los, qui direrent, ex Del praerepto, vel ex necessitate salutis omnes, dg singulos Christi fideles . utramque speciem Sanctissimi Eucharistiae Saeramenti sumere debere ; salva tamen potestate Sumis Pontifieis conredendi usum Calleis allismi, vel nationi, vel regno, iuxta suam singularem prudentiam , ut is Decreto super petillone eomessonis Catieis sest. aa. ιn Me. Denique non ignorandum i 3 quod ant uitus viris communieantibus dabatur Eucharistia in manibus, ut sibi oti apponerent. muIieribus autem non in manibus, sed in nitido sudariolo, quod ip- . sae exhibebant, ponebatur . Pignatelli
guinis vero sumptio aliquando per tradi tionem callela, aliquando cum mehleari ιdc aliquando ceum fistula fietae, ut plenὲ desueunt Casalius urusupra eis Emi
pluribus SS. Patrum auctoritatibus ἔ dc Macer. in mer ex. Ureb. Forceps er Verba
Ex his desumi potest intellectus antlin
3 quorum Canonum loquentium de communione laica, ad quam condemnabano tur Cleriei delinquentes ἔ ut habetur nev. Fι qui Presbyter 1. quas. 7. an. s. vi βιn 8 . ean Eos, quor de conster. dist. 4.
ne Imbeν tan/. Est enim triplex opinio Doctorum I Una , quod laica communio esset receptio Eucharistite sub specie panis tantum . altera , quod tales eommunicare consisteret in recipienda Eucharistiae etiam sub utraque specie in Missa , sed non intra Sanctuarium, seu in choro cum *teris Claritia . at extra rancellos Altaria in poenam . ubi laici communicabant . Tretra . quod latea communio, quae Clericis delinquentibus, di poenitentinus e medebatur esset sola ieipatio orationum , di a taciatio inelesia eum Ialcis ἰ non autem peremptio Eueharistite ; quae . ob summum disciplinae rigorem, denegabatur anti. mitti etiam in aniculo mortis, cap. D ut1 Eρiscopum a. ρ est. 3. scilicet iis, qui deliqueram gra iter , & praecipud Hae-e, a, Idololatria, aut bom=elio , etiamsi poenitentiam egissent. Casai. de Veteri saeri Cbris. Ruib. in Notabit . pag. 4 6. Maeer. in ΗουνM . Uerb. Communιo uua Et Emin. Card. Bona d. lib. a. cap 1 e. n. 3.o 4. Notent Parothi argumentum ad ostendendam populis gravitatem homicidiorum, de adulteriorum, quae his temporibus simi frequentia. Imperatorum , et Regum Communistra voeatur ob privilegium communieandi
sub utraque speeie, post praedictam Cali- eis prohibitionem, nonnullis Regibus, de Imperatoribus per Summos Pontifices eoneeslam; videlicet Imperatoribus Conis
stantinopolitanis , teste Curopalata cap. 17. 2'. 44. In ipsorum eo ronarione Christianissimo Galliarum Regi, qui Communi nem recisi sub utraque specie , quando tonsecratur tum sacra Ampulla , dc in extremo eius vitae per usatieum ex privi. I lo Cletrum s VI. qui istud concessit etiam Federico III. Imperitori , odoni
ibi Caeliotius de merarch. Eecles lib. s. east. I=.s a. Pareorum CommunIo dicebatur, quia inprimitipa Ecclesia Eucharistia praebebatue Is etiam pueris, Dymari, lib. s. react. 4 cap. . n. . nori solum grandioribus, & devo. tam indolem praeseserentibus, sui de se testatur Nieemorus Callixtus lib. I 7. ea a 3. & Gregor. Turonen. tib. 1. de gloria martyr. c. I . ubi narrat Historiam rulioli, quem pater Iudaeus proieeit in ardentem λrnacem, eo quia mixtus esim aliis
pueris Christianis Eucharis iam in Eeeleissa pereeperat, sed etiam ipsismet infanti bus statim post Baptismum sub specie vini ἔ
75쪽
Decis. IX. Ad Februar. Cas II.
