Leges prudentiæ episcopalis ad optimum ecclesiæ regimen indictæ a Iosepho Maria Marauiglia episcopo Nouariensi, &c. atque beatissimo patri Innocentio 11. ... dicatae

발행: 1678년

분량: 456페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

perium Diana p. '. tract. 2. resolui. I 36. Bordonus decis Miscet. I 29. Antones.

.7. Pasquali g. supracitatus, & alij, qua-Propter ego quoque existimarem eius modi mutationibus,& translationibus non esse ab Episcopis contradicedum, maxime quiaDecreta Clementis VIII.

genda sunt tantummodo de noua er Dione, per quam recipitur de nouo aliqua Relisio in aliquem locum , ut constat ex fine talium Decretorum, ne Filicet una Religio inferat aliis traiudiciu m M ad suistentationem; ex quo fine iniungitur Ordinari jς locorum examen, &' maturitas in talibus licenti js concedendis, dc hic finis cessat in sola mutatione Monasterii in eodem loco . Neque obstat Concit Trid.Jega a p.ri reformis nam ex hoc solum requiritur licentia Ordinati j ad erigenda noua Monast ria, non ad illa commutanda, aut trano serenda in eodem loco, vel in eadem Civitate. Seruanda est tamen semper' requisita distantia inter unum, & aliud Monasterium, & cauendum est, ne ex vicinitate unum inserat alteri praeiud Cium , super quo vigilandum est ab Episcopis, ut obieritentur Decreta Pontificia , dc Regularium Privilegia, quς etiam semper consideranda sunt in am- Pliatione, oc dilatatione Monasterio

rum.

Non quacunque hospitia Regularibus

Irmittenda.

IVxta Bullam Clementis VIII. in qua .

dii ponitur non possc ordinario, t cultates, & licentias impertiri Regularibus ad nouos erigendos Conuentiis, cuiuscunque Ordinis sint, ctiam in lincis propriae iuru dictioniS, nisi vocatis.

& auditis superioribus aliarum Relisionum in ijsdem locis existentium snaecque omnia cum eo fine prςcipia tur, ne unus ordo praeiudicium inserat alteri, videtur etiam sequi, non posse, nec debere Episcopos ita facile hospitia Regularibus concedere, cum etiam ex aliquo hospitiorum genere pos sint alij Regularcs detrimentum tentire , dc d mnum pati , ut essent illa hospitia, in quibus Regulares h berent Campanas , dc publicas Ecclesias, in quibus Missas celebrarent, α

Sacramenta administrarent,& eleem molynas quaererent, haec namque certum est, quod possunt masnum praeiudicium afferre, dc talia hospitia pro Monasterijs habenda sunt, ut notant Leetana V. Monasterium n.6. dc Cespedes

de exempl. Regul.cap. I. dub.6. n. I. Verum

tamen est, quod sistendo in vera hospiatij significatione, quod importat habitationem per modum transitus, ex regula Iuris, talia hospitia sunt Regulariabus permittenda, nec pro ipsis est nocessaria Episcoporum licentia,cum t Iia hospitia non habeant rationem Monasterij, ut constat ex doctrina plurium Iuristarum apud Lauret. de Fraim chis qu. 3. quidquid dicat in contrarium Panormit. in cap. Monasteria de ira, O honest. Cleris. qui docet omnem Mon chorum stationem appellari Mon .serium, quae tamen doctrina est intelligenda tantum de firma Monachorum statione, non de illa, quae est per m dum transitus , quod scite aduertit etiam Riccim in tua praxi decis 63 2.1ol. 699 dc Pasqualig. in aduit. ad Laure de Franchii, ubi citat alios DD. plures ita lentientes de hospitiis.

132쪽

PRUDENTIAE EPISCOPALII

. LEX LXVII.

Ad pHlicas Processiones coeandi, ct etiam compellendi ab uiscopi, tam Clerici cicares, Pi in Regulares exempti.

