De venerabili eucharistiæ sacramento decisiones theologicolegales auctore Joanne Clericato praeposito Patavino, ... In quibus non solum praecipuæ quæstiones, ex utraque theologia scholastica, & morali selectæ circa materiam, formam, ... sed etiam sac

발행: 1729년

분량: 351페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

Decis. X. Ad Februar. Cas. Prud.

de quibus Barbosa de Iure Eetles

vers Db. . eap. I. eorumque Patriarchae, .& sundatores genuerunt innumeros spirituales filios , ct filias . , quibus incesilanter verbo, opere, & exemplo propagata fuit frequentia Sacramentorum, &praeelpud Communionis Eucharistitae inter fideles , prout notissimum est euicunque legenti eorumdem Annalia , Chronieas, & Uitas. Conserunt ad hane frequentiam comprobandam , quae Rdduximus exempla supra in Casu Pru. dentiali Mensis Ianuarii, & in secundo Quaesito Mensis Februarit , sanctarum animarum , quae sola Communione Eois charistiea per plures hebdomadas , menses, dc annos vivebant; quibus liceat adiniungere obsequia ab irrationabilibus ani-7 malibus praestita Hostiae Sacrosanctis , relata per R. P. Bagattam de admir. ωbisCbristiant tom. r. lib. 7. east. I. & signa ter de genuflexione, & adoratione praestita a Iumento triduana inedia macerato, ut confunderentur haeretici , Divo Λωtonio Patavino praedicante . Ab agnκu Ia , quam habebat S. Franciscua ἔ quae elim elevaretur Sanctissimum Christi Corpus inter Missarum solemnia , flexis curvabatur poplitibus , arguens reverens pecus de irreverentia indevotos homines;& ab Agnello, quem tenebat B Coleta, qui pariter ad Missam se submittebat ingenua . itaui adimpletum esset divinum oraeulum Isala T. 3. Cognovit Eos ρή-

fessorem suum , et Ums praesepe D

minι sui . Israel aurem me non cognovit, is populus meu3 m. intellexit. Quarta Conclusio . Circa quotidia. nam Communionem duae sunt contra. 2 riae opiniones , Una Ioannis Saneti in selectu diis. aa. ubi pluribus argumentis probare nititur , magis expedire etiam

laicis , qui 1 mortali tulpa sint innoxii rotidi/ Sacram Eucharistiam sumere ;e movetur ob exhortationes SS. Pa. trum , ob usum primitivae Ecclesae, ob

desiderium Saeri Concilii Tridentini fusa a. eap. 6. Incipit Optaret quidem saeν sancta onodas . ob stinum Saerament qui ex opere operato datur , ubi non est obex peccati mortalis , nempe augmen. tum gratiae , & virtutum . Re demum ob auctoritatem Pauli Apos oti . requirentis ad dign8 communicandum , munditiam 1 mortali , ibi Ρνobet autem seipsum bomo , ω fite de pane illo edat, ει de

opinio Emin. Card. de Lugo de Sacram. Eucbar. tota Lm. 37. in qua deductis, &Perpens s utriuique partis argumentis com scludit, non expedire omnibus laicis, etsi immunibus 1 mortali , communicare quotidid; tum ob reverentiam venerabilis huius Meramenti; tum ob utilitatem communicantium . quorum interest, eum

fame spirituali. & corde puro accedere ad Saeram Eucharili iam . ideoque opus esse consilio , & obedientia prudentis Consessarii , qua de causa noluit Dominus, ut laici a se iseram Synavim sumerent , sed a mani hos Sacerdotum . sv bus fio congruit , ut sumant , se rint

taeteris . Lugonem sequuntur Suaresus in I. pari. rom. . diis. 4s. fere. Uers Tertio Meo , dc innumeri, quos numerat

Quinta Conclusio. Nullus est, eu menstrua Communio consuli non posis 1 sit. Pauci , quibus communio hebdomadaria sit prohibenda . Pa issimi, quibus quotidiana sit tonoedenda. Ita Gobat. ln

nihilominus num. ε 3. Cum long/ plurimilaici utriusque sexus Sareulares, & Regulares tequ8 innoeentem , aut etiam inn tentiorem vitam duxerint, & ducant aeSacerdotes , quibus nemo sobrid sapiens interdiceret quotidianam celebrationem

Saerifieii , ideo non elis interdicendum quotidianum aecessum ad Angelieam Meniam iisdem lateis. & aliis charactere Sacerdotali non insignitis, si Angelicam vitam dueant . Equidem in Ecclesia S. Thomae Martyris Congregationis orat rii hujus urbis Λntenoreae ε eum adole scens eam frequentarem . vidi , quotidie plures utriusque sexus fideles communieari , lateor tamen quotidianos commensa. les praedictos , Viros , & Mulieres , Amundi vanitatibus alienos, & christianis virtutibus praeditos sui sse. Sexta Ooule