Card. Bona d. lib. a. cap. 13. 2 s. n. I. esa. subdens, quod etiam nunc Graeci more antiquo dant insantibus Eucharistiam subsola specie vini, cochlear sanguine intinis hum ori ipsorum inserentes, ut lambant,
quibus postea matres, Vel nutrices, ubeωra praebent, ut sanguinem simul eum lacte deglutiant. Peregri orum CommunIo quaenam suetit sudant tum Canon istae, tum antiquita- m studioti in explicando i quandoquidem tam haee Clericis delinquentibus imis poneretur in poenam ἔ ut habetur in cap. contumates dist. so. Et in Conei l. Λga.
ean. 3. 33novi Qejens plures plura di κω re . nempe quod erat obligatio ad pere. frinandum, saepe enim qui gravia pia cura commiserant, peregrinationes pro poenitentia assumebant, ut passim legitur in
actis Sanctorum, & praecipud de S. Gui. Iielmo Duee Aquitaniae apud Ribade.
et ram fom. a. d. to. Februarii. Et de
. Gerlaeo apud Hier. Basilaea Petridie s. Ianuari . Vel quod Peregrina dicebatur communio , quia hi communicabantur tantummodo in fine vitae , tanquam ad alium mundum peregrinaturi .
Vel quod inter Laleos . α non amplius inter clerleos permanebant in Ecclesia , quas peregrini, hospites, Ac advenae; non autem Cives Sanctorum, de domestiet Dei.
vel quM emebantur communicare ultimo loeo unu eum Clericis peregrinis, quihus non erat eoncessum Missam rei
hiare, si litteras Dimissoriales, aut Tmolmoniales , quas tune Formatar nuneupabant, non exhibebant. Uel tandem quod peracta paenitentia reeiperentur quidem ad communionem laicam , sed carerent ministerio ordinum . ad instar Romanorum , qui prius deportati , dc extorres , dc quae juris civilis erant , mittebant ἱ retinentes, quae Iuris sunt gentium , I. 1. s. 2. Ο . f. de leg. 3. . t. r. f. de Poenia ,' dc restituti in Urbem dicebantur Peregrini , ut scribit
Sueton in Claudio east. 26. ac pluribus auctoribus citatis ostendit Eminent. Card. Bona H l b. a. cap. 1 f. xum. I. ει 6. cui
adstipulatur Casatius de Veteri sae. Mist.
dentur sentire, nihil aliud fuisse Peregrinam Communionem , quam solam pari,cipationem orationum enm fidelibus taut potius subtracta administratione redo diluum Ecclesiallicorum , solam communicationem eleemosynarum i Cabais . latius in Notitia Concitidiri ad ConcιLAgathem pag. 26 . ' .n
Infirmorum Communio illa erat, quae in discrimine Vitae versantibus tradeba- γtur , & dicebatur Haticum, Ephialon , ω benedictio beatica, ut explicat Macer. ιο dd. δενbιι, dc. Casatius dict. ωρ. ari Ures Viat eum, circa quam communi nem advertere licet , quod olim infirmis deglutire Saeram Hostiam non valentibus
dabatur Sanguis Christi sub specie vini,
an hisce temporibus fieri possit, disputabitur infra , in seeundo Casu, mensis
Μortuorum tandem erat Commurio ,
quia mortui ab aliquibus communicaban- Stur, di cum Eucharistia sepeliebantur. Ca salius de veter. Fare. Chrs. νιιιb. cap. 1. vers. Primis te or bas, praeeipue si ab
Ecclesia exelus ob delictum , obnssent
ante absolutionem . ut se crederentur Communioni Ecclesiae restituti. Emin. Card. Bona d. lib. a. eap. g. sub n. s. oe cap. 7. u. 6. Ubi tamen nimia facilitate videtur direre, etiam Sanctos Patres peculiari instinctu . vel consuetudine consue avisse mortuis Eueharistiam dare ἔ motus duobus exemplis. uno S. Bene. icti reolato k S. Gregorio tib., . Dialog. ωριa . qui iussit Eueharistiam super pecto. re de iuncti Monachi reponi, dc sie sepeliri , ne terra desossum cadaver projiceret , sieut antea bis acciderat. Λltero in vista S. Basilii apud Surium eam. I ubi imgitur , ante ejus obitum Saeram Hostiam in tres partes divisisse ; Unamque sum. Psisse , alteram reservasse , ut secum sepeliretur ἔ tertiam vero in eolumba aurea pendente reposuisse . Caeterum non . est cre
76쪽
Decis IX. Ad Februar. Cas. II.