FAciunt discrimen plures Doctores

inter exemptos , & priuilegiatos Clericos, siue Saeculates, siue Regula- .res, & ideo licet Trid. statuat cap. I 3. Regis an Se . 27. cffc vocandos, Sccompellendos ab Epii copis omnes exemptos, etiam Monachos, volunt tamen excipi Pritulegiatos, dc qui jn lirbetiori clausura perpetuo cluunt. Praeter cos, qui vivunt in strictiori Clausura, de quibus C presse loquitur Concilium Trid. excipiuntur omnes Privilegiati Re larcs, quos restri Bordon.

in Consi. . si lutari tota. I. dc Naua par a. bbi ae processionibus . Nomine vero

procellionum, quae dicuntur publicae, veniunt illae tantum processiones, quς fiunt ex caula publica, ioc quae sunt m- dictae ob honum publicum, quod raim at totam Civitatem , additis proces sionibus Corporis Christi, Litaniarum,ctc., quae ex suo genere dicuntur pu-bIicae . ad differentiam illarum, quae di- Ciantur priuatae, dc quae sunt ex causa priuata ad quas non possunt compelli degulares, neque exempli. Notat ta

men Campani l. rubi c. II. ιι i . PS.

ni m. II 8. dc cum ipso Pordon. in Conse LMgular. Resolat. 7. nu . I 34. ad nullas

Procelliones posse cogi ab Episcos scos Regulares, & exemptos, qui ex consuetudine no iolent accedere, cum sic fuerit declaratum a Sacra Rituum Congreg. Sic nec posse cogi Regulares ad processiones, quae fiunt Indulgentiarum intuitu, cum haec non sit causa publica, sed priuata, honor nimirum Ecclesiae, quod etiam in dicitur de processionibus, qΠae fiunt pro

oratione Quadraginta horarum , & si libus. Ad Processiones igitur dumtaxat publicas modo explicato possit ni ab Episcopis vocari,& cogi Regulares,& exempti, ut habemus in Trid. ubi

supra. Si tamen Regulares vltra medium milliare distarent a Ciuitate, non possent compelli, quia non cenietur Ecclelia cum tanto incommodo eos Obligare, & vere nimis onero ius esset accessus, quod etiam referunt decisumo S. C. Piasec. Ugolin. Barbos. Nauata Cespes. oc. alij apud Lauret. dc Franchis in Controuers inter Episcopos, 'Miulares . Tunc vero ibi uiri tene

tiri Regulares accedere ad procelli nes publicas, quando Episcopus personaliter interuenit, vel saliena interue- e deberet, nisi esset aliquo impediamento praepeditus, hoc enim inductitur a Iule veteri, quod siem per intellia gitur declaratum, & confirmatum a 'Iure nouo Concit. Trid. nisi aliquid in contrarium constet expresse.

LEX LXVIII.

In Processionibus publicis controuersiae omneade praecedemia ab Episcopis dirimen

omni amota appetiatione.

D remouenda in publicis procei- sionibus lcgndala. quς frequentissime sulcitantur ex Praeci dcia: ia piae-s impia , tum in Saecularibus, tum in Regularibus, Concit. Trid. GV IS. de . Repular. s. 2 . tribuit Episcopis iacultatem ab lolutam ad eiusmodi Praecedenti e colatrouersias omnino tollet da S, vel componendas, ne in re tam sacra, ac Religiosa suboriantur scanda- la, neqLeest nece sic, ut actra scandala ἀsui citentur, sed satis est, ut pollini iu-icitari, adiitque scandali periculum, adbi Loc

133쪽

hoc, ut Episcopi utantur saeuitate a

Concilio concessa, quod ex Sententia ultorum docet Pal qualis us in adius. ad Lauro. . stante autem Constitiati

ne Gregoiij XIII sub die aue. Iulii Amno lues 3. quae incipit, Exposcis Pastoralis, debent illi Regulares praecedere , qui prius in loco, bi degunt, sua Monasteria fiandarunt, quod tamen intelligendum est tantum quoad Mendicantes 3 non quo ad alias Religion , ut notauit Ualenauela Consili. i. n. 78. , & ideo illa Constitutio non intelligitur cael ras Religiones assicere. Quoniam v ro post memoratam Constit. Gregorii XIII. plures suboriae sunt controueisiae de praecedentia inter Regulares, S. C. Episcop. . & Regular. die 3o. Ianuarii I, 93. Summo etiam Pontifice adpro-hante, statuit quod in futurum circa Praecedentias id adamussim seruaretur, quod seruatur in Urbe Roma, sic t

stante LeZana M. Praece ntia num. 6. ubi etiam affert ea, quae obseruantur Romς circa talem Praecedentiam Post haec tamen eadem Sacra Congr. , non

obstante Bulla Gregorii XIII. statuit

. quo ad Praecedentias esse seruandam consuetudinem cuniscumque loci, noObstante quod contrarium struetur in Vibe Roma , in qua re censeo ego multa posse Prudentiam Episcoporum arbi trari stante iacultate ipsis a Concit Trita concessa

Paniendi ab Episcopis Regulares delinquentes

extra claustra.