82쪽

Decis. X. Ad Februar. Cas Ρrud. si

Sexta Conclusio . Ecclesia Catholica erosancto Duodur, ut in fingui s HGι Fnunquam prohibuit quotidianam Commu- deles adfl πυε sacrament. Euebar. pe να. nionem fidelibus, elli laicis, exilientibus prione communicarent. Idque non immersein gratia . Vult tamen eos pendere apru- ιδἰ mustinis 3 enιm sunt conscientiorum

dentis Consessati i iudicio, & omnino a, recessus, variae ob negotia θι ritus alaena. sinere ab abusibus, quos Saera Congrega- liones . multae e contra gratiae, Θ Deι δε-tio Concilii damnavit in Decreto viri Ia. na parvulu coacessa , quae cum humanis Februarii i6rs. quod hie non me taedet ocuos scrutari nos podimus, nihil creιὸ ἀνtranscribere; ut ex eius lectura Parochi, cujusque duuιtate, atque integritate , est atque Consessarii veram praetentis Calus coclequenter de frequentiori, aut quot via resolutionem obtineant. M vilaus pania esu potest constituι. Eι propterea quod ad negotιatores ipsos arisDECRETUM 1inet, jsequens ad sacram alimoniam periscipiendam accessus Confessariorum , surdi De quotidiana Communione. 3a cor ιam ex inrantium , Iu , ιο est romtiaqueu ιό qui ex conscient arum μνια

sceve ; o fimul a marι, eamdem quotl- In conjugalis autem hoc a tiar animaridianam Communionem praeceptam esse a vertent, cum Beatus Apostolus notit, eos Iure Divino; qutu et am tu illius admι- ιndicem fraudarι , nisi fort. ex consensuisseatione aliquos abusus inodedisse . v/- a tem ειν , Μι vacent oratioσι, eos seriotiret, qu)d aDροι non in Ecclesia, sed in admoneaut , tanto magis ob sanctomae priuarti oratortia, Θ δε-ἰ immo cu- Eucharistiae reverentiam eontinentiae vaiahantes tu lecto, oenon laborantes ulla ενa- candum , ρώνιorique mente ad caelestium D s infirmitatis nota, sumant sacrosanctam epularum Communionem esse coae uisuis Eutharisiam; quam argentea theca ιn. - m. Iu Me urtur Pastoνam diligentissam in erumena, aut secretὸ illis deferunt potismum ιnvigilabit, noο At a freque sacerdotes saeculares, aut Regulares: alιι- ra , an quot aιana saerae Communionisque ιn communione aecusant plures formar, summioue unica praeceριι formula at quiae particulas , HI grandiores solito, ac deterreantur, aut sumenvi ases generia

tandem quis eonfiteatur pereata veniatia ter eonfluaastur ἱ sed magis eura singulis pisci saereriti non approbato ab Eρι- stermittendum per se, aut Parachos, seu scopo , aut Ordinario. Cum autem hare Confessartos sibi decernendum putet ἰ ιia sanctissmus eo dreanda commιμνιι sareae ludque omnιnδ provideat ut Mino a sacra Congregationi Carvinatium Coucili ι Tνι- eonvivio seu DeqMeurre, seu quotidie asedentιηι In erpretum; Eadem sacra Can- eqserat , remitatur ἀ o uibito tuus dat gregario praevia matura discussione suρer operam, tir M usquisque digηὸ pro dedi praedictir, unanimi sententia Lia censuit. tronis. ω yrae aratio'υ modo rarius, aut Et frequens, quotidιanusque Iareosanis reebrus Dom παι C-ρμιδ suavitatem derictae Eucharisiae usus a Sanciis Patribue sudet. Itidem Μ tales quotidie sacram fuerit semper ια. Euisse probatus , nun- Communissem petestex admonendae erunt, quam tamen aust saepius illam percipiendι, ut tu diebui ex earum Orvinis instιtata aut ab ea abstiaeum ceνιοι fingulis mens praestituris commvvicem. sι suae vero ρ bus , aut hebdomadis meastatuerunt. quos ritate meoru emteant, Θ fervore Dirvus e Concilium Tridentinum praeseri t. sed ua ισω r. nt, ut diguae frequentiori, aut quast Fumasam infirmitatem suum reputa. quartaι ua sanctissimi sacramentι perce.

83쪽

Decis. X. Ad Februar. Cas. Ρrud.

Parachorum,o Confisariorum diligentiam, Vera quoque Contionatorum uti, ει cum Hs ranstitutum haberι, ut eum Deus ad saxmssmi Faeramenti frequentiam c quod fatere debeatu accenderιnt, statim de magna ad Illud sumendum praeparatione orationem habeant, generat linque ostendant, eos, qui ad frequentiorem , aut quotidιa- .am salutiferi cibi sumptionem devoto stu- aio excitantur, debere sive laici negotiatονοι for, fida conjugati, sive quieunque aut suam agnoscere ιη'mιtatem, ut disn1tara saeramentι, ae Divinι Iudieii formi-aιxe obeant caelestem Mensam , ιn qua Christus est, revereri. Et fi quando se mι-na 3 paratos senserint, ab ea abstinere;

seque ad maiorem praeparationem accinxere. Discom aurem tu quorum Dimefous viget hujusmodι devotio erga sanctissimam Satramentum, pro tua gratias Deo aganir eamque i , adbibιto prudentiae, ω juvieιι temperamento, alere debebunt,

o ab eorum officio postulari sibi maxim.

persuadebunt, natu labori, aut diligentiae parcendum , ut omnis irrevereatlae , Sseandali suspieis ιn verι, ει ιmmaeulatι ut perceytione tollatur, virtutesque, ac dona in sumeutibus augeantur . suod