est eredendum quM Sancti Patres darent Eucharistiam mortuis, vel consepelirent cum cadaveribus; quamvis aliqui idiotae, vel superstitiosi homines id facerent , uod fuit ab Eeelesia prohibitum Siquiem apud Macrum o Hierolex ι . Verb. Communia col. I. Verb. Viaticum eo
Latinus Latinius diligentissimus Rerum Ecelesiasticarum observator docet, S. Basilium reservasse partem Hostiae conse-tratae , sumendam in extremo vitae suae spiritu . non autem ut super suo cadavere positam sepulturae traderetur ; & similiter notat, quod aliquando mortui dice. bantur recipere communionem , non per
immissionem Eucharistiae in os ; sed per reconciliatoriam manuum impcditionem super illos , qui poenitentes quidem obierant, at nondum reconciliati, ut habetur in cap. Guι recedunt. 26. quaest. a. quae reconciliatio post mortem dicebatur Mortuorum Communio. Et tale ego erederem fuisse iactum s. Benedicti supra relatum , ut scilicet Monachus contumax rein conciliaretur , imposita super ejus pectore Eucharistia, non autem ut sacra Ho
stia cum illo in sepulcro poneretur : p tuit enim reponi super pectore defuncti ad eum reconciliandum ἔ deinde statim au. serri ; & ipsa sacra Hostia ablata, cadaver sepeliri. Quapropter huiusmodi Communio Μον- uorum magis reserenda est ad secundum genus , quod supra diximus communi nis spectans ad Mysticum Christi Cor. pus cum enim quis ob gravem cuIpam
privatus seret tum Sacramentorum per ceptione , tum communi conversatione
fidelium , & orationibus, si humilis poenitentim suscepisset , dc egisset, per solemnenti manuum impositionem recipiebatur ad eommunionem , idest ad consortium , dc orationes fidelium etiamsi ante reconcillationem decessisset, siquidem gratae erant oblationes, quae I defunctis parentibus , ejus nomine dabantur ; ut exean. 32. Concilii Arelatensis II. demonstrat Calatius d. ev. all. Vers Primis tem
vum. 6.Catbecumeuorum etiam reserenda hieest, quae olim dabatur iisdem, Communio : scilicet Panis benedictus, non ta- men consecratus, de quo loquitur S. Au- gustin. lib. a. de Peccatori merit. ει ramis cap. 16. prout observant Cardin. Bellarm. lib. a. de Sacram. ingenere cap. 26. Cardia Baronius Auno 3 I. u. 63. Spondan. ibid. dc Va Rura rom. a. i. 3. pari. disp.
FOvebant autem antiqui ChristianIMysticam Communionem , dc mutuum inter se consortium , praecipue per Euto. gias, scilicet munuscula benedicta , quae in signum Communionis Catholicae, adinvicem accipiebant ἔ deducta hae ser mula loquendi ab hebraeis , qui munus benedictionem appellabant, ut lib. 1. Reg.
cap. a I. accipe benedictionem , quam attulit ancilla ιua ἰ ubi in textu hebraico
est BERACAH; in Graeco Eulogia, quae voces idem significant . Proprid autem Euluiae erant panes oblati a fidelibus ad
Λitare , qui uapererant consecrationi , quos benedictos , non autem consecratos, Iin particulas dissectos in fine Missae Sacerdotes distribuebant iis, qui ob aliquoa
impedimentum non poterant sacram Eucharistiam sumere. VasqueZ drisui. 2Ο
lib. I. cap. s. num. 26. Quamvis successu temporis, etiam communicatis illos dabant ut pluribus t*xtibus conciliaribus citatis, probat Emin. Card. Bona d. M. B.
cap. 19. num. . Emin. Card. Baron. anno
323. n. II. oeyqq. P. Macedo in disquι. H. Theuutea de Ritu aumi, oe Fermen rati cap. t. a pag. 38 oeseqq. Hieronym. Basili ea Petri ιn Vita s. Ricbmiνι abbatis die I . Ianuaru num. s. dc Macer inmerotexic. Uerb. Eulogia, ubi hoc nomine quamcumque oblationem , dg munus vult esse intelligendum. Concordat Casai.