AI tercantur in hac re de mente

Concilii Trid. Doctores , quo modo sint intelligenda illa verba an cap. 3. de resor.st f. 6., quibuS exprimitur, Regularem degentem extra Monast

tium debere puniri ab Episcopo loci,

tamquam a Delegato Sedis Apostoli. cae. ii deliquerit, volunt enim aliqui hanc Concilii Constitutionem esse de

eo tantum intelligendam,qui habet evtia Monasterium habitationem per. manentem , cum Verbum duere signi, ficet permanentiam , non vero de R gulari, qui tantum per aliquot dies recreationis caula, aut ex alio aliquo tuetulo extra Claustra moraretur; breui enim ad Claustrum reueriurus no ceta sttur abesse iuxta l. postliminiam s.ca' tiris, α ι. Nihil, f. dae Capr. ct Postimo.

reuer. , & etiam iuxta veterum Canin

num doctrinam quam videtur probare idem Trid. cap. I. de re str. fessi. 23. ad mittens pro breui absentia duos, vel tres mentes. Sic non dicuntur lacum dum aliquos permanenter degentes extra Monasterium, qui moram di turnam trahunt ob negotia Monast

rij, vel Religionis, nam isti habendisiunt pro interessentibus, ex cap. venda curis. non resid. in 6. ubi statuitur,

quod absentes pro Ecclesiae suae utili, tale habentur pro praesentibus in ordi, ne ad percipiendas distributiones; quibbus extra Monasterium degentiora neque addi possunt illi, qui habitant in Grangijs aut locis adnexis Monasterio, nam hi quoque habentur pro praelem tibus, iscundum doctrinam multo P

α Barboc de potestate Episcopi istic.

Ios. nu IT. AGaaerendo iSitat doctii, nis eiusmodi videtur Epii pos non posse punire Resulares delinquentes extra Claustra, si non sint de numero degentium, siue permanentium,Vt cxplicat Concit. etiam Pas qualigus apud Lauret. , qui docet nec obstare Dccr tum Sacrae Congregat. datum sub die 26. Nouemb. 1626. ubi dicitur cile

134쪽

mentem Concili, quod Episcopi possint punire omnes Regulares delim quentes extra Claustra, etiam eos qui permanendi habent a suis Superioribus legitimam facultatem . Haec omnia, licet cum fundamento tradantur a Doctoribus, usu tamen, dc praxi inolevit

apud Episcopos omnes, quod pro Repularibus delinquentibus extra Claustra relaxentur capturae in ordine ad

talia delicta perpetrata, quod satis indicat Episcopos habere ius puniendi

Regulares delinquentes extra Monasterium, licet non degant permanen ter, nam Resulares capturare est species punitionis in delinquentibus, dc dicit iurisdictionem in Episcopis capturantibus. Quaenam vero conditi l ries requirantur ad exequendam inte-

zram punis ionem ea dicendis in Lege inquenti patebit.

LEX LXX.

P iendi ab Episcopis Regulares delinquemus extra claustra, non Iure abstato,sa timitato.

LImitatur in hac re Episcoponam

Ius in Regulares per quasdam co-ditiones,quae exprimutur in ipso Con. cit. Trid. de re ori cap. I .sest..ultima de

Retularibus, ita qu0d non possint Episcopi Regulares delinquentes-extra Claustra punire,nisi illis conditionibus interuenientibus , posito etiam, quod degerent intra Claustra, intra quae v dentur non esse Episcopis subiecti; quarum prima est ut delictum fiat e

tra Monasterium: Secunda, ut des, ctum sit notorium: Tertia, ut generet scandalum : Quarta, ut praecedat instantia Episcopi apud Superiores, ad hoc, ut ipsi puniant delinquentes . Quinta. , It terminus punitionis ipsis Superioribus ab Episcopis praefigatur,

quo termino elapso, dc effectu non secuto, veniant ipsi Episcopi ad punitio.

