장음표시 사용
331쪽
'ὶ Etiam hele S. S. 282. iram ponit pro nom. Et a C. '') Exhibentur in K. T. practerea formae haeri mimi i Distinguit porro semininum qElu, umio patet, in exemplis seminini legendum csse etc. Sed suo iure haec tradere videtur Bamas isto. Quod maioris momenti est, Iaudantur formae numeri quinque u themata οπ.
et nom. cum ceteris non consentiunt. omisissem omnino, si ex H. Cli. non enotassem: i
mIN l Ausi l Vi N. ymm pro Tu cognoscimus e g. 58, b. Elisa videtur posthac nasulis, et thema iunOvatum R. Fuitne olim dialectus Sanscritica tonizans fi pro P ponendo Τ es quinque.
332쪽
ctoritate. Laudabo sormas quas inveni, monito tamen lectore. codicem esse valde negligenter et indistincte exaratum: nom. V, sem. -I: additur 7, nescio quo Ponendum; inStr. i i Uraiiabl. l gen. Uin i Dc. i η' i)-κ φὶ ord. vid. S. 29. 7. Pro m , quod e mr Oritur, in uno Composito-dici invenimus. Vid. Supri p. 299. I. 37, 1. OQ. est HIM Mr. 34O, 1. 5.8. in Comp. Μr. 144, 8. Formas inti . uarii uuist iu sola Κ. T. inveni. Ord. Η Mr. 342, 1. s. um pro m inflectitur ut cetera in K. T. Ota. est UIM MP. I92, 8.io. e Da in Prahr. saepe transit in .
ad imam declin. deflexae sunt. Ord. est ZZ3Π; nescio an legatur etiam Z .ai. In numeris composs. usque ad undevi
ua , ut debet; pro dicitur H I. -b. 4, 4.
I Praeterea invenio: - Π l i. e. instr. ct loc. poni thema M. Temporis est hoc recentioris, Postquam . per M est erri incepit.
333쪽
I. Pronomina Pra kritica partim inflexionibus nominum utuntur, partim sibi peculiaribus; in
qua re praecessit etiam Sanscrtia. Illas repetere nolo, has nuue Peraequar. I. Nom. Sing. neutr. nasalem ponit Pro Sanser. Nom. mas . SausCriti Cum ConSeruaut ri et Praeterea m et Vrst. 5. Instr. Sing. masC. et neu tr. Praeter inflex. Imae declin. in nr, mulato M ici g. formatur in MI, EX. gr. additur sorma in zm, trem, 'EZIm, NPIT. Illa forma est thematis
in T, de quo infra dicemus; haec ex antiquiori
inflexione se etc. dissoluta videtur. In ablatisi forma mas . et neutr. Ponitur , etiam MNI, WV; scripturam inde orsam reor, quod ad normam nominum productus sit
sinis thematis ante inflex. se; sed pro longa vocali in pronominibus posita sit geminatio consonantis.
I:; cs. S. S. 247. Scriptura oner etc. semininis vindicanda est, si bene docet Κ. T. 5. Formae genitici magis variantur. Cum nominibus m ponitur pro in Sanscr. at admittituralia scriptura UI. A gen. Origiuem traxit Pra terea forma, quae Rd loci a Var. et S. S. 242. Te sertur, i. e. si Pro et g pro C s. S. a6, 4, S. 29., Producta vocali thematis, ut Conservetur quantitas. IIaec Ponenda est explicatio. si recte
334쪽
ad masci et neutr. refertur haec insiexio; suspicari enim posses ProptUr Productam vocalem m esse formam seminini. Consentit cum liac opinio noquod sormae stMUI, in seminino tribuendae sint; S. S. α45. Q thema est iam. Et m assimilatio est terminationis Sanscriticae m: , adiecto m corripitur χ thematis. V contra contraCtio est termina tionis inr: . A recentioribus eaedem formae repetuntur a thematis in N, ut VI et Vim, pro quo saepius at salso scribitur Um; videtis me et in ad eandem formationem pertinere. Ρraeter S.