gias r addens quod a Matrice Ecclesia panis in Missa benedictus per singulas Parmchias mittebatur. Sed chm Eulogiae in desuetudinem ierint, prout etiam Alatio. nes panis, & vini, successerunt oblationes denariorum, quae adhuc fiunt in Villis, &
77쪽
46 Decis. IX. Ad Februar. Cas. II.
recipiuntur per Parochos In Missa 1 fulsParochianis ἔ ad quorum solamen Ecelesia ordinavit benedictiones eomestibilium, quae habentur in Rituali Romano , &In Missali , de ovibus multa congerit Gret serus lib. a. de Benedictionibus , &novisssime Quartus su eod. tractatu De Benedictioninast tit. 3. sis. s. Praelud. Latque Dyman. lib. q. tract. 6. east. 7. quinum. ostendit, Eulogiarum alias suis.
se Publicas, quae scilicet a Ministris Eeclesiae uti talibus dispensabantur & de his
Ioquitur ordo antiquus Ecclesiae Patavinae Pag. 98. tergo : & pag. roo. dum dicit , quod super Λltare ponebatur Panis bene.
dicendus in Missa solemni, & distribuen. dus populo, ultra Corpus Christi filias
vero Ρνιvatas, quas amici inter se mittere solebant in signum amicitiae; & alimgat Epist. t. s. Paulini Nolanι ad severum ἰ oe Dist. 3 r. s. augustini , quas Lectores vidisse non pigebit Tandem antiquorum Christianorum reciproca charitas, & communieatio nu- 3 triebatur per agapes ; id est Mera Comvivia , quae pore completam Missam , Ad Sanctissimam Eutharistiam receptam fiebant, primum in Ecclesia, deinde in privatis domibus. Macedo in D fert. de
Azymo eap. 6. in Per ergo n. de Obl. ad Alt. ρο in eap. 7. Menoch. ιn act. 9UM. Lib. 2. cap. II. num. 4. Quae erant triplicis teneris , aliae enim erant Agapes tonnu
tales , occasione nuptiarum, & ad illas invitabatur Episcopus cum suis Clericis , neenon affines, cognati sponsorum, & alii urimi Quem morem servari adhue in allia Cisalpina narrat D. Dominicus Laghius Bononiensis u suo Irineroso au-n 67 . ad s. Iaeotam Compostellis cap. q. ubi ait , eom ingressus suisset De Iphinatum , in Parocniali Eeclesia Terrae Susanae, se interfuisse solamni convivio in celebratione Matrimonii habito a pluribus incolis illius Terrae ἔ cognatis , assinibus, & amieis Sponsorum, qui ejusdem Laghii Missam prius devot8 audiverant Deinde eum ad prandium secum
coegerunt. Aliae autem erant Agapes
Natalitiae, dum in festivitatibus Sancto. rum Martyrum convivia fiebant in Eo etesiis. Λllae Agapes funerater ob eonvivia populo exhibita in Exequiis defunctorum . De his Agapis habentur textus in eap. 1. eap. 3. ω ev. s. dia. a. Ac pluribus
S S. Patrum allegatis Epistolis, de Agapis
tractant Emin. Card. Batonius ιn annum 7. ubi Spondan. n Epitome n. 33. Emin.
agape , ubi postquam notaverit praedicta Agapeis convivia fuisse a Saeris Conciliis sublata ; ob deperditam primitivo rum Christianorum veram simplicitatem , de introducta varia scandala , su dit, in Orientali Ecelesia usque ad prae. sens Agapes durare, quibus ipse interfuit in Monte Libano anno t6a . dum ibi pro Sanctae Sedis Apostolieae negotiis a
cessisset. His de antiquitatibus pro ornament decidendi ea sus collecti ; pro ejus resolu Ilione Parochi dixere , Matronam , pe tentem Communionem hora Vesperarum, lici id petere; & elim sit jejuna, esiis exaudiendam ; atque Eucharistia sacra
communicandam ; omnes enim Μora.