Mania tantinet, si ii, qui devoto bustusemodi studio , divina praestante gratio , tenentur, seque sacratissimo Pane frequen-mus refici cupiunt, suas vires expendere, seque probare cum timore , ει charitateaiyueverint; quibus Christum Dominum,

evi se fidelibus manducandum, er se pν

σιum ιn mortem tradidit, atque in caelesti Regm se praemium est datinus, preca αν sarra.Congregatio, ut suam opem ad Elnam praeparationem , is sumptioηem altatur. Porro Eριμορι, er Paroebi , seu Confessarii redarguent asserentes, Com munionem quotidianam ese de Iare Did1-- ; Meeant in Ecclesiis, seu Oratoriis μι- vatis, ex dispensatione , seu Privilegio Ponti iri, ae manu sacerdotis, sumenodam sanctissimam Eucharistiam ; nec eam ullo modo deferendam in erumena , σπι se cretὸ ad existentes domi. vel cubantes in lecto, praeterquam ad ιnfirmos , quι ad iti Iam suscipiendam ad loea praedicta accedere nou valeant, oe ad eos, fi ab Ecclesia

deferatur , publies, o eam pompa iuxta

formam Ritualis Romani ;s vero ab Oratorio privilegiato, eum forma decenti . Curent etiam , ut circa eommunionem in feria sexta Paraseede Missalts Rubricae , 2 Ecclesiae Romanae usus serventur. D supera moueant, nulli tradendas plures Evcbaristiae formulas , seu particulas , neque grandiores , sed consuetas ; nec permittant , ut venialium confesso fiat plici sacerdoti , non anrobato ab Episcoρo, aut Ordinario. si Parochi , ω Confessarii ,

etiam Regulares, aut quicunque alti saceν- dotes secus egerint, sciant Deo optimo Maximo rationem reddιturos esse ί πeque defutuνam viscoporum , S Ordinariorum iustam, ac retorosam animadversionem in contrafacientes , et am Regulares, etiam

societatis Iesu , facultate ιμι Eριμοριν,

ω Ordinariis per hoc Decretum ρer sedem astostolieam specialiter attributa. Et facta de praemissi omnibus, ac de veνbo ad verbum relatione, sanctitas sua approbavit , ac praesens Decretum tuis darι, ac publieari voluit. In quorum oec. Datam Romae ra. Februarιι 1679. F. Card. Columna Praefectus. s. arc iep. Braneatius Epist. Ulterb.

secretarius,

Die i s. Mensis Februarii is 39.

supradictum Decretum affixinn, oe publicatum fuit per Urbem ad Ualvas Curiae , Θ in acie Campι Florae , ut moris es, per me Avidium Felicem SI. D. N. Papae Cursorem. Pro P. Mag. Cursorum Gregorius Staggius Λ post. Curi.

DECISIONIS XI.

Ad Martii Quaesitum primum.

ARGUMENTUM.

Quaeritur , quae sit materia Eu. CHARISTIAE pro conlecratio.

ne Corin

84쪽

ne Corporis CHRISTI λ osten.

ditur , esse Panem ΛZymum in Ecclesia latina. Fermentatum in Ecclesia Graeca. Ne ignoretur ratio, &causa diversitatis, Probatur, in utraque Ecclesia consecratum semper fuisse Panem aZymum usque ad annum ΜLIII. 3uo tempore Michael Cerularius 'atriarcha Constantinopolitanus coepit consecrare in Pane sermen. lato . Breviter sed conc Iudenter discutitur acerrima haec Contrinversia de sermentato, & azymorine . Mendum detegitur asserentium , CHRISTUM Dominum non instituisse EUCHARINTIAM luna decimaquarta Menissis Martii, neque passum, & crucifixum luna decimaquinta: veritas

aperitur, c firmatur. Orientalium argumenta evacuantur; & Eccle.

sam latinam jugiter in Azymo consecrasse perhibetur: idque SS. Evangelistarum, Patrum, Conciliorum , Historiarumque testimoniis stabilitur.

ει opinio eantraria es damuata ab Innocentio XI. anno I 679.

fermentatus n Ecclesia Craeea est materia Eueoaristiae ἰ ex Decreto Concilii Florentini sub Eugento IV. ρο ex Constitariaue ra. Sancti PIι Iaint .s Controve a de Azymo, ει fermentato intre Eetiosam Latinam, et Graecam cur, quomodo, et quando str.

γ azymo in pane Ee lesiam Orientalem per decem prima saecvia Euchaνιηιam eonsecrasse probatur septem

8 arrmo pane semper usa est Eeelesia

rato a

rci Micbaelis Creuiarii error, quὸd Christus consecravreu tu fermentat .ra Iudaeι die deeimaquarta mensis Mar- ριι ad Miserar comedebant suma. ablato penitur fermento. I a Phase rest eomestio agni cum aetim pane, o lactucis agrestibus die ἀπι- maquarta Hartist ad Vesperas. I 3 Anmorum eomestio durabat a Vespere dieι decim quarti per septem disesequenter apud Hebraeos. rε Dierum legalium, naturalium, ct aror,siciatrum auferentia. rs Christus Dominus eonsecravit Euebais νsiam in pane sumo .rε Dier festus Paschae Hebraeorum erat decimus quintus mensit Martii. 37 Dies Mortis Christi fuit decImaquiuista meos Martiι , festiva Pm seboea 18 Iudaeorum Pristipes auso, euo steri. erunt Christum , distulerant Pascha ad diem decima extam Maditu, ex traditione Rabbinorum couintra praeceptum legir.

brum contra Hebraeo .

ar Peritis in aνte standum est .aa Pentecostes duitur a Pente, idest quinque. ω a Coste, idest, aerem, quia quinquies decem dιes Meurr bant a festo paschae ad Pentec

flem

85쪽

54 Decis XI. Ad Martii Quae s. I.

sacrificium Iudaeorum de Agno, pane azimo, oe lactucis agrestibus. as Fermestum nominatum in Est statis Pontificum melcbiadis, stricii, ει Innocentit Primι, erat Panis benedictus , seu Eulogiae , non autem Eucharistia .as Particulae consecrandae, olim sne labantur oblatae , hodie Hostiae . Et curear Honorius Papa III. praeeepit, imaginem Crucifixi infigi in Hostiis eoa-

suae nam fit Materia Euebarisiae in

consecratione Corporis CHRUTI.