a thematis ici ς omittitur a Var. sed arguit eius existentiam usus. Gen. in V Pertinet ad pro nommimae et udae Pers. 6. Localisi masC. et neu tr. formae pronominales i , mr et inversa ratione M, O nulla egontillustratione; in risi, inet oritur e mr, mutato
sibilo in et vid 70, 6. ; id anomalum est, quod
non sed scribatur; at abhorret productio voCalis a masc. et neutro. Addunt grammatici mi. e. N; vid. S. 75, 2, b.; R ia in Sa ciscritice pro locativo ponitur; vid. ad Hilop. II, p. I9. Productio vocalis finalis, ex. gr. H2 nt, reiicienda videtur. etiamsi saepius apud Var. obvia. Denique invenio formam
in EX. gr. I, Cum associatam. Inde suspicor, esse semin. et derivandam ab instr. α ΤΠ. φὶ
) Omisi formas quasdam a bono nugatore Bama exhibitas, qui dum ingenio suo indulsci, grammatices sacpius obliviscitur. Disi ita Cooste
335쪽
. InStr. gen. Io . sem. Praeterea utuntur inflexionibus nominum l. E. VI, N. F, 8. Nom. Pluri masc. retinet formam SansCr. T, Unde Π EtC. s. Gen. aut formam nominalem assumit amietc., Pro qua scribitur spini Var. mm . ita ut non Correpta sit vocalis . sed abiecta nasalis finalis. Forma pronominalis Sanscr. in . Ut, quae mutari
debuit in ri, Iovissimam induit vocalem r et sit mi O. Hinc consequitur, Ut pronomina Pra-Lritica vix nominibus inflexiones impertiant suas. iii sit in aliis linguis; solum locativum pronominalem nomini attributum, pronomini conservatum invenimus; conservatam Praeterea formam Pronom. in nomin. masC. Pliar. Et gen . sing. sem. In gen. plur. larma nominalis saepius legitur, quam pronominalis.
De thematis Pronominalibus. 3. Pronomina simplicia Π, en, Π cum deri
vato in Pra Irita praeter formam in v aliam induunt in Olim ad semininum restricta suisse videtur lineo vocalis debilitatio; his pro in et noc. in o Vedis Ros. Big. Sp. p. s. etc. nota sunt; in
Prahrita huic sormae respondent themata rit, Θ, i, a quibus praeter nom. Et BCc. sing. Et plur. Omnes Casus a grammaticis derivantur. Ad solum neutrum fin ultra extenditur haec extenuatio in San crita; in Prahrita, prorsus ut in I ingua dindica. Praeterea casus alii mase. et neutrius a themate
336쪽
in derivati reperiuntur. tum pronom. intere gativi, tum aliorum. Exhibui in tabula omnes, quae a grammaticis prolatae sunt inflexiones, additis casibus, qui a themate in k descendunt, et omissis tantum eis formis, quae idoneo testim nio non gaudent. Exemplum posui ri, relativum. Quae ceterorum sint inaequalitates tum in inflexione, tum in thematum variatione, singulatim indicaho, exemplis simul stabiliturus lamas qua dam exquisitiores. S. 108.
I. NOm. maSC. Φ, rarius Η, Vili. 335, 8., femm supplet locum obsoleti nominativi thematis N, ut in Sanscrita. NOm. neutr. η Μr. 5, 4; b, 5. quae forma est acc. est Pro tribus gerim e .gr. iem. Vth. I9, 2. - c. sing. rimi M. R. 26, i; rim M.
337쪽
neutr. dicitur a grammati. - . - , nouita ut nullum discrimen sit a fem. Adduntur Var. VI, 2O; S. S. 249. formae qrii, in et lac.
