장음표시 사용
111쪽
Nulia erroris, aut impietatis Δει na inseris fisabui ab Epis opis admiιtenda .
I Ndiuidua Episcopalis prudentiae comes summa pietas est, summa religio, honestas lumina, haec que non patitur im 3ietatem grassari in noxij ctrinis d animarum excidium . Nons, est Episcopis faustum luis Ecclisiis
inde regimen capessere, cum Arrios,α Porphirios, Apollinares.& Euthy chios, Amimos, dc Seueros , Donatos, &VUicleios, Lui heros, dc Caluinos, errorum cori yphaeos a finibus Ecclesiarum ei jci ut, at erroneas quoque do cti inas omnes ipsum fidei candorem tabida lue inficientes, tenentur omnino Perdere, & abolere, in hac.re facerrae erente Romano Episcopo Pontifice lumino Alexandro VII. qui eius modi virus omn1no lethale, licet illitum luo melle,anathemate deturbauit ad tartara; neque ignorandum Episcopis est, doctrinas eiusmodi populorum conscientias paulatim laxantes , eas quoque sensim in omne flagitij genus, di talidem in salutis desperationem adis ducere, vix namque inter fideles inuenitur. qui impias hasce doctrinas a vivendi i centia in Ecclesiam ad perditionem inuectas inoffensio pede decurrat, cum temper lateat anguis in herba, tametsi ad animi oblactationem herba floreat. ac viret cat; doctrinas namque impietate, aut obscoenitate laborantes v peras venantissimas ips)Tertullianus appellat , & horrendum nimis esset
lubi jcit idem quod in horto omni
enustate consito, qualis est Ecclesia, Daemonis ope implantars propagines admitterentur . Augustale Fcaesiae
Templum doctrinarum sacrilega sc
per eiurat, earumnue nefarios an res non admitti . Mutarum sacrarium, aedes pudoris a Sanctis Patribus vocatur Ecclesia, ideo per immundas doctrinarum sordes non est vertenda in impudentiae prostibulum. vel lupanar i illae etenim doctrinae. quae Veneris v nustatem, & pulchritudinem videntur praesteterre, semper afferunt turpitudianem, eo magis ab Episcopis damnat dam . quo honestos, ac rite formatos hominum mores magis deformat, ab que in monstruosam nimis turpitudinem violenter adducit, quapropter OPtime semper Episcopis consultum erit prauas eiul modi doctrinam in corrupis telas in animarum perniciem irrepentes indictis ad psnam legibus.& censu.ris tunditus eradicare; accedunt namque facili gressu doctrinς istae laxantes
animas non solum ad summam vivendi licentiam. & agendi libertatem, sed etiam saepe saepius ad Atheisimum, a Uad haereticam prauitatem. Caeterum noua doctrinarum inuenta non sunt ab Episcopis improbanda, si mens inuem torum in puncto veritatis iugiter subsidat, neque a saniorum Doctorum placitis omnino discedat 3 que ad modia . n. etiam si sit noua quaedam fidei nostrae illustratio, quae ex se latet libenter in tenebris, & noua quaedam lacrae Scripturae interpretatio, non ideo damna da est, ita noua doctrinae lux nobis apposita ad veritatem clarius dignoscemdam, si sit sine errore, non debet indi cere damnationis , vel improbationis horrorem , potest namque sol ipse splendidius in dies micare, & luna ipsa tempori, progressu luminis ancr aemio tortius rutilare.
112쪽
Ilia tantam ab Episcopis probanda leger, qua
OPrimum Ecclesiae regimen in legum sanctitate vertatur, haecque
est prima imperandi cura, quae Episco-Pis demandatur. Pi ima lex Ecclesiarcaea est, quae nihil admittit, quod aduersetur Ecclesiae,aut ab Apostolico iure disse uiat; cuius sacra praetcripta. ad unguem ab omnibus implenda sunt,
a nemine ad trutinam reuocanda.