FUit in responsis dictum, esse Panem

triιiceum , aqua naturati eonfectum, igne per modum assationis decoctum , o mum in Ecclesia Latina, in Graeca autem fermentatum. Ita ex S. Thom. par. g. 76 art. 3. . nec non ex Scoto in A. dist. 11. par. a. q.6. docent Emin. Card. de Lau- rara ιπ sent. to. I. MD I g. art. r. Mastrius in eodem diis. 3. q. s. art. l . ωιn Theo M. Μorat diis. I g. an. t 6. Collegium Salmanticen. in Cursu Theolog. Morat. to. . tr. q. de sacram. in gen. cap 4. punct. r. Lemus in ομνe Posthum de Facram. Euchar. ρ 74.

art. 3. & alii DD. per me allegati in Decisionibus Anni t 687 De sacramentis in genere, ubi docuit, esse materiam ineptam, a & invalidam pro conficienda Sanctissima Eucharistia Panem ex Avena , Hordeo , Rideo, Castaneis , ex Mellica , Furgo ,

seu Frumentono , ae ex Farina sinres ἰ& ulterius eadem ineptitudine, & in validitate affici Panem triticeum . si coagulatus fuerit aqua rosaeea , vel alio liquore majorem quantitatem aquae naturalis superaste, vel si sit compositus eum multo Moro, adipe, ρ ρere , messe , aut saccaro, quales sunt vulgo ι buret Madi δ fuate ei. te. Et tandem non esse materiam sufficientem triticeum panem crudum, vel aqua elixum veluti p.ista cruda, lagana, putris , ω pastilli farinaces, vulgariter Ma-eberoni, ex traditia a Bona cina to. I. de sacram. Euchar. δίρ. a. q. a. p dct. l. a Vulpio in res. Moral. res s r. a Dym. Iib. s. t . e. 2. a Summa Diana Verb. Hat ria Euchar. dc Gobato in Theol. experim. 3tract. 3. an.16. qui omnes Auctores adve tunt, esse Eutharistiae materiam dubiam

Secata, aut Farre; vel si cum sarina triti-eea immisceatur aliquid olet, bur1ri, mellis. ρσσιι, seu ad*ιν; vel eonficiatur Hostia ex Tipba, aut eum aqua mar L, MI cum cinabrio rubro, quales sunt hostiae ad sigil landas litteras, aut etiam eum aqua ν fatea; ea ratione quia panis triticeus, ut sit materia apta ad consecrandum Corpus

CHRISTI, debet esse panis usualis, quo

usus est ipse Dominus in consecratione; videlicet compositus ex farina triticea, dc a qua naturali, & ita coctus igne, ut per eum assetur, vel torreatur, si ve in furno, si ve subcineribus, sive in frixorio, aut serro calido. Ex quibus sequitur, non esse licitum ce- lebrare Missam, seu consecrare Eucharistiam eum materia dubia. Diana Coordi

natus Io. R. tract. a. resolui. t. desumpta ex

pari. 3. tract. s. resoL s 3. Alanus lib. I . de Eucbar. ωρ. I . Chamavit. De modo adis ministr. saream tempore Pellit cap. 4. qu.

. Vers tertio. Quos bene citat, sed male deserit, contrarium etiam probabile dicens Gobatus in sua Neolog. ever. tract. 3. numer. 3 3. et 3Α. Praecipud post damnatas propositiones ab Innocentio XI. die a. Marit ι 679. Propositione prima, ut no

Fundament. Theolog. Morat. Dissertatione X. n. s. subdens Misistrum sacramento. rum teneri ad apponendam Hateriam, efformam certam . graviterque peccare, oesacrilegium committere, fi extra casum necessitatis utatur materia , vel forma dubia , aut ιπeerta, omissa certa; et amsi id faciat sequenaeo opinionem probabilem Deca-lative. aut etiam probabiliorem, vel probabitissimam de veritate , ω I si tentia illius ad sacramenti valorem . Porro Eucharistiam non esse medium necessarium salutis, saltem in re, habetur ex S. Thom. 3. par. q. 73. art. 3. Ex Scoto tu φ dis. ulti

86쪽

Decis XI. Ad Martii QuaesΙ.

lasti eos, Gonetus tom s. de Sacrament. Euchar. secundum se diis. I. grt. q. g. a. Emin. Card. de Lauraea a. rom. . in .sent. disp. 23. art. r. & inter Morales Villa lota

in summa tom. I. tract. 7. di c. s. n. I. Regina id. lib. as num. 8. dc Bonacina, alios cumulans, tom. I. de sacrament. Euchar. disp. q. q. I. punct. as Fuit autem dictum, quod Panis, pro materia Eucharistiae, debet esse a Zymus in Ecclesia Latina ; at sermentatus in Ecclesia Graeca; quia etsi in utroque pane Ualidὰ eon secretur Corpus Christi, ut definitum fuit ab Eugenio IV. in Concilio Florentino, & ibi habetur ιn Luterit Uaio- πιι, F. Item in azymor Et notant omnes Theologi , inter quos idem Emin. Card.