Dem , ita tamen, ut omnes istae condi tiones debeant copulative concurrere,

vi possit Episcopus siuo Iure procedere, nam in illis omnibus copulative lumptis praescribitur a Concilio forma seruanda, quae consistit in indivisibili, &si quid ex ipsa deficiat, tota corruit, dc deficit, dc sic deficit etiam funda mei tum Iurisdictionis concessae Episcopis: Non sunt tamen censendi Regulares subiecti punitioni Episcoporum, si d linquant in Ecclesia propria, quia haec.

licet non dicatur Claustrum gram atticalirer, dicitur tamen Claustrum sotam aliter, ut quid necessitio adnexum Claustro, nam Regularis ingrediens Ecclesia ni non dicitur egredi Claustro, nec debet petere licentiam a Superi

re , quemadmodum tenetur, quando ,

egreditur e Claustro. Addo mentem

Concilii esse, quod possint puniri ab Episcopis Regulares delinquentes e

tra locum exemptum, Ecclesia autem Regularium ita est exempta, sicut M nasterium, imo longe magis exempla. An vero debeat constare iuridice Epiruscopo delictum Regularis esse notorium,& scandalosum,hoc nondum statutum est apud Doctores, nam aliqui

negant, aliqui assirmant, ili verior doctrina est si cere notorietatem mir

iudicialem ipsius delicti, ob quam non possit Glictum tergiversatione operiari, cum Episcopus non habeat iurisdictionem ad capiendam iudicialem informationem de delicto Regularis, nisi post factam instantiam de punitione Superiori Regulari, quo negligente, tunc solum potest Episcopus iudiciali- er ad punitionem deuenire quod satis constat ex eodem Concilio.

135쪽

Regularibus a Rregiona eiectis non permiselenua ab Episeopis ciuenai liber M.

R Ttenta Bulla Vibani VIII. Re

lates Omnes per tuos Superiores eiecti a Religione tenentur se praesentare coram Episcoso loci, seque subi j-cere illius obedientiae, & viuere ad ipsius nutum ; idque decretum est, ne liberam vivendi licen iam habeant sisene lege, & sine Superiore, quae doctrina habetur etiam apud Nauarr. ex GNon icatur II. qu . u. 3 . apud in nocent. ex c. Cum diutius a. n. ι de Priuileg.

apud Hollicias. ex cap. Quod Dei de sata

Monachorum, γ' apud Io. Andream ex clementan. I. eodem rami. Ratio est

quia per eiectionem disset intur quo litomodo contractu perq; rem ReFularis erat acceptatus tamquam filius Religionis, & tamqua pars, Vel membrum ei uidem . & ideo non intelligi -

tur amplius Religioni Iubiectus, sed ut Clericus Clericali habitu indutus intelligitur iubiectus Episcopo, quod tamquam certum sqpponitur eae illo Decreto S. C. de eiectis, ch. satis S. I.

x ubi expresse eiecti a Religione obligantur ad deserendum hasitum Cleria calem , & ad te iubijciendum Ordin rio loci. Non conueniunt aute DD. in assignanda ratione , unde proueniat haec Obligatio in eiectis se sibi j iendi Ordinari js, aliqui enim volunt prouenire ex Obedientiae voto prius emisso, alii Vero ex puro praecepto Pontificis, xςi s. Congr. quam opinionum vati tatem nolo hic in examen adducere, cum de hac re nihil intersit, siricit

, ejecti a Religione sint Iub aliquo S

LEGES

periore. An vero elem cessent omniano a Regula Religionis, atque ab omni ipsius iuri ldactione eximantur tamquam membra Omnino au illa, & separata: non auderem hanc omnim dam separationem omnino admittere, cum potius sit velut separatio non t talis thori, Ied totum quo ad colla, tionem, & hanc doctrinam teqtiuntur multi Din. cum Palquali g. in addit. ad Lau ei. qu. I. non enim eiecti per se tentiam expulsionis eximuntur omnino a Iure Religionis, quod habet, &retinet in eoidem, cum ex cu . de Regular. Gregor. IX. praecipiat expreMeiectos a Re igione ectet annuatim per Superiores monendos, ut redeant emta

dati ad Religionem , talua ordinis di sciplina, quod habetur etiam in D Creto supracit. de ea ectis, & Apostatis,& hoe non haberet locam. si eiecti ei-sent totaliter a Religione exempti. Id etiam confirmatur ex communiori doctrina contra aliquos DD. Oppositum opinantes, qua traditur eiectos tamquam incorrigibiles a Religione, teneri se corrigere, & emendare, &semper connici, ut denuo in Religi nem recipiantur, cum in ipsis non cesserit votorum vincula , ex quibus, Ut Religiosi, semier tenentur in statu; γfectionis proli rere, & durantibus votis durat hec obligatio proficiendi, ita sesetiente D. Tho m. a. a. qu. 18 . Nec Obstat, quod per eiectionem inteli,

gantur iam extra communionem di.

sciplinae Regularis; hoc enim est petaccidens, & solum ad tempus, donec resipiscant, & se ex obligatione, quam gerunt in votis tandem corrigant, di ad vitam perfectam redeant, quam iaReligione promiterunt.