Male o eret inter Episcopos ille, qui cum sit ex Ecclesiae primogenitis, illa Probaret iura, quae omnino ab illius finibus, tamquam spuri j abortus memtis insanae essent ei jcienda. Orientis simul, ac occidui Solis Principatus caaddecet venerari diplomata, quibus Coeli iura exarantur in terris in fauorem parentis, quae tota ciςlestis est. Ex omnibus Oceani plagis in Petri Nauicula deportanda sunt fauentia vota ad Ecclesiam , ne aliquod membrum stiquod a suo capite quoquo modo auu usum facile concidat, aut contabescat. Parit S. hisma omne id, quod aduersiatur Ecclesitae,ac propterea ab Episcopis semper improbandum;omnia namque attulere mala permissae leges adaeritis Ecclesiae legem .quae prorius diuina est.. Censendi stant hostes Altaris, in fidem perfidi, in religionem sacrilegi illi omnes, qui leges condunt, apprQbant, aut liatiuntur impleti si leges ille dirimantegem obieq ni Ecclesiae delarendi, cum haec sit fidei, oc religionis Parens,& Nata. Lydius est Catholicae proses sorus lapis iuris Ecci csiastici cultus, nullaque laustior omnium Chriit side lium sertuna, quain Iab uno, atque indiuiduo iure humano icthcci,ac diuino pubernari, quemadmodum nullum luctuosius infortunium,quam sacrilega ouadamEcclesiasticς Maiestatis despectione ab iIlius oblequio perleges e legesinostruose recedere.PeriereAzoti accolae, cum ausi sunt ex contemptu arcana Dei contingere,quam vel videre nefas erat; & prima quoque Atheniensis Areopagi cura fuit, ut indictaea flaminibus leges , tamquam a Dijsptae nuncia te seruarentur sine contem.
ptu. Agunt Episcopi Dei causam, tam in suis serendis legibus, quam in alienis admittendis, & probandis, haecque prs oculis semper habenda, ne legibus ipsis, quae ligant, soluatur,ac tandem soluta abeat in praeceps. Totum fas, aequum, ac rectum legibus construitur Ecclesie fauentibus, quod vero aduersum est semper nefas ct iniquum . Cςlestis exarmatur Astraea legum impietate grasis ante, quae, si ab Episcopis probaretur,1hmmum scelus esset, lummum sacrilegium.
summum Obsequium sancta Sedi Apostolico ab Episcopis deferendum.
SEdes illa, Throni Dei vices agit
in terris, utpote admirandum Trianitatis subsellium, & adorand im sum. mae Maiestatis exemplar ptimum Episecopalis Prudentiae characterem quaerit in obsequio, expolcit in flexu vene rabundo, par siquietem est, ut primigenia Ecclesiae proles Episcopis congenita primos quoque lanct itiniae Parenti impendat honores. Pluiquam regium est Apostolicae Sedis Imperium,& cum tergemino diradi et diademate, intulas
Omnes vocat ad pedem Olculabundas. Episcopos, tametsi Ecclesiς Principes in Orbe terrarum , sua cui dicunque DIoecisis .
113쪽
Dioecesis Heta concludit, at ubiuissentium, ubique locorum Apostolicaedes tamquam regnatrix dominatur excelsa, cum habeat potestatem Deo conterminam, Coelo finitimam, nec aliquid maius contineat Orbis, nutulumque altius attollatur regnum, quod ipsas cςlicas potestates, & Acheronta potest mouere , ideo Epii copi Omnes Ecclesς cardines non purpurati Solem suum debent agnostere , α sontem luminis dentissa oculoru acie Contueri . Fulgent quidem Episcopi Cmnes ad fulgurantem Ecclesiae splendorem, at aequum est Stellas esse primo lumini obsequentes , cum ab Orbita Solis illa nunquam exorbirent astra, quae mutuato semper incedunt , di splendescunt lumine. Igitur prima Episcoporum laus erit sanctam
Sedem venerari, eique cultum exhibere,eoque celsior semper erit Episcopa- Iis prudentiae apex, quo profundius erit dimisiae elationis experimentum. Non est pondus ad ima deiciens Episcoporum o mequium sanctae Sedi delatum, sed motus aligerum in si blimiora contendens, nam & Archytae Columba sortius tollebatur ad sidera, quo grauius ferebatur ad infima; Π omnibus pal ira sit , eo humilius Oblequium sanctae Sedi delerendum enc. q io iubis limior est eius celsitudo principatus; seque Epucopalem dignita em altius attolli, quo grandius cst ultroneae abiectionis exeniplar, nec ullam dc primi gradus, vel status magnitudinem, si ad normam humilitatis temPGel .