Emin. Card. de Lugo de Sacram. Euchar. disp. 6. n. T. Gonet. d rom. s. de Materia Euchar. diis. 3. n. 7. Mastrius d. to in .sent. disp. I. u. 8 o. ef in Theolog. Μονaudio. 8. nu. 7. Nihilominus prohibitum fuit a Sancto Pio Quinto lis οβ t. XII. Incipien. Providentia Romanι Pontificis, tam Latinis consecrare in sermentato,quam Graeeis in azymo, sub quovis praetextu,

sub poena suspensionis 1 Divinis; a qua,

non video, quomodo praeservare tran resisores possit opinio Moralistarum aliter senistientium, quos allegat, quamvis non sequatur, Diana Coordinatus toma. tradi.

r. res aos. ω aos. Quarum prior est inveteri pari. I. tract. 6. resol. 99. Posterior

Et quoniam dedecet Ecclesiastieos Ignorare causam, & tempus diversitatis Rituum, quos utraque Ecclesia servat; oe .cidentalis scilicet, & Latina consecrando Panem Azymum ἱ orientalis vero , 6c Graeca Panem Fermentatum . reserenda hie summatim est Historia , dc Controversia de Λzymo in tribus sequentibus

conclusionibus. ε Prima Conclusio. Utνaque Eeclesia Oet dentalis, 2 Orientatis, Graeca, o Latina celebravit a sumo ab initio Chrι-sianae Religionis usque ad tempus Micha tis Cerularit Patriarchae Constant 1 nopoli. tani , videliset usque ad annum milies inum quinquagesimum tertia m , sub Leο-ue Nono summo Pontifice Romano. Hujus conclusionis propugnator est Eminentiss. Cardin. Bellar minus lib. 4. de Eucharist.

cap. 7. cujus haec sunt verba : Haec eoa troversia circa annum Domini MLIII. est orta, ut Leo Papa Nonus te statvν n Epist. ad Michaelem Episcopum Constantinopolitanum eap. I. tune enim primum Graeci reprehendere caeperunt Latinos, quod o mum panem in Sacram. Euchar. assume

rent . Quod autem ipsa Ecclesia Graeca per praedictum decem saeculorum cursum Isemper consecraverit in azymo, dc abst nuerit a sermentato, probatur. 'Primor quia Sancti Patres Graeci tenuerunt, Ac docuerunt, Christum Dominum instituisse Sanctissimam Eucharistiam in azymis quod in serius demonstrabitur ae proind/ eos fuisse semper sectatos exemplum Christi; qui non adhibuit in consecra

tione sui Corporis fermentatum panem, ut docent Origenes tract. in Matthaeum. S. Io: Chrysostomus in eundem mmil. 3 3. Theophilus qu. a 4. 3n Exod. Et alii, quos citant Emin. Cardin. Bellar min. M. A. de Eucharist. eap. g. UasqueZ diis I 73. cap. 3. Hugo cardin. ιο Commest. in Ioanu. e. I 3.

di novissime duo Graeci eruditi seriptores, Gennadius in apologia adversus Hareum Ephesum; 6e Areudius lib. 3. de sacram. Euchaνstae eap. I. ει 6. Seeundo probatur ex verbis S. Epiphanii , qui reserendo errores Ebionitarum bae res o. sie ait : Baptisma porro etiam ira accipiunt praeteν boe , quod quotidie baptizantur, ει in aquIs se merguut. Μν- steria autem faciust ad ιmitationem sanis ctorum in Eeelsa, ab anno in annum per

aetamos, des non fermentatos panes; es alteram Usterii starum per aquam solam. Si igitur celebrabant Mysteria, idest Sacrifieium Missae, per Aet mos, ad imitationem sanctorum , ipsi Ebionitae , qui in primo taeulo fuerunt. Cardinat. Hais ronius, Be Spondan. anno 3 . dicendum sequitur , Sanctos Patres Graecos primi , secundi , tertii , dc quarti sareul solitos fuisse consecrare in Rumo , te. ste S. Epiphanio Salaminae cypri Episcopo, qui floruit . quarto saeculo sub ri. Iente Gratiano , At Theodosio Augu-

87쪽

ue 6 Decis XI. Ad Martii Quae s. I.

si A. Eminentiss. Cardina I. Bellarmin. de Seriptoribus Ecclesiast. anno 37O. Tertio probatur ex verbis S. Io: Chry- stomi in epist. i. ad Corintb. cap. s. sie dicentis: Primum autem dicamus , quam

ἀνem ex omnibus finibus fermentum expellitur . suodnam Me enigma ρ Oportet ut omnem malitiam fidetis abjiciat ; ut enim Iudaeu 3 perit, cum apud eum verus invenitur frementum . M apud nosia , in quo inveniIar malitia. Ex hae ser- menti detestatione S.Io: Chrysostomum in azymis consecrasse, &apud alios SS. Pa. tres Graecos eumdem ritum Azymorum in usu suisse, tenet Theophylactus Com.

menta r. in Matth. cap. 26. Marca. 6. Luc.

c.21. ει ιn D. I . ad Cor urb. e. s. & Λrcu. dius a. lib. 3. de sacram. Euchar. e. s. ef 6. Quarto probatur ex communi sententia gravissimorum Virorum,quos citat P. Macedo ἐκ Disqui fit. de sumo cap. 3 3. Et Emin. Cardin. Bona Rer, L turgi c. lib. 2.

cap. 2 3. Num. I. attestantium Armenos a

tempore S. Sylvestri Papae semper conse-cisse in azymo, quod corroboratur tum ex Metaphraste apud Surium Me 3 o. Me Us septembris , tum . e Eρs. I. Gregori Papae VII. Bbr. 8. Epist. se dicentis ad Episcopos Armenos : Iuta cognovimus Eeelsam vestram aetamo sacrificare , Ο ob hoe a Graecis dumtaxat imperitis ,

quasi de haeresi reprehendi. Porro in Synodo Trullana , quae celebrata suit anno 7 7. iu Canon. 32. Λrmeni reprehenduntur, quia solum vinum sine aquae admixti

ne in Saero Λltaris ministerio adhibebant; nulla autem nota iisdem insertur, quod in azymis conficerent. Ergo validum resul. tat argumentum , quod Ecclesia orientalis euius Episcopi Graeci dicto anno fuerant ad Synodum convocati in Trullo, id est Constantinopoli, in Imperialis Palatii Secretario, supernd fornicato ἱ ritum panis azymi retinebat, & nequaquam in sermentato SS. Eueharistiam consecrabat I alias reda rguissent mmenos non QIum , quod sine aqua consecrarent, sed etiam quod

sermentatum Panem non adhiberent.