Ur, elisa syllaba C; cs. Contra P. I 29. 5. Sanscritico oritur thema desectivum a ἔ, ut I a tr; nempe in hac serie demonstrationis Π, Π, Π, significat T remotissimum; testes sunt negatio Π et comparatio Π in Vedis. ROsΕΝ. SPeC. P. 7. Prahriticum VI nullum esse videtur, inveni tur Contra m. Rat. IS, 5. ui, a . sing. add. Vik.
7, 3; M. R. 79, 9; et fem. ib. 24, 5. Noli hoc
Confundere cum ui pro p. 175. Elisum videtur IS, CL P. III. nam positio est huius voculae POSt Verbum, a quo regitur. Alii casus adduntur in Κ. T. ex. gr. Ora, etc. quos nondum eruero Contigit. 4. m. Substituit, ut Sanscr. NOm. et acc. Sing. Heutri is pro οῖ, unde fud Prab. 58, 5; 59, 5; Vi L. a 7, 5; etc. ni Lah. 46, 1. mendum est; mi profui
338쪽
5. 2- gen. sing. fem. Mr. 5a5, 6; sed parcendum est Chartae. S. 109. De C. a. Nom. Sing. maSc. us, fem. o e Saufer. fluxit. ζah. ii, IO; 19, 1; i5, 3; 34, a. s. Thema Pr, Sanscritice desectivum, lostibus nonnullis grammaticis per omnes casus Pra-hritico innectitur; Nom. Vir, VII, F etc.; ab aliis desectiva ponitur declinatio. Recurrit heic thema in Tri,fem. UT. Praesint laudare exempla:
I, A grammati. Prosertur praeterea n. et ac ') Ei Κ. P. 5; ant.. 17, 14. suspecta mihi cit Iorma.
339쪽
untur. Vih. 55, 3; M. R. 23, 32; etc. 5. A themate u remanent um m Uin, Em muti ap. gramm . Genitivi sorma decurtata et contracta est V M cs. p. 179; quae tribus generibus Communis est. Var. VI, II; S. S. I 6. MaSc. est est Vili. 36, 3I; 65, 5; eis. iem. Mr. IO, ult. ἱ IO8, 8; etc. Haec origo est VOCulae; usum si respicis. recte monet H. CH. eam etiam Poni Pro genu. m. .
. Huius pronominis, Cuius formae Sanwrr.e variis them m. derivantur, nulla exempla o libris enotavi. Quae exhibeo, a gram m. Si Stuntur. I. Ex um fluit nom. sing. decurtato sine et mutato Π in Masc. Usi , T. MI f , n. Nil
μη mi. Var. VI, 24. S. S. 256. Tribus generibus Ud praebet II. Cu. S. Per omnes casus ad Stiam decl. declina
'ὶ Cum H comparandum est Zendicum he, cuius plenior est forma assis; ad superiora conserenda sunt iliemm .
Zondica in i, ut Fim, dis cs. supr. pro πὶ et plenior thematis ima innexio. Sed comprimo et heio et alibi comparandi studium. S. 110. De N
340쪽
solito progenitas; ess proprie est rem et V e tam . cf. S. S. 26, έ; 45; 75. -r est min. st pro rei et mexplicat S. II, 5. Nph oritur e Ioc. Prorsus ut formae abi. Plur. vid. p. SIO. De genitivi sormis es. S. 5o.; S. 8o, 5. N et per se patent. 5. Nom. Fi oritur ess pro rei, addito iterum fulcro pronominum sinali tr. Hinc novum themad ἔ, cuius variationes sunt in gen. si ii) et si ε; cs. S. 89, . et g r . U-IV ; ad postremum pertinet loc. si ' φὶ pro -is; nam loci et instr. Pra,ri ico
') Si instri osset ab origine T , contici posset, esse contractam formam rIRd iuxta analogiam rer m e vsictam, at desunt exempla insidi Prahritice innovati in m. Diuiligod by Coos e