Institutiones linguae pracriticae scripsit Christianus Lassen

401쪽

sime descriptum mecum communicavit. Varietales Commemorantur tres, quarum Secunda Vrii

Chatia, tertia s. Σ' Πrt dicitur, prima nomine non significatur. Recte me admonet Jacquetius, idem nomen legi inter Apabhran sicas dialectos a Ruma enumeratas; CL EXC. I. P. 5. Amentior viro doctissimo, Umanagara reiiciendam scri-Pturam Censenti, at nescio, ad quem Iocum reservi debeat nomen, si Iegiturim ; coniunctum id suspicor cum appellatione generis Scripturae vulgatae Nagri. De Vrachala optime observavit idem Jacque lius, eius ope emendandum esse Rumami P. 6, 1. in Nim l l etc. eoque nomine indicari

terram, quae hodie I ch dicitur. cf. APP. P. IO,

III, i O. Addo vocem Erm -T COrruptam ESSE E Gm, qua notat Manus X, IO. homines caerimoniarum incurio

sos. Constat eo opprobrio asilictos suisse incolas Itidi fluvii. Primo quae ponitur loco in S. S. Apa-bhran sica lingua, localis vix est, sed praemittere videtur Κramadiuvaras, uti secit post eum Ramas cf. I. l. P έ. ea, quae Communia inter se habeant quaequae Apabhrancicae dialecti. Sermo, qui enarratur ici S. S. multa communia habet cum animcedentibus linguis, sed plura sibi peculiaria, praecipue in innexionibus. De qua re suo loco dicetur. S. 142. Si comparamus cum praeceptis de hisce dialectis a grammaticis specimina, quae in dramatis eXStant, longe maior comparet discrepantia inter Cathedram et scenam , quam quae iuventa sit iu

402쪽

praecipuis dialectis, Maharasti trica et Laurasenica. cf. S. i56,5. . Attamen quum ea, quae ita scenicis

harum dialectorum speciminibus a regulis grammaticorum abhorrent, nullam praebeant speciem Sermocinationis novae, grammaticis ignotae, sibimet ipsi consentientis, verum enimvero multo potius clare demonstrent, salsos fuisse scribas maiori

Sua praecipuae dialecti consuetudine atque identidem ad eam delabi; quum certum sit, ex ipsis sabulis derivata suisse praecepta grammaticorum: facile intellexi, id milii osse agendum, ut quam possim

accuratissime Praecepta grammaticorum illustra. rem; quo facto breviter iudicare sufficeret, quae sint documenta cuiusvis dialecti nobiscum commu-Dicata, quaeque in eis bene se habeant, quae

secus. Futuris editoribus magis Canone grammalicorum opus esse Censui, quum sarragine emendationum et coniecturarum mearum. I. Aliam rem, a meo proposito alienam, Commendatam vellem viris harum rerum me peritioribus; intelligo comparationem harum diale-Ctorum minorum cum eis linguis, quae hodie iueis obiicient Iocis, quorum nomina indita sunt hisce scenici sermonis generibus. Sine tali comparatione enim apte iudicar nequit, quid pro suis consiliis in provinciali loquela immutaverint poetae; atque in Apabhran ςica et Palsachica loquela quaedam si non immutata, at certe tamen Pro arbitrio permixta suisse, ipso indicare videtur usus horum nominum apud scriores. cf. Exc. I. P 6

403쪽

cAPUT SECUNDUM.

Iialecto Magmoicu. S. 143. Nunc exhibebo praecepta grammaticorum ac primo quidem loco XImum caput Vararuchis Cum scitoliis Bhamaliae, deici e S. S. quae huc specta ut

addam.

404쪽

queo.

406쪽

A. 144. Ex his has regulae deduci possutit A. Vocales N, S, UI, ta eodem modo se habere debent, atque ita praecipua dialecto; nam de eis nil docetur peculiare. et aeque aliena sunt a Magadhi; ita quibusdam aliter mutatur W, quam in dialecto praecipua; testis est Var. 5. S. S. 4. Pro thcu'5, supra Var. I, 28; ici ST

consentit haec cum illa. Vid. Uar. ind. S. V. F.; idem in universum supponendum est propter a sentiam testimonii contrarii. Itidem alienae esse

debent diphthongi t et vi ab hac lingua. g et in

sicialia in T et S corripi interdum, mox videbimus. s) Principalis discrepantia est quae in sine nom. sing. maSC. nominum in v cernitur. Hinc fieri docet Var. 9. sive elidi etiam vocalem; in participiis in tr r. io denique mutari in X. omittit regulam S. S. loco iusto, eiusque initium repetit ad dialectum Cabaram P. IS. Patet hoc scribae negligentia esse factum. u simplex non ita mutari, Supervacaneum est admonere; est sinis vetεive U;, cs suΡr. Ρ. i6a qui ita variatur. De SParcere Possum verbis, est correptio diphthongiui ex u: contractae; M cs supr. p. 35o. Non dicitur, utrum sine vocabuli Magadhici poni ceteroquin debeat VI pro in , necne; colligo inde, quod regula degpro Q ad Dominat. sing. Imae declin. restri u satur et de aliis vocabulorum finibus nil definia') Aliud S pro in praebet terminatio N S. S. s. si recte