Summo capitisemmus honor ab Episcopis
VNum est summum Sacerdotium,& summum Imperium: utrumque redolet supremam potestatem, cui non obsequi, non obtemperare 1emper nefas. Lex praesertim Episcopis indicta est,ut corruant ad pedes capitis, ad tu .misse parendum, cuius suscipiant oiacula, quae Romae, quemadmodum in Dodonis Urbe non tunduntur a Que cu ad illudendum . Vnum Caput timcipiti diademate ideo tegitur, ut Co testium, Terrestrium, di Inicinorum dominatus exerceatur in uno, cum diauisionem lucis non capiat unitas Solis, nec bipartitum in astris admittat obie quendi nitorem . Inseruiunt Capiti membra, & ideo ab ea nulla ratione scindenda, quae impiam nimis pari tintscilsionem; enim vero fractus ab arbore ramus fructum non germinat,5 pr cisus a fonte riuus statim arcscir. Fqui Capitis. summi nimirum Pontificis ii acn nascuntur Episcopi, tamquam summi Iouis mineruales fili j, nec licet c icinatos a Parente degeneres . Damn tur in Ecclesia Poly ineismus a D.Ath nasio, quia unum addecet esse totius Catholicς uniuersitatis Moderatorem, cui caeteri omnes Ecclciij, imperantes . se se exhibeant ex praestito honore fi mulatores. Aditant quidem tamquam capita E clesiis suis Episcopi, at unum cli Casui. s. oo Capitolium cormat,
Dimm .m itapremum in uno summo Ponti me imperij Principatu cui cu Mara g nu, fcctuntque caput Imperatores ipsi. Claudit hanc legem D. Be naidus icti bens ad Engenium,cum ait, Omnc genus honoris esic tummo Pon
114쪽
et fici deseredum quia ipse loliis dicitur 5:onomasticeCaputEcclesis Sacti mora ae speculum,Pietatis exemplum, Veritatis assertor, Fidei defensor, Doctor gentium, PaterRegulo, Modera tor L num Canonum dispensa or, Orbis immen, Sacerdos Altissimi , Vicatius Ch ist i Christus Domini,cum reliquis, quae ad cuincendam supremi Capitis celsitudinem ibi disertissime prolarun
admittenda ab Disivis Principum
Privilegia a Summis Ponti cibus concessa.
Commune populorum commodum , quod in recto Principum regimine semper spectandum est, exbgit plerumque ut non modicis, ted amplis priuilegijs a summis Pontificibus
cumulentur Principes ipsi, cum nec ab eadem meta, quae est totius mundanae
Reipublicae salus ab iis, qui supremi
moderatoris vices agunt in terriri nunquam fas sit aberrare;quςcunque enim temporanea Populorum talus ita cum aeterna animarum salute colligatur, ut hoc insolubile vinculum disrumper nemini liceat 3 ac propterea non raro contingit, ut summi quoque Ecclcsiae Principes , & Hierarchae ad tuendas aliorum Principum Reipublicas, easq; in optimum finem perducendas priuis legia quaedam non solo dispensent a bitrio, sed aliqua ex ciausa rem iustitiae, vel aequitatis, vel remunerationis patrocinante . Eiusmodi igitur principum priuilegia in bonum com mune ex instituto collimantia ab Epitcopali prudentia, ne dum facile admittenda iunt, sed etiam toto conata in Vlum reuocanda, ut pote ipsi quoque Ecclesiae admodum fauentia i licet enim videantur quandoque Ecclesia. sticae immunitati, aut libertati aduersari, cum tamen revera in ipsis ad fuit mum vis Ecclesiae ex indulto summo. rum Pontificum ad maiora reparanda mala transserantur in laicam potestatem, i equitur aperte nihil iuris Ecclesiae laedi, aut violari per eiusmodi tranGlationem; sed potius ius ipsum Eccllesiae Iustineri; cum omnia agant Principes ex hoc iure translato virtute priuilegiorum, a quo etiam dicuntur accis pere potestatem . Verum tamen est,
quod debet Episcopis constare de talis iuris transsatione facta per concessionem privilegiorum , cum plura fieri possint a Principibus ex usurpatione iuris Ecclesiastici vel ex praesumptione aliquorum Privilegiorum, quae Vere ipsis non fuerint concessa ; ideo in haere Episcopalis prudentia non debet cPcutire, neque obdormitare