listae concorditer docent, nullam esse in Iure prohibitionem , vel restrictionem
temporis circa communionem Lalcorum ἱ dc tantummodθ observandum, ne
suboriri possit scandalum , quod in prae senti ea su cessat ῆ tam , ex supposito , Matrona sit notae pietatis, & ob impedimentum interessentiae Monialium festivitati non potuerit citius communionem petere , nec obsit contraria consuetudo ;quae non insargit ex eo , quod solitum sit apud Parochos communicare Ialcos ab aurora usque ad meridiem tantdm , quia a esset probanda consuetudo negativa, idest non communicandi petentes post meri. diem ; iuxta doctrinam Bart. in lib. I. g. Foeinterdicto n. g. st . e Itinere, actuque prid.er in I. r. ubi etiam Bald. C. de serefrutιλω aeqv. quam Canonizavit Rota Gram Seraphino decis IIo a. u. g. coram Bu ratio decis 372. .. I 3. & eoram Bichio
decis 32 a. n. 6. Doctores autem concedentes , posse eommunionem dari jejunis qualibet hora diei sunt. Sylvest. Uerb. Eutharistia 3. quaest. I. di eodem Preb. M
78쪽
Decis. X. Ad Februar. Cas. Prud
munionis , & celebrationem Missae pari passu ambulare ἔ & sicut non licet celebrare ante Auroram , di post meridiem ; ita neque debet esse licitum Communicare ; nam Diana negat paritatem , alias , inquit, sicut in die Natalis Domini lieitum est ter celebrare ,
ita liceret ter laicis communieare . Su- praeitatae Dianae resolutiones in opere coordinato iacent tom. a. tract. . res. 37. refot. r. er reset. 67.
Λd Februarii Casum Prudentialem. ARGUMENTUM. Communionis, reseruntur. Contrariae Theologorum opiniones circa frequentiam Communionis conciliantur. Decretum Sacrae Congregationis Concilii dieii 12. Februarii I 679. circa quotidianam Communionem laicorum ponitur, re perpenditur.
a Communio quatidiana in primitiva minet a non erat de Praerepto. 3 Communis ter a anno facta est de Prae. rapto a F. Fab am Papa. Cmmunis annua imperata est auso
ta , et tus aurata a Religio is mis
Religiosorum oruises.7 Exempla animalium, a guibus venerata fuit sacra Euebaristia. 8 Communis quot diana everita ex pluribus rationibus a Ior sancto. 's Non comessa ab alhIs DD. ob plures
Agitur de quotidiana Communi, CASUS PRUDENTIΛLIS.
E ectatur omnio prudentum Consese
Uarii varia dixere; & ex eorum respon-m sequentes tonclusiones collegi pro ca
Prima Conelusio . In Primitsua Ee- 1clesia omnes Christiani quotidie communieabant; nam, ut habetur act. a. a. Erant
ando, di cum Quibus perso- s ut licita Quid esset in usu ab initio Eccleste Quid medio
tempore λ aperitur. Religioso rum ordinum institutiones ἔ eorumdemque Fundatorum nomina , ac tempora ; qui promove
79쪽
48 Decis. X. Ad Februar. Cas Prud.
Erant i fideles perseverantes, udocte nasostolorum , o communicatione fractιο-ni3 panis , o oratio ibus . Quod notat Calatius de Veter. Sacr. Christ. Κιtib. cap. 18. Et Emin. Card. Bona Rer. Liturgic. d. lib. 2. cap. 17. n. 2. scribens, quod quotidIana Communio a fidelibus Laicis usque ad initium quinti sareuli observabatur , immo alicubi qui plures Missas in die audi
bant, pluries eadem die communicabant, teste alfrido Strabone cap. 22. qui vivehat nono saecido ; ideoque ab Λlexandro Papa secundo , qui vivebat Anno I so. Prohibitum suis plus, quam semel in die reeipere Communionem. e . sufficit 3I. de Consecr. dist. r. Sed an Communio quotidiana esset de Praecepto in primitiva E
clesia dubitat Diana paν. 8. tris. I. res 27. collocata in ordinato tom. 3. tris. F. resol. 12. ubi v. . quamvis, ait, videatur a Dfirmandum ex decreto S. Λnaeleti Papae n ean. Discopus . De Consecr. di . r. iacau. Peracta. I De Conster. dist. a. ubi di citur Peracta consecratione omnel commuis nitent , qu noluerint Eeclesiastit f ear
inclinat; & supradicto decreto respondet. esse intelligendum tantsim de Cieri eis , qui ministrabant in Missa . Cata sui. ianotitia Concular. ad Conril. Ant1otbenum Primum Anno 3 t. Vers. Ivὸ ad priorem partem. Non autem de laicis, quos oportebat , praeeipuὰ conjugatos , ob tanti re verentiam Sacramenti, aliquando 1 Communione abstinere. cap. Omnis homo 21. de Consere. dist. 2.