407쪽

tur, o Caurasenica itaque petenda est norma iuxta reg. Var. I. ui, larSitan Etiam S, ExpeCtandum estiti ablat. sing. in is etc. Nimis breviter haec expedivit grammaticus. 5 x eodem casu aperte CorreptUm PStoex C. Hoc pro ui Laurasenico Positum esse posset coni ici nec dubia esset res, si re vera ex ista dialecto derivata esset Magadhica. At quum certa mihi disputasse videar Supr. p. 29. derivationem dialectorum a grammaticis indigenis propositam formalem lantum dicetido, nil obstat, quo minus Magadhicum ah N: Sanscritico aeque directa via desceti-derit, atque in Luurasenicum. Potius itaque crediderim, g istud contractum esse ex V posito pro Visarga sive spiritu sinati. Amantissimam mox inveniemus Magadhicam cognatae litterae π.4 Quod additur, elidi u sinate eiusdem te

minationis, Obscurius est propter Socordiam Scribarum. Probabilius est, non Elidi vocalem U, sed Visargam pro U nominativi ponendum: suadet id etiam tuu m reg. 16. I in C coniiC - g. IO. Quid sibi velint ultima exempla Teg. 9. nescio. . ΡPO V et a non Coniunctis ubique Poneu dum eSt A Contra morem suu raSenicum, qui Munice admittit. Excipe solummodo U Satiscri licuiuii Dale. Var. 2. S. S. I. 2. in locum litterae caninae semper occupa i

S. S. 2. Omissa esl incuria librarii regula apud S. 145.

B. De consonantibus singulis.

408쪽

Vari nam ita exemplis Emmi r. q. sum P. s. aliis legitur M. Confirmat regulam Η. CH. i. e. . . 5. Pro ponendum est in , ut in praecipua dialecto; sit ex. gr. reg. VRP. I 5. 4. Pro re poni videtur media . cuius locum supplet S ita reg. Var. 5. Uta, π, reg. VRP. 4. C exstat in V. S. V. io. etc. Media r pro in in V. 8. S. S. II. 5. π Sanscriticum iacile elidi videtur; es. exempla trim V. I. una cum vocali evanescit in pro gami, posita ποῖ ob accentum. Usu Pat contra semivocalis Partem litterae N prorsus Contra rationem Uaurasenicam. cs. S. 45. Consentiunt hac ita re V. 5. et S. S. 5. facta emendatione necessaria.

6. Elisiones consonti. singularum rariores videntur, quam in dialecto primaria, excepta Semivocali in Nam alius elisionis exemplum exstat lantum in nurri pro UTIM V. 16. N- Pro me T. r. a 5. 16. S. 146.

C. De consonantibus coniunctis.

I. Ad eandem rem pertinent Praecepta V. 4et S. S. S. res ipsa dubia non est, at quomodo accipienda. Certum est coniunctas respici litteras palatales, quibus S. S. addit u et Iahiales.' Diserto dicitur in S. S. et unuin exemplum apud Uur. praebet iuncturam Sanscriticam , aliud eontinet . quae littera valet m. Duo alia et idissexhibere videntur Sanseritica uii Uz: es mssu:; at hoc Diuitigeo by Cooste

409쪽

Parum eas esserendas esse docet S. S. Explicant exempla apud Var. rem ita. ut esserenda sit pro geminis palatalibus Laurasenicis tantum una: um i , , mrs, pro Laur. M

dit regulam S. S. Exempla essent ροῖ pro 'TI, sum pro λη , alia eiusmodi. At silet Vararuches et dissensio est in V, nisi dicere vis, scribi quidem

a Var. RI, hoC tamen non ObStare, quo minus Cum

S. S. obscurius esseratur iunctura. At vel magis probabile est, male legi pro N. Cf. S. 348, 2. I. Pro in Laurasenico, ex uisive ex N pr genito, Magadhice ponendum est RI. Var. G.

it Z audire debebat iuxta rog. 3.1Utrumquct mendo sum praebet scripturnm, utracunque Ponatur inici pretatio regulae. Si logitur clarior pronunciatio, quam Cnii insonica, nullo istorum exemplorum depingitur, immo et obscurius sonant, quam et i Q. Sin autem rescribitur u Z:, duo haec hone se habent, illa neque clare strident, atque in Laur. Male itaque se buborent exempla, etiamsi suspicari velles, regulam Vararuchis valere et de singulis et de iunctis palatii libus. Omnia bono consentiunt, receptis Coniecturis a me propositis; fulci i. c. imur: rescribi non potuit ob rcg. Var. 6. De singulis consonn. aut nil praecipit rogula aut iubet eas in alium sonum mulari, ex. gr. M in z . Π in X. Diuitiasti Cooste

410쪽

S. In sibilis coniunctis prorsus dissentit Mag. a praecipua dialecto. omittens assimilationem. Rem diserte docet Var. de Σ v. 7. cuilis elementa transponuntur et transit sibilus in dentalem, si recte legitur mur mi at refragatur quodammodo Teg. a. et suspicor omittit S. S. regulam, at patet, decurtatum esse et mancum totum locum

de Magadhl. Quod do et constat, de aliis sibilorum iuncturis assumi posset ex analogia et exemplis se r. s. reg. i5. Pro hoc tamen scribitur S. S. Io. refertur hoc quidem ad Pat chi-Cam loquelam, at aliena est talis mutatio huius iuncturae ab ista dialecto et absurde h. l. additum est dis , quum mox seqq. ad Magadhicum sermonem pertinere pergant. Dubium tamen remanet, utrum vere Magadhicae sint iuncturae tales, ut πι, - , E, F et expectandum, dum novi palmsiant nobis sontes. Ante π aut semivocalem sibi assimilat sibilus Η ita ri mutandus, hinc gen. Sing. in stat, aut in K transit H, eliditur π et producitur vocalis antecedens. cs. Supr. S. 70, 6 4. In ceteris iuncturis observatas esse leges Laurasenicas, colligendum est ex Silentio grammatici ; exemplum est r. 5. S. 147.

Do declinatione.

. Do nominiatipo Sing. Dominum in. I iam

dictum est, cum aut sive V, aut siniri; participiis in εν alia praeterea conceditur forma in SMira est forma nominativi in tu voce ramini