Permittenda ab Disi is quadam Principatu Diuria ad ursus Ecclesiasticos
P Lures enumerant Canoilistae casus. in quibus licet Episcopali prudentiae permittere Principibus iudicia aduersius Ecelestiasticos, sine laesione Ecclesiasticae libertatis, qui quidem cum
sint sere omnibus noti monest hic opem pretium eos recensere . Quo iuro vero id agant Principes,& Iudices Laici etiam in causa mort s ex supra dictis statutum est et utuntur namque iure illo in ipios ab Ecclesii a translato, ne sceleribus. vel criminibus atrocibus ab Ecclesiasticis pcrpetratis vel pereat orbis,
vel ipsa colaminetiit Ecclesia,aut ab innato paulatim concidat innocentiae Laudoic. Piae caetetis Principibu, eiusmodi
115쪽
modi Privilegiis ditata est a summis
Pontificibus Serentissima Venetorum Respublica, quae licet ex delictis atrocibus, vel ex criminibus laesae Maiestatis Laepe animaduertat in Clericos,cum tamen ubique terrarum fulgeat pietatis, ac Religionis obsequio, atque Ecclesiae veneratione, id sane non ageret, nisi hoc iure per Pontificia diplomata in eius sotestatem translato impune uti posset. Diplomata, quae extant in hac materia apud Venetos plura sunt. I. Xisti IV. datum Romae die II. Iunii 142 . anno 3. Pontis a. Itidem rasti IV. datum Romae die 3 o. Iuni j I a
anno 3. Pontis. 3. Innocent. VIII. datum Romae I II. anno A. Ponti f. q. .
δε lexandri VI. datum Romae die 23. Iuli j anno io. Ponti f. s. Pauli III. datum Romae die io. Octobris Ib I. an no 3 Pontis. Quorum exempla manuscripta ipsemet vidi,& sub hac lege recententur ad verbum , ad tollendas mentis dubietates ; novi enim quamplures supra eiusmodi Venetorum pri-Milegia licstare, eosque sortastis quadam irreligionis nota damnare, cum vaceant eos tam facili negotio manus suas Clericorum , ac Religiosorum languine crvcntare.
V Enerabilis Frater salutem,& Ap
stolicam benedictionem. Cogimur non tinc nostri cordis dolore plurimas qGerelas de Personis Ecclesiasticis alacii c, ex ilia Ciuilaterraei eman. in qua tepe nonnulli aut monetas adulte Gile , aut crinacia talae ma estatis co-amst. dicuntur ; adeo ut pro allorum exemplo, delinquenitumque puniti ne . notio videatur esse opus rcmedio ;Itaque volumus , oc tuae Fraternitati mandamus, ut quoueicunque conum
pat alique Clericali charactere insigni
tum pro delictis huiuimodi capi . Vicarium in spiritualibus tuum ad eorum examen mittere debeas,& nihilominus eisdem licentiam Auctoritate Nostra concedas complices lacinorum, sine alicuius irregularitatis incursu, reia
landi, ne quod iniquissimum esset
insontes pro sontibus poenas luant adummodo aersonae ipse sint sub tua potestate , Constitutionibus Apostolicis, & alijs in contrarium facientibus, non obstantibus quibuscunque, &c. Datum Romae apud Sanctum P trum sub annulo Piscatoris die D. Ii nij I a . Pontificatus Nostri anno Te
' Enerabilis Frater salutem,& Ap
stolicam Benedictionem. Superioribus proximis diebus Fraternitati tuae per alias Nostras in larma Breuis
literas dedimus in mandatis, ut ad ex men Clericorum. Ecclesiasticarumque Personarum, quae in crimine laetae molestatis deprehensae fuissent, Vicarium tuum mittere deberes , prout in ipsistiteris plenius continetur . Intelleximus nuper reuocari in diabaim a no nullis, an in Clericis personis huius di iuri ld:ctioni tuae non subditis hoc socere tenearis, Nostrae Intentionis fuit.& est, vi omnibus, qui in Deo dilecti fit j nobilis Viri Ducis Venetorum ad
crimina in lateris antecedentibus copressa deprehensi tuerint, idem tacere tenearis, di debeas, & ita tenore prae sentium declaramus, oec.
