Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

371쪽

sert. ' Var. l. l. Mr. i53, 36. Proetc. i. e. Puri, dici solet emit Vik. 5, 8. etc. S. Solita passivi forma oritur dissolutione; csΡ. Isio. pro V in verbo sinito praevalet. in participio

praesentis frequentatur Sy. - ih. 68, . i. e. z m. Recurrit saepius mutatio radicis Sanscritica in passivo struit Vik. 43, sin. - Saepenumero tameta passivum Prahritice derivatur non a radice, sed a themate praesentis, prorsus uti ita futuro fieri compertum habemus. Π MOH - Ω-m. Mr. 259, 9. uiris Opt --ib. 8. At M ivit Mr.

etc. τ tui Vik. 26, I S. etc. De passivo Cl. Xmaeos. S. Sess. 4. MP. 6, I. exemplum est singulare suturi a passivo leti iiit derivali. At usitatur neque hoc futurum Prahriticum neque suturum Passi VOProprium Sanscritico. S. 126.

Do Merbo caussati o.

3. Formatio caussativi Prahritica a Sanscri-'ὶ Miror regulam Vararuchis VII, 7. -N-cia aeria i. e. non dici ete. pro in passivo, gi sinitur radix dua

bus Consoni ., quasi Et non eundem 1 mi vocalem praeberent, vel assimilatum, vol in di solutnm.

372쪽

lica non differt; augetur eadem ratione vocalis radicis; do qua re cs Boppii gr. crit. 3. 5i 6 seqq. et accedit eadem syllaba m ad radicem ipsam. Declinatio sit prorsus ut in ol. Xma; vid. S. 322, 4. et do suturo S. iaa. Id solummodo monendummi, nota Cum Caumativis esse confundenda ea verba primitiva, quae Prahritice Xmam normam quidem sequuntur, sed Vocalem radicalem nota augent more Caussativorum. si primitivum est, caussativum. a. Ρassivum iterum cum forma Sanscritica

Congruit; nam syllaba iudicatoria abi icitur etu passivi more solito in dissolvitur. in IVih. 27, 8. contra inussc ib. 55, ii. passivum est primitivi. S. Addo exempla haec: urint M. M. So, I; umiri

L. III. Io;-Vih. O. tu; Vih. 25, ult.; stine it Mai. Para. M. M. 7, Ia; muum .ah. 27, Ν; Ulv in. 54, a; πῖ T Vih. 42, 3. 4. E forma caussativi Sanscritica radd. in ur, quae inter finem radicis et additamentum i Serunt u se vile, oritur altera caussativi Prahritici forma. quae uri addit radici vel themati praesentis activi. Caussativum hoc dissyllabum in UIT, unde cf. S. 57. inflectitur prorsus ut id, quod iam expeditum est. Petita est haec formae Satiscritico hominum inferiorum sermone; nam tu Vela lapanchavinςati. aliisque sabulis Milesiis Ioguntur m G, , et alia eiusmodi. Observat Vararuchos VII, 37. dici mr Mnr et Mistri. e. corripi interdum vocalem caussa Livi Sanscri-

373쪽

tici, si additur Exempla sunto: π si V ih. 6,

a m ; Ilmss est iuxta admissionem Vararuchis Correptum e Tm i. e. Π T; nam recte ponit Ch Σyus in margine SI .l. A themate praes. ωπ cl. U. pro iis est tarradimi M. R. lla, i 4. salso in solioli. ponitur iri miri; repone caussativum. Cf. SUPT. S. iab, 5. Sic Gmmu M. R. 125, 5. etc. Omittitur interdum N , sed Praecedens Vr corripi nunquam debet. UG. le Ni Cah. 54. 7. et ' et M. Omittit, nes CiO au recte; nam iam, i si scribitur, est ian tutariai. e. sorma vulgatior in Sanscrita solita. Conse vat hanc caussativi formam hodiernus sermo Mah-ratticus. VR f m TR tam etc. MD 127. De Piarticipiis a) Pracscntis. . Participium praesentis activi utitur assi-xo Sanscritico unde Prahritice etiam si uar; Es. S. 9O. 2. Additur liocassxum themati praesentis; in Class. V. et Ι . retinetur augmentorum VI et uri. abiectis vocalibus; cs. S. III, VIII. X. i. e. Sequutatur normam Imam. Classes II, III, VII itidem

