Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

321쪽

Λlias neutrorum formas non invenio traditas; Mr. 5, ult. legitur G Πre pro vel, ut poni debuit, Smim; nam vitium esse videtur pro G.iniit a th. 2 st; ut ibid. 6, 6. Primi aco. Plur. sem. a themate Tm. It ponit S. S. I 25. Innexio quae proprie neutrius est, in Prahrita tralata est interdum ad masC. CaI. ibi, 6; UUM MP. 76, 7; in Ir Mr. 295, si n. ;Si 5, 8. etc. immo ad sem. Pit Rat. 54, 6. a si in Prost'; at Scriptura vix bona est. Utut hoc sit, ad accusativum tantum pertiuet haec generum Confusio; et, ut videtur, ad nomina rerum, noupersonarum. Tale enim discrimen a lingua vulgari vix abhorrebit. Contracta innexio, g pro quae itidem ad acc. plur. masC. tranStata muin ipso neutro paene obsolevit Prahritice; in Pali ad neutrum pertinere pergit. Coniecerat Vir doctiSSimus, . LENEi Us, ad Vi h. p. i 87, g hoc dualis esse innexionem, exemplis salsus talibus, qualia sunt: Ut t. lui, sin ., Lah. 156, Io; III. R. 9, 2; me M. B. 5. D; M. M. I 25, 5; at sim legitur M. R. 86, 6; in is ibid. 344, ult.; etc. Certum est, saepius ici inferioribus dialectis inveniri hanc acc. plur. masc. formam et de Pera nis etiam usurpari. Cf. Var. V, 2. S. S. IOI. u. Feminina accus. a nomin. non distinguunt; restat itaque masculinum solum. ACC. Plur.

masco. in et S addit est, ut facit interdum nom. Var. V, 15. Nomm. ici u elidunt ae sinate San Criticae formae; ib. I. Eadem forma etiam in VoCC. in et S exstare videtur; Lah. 99, 1 o.

322쪽

explicatur perse; scriptura tamen minime certa est Ρrima haec esset Sanseriticae inflexionis mulatio; est etiam Ρalica. Tm Rat. 9O, 4. Usitatior estici masc. forma ita de qua dictum esti Vocc. in Consonantes rarissime adiungunt sibi Ut prothema vocis ponentes minus auctum; praes runt thema in vocalem desinens. φη cs. Var. V,

I. Ex instriarn. Sanscr. RU. sit f. vid. S. 4 γ. S. 55. , ante quam terminationem producenda est ubique vocalis; themata in consocin. desinentia ab hoo casu abhorrent. MasC. et neutr. Imae declin. conservarunt plenam formam et in mutant more Sanscritico V sinato suum. Vari V, 5. VI, siti. ; S. S. sO5. 218. Ind. hibI. ΙΙΙ, 7 a. 4. Abliatious plur. a Prahrita innovatus est et duplex; conflatur ex instr. plur. et affixo ablat. iii vid. supr. p. 3ob. , hi ac myr, qui ablativus Caussam significat, a qua procedit essectus; abi. locialis Oritur e forma loc. Plur. G, addito eodem affixo; hine Mim indicat, unde proficiscaris. Id mirum est, quod ita ablativo hoc finis thematis in maSC. Et neu tr. VOCc. in V non tantum sit vid. S. S. Io 7. , sed etiam ur; i. e. producitur , Prorsus ut et S. Restituenda est forma scribis ignota pluribus locis, quorum unum Iau-'ὶ Deel in. 1mae v ct e, 2dae ι, 3tiae u danda sunt in ace. Diui . mnso. Male distribuit urammaticus Ati liis. P. 26. p. 30. 'μὶ Λω. plur. evndit Prul,. 42, 7. inauditam praebet sor-

323쪽

S. IO T.

Prorsus similiter, at ex aliis elementis, conflatur ablativus Mahratticus hodiernus. φὶ 5. Genuisus retinet inflexionem ui ita u mulandam. Vocales producuntur sinales et interc latur ris hinc Nini, Dr, Eni; abiici potest, ut modo vidimus, nasalis sinalis. Voces ita consonacitem de sinuntes omnes thema induere videntur in voc lem. Vari V, 4. VI. I9. S. S. IO9.

G. Locatious retinet ΠSanSCriticum, nonnunquam Atiusvara sitiali auctum. Producuntur Ceterae vocales ante inflexionem, v masC. et neu tr. transit in gSanscritice. CL Var. V, D. II. S. S. II 8.

S. 96. i. Exhibui in tabula tres declinationes priores vere PruLriticas, omissis lantum eis inflexionibus, quae nil sunt nisi reliquiae declin. Sati Critime, ut DOm. Plur. U I et similes. Quao praeterea observanda habeam, heic subiungam. Declinationum mixtarum ex inflexionibus Sans- criticis et Prahriticis vel plus uno themate Ponen tium, exempla quaedam laudare sussicero videbatur.

'ὶ Vid. grainan. Carcyi. a domo, ut iri i , ex interiori domo.