Datum Romae apud Sanctum P trum iub annulo Pil caloris dic 3O. lani j i et . Pontificatus Nostri anno Tc
116쪽
D secto Filio Vicario Venerabilis
Fratris Patriarchae Venetorum in
spiritualibu Generali. Dilecte Fili s lutem , & Apostolicam Benedicti nem . Exposuit Nobis dilectus filius
Vinci erra Orator Venetorum Vestri istius dominii Veneti non vllum fere latrocinium,aut grauius delictum in Ciuitate ista Venetiaruna Perpetrari, cuius non sit auctor aliquis Clertiacus, qui, si capiatur,non potest examin
mari, quandoquidem tu examini huiusmodi interesse recusas, nec praetens esse vis, praeterquam in casibus lael emaiestatis, cuius causa venit ira Dei
in filios dissidontiae , dc falsificasionis
monetarum, in quibus casibus tibi a Sede Apostolica concessum este dicitur , vi interesse possis examini: quae
quidem recusatio causa est, ut iescitur,
quod quidam Clerici facinorosi audaciores ad committenda delicta in dies reddantur ε Supplicatum proinde N bis suit de opportuno ad id remedio. Nos attendentes priuilegia, & indulta dari ad bene vivendum, non ad delinquendum, illaque praesidio bonis contra improbos esse debere, non autem malis ad nocendum, tenore prauentium concestionem tibi sactam a praefata Se de , di praedecessbribtis nostris
Romanis Potilicibus interc siendi examini hiatu: modi in tribus super nominaiis casibus, ad alia etiam delicta graviora c3tendimus, decernimusque, ut .s, uti in examine Clericorum in tribus
calibus potes huiusmodi ex indulio Apostolico intercsse , ita, & praesens esse possis, & debeas in casibus tacti
. latrocinii, & abis atrocibus, ix grauioribus facinoribus ad hoc ut iustitia locum habeat, & se quisque intra hon statis fines, ac terni os contineat,
ConstitutIonibus , dc ordinationibus
Apostolicis, caeterisque in contrarium facientibus non obstantibus, &c.
Datum Romae apud Sanctum P trum sub Annulo Pitcatoris Anno i 77. Pontificatus nostri anno quarto.
Dilecto Filio Uicario Venerabilis
Fratris nostri Patriarch Venetorum in spiritualibus Generali. Dilecte fili salutem, & Apollolicam Benedictionem .sNuper ex parte dilecti iiiij
nostri nobilis Viri Leonardi Lauretani Ducis Venetorum Nobis expositum fuit, quod iamdcdum nulla scie latrocinia , & grauiora delicta in Ciuitate perpetrabantur, in quibus aliquis Cl Iicus Saecularis, vel Regularis non imterueniret, oc quod propterea sel. r cord. Sixtus IV. & Innocentius VIII. praedecessores nostri per literas suas informa Breuis, ad percludendam viam delinquendi, tibi, quotiescunque aliquem Clericum sic delinquentem capi, & examinari super delictis pςr eum perpetratis contingeret, examinationi huiusmodi intereste possis, concesserunt ue prout in dictis literis asseritur latius . contineri. Verum quia a nonnullis dicitur reduci in dubium, num
literarum praedictarum vigore examia
nationi Clericorum,& Religiosorum cuiuscumq; ordinis etiam Menalcantium interesse possis, qui sepius ob huiusmodi delicta capiuntur. α examinantur, ea propter ad tollcndum omne dubium, & ut det laquentes praedicti iuxta delictorum eorum indigentiam puniantur.tenore prae lentium tibi committimus, di mandamus, qIarenus cxamini cuiuscunque Clerici, tam Salcri latas, quam Rcgularis cuius cumque indivis, etiam Mendicantium
117쪽
interesse, ac alia, dc alia facere possis, re valeas, prout in dictis praedecessi
rum nostrorum literis desuper tibi cω cessum extitit, praemissis dc constitutionibus. & ordinationibus Apostolicis priuilegijs quoque, si qu fortasse
delinquentibus concessa fuerint, caeteri sque in contrarium non obstantubus quibuscumque, dcc.
Datum Romae apud Sanctum P trum sub Annulo Piscatoris die as. Iulij iueoa. Pontificatus nostri anno Io.