tanto pariter probatur ex insigni illaia, quam Photius Patriarcha Constant inopolitanus anno 267. intulit Ni-eolao Papae, & toti Latinae Ecclesiae , illam criminando , quod Sabbato jejuna ret , quod Presbyteris nuptias prohiberet, qu6d iisdem , ne infantes in fronte Sa ero Chrysmate signarent, vetaret, & alia de quibus Eminent. Cardin. Baronius caninno 867 sed inter caetera, quod permitte rei in Paschate Agnum a ssum henedicendum in Λltari poni; nihil autem Photius locutus fuit de pane azymo, in quo Oeel- dentalis Ecclesia consecrabat, unde desu. mitur concludens argumentum, quod eadem Ecclesia orientalis non erat in hoc ritu difformis ii Latina ; alioquin si hane suggillabat, quod more Iudaeorum admitteret Agnum assum in Λltari ; quomodo eam Photius non esset criminatus , quod etiam azymum panem consecraret; nisi omnes Graeci eumdem ritum panis azymitunc retinuissent Ita erudito calamo P. Macedo d. Disquis de aramo cap. I. pag. 36. Uers adhibeamus. Sexto idem probatur, quia MIehael Cerularius dicto anno tos . aliive Graeci Patres contra quos disputarunt Legati Apostolici missi h Leone Nono Constanti no polim, super praetenso ritu sermenta4ti , nunquam allegarunt antiquam , seu immemorabilem consuetudinem ἔ quod quidem steissent, si panis sermentatus in anteactis saeculis suisset in usu; ut eonstat ex opusculo Humberti Cardinalis adver-sus eosdem Graecos In Bibliothee. Palpum tom. II. Quod neque secerant in Concilio Florentino tempore Eugenii Quarti , in quo disputarunt de sufficientia panis se mentati pro eonsecratione, non autem de immemorabili consuetudine ab Initio Orientalis Ecelesiae ἔ & pristorum Pa trum ejusdem. Septimo. Quia eam Nestorius Haere. si archa anno 19. docuisset, esse consecrandum in sermentato. ut diximus supra Dec. 6. pag. I7. Statim acumeni ea Concilia orientalia ejus doctrinam damnarunt, ut d et Salelles lib. 3. east s. Regul. δε num. 27. quod non fecissent, si Eeclesia Orientalis solita suisset conficere Euchari stiam in pane fermentato.

Quod autem occidentalis , & Latina Ecclesia ab initio, de semper serτaverit

ritum

88쪽

Decis XI. Ad Martii Quaes I. 37

ritura st ymi panis in eonsectatione Divinae Eucharistiae pariter probatur.

Prim. ob exemplum CHRISTI DO

MINI, de quo infra; & traditionem Λρο- stolorum, a quibus hune ritum, praecipuὰ ab Apostolorum Principe suit edocta; ut

bene Leo IX. ιο epist. r.e.1. contra eum.

dem Micbaelem Cerularium deducit his verbis: Eeee jam post mille, ac ferme vI- tinti a Passione salvatoris nostνι agmor , incipit per vos discere Romana Ecclesia , qualiter memoria Passionis fit recolenda ;quo nihil et contulerit praefentia , conversatio, er institutio, seu qua glorificavit

Deum mors pretiosa illius Senis, cui De- ei aliter Christus Dei vivi diei 3 r Beatus et Simon Bar Iona. Et in eadem Epist. cap. 6. Non ergo perpendistis , quanta imprudeπ-tia dicatur Patri, qui est in Caelis , abscondisse a Principe Apostolorum Petro cultum,

metipsum revelare dignatus es illud ineffabile areanum invisibilis D v mtat 3 ejusdem Filii sui. Fatetur aperid in his verbis Romanus Pontifex , Ecclesiam Romanam servare ritum panis azymi in Saetificio Missae receptum ab Λpostolorum Principe Petro. Idem professus est Greg. VII. in lib. 8. s. Pontife. ep. I. & Innoc. III. lib. 4. de Ust. Missae e. . ibi: Non fermentatum , sed Aumum consecramuΙ , nam secundum apostolum Pascha nostrum immolatur est Christus ἰ itaque epulemur non ια fermento veteri, nec in fermento malitiae, O nequitiae . sed in aumis fine eritatis, e Per tat s . Quare Humbertus Cardin. in

supradicto opustulo subdit: Vestra duplicitas filo fermento eoatenιa, Romanae, ει Latina simplieitati Azymum extorquere

ad haec moderna tempora, Hut ab apo fliais accepit, fidelitere rei nuit. Non haec dixissent Romani Pontifices , & eorum Legatus in faciem totius Ecclesiae orientalis ; si semper, atque semper Ecelesia Occidentalis ritum azymi Panis, ab Apostolis aeceptum non custodisset. Secundo probatur ex eo, quod per decem integra saeeula, a principio scilicet Eeclesiae usque ad motam controversiam de Fermentato per mehaelem Cerularium , nullus ex tot, & tantis Doctoribus, & Scriptoribus Ecclesiasticis annotavit, Eces

fiam Latinam in fermentato pane cons erasse, sed ἡ eontra omnes Sancti scribemtes summis laudibus Λzyma extulerunt, &fermentum execrati sunt, cum istud malitiam , illud puritatem exprimat quod Iidem non fecissent, nec facere potuisit, si Sanctissimam Eucharistiam coninsuevissent in pane sermentato consecrare. Extant memoriae varietatis aliorum ri-luum , seu caeremoniarum m diversis Etaclesiis, scilieet Λmbrosiana, Aquileisnsi, Gallicina , Hispanica, Aphricana , de

quibus S. Aug. in Epist. ad Casulanum . Ethb. 6. Confess. Sed mutationis panis azyminullum est testimonium: ea ratione quia concorditer semper, atque semper Omnes Ecclesiae in azymo consecrarunt, sequutae exemplum Λpostolorum, & Praeceptum

Divi Pauli 3. Cor. s. Itaque epulemur non in fermento veter , neque ιn fermento mais Iutae , m nequitiae; sed in aetamis sincer talis , o veritatis.