136쪽

PRUDENTI

LEX LXXII.

Facta eiectione Re utarium inquirenda ab Episcopis causa eiectioni1.

AD praescriptum Pullae de eiectis

cum debeat Ordinario loci ratificari te citentia ex pullionis, certum est, quod non tacta hac notificatione a Su-Periorious, si eiecti extra Religionem vivant. inquirendum cst ab Episcopis, Cur ita vivant, di consequenter talis modi vivendi causa inquirenda est. Neque obstat huic indagationi facieneae ab Epii copis Regularit xemptio, quia in noc Eeii copi dicuntur uti Iure suo, cum ad ipsos spectet vigilantia la-Per Omnem uatum Clericalem, Quem tunc profitentur etiam eiecti, quidquid dicat in cotrarium Pa squali g. iii Ad sit.

contra Lauret. qu. 3. possunt enim multi, Regulares 'iuere extra Religionem ex dolo non tamquam eiecti, neque scr-1raris solitis circumstantijs , unde Epis. Copis remanet onus, saltem tamquam

Delegati a Sede Apostolica,inquirendi supra tales Regulares degentes extra Claustra culpabiliter. Vcrum tamen est , quod non licet Episcopis examinare, oc recognoscere caulas expulsi nis iam examinatas, & cognitas a Surerioribus Religionis, quia iste actus vere imponat.iurii dictionein, dc superioritatem lupra Regulares, quam non habent Episcopi, nili in certis casibus , cum Regulares sint exempti a Iurisdiactione Ep scoporum . Si tamen agatur de Regularibus iam eiectis , & ie- paratis a Religione habitum Cleric leni defcrentibus, vere Episcopi supra iustos Iurisdictionem habent, cum ipsis subdantur per Constit. Pontificias, ut dictum est . Non possunt autem Epis

copi o Maio Re uiates eiectos ad

obicruandam Religioni, Regulam, iam sint ab illa separati, dc qui non

sentiunt commodum Religionis, neq; debent sentire incommodum. praescrtim cum intentio se obligandi ad Oo- seruantiam Regulae suerit in ipsis pro Religione tantum, non extra ipsam Ilicet aliqui DP. tradant post : Regula. res obligari ad illam Regulae oateruantiam . quae est compollibilis cum corum statu. De obligatione vero in Regularibus eiectis ad obseruantiam Votorum,& ad recitationem ossicii, diuersimode opinantur DD. nam plerique docent tales eiectos e me obligatos, dc posse ab Epii copis compelli adytrumque, supposio, quod non sint in sacris , dc q.iod adhuc aliunde non te neantur. Alij vero plures volunt extra Religionem non esse obligatos, neqa poli: obligari, cum vota non obligentvltra intentionem vox entis; Regulares enim electi non intendunt se ad vota obligare, nisi pro Religione, dc ut vere Religioli, sicut etiam intendunt se obligare ad Cliorum. quamdiu sunt

in Religione, quae Doch ina, licet sit

multorum, mihi non placet, cum Vero Regulares eiecti non soluantur votis, nec vinculo prosessionis ex parte liti, cx qua tenentur horas Canonicas r citare.

LEX LXXIII

Non euictuique Regulari etiam prasintato, .cridoneo concedenda ab Epis is conesonandi facultas .

Id ivr Trid. As. S. cap. de reformlegem Episcopis indicere, ne R

gularem idoneum praesentatum a manere praedicationis repellant, aut sine causa sius Pendant,quod etiam ex deo io S. Congr. a2ud Gallemart. statutum

137쪽

94 LEGE s

tesertur, ut testatur Pasqualig. in addi. rum Superiorum ob aliquod Religio

M Lauret. qu.6. qui etiam docet non nis negotium,isti non comprehendun-

posse Episcopos suspendere Regulares tur a Concilio , debent tamen Episco- Concionatores pro libito, & sine cau- pis semper exhibere licentiam suorum fa, maxime si praedicent in propriis Superiorum. Neque admittendi sunt Ecclesijs, pro quibus supponit ipse non eiecti a Leligione , id namque prohi- esse necessariam Episcopi licentiam, betur Episcopis a Sixto Quinto in sua quae tamen doctrina est contra plures Constit. quae incipit, Donnini Cmuerseo alios DD. citatos ab ipso Pasiqua ligo Eecusia; esset enim valde indecens , eodem loco. Quidquid sit de hac con- quod qui non corrigunt seipsos adtrouersia, quae ex dictis a nobis in supe- emendationem, permitterentur alios riori lege facile dirimitur; statuendum corrigere ; atque ob id etiam in Comest Episcopos non debere facultatem stitui. Urbani VIII. remanent suspensi, Concionandi impertite nominatim ii, ne possim Missam celebrare. spensiis, & interdictis, licet enim actus