Dilecto Filio nobili Viro Petro Lam
do Duci Vcnetorum . Dilecte Fili nobilis Vir salutem, dc Apostolicam Benedictionem. Exponi Nobis per dilectum Filium Gabrielem Venerium tuum, oc istius dominij apud nos Oratorem nuper fecisti , quod licet
alios ab immemorabili tempore citra certi Iudices saeculares Ciuitatis Venetiarum Advocatores Communis nuncupatos, contra quoscumque Clericostam Saeculares, quam Regulares cuiuscumque ordinis, etiam in sagris ordinibus constitutos, aliasque Ecclesiasticas personas atrocia delicta in eadem Civitate, dc Dioecesi committentes cuin eruentu dilecti filii pro tempore
Venerabilis Fratris Patriarchae in spiruiualibus Vicari, Generalis, procedere, illosque culpabiles repertos pro modo culpae condemnare, &punire,mediam tibias consiliis X. contiueuerint, dc in possessione, seu quasi procedendi, comdemnandi, dc puniendi huiusmowi su rint , cum iEL record. Sixtus IV. Innocentius VIII. Alexander VI. dc alij Pontifices Romani praedecessores nostri per eorum literas eidem pro te re Vicario, dc examini, dc processis per eosdem Iudices faciendis assistere, dc interesse derire mandauerint. Nihilominus dilectus Filius modernus Patriarchae Vicarius in spiritualibus Generalis, de sorsan alij Iudices Ecelesiastici istius Ciuitatis, ex eo quod de aliquo Privilegio Apostolico ex di
turnitate temporis sorsita consumpto, dc deperdito, aliterque per immem rabilem obseruantiam, dc consuetud, nem huiusmodi non constet, examini, et processibus praedictis interuenire r culant ictosque delinquentes per Ii
dices praedictos puniri, dc debith cast gari impediunt , propter quod Cleri- cis , dc Personis istis audacia tribuit delinquendi, variaque, dc frequentia
delicta committuntur, dc excitantur, dc quamplurima mala exempla. incon. uenientia, perturbationes, de scandala
subsequuntur. Quare nobis humilitet supplicare fecisti ut Iudices saeculares praedicti contra Clericos, dc personas
huiuimodi, prout hactenus, ut refertur, consueuerunt procedere, eosque pro
delicti qualitate punire , dc castigate valeant, ac Vicarius, dc alij Iudices Eoclesiastici praedicti examini. dc questio nibus praedictorum Clericorum, Noestrorumque praedecetarum dictarum
literarum tenore interuenire debeant,
aliasque opportune in praemissis prouidere de benignitate Apostolica dignaremur . Nos igitur, ne quod circa hoc tanto temporis spatio, suit lauda biliter obseruatum. quod non, nisi C. nonicum principium habuisse praesimmitur, infringatur, sed in suo robore
ermaneat, prouidere inconuenient,
iis , dc scandalis huiusmodi obviare,
tuisque , dc istius Domini j precibus
quantum in Deo post inius annuere volentes, volumus, dc Auctoritate Apostolica concedimus, dc ordinumus , quod Iudices saeculares praedicti,
nisi per Vicarium, oc alios Iudices Eo
118쪽
cIesiasti os in procedendo praeuenti
fuerint contra Clericos, & Ecclesiiastrucas Personas huiuimodi, prout hactenus a dicto tempore citra consueuerunt procedere, illosque, prout criminis, dc delictorum qualitas exegerit . condemnare, punire, dc castigare pos- sint , dictique Vicarius, dc alij Iudices praedicti sub poena excommunicati nis per eos, nisi astiterint, dc interfuerint, incurrenda, egamini, dc processivi huiusmodi assistere, dc interesse debeant et, mandantes propterea in virtute. .anctae obedientiae sub praedicta excommunicationis poena Vicario, sic alijs Ecclesiasticis Iudicibus praedictis,
ne Iudices saeculares praedictos contra consuetudinem immemorabilem praedictam,& aliorum praedecestarum nostrorum literarum praedictaru, dc pr sentium nostrarum tenorem quom .' dolibet molestent, vel impediant, nec aliud in conualium facere praeiumant, scd examini, dc processibus huiuimodi quoties, de quando a dictis saecularmous Iudicibus vocati tuerint intereste, et assistere omnino debeant. Decer-ocrates ita, dc non al: ter per Clericos, dc personas de praesenti pro grauibus, dc atrocibus celictis huiuimodi per eoidem Iudices detentos, ct carceratos iudicari, dc definiri debere, ac irritum , dc inane quidquid iccus luper his a quocunque. vel ignoranter,vel scienter contigerint, attentari. Non Obstantibus praedictis dc consuetudinibus, Ec ordinationibus Apostolicis caetericque contrarijs quibuscumque. Volumus autem, quod ubi pro delictorumi atrocitate sanguinis poena adiungendatore t degradatio, quae alias procedere debet secundum formam Iuris omniano procedat. Datum Romae apud Sanctum P trum sub Annulo Pitcatoris die et .