Tettio ad probationem maiorem sunt referenda hic nonnulla SS. PP. testimonia. Λnno a 6O. S. Cyprianus Martyr in seris mone in Caena Domini , loquens de SS. Eucharistia ait, inter caetera: Panis itaque hie Azymur, cibus verus, et sincerur, ρον speciem , et sacramentum nos tacta fana imat, fide illuminat, veritate απι- sta ea oνmar: er ficut panis communis , quem quotidie sumimus, Vira est comoris, ita Panis iste Supersubstantialis Vita esta imae , O sanitar mentis . Et paulo post : Iuibus unuν est panis unum esteorpus , ω omnium cor , ω anima una uni Cbνι .a haerenν ἰ caetera omnIa quaia F fermentata respuens' in uatus azymιμωνιtate laetatur . Et inferius r Non oportet es e fermentarios novi testamentim nistros; puras, Durasque mentes fanis

Gaudentius Episeopus Brixiae ita scripsit

tracta. in Exod. Caro etiam agni eum a

xymis pauidis. ω lactucis agrestibus sedenda, ut cum Comus Redemptoris Miscipimus, uos pro peccatis nostria fletibu/ figamar. Λnno Io. S. Hieronymus in

cap. I.

89쪽

38 Decis XI. Ad Martii Quaes. I.

e. I. Epist. ad Titum prope finem inquit: nquis Pascha agit non ιο alamis Hereffatir, es veritatis, ut exterminet ex anima. sua omne vetas fermentum malitiae , ω ueis

quiliae; iste attendit fabulis , ω umbrar sequitur. Λn B. 62Ο. S. August. Frem. 6. de

Verbis Vostoli eap. L ita subdit: Celebratur Pasiba in veterι populo sicut Nobia occ/fione Agni eum mamis. Notetur θ βut Nobis . Et notans differentiam inter nostrum Pascha, & illud Iudaeorum eam tan. tum ponit in diversitate Λgni. dicens lib. a. eontra liti. Petiliant. Aliud est Pascha ,σuod adhue illi de ove,eelebνant : aliud autem quod nos in Corpore, is sanguine Domini aecipimus ; servata scilicet in reliquo azymi panis qualitate. Et lib. II. e. r. contra Facst Facta comparatione utriusque Paschae , mysterium explanans subdit: Azyma vero, quι rectae fidei Christianae sunt, in fermento vereris vitae; sed in ιρ- μι fidei veritate , is sinceritate einediant. Anno ε Oo. S. Gregorius Magnus relatus a S. Thom. 3 pari. quaest .art. . dicit in Registro : Romana Eeelsa offert πυ- mos panes, propterea quδd Dominus fine ulla commixtione suse epit carnem . Sed quoniam hodie hoe testimonium in libris S. Greg. non invenitur, quamvis valdἡdeferendum sit auctoritati S. Thom. illum re

serentis, etiam tibi ε. Genti east. 69 . Et in c. I . contra errores Gνaeeor. circa finem east 6 8. alius loeus asserri potest, scili

rias non videmus. Et paulo post : Panes sine fermento comedit, qui recta opera fine tor ruptione vanngloriae Dest. Λ n. 8 3 3. Rabanus Maurus Natione Germanus, Λbbas Fulaensis, & Episc. Moguntinus in lib. r. de Instit. Clerie. e. 32. loquitur manifest/his verbis: Ergo panem infermentatum, ervinum aqua m/xtum iu Iaeramentum Corinporιν , is nullinis Christisaresωνι opo ret . Et iterum: Iuὸd autem Panem smerseit Me fermento esse oporteat, testatur

minum per adnsem ita praecepisse δ --nis, i quit, oblatio , quae Udiaer Domi no , absquefermento fiat. Plurima SS. PR. loca alia, quibus probari potest antiquis illis temporibus panis fermentati proscriptio ab Eucharisti ea mensa in Meselia Latina,

congerit P. Macedo in citat. Disquisit. Maumo e. v & Ciam pinus eoaetract. c. I. ubi

ex professo de saeculo in taculum adducit testimonia probantia, ab initio Eeclesiae, per annos mille , semper apud Latinos Eucharistiam suisse consectam in Λzymo

Panes

Quarto confirmatur inveteratus , &semper custoditus ritus azymi Panis in Ee. 8elesia Latina testimonio omnium D D. qui post motam controversiam MichaeleCerulario, eamdem impugnarunt; omnes

enim pro sessi sunt, per omnia evoluta ta- eula juxta traditionem Λpostolorum , &exemplum Christi, oecidentalem Ecclesiam Eucharistiam in azymo Pane conse.