374쪽

Mai. e TI . Class. X. et Caussativum aut V. elidunt aut contrahunt πι in me dose reti uetur. Im

i. Participii larma in re plerumque sequitur

375쪽

mutationes Sanscriticas: facit hinc Pra-kritice regulas Satiscriticas huc transcribere est molestum. Quod ad Prukritam attinet, risulcro non fretum aut in C abit aut eliditur, illud potius pedestris, hoc magis poetici est sermonis; sed regula non est; M Vi L. 5a, 6; etc. pr Vih. 8, IO; etc. T interdum in X transit; Cf. S. 59, 4. ri Cah. I 57, I. Hoc T in linguis provincialibus ' fit cs. S. 59, a. et hac forma utitur praeteritum sinitum, quod propter hanc originem genera admittit mase. U I. s. n. sa-Ctum est a me, i. e. laci, mi, Ure; exemplum est Mali ratticum ; miram praebet haec forma similitudinem cum participiis ditioicis in I, quae etiam praeteritis formandis inserviunt. RadicC. in saepenumero formam Satiscriticam deserunt et part. derivant a themate Praesentis gunato: Vi L. 55. 5; Mit Uit. 43,5; Ult. 9,aO; Omisso C GL. 85 a. etc. A prae- Seuti, non a radice, fluunt praeterea Π- , Ut t. 73, 6. Promi r Mr. Ioa,a; tu furi m ed. C. male S M M. 343, antep. Immo assumunt Iioc yss radices, quae Sanscritice neque Viam, neu IXnam sequuntur normam, ut UllHIT a 'RI Utt. 66, 16; ut iam in suturo iacit 'πr. Bat. 55, 8. v. Verba Xmae cl. et caussativa abiiciunt.

376쪽

etc. et . et accedunt nova quaedam ut Vm a WElt. i5, 5; 56, io; Var. VIII. RINI, u o. Var. VIII. Cah. 64, 8. etc. S. 129. De participiis futuri Passi LI. Forma in V. Formatio ipsa prorsus Sans- critica est; atque quae sola h. l. tractanda est quaestio versatur ici variis huius astixi mutationibus Prahriticis. Expositae hae iam sunt: plerumque assimilatur u acitecedenti Consonanti. πι- mim e in I 72. 2. Post T aut Ar sit e ἡ; mu c in; S. 7a, 4. aut dissolvitur ἡ in ib. I. et P. I 6 i. VII, MIRU, V ;.nam V antecedenti syllabae inscii-

curatius disputabitur, si dicetur. obsolevisse hanc sol mationem in verbo Prahi ilico et remansisse tantum vocabula nonnulla ita Sanscritice sol mala

Et usus frequentis; unde vel cru singi potest, et similia nulli bi deprehendi. I. Forma in unis ahit in miliis vel uin mi; 1adix ipsa Satiscritice tractatur. πλ)-m M r. 54,ai; dissim I K. P. 17, 14; Triui in L a L. 73, G. E Cau

sati Vo.') Addubito an recte a radice dicatur progigni hoc participium. Potius crediderim ii nomino verbali in UT derivari assi xo TV; liqui, tε tIBῆr. Cortum milii est,

sormam pINI propagatam esse cx altero nomine Vo

377쪽

3. Forma Ain eodem modo e radice oritur,

atque in sinitivus in g, quem mox tractati; mus. Sufficiat ideo laudare exempla: m TUI. Vi L. 67, siu.; παπι Vik. 20. S. P. a W; nam scriptura G salsa est. Didi a Cah. 7o, sin. a ri; a Vih. 4o, si u.; et Ga s. uri' supr. 1 8. R PT pter infinitivos et im inmm M. R. I 25, 4. R Praef.;-Mat. -- Eliditur interdum C; xl futuri Vih. 4O, s. S. 130. De in iti . r. Infinitivi forma Sanscritica si remanet, Si Praecedit consonans assimilanda vel nasalis; abitri in L post vocales; elidi potest consenSu grammaticorum; licentia hac lamen utuntur poetae Soli. I. Ita ratione hanc infinitivi formam affigendi id innovat sermo Prahriticus, quod vocalem T adhibeat interdum in radicibus, quae huius VOCalis auxilium respuunt Sanscritice; in aliis non radicem, sed thema praesentis praeoptat, ut saepius iam fieri vidimus; cs. S. Ias. et S. I 27. In Verbis