Octobris is a. Pontificatus nostri
honor isserendus, ct agnalia Pr Mia
A Libi Prudentiae Epistonalis obrua
tibus obiectum est d,scrimen ali-Sod inter doctrina Theologicam, de anonicam, cum Theologia ratione suorum principiorum, quae nituntur lumine reuelato, dc ratione obiecti, quod est Deus, dicatur esse in altiori ordine, quam doctrina Canonica, dc ideo magis aestimanda , at si agatur de honore , quo ad praxim deterendo utriusq, doctrinae professoribus, quem admodum a iure videntur eadem priuilegia concessa Theologis, dc Cano-nistis, sic videmur ab Episcopis esse concedenda; in iure enim Theologi , dc Canonistς aequiparantur,oc pro Vno, dc eodem iubiecto intelliguntur., dc
quod conuenit uni ex aequiparatis, dc alteri conuenit, ut habemus in l. i. f. de legibus, Cbι Bartol. dc caeteri DD. ut cria habemus in Gug. nonic.cV.Ffiscimam.
O alibi ; aequiparatio enim operatur quod ide iudicium fieri possit de uno, ac de altero, quod etiam intelligenduest quo ad honores, dc priuilegia personis concedenda. Quod vero Theologia, dc Ius Canonicum aequipare
tur in Iure, habemus clare ex cap. cum
de diuersis de priuilegiis in α ubi ijsdem priuilegijs este decorandos Studentes Theologiae, Et studentes Iuri Can nico statuitur; quod etiam habemus
ex cap. per specula de magistris, O ex cap. licet vobis depraelend. , unde satis constat non esse reuocandum in dubium apud
Episcopos, quod Theologi, dc Canor Κ a cistae
119쪽
praerogatiuae, ac propterea ijidem non sint honoribus insigniendi. Quae doctrina est etiam amplectenda a prael tis Regularibus, apud quos nullum de-het esse discrimen in collatione gra
Iidem quoque honores isserendi ab Disivit Theologis, canon is ct quibusumque
DVbitandi locum aperuit in hac re Prudentiae Episcopali quaeda doctrina quam tradidit VatqueZ in Praefat. ad illust. Controuersias num. I 27..ubi docuit Doctores actu legentes esse prinserendos actu non legentibus, eo quod quaecumque d gnitas cum administratione dicitur semper maior dignitate sine administratione ex l. 2. cap. Ut dignitat. do, Sc. ad quam Socin. Sc. Qua tamen doctrina non obstante ijs. dem omnino honoribus, ac priuilegijsese cumulandos ram Doctores Theologiae . ac Iuris Ciuilis, & Canonici, actu legentes, quam non actu legentes , dummodo occupentur in aliquo exercitio suae artis, siue publice disputando, siue patrocinando, siue consulenoo , tradunt pler que apud Paiqua- Iig. Moral. Iurid. 8., ea potissimum ratione ducti. quod honores, & priuilegia conceduntur a Iure Doctoribus actu legentibus, quia exercent munus suae artis , &.facultatis in beneficium commune, ita ut causa finalis sit muneratio personarum , quae se exercent in bent ficium communitatis; cum vero actu no legentes et talo possint qu
quou. Odo Putando , coniciendo, aduocando eiusmodi beneficium publicum promouere,ipsis quoque erunt honoris priuilegia concedenda; quae sane doctrina ab Episcopis amplectem da est, cum magis faueat bono con muni , maxime quia Do exercentes aliquem actum , vel aliquod munus suae facultatis dicuntur ipsi quoque habere dignitatem cum aliqria admin, stratione, & in hoc esse caeteris aequis
parandos quidquid dicant aliqui in
VIus doctrina, siue opinionis itiam probabilis, quint contra sylum Curiae Romana ab Epimpii non permittendus .