Secunda Cones usio. Rese Igescentecta. rltate fidelium, plures eessare coeperunt , non solom a quotidiana , sed etiam h frequenti Communione; adeo ut S. Fabiano Papa, vivente in tertio inculo, statu-3 tum fuerit, quod Es non frequenti ,
DItem in anno teν Iasei homines communicent , in Pasthate . delicet, er Pentecoste, o Natati Domin . IIa legitur in east. Es r 6. De consere. dist. a. Et a Concilio Agathensi cap. celebrato annoso ε.
suit diffinitum et Quod se tora, qui in Natati Domini , Pascha, ct Pentecoste
non commanuaverint, Catholici non cre
dantur , nec ιπter Catholscos habean tuν. CV saeculares r9. de eo ter. dist. 2. Idem notat Cabinuti n noιιιia Coa cit. ad Concitium Agathense ea u. 38. Hujusmodi praeceptum communitandi saltem ter in Λnno renovatum fuit in Concilio II. Turonensi, Anno gr3. sub Leone Papa Tertio. Baptaglin. ιumst. Univ. Cone l. dict. Anxo it 3. nu. a. Emin. Card.
Bona d. lib. 2. rv. 17. num. R. advertens squod citius in Oriente, eorum, qui sacris mysteriis intererant, communio desiit . nam S. IO: Chrysostomus , S. Λthanainsus, atque alii Patres Graeci saepe in eorum Homitiis ad Populum de infrequentia communicantium conqueruntur. De
mum , labente per univerbum orbem religionis studio , Haereticorum, Saracen rum, & Imperantium frequentium mutationum causa , cum rarior in dies fieretusus communionis ; mandatum suit, Anno La s. in Concilio Lateranensi sub Innocentio III. singulis fidelibus, ut eomad annos discretionis pervenerint, semel saltem in anno peccata sua confiteantur, &in Paschate Sacram Eucharistiam recipiant. e.. Omnis utriusque meur ra. De Paenit. Et Remission. Resert Cabassutius iu
Tertia Cone usio . Quamvis frigescente mundo Catholico ob bella , hae- sreses , & dissidia Regum , cessaverit in laicis stequentia Communionis Euchaiaristiae; ejus tamen amor semper exarsit tum in Religiosis Uiris , tum in anima
hus vitam .iairitualem colentibus , quarum nonnulla exempla adduximus in
ea. Prudentiali Mensis Ianuarii ; de
quarum cultores praeter Parothos saeculares , & Episcopos , erant Canonici Regulares Lateranenses a SS. Apostolis sinstituti , Ac per plures Romanos Pontifices instaurati , nec non Monachi Benedicti ni , atque Eremitae S. Augustini ab eodem Sancto fundati anno 387. praeter
80쪽
Decis. X. Ad Februar. Cas. Ρrud. 49
ter alius Religiosos , qui pietate erga
Deum, & zelo animarum serventes ope. rarii extiterunt in Sacramentorum administratione; ad quorum eκemplum fundatae suerunt postea aliae Regulares iamiliae . Siquidem anno sto. institutus est ordo Cluniaeensium a Bernone Λbbate Bal mensi ordinis S. Benedicti. Anno 967. ordo Camaldulensium a S. Romualdo. Anno ro o. ordo Uallisumbrosae a S. Ioanne Gualberio . Anno I 8 . ordo
Carthusianus 1 S. Brunone. Anno Ο Σ.
ordo Cisteretensum a S. Roberto Ah.