Xmae Cl. et Causs. aut contrahit in aut

378쪽

De gorundio. r. Forma Sanscritica piar ita P, Tu dissoluta cf. p. Isii. tantum in verbis quibusdam singulis remansit et vere Ρrithritica non est. In sic scribe, nam πι est pro 'in Guna est contra legem Sanscriticam M. M. i 24, ι. M. R. 34, 8. ΠPreme Mr.

a. In pedestri oratione Praevalet i. e. Sanscriticum V dissolutum; usurpatur etiam iuradicibus praepositione praefixa auctis; et praesentis themati potius quam radici subiungitur. Μ r. i5, 1; -U Mai. a im Μr. Io, i a.

379쪽

antiquo aem; cs. S. 89, t. remanet in hodierna loquela Mahrattica, et Sm audit. ΠΠI Eisdem modis adiungitur, atque infinitivus. A poetis magis quam in pedestri oratione usitatur liaec sorma. Exempla haec sunto: intam M. M. Io6. I9; M. R. i 23, 5; Nn m M. M. 373,I6; rim M. M. 7i, a. Cf. Var. IV, 25; tam M. R. 59, a O. a M, bibere; Um Κ. P. 4i, 5; ib. I. 9. Κ. P. I 48,5. lege in m pro a q. Ib. 247, 9. veram a ib. 45, 4. a videtur itaque omitti. Ponunt tamen grammatici etiam formas etc. Var. VII, IO. S. S. 525. S. 132. De frequentativo et desisteratim. Restant horum verborum tantum vestigia et in vulgarem sermonem haud re vera migrarunt haec verbi derivati genera. TTI, unde Prahr.exstat M. M. 56, II. etc. Cf. S. 79, 5. T r. S. ISO, 2, c. S. 75, 5. A MT H descendit- in L. i53, 5.

CAPUT SEXTUM.

Parerga.

S. 133. In sine commentariorum poni Solet a grammaticis Indicis sententia haec: MFrrimcri

380쪽

S. S. 55si. et uberius in scholl. ad Var. IX, I7. sim.

HRemlΠ-. i U E NUMMUI sum: a Quod exemplum imitari liceat. Nam et compositio. Et derivatio vocabulorum paucis exceptis cs. S. 88, cum Sanseritica ratione Prorsus Consentiunt et observandae tantum sunt regulae Prahriticae euphonicae. Co sentit etiam genus nominum et quae a grammaticis ponuntur aberrationes, perpaucae fiunt. Cl. Var. IV, 8. Supr. p. 295. Syntaxin non docent grammatici peculiari capite; sed neque in hac re Ce nitur discrimen a Sanscrita praeter id, quod sequitur ex absentia dualis et dativi. cf. S. 9 I, II. et licentias quasdam ab oratione hominum vulgarium petitas. Praetermisi ideo argumentum , quodnple tractari nequit, nisi a iusta Sanscriticae sJntaxeos doctrina repetitur. Addam itaque hoc capite tantum observationes quasdam singulas de particulis. S. 134. A erbiorum formae Sanseriticae sunt, Pra-kritice mutatae. Quod novum est, ponuntur locativi pronominum saepenumero pro adverbio locali. pro m M. M. 8, 7. etc. De Praepositionibus quaedam posui P. P. I 4 I. I 5 . 368. 77. 228. 25O. Ad

io. Do variis particulis dictum est S. 26. Usum et vim coniunctionum in sententiis desiniendis discere debebis et poteris a Sanscrita. Interiectiones