324쪽

S. 97. Notae ad declin. l. Vocai. Satiscriticus in V sernin. muler, recurrit Ρruh. Ut t. s 2, O. et v II nondum

in Prahr. in vetat. Falso haec vocat. sorma in Lah. tribuitur voci TRI i. e. i I, silιa, P. 77, I ; sis, I. etc. Addo exempla nonnulla casuum rarius obviorum; Dc. pl. sem. M Uit, I 6, 1; abi. sing. sem. Mr. 5. IO; instr. plur. sem. t si K. Ρr. 54, 9. Corrige ob metrum. Voc. sing. neutr. Rat. II, 2; -c. Sing. masc. in Vah. 35I, 6; m. 8, I. etc. cf. ad M. M. P. 59. Len Z. ad Urv. p. aisi. Loc. sing. in mΚ. Ρ. i 7, 9; 54, 8; 4o, antep. in versibus. In ρο- destri oratione certa exempla sese mihi obtulere ulla: M. R. 6, 5. Ρ. - praebet. Pro C. ib. II, II. C. absurda est Scriptura, quum nec in serri possit, nec locativus ad sententiam quadret; lege cum P. Hi - .is sine Caussa ad Chanahyam vocati. De instr. sing. in M. R. 127; 8. Cf. P. I 25. Supri . S. 98. Ad 2dam declin.

Mendosam quantitatem in vocali thematum sinati enotare, operae pretium vix est; Scalent eis libri. abI. sing. M. R. 36, 4; ed. C. - i. Recte Rat. 57. 17;-Ρrab. 36, 2. Pecto Vi L. 68, 2. Uim Utt..i6, 9; recte σπη Mri

M. M. 55, 5. acc. pl. Etiam in his saepe meu-

325쪽

dose correpta ponitur vocalis. VOC. Sing. maSC.

compositi adiectivi et masculino ponuntur, mutant secundum genus declinationem: sunt instr. sem. a Πit, at maSC. M. R.

in Exhibent grammatici seriores perscctam declin. e variis themalis derivatam: in I ct et . CC. Plur. et T. Quae omisi, quia facile qui que potorit ipse supplere. Sutit otiosa haec sane grammatici ingenii studia. Quod re vera refert, est scire, quemadmodum usus linguae diversa themata misceat ad perficiendum declinationem; at de hac re silent. Formas suspectas, ut thema mu ἔ praeter mul di Um et nom. RI 'in praeter ap. II. Ch. alios- Diti CO

326쪽

que consultius duxi omittere. Addit T. nom. sing. in S, MI UT pro et multa alia.

329쪽

3let

Clinatui prima non est; nam iuxta eam formaretur -U . Videtur itaque esse prOU ex -

Dra. Mutatio diphiliongi in in V Magadhica est,

et ea L. I.λstatuenda esse videtur. Compara sormas prorsus similes Zerulicas apud Burnoustinado Vasisti tha p. t 8. Similis neu tr. et maSC.. I mahuc non iacit et seminini exemplum est istud quod sciam unicum. Rat. 93, 2. EXStat

Pauca tantum de adiectivis addenda sunt; d clinatione noci disserunt a Dominibus; motionem Iiabent Satis riticam vocabula in V, i. e. semini num aut in m aut in i abit; voco. in et 3 Dullum ponunt in declinatione discrimen inter semin. in V et T, S et S; Vid. supr. p. 5o6. Quae adii ciunt sem m. Sanscritica vocalem i, cadem forma utuntur in Pra krita, mutatis tamen Pruhritice mutandis, ut pro etc.; themata in S, unde adiecta voc. Sanscr. siti, dissolvunt sinem in Q. SuPr. P. a 8 . Iaa. m , mi M. M. 55, 4. Comparativus in et Superlativus in V conservantur in nonnullis voco. ita Sanscritice formatis, Mur, Lah. 25, 9; P. 359. V iussi Mal. I. is, 3. At vero Prahriticae graduum formae, quae vivunt in sermotae, sunt: et m7. Vili. 57, I . mi TR .-Mr. 85 5. Π T Utt. 79, 2. Tu Prab. 39, s.

330쪽

De mDneralibus.

i. nil peculiare habent in declinatione.

s. De duo praemonendum est, pluralis icissexiones usurpari in scena ad dualem signifi-Candum. Nominativus tamen oritur e duali San eritico C, quod s. Sa siti Vid. M. M. I 68, 11; h. II, IO, M. R. DO, 9; Μr. 292, s. et ponitur haec forma pro tribus generibus. In masC. etiam invenitur e Sanscr. Ur, eliso φ . Μr. 305, 8. Λthemate priori fluit instrumentalis Sara M. R. 1s9, 5; Mr. 9a, a; 559, 5; a posteriori grammatici derivant Kr n. Var. VI. S. S. 28 I. et K. Τ. qui quidem observat, in numeralibus Prahrri non distingui genus inflexione.

Thema hoc contractio est e C, transposito Cs. D. i 79. et rectius distinguitur a nom. o. cuius Telisum est. Gen. ab eodem themate su-gitur sndi, quod etiam a grammaticis enat scriptum reperitur. Cf. Supr. S. 8O. 4. et L. ah. 53, i 4; s, k; 8S, 5. Dem geminato Post CL Supr. S. ID. Invenio denique ici S. S. 282. nom. Et aCC. Rescribe of r et explica terminationem fur e na- sali intercalata nom. et aco. dual. et pluri neu trorum Sanscrr. ξΠῖlsi, iΤR R.

Ordinale est vid. Supr. P. I 59. Alterasorma a gram m. posita cs ind. ad Var. legi tu hVah. i55, a. filio. Forma hinc contracta Min legitur e Pingata ad Vi L. p. 7 additur in S. S. δs.