Concinnandi sit actus disparatus ab aliis L EX LXXIV.

exercitjjs Sacramentorum , & conloquenter talis actus non dicatur conti. Ab Episcopis non admittendi ad C. Ainea neri inter alios actus prohibitos per ius- 'gulares pandaros, a u ex stoica pensionem, vel per interdictum .ut Ici- notom in peccato mortali th notant aliqui DD tamen Valde inde- .

Cens esset publice interdicto suspenso, W X Leone X. in Concis Laterari.

vel excommunicato permittere Cili- D ut constat ex Bulla a Mom. I. Bussa cium concionandi, & ex hoc max, supponitur , quod Regulares concio mum scandalum posset oriri in Eccle- nantes absque licentia tuorum Supc-sia. Neque ijs concedenda est ab Epis riorum peccent mortaliter, & etiam copis concionandi facultas, qui non incurram excommunicationcm pap docent necessaria ,-conducentia ad Iem ; unde sequitur eiusmodi ite gula- salutem iuxta Trid. Af. . cap.2. de reseri tibias non sie ab Episcopis concedica quo Concili j Decreto non videntur facultas concionandi; cum enim exe r oile excusari S mortali Concionat ' citium concionandi dependeat ab res illi, qui scurrilitatibus dediti sunt 3 ebedientia,ad quam tenentur Regul hi namque potius inimi ad risium tra- Ies, certum est, independenter a V hentes,atque ad com dias, qua Orato- luntate suorum supellorum conci res sacri ad verbum Dei,& ad salutem nantes agere contra obedientiam de- prouocantes appellandi sunt; neque hilam ..An vero concionantes in statu satis est scurrilia ad seria conuertere, . reccati mortalis peccent mortaliter, quia nunquam sint facienda mala, Qt eus non est hic dii cui tendi locus, lunt enim niam Pona. Neque admittendi sunt ab pro Niraque parte Doctores qui tamen Episcolis Regulares ad concionaim omnes conueniunt, peccare mortalicum, u degant extra Claustra, * extra ter, si adsit publicum scandalum, de Obedientiam suorum Superiorum; hoc conicmptus; ex suo insertur Regul enim prohibetur Episcopis ex eodem res,& alios publice scandalosos aicen-Trad. i. e. si tamen Regulares mante. dos esse a munere praedicandi, cum tum extra Claustra cum liccntia tum in eorum Oiciplum Dei verbum red-

datur

138쪽

pRUDENTIAE EPISCOPALIS. se

datur contemptibile ; tollenda enun an praeter praesentationem requiratue omnino est ab Episcopis irreuerentia licentia ordinariorum, quae disti cultas in hoc munere,oc contemptus, dc iniu- Oritur ex ipso Tridentino,nam Concilria in ipso verbo Dei, ex qua Doctrina AC. F. de reor . videtur tantum requir sequitur, neque infames, tam infamia re, qiod Regulares in propriis Eccle- facti quam in iamia uiris esse admitten- sjs Concionaturi, se praesentent, dc be-dos,idque ex Constit. 10. Vrbani VIII. ncdictionem petant, Sc nihil aliud; ad apud Peterin. 'de Primi. regulari cum id disturentiam Ecclesiarum alienatum. sit valde indecens, q'od etiam notatur in qaidus idem Concilium praeter pigis cap. Probieros dist. o. ubi pariscatur sentationem, dc benedictionem, vult praedicare cum celebrare. Vesum ta- insuper, quod obtineant ab Episcopis inen est, quod si cit et purificata insa- concionandi licentiam; ut patet in ea-mia per Publicam poenitentiam pem dcm Asncap a. unde deducunt multi actam docent communiter D D q iod DD- citati a Pasqualig. ubi supra, fuimin hoc casu poissint admitti, quia tunc Cese Regularibus ad concionandam itisipponitur scandalum deficere dc con- Proprii, Ecclesijs,ut benedictionem pe- temptus verbi Dei; dc hac obseruatim rant, etiamsi non obtineant, Sc contrane procedendum est cum Apostatis, dicantEpiscopi,neque aliam licentiam quibus, nisi exc derit memoria Apost Ordinariorum re Iairi. inae tamentiae, si Derit publica, non est conceden- doctrina mihi nunquam placete potuit da facultas concionandi, tametsi poe- cum ex Trid.; . 24. cap q. de resor. ex. nitentes actu sint. Plura alia de hac prcsse habeamus, neminem posse siue materia Canonica extant apud Pasqu, saecularem, siue regularem in proprijs, Ig. in additi ad Liriret. D. 16. Vel alienis Ecclcsijs praedicate Episco- j: PQ contradicente, cui concordat etiam