Q Tyjus Curiae Romanae tam in Iudi,
O cialibus, quam in Gratiosis a Pr dentia Episcopali ubicumque Terrarum seruandus est, cum talis stylus i ciat ius , S lςgem, & mentem Pontimcis declaret. Quoniam vero non raro contingit in eadem materia varias tim
surgere doctrinas , & probabiles opiniones, praesertim in gratiosis, quales sunt disipentationes,& beneficialia omnia, hic videndum est,an liceat Episcopis admittere doctrinam aliquam, &Opinionem probabilem, quae sit contrastylum Curiae Romanae; videtur namq; doctrinae. & opinionis probabilitas in omni casu admitteda,ut docent plures Theologi Morales. Nos tamen indu bitanter asserimus in ijs. quae dependent a sola voluntate Pontificis esse tantum eam doctrinam, & opinionem amplectendam ab Episcopis, quae est secundum stylum Curiae Ronaanae, re Iatio est, quia ea tantum doctrina est amplectenda, quae supponitur vera, sicut illa temper resicienda, quae suppo-mtutialsa, scd sola doctetina iecundum
120쪽
tum Curiae Romanae supponitur vera, cum sit coniuncta cum voluntate
Papae, quam declarat stylus, &c. ergo haec sola doctrina erit amplectenda. α opposita reijcienda tamquam falsa, ut cmuncta , imo contraria Pontificis Voluntati , voluntas enim Pontificis declarata per stylum est illa, quae paritveritatem in gratiosis de beneficialibus, quae pendent immediate ab illa suprema voluntate ι & haec doctrina, praeter Iuristas plures quos citat Pas quali g. Q sorat In id. is . inuenitur citana pati m apud Canonistas, dc praecipue apud Loiter. de re bene Gi p. a sit On 69.
M apud Rotam in pluribus decis coram Coccino, ct coram M ertino , cst coram
puteo . Quod vero stylus Curiae Rom. .nae faciat Iusaron est vertendum in dubium, cum id habeamus saepe in Iure Canonico, praesertim in cap. Quam graui de erimine falsi, ct in cap. Ex luteris de Constit. ct ex Dia sepi mi cora cressent. O coram Veralis 3 Ex quibus conclud tur doctrinam, dc Opinionem, quae est contra stylum Curiae Romanae eme contra Ius, dc conseqfienter contra rationem,& veritatem,nec posse ab Episcopis amplecti.
Neque admittendus ab Disiopis k ut epistinis probabilis pro calidanda aliqua dispensatione . cui deficiat qualita , qua - -- His Curiae Romana sit exprime a insupplicatione.
SV eriti plerumque ne dum Prudentiam Episcopalem in agendo, sed etiam doctrinae vetitarem probabilis opinio in cenis casibus, S in aliqua materia; non quia sequens probabilem Opinionem dicatur male, yel irrationabiliter oretari, scd quia ipsa opinio
probabiliri quae verξ talis est in pluribus casibus, desinit esse talis in aliquiabus , in quibus certitudo bene operandi pendet a certa voluntate disponentis de tali Dperatione; quorum unus esset, si quis dum sibi constat de certa voluntate Pontificis,quae semper declaratur, dc conlarmatur stylo Curiae Romanae, vellet uti opinione,vel doctrina tollente talem certitudinem; quod eueniret, si desectui conditionis, vel qualitatis aquς erat necessiario exprimenda in sita plicatione Pon: ificis, iuxta stylum C riae,vellet supplere sua opinione probabili, vel aliena ; is enim agens contra talem stylum , ageret etiam contra voluntatem Papae, quae conformatur tali stylo,dc sic temper male, dc improbabiliter ageret, quia ageret contra certitudinem voluntatis Summi Pontificis, ec sic induceretur etiam inualidiatas obtentae dispentationis, cum illa dispensatio esset sine voluntate conce dentis, ut satis ex se patet , dc demonstratur etiam a Palqualig. siti sorat. Iurid. 18 . Veritas istius doctrinae ex Iure Civili, ubi eandem sequuntur plures Doctore, ab ipsis citati. Ex qua doctriana colligitur primo quamlibet di pensationem, in qua non fiat mentio qualitatis exprimendae ex stylo Curiae Romanae, ne dum nullam esse pro soroexterno , scd etiam pro ibro inter no Conscientiae , quod non admi
enim nullitas proueniat ex desectu voluntatis Pontificis. quae dat totum esse dispensationis, deficiente tali voluntate, corruit tota dispensatio, nam Voluntas Pontificis iniendit solummodo disipensare more solito, dc stylo Curiae
Romanae . Secundo deducitur, quod fit nulla dispent alio licet ex ignorantia non sit expressa qualitas. quae erat exprimenda,nam ignorantia excusat tantum