crasse, ut videri potest, praeter S. rhom. SBona v. & Scotum , apud Abulens par. . amens in X. eapitib. Franciscum Ri ram lib. s. de Templo east. 3. ω seq. Marcell. Francolin. De Horis Canonicis east. Der seqq. Card. Bellarm. de saeram. Eucθ. lib. q. a cap. 6. ad XII Suaresium de Euth. disp. 44. Henriq. de Faeram Euch. e. D. de Vasqueetium de eod. Euch. Der. diis. 162. Et haee de prima eonclusione. Seeunda Conclusio . Mithael Ce a Uarius Patνιarcta Constantinopolitanua, e eum eo Nicetas abbas Pectoratur , Hu-que Graeeι , dicto semis ros φ. ιntroduxerunt Panem ferme utatum in constera- s

ritissmum C mus in pane fermentato, ut potὸ quia ta egerit , non decim aquarta luna in Vespere , quando comedebatur Agnus eum azymis, er tactu ess agrestibus ;Ied luna decima tertia et ita ut passas non fuerit tuna decima quinta , quae erat prima dies solemnis P ebae in morum sed die praeredenti . Hoc esse

fundamentum Melesias orientalis , de sui me motivum Miehaelis Cerularii, & ro

fermentarum fuisse panem, qua Dominu r

90쪽

Decis XI. Ad Martii Quaes. I. I

apostolis suis Corporis sui in sterium in ea

ua comendavit. Tum Innocentius Tertius lib. 4. de inster. Misae c. . in illis ver. his: Graecι, in suo pert naees errore de firmentato conficiunt; asseremes in Parasce, me lunam decimam quartam extitisse ἰ in qua verus Agnus est ιmmolatus, ut legis ι-leretur figura quae luna ε. primi Men. f Paschalem Agnum jusserat immolari. Tum etiam S. Thomas qui in ε. dist. ra. qua . ad 3. inquit: Graecι aserere voluerant, Dominum is fermentato confecisse. Et quia tres Evangelistae concorditer d/eunt, prima die Aetamorum Dominum in stituisse hoe Sacramentum, in lautam insaniam quidam ex eis stroruperuut , ut

vicerent , Evangelistas illos falbum δενι- R ; Θ a Ioanne fuisse correctos .

Ut autem manifest8 cognoscatur error

praedictus, cui Graeci innituntur; supponendum est: Prim/, praeceptum suisse Iudaeis, ut quolibet primo Mense anni, idest

1ι Martio , die decimaquarta ad vesperas eo mederent agnum assum , eum Pane azymo ε& lactucis agrestibus, ablato penitos sermento per septem dies sequentes; sic enim Iegitur Exod. e. ta. Decima die Mensis hujus tollat unusquisque agnum per fam/Das , ω domos suas , ω servabitu eum usque ad quartam decimam diem mensis hujus; immolabitque eum uriversa muti ludo filiorum Israel ad Vesperam. Et edent carines nocte illa assas igni, ει avmos panes , eum lactue a agrestibus. Et infra. Habebilis autem lane diem in monumentum , iseelebrabitis eam folemnem Dom1na in generatisnibus vestri, cultu sempiterno Septem. diebus συma comedetis: in die primo non erit frementum in omibus vestris ἰ quicumque eomederit fermentum , peribit anima illa de Israel, a ρνima die usque ad diem smptimum. Dιο μι ma erat sancta, atque -- lemnis , Θ cies septima eadem festivιtate venerabilis . Nihil opeνis Defetis in eis , μωμιs his. quae a vestendum pertinent. Et paulo post iterum: Pνimo mense, qua radecima die Mensis ad Vesperam eomederis azyma uisve ad diem vigesimam primam ejuIdem Μe Us ad Vesperam. septem diebus frementatum non nisuIetae in a mibas vestris. Has easdem solemnitates praecepit Deus in Levit. ωρ. 13. ibi: Heu- se ννιmo. quartadecιma He mensis ad Vesperam Phase Domini est r er quintadecima die mensis hcur solemultat aet moram Do mini est. Septem Hebus azyma eomedetis pdies pr/mus erit vobιι celeberrimus, Dais

Eusque; omne opus servile non facietis ιneo. Supponendum secundo, quod in deel. ma quarta die, hujiisce primi mensis inei. piebant duae solemnitates Una, quae di cebatur Phase, de consistebat in comestici. 12 ne agni ad Uesperas, eum azymis, dc lactueis agrestibus; Ac haec dicebatur comea dere Pascha; fiebatque semel in Vespere ipsius diei deeimae quartae tantum. Alia m. Ilemnitas erat manducat io azymorum, quae

durabat usque ad diem viget imam primam ejusdem Mensis inclusis 8. De prima dicitur Levit. a I. Mense primo, quartade. cima die Mens ad Veiseram, Phase Domini est. Item materon. 16. 6. Immolabιν Pbase Vespere ad fatis occasum, quando

egressur es de AEupto. De secunda autem Levit eodem eap. 33. 6. suintadecima die Mensis huius solemultas a m 4ram Dom/m est. Septem Hebus azyma e medetis . D es primus erit visti celeberis rimus, sanctusque ; omne opus servile non faciet/s in eo. Item Deuteron. 6. I. Non comedes tu es pasem fermentatum . se.

strem Esebas eomedes absque fermento afflictionis panem. Supponendum est tertio quod aliter aeeipiebantur dies legales . aliter dies naturales, de aliter dies artisi elates. Ineipiebant legales dies a Vespe ra praecedentis diei, usque ad Uesperam subsequentis , juxta illus Levit. 13. 32. a Uespera usque ad Uesperam relebrabitis sabbata vestra. Eo mota is, quo nunc in Beelesia sera incipiunt quoad ossietum hprima Vespera usque ad secundam . S.

l. ad 3 Dies naturales accipiebantur vel media nocte antecedenti usque ad mediam noctem subsequentem. Siv8 abortu solis in ortum subsequentem, ut innuit in Thom. ιbid. Dies artifieiales condistinguesbantur etiam sicut modo contra noctem Itaut comprehenderent tantum illud sp tium, in quo lux solis apparebat. Goneri om. D de sacram. Euchar. do. a. m. 99.

SEARCH

MENU NAVIGATION