L EX LXXV. Constit Gregorij XV.in qua statuitur.

neque Regulares in tuis Ecclesiis posse Nση permittenda a Disiopis facultas rem praedicare sine licetia Epiicopi, ut lcgccis πάι Regularibus etiam in proprσι ta iacile patere potest, quidquid in co-Ecclasset, absque praeuia pra Diri traiiudicant illi Do prcei . cum Paruriose, ct licentia obtenta . quali g. mordicus sustinente, posse Re-

X Concilio Lateran. se T. L. cap. est. Petita, dc non obtenta licentia, imo ct ex TMd. Inf. s. cap. z. Ostu. 2 cuam contradicente Episcopo, si de

cap. . decernitur non esse admittendos iure non contradicat, enumerans ibi

ab Episcopis Regulares ad concionam cas is ex Concit. Uiter. dc ex Trid. indum,idi si se praelement coram ordina- quibus tantum de iure potest Epite rijs exhibita fide approbationis tacta a rus contradicere, qui sunt, prim , Si suis Superioribus de vita moribus , dc praedicent miracula talia , aut incerta. cientia. Pro Ordinarijs autem loco. L Si euulgent Prophetias non contem rum non semper intelliguntur Eruc. tas in sacra Scriptura. 3.Si detrahant iapi .sed illi etiam, qui in locis Iurildictio- concionibus Epii copis, aut ali, Prael nςm habent quasi Episcopalem. ut no- tis. . Si doceant propositiones errorant lures Doctores apud Palqail g. neas. 3. Siduseminent doctrinolcan- . V L rci. qu. I. Dufi lias in duoIM. o. Si daeianinem haeretes, va

139쪽

uropositiones haereticalas. Additur, si predicet doctrinas prohibitas perCost. Pontis vel de Immaculata Cocei rione, vel de Praedestinatione, prescientia,& gratia xm caci ipsius Dei. alii que huiusmodi ad Diuina auxilia spectan- 1bus: quod praeter sex casus allatos a Concit. icite adnotarunt RodrigueZ

non possint praedicate Regulares, neque in proprijs Ecclesiijs, petita solum, ct non obtenta licentia, etiam contradicente Episcopo est quia omnia Concilia, omnes Constitutiones Pontificie, sic omnia Decreta S. C. in hac materia volunt, quod sit necessaria praetcn alio, α ncclictio Episcopi , eigo clare deduci:ur esse necessariam licentiam, ct non contrad Chionem Episcopi, cum cnim requiratur a Concit. isti actus indicam es submissionem, di obedientia erga Episcopos, eiusmodi sane actus non Possunt concipi, nec esse in esse suo, nisi beneplacitum, & consensium Episcopi contineant f hem implicite, ideoque ex natura lua excludunt contradictionem Episcopi, & semper tacitam licentiam, & rati habitione inuol

c. s. ri. I. Leo pari. l. Thesaur. E l. c. 8.

n. s. posse Episcopos semper interdicere Rcgularibus ciones nulla reddita cauta , ex quo arguitur potestas in Episcopis concedet di facultatem concionardi, & per consequens iacul- Ialem non concedendi. inhibendi, &contradicendi, qua posita inacita exemcito nunquam licebit Regularibus

Exigenda ab Episcopi praesentatis gnori:

DIscrepantDD.in hac materia nam

ciam aliis docet Regulare teneri, quinties concionaturi liint, se praesentare Episcopo, & henedictionem petere, aut licentiam. Bordon. vero in Const. R. til. resolui. II. n. I S. cum alijs docet upposit una, idque probat ex conluctudine, ex vi cuius, ait, teneri tantum lepraesent. are, & benedictionem Petereiolum in Quadragesima, in Adum irici per annum concionaturos, ct licet videatur hoc esse contrarium dili c. smis ani Trid. oess. s. de resorm cum tamen lax quaec aliaque accipiat interpretati ncm ab Obscruantia sublecuta, stat dum est ironi uetudini cu:uscunque i ci S in axi illi e quia ex eodem Concilio Tridentimo dero , m. habeamus, quod Res pilares habent talem obligationem avstequam incipiant prῆdicare, quae verb. a signifiςant tractum temporis siccessivum nequc in stratur, quod

teneantur singulis vicibus, id namquecsset nimis onerosum Episcopis ipsis, ct Regultaribus . An vero Regularis semel adi issus ab Episcopo ad CO: ciones in lali Dioeces, intelligatur sen

per ad inruus, neque requiratur, ut ii .