bate. Anuo Ira . ordo Praemonstratensium , S. Norberto Nobili Lotharingo. anno I o. ordo Humillatorum a Ioanne de Meda Comensi; qui postea fuerunt suppressi Anno Is r. a S Pio V. ob ex neratum selopum in dorsum Sancti Caro
litarum suit collectus in Monte Ca meli ab filmerleo Legato Apostolico ,
& Patriarcha Anti heno. Anno 1197. Crueiserorum ordo, quem cadentem v
dimus sub Λlaxandro VII. anno I 6s 8. ordo Trinitatis pro redemptione captivorum erectus a SS. Ioanne de Matha,& Feliee de Ualois. Anno paci . ordo Franei sicanorum a S. Francisco . Anno raog. ordo Praedicatorum a S. Domini. eo. Anno 36. ordo Servitarum landatus 1 septem Mereatoribus Florentinis . Anno Iarg. ordo Militaris S. Matiae de Mereede Redemptionis Captivorum inis
stitutus a Petro Rege Aragoniae, S. Petro Nolasco, & I S. Raymundo de Pen.
Rasori . Anno 2223. ordo Monialium
S. Clarae ab eadem sancta sub Regula
chorum Silvestrinorum a B Silvestro Abbate . Anno a 2 3. ordo Coelestinorem I S. Petro de Monte Μurisne, qui creatus Papa assumpsit nomen Coelestini Quinti, ex quo dictus est Coelestinorum ordo. Anno 3 3 9. ordo oli vetanus a B. Bernardo Tolomeo , & Ambrosio Ple-colomineo Senensibus . Anno 333. Ordo Iesuatorum institutus a B. Ioanne Ceilombino Senensi, & extinctus a Clemente Nono . Anna r3 I. ordo Mona
chorum , & Monialium S. Birgittae, ab ipsa Sancta erectus , de h Gregorio XL
eonfirmatus . Anno x oo. ordo Minorum observantiae , dictus Lignipedum , seu Soceolantium institutus a S. Bernar . dino Senensi , resormante Ordinem S. Francisci. Anno t4 4. Congreφatio Canonicorum Saecularium S. Georgii in
Alga ab Antonio Corrario, & Gabrielo Conduimerio sundata, & h S. Laurentio Iustiniano aucta , tandem sub Clemente Papa Nono extincta, cujus insigne Mo. nalterium , & Ecelesiam S. Mariae de Vantio in hac urbe Patavina Eminem tissimus , & vigilantissimus Cardinalis Gregorius Barbadicus Antistes a Legatori poetolico Venetiarum acquisivit , de suo Seminario , Clericorum Diceresanorum dicavit , studiisque , linguis , &disciplinis , insignivit anno 16ερ annor os . Mendicantes Fratres S. Hieronymi Fesulis, vulga Μagdalenaνum . anuar o8. Canonici Regustares S. Salvatoris, alias scopet ni a templo dicto de Scopeto Florentiae , seu G Candiana ab insigni Coenobio in hac Dioecesi Patavina sa. bricato . Anuo Io. Moniales Turris Speculorum Romae sundatae 1 S. Fran. etsi a Romana. Anno 3 36. ordo Minimorum 1 S. Franeisco de Paula . anno Isis. Eremitae Camaldulenses Montis
Coronae, alias de Rua , iundati a Paulo Iustiniano Veneto. Anno 33a . Clerici Regulares dicti Theat nι a Ioanne Petro Caraia Archiepiscopo Theatino , I S.Caietano Thienaeo Nobili Vicentino , & Soeiis , qui Carasa suit electus Sum inmus Pontifex , & vocatus Paulus Qua tus. Anno Isas Cappuecinorum ordo fundatus a Fr. Matthaeo Baselo Anus 133r. Congregatio Clericorum Somais schorum in ta 1 B. Hieronymo AE- miliano. anno 13I . Instituta Soeietas
IESU a S. Ignatio Loyola; approbata
anno I 3 o. a Paulo III. anno Issa. Ο do Carmelitarum Discalceatorum resorismatus a S. Theresia; & approbatus a S. Pio Quinto. Et Anno 3 76. Congregaso oratorii landata a S. Philippo N rto, & confirmata I Gregorio XIII. quae
omnes Religiones , Congreg tiones , de Regularia instituta , praeter alia multa , o de quiru