sit per te praesenici Lyi copo post pri-

- mam prolemationem di admissionen non est una Dc cloriim i cntentia, nam nonnulli cum Maranda Tom. 2. AI . . quAC art. 7. S cci pedes de exemptd o Ioi . cap IO. doccnt, latis cile iii . mel se praesentct, ct admittatur, cum Regulares habeant sicultatem concam

140쪽

ntndi 1 sede Apostolica, quemadmodum etiam habent facultatem audienis di confessiones, ut patet ex Clement. Dudum de Sepuis.. unde inserunt, quod sicut in ordine ad excipiendas consessiones sussicit, quod sit semel approbatus, sicem in ordine ad conciones. At cum alijs Doctoribus sequentibus oppositam Doctrinam melius statuedum est, non sinicere Regularibus una vice se Episcopis praesentare,vel licentiam O tinere , quod tamen intelligitur de variis concionum cursibus per aliquod notabile tempus interrupiis , ut si lepraeleritarent Dio concionibus in Quadragcsima, vel in Aduentu, deinde iterum pio annos eqvcnti, siue id contingat in Propria, siue in aliena Ecclesia . Ratio est, quia illa petitio. vel praesen talio, vel benedictio quae fit pro unicosogillari actu, conlianatur etiam pro illo stogulari actu, neque se extendit in alium, unde i emper erunt renouam dae petitiones, & praesentationes, sicut rei Uantur octus concionandi. pro diuersis tamen emporum tractibus, ut supra dixi, neque est eadem ratio de approbatione ad audiendas conscissiones, quia approbatio ad conscissiones fit ad dignoscendam habilitatem , qua cognita non est necessarium aliud experimentum; sit enim absolute, & uniuersaliter, non singulariter pro tali, α tali actu, pro tali, & tali loco, ut contingit in approbatione pro cCmcionibus, quae habetur per examen,vel per benedictionem, & licentiam concessam; & quod pro singulis annis,lam pio adragcsma, quam pro Aduen- tu, sit petenda bonco .ctio , ceclarauit Cardinalis bai ctionii phrii Prouicarius Vrbis anno i 6 o. die 7. Februarii, idq;

testatur Paiquat g Ac. eis. qui eo tem: pore Romae commorabatur pluribusi Gncribus in Curia Romana insignitus

LEX LXXVII.

Ante Conciones Regularium non semper is

Disiopis exigenda suci profuso .

IN Constit Pij IV. quae incipit Inium

elum nobis, orc. cauetur ne Episcopi

quemquam admittant ad praedicati res munus, nisi prius emissa fidei prointellione. Quidquid sit an in dicta Con--stitutione id expresse praecipiatur, an vero tantum praetcribatur sorma emitis tendi professionem fidei, ut plerique opinantur; certum est a Concionatoriis bus Regularibus, & etiam ab alijs esse

exigendam hanc fidei prostitionem

coram ordinario faciendam, praese

tim, quando ipsi Epit copi ita expedire

iudicauerint quod docent plures D .ctores cum Squillam. de priuileg. Episc. '

ratum fuisse a Sacra Conereg. q .ae declaratio habetur apud Galle mari an se coliedi. ad cap M. de reform.feg. 24. Concia. d. Quoniam velo alij Doctores tradunt Episcopos,neque ex Trid., neque ex Bolla Pij V., neque ex alio Iure ii here hanc authoritatem exigendi a R gularibus fidei proscissionem ante comciones; & ex altera parte habeatur bac. Congreg. declarasse Episcopos posse exigere sidci proicissionem, etiam a Concionatolibus Regular bus si ita exinpedire iudicauerint,puto in hac re in diam viam csse amplectendam, quod, scilicet. aliquando, non semper Epistinyi talem pioicstionem exigere possint, tunc praelei lim si adsit aliqva necessuas fidei conseruandae. vel in hac materia aliquod dubium ipsis tuboriatur, tela

iur enim ipsi Episcopi prae caetet is fidem illibatam te tua re, ει cum ex hac causa possint Ypiscopi etiam contra Rcgulaics procedcIc 1 cijam poterunt N hunc

SEARCH

MENU NAVIGATION